Πλέον, τα καλόκαρδα λαμπραντόρ μπορούν να δικαιολογήσουν και επίσημα τη λαιμαργία τους, αφού η επιστήμη τα δικαιώνει..! Έτσι, μπορούν να ρίξουν την ευθύνη για την αδηφαγία τους σε εκείνο το γονίδιο, στο οποίο οφείλεται και η παχυσαρκία τους. Μάλιστα, οι ειδικοί προτείνουν λύσεις σε όσους κηδεμόνες ζουν με τους συγκεκριμένους σκύλους, για τον σωστό τρόπο διατροφής και άσκησής τους.
Ποιο γονίδιο οφείλεται για την παχυσαρκία των λαμπραντόρ
Πρόσφατη έρευνα έδειξε ότι περίπου το ένα τέταρτο των σκύλων που ανήκουν στη φυλή των λαμπραντόρ, έρχονται αντιμέτωποι με τη συνεχή πείνα, ενώ ταυτόχρονα καίνε πολύ λιγότερες θερμίδες από άλλες φυλές σκύλων. Για το γεγονός αυτό ευθύνεται μία γενετική μετάλλαξη, η οποία δίνει εντολή στον εγκέφαλό τους ότι λιμοκτονούν και, έτσι τους κάνει ιδιαίτερα επιρρεπείς στην παχυσαρκία. Η συγκεκριμένη μετάλλαξη επηρεάζει ένα γονίδιο που ονομάζεται POMC. Επίσης, οι «Times», σε πρόσφατη δημοσίευσή τους αποκάλυψαν ότι αυτή η μετάλλαξη εμφανίζεται περίπου στα δύο τρίτα των κοντότριχων Ριτρίβερ, αλλά δεν έχει παρατηρηθεί σε καμία άλλη καθαρόαιμη φυλή σκύλων.
Το γονίδιο POMC και το εγκεφαλικό δίκτυο που επηρεάζει την αίσθηση της πείνας είναι παρόμοια και στους ανθρώπους και οι νέες μελέτες αναφέρουν ότι συνοδεύονται με υπερβολική λαιμαργία, έχοντας ως συνέπεια την παχυσαρκία σε νεαρή ηλικία. Η έρευνα, η οποία δημοσιεύτηκε στο περιοδικό Science Advances, έγινε υπό την εποπτεία της δρ Ελινορ Ράφαν του τμήματος Φυσιολογίας, Ανάπτυξης και Νευροεπιστήμης του Πανεπιστημίου του Κέιμπριτζ, η οποία υποστήριξε ότι: «Οι άνθρωποι είναι συχνά αγενείς με τους ιδιοκτήτες ευτραφών σκύλων, κατηγορώντας τους ότι δεν διαχειρίζονται σωστά τη διατροφή και την άσκηση των σκύλων τους. Ομως, δείξαμε ότι τα λαμπραντόρ με αυτή τη γενετική μετάλλαξη αναζητούν τροφή όλη την ώρα, προσπαθώντας να αυξήσουν την ενεργειακή τους πρόσληψη. Είναι πολύ δύσκολο να κρατήσεις αυτά τα σκυλιά αδύνατα, αλλά μπορεί να γίνει».
Τι προτείνουν οι ειδικοί για τη διατροφή και την άσκηση των λαμπραντόρ
Η Ράφαν συνιστά στους κηδεμόνες να μοιράζουν την ημερίσια ποσότητα φαγητού του σκύλου, χρησιμοποιιώντας ειδικά σκέυση για αργή βρώση ή ειδικά χαλάκια στα οποία μπορούν να κρύψουν την τροφή, με σκοπό ο σκύλος να μην τρώει λαίμαργα, αλλά όσο το δυνατόν πιο αργά.
Επίσης, η άσκηση είναι ένα πολύ σημαντικό κεφάλαιο. Όπως υποστηρίζει: «Οι σκύλοι είναι μια εξαιρετική απεικόνιση της δύναμης των γονίδιών μας στην αλλαγή του τρόπου με τον οποίο το σώμα ανταποκρίνεται στην τροφή», πρόσθεσε. «Πρόκειται για μια μοναδική, μεγάλης επίδρασης μετάλλαξη. Αλλά γνωρίζουμε ότι στους ανθρώπινους πληθυσμούς, πιο ανεπαίσθητες αλλαγές στο DNA μας επηρεάζουν το πώς νιώθουμε για το φαγητό. Αυτό σημαίνει ότι μερικοί από εμάς έχουμε μια γενετική σύνθεση, η οποία μας κάνει να πεινάμε πιο γρήγορα έπειτα από ένα γεύμα ή που αλλάζει τον τρόπο με τον οποίο νιώθουμε ευχαρίστηση μετά το φαγητό. Αυτές οι αισθήσεις είναι πραγματικές, προκαλούνται από διαφορές στον εγκέφαλο και, όπως και στους σκύλους, σημαίνουν ότι ορισμένοι άνθρωποι πρέπει να εργαστούν πολύ σκληρότερα για να παραμείνουν αδύνατοι από άλλους».
Στη μελέτη συμμετείχαν 87 ενήλικα λαμπραντόρ - Τι έδειξε η έρευνα
Στην επίσημη μελέτη, η οποία συμπεριελάμβανε αρκετά πειράματα, συμμετείχαν 87 ενήλικοι κατοικίδιοι σκύλοι λαμπραντόρ - με υγιές βάρος ή με λίγα παραπάνω κιλά. Μέσα σε αυτά τα πειράματα, ήταν και το λεγόμενο τεστ «λουκάνικο σε κουτί». Το πρωί οι σκύλοι κατανάλωσαν ένα τυπικό πρωινό. Τρεις ώρες αργότερα, τους προσέφεραν ένα λουκάνικο σε κουτί και κατέγραψαν τη συμπεριφορά τους. Το κουτί ήταν κατασκευασμένο από διαφανές πλαστικό με διάτρητο καπάκι, ώστε να βλέπουν και να μυρίζουν το λουκάνικο, αλλά να μην μπορούν να το φάνε. Οι σκύλοι με τη μετάλλαξη στο POMC προσπάθησαν πάρα πολύ να πάρουν το λουκάνικο από το κουτί, σε σύγκριση με τους σκύλους χωρίς αυτό, υποδηλώνοντας μεγαλύτερη αίσθηση της πείνας.
Οι σκύλοι κοιμόντουσαν σε έναν ειδικό θάλαμο που μετρούσε τα αέρια που απέπνεαν. Αυτό αποκάλυψε ότι τα λαμπραντόρ με τη μετάλλαξη στο γονίδιο POMC έκαιγαν περίπου 25% λιγότερες θερμίδες όσο ξεκουράζονταν από εκείνους χωρίς αυτήν. «Στους σύγχρονους σκύλους που έχουν πρόσβαση σε επαρκή τροφή, αυτό τους κάνει επιρρεπείς σε ανθυγιεινή παχυσαρκία. Ομως, οι πρόγονοι τόσο του λαμπραντόρ όσο και των ριτρίβερ ήταν είδη που χρησιμοποιούσαν οι ψαράδες για να ανασύρουν τα δίχτυα τους από τα παγωμένα νερά της Νέας Γης από το 1600 και μετά. Ζούσαν μια πολύ σκληρή ζωή, οπότε έπρεπε να φάνε όσο μπορούσαν για να δημιουργήσουν αποθέματα λίπους, καθώς κολυμπούσαν για να ανασύρουν τα δίχτυα στην παγωμένη θάλασσα», υποστήριξε η Ράφαν. Το ότι η μετάλλαξη παρατηρείται μόνο στα λαμπραντόρ και εν γένει στα ριτρίβερ, αντικατοπτρίζει το πώς οι φυλές σκύλων είναι γενικά κλειστοί πληθυσμοί. «Ενας δημοφιλής σκύλος αναπαραγωγής μπορεί να 'δώσει' εκατοντάδες κουτάβια, εξαπλώνοντας τη μετάλλαξη».
Διαβάστε όλες τις ειδήσεις από την Ελλάδα και τον Κόσμο.
