Τα εκδοτήρια των εισιτηρίων που βρίσκονται στα πορθμεία της Κεραμωτής και της Θάσου, για τα φέρι μποτ που συνδέουν το νησί με την ηπειρωτική Ελλάδα, δεν διαθέτουν POS. Η πληρωμή, δηλαδή, των εισιτηρίων γίνεται μόνο με μετρητά.
Ούτε με χρεωστικές, ούτε με πιστωτικές κάρτες. Ούτε με ανέπαφες συναλλαγές, ούτε με συναλλαγές με PIN. Στη σχετική ερώτηση η ευγενική κυρία που κάθεται στο ταμείο δεν γνωρίζει τους λόγους που δεν υπάρχει εκσυγχρονισμός στο συγκεκριμένο θέμα. Είναι, όμως, σίγουρη πως αν μπουν αυτά τα μηχανάκια για τη χρήση καρτών «τα πλοία δεν θα φεύγουν ποτέ!».
Όπως εξηγεί, η νοοτροπία των πολλών ντόπιων που ταξιδεύουν από και προς τη Θάσο για δουλειές, αλλά και των Ελλήνων που πηγαίνουν στο νησί για τουρισμό, είναι να φτάνουν στο λιμάνι το πολύ δέκα λεπτά πριν από την ώρα αναχώρησης του πλοίου, οπότε χωρίς τη χρήση μετρητών η ίδια ως ταμίας δεν θα προλάβαινε να εκδίδει τα εισιτήρια. Όταν, μάλιστα, η συζήτηση φτάνει στο γιατί δεν υπάρχει το σύστημα των κρατήσεων και της έκδοσης εισιτηρίων μέσω του ίντερνετ, αλλά επικρατούν λογικές… αστικής συγκοινωνίας, η απάντηση είναι η σιωπή της άγνοιας.
Το θέμα δεν θα προκαλούσε απορία αν δεν αφορούσε τον τουρισμό, που υποτίθεται είναι μια πλήρως διεθνοποιημένη –και γι’ αυτό εκσυγχρονισμένη- δραστηριότητα. Κι όμως: ενώ οι επισκέπτες της Θάσου μπορούν να κλείσουν το κατάλυμα τους από μακριά και να καλύψουν οικονομικά τη διαμονή και την καθημερινή τους δραστηριότητα με πλαστικό χρήμα, στο καράβι πρέπει να έχουν ρευστό. Ακόμη και οι ξένοι, οι Βαλκάνιοι γείτονες, οι οποίοι στην επιστροφή, μία ώρα μετά την αποβίβασή τους στη στεριά, θα έχουν περάσει τα σύνορα τη επικράτειας του ευρώ πρέπει να φροντίζουν να έχουν συνάλλαγμα σε μετρητά μέχρι τελευταία στιγμή.
Εάν οι λεπτομέρειες κάνουν τη διαφορά η Θάσος τις πληρώνει πολύ ακριβά. Διότι –κακά τα ψέματα!- στην εξέλιξη μιας δουλειάς και μιας ολόκληρης αγοράς πολλά οφείλονται στη νοοτροπία. Στην προκειμένη περίπτωση όλοι βολεύονται. Οι πλοιοκτήτριες εταιρείες εξασφαλίζουν μεγάλη ρευστότητα, ενώ ντόπιοι που ταξιδεύουν δεν αλλάζουν τις συνήθειες που έμαθαν από τους γονείς και τους παππούδες τους. Όσο για τους ξένους επισκέπτες, δηλαδή τους πελάτες από τους οποίους εξαρτάται αν θα πάνε καλύτερα ή χειρότερα οι επιχειρήσεις του νησιού και αν δουλέψουν λιγότεροι ή περισσότεροι από τους νέους της περιοχής, ας… πρόσεχαν. Ο κλασικός ελληνικός κανόνας που προφανώς ισχύει ακόμη σε πολλές περιπτώσεις είναι πως όσοι έρχονται στα μέρη μας καλά θα κάνουν να προσαρμόζονται στα δικά μας χούγια. Σιγά την παγκοσμιοποίηση, δηλαδή!
Η τουριστική Θάσος τα τελευταία χρόνια πάει πολύ καλά. Αναπτύσσεται σταθερά και δυναμικά. Είναι ένα όμορφο νησί με καταπληκτική φύση, με ωραίες παραλίες και θάλασσες, καλούς επαγγελματίες και φιλόξενους κατοίκους, που προσφέρει οικογενειακές διακοπές. Η ολοκλήρωση της Εγνατίας Οδού διευκολύνει την πρόσβαση στην Κεραμωτή απ’ όπου το ακτοπλοϊκό ταξίδι προς τη Θάσο διαρκεί μόλις 30 λεπτά χωρίς ταλαιπωρία, κάτι που εκτιμούν οι επισκέπτες. Είναι κρίμα που υπάρχουν ορισμένες ανορθογραφίες. Όσο για την πληρωμή με κάρτες, έτσι κι αλλιώς θα επιβληθεί υποχρεωτικά. Και η Θάσος προφανώς δεν έχει κανένα πρόβλημα να απαντήσει στο ψευδοδίλλημα τουρισμός ή αστική συγκοινωνία.