Πολυφαινόλες ελιάς αντί συντηρητικών στα αλλαντικά των αδερφών Τσιανάβα

Το μικρό εργαστήριο στο Βλυχό Καρδίτσας εξελίχθηκε σε μια δυναμική βιοτεχνία που «πειράζει» δημιουργικά τις παραδοσιακές συνταγές

Πίσω στο 1992, τρία αδέλφια, ο Λευτέρης, ο Βασίλης και ο Κώστας Τσιανάβας, αποφάσισαν να παρασκευάσουν χωριάτικο λουκάνικο σε μια οικοτεχνία στο Βλυχό της Καρδίτσας.

Από τότε έχουν περάσει σχεδόν τρεις δεκαετίες, στη διάρκεια των οποίων το μικρό εργαστήριο εξελίχθηκε, όπως και τα προϊόντα του: Παραδοσιακά αλλαντικά, καπνιστά, αλλαντικά ωρίμανσης από χοιρινό, πουλερικά, αλλά και κρέας προβάτου. Τελευταία τους επινόηση τα αλλαντικά όπου τα συντηρητικά έχουν αντικατασταθεί με πολυφαινόλες ελιάς.

Συνεργασία για τον μαύρο χοίρο

Πέραν αυτών, όμως, η Τσιανάβας ΑΒΕΕ φτιάχνει αλλαντικά από μαύρο χοίρο, προμηθεύοντας αποκλειστικά και απευθείας αρκετά ελληνικά εστιατόρια. Τα εν λόγω προϊόντα «γεννήθηκαν» όταν τα τρία αδέλφια γνώρισαν τον Δημήτρη Δήμου, ο οποίος εκτρέφει ζώα ελληνικών φυλών.

Τα αλλαντικά μαύρου χοίρου είναι ασυναγώνιστα, όμως ο Λευτέρης Τσιανάβας εξηγεί στην «ΥΧ» ότι δεν μπορεί προς το παρόν να γίνει βιομηχανική παραγωγή, γιατί οι ποσότητες κρέατος που υπάρχουν δεν είναι σίγουρες και σταθερές, καθώς τα ζώα ζουν και μεγαλώνουν ελεύθερα σε βοσκότοπους.

Λιγόστεψαν οι χοιροτροφικές μονάδες

Πώς κατάφεραν οι αφοί Τσιανάβα να τα πετύχουν όλα αυτά; «Με πολύ διάβασμα, πολύ κόπο, πολλή προσήλωση, πολλές δοκιμές και πολλές εργατοώρες», απαντά ο Λευτέρης. «Όταν ξεκινήσαμε, υπήρχαν πολλές μικρές χοιροτροφικές μονάδες σε όλη τη Θεσσαλία. Η πρώτη ύλη, λοιπόν, υπήρχε. Πλέον, αυτές οι μονάδες δεν υπάρχουν. Κατάφεραν να επιβιώσουν μόνο όσοι εκσυγχρονίστηκαν», επισημαίνει, σχεδόν μονολογώντας. Κάνει μια μικρή παύση και συνεχίζει τη διήγησή του: «Πολλά άλλαξαν τα τελευταία χρόνια.

Η παραγωγή χωριάτικου λουκάνικου στην Καρδίτσα ήταν παράδοση και ακόμα είναι δηλαδή. Είχαμε λοιπόν αυτή την επιχειρηματική ιδέα, που “κολλούσε” με την κουλτούρα της περιοχής».Τα πρώτα χρόνια όλα ήταν σε επίπεδο οικοτεχνίας. Όμως, γρήγορα κατάλαβαν ότι για να προχωρήσουν χρειάζονταν πιστοποιήσεις και καλύτερες εγκαταστάσεις.

Έτσι, η αλλαντοποιία Τσιανάβας μετεγκαταστάθηκε το 2007 σε εργαστήριο στους Σοφάδες Καρδίτσας και έγινε βιοτεχνία. Στον ίδιο χώρο λειτουργεί και κρεοπωλείο για λιανική πώληση, ενώ παράλληλα ξεκίνησαν και οι προσπάθειες για τη δημιουργία μοναδικών και διαφορετικών αλλαντικών: Σε συνεργασία με το ΤΕΙ Θεσσαλίας, το 2013, οι αλλαντοποιοί δημιούργησαν σαλάμι αέρος χωρίς συντηρητικά. «Χρησιμοποιούμε ως πρόσθετα πολυφαινόλες ελιάς, που έχουν αντιμικροβιακές ιδιότητες», εξηγεί ο Λευτέρης. «Η έρευνα έχει προχωρήσει πολύ και πλέον και είμαστε έτοιμοι να δοκιμάσουμε νέα πράγματα», προσθέτει.

Στα σκαριά νέοι κωδικοί

Στα άμεσα σχέδια της βιοτεχνίας είναι η παρασκευή περισσότερο δημοφιλών στο ευρύ κοινό αλλαντικών όπως πάριζα και μορταδέλα με τον ίδιο τρόπο, δηλαδή με προσθήκη πολυφαινολών ελιάς αντί συντηρητικών. Τελευταίο επίτευγμα και τα αλλαντικά από κρέας προβάτου. «Το πρόβλημα με το κρέας προβάτου είναι ότι έχει μεγάλο ποσοστό λίπους. Διαφορετικά, είναι πολύ νόστιμο κρέας», διευκρινίζει ο επιχειρηματίας.

Τα τρία αδέλφια δοκιμάζουν συνέχεια καινούρια πράγματα όπως γαλοπούλα και σαλάμι με μαύρη τρούφα Χαλκιδικής και διάφορα άλλα. Ακόμα, «πειράζουν» τις συνταγές αλλαντικών από το εξωτερικό, όπως π.χ. αυτή για την ιταλική φουρκέτα, ώστε να τις προσαρμόσουν στο ελληνικό κοινό. «Στην Ελλάδα έχουμε πολύ χαμηλή κατά κεφαλήν κατανάλωση αλλαντικών, οπότε υπάρχουν μεγάλα περιθώρια ανάπτυξης», τονίζει ο Λευτέρης.

Σε αυτή την κατεύθυνση βοηθούν και νέα προϊόντα, σαν αυτά της εταιρείας του, που οι καταναλωτές, όπως μας λέει, μπορούν να βρουν σε πολλά καταστήματα της Αθήνας.