Αντιθέσεις: Μαθητική παρέλαση

Τα κορίτσια που παρήλασαν βγάζοντας τη γλώσσα στο κατεστημένο

Μια τέτοια προσβολή στην δημοκρατία και τους αγώνες μας δεν θα μείνει ατιμώρητη

Έγιναν στρατιωτάκια, που όμως ξεκουρδίστηκαν για λίγο. Έκαναν τη δική τους επέμβαση, χωρίς καμία άσκηση βίας, όπως δεν μας έχει συνηθίσει ο πόλεμος, την αρχή του οποίου γιορτάζουμε την 28η του Οκτώβρη. Τα δέκα κορίτσια της Νέας Φιλαδέλφειας, με τον silly walk βηματισμό τους, βγαλμένο από το αντίστοιχο σκετς των βασιλιάδων της αγγλικής κωμωδίας Monty Python, θύμισαν σε όλους μας πόσο μεγάλο είναι το χάσμα γενεών σήμερα. Από εισαγγελικές διώξεις και καταραμένες ευχές μέχρι θερμά συγχαρητήρια που έδωσαν μία νέα πνοή σε ένα έθιμο το οποίο φθείρεται χρόνο με τον χρόνο, το πανελλήνιο διχάστηκε -για όλους τους λάθος λόγους.

Βλέπετε, δεν τους πείραξε ο παπάς-βιαστής της Μάνης, ούτε τα παιδάκια στο Κερατσίνι που φόρεσαν στολές του Ολυμπιακού και αντί για την ελληνική μας σημαία σήκωσαν τη σημαία της αγαπημένης τους ομάδας. Δεν ενοχλήθηκαν όταν λίγα χρόνια πριν, ο Δήμος Αμπελοκήπων-Μενεμένης έβαλε τα νέα σκουπιδιάρικά του να ανοίξουν την παρέλαση, μπροστά από τους μαθητές. Δεν πειράζει που ο ήλιος έχει να ανατείλει στην Ελλάδα από την αρχή της κρίσης, που οι πολιτικοί μας ξεζουμίζουν και πλουτίζουν πίσω απ’ την πλάτη μας, έχοντας πάρει όρκο να μας υπηρετήσουν στην ίδια Σημαία. Όταν όμως ένα μάτσο παιδιά αρνούνται να συμβιβαστούν με την επιβολή του σύγχρονου συντηρητισμού, τότε είναι η ώρα για λαϊκό ξεσηκωμό.

Έχουν μάθει ότι ο πιο Έλληνας είναι αυτός που φωνάζει περισσότερο, που εξαπολύει τις χειρότερες απειλές, που βρίζει με τον πιο χυδαίο τρόπο όσους αποφασίζουν να αλλάξουν κάτι με τον τρόπο τους, όταν στη μέση μπαίνει «η Σημαία» και «το Έθνος». Γιατί τέτοια απειλή; Ποιον εξυπηρετεί; Τον ίδιο τον θεσμό της παρέλασης σίγουρα όχι, γιατί ούτως ή άλλως τα τελευταία χρόνια οι παρελάσεις γίνονται πιο πολύ αφορμή για ρατσιστικά παραληρήματα και αυτοπροβολή των «επισήμων» –κάποιοι εκ των οποίων γόνοι συνεργατών των ναζί, δοσίλογων και ταγματασφαλιτών–, παρά εξυπηρετούν τον πρωταρχικό τους σκοπό.

Γιατί κανείς δεν τολμά να δηλώσει το αυτονόητο, ότι είναι περίεργο να γιορτάζουμε την έναρξη ενός αναπόφευκτου πολέμου, και όχι τη λήξη του; Εδώ και χρόνια έχει να ειπωθεί, και να σημαίνει τόσα, το γνωμικό των παλαιών γενεών, όταν έδιναν τη σκυτάλη στον επόμενο: «Τόπο στα νιάτα!». Ας τους ακούσουμε τους νέους, να δούμε τι έχουν να πουν. Ποτέ δεν ξέρετε, μπορεί να εκπλαγούμε ευχάριστα.

Ε.Σ.

 

Όλοι οι άνθρωποι μεγαλώνουν μέσα σε όρια. Όρια που ξεκινούν από την ανατροφή στο σπίτι και φτάνει στους νόμους ενός κράτους. Αν το παιδί γνωρίζει ότι τα όρια δεν είναι παρά μονάχα μία έννοια, θα τα καταπατήσει. Και ως παιδί, και ως έφηβος, και ως ενήλικας. Η συνειδητή ατιμωρησία, δυστυχώς δημιουργεί φαινόμενα σαν την πρόσφατη προσβολή του πανελληνίου από δέκα νεαρές κοπέλες, που νόμιζαν ότι μπορούν να κάνουν ό,τι θέλουν στην παρέλαση της εθνικής μας εορτής.

Το έπος του 1940 γιορτάζεται για να θυμίζει τους αγώνες των Ελλήνων, την εθνική αντίσταση απέναντι στον ιταλικό ζυγό και τους χιλιάδες νεκρούς που έδωσαν τη ζωή τους, για να μπορούν σήμερα οι εν λόγω νεαρές να φτύνουν κατάμουτρα τους θεσμούς.

Η οργή του δημάρχου Ν. Φιλαδέλφειας, Γιάννη Βούρου, είναι πέρα ως πέρα λογική και επόμενη. «Η ταυτοποίησή τους έχει ξεκινήσει», τόνισε στην ανακοίνωσή του, αναφέροντας πως η αξιοπρέπεια του δήμου έχει πληγεί. «Τα άτομα αυτά, φορώντας στολή παρέλασης, παρεισέφρησαν από κάποιο στενό της Λεωφόρου Δεκελείας ανάμεσα στα σχολεία της πόλης, που παρήλαυναν κανονικά», εξήγησε, διαλύοντας τους μύθους που θέλουν τις κοπέλες να είναι μαθήτριες που απλά έκαναν του κεφαλιού τους.

Δύο είναι τα σενάρια, τα οποία θα αποκαλυφθούν από την έρευνα που πραγματοποιείται. Πρώτον, πως πρόκειται για μία χούφτα αντιφρονούντων, που ήθελαν απλά να προβάλουν εαυτούς, να κερδίσουν τα 15 λεπτά δημοσιότητας, όμως δεν κατάλαβαν ότι τα νερά παραείναι βαθιά για τους παλιμπαιδισμούς τους.

Το δεύτερο σενάριο είναι πως αυτή η ύβρις είναι πράξη καθαρά υποκινούμενη, ίσως από κάποιους που μέχρι πριν από λίγους μήνες λυμαίνονταν κυβερνητικές θέσεις. Τα ιδεώδη και η υποτίμηση προς τα εθνικά σύμβολα είναι ο συνδετικός κρίκος μεταξύ τους. Αυτό δεν σημαίνει όμως ότι οι κοπέλες απαλλάσσονται των ευθυνών τους. Μέχρι και το Σύνταγμα προστατεύει τη σημαία και τα σύμβολά του. Είναι, λοιπόν, θέμα χρόνου μέχρι αυτές οι νεαρές να μάθουν με τον χειρότερο, δυστυχώς, τρόπο, ότι η απειθαρχία και η κοροϊδία των θεσμών δεν περνάει ούτε απαρατήρητη, ούτε ατιμώρητη.

Ε.Κ.