Συνέντευξη: Σωτήρης Σκουλούδης

Μπορεί μια στιγμιαία έμπνευση που γεννήθηκε κάποια στιγμή, να μετουσιωθεί σε καλλιτεχνική δημιουργία την κατάλληλη στιγμή και υπό τις κατάλληλες συνθήκες; Μα έτσι ακριβώς δεν συμβαίνει, είτε είναι ευρέως γνωστό είτε όχι, με πολλά από τα πιο σπουδαία τραγούδια;

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Κάπως έτσι συνέβη, όπως μας περιγράφει ο ίδιος, και με τον νεαρό καλλιτέχνη Θέμη Κούνα, λάτρη του κλασικού ροκ, το οποίο όμως, ίσως έχει λιγότερα να πει στη δική του γενιά, από ότι στις προηγούμενες… Η ανανέωση πάντα είναι επιθυμητή όμως, ειδικά δε στο κατ’εξοχήν είδος μουσικής της αντίδρασης, και της κριτικής στο κατεστημένο.

Ο Θέμης Κούνας, συνέθεσε, αλλά και λόγω των συνθηκών τραγούδησε μόνος του, λοιπόν, ένα επίκαιρο για όλους μας κομμάτι, που θα το κατατάσσαμε στο κλασικό… νεο-ροκ. Εγχείρημα καθόλου εύκολο, για έναν στιχουργό και κιθαρίστα να γίνεται ερμηνευτής, ειδικά, δε  όταν λόγω ενός προβλήματος υγείας του λείπει και μία φωνητική χορδή…

ΔΙΑΦΗΜΙΣΤΙΚΟΣ ΧΩΡΟΣ

Ακούστε τα «Παλάτια της Μνήμης – Το Τίμημα»:

 

To zougla.gr συνάντησε τον Θέμη Κούνα και είχε μια ενδιαφέρουσα συζήτηση μαζί του.

Zougla.gr: Θέμη ποια ήταν η πηγή της έμπνευσης του «Παλάτια της Μνήμης – Το Τίμημα» και τι θέλεις να μας πεις με αυτό; 

Θέμης Κούνας: Το «Παλάτια της Μνήμης» ήταν ένα project που είχα ξεκινήσει από το καλοκαίρι του προηγούμενου έτους και θα έκανε την εμφάνιση του με μία τριλογία που έχω ετοιμάσει. Ωστόσο, η καραντίνα και οι ιδιαίτερες συνθήκες που βιώσαμε αυτούς τους μήνες ενέπνευσαν την ολοκλήρωση ενός άλλου κομματιού που είχα σχεδόν έτοιμο.

Η αρχική έμπνευση του κομματιού ήταν πριν από δύο χρόνια, την ίδια εποχή. Είχα τις βασικές μελωδίες, οι οποίες ακούγοντας τες ξανά και ξανά μου έφερναν εικόνες και αμέσως γεννήθηκε ο τίτλος «Το Τίμημα» και οι πρώτοι στίχοι του ρεφρέν «Πούλησες την μάνα σου στον πόλεμο». Βγήκε πηγαία.

Βυθίστηκα στις μελωδίες και μου δημιούργησε μια οργή απέναντι στο ανήθικο, τον δόλο και την χειραγώγηση. Συγχρόνως όμως, ήρθαν και εικόνες ότι όσοι επιδίδονται σε τέτοιες ενέργειες για απόκτηση δύναμης πληρώνουν αργά ή γρήγορα το τίμημα. Το οποίο έρχεται είτε από τους ανερχόμενους ομοίους τους, είτε από όσους επλήγησαν, ξύπνησαν και ετοιμάζονται να αλλάξουν τα δεδομένα.

Έτσι γεννήθηκε η ιστορία ενός τύπου ο οποίος είναι τόσο αδίστακτος που «πουλάει τη μάνα του στον πόλεμο» για δύναμη και χρήμα. Οι τύψεις του είναι μικρές και απαλύνονται με άλλους τρόπους. Σύντομα καταλαβαίνει ότι το τίμημα της πρωτιάς στη πιάτσα είναι μεγάλο και μπορείς να χάσεις τα πάντα εν μία νυκτεί. Ο χρόνος είναι λίγος για να τα διορθώσει και περνά γρήγορα. Ό,τι έσπειρε θέρισε «ο φίλος μας» και το πλήθος ή ο επόμενος φίλαρχος απατεώνας που τροφοδότησε έρχεται να τον ισοπεδώσει με τη σειρά του. Βολές από παντού..

Ο πόλεμος έχει αλληγορική σημασία, όπως και οι σφαίρες. Πόλεμος θα μπορούσε να είναι και αυτό που ζούμε, κάποιοι να τον προκάλεσαν, κάποιοι να εκμεταλλεύτηκαν και κάποιοι στο τέλος να αντέδρασαν… κάπως έτσι εμπνευστήκαμε και την υλοποίηση του βίντεο κλιπ.

Φαντάζομαι η καραντίνα επηρέασε και εσένα τον ίδιο, όσον αφορά στη δημιουργία του…

Λόγω των ιδιαίτερων συνθηκών και των διαθέσιμων πόρων – ανθρωπίνων και μη – που άφησε το μέχρι τώρα καθεστώς καραντίνας, το project υλοποιήθηκε διαφορετικά από το σχέδιο.

Είχαμε μείνει ήδη 2 μήνες πίσω. Έτσι αναγκαστικά ανέλαβα αρκετούς ρόλους και για πρώτη φορά, διστακτικά, ερμήνευσα ο ίδιος δικό μου κομμάτι. Διστακτικά, διότι υπάρχει και ένα «τεχνικό» εμπόδιο, καθώς λόγω θέματος υγείας έχω χάσει μία φωνητική χορδή. Ωστόσο πάρθηκε αυτή η απόφαση, γιατί ήθελα να με δοκιμάσω και δεύτερον για να μην χαθεί κι άλλος πολύτιμος χρόνος μέχρι να εξομαλυνθεί η όλη κατάσταση.

Δυστυχώς ακόμα και τώρα δεν γνωρίζουμε πότε θα είναι ασφαλές να ξαναμπούμε τόσες ώρες σε στούντιο με μουσικούς όλοι μαζί, για πρόβες και τα συναφή.

Γιατί δεν περίμενες, όμως, να τελειώσει όλο αυτό, ώστε να τελειοποιήσεις το όραμά σου;

Αποφάσισα να μην στερούμαι καμία εσωτερική μου ανάγκη επειδή κάποιος δεν μπορεί να ακολουθήσει ή δεν είναι ευνοϊκές οι τρέχουσες συνθήκες.  Ο χρόνος είναι το πολυτιμότερο αγαθό, δεν γυρίζει πίσω και τρέχει διπλά όταν δεν τον παρατηρείς και χάνεσαι στην μηχανικότητα της καθημερινότητας. Οι ρυθμοί που ζούμε και δουλεύουμε είναι φρενήρεις. Συνεπώς για να τον δαμάσεις, ώστε να ευτυχήσεις και να ευημερήσεις στα παραγωγικά και υγιή σου χρόνια, απαιτείται παρατήρηση, ευελιξία και προσασμοστικότητα.

Υπάρχει ένα σημείο πέρα από το οποίο η υπομονή παύει να είναι αρετή και πρέπει να σταματήσεις ό,τι κάνεις και να αρπάξεις τα ηνία, να δράσεις και να δημιουργήσεις εσύ το πρόσφορο έδαφος.

Και αυτό γιατί από μόνο του είναι σπάνιο να δημιουργηθεί κάτι και επίσης οι ώρες όχι μόνο περνούν αλλά δεν φτάνουν για όλα όσα θέλουμε να κάνουμε. Το «τώρα» είναι όλα όσα έχουμε και πρέπει να εκμεταλλευόμαστε κάθε μας στιγμή, αν θέλουμε να έχουμε ένα καλό μέλλον.

Να μην ερωτεύεσαι το πλάνο, να ερωτεύεσαι το όραμα, να αγκαλιάζεις την αλλαγή που θα σε φέρνει πάντα στο δρόμο για τον τελικό στόχο. Αυτή πλέον είναι η φιλοσοφία μου.

Θα ρωτήσω παρόλα αυτά. Ποιο το επόμενο πλάνο; Τι να περιμένουμε από σένα το επόμενο διάστημα;

Άμεσο βήμα είναι η ολοκλήρωση και σταθεροποίηση του σχήματος της μπάντας μας με τη λήξη της καραντίνας. Αμέσως μετά θα δρομολογηθεί η ηχογράφηση ενός ακόμα κομματιού που ήδη ετοιμάζω και μετά ελπίζω να δούμε την τριλογία να παίρνει πνοή – αυτό θα είναι κάτι αρκετά ιδιαίτερο… Για αυτό συντονιστείτε.

Θα είναι μέρος του δίσκου ο οποίος φαίνεται να αποκτά μία λογική ενιαίου concept. Αρχικά η ολοκλήρωση του είχε τοποθετηθεί στο τρίτο τετράμηνο του έτους που διανύουμε, αλλά αυτό θα το καθορίσουν και τα νέα δεδομένα που θα έχουμε τότε σχετικά με το εξωτερικό περιβάλλον. Ας ελπίσουμε για το ευνοϊκό σενάριο…

σχόλια αναγνωστών
oδηγός χρήσης