Εχοντας διανύσει μια μεγάλη διαδρομή από το 1954, ο Αγροτικός Συνεταιρισμός Λεωνιδίου έχει καταφέρει να δομήσει με τέτοιον τρόπο την παραγωγή, ώστε καθ’ όλη τη διάρκεια του έτους να υπάρχει δουλειά.
Σε μία έκταση 4.000 στρεμμάτων περίπου, και τα 500 μέλη του συνεταιρισμού προσπαθούν να έχουν τέτοια οικονομικά αποτελέσματα, που να ανταποκρίνονται στους κόπους και στις προσπάθειές τους. Αυτό που χαρακτηρίζει την εύφορη περιοχή του Λεωνιδίου είναι ο κατακερματισμός του κλήρου, γεγονός που οδήγησε τους παραγωγούς στην αναζήτηση λύσεων για να καταστεί βιώσιμη η ενασχόλησή τους. Έτσι, αποκλείστηκε η μονοκαλλιέργεια και όλοι μαζί κινήθηκαν με καλλιέργειες που καλύπτουν τις ανάγκες όλης της χρονιάς.
Όπως λένε οι παραγωγοί, το μικροκλίμα της περιοχής επιτρέπει στους εργατικούς αγρότες, καλλιεργώντας τον υψηλής παραγωγικότητας κάμπο του Λεωνιδίου, να παράγουν τα πλέον εύγευστα προϊόντα (ντομάτες, κηπευτικά, μανταρίνια, πορτοκάλια), που διοχετεύονται στις αγορές της Αθήνας, του Πειραιά, της Θεσσαλονίκης και της Πελοποννήσου. Το χαρακτηριστικότερο, όμως, προϊόν του Λεωνιδίου είναι η περίφημη τσακώνικη μελιτζάνα, που συγκαταλέγεται μεταξύ των ευρωπαϊκών προϊόντων με Προστατευόμενη Ονομασία Προέλευσης.
«Το Λεωνίδιο είναι μία από τις πλέον εύφορες περιοχές της Ελλάδας, καθώς παρέχει τη δυνατότητα να παράγεις ένα προϊόν και στη συνέχεια να καλλιεργείς ένα άλλο χωρίς πρόβλημα. Σε άλλα μέρη, αυτή η δυνατότητα δεν υπάρχει, και χρειάζεται να κάνει κάποιος αγρανάπαυση ή να προβεί σε άλλες ενέργειες για να συνεχίσει», εξηγεί στην «ΥΧ» ο πρόεδρος του Αγροτικού Συνεταιρισμού Λεωνιδίου, Ηλίας Πουτσελάς.
Όπως ο ίδιος προσθέτει: «Υπάρχουν οικογένειες που καλλιεργούν λιγότερα από 5 στρέμματα, αλλά είναι βιώσιμες με αυτά. Επειδή ο κλήρος είναι μικρός, τα κτήματα καλλιεργούνται συνέχεια. Εξάλλου, έχουμε καλό κλίμα και κατάλληλο έδαφος, ακολουθούμε σωστό τρόπο διαχείρισης και οι παραγωγοί μας είναι εργατικοί. Δεν είναι τυχαίο ότι, παρά την κρίση, τα χωριά με κόσμο είναι το Γεράκι και το Λεωνίδιο. Το Γεράκι λόγω της βρώσιμης ελιάς Καλαμών και το Λεωνίδιο λόγω της συνεχόμενης καλής παραγωγής».
Μεγάλο πρόβλημα η αδρανοποίηση του συσκευαστηρίου
Ένα από από τα μεγαλύτερα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο συνεταιρισμός είναι η αδρανοποίηση του συσκευαστηρίου. Σύμφωνα με τον κ. Πουτσελά, «υπάρχουν πολλοί λόγοι που το συσκευαστήριο δεν λειτουργεί, αλλά ο κυριότερος είναι επειδή οι παραγωγές είναι μικρές και πολλές, και ο καθένας συσκευάζει μόνος του τα προϊόντα και τα προωθεί στην αγορά.
Στόχος μας είναι να δουλέψει το συσκευαστήριο, διότι, εάν συνεχιστεί αυτή η κατάσταση, ο παραγωγός που έχει ένα μικρό κτήμα κάποια στιγμή θα φύγει από την παραγωγή και ή θα το νοικιάσει για ψίχουλα, ή θα το εγκαταλείψει. Αυτό, βαθμιαία, και με τη γήρανση του πληθυσμού, θα μειώσει τις δυνατότητες της τοπικής οικονομίας.
Αν όμως τα προϊόντα τα διαχειριστεί το συσκευαστήριο, τότε τα παιδιά τους, όπου και αν βρίσκονται, θα σκεφτούν ότι έτσι θα μπορούν να έχουν ένα εισόδημα και να συντηρήσουν τα κτήματά τους με έναν εργάτη γης. Μόνο έτσι θα σωθεί η μεγάλη πλειοψηφία του κάμπου και θα αναπτυχθεί η οικονομία».
ΜανταρίνιαΣτα προβλήματα ήρθε να προστεθεί και η διάθεση του μανταρινιού. Στο Λεωνίδιο, κύρια ποικιλία είναι το μανταρίνι Σατσούμα (Satsuma), γνωστή στην Ιαπωνία με το όνομα Mikan. Τα Σατσούμα είναι μεγάλα μανταρίνια με χαλαρή φλούδα και δροσιστική σάρκα, ζουμερά και γλυκά και δεν έχουν πολλά σάκχαρα. Επίσης, δεν έχουν κουκούτσια. Η παραγωγή μανταρινιών στο Λεωνίδιο ανέρχεται κατά μέσο όρο σε 1.500 τόνους ετησίως, από τους οποίους οι 1.000 τόνοι είναι Σατσούμα και οι 500 Κλημεντίνες. Η τελευταία χρονιά ήταν από τις πλέον άσχημες και, όπως δήλωσε ο κ. Πουτσελάς, «η φετινή παραγωγή Σατσούμα δεν είχε καθόλου ζήτηση, ενώ όσα πουλήθηκαν στην αγορά είχαν απίστευτα χαμηλές τιμές. Όσοι έχουν επενδύσει σε δέντρα δεν μπορούν να αλλάξουν παραγωγή και η μόνη διέξοδος που έχουν θα είναι η λειτουργία του συσκευαστηρίου». |
