Βουλευτές Ροδόπης: Ζητούν τα χρωστούμενα του 12% για τους ακρίτες επιχειρηματίες

Ήταν Απρίλιος του 2016 όταν επί ΣΥΡΙΖΑ με Κοινή Υπουργική Απόφαση καταργήθηκε το άρθρο 21 του Ν. 1767/1988 που προέβλεπε την επιδότηση του εργοδοτικού κόστους (12%) των μεταποιητικών και τουριστικών επιχειρήσεων των Παραμεθορίων Περιοχών της χώρας συμπεριλαμβανομένου του Νομού Ροδόπης και της Θράκης ευρύτερα.

Προς γνώση της πραγματικότητας πάντως, η καταβολή αυτής της επιδότησης είχε ήδη σταματήσει από το 2010, με ευθύνες των κομμάτων της μεταπολίτευσης, λόγω των «άδειων» ταμείων, οδηγώντας σε οικονομική ασφυξία πολλές επιχειρήσεις. Η απόφαση του 2016 αποτέλεσε όμως «ταφόπλακα» για πολλούς, αφού άνοιγε το δρόμο για τη μη καταβολή των οφειλών από την επιδότηση αυτή για το χρονικό διάστημα 2010-2015 από τον ΟΑΕΔ, λόγω έλλειψης οικονομικών πόρων.

Κοινό το αίτημα της τοπικής κοινωνίας
Ωστόσο, εν έτει 2020, το 12% έρχεται ξανά στο προσκήνιο, χάρη στη θετική για το ακριτικό επιχειρείν δικαστική έκβαση της προσφυγής της Πρίσμα Ηλεκτρονικά ΑΒΕΕ στο Συμβούλιο της Επικρατείας, το Τμήμα Δ’ του οποίου ακύρωσε ως παράνομη την πράξη του 2016, με την οποία καταργήθηκε η επιδότηση του μισθολογικού κόστους εργασίας.

Μπορεί και τα τρία κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ, ΝΔ, ΠΑΣΟΚ) να φέρουν ευθύνες γύρω από το 12%, ωστόσο φαίνεται πως η μνήμη είναι κοντή. Γι’ αυτό, όλα πλέον τα κόμματα παίρνουν το μέρος των επιχειρηματιών. Έτσι και σε τοπικό επίπεδο, τρεις πρωτοβουλίες με διαφορετική αφετηρία αλλά κοινό επιχείρημα την στήριξη των επιχειρήσεων της Ροδόπης, έρχονται από τους βουλευτές Ροδόπης Ευριπίδη Στυλιανίδη (ΝΔ), Δημήτρη Χαρίτου (ΣΥΡΙΖΑ), Ιλχάν Αχμέτ (ΚΙΝΑΛ). Το εάν θα εισακουστούν, έχοντας υπό μάλης τη θετική δικαστική απόφαση, θα φανεί στο εγγύς μέλλον.

Η πρωτοβουλία Στυλιανίδη και το momentum
Μετά από παρακολούθηση του θέματος, σε συνεργασία με τον πρόεδρο των Ακριτικών Επιχειρήσεων της Θράκης Χρ. Γιωρδαμλή, τον πρόεδρο του Συνδέσμου Βιομηχάνων Ροδόπης Ι. Φραντζή, τους προέδρους των Επιμελητηρίων της Ροδόπης Βιομηχανικού Ν. Αγγελίδη και Βιοτεχνικού Α. Γραβάνη, ο Ευριπίδης Στυλιανίδης σε συντονισμό με το συνάδελφο του βουλευτή Β’ Αθήνας Δ. Καιρίδη έκανε γνωστή την πρωτοβουλία του για το 12%.

Οι δύο τους σύμφωνα με σχετική ανακοίνωση «πριν μερικούς μήνες είχαν συνάντηση με τις 18 μεγαλύτερες βιομηχανικές επιχειρήσεις του Θρακικού χώρου για να διαμορφώσουν στρατηγική διεκδίκησης έξω από τα φώτα της δημοσιότητας […]. Το θέμα ετέθη και στον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη κατά την τελευταία επίσκεψη του στην Κομοτηνή, όπου δήλωσε ότι το παρακολουθεί και επιφυλάχθηκε όταν είναι ώριμο να πάρει θέση».

Ο βουλευτής Ροδόπης καταλογίζει το ναυάγιο του 2010, στην αλλαγή της κυβέρνησης και συγκεκριμένα στην εκλογική ήττα της ΝΔ κι αναφέρει επίσης: «Φτάσαμε κοντά στην αποκατάσταση το 2014 από την κυβέρνηση Σαμαρά, αλλά δεν αποκαταστάθηκε η αδικία λόγω έκτακτων εκλογών», ενώ κατηγορεί -εκτός από το ΠΑΣΟΚ- και τον ΣΥΡΙΖΑ, γιατί: «Η κυβέρνηση του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατήργησε, όπως προκύπτει παρανόμως, μόνο τις σχετικές Υπουργικές Αποφάσεις, αλλά κατήργησε και πλήρως τα αναπτυξιακά κίνητρα που όλες οι προηγούμενες κυβερνήσεις από το 1975 θέσπισαν και εφήρμοσαν στη Θράκη, οδηγώντας την στην πλήρη αποβιομηχάνιση και στη έκρηξη της ανεργίας».

Αξιοποιώντας την θετική δικαστική έκβαση, οι βουλευτές Στυλιανίδης-Καιρίδης έκριναν πως το momentum είναι το κατάλληλο, θέτοντας το θέμα αποκατάστασης των αδικιών δημόσια προς τον υπουργό Οικονομικών Χρήστο Σταϊκούρα, «ώστε να παρθεί μια τελική και δίκαιη απόφαση».

Ι. Αχμέτ: Καταβολή χρωστούμενων - ενίσχυση των επιχειρηματιών
Στους υπουργούς Οικονομικών, Ανάπτυξης-Επενδύσεων, Εργασίας-Κοινωνικών Υποθέσεων απευθύνεται με πολύ αναλυτική κοινοβουλευτική του ερώτηση ο Ιλχάν Αχμέτ, ο οποίος θίγει το ζήτημα διαρκώς από το 2016. Κάνει γνωστό πως «το ποσό των οφειλών, που έχει συσσωρευτεί από τότε, πλησιάζει, αθροιστικά για τις επιχειρήσεις της Θράκης και της Ανατολικής Μακεδονίας, τα 240 εκ. ευρώ» κι εξηγεί ότι τα χρωστούμενα έχουν προκαλέσει «τεράστια οικονομική ζημιά» στις ακριτικές επιχειρήσεις και «αναρίθμητες θέσεις εργασίας χάθηκαν στις ευαίσθητες περιοχές».

Ο βουλευτής του ΚΙΝΑΛ κατακεραυνώνει την κυβέρνηση ΣΥΡΙΖΑ, η οποία σύμφωνα με τον ίδιο «ουδέποτε προέβη σε οποιαδήποτε ενέργεια προς αυτή την κατεύθυνση», ενώ την κατηγορεί για το ψέμα «ότι η επιδότηση κόστους εργασίας του 12% ήταν ασύμβατη με το κοινοτικό δίκαιο», γνωστοποιώντας τα εξής: «Σε απάντηση, όμως, της Κομισιόν και συγκεκριμένα της τότε Επιτρόπου Ανταγωνισμού της Ε.Ε., μετά από ερώτηση της συναδέλφου ευρωβουλευτού της Ν.Δ., Μαρίας Σπυράκη που κατατέθηκε το 2016 για το συγκεκριμένο θέμα, αναφέρεται ότι το μισθολογικό κόστος μπορεί να επιδοτηθεί για έργα που υλοποιούνται σε μειονεκτούσες περιοχές όπως είναι η  Ανατολική Μακεδονία και η Θράκη, εφόσον συνδέεται με αρχικές επενδύσεις».

Ο βουλευτής συνεχίζει ως εξής: «Σε μία εποχή που η κάθε θέση εργασίας αποτελεί πολύτιμο αναπτυξιακό εργαλείο αλλά και στοιχείο άσκησης κοινωνικής ευθύνης, η επιβίωση των μικρομεσαίων επιχειρήσεων, του μεγαλύτερου “εργοδότη” στην Περιφέρεια ΑΜ-Θ, συνιστά εκ των ων ουκ άνευ προϋπόθεση επιβίωσης της ίδιας της περιοχής, συγκράτησης της καλπάζουσας ανεργίας και ευκαιρία για μία νέα αρχή», για να ζητήσει την ικανοποίηση του δίκαιου αιτήματος του επιχειρείν για καταβολή των χρωστούμενων. Ακόμη, ρωτάει γιατί δεν επαναθεσμοθετείται το μέτρο αφού είναι συμβατό με όσα ορίζει η ΕΕ, ζητώντας εμμέσως πλην σαφώς επαναφορά της στήριξης από εδώ και στο εξής.

Ενίσχυση για το παρελθόν και το μέλλον, ζητάει ο Δ. Χαρίτου
Ο Δημήτρης Χαρίτου μαζί με τους βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ ΑΜ-Θ και άλλους βουλευτές του ΣΥΡΙΖΑ, κατέθεσαν ερώτηση για την οφειλόμενη οικονομική ενίσχυση των επιχειρήσεων Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης. Ρωτούν τον υπουργό Ανάπτυξης-Επενδύσεων, εάν προτίθεται να καταβάλλει την οφειλόμενη οικονομική ενίσχυση των ετών από το 2010 και μετά προς όλες (ανεξαρτήτως του εάν κινήθηκαν ή όχι δικαστικά) τις μεταποιητικές και τουριστικές επιχειρήσεις της Ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης.

Οι βουλευτές ΣΥΡΙΖΑ ΑΜΘ ρωτούν συγκεκριμένα: «1) Προτίθεται να καταβάλλει την οφειλόμενη οικονομική ενίσχυση των ετών από το 2010 και μετά προς όλες (ανεξαρτήτως του εάν κινήθηκαν ή όχι δικαστικά) τις μεταποιητικές και τουριστικές επιχειρήσεις της Ανατολικής Μακεδονίας & Θράκης, ως έμπρακτο μέτρο στήριξης της ευαίσθητης οικονομίας των περιοχών αυτών, αλλά και ως κίνητρο διατήρησης των πολύτιμων θέσεων εργασίας; 2) Θα ενισχύσει τις επιχειρήσεις όπως προβλέπει ο Νόμος 4608/2019 «Ενισχύσεις σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις»;

Σπεύδουν, μάλιστα, να δικαιολογήσουν την απόφαση Σταθάκη του 2016, επιμένοντας στο επιχείρημα ότι η ρύθμιση (του 12%) «ήταν αντίθεση με το ενωσιακό δίκαιο περί κρατικών ενισχύσεων» και ότι τότε υφίστατο «ανάγκη εξορθολογισμού των προγραμμάτων απασχόλησης». Τέλος, προτάσσουν πως σε αντικατάσταση του 12% ψηφίστηκε ο Νόμος 4608/2019 «Ενισχύσεις σε μικρομεσαίες επιχειρήσεις», ο οποίος στο άρθρο 41 προβλέπει για τις ανωτέρω επιχειρήσεις ενίσχυση με τη μορφή επιχορήγησης έως 200.000 ευρώ, σύμφωνα με τη διαδικασία κρατικών ενισχύσεων ήσσονος σημασίας (de minimis) από το πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων.

(Τουλάχιστον) το αίτημα είναι κοινό
Προφανώς, όλοι προσπαθούν να καρπωθούν πολιτικά τη δικαστική έκβαση μίας πολύκροτης υπόθεσης, προτάσσοντας εαυτούς ως αυτόκλητους σωτήρες του επιχειρείν. Η πραγματικότητα, όμως, φανερώνει πως εάν οι ίδιοι οι επιχειρηματίες δεν διεκδικούσαν δικαστικά τόσα χρόνια -και φυσικά με δικά τους έξοδα- τα χρωστούμενα, δεν θα υπήρχε η σημερινή βάση για την όποια συζήτηση.

Με τον ένα ή τον άλλο τρόπο, πάντως, φτάσαμε στο σήμερα, κατά το οποίο η κυβέρνηση οφείλει να συμμορφωθεί με τη δικαστική απόφαση και να πράξει τα δέοντα.