Ελλάδα   »   Ν. Μαγνησίας    »    Ειδήσεις & Τοπικά Νέα

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση και ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, η οποία από τις 21 Απριλίου 1967 είχε επιβάλλει καθεστώς στυγνής δικτατορίας στη χώρα.
  Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε στις 14 Φεβρουαρίου 1973, όταν ξεσηκώθηκαν οι φοιτητές της Αθήνας και συγκεντρώθηκαν στο Πολυτεχνείο. Ζητούσαν την κατάργηση του Ν.1347, ο οποίος προέβλεπε την υποχρεωτική στράτευση όσων ανέπτυσσαν συνδικαλιστική δράση κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Η αστυνομία, παραβιάζοντας το πανεπιστημιακό άσυλο, εισήλθε στο χώρο του ιδρύματος, συνέλαβε 11 φοιτητές και τους παρέπεμψε σε δίκη με την κατηγορία της «περιύβρισης αρχής». Οι 8 καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές, ενώ περίπου 100 άλλοι αναγκάστηκαν να διακόψουν τις σπουδές τους και να ντυθούν στο χακί.

Επτά ημέρες μετά τα πρώτα γεγονότα του Πολυτεχνείου, στις 21 Φεβρουαρίου οι φοιτητές κατέλαβαν το κτίριο της Νομικής σχολής στην Αθήνα, προβάλλοντας τα συνθήματα «Δημοκρατία», «Κάτω η Χούντα» και «Ζήτω η Ελευθερία». Η αστυνομία επενέβη και πάλι για να καταστείλει την εξέγερση, αλλά η βίαιη εκδίωξη των φοιτητών από το κτίριο της Νομικής ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την αγωνιστικότητά τους.

Η εξέγερση που ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου του 1973 επρόκειτο να αποτελέσει την κορύφωση των αντιδικτατορικών εκδηλώσεων. Το πρωί εκείνης της ημέρας οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Πολυτεχνείου και αποφάσισαν την κήρυξη αποχής από τα μαθήματα, με αίτημα να γίνουν εκλογές για τους φοιτητικούς συλλόγους τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους και όχι στα τέλη του επόμενου χρόνου, όπως είχε ανακοινώσει το καθεστώς.

Ακολούθησαν συνελεύσεις φοιτητών στην Ιατρική και στη Νομική σχολή. Μάλιστα, οι φοιτητές της Νομικής εξέδωσαν ψήφισμα, με το οποίο ζητούσαν την ανάκληση των αποφάσεων της Χούντας για τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών, εκδημοκρατισμό των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 20% του προϋπολογισμού και ανάκληση του Ν.1347 για την αναγκαστική στράτευση των φοιτητών.

Όσο περνούσε η μέρα άρχισαν να μαζεύονται ολοένα και περισσότεροι φοιτητές στο Πολυτεχνείο, αλλά και άλλοι που πληροφορήθηκαν το νέο. Η αστυνομία αποδείχθηκε ανίκανη να εμποδίσει την προσέλευση του κόσμου. Το απόγευμα πάρθηκε η απόφαση για κατάληψη του Πολυτεχνείου. Οι πόρτες έκλεισαν και από τότε άρχισε η οργάνωση της εξέγερσης. Το πρώτο βήμα ήταν η εκλογή Συντονιστικής Επιτροπής, στην οποία μετείχαν 22 φοιτητές και 2 εργάτες, με σκοπό να καθοδηγήσει τον αγώνα. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν επιτροπές σε όλες τις σχολές για να οργανώσουν την κατάληψη και την επικοινωνία με την ελληνική κοινωνία.

Για το σκοπό αυτό άρχισε να λειτουργεί ένας ραδιοφωνικός σταθμός, αρχικά στο κτίριο του Χημικού και αργότερα στο κτίριο των Μηχανολόγων, με εκφωνητές τη Μαρία Δαμανάκη και τον Δημήτρη Παπαχρήστου. Επιπλέον, στο Πολυτεχνείο εγκαταστάθηκαν πολύγραφοι, που δούλευαν μέρα - νύχτα, για να πληροφορούν τους φοιτητές και τον υπόλοιπο κόσμο για τις αποφάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής και των φοιτητικών συνελεύσεων. Συγκροτήθηκαν συνεργεία φοιτητών, που έγραφαν συνθήματα σε πλακάτ, σε τοίχους, στα τρόλεϊ, στα λεωφορεία και στα ταξί, για να τα γνωρίσουν όλοι οι Αθηναίοι. Στο Πολυτεχνείο οργανώθηκε εστιατόριο και νοσοκομείο, ενώ ομάδες φοιτητών ανέλαβαν την περιφρούρηση του χώρου, ξεχωρίζοντας τους ενθουσιώδεις και δημοκράτες Αθηναίους από τους προβοκάτορες.

Η πρώτη αντίδραση του δικτατορικού καθεστώτος ήταν να στείλει μυστικούς πράκτορες να ανακατευθούν στο πλήθος που συνέρρεε στο Πολυτεχνείο και να ακροβολήσει σκοπευτές στα γύρω κτίρια. Στις 16 Νοεμβρίου μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν εναντίον του πλήθους που ήταν συγκεντρωμένο έξω από το Πολυτεχνείο, με γκλομπς, δακρυγόνα και σφαίρες ντουμ-ντουμ. Οι περισσότεροι διαλύθηκαν. Όσοι έμειναν έστησαν οδοφράγματα ανατρέποντας τρόλεϊ και συγκεντρώνοντας υλικά από νεοανεγειρόμενες οικοδομές, και άναψαν φωτιές για να εξουδετερώσουν τα δακρυγόνα. Αργότερα, η αστυνομία έκανε χρήση όπλων, χωρίς όμως να πετύχει το στόχο της, την καταστολή της εξέγερσης.

Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, όταν διαπίστωσε ότι η αστυνομία αδυνατούσε να εισέλθει στο Πολυτεχνείο, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το στρατό. Κοντά στο σταθμό Λαρίσης συγκεντρώθηκαν τρεις μοίρες ΛΟΚ και μία μοίρα αλεξιπτωτιστών από τη Θεσσαλονίκη. Τρία άρματα μάχης κατέβηκαν από του Γουδή προς το Πολυτεχνείο. Τα δύο στάθμευσαν στις οδούς Τοσίτσα και Στουρνάρα, αποκλείοντας τις πλαϊνές πύλες του ιδρύματος και το άλλο έλαβε θέση απέναντι από την κεντρική πύλη. Η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών ζήτησε διαπραγματεύσεις, αλλά το αίτημά τους απορρίφθηκε.

Στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίουτο άρμα που βρισκόταν απέναντι από την κεντρική πύλη έλαβε εντολή να εισβάλλει. Έπεσε πάνω στην πύλη και την έριξε, παρασέρνοντας στο διάβα του μία κοπέλα που ήταν σκαρφαλωμένη στον περίβολο κρατώντας την ελληνική σημαία. Οι μοίρες των ΛΟΚ, μαζί με ομάδες -μυστικών και μη- αστυνομικών, εισέβαλαν στο Πολυτεχνείο και κυνήγησαν τους φοιτητές, οι οποίοι πηδώντας από τα κάγκελα προσπάθησαν να διαφύγουν στους γύρω δρόμους. Τους κυνηγούσαν αστυνομικοί, πεζοναύτες, ΕΣΑτζήδες. Αρκετοί σώθηκαν βρίσκοντας άσυλο στις γύρω πολυκατοικίες, πολλοί συνελήφθησαν κα μεταφέρθηκαν στη Γενική Ασφάλεια και στην ΕΣΑ.

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας, στις 17 Νοεμβρίου συνελήφθησαν 840 άτομα. Όμως, μετά τη Μεταπολίτευση, αξιωματικοί της Αστυνομίας, ανακρινόμενοι, ανέφεραν ότι οι συλληφθέντες ξεπέρασαν τα 2400 άτομα. Οι νεκροί επισήμως ανήλθαν σε 34 άτομα.(Το ζήτημα των νεκρών του Πολυτεχνείου) Στην ανάκριση που διενεργήθηκε το φθινόπωρο του 1975 εναντίον των πρωταιτίων της καταστολής εντοπίστηκαν 21 περιπτώσεις θανάσιμου τραυματισμού. Ωστόσο, τα θύματα πρέπει να ήταν πολύ περισσότερα, διότι πολλοί βαριά τραυματισμένοι, προκειμένου να διαφύγουν τη σύλληψη, αρνήθηκαν να διακομιστούν σε νοσοκομείο.

Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος κήρυξε στρατιωτικό νόμο, αλλά στις 25 Νοεμβρίου ανατράπηκε με πραξικόπημα. Πρόεδρος ορίστηκε ο αντιστράτηγος Φαίδων Γκιζίκης και πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος. Όμως ο ισχυρός άνδρας του νέου καθεστώτος ήταν ο διοικητής της Στρατιωτικής Αστυνομίας, ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, που επέβαλλε ένα καθεστώς σκληρότερο από εκείνο του Παπαδόπουλου.

Η δικτατορία κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου του 1974, αφού είχε ήδη προηγηθεί η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο Γκιζίκης και ο αντιστράτηγος Ντάβος, διοικητής του Γ' Σώματος Στρατού, κάλεσαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να επιστρέψει στην Ελλάδα για να επαναφέρει τη δημοκρατική διακυβέρνηση.

Δημοσιεύθηκε στις 17 November 2019 | 7:45 am

Το ζήτημα των νεκρών του Πολυτεχνείου

Δύο ημέρες μετά την καταστολή της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, o υφυπουργός παρά τω πρωθυπουργώ της κυβέρνησης Μαρκεζίνη, Σπυρίδων Ζουρνατζής ανακοίνωσε σε συνέντευξη τύπου ότι οι νεκροί ανέρχονταν σε 11 και οι τραυματίες σε 138.
Οι φήμες, όμως, έκαναν λόγο για 100, 200, ακόμη και 500 νεκρούς, ομαδικούς τάφους στο νεκροταφείο Ζωγράφου και αλλού, ενώ αναφέρονταν και σε συγκεκριμένα περιστατικά, όπως το θάνατο τουλάχιστον τριών ατόμων που συνεθλίβησαν από το άρμα μάχης που εισέβαλε στο Πολυτεχνείο, την εκτέλεση των εκφωνητών του ραδιοσταθμού και των τραυματιών που νοσηλεύονταν στο πρόχειρο ιατρείο.

Μετά τη Μεταπολίτευση και υπό την πίεση της κοινής γνώμης, ο προϊστάμενος της Εισαγγελίας Αθηνών ανέθεσε στον εισαγγελέα πρωτοδικών Δημήτριο Τσεβά τη διενέργεια προκαταρκτικής εξέτασης «προς διακρίβωσιν τυχόν τελέσεως, αξιοποίνων πράξεων εξ αφορμής των περί το Πολυτεχνείον γνωστών αιματηρών εκδηλώσεων του Νοεμβρίου 1973» (5 Σεπτεμβρίου 1974).

Ενώπιόν του παρέλασαν δεκάδες μάρτυρες, οι οποίοι έδωσαν τη δική τους εκδοχή για τα γεγονότα. Για το ζήτημα των νεκρών, ο δημοσιογράφος Γρηγόριος Παπαδάτος τού παρέδωσε στις 17 Νοεμβρίου 1974 ένα κατάλογο με 59 ονόματα, που ισχυριζόταν ότι αντιστοιχούσαν στον κατάλογο των ημερών εκείνων.

Ένας άλλος μάρτυρας, ο Παντελής Τσαγκουρνής, που υπηρετούσε στο Πεντάγωνο κατά τα γεγονότα του Πολυτεχνείου, κατέθεσε ότι άκουσε τον Ντερτιλή να λέει «ο μέχρι τότε αριθμός των νεκρών ήταν 423». Αργότερα και κατά τη διάρκεια της δίκης του Πολυτεχνείου ανασκεύασε την κατάθεσή του, λέγοντας ότι ο αριθμός 423 αναφερόταν σωρευτικά σε νεκρούς και τραυματίες.

Ένας τρίτος μάρτυρας, ο πρώην πράκτορας της ΚΥΠ Δημήτριος Πίμπας, αναφέρθηκε σε «450 νεκρούς και ομαδικούς τάφους». Η αναφορά του για ομαδικούς τάφους έδωσε την αφορμή στον τότε δήμαρχο Ζωγράφου, Δημήτρη Μπέη, να προτείνει την ανασκαφή της βορειοανατολικής πλευράς του νεκροταφείου, προκειμένου να ανακαλυφθούν οι νεκροί του Πολυτεχνείου. Δεν υπάρχουν πληροφορίες αν έγινε όντως ανασκαφή. Ο μάρτυρας αυτός, πάντως, βρέθηκε αργότερα κατηγορούμενος για εμπλοκή του στα γεγονότα του Πολυτεχνείου.

Στο πόρισμα της προκαταρκτικής εξέτασης, που κατέθεσε στις 14 Οκτωβρίου 1974 στον προϊστάμενό του, ο εισαγγελέας Τσεβάς εκτιμούσε ότι ο αριθμός των νεκρών μπορεί να φθάνει τους 34 (18 επώνυμους και 16 ανώνυμους) και οι τραυματίες τους 1.103. Κατά τη διάρκεια της δίκης για τα γεγονότα του Πολυτεχνείου (16 Οκτωβρίου - 31 Δεκεμβρίου 1975) τεκμηριώθηκαν 24 θάνατοι.

Χρόνια αργότερα (2002-2003), ο ιστορικός Λεωνίδας Καλλιβρετάκης (που συμμετείχε στα γεγονότα του Πολυτεχνείου ως φοιτητής της Φιλοσοφικής), πραγματοποίησε τη δική του έρευνα, υπό την αιγίδα του Εθνικού Ιδρύματος Ερευνών όπου εργάζεται, και συνέταξε ένα κατάλογο, στον οποίο περιλαμβάνονται 24 επώνυμοι νεκροί, ενώ για 16 ανώνυμους νεκρούς η έρευνα συνεχίζεται για την ταυτοποίησή τους.

Επώνυμοι νεκροί των γεγονότων του Νοεμβρίου 1973
(κατά χρονολογική σειρά)

Διομήδης Κομνηνός

1. Σπυρίδων Κοντομάρης του Αναστασίου, 57 ετών, δικηγόρος (πρώην βουλευτής Κερκύρας της Ένωσης Κέντρου), κάτοικος Αγίου Μελετίου, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 20:30-21:00, ενώ βρισκόταν στη διασταύρωση οδών Γεωργίου Σταύρου και Σταδίου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί έμφραγμα του μυοκαρδίου. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (Γ’ Σεπτεμβρίου 21), όπου διαπιστώθηκε ο θάνατός του.

2. Διομήδης Κομνηνός του Ιωάννη, 17 ετών, μαθητής, κάτοικος Λευκάδος 7, Αθήνα. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21:30 και 21:45, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στη διασταύρωση των οδών Αβέρωφ και Μάρνη, τραυματίστηκε θανάσιμα στην καρδιά από πυρά που έριξαν εναντίον του άνδρες της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (Γ’ Σεπτεμβρίου 21) και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (νυν ΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς»).

3. Σωκράτης Μιχαήλ, 57 ετών, εμπειρογνώμων ασφαλιστικής εταιρείας, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Στις 16.11.1973, μεταξύ 21:00 και 22:30, ενώ βρισκόταν μεταξύ των οδών Μπουμπουλίνας και Σόλωνος, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία κατά των διαδηλωτών, με αποτέλεσμα να υποστεί απόφραξη της αριστεράς στεφανιαίας. Μεταφέρθηκε ημιθανής στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (Γ’ Σεπτεμβρίου 21), όπου και πέθανε.

4. Τόριλ Μαργκρέτε Ένγκελαντ του Περ Ρέινταρ, 22 ετών, φοιτήτρια από το Μόλντε της Νορβηγίας. Στις 16.11.1973, γύρω στις 23:30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο στήθος από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο ξενοδοχείο «Ακροπόλ» και αργότερα, νεκρή ήδη, στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ι.Κ.Α. Ανακριβώς είχε αναφερθεί αρχικά από την Αστυνομία ως «Αιγυπτία Τουρίλ Τεκλέτ».

5. Βασίλειος Φάμελλος του Παναγιώτη, 26 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από τον Πύργο Ηλείας, κάτοικος Κάσου 1, Κυψέλη, Αθήνα. Στις 16.11.1973, γύρω στις 23:30, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της φρουράς του Υπουργείου Δημοσίας Τάξεως. Μεταφέρθηκε από διαδηλωτές στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (Γ’ Σεπτεμβρίου 21) και από εκεί, νεκρός πλέον, στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (νυν ΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς»).

6. Γεώργιος Σαμούρης του Ανδρέα, 22 ετών, φοιτητής Παντείου, από την Πάτρα, κάτοικος πλατείας Κουντουριώτου 7, Κουκάκι. Στις 16.11.1973 γύρω στις 24:00, ενώ βρισκόταν στην ευρύτερη περιοχή του Πολυτεχνείου (Καλλιδρομίου και Ζωσιμάδων), τραυματίστηκε θανάσιμα στον τράχηλο από πυρά της αστυνομίας. Μεταφέρθηκε στο πρόχειρο ιατρείο του Πολυτεχνείου, όπου απεβίωσε. Από εκεί μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ι.Κ.Α. (Λ. Αλεξάνδρας 119). Ανακριβώς είχε αναφερθεί αρχικά από την Αστυνομία ως «Χαμουρλής».

Σπυρίδων Κοντομάρης

7. Δημήτριος Κυριακόπουλος του Αντωνίου, 35 ετών, οικοδόμος, από τα Καλάβρυτα, κάτοικος Περιστερίου Αττικής. Κατά τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια και στη συνέχεια κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, συνεπεία των οποίων πέθανε, από οξεία ρήξη αορτής, τρεις ημέρες αργότερα, στις 19.11.1973, ενώ μεταφερόταν στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (Γ’ Σεπτεμβρίου 21).

8. Σπύρος Μαρίνος του Διονυσίου, επονομαζόμενος Γεωργαράς, 31 ετών, ιδιωτικός υπάλληλος, από την Εξωχώρα Ζακύνθου. Κατά τις βράδυνες ώρες της 16.11.1973, ενώ βρισκόταν στην περιοχή του Πολυτεχνείου, κτυπήθηκε από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις. Μεταφέρθηκε στο Θεραπευτήριο Πεντέλης, όπου πέθανε τη Δευτέρα, 19.11.1973, από οξύ αγγειακό εγκεφαλικό επεισόδιο. Τάφηκε στην ιδιαίτερη πατρίδα του, όπου στις 9.9.1974, έγινε τελετή στη μνήμη του.

9. Νικόλαος Μαρκούλης του Πέτρου, 24 ετών, εργάτης, από το Παρθένι Θεσσαλονίκης, κάτοικος Χρηστομάνου 67, Σεπόλια, Αθήνα. Κατά τις πρωινές ώρες της 17.11.1973, ενώ βάδιζε στην πλατεία Βάθης, τραυματίστηκε στην κοιλιά από ριπή στρατιωτικής περιπόλου. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (νυν ΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς»), όπου πέθανε τη Δευτέρα 19.11.1973.

10. Αικατερίνη Αργυροπούλου σύζυγος Αγγελή, 76 ετών, κάτοικος Κέννεντυ και Καλύμνου, Άγιοι Ανάργυροι Αττικής. Στις 10:00 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην αυλή του σπιτιού της, τραυματίστηκε στην πλάτη από σφαίρα. Διακομίστηκε στην κλινική «Παμμακάριστος» (Κάτω Πατήσια), όπου νοσηλεύτηκε επί ένα μήνα και κατόπιν μεταφέρθηκε στο σπίτι της, όπου πέθανε συνεπεία του τραύματος της μετά από ένα εξάμηνο (Μάιος 1974).

11. Στυλιανός Καραγεώργης του Αγαμέμνονος, 19 ετών, οικοδόμος, κάτοικος Μιαούλη 38, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 10:15 το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μαζί με άλλους διαδηλωτές στην οδό Πατησίων, μεταξύ των κινηματογράφων «ΑΕΛΛΩ» και «ΕΛΛΗΝΙΣ», τραυματίστηκε από ριπή πολυβόλου που έριξε εναντίον τους περίπολος πεζοναυτών που επέβαινε ενός τεθωρακισμένου οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου πέθανε μετά από 12 μέρες, στις 30.11.1973.

12. Μάρκος Καραμανής του Δημητρίου, 23 ετών, ηλεκτρολόγος, από τον Πειραιά, κάτοικος Χίου 35, Αιγάλεω. Στις 10:30 περίπου το πρωί της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα πολυκατοικίας επί της πλατείας Αιγύπτου 1, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Λυμπέρης, του 573ου Τάγματος Πεζικού). Μεταφέρθηκε στην κλινική «Παντάνασσα» (πλατεία Βικτωρίας), όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

Τόριλ Μαργκρέτε Ένγκελαντ

13. Αλέξανδρος Σπαρτίδης του Ευστρατίου, 16 ετών, μαθητής, από τον Πειραιά, κάτοικος Αγίας Λαύρας 80, Αθήνα. Στις 10:30 με 11:00 περίπου το πρωί της 17.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Κότσικα, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από πυρά της στρατιωτικής φρουράς που ενέδρευε στην ταράτσα του Ο.Τ.Ε. (αυτουργός ο ανθυπολοχαγός Ιωάννης Λυμπέρης, του 573ου Τάγματος Πεζικού). Με διαμπερές τραύμα μεταφέρθηκε στο Κ.Α.Τ., όπου τον βρήκε νεκρό ο πατέρας του.

14. Δημήτριος Παπαϊωάννου, 60 ετών, διευθυντής ταμείου αλευροβιομηχάνων, κάτοικος Αριστομένους 105, Αθήνα. Γύρω στις 11:30 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην πλατεία Ομονοίας, προσβλήθηκε από δακρυγόνα αέρια που έριχνε η Αστυνομία. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (Γ’ Σεπτεμβρίου 21), όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του, συνεπεία εμφράγματος.

15. Γεώργιος Γεριτσίδης του Αλεξάνδρου, 47 ετών, εφοριακός υπάλληλος, κάτοικος Ελπίδος 29, Νέο Ηράκλειο Αττικής. Στις 12:00 της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν μέσα στο αυτοκίνητο του στα Νέα Λιόσια, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά που διέσχισαν τον ουρανό του αυτοκινήτου. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (νυν ΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς»), όπου πέθανε αυθημερόν.

16. Βασιλική Μπεκιάρη του Φωτίου, 17 ετών, εργαζόμενη μαθήτρια, από τα Αμπελάκια Βάλτου Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Μεταγένους 8, Νέος Κόσμος. Στις 12:00 το μεσημέρι της 17.11.1973, ενώ βρισκόταν στην ταράτσα του σπιτιού της, τραυματίστηκε θανάσιμα στον αυχένα από πυρά. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών και στη συνέχεια στον «Ευαγγελισμό», όπου πέθανε αυθημερόν.

17. Δημήτρης Θεοδώρας του Θεοφάνους, 5 1/2 ετών, κάτοικος Ανακρέοντος 2, Ζωγράφου. Στις 13:00, της 17.11.1973, ενώ διέσχιζε με τη μητέρα του τη διασταύρωση της οδού Ορεινής Ταξιαρχίας με τη λεωφόρο Παπάγου στου Ζωγράφου, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά στρατιωτικής περιπόλου με επικεφαλής αξιωματικό (πιθανόν ο ίλαρχος Σπυρίδων Σταθάκης του ΚΕΤΘ), που βρισκόταν ακροβολισμένη στο λόφο του Αγίου Θεράποντος. Εξέπνευσε ακαριαία και όταν μεταφέρθηκε στο Νοσοκομείο των Παίδων, απλώς διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

18. Αλέξανδρος Βασίλειος (Μπασρί) Καράκας, 43 ετών, Αφγανός τουρκικής υπηκοότητας, ταχυδακτυλουργός, κάτοικος Μύρων 10, Άγιος Παντελεήμονας, Αθήνα. Στις 13:00, της 17.11.1973, ενώ βάδιζε με τον 13χρονο γιο του στη διασταύρωση των οδών Χέϋδεν και Αχαρνών, τραυματίστηκε θανάσιμα στην κοιλιά από ριπή μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε απευθείας στο νεκροτομείο, όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

19. Αλέξανδρος Παπαθανασίου του Σπυρίδωνος, 59 ετών, συνταξιούχος εφοριακός, από το Κεράσοβο Αιτωλοακαρνανίας, κάτοικος Νάξου 116, Αθήνα. Στις 13:30 της 18.11.1973, ενώ βάδιζε με τις ανήλικες κόρες του στη διασταύρωση των οδών Δροσοπούλου και Κύθνου, απέναντι από το ΙΣΤ' Αστυνομικό Τμήμα, βρέθηκε εν μέσω πυρών, προερχομένων από τους αστυνομικούς του Τμήματος, με αποτέλεσμα να πάθει συγκοπή. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (Γ’ Σεπτεμβρίου 21), όπου διαπιστώθηκε ο θάνατος του.

Μιχαήλ Μυρογιάννης

20. Ανδρέας Κούμπος του Στέργιου 63 ετών, βιοτέχνης, από την Καρδίτσα, κάτοικος Αμαλιάδος 12, Κολωνός. Γύρω στις 11.00 με 12.00 της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Γ' Σεπτεμβρίου και Καποδιστρίου, τραυματίστηκε στη λεκάνη από πυρά μυδραλίου τεθωρακισμένου στρατιωτικού οχήματος. Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (Γ’ Σεπτεμβρίου 21), κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (νυν ΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς») και και τέλος στο Κ.Α.Τ., όπου και πέθανε στις 30.1.1974.
21. Μιχαήλ Μυρογιάννης του Δημητρίου, 20 ετών, ηλεκτρολόγος, από τη Μυτιλήνη, κάτοικος Ασημάκη Φωτήλα 8, Αθήνα. Στις 12:00 το μεσημέρι της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Στουρνάρη, τραυματίστηκε θανάσιμα στο κεφάλι από πυρά περιστρόφου αξιωματικού του Στρατού (αυτουργός ο συνταγματάρχης Νικόλαος Ντερτιλής). Μεταφέρθηκε στο Σταθμό Πρώτων Βοηθειών του Ελληνικού Ερυθρού Σταυρού (Γ’ Σεπτεμβρίου 21). σε κωματώδη κατάσταση και κατόπιν στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών ((νυν ΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς»), όπου πέθανε αυθημερόν.

22. Κυριάκος Παντελεάκης του Δημητρίου, 44 ετών, δικηγόρος, από την Κροκέα Λακωνίας, κάτοικος Φερρών 5, Αθήνα. Στις 12:00 με 12:30 το μεσημέρι της 18.11.1973, ενώ βάδιζε στη διασταύρωση των οδών Πατησίων και Γλάδστωνος, τραυματίστηκε θανάσιμα από πυρά διερχομένου άρματος μάχης. Μεταφέρθηκε στο Ρυθμιστικό Κέντρο Αθηνών (νυν ΓΝΑ «Γ. Γεννηματάς»), όπου και πέθανε στις 27.12.1973.

23. Ευστάθιος Κολινιάτης, 47 ετών, από τον Πειραιά, κάτοικος Νικοπόλεως 4, Καματερό Αττικής. Κτυπήθηκε στις 18.11.1973 από αστυνομικούς με συμπαγείς ράβδους, και υπέστη κρανιοεγκεφαλικές κακώσεις, συνεπεία των οποίων πέθανε στις 21.11.1973.

24. Ιωάννης Μικρώνης του Αγγέλου, 22 ετών, φοιτητής στο τμήμα Ηλεκτρολόγων Μηχανικών του Πανεπιστημίου Πατρών, από την Άνω Αλισσό Αχαΐας. Συμμετείχε στην κατάληψη του Πανεπιστημίου Πατρών. Κτυπήθηκε μετά τα γεγονότα, υπό συνθήκες που παραμένουν ακόμη αδιευκρίνιστες. Συνεπεία της κακοποίησης του υπέστη ρήξη του ήπατος, εξαιτίας της οποίας πέθανε στις 17.12.1973 στο Λαϊκό Νοσοκομείο Αθηνών, όπου νοσηλευόταν. Σύμφωνα με ορισμένες ενδείξεις, ο τραυματισμός του συνέβη στην Πάτρα, άλλες όμως πληροφορίες τον τοποθετούν στην Αθήνα. Η περίπτωση του παραμένει υπό έρευνα. Σε ορισμένους καταλόγους νεκρών αναφέρεται ανακριβώς ως «Κώστας Μικρώνης».

Δημοσιεύθηκε στις 17 November 2019 | 7:42 am

Τελετή ορκωμοσίας των αποφοίτων του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας

Σε πανηγυρικό κλίμα με ευχές για καλή σταδιοδρομία και παραινέσεις για δημιουργική μελλοντική πορεία στο πεδίο της επιστήμης και της κοινωνικής προσφοράς,παρουσία φοιτητών, αποφοίτων, γονέων και συγγενών πραγματοποιήθηκαν χθες οι τελετές αποφοίτησης 150 περίπου προπτυχιακών, μεταπτυχιακών φοιτητών και νέων διδακτόρων του Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας.
Γέμισε χαμόγελα χθες το αμφιθέατρο «Κορδάτος», αλλά και στιγμές συγκίνησης κατά την τελετή ορκωμοσίας των αποφοίτων, οι οποίοι έλαβαν τα πτυχία τους, ολοκληρώνοντας τον κύκλο των σπουδών.

Τον όρκο διάβασε η πρώτη των πρώτων Μαρία Κουκουμβρή, η οποία προσήλθε στο βήμα, ακολουθούμενη από το θερμό χειροκρότημα των συμφοιτητών της.

Δημοσιεύθηκε στις 17 November 2019 | 6:28 am

«Έσβησε» ο 29χρονος Βολιώτης

Την τελευταία του πνοή σε Νοσοκομείο της Θεσσαλονίκης άφησε χθες το βράδυ ο 29χρονος Ιωάννης- Νικόλαος Παλαμηδάς, γνωστός στους περισσότερους ως Γιάγκος, ο οποίος νοσηλευόταν με μία σπάνια μορφή καρκίνου..
Ο 29χρονος είχε υποβληθεί σε αρκετά χειρουργεία και το τελευταίο διάστημα νοσηλευόταν στο Διαβαλκανικό Ιατρικό Κέντρο Θεσσαλονίκης.

Χθες, μετά από επιδείνωση της υγείας του άφησε την τελευταία πνοή, βυθίζοντας στη θλίψη την οικογένειά του, τους οικείους του, τους φίλους του αλλά και όλη την τοπική κοινωνία, η οποία είχε κινητοποιηθεί για στήριξη στον αγώνα που έδινε, με συγκέντρωση χρημάτων.

Δημοσιεύθηκε στις 17 November 2019 | 6:28 am

Η Δίκη των Έξι

Με την ονομασία αυτή έμεινε στην ιστορία η δίκη των πρωταίτιων της Μικρασιατικής Καταστροφής από έκτακτο στρατοδικείο, που συγκρότησαν οι βενιζελικοί αξιωματικοί της Επανάστασης του 1922. Στο εδώλιο κάθισαν επτά πολιτικοί και ένας στρατιωτικός, από τους οποίους οι έξι καταδικάσθηκαν σε θάνατο και εκτελέσθηκαν.
Η δίκη διεξήχθη από τις 31 Οκτωβρίου έως τις 15 Νοεμβρίου 1922 στην ειδικά διαρρυθμισμένη αίθουσα συνεδριάσεων της Βουλής (Παλαιά Βουλή). Ήταν ένα από τα πιο δραματικά επεισόδια του Εθνικού Διχασμού. Μετά τη Μικρασιατική Καταστροφή κι ενώ η Ελλάδα παρουσίαζε εικόνα διάλυσης, εκδηλώθηκε στρατιωτικό κίνημα υπό τους συνταγματάρχες Πλαστήρα και Γονατά και τον αντιπλοίαρχο Φωκά, που προκάλεσε την παραίτηση της κυβέρνησης Τριανταφυλλάκου και του βασιλιά Κωνσταντίνου (14 Σεπτεμβρίου 1922) υπέρ του υιού του Γεωργίου Β'. Ο χαρακτήρας του βασιζόταν στην ανάγκη της πίστης ότι «ο ελληνικός στρατός δεν νικήθηκε, αλλά προδόθηκε». Στην Αθήνα συγκροτήθηκε Επαναστατική Επιτροπή, η οποία ανέλαβε άμεση δράση, διατάσσοντας εκτεταμένες συλλήψεις αντιβενιζελικών πολιτικών, υπό την πίεση της κοινής γνώμης. Μία ογκώδης διαδήλωση 100.000 ανθρώπων στην Πλατεία Συντάγματος στις 9 Οκτωβρίου ζητά την εκτέλεση υπευθύνων της τραγωδίας. Ο Πλαστήρας, που είναι ο αδιαμφισβήτητος αρχηγός του κινήματος, βρίσκεται σε δύσκολη θέση. Οι αδιάλλακτοι στον στρατό (Πάγκαλος, Οθωναίος, Χατζηκυριάκος), αλλά και ο Αλέξανδρος Παπαναστασίου απαιτούν εκτελέσεις. Οι μετριοπαθείς (Πλαστήρας, Δαγκλής, Γονατάς), θέλουν κανονική δίκη, όπως και οι μεγάλες Δυνάμεις της Ευρώπης, που ζητούν από τον Πλαστήρα να αποφύγει τις βεβιασμένες ενέργειες και τις συνοπτικές διαδικασίες. Τελικά, οι δύο πλευρές συμβιβάστηκαν και αποφασίστηκε η ίδρυση εκτάκτου στρατοδικείου, που από τη φύση του δεν παρέχει τα εχέγγυα για μια δίκαιη δίκη. Επικεφαλής της ανακριτικής επιτροπής ανέλαβε ο σκληροπυρηνικός υποστράτηγος Θεόδωρος Πάγκαλος, με βοηθούς τους συνταγματάρχες Ιωάννη Καλογερά και Χαράλαμπο Λούφα. Στο πόρισμα της Επιτροπής, που εκδόθηκε στις 24 Οκτωβρίου, παραπέμφθηκαν να δικασθούν στο έκτακτο στρατοδικείο με την κατηγορία της εσχάτης προδοσίας οκτώ πρόσωπα, που διαδραμάτισαν πρωταγωνιστικό ρόλο την περίοδο 1920 - 1922: Δημήτριος Γούναρης (59 ετών, πρώην Πρωθυπουργός) Πέτρος Πρωτοπαπαδάκης (68 ετών, πρώην Πρωθυπουργός) Νικόλαος Στράτος (50 ετών, πρώην Πρωθυπουργός ) Νικόλαος Θεοτόκης (44 ετών, Υπουργός Στρατιωτικών στην κυβέρνηση Πρωτοπαπαδάκη) Γεώργιος Μπαλτατζής (56 ετών, Υπουργός Εξωτερικών στις κυβερνήσεις Γούναρη και Πρωτοπαπαδάκη) Ξενοφών Στρατηγός, υποστράτηγος ε.α. (53 ετών, Υπουργός Συγκοινωνιών στην κυβέρνηση Γούναρη) Μιχαήλ Γούδας, υποναύαρχος ε.α. (54 ετών, Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Γούναρη) Γεώργιος Χατζανέστης, αντιστράτηγος (59 ετών, Αρχιστράτηγος Μικράς Ασίας και Θράκης) Το δίκαιο αίτημα των κατηγορουμένων να δικασθούν από το Ειδικό Δικαστήριο κατ' εφαρμογή του νόμου περί ευθύνης Υπουργών απορρίφθηκε από τον Πάγκαλο με εξωνομική αιτιολόγηση. Τρεις μέρες νωρίτερα (21 Οκτωβρίου) είχε συγκροτηθεί το έκτακτο στρατοδικείο με πρόεδρο τον υποστράτηγο Αλέξανδρο Οθωναίο. Στις 9 το πρωί της 31ης Οκτωβρίου 1922 άρχισε η ακροαματική διαδικασία στην αίθουσα συνεδριάσεων της Βουλής (Παλαιά Βουλή). Τον πρόεδρο του Αλέξανδρου Οθωναίο πλαισίωναν ως στρατοδίκες τρεις συνταγματάρχες, ένας πλοίαρχος, ένας αντισυνταγματάρχης, δύο αντιπλοίαρχοι, τρεις ταγματάρχες, ένας λοχαγός και ένας στρατιωτικός δικαστικός σύμβουλος. Επαναστατικοί επίτροποι ήταν ο εισαγγελέας του Αρείου Πάγου Κωνσταντίνος Γεωργιάδης και οι συνταγματάρχες Ιωάννης Ζουρίδης και Νεόκοσμος Γρηγοριάδης. Γραμματέας του δικαστηρίου ήταν ο Ιωάννης Πεπονής. Συνήγοροι υπεράσπισης των κατηγορουμένων ανέλαβαν διαπρεπείς δικηγόροι (Κωνσταντίνος Τσουκαλάς, Αναστάσιος Παπαληγούρας, Οικονομίδης, Δουκάκης, Νοταράς, Ρωμανός και Σωτηριάδης). Η δίκη διεξήχθη σε 14 συνεδριάσεις. Μετά την απόρριψη των ενστάσεων των κατηγορουμένων εξετάστηκαν 12 μάρτυρες κατηγορίας και 12 υπεράσπισης. Επιτυχία της κατηγορούσας αρχής υπήρξε ότι οι περισσότεροι μάρτυρες κατηγορίας προήρχοντο από το αντιβενιζελικό στρατόπεδο, όπως και οι κατηγορούμενοι. Στις 6 Νοεμβρίου ο κατηγορούμενος Δημήτριος Γούναρης ασθένησε σοβαρά από τύφο και μεταφέρθηκε σε ιδιωτική κλινική. Υπέβαλε αίτημα αναβολής της δίκης, το οποίο απορρίφθηκε και έτσι δικαζόταν ωσεί παρών. Κοινή ήταν η πεποίθηση σε Ελλάδα και εξωτερικό ότι το δικαστήριο θα επιβάλει θανατικές ποινές. Οι διεθνείς πιέσεις υπέρ των κατηγορουμένων εντείνονται. Υπό το βάρος τους, η κυβέρνηση του μετριοπαθή Σωτηρίου Κροκιδά παραιτείται στις 10 Νοεμβρίου και την πρωθυπουργία αναλαμβάνει στις 14 Νοεμβρίου ο συνταγματάρχης Στυλιανός Γονατάς, ηγετικό στέλεχος του στρατιωτικού κινήματος. Την ίδια μέρα ολοκληρώθηκαν οι απολογίες των κατηγορουμένων και οι αγορεύσεις των συνηγόρων υπεράσπισης. Ένα τέταρτο μετά τα μεσάνυχτα της 15ης Νοεμβρίου, το δικαστήριο αποσύρεται σε διάσκεψη για να εκδώσει την απόφασή του. Στις 6:40 π.μ. οι στρατοδίκες επανέρχονται στην έδρα και ο Πρόεδρος του Εκτάκτου Στρατοδικείου Αλέξανδρος Οθωναίος διαβάζει την ετυμηγορία του δικαστηρίου: Εν ονόματι του Βασιλέως των Ελλήνων Γεωργίου Β' το Έκτακτον Στρατοδικείον συσκεφθέν κατά νόμον, κηρύσσει παμψηφεί τους μεν Γεώργιον Χατζηανέστην, Δημήτριον Γούναρην, Νικόλαον Στράτον, Πέτρον Πρωτοπαπαδάκην, Γεώργιον Μπαλτατζήν και Νικόλαον Θεοτόκην εις την ποινήν του Θανάτου. Τους δε Μιχαήλ Γούδαν και Ξενοφώντα Στρατηγόν εις την ποινήν των ισοβίων δεσμών. Διατάσσει την στρατιωτικήν καθαίρεσιν των Γεωργίου Χατζανέστη αρχιστρατήγου, Ξενοφώντος Στρατηγού υποστρατήγου και Μιχαήλ Γούδα υποναυάρχου και επιβάλλει αυτούς τα έξοδα και τέλη. Επιδικάζει παμψηφεί χρηματικήν αποζημίωσιν υπέρ του Δημοσίου κατά του Δημητρίου Γούναρη δραχμών 200 χιλιάδων, Νικολάου Στράτου δραχμών 335 χιλιάδων, Γεωργίου Μπαλτατζή και Νικολάου Θεοτόκη δραχμών 1 εκατομμυρίου και Μιχαήλ Γούδα δραχμών 200 χιλιάδων. Αμέσως μετά, ο επαναστατικός επίτροπος Νεόκοσμος Γρηγοριάδης μεταβαίνει στις φυλακές Αβέρωφ, όπου εκρατούντο οι κατηγορούμενοι και τους ανακοινώνει την καταδικαστική απόφαση. Είναι 9 το πρωί. Στους έξι θανατοποινίτες ανακοινώνει ότι η εκτέλεση θα γίνει σε δύο ώρες. Υποβολή ενδίκων μέσων δεν προβλεπόταν για τους καταδικασθέντες. Στις 10:30 δύο φορτηγά τους παραλαμβάνουν και τους μεταφέρουν στον χώρο εκτελέσεων στου Γουδή, πίσω από το νοσοκομείο «Σωτηρία». Μία ώρα αργότερα, 36 πυροβολισμοί αντηχούν από τους άνδρες του εκτελεστικού αποσπάσματος και οι 6 πέφτουν νεκροί. Στις 2:30 μ.μ. κηδεύονται στο Α' Νεκροταφείο, κάτω από αυστηρά μέτρα ασφαλείας. Η επίσπευση της εκτέλεσης των 6 έγινε με προτροπή του Πάγκαλου. Ο στρατηγός ήθελε να μην τους προλάβει ζωντανούς ο πλοίαρχος Τάλμποτ, που έφθασε λίγο αργότερα στην Αθήνα ως απεσταλμένος της Αγγλικής Κυβέρνησης για να πιέσει την κυβέρνηση να αναβάλει την εκτέλεση των θανατικών ποινών. Ο ρόλος του Ελευθερίου Βενιζέλου δεν είναι απόλυτα ξεκαθαρισμένος. Ο ίδιος είχε αποσυρθεί της πολιτικής και ευρίσκετο στο εξωτερικό μη αναμιγνυόμενος, όπως έλεγε, στις κυβερνητικές υποθέσεις. Ένα τηλεγράφημά του προς την κυβέρνηση για τις δυσμενείς επιπτώσεις της εκτέλεσης έφθασε την επομένη (16 Νοεμβρίου). Η εκτέλεση των 6 έγινε, κυρίως, για να ικανοποιηθεί το λαϊκό αίσθημα και όχι γιατί πραγματικά είχαν διαπράξει προδοσία σε βάρος της Ελλάδας. Την άποψη αυτή επαληθεύουν τα λόγια του Θεόδωρου Πάγκαλου, χρόνια αργότερα: «Δεν παραδέχομαι ότι διέπραξαν συνειδητήν προδοσίαν… αλλά υπήρξαν μοιραία και αναγκαία θύματα εις τον βωμόν της Πατρίδος».
Η Επανάληψη της Δίκης
Στις 20 Ιανουαρίου 2008 ο Μιχαήλ Πρωτοπαπαδάκης, εγγονός του Πέτρου Πρωτοπαπαδάκη, προσέφυγε στον Άρειο Πάγο και ζήτησε με αίτησή του την ακύρωση της απόφασης του Εκτάκτου Επαναστατικού Στρατοδικείου Αθηνών της 15ης Νοεμβρίου 1922 και την επανάληψη της διαδικασίας (δίκης), με το αιτιολογικό της ύπαρξης νέων στοιχείων, σύμφωνα με το άρθρο 525 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Τα νέα στοιχεία που επικαλέστηκε ο αιτών ήταν μία επιστολή του πρωθυπουργού Ελευθερίου Βενιζέλου προς τον αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης Παναγή Τσαλδάρη (Ιανουάριος 1929) και ένα απόσπασμα από την ομιλία του Ελευθερίου Βενιζέλου στη Βουλή στις 31 Μαρτίου 1932. Στην επιστολή του προς τον Παναγή Τσαλδάρη έγραφε ο Ελευθέριος Βενιζέλος: Δύναμαι να διαβεβαιώσω υμάς κατά τον πλέον κατηγορηματικόν τρόπο ότι ουδείς των πολιτικών αρχηγών της δημοκρατικής παρατάξεως θεωρεί ότι οι ηγέται της πολιτικής, ήτις ηκολουθήθη μετά το 1920, διέπραξαν προδοσία κατά της χώρας ή ότι εν γνώσει οδήγησαν τον τόπο εις την μικρασιατική καταστροφή. Δύναμαι μάλιστα να σας διαβεβαιώσω ότι πιστεύω ακραδάντως ότι θα ήσαν ευτυχείς αν η πολιτική των οδηγεί την Ελλάδα εις εθνικόν θρίαμβον. Κατά δε τη συνεδρίαση της Βουλής της 31ης Μαρτίου 1932, ο πρωθυπουργός Ελευθέριος Βενιζέλος, αναφερθείς στο θέμα της θανατικής καταδίκης των «έξι» , δήλωσε ότι αποτελεί ειλικρινή του επιθυμία να αποκατασταθεί η μνήμη των νεκρών, υπέρ των οποίων ήταν έτοιμος να προσέλθει σε μνημόσυνο όπως δεηθεί, μετά των συγγενών και φίλων αυτών, από κοινού υπέρ εκείνων. Στις 19 Νοεμβρίου 2009 το Ζ' Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου συνελθών σε συμβούλιο δέχθηκε τους ισχυρισμούς του αιτούντος με ψήφους 3 έναντι 2 και παρέπεμψε το θέμα στην Ολομέλεια του Αρείου Πάγου για την οριστική απόφαση (1533/2009). Στις 20 Δεκεμβρίου 2009 η Ολομέλεια του Αρείου Πάγου συνεδρίασε κεκλεισμένων των θυρών και με εισήγηση του αντεισαγγελέα του δικαστηρίου Αθανασίου Κονταξή έκρινε ότι εσφαλμένα παραπέμφθηκε ενώπιόν της από το Ποινικό Τμήμα το ζήτημα της επανάληψης της «δίκης των έξι» και ότι κατά συνέπεια αναβιώνει η απόφαση 1533/2009 του Ζ' Ποινικού Τμήματος. Στις 12 Μαΐου 2010 συνήλθε σε συμβούλιο το Ζ' Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου υπό νέα σύνθεση, για να συμπληρώσει την απόφαση 1533/2009 και να διατυπώσει το διατακτικό, σύμφωνα με το άρθρο 145 του Κώδικα Ποινικής Δικονομίας. Στη δίκη παρενέβη με δήλωση πολιτικής αγωγής η Ομοσπονδία Προσφυγικών Σωματείων Ελλάδος, που εκπροσωπεί 185 σωματεία και πλέον των 300.000 απογόνων των προσφύγων του 1922, υποστηρίζοντας ότι θα πρέπει να απορριφθεί η αίτηση επανάληψης της διαδικασίας, επειδή οι έξι καταδικασθέντες από το Στρατοδικείο με τις πράξεις και τις παραλείψεις τους προκάλεσαν τη Μικρασιατική Καταστροφή και τον ξεριζωμό του Ελληνισμού από τις πατρογονικές ρίζες του, μετά 3.000 χρόνια παρουσίας στη Μικρά Ασία. Η παράσταση πολιτικής αγωγής απορρίφθηκε ως απαράδεκτη από το δικαστήριο. Στις 20 Οκτωβρίου 2010 το δικαστήριο εξέδωσε την απόφασή του και έκανε δεκτή την αίτηση του Μιχαήλ Πρωτοπαπαδάκη, κρίνοντας αθώους τους έξι καταδικασθέντες σε θάνατο από το Έκτακτο Επαναστατικό Δικαστήριο Αθηνών. Με την απόφαση 1675/2010 το Ζ' Ποινικό Τμήμα του Αρείου Πάγου ακυρώνει την απόφαση του Εκτάκτου Επαναστατικού Στρατοδικείου Αθηνών ως προς όλους τους καταδικασμένους για εσχάτη προδοσία και παύει οριστικά την ποινική δίωξη λόγω παραγραφής.

Δημοσιεύθηκε στις 17 November 2019 | 6:28 am

Δυσλειτουργίας των περισσοτέρων κλινικών του Νοσοκομείου Βόλου

Παρέμβαση για την αποκατάσταση της ομαλής και εύρυθμης λειτουργίας του «Αχιλλοπουλείου» Νοσοκομείου Βόλου, αποφάσισαν οι «Φίλοι του Νοσοκομείου», κατά την συνεδρίαση του διοικητικού τους συμβουλίου. Την πρωτοβουλία τους αυτή υλοποίησαν ήδη με έγγραφο που απέστειλαν στον υπουργό Υγείας κ.Βασίλη Κικίλια και τονίζουν τα εξής:
«Ως εθελοντικό σωματείο «Οι Φίλοι του Νοσοκομείου Βόλου», ενώνουμε τη φωνή μας, προκειμένου να εκφράσουμε αγωνίες, μαζί με εκείνες των πολιτών – δημοτών του Βόλου, για την αποκατάσταση της ομαλής λειτουργίας του «Αχιλλοπουλείου» Νοσοκομείου Βόλου.

Αναγκαζόμαστε να απευθυνθούμε σε σας για να διερμηνεύσουμε και την ανησυχία που μας διακατέχει μαζί με την τοπική μας κοινωνία, μετά τη διαπίστωση δυσλειτουργίας των περισσοτέρων κλινικών του Νοσοκομείου Βόλου, λόγω του ελλιπέστατου ιατρικού και νοσηλευτικού δυναμικού.

Η λήξη των συμβάσεων μαζί και η καθυστέρηση προσλήψεων ιατρικού προσωπικού, έφεραν το νοσηλευτικό του Βόλου ίδρυμα σε κατάσταση αδυναμίας πλέον να αντιμετωπίσει νοσηλεία και χειρουργικές επεμβάσεις με έγκαιρο και επείγοντα χαρακτήρα.

Οι λίστες αναμονής έχουν ξεπεράσει προ πολλού το φυσιολογικό τους χρονικό όριο.

Συμμεριζόμαστε, λοιπόν, την αγωνία που εκφράζεται κατά καιρούς και από το ιατρικό-νοσηλευτικό προσωπικό του «Αχιλλοπουλείου» και από τους πολίτες, κοινωνός των οποίων είναι το από 30ετίας περίπου υφιστάμενο σωματείο μας. Σωματείο, σημειωτέον, που έχει να επιδείξει πολλαπλές δραστηριότητες, προσφορές σε επιστημονικό εξοπλισμό προς το νοσοκομείο, προσέλκυση δωρητών και ευεργετών προς αυτό και καθημερινή παρουσία ομάδας βοήθειας και επικούρησης  σε νοσηλευόμενους, συνοδούς τους, σε γιατρούς και νοσηλευτικό προσωπικό.

Κορυφαίο, τελευταίο επίτευγμα των «Φίλων του Νοσοκομείου», είναι η με τη βοήθεια ιδιώτη ευεργέτη δημιουργία ξενώνα φιλοξενίας συνοδών νοσηλευομένων που δεν έχουν οικονομική δυνατότητα να διανυκτερεύουν σε ξενοδοχεία, ενόσω τα πρόσωπα που συνοδεύουν από μακρινές του Βόλου περιοχές, νοσηλεύονται.

Σας παρακαλούμε, λοιπόν, να εισακουστεί και η εθελοντική μας φωνή  και να σκύψετε στο πρόβλημα του Νοσοκομείου που αναδεικνύει με ιδιαιτερότητα το σωματείο μας.

Το εθελοντικό καθήκον μας,  χωρίς να φειδόμαστε κόπων και χρόνου, το εκπληρώνουμε ουσιαστικά και στο ακέραιο. Περιμένουμε και από την Πολιτεία να εκπληρώσει το δικό της».

Δημοσιεύθηκε στις 17 November 2019 | 6:27 am

Ο Παναγιώτη-Ραφαήλ στη το Βοστώνη

Συγκινητικό είναι το μήνυμα που απευθύνει η μητέρα του μικρού Παναγιώτη Ραφαήλ που υποβλήθηκε σήμερα στις πρώτες εξετάσεις στο Νοσοκομείο Παίδων της Βοστώνής, όπου έγινε θερμά δεκτή από τους Έλληνες που διαμένουν στην αμερικανική πόλη. Όπως ανέφερε η μητέρα του στο μήνυμά της που ανάρτησε στο διαδίκτυο: Είμαστε απίστευτα ενθουσιασμένοι που τα καταφέραμε!!!
Θέλουμε να ευχαριστήσουμε όλο τον κόσμο που μας βοήθησε με την καρδιά του και είμαστε τώρα εδώ! Επίσης, ένα μεγάλο ευχαριστώ στο mda που εργάστηκε πολύ σκληρά για να οργανώσει αυτόν τον τεράστιο σκοπό! Να ευχαριστήσουμε ακόμη τον ελληνισμό εδώ, μας αγκάλιασαν αμέσως, καθώς και τη Χαρά, τη μαμα του Αντωνάκη, που από κοντά είναι ακόμα πιο γλυκιά!! Ο Παναγιώτης Ραφαήλ είναι καλά, κάναμε τις απαραίτητες εξετάσεις και περιμένουμε με αγωνία τα αποτελέσματα. Είδαμε τον κ. Δάρρα από κοντά, εξαιρετικός άνθρωπος και πολύ προσιτός, τον ευχαριστούμε για όλα! Με τη δική σας αγάπη καταφέραμε να φέρουμε το παιδί μας στα καλύτερα χέρια!! Να είστε όλοι καλά!!! Θα σας ενημερώνουμε για τις εξελίξεις! Ευλογημένη Καλημέρα σε όλους από Βοστώνη!! 

Δημοσιεύθηκε στις 16 November 2019 | 7:56 pm

Υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ

Στις 18 Μαΐου 1965 η προσκείμενη στην ΕΡΕ εφημερίδα της Λάρισας «Ημερήσιος Κήρυξ» αποκαλύπτει την ύπαρξη μιας μυστικής οργάνωσης αριστερών αποκλίσεων μέσα στο στράτευμα, με το όνομα ΑΣΠΙΔΑ (από τα αρχικά των λέξεων Αξιωματικοί Σώσατε Πατρίδα, Ιδανικά, Δημοκρατία, Αξιοκρατία), στην οποία συμμετείχαν αξιωματικοί της δημοκρατικής παράταξης, που σκόπευαν ν’ ανατρέψουν το καθεστώς, να καταργήσουν το πολίτευμα της βασιλευομένης δημοκρατίας και να επιβάλουν δικτατορία.

Το δημοσίευμα αναπαράγεται από αντιπολιτευόμενες εφημερίδες της Αθήνας και προκαλεί την σφοδρή επίθεση της ΕΡΕ κατά της κυβέρνησης του Γεωργίου Παπανδρέου. Ηγέτης αυτής της συνωμοτικής οργάνωσης, σύμφωνα με τα δημοσιεύματα, ήταν ο γιος του πρωθυπουργού (τότε υπουργός Συντονισμού) Ανδρέας Παπανδρέου, με την ανοχή του πατέρα του.

Την υπόθεση είχε φέρει στο φως ο αρχηγός των κυπριακών Ενόπλων Δυνάμεων, στρατηγός Γεώργιος Γρίβας, ο οποίος είχε ενημερώσει σχετικά το Βασιλιά Κωνσταντίνο και τον υπουργό Εθνικής Άμυνας, Πέτρο Γαρουφαλιά, όχι όμως και τον πρωθυπουργό Γεώργιο Παπανδρέου. Επικεφαλής του ΑΣΠΙΔΑ εφέρετο ο λοχαγός Αριστόδημος Μπουλούκος, που εκείνη την περίοδο υπηρετούσε στην Κύπρο.

Η υπόθεση παραπέμφθηκε από την κυβέρνηση στη στρατιωτική δικαιοσύνη, καθιστώντας σαφές ότι η κατασκευή της συνωμοσίας ΑΣΠΙΔΑ στόχευε στην κατασυκοφάντηση της Ένωσης Κέντρου και τη συγκάλυψη της δράσης της παραστρατιωτικής δεξιάς οργάνωσης ΙΔΕΑ, από την οποία προέρχονταν πολλά επίλεκτα μέλη της μετέπειτα δικτατορίας της 21ης Απριλίου.

Οι σχετικές ανακρίσεις έγιναν από τον υποστράτηγο της Στρατιωτικής Δικαιοσύνης Ιωάννη Σίμο. Στο πόρισμά του, που εκδόθηκε σε σύντομο χρονικό διάστημα (1η Ιουνίου), επιβεβαιώνει την ύπαρξη του ΑΣΠΙΔΑ, που είχε ιδρυθεί από ομάδα αξιωματικών για την εξυπηρέτηση ατομικών συμφερόντων τους και επισημαίνει ότι η κίνηση αυτή δεν είχε πολιτικές επιδιώξεις ή σύνδεσμο με κάποιο πολιτικό πρόσωπο.

Ο ανώτατος στρατιωτικός δικαστής πρότεινε να παραπεμφθούν στο ανακριτικό συμβούλιο με το ερώτημα απόταξης οι λοχαγοί Πεζικού Αριστόδημος Μπουλούκος, Ιωάννης Πανούτσος, Δημήτριος Παπαγιαννόπουλος και Ιωάννης Θεοδοσίου ως πρωτεργάτες της οργάνωσης, ενώ για έξι ακόμη λοχαγούς και υπολοχαγούς πρότεινε τον αυστηρό πειθαρχικό τους έλεγχο. Ζήτησε ακόμη να επιβληθεί πειθαρχική ποινή στον συνταγματάρχη Αλέξανδρο Παπατέρπο, πρώην διοικητή της ΚΥΠ, για αμέλεια στην εκτέλεση των καθηκόντων του.

Ο πρωθυπουργός Γεώργιος Παπανδρέου χαρακτήρισε την υπόθεση ΑΣΠΙΔΑ σκευωρία που είχε στόχο την πτώση της κυβέρνησής του και την ανακοπή της δημοκρατικής πορεία του τόπου. Από την πλευρά του ο Ανδρέας Παπανδρέου διακήρυξε την αθωότητά του, όπως και την αθωότητα των εμπλεκομένων αξιωματικών, που καλούνται να «πληρώσουν» τη μη υποταγή τους στο «δεξιό παρακράτος».

Πάντως, στο βιβλίο του «Η Δημοκρατία στο Απόσπασμα», που γράφτηκε στα χρόνια της χούντας, ο Ανδρέας Παπανδρέου παραδέχεται την ύπαρξη του ΑΣΠΙΔΑ, την γνωριμία του με κάποιους από τους πρωτεργάτες της και αποδίδει την δημιουργία της «σε ένα μικρό αριθμό αξιωματικών, που αρνήθηκαν να προσχωρήσουν στην χούντα του ΙΔΕΑ [...] και βαθιά απογοητευμένοι από τους συμβιβασμούς που έκανε η κυβέρνησή μας [...] ίδρυσαν ένα επαγγελματικό σύνδεσμο, με βασικό σκοπό να προστατεύσουν τις καριέρες τους».

Η υπόθεση αντί να λήξει με την επιβολή των πειθαρχικών ποινών, οδηγήθηκε στην διενέργεια κύριας ανάκρισης, διευρύνοντας τον κύκλο των κατηγορουμένων. Η εξέλιξη αυτή ήταν ολοφάνερο πως μεθοδεύτηκε από κύκλους που συνδέονταν με τα Ανάκτορα και βρήκε πολιτική κάλυψη από ένα κομμάτι του Κέντρου με βασικό εκφραστή τον Πέτρο Γαρουφαλιά.

Κατά την διάρκεια των κυβερνήσεων της «Αποστασίας», εκδόθηκε το παραπεμπτικό βούλευμα (29 Σεπτεμβρίου 1966), που ενοχοποιούσε φιλοπαπανδρεϊκούς αξιωματικούς με την κατηγορία ότι σκόπευαν να εγκαθιδρύσουν «δικτατορία νασερικού τύπου». Το βούλευμα αποτελούνταν από 475 σελίδες και παρέπεμπε 28 αξιωματικούς (26 του Στρατού Ξηράς, ένα της Πολεμικής Αεροπορίας και ένα της Χωροφυλακής) να δικαστούν στο Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών με τις κατηγορίες της «ένωσης προς στάση» και «συνωμοσία προς εκτέλεση πράξεων εσχάτης προδοσίας».

Στις 14 Νοεμβρίου 1966, ξεκίνησε η δίκη στο Διαρκές Στρατοδικείο Αθηνών, που συνεδρίαζε στο Μέγαρο του Αρσακείου, με πρόεδρο τον αεροπαγίτη Θεόδωρο Καμπέρη, στον οποίο είχε απονεμηθεί ο βαθμός του υποστρατήγου για την περίσταση, και βασιλικό επίτροπο (εισαγγελέα) τον συνταγματάρχη Ηλία Παπαπούλο. Τους κατηγορουμένους υπερασπίστηκαν γνωστοί δικηγόροι, όπως οι Νικηφόρος Μανδηλαράς, Σταύρος Κανελλόπουλος, Νικόλαος Αλαβάνος, Αριστείδης Οικονομίδης, Αγαμέμνων Κουτσόγιωργας, Εμμανουήλ Στεφανάκης, Αλέξανδρος Σακελλαρόπουλος, Ευάγγελος Γιαννόπουλος,Τάλμποτ Κεφαλληνός και Ιωάννης Σεργάκης.

Η ακροαματική διαδικασία ήταν θορυβώδης και επεισοδιακή και διάρκεσε έως τις 16 Μαρτίου 1967, οπότε εκδόθηκε η απόφαση. 15 από τους κατηγορουμένους καταδικάσθηκαν σε ποινές φυλάκισης από 2 χρόνια έως ποινές κάθειρξης 18 ετών, 13 αθωώθηκαν, χωρίς να αποδειχθεί ανάμιξη του Ανδρέα Παπανδρέου στην υπόθεση.

Σε 18 χρόνια κάθειρξη και πενταετή στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων καταδικάστηκαν ο συνταγματάρχης Αλέξανδρος Παπατέρπος, ο αντισυνταγματάρχης Αριστείδης Δαμβουνέλης,οι λοχαγοί Αριστόδημος Μπουλούκος, Παναγιώτης Παπαγεωργόπουλος και Θεοφάνης Τόμπρας. Σε κάθειρξη 13 χρόνων και πενταετή στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων οι λοχαγοί Δημήτριο Παπαγιαννόπουλος και Ιωάννης Πανούτσος, σε κάθειρξη 8 ετών και πενταετή στέρηση των πολιτικών τους δικαιωμάτων ο αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Παραλίκας και οι λοχαγοί Α. Βλάχος και Κ. Κεπενός. Τέλος, πέντε ακόμη κατηγορούμενοι καταδικάσθηκαν σε ποινές φυλάκισης

Λίγες ημέρες νωρίτερα, στις 25 Φεβρουαρίου 1967, εισαγγελέας και ανακριτής (Σωκράτης Σωκρατείδης), που ερευνούσαν το πολιτικό σκέλος της υπόθεσης ΑΣΠΙΔΑ, ζήτησαν από την Βουλή την άρση της βουλευτικής ασυλίας του Ανδρέα Παπανδρέου και του Παύλου Βαρδινογιάννη με την κατηγορία της συμμετοχής σε συνωμοσία προς εκτέλεση πράξεων εσχάτης προδοσίας.

Η αυλαία της υπόθεσης ΑΣΠΙΔΑ έπεσε 23 Δεκεμβρίου 1967, με την παροχή αμνηστίας από τον δικτάτορα Γεώργιο Παπαδόπουλο, δέκα μέρες μετά το αποτυχόν κίνημα του βασιλιά Κωνσταντίνου.

Δημοσιεύθηκε στις 15 November 2019 | 5:00 am

Δήμητρα Γαλάνη 14/11/1952-

Γεννήθηκε στην Αθήνα. Από την παιδική της ηλικία ξεκίνησε σπουδές κιθάρας και θεωρίας της μουσικής. Ξεκίνησε την καριέρα της στο τέλος της δεκαετίας του 1960 σε ηλικία 16 ετών. Εμφανίστηκε πρώτη φορά στο τραγούδι το 1969 ερμηνεύοντας δύο τραγούδια στο «Ένα Χαμόγελο» των Δήμου Μούτση και Νίκου Γκάτσου.

Δήμητρα Γαλάνη: "Ένα Χαμόγελο" και η γνωριμία μου με τον Δήμο Μούτση. Ήταν ο πρώτος άνθρωπος που πίστεψε στη φωνή μου. Παράλληλη ήταν και η γνωριμία μου με τον Νίκο Γκάτσο. Ο Δήμος γνώρισε μια κοπέλα, που με την κιθαρούλα της τραγουδούσε στις μπουάτ, στο στιλ της δεκαετίας του 1960. Νέο κύμα. Τότε το ρεπερτόριό μου αυτό ήταν. Συν κάτι από Θεοδωράκη, Ντίλαν και Μπαέζ. Και κατάφερε να μου αποσπάσει μια φωνή που την έκρυβα. Τραγουδούσα ως τότε χαμηλά, απαλά. Και έβγαλε από μέσα μου μια φωνή πιο δυνατή, πιο δυναμική. Η επαφή μου με τον Δήμο Μούτση και τον Νίκο Γκάτσο ήταν το θεμέλιο.

Από την δεκαετία του 1970 μέχρι και την δεκαετία του 1980 οι μεγάλοι συνθέτες της εποχής, αναγνωρίζοντας την ιδιαιτερότητα και τη μουσικότητα της φωνής της, άρχισαν να γράφουν τραγούδια για εκείνη. Ενδεικτικά αναφέρονται ορισμένοι από τους μεγάλους Έλληνες συνθέτες με τους οποίους συνεργάστηκε η Δήμητρα Γαλάνη: Δήμος Μούτσης, Σταύρος Ξαρχάκος, Μάνος Χατζιδάκις, Ελένη Καραΐνδρου, Γιάννης Σπανός, Βασίλης Τσιτσάνης, Μίκης Θεοδωράκης, Μάνος Λοΐζος, Χριστόδουλος Χάλαρης, Γιώργος Χατζηνάσιος, Θάνος Μικρούτσικος κ.ά.

Η Δήμητρα Γαλάνη έχει τραγουδήσει τραγούδια των μεγαλύτερων Ελλήνων ποιητών όπως ο Νίκος Γκάτσος, ο Οδυσσέας Ελύτης, ο Κωνσταντίνος Καβάφης, αλλά και σπουδαίων στιχουργών όπως ο Μάνος Ελευθερίου, ο Κώστας Βίρβος, ο Κώστας Τριπολίτης, ο Λευτέρης Παπαδόπουλος, η Λίνα Νικολακοπούλου, ο Παρασκευάς Καρασούλος κ.ά.

Το 1976, πραγματοποίησε το πρώτο της ταξίδι στις Ηνωμένες Πολιτείες Αμερικής και στον Καναδά, όπου ήρθε σε επαφή με τον απόδημο ελληνισμό στη Νέα Υόρκη, Σικάγο, Φιλαδέλφεια, Τορόντο, Βοστώνη και Μόντρεαλ. Στη συνέχεια έδωσε συναυλίες στην Αυστρία (Βιέννη). Το 1978, πραγματοποίησε τη δεύτερη περιοδεία της σε Η.Π.Α. και Καναδά δίνοντας συναυλίες σε μεγάλα θέατρα.

Το 1980, ερμήνευσε τους Χαιρετισμούς του Μίκη Θεοδωράκη στην πρώτη ζωντανή παρουσίαση του έργου, υπό τη διεύθυνση του ίδιου του συνθέτη, στο φεστιβάλ πολιτικού τραγουδιού στο ανατολικό Βερολίνο. Την ίδια χρονιά, εμφανίστηκε μαζί με τον Χριστόδουλο Χάλαρη στο διεθνές φεστιβάλ της Αβινιόν, όπου ερμήνευσε βυζαντινούς ύμνους σε παραγωγή της France Culture. Επίσης, απέσπασε το α' βραβείο (από κοινού με τον Ιταλό τραγουδιστή Ρικάρντο Κοτσάντε) στο φεστιβάλ γαλλικού τραγουδιού “Rose d'Or” που διοργανώθηκε εκείνη τη χρονιά στην Ελλάδα.

Το 1981, εγκαταστάθηκε στο Παρίσι, όπου παρέμεινε μέχρι το 1983. Το διάστημα αυτό έδωσε συναυλίες σε όλη την Ευρώπη, την Αμερική και την Αυστραλία, είτε μόνη της, είτε με άλλους σημαντικούς τραγουδιστές και δημιουργούς.

Το 1985, πραγματοποίησε περιοδεία με τον Γιώργο Νταλάρα στην Αυστραλία (Σίδνεϊ, Μελβούρνη, Περθ κ.α.). Το 1988 έδωσε συναυλίες με τον Μάνο Χατζιδάκι στις Βρυξέλλες και στο Ελσίνκι. Το 1989 τραγούδησε σε ρεσιτάλ τραγουδιού για πιάνο και φωνή στις Βρυξέλλες με τον Θάνο Μικρούτσικο, στα πλαίσια ενός τετραήμερου αφιερώματος στην ελληνική μουσική.

Το 1990 εκπροσώπησε την Ελλάδα στο 7ο φεστιβάλ μεσογειακού τραγουδιού στη Μαγιόρκα. Τη δεκαετία του 1990, η Δήμητρα Γαλάνη συστήθηκε για πρώτη φορά και η ίδια ως δημιουργός τραγουδιών αλλά και ως συνθέτης μουσικής για την τηλεόραση και τον κινηματογράφο. Το 1993, περιόδευσε για δεύτερη φορά σε Αμερική και Καναδά με τον Γιώργο Νταλάρα. Το 1996 παρακολούθησε ένα τρίμηνο σεμινάριο μουσικής στο Μουσικό Κολέγιο Μπέρκλι Berklee College of Music στη Βοστώνη. Το 1998 ήταν μία χρονιά με σημαντικές εμφανίσεις σε διαφορετικές πόλεις της Ευρώπης: Παρίσι, Βερολίνο, Μόναχο, Φραγκφούρτη, Ντίσελντορφ, Λυών, Μασσαλία και Βρυξέλλες.

Στην μακρόχρονη καριέρα της, η Δήμητρα Γαλάνη έχει αναδείξει ως παραγωγός σημαντικούς νέους τραγουδοποιούς, έχει δώσει συνθέσεις της σε άλλους ερμηνευτές, έχει γράψει μουσική για τον κινηματογράφο, την τηλεόραση και το θέατρο και έχει βραβευτεί επανειλημμένα για το έργο της σε μουσικούς διαγωνισμούς και ετήσια φεστιβάλ για το θέατρο και τον κινηματογράφο.

Δημοσιεύθηκε στις 15 November 2019 | 5:00 am

Η τελετή φωταγώγησης του Βόλου

Η περσινή τελετή  φωταγώγησης

Την Τρίτη 3 Δεκεμβρίου θα γίνει η τελετή φωταγώγησης του Βόλου.  Με μία μοναδική τελετή έναρξης, ο Δήμος Βόλου θα δώσει το έναυσμα του εορτασμού Χριστουγέννων 2019 – Πρωτοχρονιάς 2020.
Κορυφαίοι καλλιτέχνες της χώρας όπως η 

Δέσποινα Βανδή και ο Χρήστος Μάστορας,

ως επίτιμοι προσκεκλημένοι θα σημάνουν την έναρξη της μεγαλύτερης γιορτής του χρόνου και θα αποκαλύψουν το Χριστουγεννιάτικο διάκοσμο της πόλης (στον οποίο φέτος προστίθεται και το θεματικό πάρκο «Γιγάντιοι Δεινόσαυροι στο Βόλο»), σε μία τελετή που διοργανώνεται με υψηλά πρότυπα και ποιότητα για να προσφέρει μια ξεχωριστή εμπειρία.
Για το μουσικό μέρος της τελετής συμπράττουν 70 δεξιοτέχνες μουσικοί της πόλης του Βόλου, οι οποίοι με μαέστρο τον Ιωακείμ Μπαλτσαβιά θα συνοδεύουν μουσικά τη σοπράνο και καθηγήτρια μονωδίας κ. Σύλβια Τσιμπανάκου, το μουσικό σύνολο Voice and Voices, τα 100 παιδιά μέλη της χορωδίας του Δημοτικού Ωδείου Βόλου. Σε κομμάτια που αποδίδει η Συμφωνική Ορχήστρα συμπράττουν και χορευτικές ομάδες της Σχολής Χορού Break A Move και Dance Studio. Την αποκάλυψη του φωτεινού διακόσμου της πόλης, του εντυπωσιακού μπλε ουρανού και της επιβλητικής «Αργούς», θα συνοδεύσει μία σειρά εκπλήξεων για τους θεατές της εκδήλωσης, η οποία θα διαρκέσει περίπου 70 λεπτά και θα μεταδοθεί δορυφορικά σε κάθε γωνιά της γης.
Η ανεπανάληπτη φωταγώγηση θα εμπλουτιστεί με εντυπωσιακά βεγγαλικά που θα φωτίσουν τον ουρανό του Βόλου για να ακολουθήσει «Χριστουγεννιάτικος Περίπατος» των αγαπημένων καλλιτεχνών με τη Φιλαρμονική Ορχήστρα του Δήμου Βόλου και Χριστουγεννιάτικες άμαξες, κατά μήκος της οδού Δημητριάδος προς το «Πάρκο των Δεινοσαύρων», το φωτισμένο δέντρο με το έλκηθρο και τελικό προορισμό, το Χωριό του Αη Βασίλη, μέσα σε ένα μοναδικό Χριστουγεννιάτικο φωτισμό.
Και κάτω από τη σκιά του μυθικού πλοίου της Αργούς, η πόλη του Βόλου και οι δημότες της θα στείλουν σε όλη την Ελλάδα ένα μήνυμα ελπίδας και αισιοδοξίας και θα αποδείξουν ότι «Όταν Θέλουμε, Μπορούμε. Γιατί ο Βόλος μας μαγεύει, ο Βόλος μας ενώνει…»

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 5:29 am

Άγιος Ιωάννης ο Χρυσόστομος 347 – 407

Εξέχουσα προσωπικότητα της Χριστιανοσύνης, Μέγας Πατέρας της Εκκλησίας, Οικουμενικός Δάσκαλος κι ένας από τους Τρεις Ιεράρχες, μαζί με τον Μέγα Βασίλειο και τον Γρηγόριο τον Θεολόγο. Η Εκκλησία τον ονόμασε Χρυσόστομο για την ωραιότητα των λόγων του, ενώ για τη ρητορική δεινότητα ονομάστηκε «Δημοσθένης του Χριστιανισμού».

Ο Ιωάννης γεννήθηκε στην Αντιόχεια (σημερινή Αντάκια Τουρκίας) το 347. Έμεινε ορφανός από πατέρα σε μικρή ηλικία και ανατράφηκε με τη φροντίδα της μητέρας του Ανθούσας. Σπούδασε ρητορική κοντά στον φημισμένο δάσκαλο της εποχής Λιβάνιο.

Ο δάσκαλός του τον εκτιμούσε τόσο πολύ για την ευφυΐα και τη ρητορική του δεινότητα, που έλεγε πως θα τον άφηνε διάδοχό του στη σχολή, αν δεν τον είχαν κερδίσει οι Χριστιανοί.

Μετά τις σπουδές του δικηγόρησε για λίγο στην Αντιόχεια και στη συνέχεια έφυγε για την έρημο, όπου ασκήτευσε. Το 381 επανήλθε στην Αντιόχεια για να χειροτονηθεί διάκονος και αργότερα πρεσβύτερος. Κατά τη διάρκεια της ιεροσύνης του διακρίθηκε για την ερμηνεία των Γραφών, το κήρυγμα και την ποιμαντική του δράση. Σύντομα, η φήμη του ξεπέρασε τα στενά όρια της Αντιόχειας και στα τέλη του 397 κλήθηκε στην Κωνσταντινούπολη για να διεκδικήσει τον αρχιεπισκοπικό θρόνο. Στις 15 Δεκεμβρίου του ίδιου χρόνου, η Ενδημούσα Σύνοδος των επισκόπων τον εξέλεξε στον αρχιεπισκοπικό θρόνο της Κωνσταντινούπολης, παρά την αντίδραση του Αρχιεπισκόπου Αλεξανδρείας Θεόφιλου, που προωθούσε τον δικό του υποψήφιο. Ενθρονίστηκε στις 26 Φεβρουαρίου του 398.

Πρώτος του στόχος ήταν η αναδιοργάνωση της Εκκλησίας, καθώς πίστευε ότι η ηθική εξυγίανση της κοινωνίας προϋπέθετε την εξυγίανση του κλήρου και των αρχόντων. Τα κηρύγματά του επισήμαναν τις εκτροπές όλων των κοινωνικών τάξεων και διακήρυσσαν την ανάγκη επιστροφής στο αυθεντικό περιεχόμενο της χριστιανικής ζωής, ιδιαίτερα των κληρικών και των αρχόντων. Έτσι, ήταν σχεδόν προδιαγεγραμμένο ότι θα ερχόταν σε σύγκρουση με πολλούς από τους  εκκλησιαστικούς και πολιτικούς άρχοντες της εποχής του. Δεν δίστασε να αντιταχθεί και προς την αυτοκράτειρα Ευδοξία, με αποτέλεσμα να εξοριστεί δύο φορές. Στη δεύτερη εξορία του, καθ’ οδόν προς τα Κόμανα του Πόντου πέθανε στις 14 Σεπτεμβρίου του 407, σε ηλικία 60 ετών.

Ο Ιωάννης ο Χρυσόστομος αναδείχθηκε σε μέγιστο εκκλησιαστικό συγγραφέα. Το έργο του είναι εντυπωσιακό, τόσο σε έκταση, όσο και σε θεολογική πληρότητα. Αποτελείται από ομιλίες, πραγματείες και επιστολές. Το πιο γνωστό έργο του στον πολύ κόσμο είναι η Θεία Λειτουργία (Λειτουργία του Χρυσοστόμου), που τελείται κατά κύριο λόγο κάθε Κυριακή στις Εκκλησίες.

Η  μνήμη του Αγίου Ιωάννη του Χρυσόστομου εορτάζεται στις 13 Νοεμβρίου από την Ορθόδοξη Εκκλησία και στις 13 Σεπτεμβρίου από την Καθολική Εκκλησία. Επιπλέον, η  Ορθόδοξη Εκκλησία τιμά την Ανακομιδή των Λειψάνων του στις 27 Ιανουαρίου και μαζί με την Καθολική Εκκλησία τους Τρεις Ιεράρχες στις 30 Ιανουαρίου.

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 5:29 am

Η διέλευση του Ερμή από τον Ήλιο ορατή από το Βόλο

Ένα σπάνιο φαινόμενο, αυτό της διέλευσης του Ερμή από τον Ήλιο είχαν τη δυνατότητα να δουν οι Βολιώτες  χθές το απόγευμα, από την παραλία του Βόλου, όπου τα μέλη της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος είχαν τοποθετήσει τρία τηλεσκόπια.
Πρόκειται για ένα φαινόμενο που γίνεται 12 φορές στα 100 χρόνια, ενώ η επόμενη έλευση του Ερμή από τον Ήλιο θα γίνει μέσα στη δεκαετία του 2030. Μικροί και μεγάλοι βρέθηκαν στην παραλία του Βόλου, στο σημείο όπου ελλιμενίζεται η Αργώ, προκειμένου να δουν μέσα από το φακό των τηλεσκοπίων τη διέλευση του Ερμή από τον Ήλιο. Σύμφωνα με τον κ. Γιώργο Ταμβάκη, μέλος του Διοικητικού Συμβουλίου της Εταιρείας Αστρονομίας και Διαστήματος Βόλου το φαινόμενο της διάβασης του Ερμή από τον ήλιο  διαρκεί γύρω στις 2 ώρες, μέχρι να δύσει ο ήλιος. «Φανταστείτε τον Ήλιο και ένα αντικείμενο σαν το κεφάλι της καρφίτσας να διέρχεται μπροστά του. Αν ένας άνθρωπος μπορούσε να ζήσει γύρω στα 100 χρόνια και είχε το βλέμμα του ψηλά στον ήλιο θα μπορούσε να δει 12 φορές τουλάχιστον τον εσωτερικό, τον πρώτο πλανήτη του ηλιακού μας συστήματος, τον Ερμή, να περνάει μπροστά από τον Ήλιο. Η Γη είναι ο τρίτος πλανήτης μετά την Αφροδίτη, οπότε έχουμε την ευχέρεια να παρατηρούμε τις διελεύσεις των εσωτερικών πλανητών. Μία από αυτές που γίνονται μέσα σε 100 χρόνια είναι κι αυτή» , σημείωσε ο κ. Ταμβάκης
Σύμφωνα με τον ίδιο, η διέλευση του Ερμή από τον Ήλιο είναι ένα φυσικό φαινόμενο και είναι ορατό από τους εξωτερικούς πλανήτες . Διαβάσεις πλανητών μπορούμε να δούμε εμείς από τη Γη μόνο από τον Ερμή και την Αφροδίτη, καθώς αυτοί είναι οι εσωτερικοί πλανήτες σε σχέση με τη Γη προς τον Ήλιο.
Η διέλευση της Αφροδίτης είναι ένα εξαιρετικά σπάνιο φαινόμενο, τις διελεύσεις του Ερμή όμως μπορούμε να τις δούμε πιο συχνά.
Η τελευταία φορά που είχε διέλθει ο Ερμής τον Ήλιο, ήταν το 2016 και αναμένεται να διέλθει ξανά τη δεκαετία του 2030.

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 5:28 am

ΕΡΝΕΣΤΟΣ ΤΣΙΛΕΡ 1837 - 1923

Ο Γερμανός αρχιτέκτονας Ερνέστος Τσίλερ, που αργότερα απέκτησε την ελληνική υπηκοότητα, άφησε διακριτό το αποτύπωμά του στο οικιστικό περιβάλλον της Ελλάδας και ιδιαίτερα της Αθήνας. Δεν είναι τυχαίος ο χαρακτηρισμός της Αθήνας του 19ου αιώνα ως «Αθήνας του Τσίλερ».
Υπήρξε από τους κύριους εκπροσώπους του νεοκλασικισμού στον ελληνικό χώρο και το έργο του περιλαμβάνει περί τα 500 κτίρια, τα οποία σχεδίασε ή κατασκεύασε, από το 1870 έως το 1916. Ο Έρνστ Μόριτς Τέοντορ Τσίλερ, όπως ήταν το πλήρες ονοματεπώνυμό του, γεννήθηκε στις 22 Ιουνίου 1837 στο Ζέρκοβιτς της Σαξωνίας και ήταν το μεγαλύτερο από τα δέκα παιδιά του ονομαστού οικοδόμου της περιοχής Κρίστιαν Τσίλερ. Σπούδασε στο Πολυτεχνείο της Δρέσδης, όπου διακρίθηκε για τις επιδόσεις του και βραβεύθηκε με αργυρό μετάλλιο (1858). Είχε την τύχη να προσληφθεί ως σχεδιαστής στο εργαστήριο του διάσημου Δανού αρχιτέκτονα Θεόφιλου Χάνσεν στην Βιέννη. Ο Χάνσεν έχοντας εκπονήσει την εποχή εκείνη το σχέδιο του μεγάρου της Ακαδημίας Αθηνών, υπέδειξε τον Τσίλερ για να εποπτεύσει την επίβλεψη του. Έτσι, το 1861 ο νεαρός αρχιτέκτονας ήρθε στην Αθήνα και ανέλαβε την επίβλεψη τής ανέγερσης του κτηρίου της Ακαδημίας και εν συνεχεία τής Εθνικής Βιβλιοθήκης. Σ' ένα ταξίδι του στην Βιέννη την άνοιξη του 1876 γνώρισε την πιανίστρια Σοφία Δούδου, κόρη του Κοζανίτη έμπορου Κωνσταντίνου Δούδου. Ο έρωτας φαίνεται ότι ήταν κεραυνοβόλος και το ζευγάρι ενώθηκε με τα δεσμά του γάμου τον Μάιο της ίδιας χρονιάς. Την ευτυχία τους ήλθε να συμπληρώσει η γέννηση του πρώτου τους παιδιού το 1879. Το ζευγάρι θα αποκτήσει άλλα τέσσερα παιδιά τα επόμενα χρόνια. Η ταχύτατη επαγγελματική του ανέλιξη και ο γάμος του με ελληνίδα ήταν οι αποφασιστικοί παράγοντες που τόν ώθησαν να εγκατασταθεί μονίμως στην Ελλάδα και να αποκτήσει την ελληνική υπηκοότητα. Πολύ παραγωγικός αρχιτέκτονας ο Τσίλερ, σχεδίασε και επέβλεψε τουλάχιστον 500 σημαντικά δημόσια και ιδιωτικά κτήρια στην Αθήνα και σε άλλες πόλεις της Ελλάδος (Πάτρα, Πύργο, Θεσσαλονίκη,Τρίπολη, Ερμούπολη Σύρου κ.α.). Το 1872 διορίστηκε καθηγητής στο Πολυτεχνείο, ενώ διατέλεσε για λίγο (1884) διευθυντής Δημοσίων Έργων στην κυβέρνηση του Χαρίλαου Τρικούπη. Αξιόλογα έργα του Ερνέστου Τσίλερ στην Αθήνα είναι: το Μέγαρο Σλίμαν («Ιλίου Μέλαθρον», 1878-1880), το Δημοτικό Θέατρο Αθηνών (1873-1888, κατεδαφίστηκε το 1939), το Μέγαρο Μελά (1874-1884, το μετέπειτα Κεντρικό Ταχυδρομείο Αθηνών στην Πλατεία Κοτζιά), πολλές αστικές κατοικίες στην Αθήνα (Γουδή, Καλλιγά, Συγγρού, Δεληγιώργη, Σταθάτου κ.ά.] και τον Πειραιά (Ζέα), επαύλεις (Θων στους Αμπελοκήπους, Πεσμαζόγλου στην Κηφισιά) και εξοχικά σπίτια στο Μοσχάτο, τα κτήρια του Γερμανικού και Αυστριακού Αρχαιολογικού Ινστιτούτου (1887 και 1905 αντίστοιχα), το Εθνικό Θέατρο της οδού Αγίου Κωνσταντίνου (1895), το Ορφανοτροφείο Χατζηκώνστα (1897, κατεδαφίστηκε το 1963), η πρώην Σχολή Ευελπίδων (1894, νυν Πρωτοδικείο Αθηνών), τα Ανάκτορα τής οδού Ηρώδου του Αττικού (1890, νυν Προεδρικό Μέγαρο), το Εθνικό Χημείο (1885-1900), το κινηματοθέατρο «Αττικόν» (1870-1881) κ.α. Στα εκτός Αθηνών σημαντικά έργα του συγκαταλέγονται: το θέατρο τής Ζακύνθου (1871, καταστράφηκε στον σεισμό του 1953 και ανακατασκευάστηκε), το θέατρο τής Πάτρας (1872), το Δημαρχείο της Ερμούπολης (1874- 1884), οι αγορές του Αιγίου και του Πύργου, το Δικαστικό Μέγαρο Τρίπολης, το Ελληνικό Προξενείο Θεσσαλονίκης (νυν Μουσείο Μακεδονικού Αγώνα) κ.ά. Σημαντική υπήρξε η συμβολή του Τσίλερ και στην εκκλησιαστική αρχιτεκτονική, με σχεδιασμό ναών, όπως η Φανερωμένη στο Αίγιο (1890-1893), ο Άγιος Αθανάσιος Πύργου (1911), η Αγία Τριάδα Πειραιώς (1915- 1916) και ο Άγιος Λουκάς Πατησίων κ.λπ.]. Τα περισσότερα σχέδιά του φυλάσσονται στην Εθνική Πινακοθήκη, ενώ ορισμένες μελέτες του βρίσκονται στο Μουσείο Μπενάκη, στο Γερμανικό Αρχαιολογικό Ινστιτούτο και σε ιδιωτικές συλλογές. Ο Ερνέστος Τσίλερ πέθανε στην Αθήνα στις 12 Νοεμβρίου 1923, σε ηλικία 86 ετών.

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 5:28 am

ΠΑΣΙΟΝΑΡΙΑ Το παγκόσμιο σύμβολο της επανάστασης , 9/12/1895 - 12/11/1989

Με σλόγκαν το δημοφιλέστατο «No Ρasaran», η μυθική πια ηρωίδα του ισπανικού εμφυλίου πολέμου (1936-39) συνόψισε με τη ζωή και το μαχητικό της έργο την έννοια της αντίστασης, σφραγίζοντας τον αγώνα κατά του φασισμού.

Η επαναστάτρια που για περισσότερο από μισό αιώνα γοήτευσε και ενέπνευσε με το ασυμβίβαστο πνεύμα και τη μαχητικότητά τους ανθρώπους και κινήματα στις τέσσερις γωνιές του πλανήτη ήταν ταυτοχρόνως ταγμένη κομμουνίστρια, καλώντας άπαντες στους δημοκρατικούς αγώνες κατά της δικτατορίας του στρατηγού Φράνκο.

Η Βάσκα «Λα Πασιονάρια», το «Λουλούδι του Πάθους» στα ισπανικά, όπως ήταν το ψευδώνυμο με το οποίο θα έμενε γνωστή, με την ιαχή της «No Ρasaran» (Δεν θα Περάσουν) μετατράπηκε από μια ευσεβή καθολική κοπέλα σε ηγέτη της ισπανικής αντίστασης, πριν μεταμορφωθεί εκ νέου σε σύμβολο του κομουνισμού και αργότερα κάθε δίκαιου ένοπλου αγώνα.

Κι όλα αυτά από μια πάμφτωχη κοπέλα που ισχυριζόταν απλώς από τα ερτζιανά αλλά και τον δρόμο ότι «είναι καλύτερο να πεθάνεις στα πόδια σου παρά να ζήσεις στα γόνατα» (Ιούλιος του 1936)…

Η Ισιντόρα Ντολόρες Ιμπαρούρι Γκόμεζ γεννιέται στις 9 Δεκεμβρίου 1895 ως το όγδοο από τα έντεκα παιδιά μιας φτωχής οικογένειας βάσκων ανθρακωρύχων. Το πενιχρό εισόδημα της φαμίλιας που ζούσε στην Γκαγιάρτα άφησε το στίγμα της στην ανάπτυξη των παιδιών, έτσι καχεκτικά καθώς ήταν όλα τους, την ίδια ώρα που οι θεοσεβούμενοι γονείς μεγάλωναν τα παιδιά τους με αυστηρό καθολικό τρόπο.

Τίποτα δεν προμήνυε λοιπόν πως το αδύνατο και συνεσταλμένο κορίτσι θα μετατρεπόταν αργότερα σε θεριό ανήμερο και παθιασμένη επαναστάτρια. Κι όμως, αυτό ακριβώς συνέβη! Παρά το γεγονός ότι ήταν πολύ καλή μαθήτρια, αναγκάστηκε να εγκαταλείψει την εκπαίδευση σε ηλικία 15 ετών για να συμβάλει στο οικογενειακό εισόδημα. Κι έτσι δούλευε μοδίστρα και μαγείρισσα, αν και είχε όνειρο να γίνει δασκάλα.

Σε ηλικία 20 ετών η Ντολόρες θα παντρευτεί έναν νεαρό ανθρακωρύχο, τον Julian Ruiz, ο οποίος και θα την εισάγει στα αριστερά ιδεώδη. Κι έτσι η νεαρή κοπέλα θα αποκηρύξει τον καθολικισμό και σύντομα θα ενταχθεί στο νεοσύστατο Ισπανικό Κομμουνιστικό Κόμμα, το οποίο εμφανίστηκε επισήμως το 1921.

Η Ιμπαρούρι ήταν πια υποχρεωμένη να μοιράζει τον χρόνο της μεταξύ οικογένειας και πολιτικής, συστρατεύοντας τις δυνάμεις της με τη μαρξιστική ιδεολογία. Ο συνδικαλιστής σύζυγος όμως θα φυλακιστεί σύντομα για την επαναστατική του δράση, αφήνοντας την Ντολόρες μόνη να μεγαλώνει τα δυο της παιδιά (είχε χάσει άλλα τέσσερα σε βρεφική ηλικία).

Τότε ήταν που έπιασε την πένα, γράφοντας για το περιοδικό των ανθρακωρύχων και για λογαριασμό πολλών «κόκκινων» επιθεωρήσεων της εποχής, χρησιμοποιώντας ως ψευδώνυμο το όνομα που θα την καθιέρωνε στα μήκη και τα πλάτη της Γης: «Λα Πασιονάρια».

Στα χρόνια της δικτατορίας του Primo de Rivera (1923-1930) είναι που αποφάσισε να αφιερωθεί ολόψυχα στα επαναστατικά ιδεώδη και διακρίθηκε ως αρθρογράφος και ακτιβίστρια. Κατά τη Δεύτερη Ισπανική Δημοκρατία (1931), μετακόμισε στη Μαδρίτη για να εμπιστευτεί τα συντακτικά της ταλέντα στην επίσημη φωνή του κομμουνιστικού κόμματος, γινόμενη σιγά-σιγά ένα από τα πλέον προβεβλημένα στελέχη του.

Η φήμη της βέβαια θα την έβαζε στο κυβερνητικό στόχαστρο και θα φυλακιστεί αρκετές φορές αυτή την εποχή (1931-1934), την ίδια ώρα που η αφοσίωση, η αυταπάρνηση και ο ακούραστος αγώνας της υπέρ του κομμουνισμού θα τη μετατρέψουν σε αστέρι της αριστερής ιδεολογίας: το 1930 έγινε μέλος της Κεντρικής Επιτροπής του Ισπανικού Κομμουνιστικού Κόμματος και δύο χρόνια αργότερα ανέλαβε ακόμα πιο ενεργό ρόλο, ως υπεύθυνη των γυναικείων ζητημάτων. Από την επόμενη χρονιά μάλιστα θα ήταν η εκπρόσωπος του κόμματος τόσο στη Σοσιαλιστική Διεθνή όσο και στις «κόκκινες» διεργασίες της Μόσχας!

Την ίδια εποχή, μετατράπηκε σε κήρυκα των γυναικείων δικαιωμάτων, ενώνοντας τη φωνή και τη δράση της κατά της φτώχειας που μάστιζε τον γενικό πληθυσμό. Οι πολιτικές «κόκκινου» ανοίγματος στην κοινωνία που εγκαινίασε αποδείχθηκαν ιδιαιτέρως δημοφιλείς, με νέες συμμαχίες να σκαρώνονται, κάτι που εκτόξευσε τον αντιφασιστικό αγώνα μέσα στην κοινωνία. Κι έτσι στις εθνικές εκλογές του Φεβρουαρίου 1936, η Ιμπαρούρι ήταν μία από τους 17 κομμουνιστές που εκλέχθηκαν στο ισπανικό Κοινοβούλιο! Είχε εξάλλου εργαστεί πυρετωδώς για τη βελτίωση των συνθηκών εργασίας και υγειονομικής περίθαλψης των ισπανών εργατών, κάτι που της το αναγνώρισε ο λαός με την ψήφο του.

Κι έτσι μετατράπηκε σε Νούμερο 1 εχθρό του δικτατορικού καθεστώτος που ήρθε στα πράγματα τον Ιούλιο της ίδιας χρονιάς, καθώς οι βιτριολικοί αντιφασιστικοί της λόγοι ήταν πια δημοφιλέστατοι στο εσωτερικό της Ισπανίας

Το ξέσπασμα του φονικού εμφυλίου πολέμου έφερε στη Λα Πασιονάρια νέους ρόλους, μετατρέποντάς τη στη σπουδαιότερη φωνή των Δημοκρατικών! Μετά το πετυχημένο ιουλιανό πραξικόπημα, η Ντολόρες έγινε η εθνική ραδιοφωνική φωνή της αντίστασης, με το περίφημο «No Ρasaran» της να αντηχεί στα πέρατα της Ισπανίας. Η Ιμπαρούρι καλεί ταυτοχρόνως τις Ισπανίδες να πολεμήσουν με μαχαίρια και καυτό λάδι κατά της δικτατορίας!

Η κραυγή αγωνίας της έγινε το επίσημο σύνθημα των Δημοκρατικών στον αγώνα κατά των Εθνικιστών του Φράνκο, με την ίδια να οργώνει ταυτοχρόνως τη χώρα από άκρη σε άκρη καλώντας τον κόσμο να αντιδράσει και να προσχωρήσει στην αντίσταση, με λόγους πύρινους που έγιναν θρύλος.

Η εκτόξευσή της στη φήμη οφειλόταν σαφώς στις αναντίρρητες ικανότητές της, αλλά και στην ηθελημένη προσπάθεια του Κομμουνιστικού Κόμματος να τη μετατρέψει σε σύμβολο του δημοκρατικού αγώνα: η Ιμπαρούρι ήταν πια θρυλική μορφή του εμφυλίου! Η συνήθως μαυροφορεμένη αμφίεση και το απλό της εμφάνισής της την έκαναν επιτομή της επαναστατημένης γυναίκας, μια δυνατή εικόνα που θα την ακολουθούσε πια πιστά..

Και βέβαια, την ώρα που η φωνή της απεικόνιζε την επίσημη γραμμή του κόμματος, η ίδια ξεπέρασε σε καινοτομία κάθε κομμουνιστή ηγέτη της χώρας, καλώντας παράλληλα και για τη χειραφέτηση της γυναίκας, κάτι που δεν περιλαμβανόταν στην «κόκκινη» ατζέντα του καιρού της. Ήταν εξάλλου η μόνη προβεβλημένη γυναίκα του ισπανικού κομμουνισμού, εκεί ψηλά στην ιεραρχία του κόμματος, και έκανε τα πάντα για να αλλάξει η θέση της γυναίκας τόσο στην κοινωνία όσο και την πολιτική.

Παρά ταύτα, το βασικό της μέλημα ήταν πάντα η πολεμική προσπάθεια για την ανατροπή του φασιστικού καθεστώτος και η ίδια άφηνε συχνά τον ρόλο του προπαγανδιστή για να βρεθεί στα μετόπισθεν των μαχών, βοηθώντας στην εκκένωση χωριών και την απομάκρυνση των παιδιών από τα πεδία της μάχης.

Στην επαύριο του εμφυλίου, η Λα Πασιονάρια ακολούθησε τους δεκάδες χιλιάδες Δημοκρατικούς που εγκατέλειψαν άρον-άρον την Ισπανία του Φράνκο, βρίσκοντας καταφύγιο στη Σοβιετική Ένωση, όπου και θα περάσει -με μικρά διαλείμματα- τα επόμενα 36 χρόνια.

Η χρονιά του 1942 ήταν καθοριστική για την ίδια, καθώς τότε πέθανε ο γενικός γραμματέας του Ισπανικού Κομμουνιστικού Κόμματος και της ζητήθηκε να αναλάβει τα ηνία του εξόριστου μορφώματος. Αργότερα την ίδια χρονιά, ο γιος της, που είχε έρθει εν τω μεταξύ με την αδερφή του στην ΕΣΣΔ, σκοτώθηκε στη Μάχη του Στάλινγκραντ. Παρά την προσωπική της τραγωδία, το μαχητικό της πνεύμα δεν κάμφθηκε στο ελάχιστο, τουλάχιστον στη δημόσια έκφανσή του, καταφέρνοντας να κρατήσει ενωμένο έναν πολιτικό φορέα που παράπαιε.

Στις δεκαετίες του 1940 και του 1950 κράτησε ψηλά το ηθικό των εξόριστων ισπανών κομμουνιστών, καλώντας πάντα για την ανατροπή του φασιστικού καθεστώτος του στρατηγού Φράνκο. Την περίοδο αυτή τιμήθηκε εκτεταμένα από την ηγεσία της Σοβιετικής Ένωσης για τους έμπρακτους αγώνες της. Ο επαναστατικός της λόγος έμοιαζε ωστόσο παρωχημένος στις αρχές της επόμενης δεκαετίας, κι έτσι στις αρχαιρεσίες του Ισπανικού Κομμουνιστικού Κόμματος στην Πράγα το 1960 της ζητήθηκε να παραιτηθεί. Κράτησε ωστόσο τη θέση του ισόβιου προέδρου του κόμματος, μια θέση που δημιουργήθηκε ειδικά γι’ αυτή ώστε να τιμηθεί η πολυετής προσφορά της στην αριστερή ιδεολογία.

Τότε ήταν που, απτόητη, στράφηκε σε νέες ασχολίες: προήδρευσε μιας επιτροπής ιστορικών για τη συγγραφή μιας πολύτομης ιστορίας του Ισπανικού Εμφυλίου Πολέμου, που απομακρύνθηκε μάλιστα από την κομμουνιστική προοπτική, και έγραψε τον πρώτο τόμο της αυτοβιογραφίας της. Ταυτοχρόνως, συνέχισε να αποτελεί τη φωνή του παγκόσμιου κομμουνιστικού κινήματος, εμφανιζόμενη ως παντοτινό σύμβολο αγώνα σε κομμουνιστικές δράσεις σε Γαλλία και Ελβετία…

Μετά τον θάνατο του δικτάτορα Φράνκο το 1975, η Ιμπαρούρι ήθελε απελπισμένα να επιστρέψει στην πατρίδα της. Κι έτσι τον Μάιο του 1975, έναν μήνα μετά τη νομιμοποίηση του κομμουνιστικού κόμματος στη χώρα, η Πασιονάρια κατέφτασε στη Μαδρίτη μέσα σε πανηγυρικό κλίμα: ο λαός την υποδέχτηκε ως εθνική ηρωίδα.

Κι έτσι φυσικότατα κλήθηκε να συμμετάσχει στις εθνικές εκλογές του Ιουνίου 1977, την πρώτη δημοκρατική αναμέτρηση από το 1936! Η Πασιονάρια μπήκε για άλλη μια φορά στην ισπανική Βουλή, ολοκληρώνοντας έτσι έναν πολιτικό κύκλο που είχε ξεκινήσει ακριβώς εκεί πριν από μισό αιώνα. Το 1984 συνέταξε τον δεύτερο τόμο της αυτοβιογραφίας της.

Κι όταν η θρυλική Πασιονάρια έφυγε από τον κόσμο στις 12 Νοεμβρίου 1989, πολλοί είδαν τον θάνατό της ως άλλο ένα τέλος εποχής, καθώς ένα μεγάλο μέρος του κομμουνιστικού κόσμου που είχε πιστέψει και αγωνιστεί ακούραστα ήταν στο κατώφλι της κατάρρευσης.

Η Πασιονάρια παραμένει για τον ισπανικό λαό το ξεχωριστό έμβλημα που τόλμησε να τα βάλει με το φασιστικό καθεστώς που καταπάτησε την ελευθερία του λαού και αμαύρωσε τη σύγχρονη ιστορία του

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 5:28 am

Γκρέις Κέλι 1929 – 1982

Αμερικανίδα ηθοποιός του κινηματογράφου, με μικρή αλλά μεστή καριέρα. Πρωταγωνίστησε σε 11 ταινίες, προτού εγκαταλείψει το Χόλιγουντ για να παντρευτεί τον πρίγκιπα Ρενιέ Γ’ του Μονακό το 1956 και να μείνει στην ιστορία ως πριγκίπισσα Γκρέις του Μονακό.Η Γκρέις Πατρίσια Κέλι γεννήθηκε στις 12 Νοεμβρίου 1929 στη Φιλαδέλφεια των ΗΠΑ.

Γόνος πλούσιας οικογένειας Καθολικών Ιρλανδών της Φιλαδέλφειας (ο θείος της ήταν ο θεατρικός συγγραφέας Τζορτζ Κέλι), σπούδασε σε ιδιωτικά σχολεία, προτού εγγραφεί στην Ακαδημία Δραματικής Τέχνης της Νέας Υόρκης το 1947, παρά τη θέληση των γονέων της.

Έκα­νε το επαγγελματικό της ντεμπούτο σε περιοδεύοντα καλοκαιρινό θίασο τον Ιούλιο του 1949 και στο Μπρόντγουεϊ τον Νοέμβριο του ίδιου χρόνου, ενώ εμφανιζόταν τακτικά και στην τηλεόραση.

Ανακάλυψη του σκηνοθέτη Τζον Φορντ, πρωτοεμφανίσθηκε στη μεγάλη οθόνη το 1951, στην ταινία του Χένρι Χάθαγουεϊ «Κρίσιμες ώρες» («Fourteen Hours»). Ακολούθησαν ταινίες, όπως «Το τρένο θα σφυρίξει τρεις φορές» («High Noon», 1952) του Φρεντ Τσίνεμαν, δίπλα στον Γκάρι Κούπερ, «Μογκάμπο» («Mogambo», 1953) του Τζον Φορντ, πλάι στον Κλαρκ Γκέιμπλ, και «Η χωριατοπούλα («The Country Girl», 1954) του Τζορτζ Σίτον), όπου κέρδισε το Όσκαρ ηθοποιίας για το ρόλο της άκομψης συζύγου του Μπινγκ Κρόσμπι.

Ίσως, όμως, οι πιο αξέχαστοι ρόλοι της να είναι εκείνοι στις ταινίες τού Άλφρεντ Χίτσκοκ, «Τηλεφωνήσατε ασφάλεια αμέσου δράσεως» («Dial Μ. For Murder, 1954), «Σιωπηλός μάρτυς» («Rear Window», 1954) και «Το κυνήγι του κλέφτη («To Catch a Thief», 1955). Ήταν η τέλεια χιτσκοκική ηρωίδα και είχε αυτό που ο Χίτσκοκ χαρακτήρισε ως «σεξουαλική κομψότητα».

Τον Απρίλιο του 1955 γνωρίστηκε στις Κάννες με τον πρίγκιπα του Μονακό Ρενιέ. Η γνωριμία τους εξελίχθηκε σε έρωτα και το ζευγάρι ανέβηκε στα σκαλιά της εκκλησίας του Αγίου Νικολάου του Μονακό στις 19 Απριλίου 1956. Μία ημέρα νωρίτερα είχε τελεστεί ο πολιτικός γάμος του ζεύγους. Ο Τύπος τον ονόμασε «Γάμο του Αιώνα», αφού όλο το διεθνές τζετ-σετ έδωσε το «παρών», καθώς και 20.000 κόσμου, που πλημμύρισαν τους δρόμους του μικρού πριγκιπάτου.

Η Κέλι είχε γυρίσει νωρίτερα δύο ταινίες, «Ο κύκνος» («The Swan», 1956) του Τσαρλς Βίντορ και «Υψηλή κοινωνία» («High Society», 1956) του Τσαρλς Γουόλτερς, με τις οποίες ολοκλήρωσε τη σύντομη καριέρα της κι έκτοτε αφοσιώθηκε στα πριγκιπικά της καθήκοντα. Το ζευγάρι απέκτησε τρία παιδιά: την Καρολίνα (γ. 1957), τον Αλβέρτο (γ. 1958), νυν πρίγκιπα του Μονακό, και τη Στεφανία (γ. 1965).

Η πριγκίπισσα Γκρέις του Μονακό έφυγε ανεπάντεχα από ζωή στις 14 Σεπτεμβρίου 1982, μία ημέρα μετά το σοβαρό τραυματισμό της σε τροχαίο δυστύχημα. Οδηγούσε το αυτοκίνητο της, στο οποίο επέβαινε και η κόρη της Στεφανία, σ’ έναν ελικοειδή ορεινό δρόμο στην περιοχή της Κυανής Ακτής της Γαλλίας, όταν, εξαιτίας εγκεφαλικού επεισοδίου που υπέστη, έχασε τον έλεγχο τού αυτοκινήτου , πέφτοντας σ’ έναν γκρεμό από ύψος 14 μέτρων.

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 5:28 am

Το τέρας του Λοχ Νες

Εδώ και περίπου 80 χρόνια η λίμνη του Λοχ Νες, βόρεια της Σκωτίας, κρύβει ένα τρομακτικό μυστικό ή... ένα τουριστικό τρικ.

Ήδη, από τον 6ο αιώνα θρύλοι έκαναν λόγο για ένα τεράστιο θαλάσσιο θηλαστικό που κρυβόταν στα νερά.
Οι πιο «μαζικές» μαρτυρίες, όμως, που υποστηρίζουν την ύπαρξη ενός τέρατος, της «Νέσι», αρχίζουν τον Ιούλιο του 1933. Τότε, το αυτοκίνητο του ζεύγους Σπάισερ, που κινείτο σε δρόμο κοντά στη λίμνη, μόλις και κατάφερε να αποφύγει ένα μεγάλο, γλιστερό και με τεράστια ουρά ζώο, που εξαφανίστηκε στα λασπωμένα νερά.

Τα επόμενα χρόνια οι μαρτυρίες και οι υποθαλάσσιες φωτογραφίες, που παρουσιάζουν ένα καφεπράσινο ον, σαν τεράστιο φίδι, με δύο καμπούρες και μεγάλη ουρά, πληθαίνουν. Αυτές οι μαρτυρίες ανοίγουν το δρόμο σε λεπτομερείς επιστημονικές έρευνες. Τα αποτελέσματα των ερευνών, εκτός από τον εντοπισμό πολλών υποθαλάσσιων σπηλαίων, δεν απέδειξαν ούτε απέκλεισαν την ύπαρξη της «Νέσι».

Οι θεωρίες για το τι ακριβώς είναι η «Νέσι» ήταν πολλές, αλλά σύμφωνα με την πιο επικρατούσα, πρόκειται για ένα θαλάσσιο ερπετό -παρόμοιο με αυτά που εξαφανίστηκαν πριν 60 με 70 εκατομμύρια χρόνια- το οποίο απομονώθηκε στα νερά της λίμνης όταν αυτή έπαψε να συνδέεται με τη θάλασσα.

Η «Νέσι», πάντως, παραμένει ένας από τους πιο διαχρονικούς μύθους, αλλά ωσότου υπάρξει σαφής επιστημονική απόδειξη και καταγραφή της, η μορφή της θα συνεχίσει να «εμφανίζεται» σε μπλουζάκια, φλιτζάνια, τσάντες, κουκλάκια και ό,τι άλλο μπορεί να πωληθεί.

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 5:28 am

Το τέλος της γερμανικής κατοχής

12 Οκτωβρίου 1944. Ήταν ένα ηλιόλουστο πρωινό Πέμπτης, όταν οι καμπάνες των εκκλησιών άρχισαν να χτυπούν χαρμόσυνα, καλώντας τους Αθηναίους να ξεχυθούν στους δρόμους και να πανηγυρίσουν το τέλος της γερμανικής κατοχής. Ως τις 3 Νοεμβρίου ο τελευταίος Γερμανός (και Βούλγαρος) στρατιώτης είχε αποχωρήσει από την ηπειρωτική Ελλάδα.

Η αντίστροφη μέτρηση για την αποχώρηση των Γερμανών και των συμμάχων τους Βουλγάρων από την Ελλάδα είχε σημάνει λίγους μήνες νωρίτερα, στις 6 Ιουνίου, όταν οι Σύμμαχοι αποβιβάστηκαν στη Νορμανδία και άρχισαν να περισφίγγουν τον κλοιό γύρω από τη Γερμανία μαζί τους προελαύνοντες Σοβιετικούς από την ανατολική πλευρά. Ήταν φανερό ότι οι ημέρες της Ναζιστικής Γερμανίας ήταν μετρημένες.

Στο χρονικό διάστημα μέχρι την απελευθέρωση είχαν ενταθεί οι πολιτικές διαβουλεύσεις για τη μετακατοχική κατάσταση στην Ελλάδα. Από την πλευρά τους, οι Γερμανοί έψαχναν παρασκηνιακά τρόπους ασφαλούς αποχώρησής τους από τη χώρα μας. Από τις 26 Απριλίου 1944 της ελληνικής εξόριστης κυβέρνησης ηγείτο ο Γεώργιος Παπανδρέου, οι Άγγλοι όμως ήταν αυτοί που κινούσαν τα νήματα. Με τις συμφωνίες Λιβάνου (17-20 Μαΐου 1944) και Καζέρτας (26 Σεπτεμβρίου 1944) οι ανταρτικές ομάδες του ΕΛΑΣ και του ΕΔΕΣ είχαν τεθεί υπό τις διαταγές της κυβέρνησης Παπανδρέου, που είχε εμπλουτισθεί και με στελέχη του ΕΑΜ.

Οι Γερμανοί άρχισαν να αποχωρούν σταδιακά από την Αθήνα από το βράδυ της 11ης Οκτωβρίου με κατεύθυνση προς Βορρά. Στις 8 το πρωί της 12ης Οκτωβρίου, οι ελάχιστοι Γερμανοί που είχαν απομείνει στην Αθήνα, συγκεντρώθηκαν στο μνημείο του Άγνωστου Στρατιώτη. Εκεί, σε μία πρόχειρη όσο και βιαστική τελετή, ο επικεφαλής των κατοχικών δυνάμεων, στρατηγός Χέλμουτ Φέλμι, συνοδευόμενος από τον κατοχικό δήμαρχο Αθηναίων Άγγελο Γεωργάτο, κατέθεσε στεφάνι.

Το μόνο που απέμενε ήταν η υποστολή της ναζιστικής σημαίας από τον Ιερό Βράχο της Ακρόπολης. Ένας Γερμανός στρατιώτης κατέβασε τη σβάστικα χωρίς καμία επισημότητα στις 9:15 το πρωί, την πήρε υπό μάλης και αποχώρησε με σκυμμένο το κεφάλι, σηματοδοτώντας το τέλος της γερμανικής κατοχής που διήρκεσε 1.625 μέρες και την αρχή ενός τρελού πανηγυριού στους δρόμους της Αθήνας.

Χιλιάδες κόσμου με τη γαλανόλευκη στα χέρια αλληλοασπάζονταν, αναφωνώντας «Χριστός Ανέστη», παιδιά σκαρφάλωναν στις οροφές των τραμ, ενώ απ' άκρη σ' άκρη αντηχούσε ο Εθνικός Ύμνος. Μετά από τριάμισι χρόνια δουλείας και σκλαβιάς οι Αθηναίοι ανάπνεαν για πρώτη φορά τον μεθυστικό αέρα της λευτεριάς.

Στις έξι ημέρες που πέρασαν μέχρι την άφιξη της κυβέρνησης στην Αθήνα, την εξουσία ασκούσε τριμελής επιτροπή, αποτελούμενη από τους Θεμιστοκλή Τσάτσο, Φίλιππο Μανουηλίδη και Γιάννη Ζεύγο, συνεπικουρούμενη από τον διοικητή της Αστυνομίας Αθηνών, Άγγελο Έβερτ. Δύο ημέρες αργότερα άρχισαν καταφθάνουν στην πρωτεύουσα δυνάμεις του 3ου Σώματος του βρετανικού στρατού υπό τον αντιστράτηγο Ρόναλντ Σκόμπι, που έγιναν δεκτές με ενθουσιασμό από τους Αθηναίους.

Στις 18 Οκτωβρίου έφτασε στην Αθήνα ο Γεώργιος Παπανδρέου και η κυβέρνησή του. Την ίδια ημέρα, ο πρωθυπουργός σε μία συγκινητική τελετή ύψωσε την ελληνική σημαία στην Ακρόπολη και στη συνέχεια μίλησε στο συγκεντρωμένο πλήθος που είχε γεμίσει ασφυκτικά την πλατεία Συντάγματος από τον εξώστη του Υπουργείου Οικονομικών.

Σε μία αριστοτεχνικά δομημένη ομιλία του εξήγγειλε τις προθέσεις της κυβέρνησής του, τονίζοντας, μεταξύ άλλων, την ανάγκη να ικανοποιηθούν οι εθνικές διεκδικήσεις, να αποκατασταθεί η λαϊκή κυριαρχία, να επιλυθεί το πολιτειακό ζήτημα μετά από ελεύθερο δημοψήφισμα και να τιμωρηθούν οι συνεργάτες των κατακτητών. Το πλήθος, που συχνά τον διέκοπτε με συνθήματα υπέρ του ΕΑΜ και του ΚΚΕ, υποδέχθηκε τις εξαγγελίες του με κραυγές και ιαχές υπέρ της λαοκρατικής δημοκρατίας. Ο Παπανδρέου, που ήταν αναγκασμένος να ακροβατεί συνεχώς μεταξύ Αριστεράς και Δεξιάς, απάντησε με τη χαρακτηριστική φράση που έμεινε στην ιστορία: «Πιστεύομεν και εις την λαοκρατίαν».

Όμως, οι χαρές και τα πανηγύρια για την απελευθέρωση κράτησαν μόνο 53 ημέρες. Στις αρχές Δεκεμβρίου τα όπλα θα αντηχήσουν ξανά στους δρόμους της πρωτεύουσας, αλλά αυτή τη φορά θα είναι στραμμένα κατά αδελφών («Δεκεμβριανά»)

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 5:27 am

Αλέξης Μινωτής 1900 – 1990

Κορυφαίος ηθοποιός και σκηνοθέτης, με τεράστια συμβολή στην προαγωγή του νεοελληνικού θεάτρου. Ο Αλέξης Μινωτής γεννήθηκε στις 8 Αυγούστου του 1898 στα Χανιά της Κρήτης, σε μικροαστικό περιβάλλον εμπόρων και μικροεπιτηδευματιών. Το πραγματικό όνομά του ήταν Αλέξης Μινωτάκης.

Μετά την αποφοίτησή του από το Γυμνάσιο διορίστηκε υπάλληλος στην Εθνική Τράπεζα Χανίων. Το 1921, αφού είχε εκπληρώσει και τις στρατιωτικές του υποχρεώσεις, ακολούθησε τον περιοδεύοντα θίασο του Βεάκη και του Νέζερ που περιέφεραν τον Οιδίποδα Τύραννο. Για να αντιμετωπίσει τις έντονες οικογενειακές αντιρρήσεις, ο Αλέξης έκοψε το όνομά του και για πολλά χρόνια ήρθε σε ρήξη με τον πατέρα του.

Στην Αθήνα εντάχθηκε στο θίασο της Μαρίκας Κοτοπούλη και για πολλά χρόνια συνυπήρξε ως ηθοποιός με τον Μήτσο Μυράτ, τον Ροντήρη, τον Λογοθετίδη, κάτω από τη στοργική εποπτεία της Μαρίκας. Έπαιξε τα πάντα, από φάρσες έως μελοδράματα και από Αριστοφάνη έως τραγωδία. Στην τραγωδία ευδοκίμησε από νωρίς και συχνά, όσο κατακτούσε τη θέση του στη συντεχνία, αρνιόταν να υπηρετήσει το φτηνό ρεπερτόριο στο οποίο κατέφευγε ο θίασος, χάριν του ταμείου.

Από το 1925 έως το 1930 συνεργάστηκε με τον Σπύρο Μελά στην απόπειρά του να δημιουργήσει Θέατρο Τέχνης στην Αθήνα. Το επόμενο διάστημα υπήρξε συνθιασάρχης στο θέατρο Βεάκη – Παξινού – Μινωτή και από το 1932 έως το 1942 χρημάτισε βασικό πρωταγωνιστικό στέλεχος του Εθνικού Θεάτρου. Έκτοτε διέγραψε μία εξαιρετική καριέρα, διεθνούς ακτινοβολίας, αφήνοντας πραγματικά εποχή σε ρόλους όπως στον Άμλετ, τον Πέερ Γκυντ, τους Βρικόλακες, το Μάκβεθ, το Βασιλιά Ληρ, τους δύο Οιδίποδες, και γενικά στο αρχαίο δράμα, σε έργα των Μπρεχτ, Λόρκα, Μπέκετ, κ.ά, αλλά και στο ελληνικό ρεπερτόριο (Χορν, Ξενόπουλος, Μπόγρης, Τερζάκης).

Το 1936 σπούδασε με κρατική υποτροφία τη θεατρική τέχνη στην Αγγλία και τη Γερμανία, όπου γνωρίστηκε προσωπικά με τον Βέρνερ Κράους, θαύμασε τον μεγάλο τεχνίτη Μόισσι και είδε τον Άμλετ και τον Μεφιστοφελή του Γκρύντγκενς. Η ευρωπαϊκή του σπουδή τον οργάνωσε ως ηθοποιό και τον προίκισε με μια τεχνική που υπήρξε ο εξοχότερος κάτοχός της, την εξπρεσιονιστική, μια τεχνική έντονων φωτοσκιάσεων, όπου η μορφή προηγείται του περιεχομένου.

Στα χρόνια της αμερικανικής αυτοεξορίας του, λόγω μέτριας αγγλικής προφοράς, δεν έκανε θέατρο. Μετά την απελευθέρωση (1945) ως σκηνοθέτης, θιασάρχης και ηθοποιός, με επιτυχίες σ' όλα τα είδη ρεπερτορίου. Ανέβασε στην Επίδαυρο και σε μεγάλα θέατρα του εξωτερικού και όπερα, όπως τη Μήδεια, μία από τις καλύτερες σκηνοθεσίες στον κόσμο, με την αξέχαστη Μαρία Κάλλας.

Ο Αλέξης Μινωτής χρημάτισε καλλιτεχνικός διευθυντής (1964-67) και γενικός διευθυντής (1974-80) του Εθνικού Θεάτρου. Έγραψε τα δοκίμια Εμπειρική θεατρική παιδεία και τιμήθηκε με πολλές διακρίσεις. Πέθανε, πλήρης ημερών, στις 11 Νοεμβρίουτου 1990.

Δημοσιεύθηκε στις 12 November 2019 | 6:50 am

Γιάννης Ρίτσος 1909 – 1990

Σπουδαίος και πολυγραφότατος έλληνας ποιητής, με διεθνή απήχηση, που ανήκει στη λεγόμενη «γενιά του ‘30. Ο «Επιτάφιος», η «Ρωμιοσύνη» και η «Σονάτα υπό το Σεληνόφως» είναι τρία από τα πιο γνωστά έργα του. Το 1975 προτάθηκε για το Νόμπελ Λογοτεχνίας.

Ο Γιάννης Ρίτσος γεννήθηκε στη Μονεμβασιά την πρωτομαγιά του 1909. Ήταν το μικρότερο από τα τέσσερα παιδιά του μεγαλοκτηματία Ελευθέριου Ρίτσου
και της Ελευθερίας  Βουζουναρά. Τα τρία μεγαλύτερα αδέλφια του ήταν η Νίνα (1898-1970), ο Μίμης (1899-1921) και η Λούλα (1908- 1995).

Το 1919 αποφοίτησε από το Σχολαρχείο της Μονεμβασιάς και το 1921 γράφτηκε στο Γυμνάσιο του Γυθείου. Την ίδια χρονιά πέθαναν ο αδερφός του Μίμης και η μητέρα του Ελευθερία, και οι δύο από φυματίωση. Το 1924 δημοσίευσε τα πρώτα του ποιήματα στο περιοδικό «Διάπλαση των Παίδων» με το ψευδώνυμο «Ιδανικόν Όραμα».

Το 1925 ολοκλήρωσε τις γυμνασιακές του σπουδές στο Γύθειο και έφυγε με την αδερφή του Λούλα για την Αθήνα. Είχε προηγηθεί η οικονομική καταστροφή του πατέρα του κι έτσι ο ποιητής αναγκάστηκε να εργαστεί για τα προς το ζην, αρχικά ως δακτυλογράφος και στη συνέχεια ως αντιγραφέας στην Εθνική Τράπεζα. Το 1926 προσβλήθηκε και ο ίδιος από φυματίωση και επέστρεψε στη Μονεμβασιά ως το φθινόπωρο του ίδιου χρόνου, οπότε γράφτηκε στη Νομική Σχολή της Αθήνας, χωρίς να μπορέσει ποτέ να φοιτήσει. Συνέχισε να εργάζεται ως βοηθός βιβλιοθηκαρίου και γραφέας στο Δικηγορικό Σύλλογο της Αθήνας.

Τον Ιανουάριο του 1927 νοσηλεύτηκε στην κλινική Παπαδημητρίου και τον επόμενο μήνα στο σανατόριο «Σωτηρία», όπου έμεινε τελικά για τρία χρόνια. Στη «Σωτηρία» ο Ρίτσος γνωρίστηκε με τη Μαρία Πολυδούρη και με μαρξιστές και διανοούμενους της εποχής του, ενώ παράλληλα έγραψε κάποια ποιήματά του που δημοσιεύτηκαν στο φιλολογικό παράρτημα της Εγκυκλοπαίδειας «Πυρσός». Από το φθινόπωρο του 1930 και για ένα χρόνο έζησε στα Χανιά, αρχικά στο φθισιατρείο της Καψαλώνας και μετά από προσωπική του καταγγελία των άθλιων συνθηκών ζωής που επικρατούσαν εκεί σε τοπική εφημερίδα, μεταφέρθηκε μαζί με όλους τους τρόφιμους στο σανατόριο Άγιος Ιωάννης.

Τον Οκτώβριο του 1931 επέστρεψε στην Αθήνα κι ανέλαβε τη διεύθυνση του καλλιτεχνικού τμήματος της Εργατικής Λέσχης. Εκεί σκηνοθέτησε και συμμετείχε σε παραστάσεις. Η υγεία του βελτιώθηκε σταδιακά, το ίδιο και τα οικονομικά του με τη βοήθεια της αδερφής του Λούλας, που είχε στο μεταξύ παντρευτεί και φύγει για την Αμερική. Τον επόμενο χρόνο, ο πατέρας του μπήκε στο Ψυχιατρείο στο Δαφνί (όπου πέθανε το 1938) και πέντε χρόνια αργότερα τον ακολούθησε η Λούλα, η οποία πήρε εξιτήριο το 1939.

Το 1933 συνεργάστηκε με το αριστερό περιοδικό «Πρωτοπόροι» και για τέσσερα χρόνια ως ηθοποιός με τους θιάσους Ζωζώς Νταλμάς, Ριτσιάρδη, Παπαϊωάννου και Μακέδου. Το 1934 άρχισε να αρθρογραφεί από τις στήλες του Ριζοσπάστη κι εξέδωσε την πρώτη του συλλογή με τίτλο «Τρακτέρ» με το ψευδώνυμο Σοστίρ (αναγραμματισμό του επιθέτου του). Τον ίδιο χρόνο έγινε μέλος του ΚΚΕ, στο οποίο παρέμεινε πιστός μέχρι το θάνατό του. Το 1935 κυκλοφορεί τη δεύτερη ποιητική συλλογή του με τίτλο «Πυραμίδες» και προσλαμβάνεται ως επιμελητής κειμένων στις εκδόσεις «Γκοβόστη».

Στις 9 Μαΐου 1936 γίνονται στη Θεσσαλονίκη αιματηρές ταραχές, κατά τη διάρκεια της μεγάλης καπνεργατικής απεργίας. Την επομένη, ο Ρίτσος βλέπει στο «Ριζοσπάστη» τη φωτογραφία μιας μάνας να θρηνεί το νεκρό παιδί της και παίρνει αφορμή για να γράψει ένα από πιο δημοφιλή ποίηματά του, τον «Επιτάφιο», που εκδίδεται σε 10.000 αντίτυπα. Με τη δικτατορία Μεταξά (1936-1940) τα τελευταία 250 καίγονται στους στύλους του Ολυμπίου Διός.

Το 1937 νοσηλεύτηκε στο σανατόριο της Πάρνηθας και τον ίδιο χρόνο, συγκλονισμένος από την αρρώστια της πολυαγαπημένης του αδελφής Λούλας, γράφει την ποιητική σύνθεση «Το τραγούδι της αδελφής μου», ένα από τα ωραιότερα λυρικά της νεοελληνικής ποίησης. Ο Κωστής Παλαμάς, εντυπωσιασμένος από το ποίημα, έγραψε τους στίχους - εγκώμιο για τον Ρίτσο:

Γρήγορο αργοφλοίβισμα της γαλάζιας πλάσης
Να παραμερίσουμε για να περάσης.

Το 1938 κυκλοφορεί η «Εαρινή Συμφωνία» και προσλαμβάνεται στο Εθνικό Θέατρο. Δύο χρόνια αργότερα, εκδίδει την «Παλιά μαζούρκα σε ρυθμό βροχής» και προσλαμβάνεται ως χορευτής στη Λυρική Σκηνή.

Στη διάρκεια της Κατοχής, ο Ρίτσος έζησε κατάκοιτος, παρόλα αυτά συμμετείχε στη δραστηριότητα του μορφωτικού τμήματος του ΕΑΜ και αρνήθηκε να δεχτεί χρήματα από έρανο όταν κινδύνεψε η ζωή του από τις κακουχίες το 1942. Μετά την ήττα του ΕΛΑΣ στα «Δεκεμβριανά» ακολούθησε τις δυνάμεις του στη σύμπτυξη. Περνά από τη Λαμία, όπου συναντά τον Άρη Βελουχιώτη και φθάνει μέχρι την Κοζάνη, όπου ανεβάστηκε το θεατρικό του «Η Αθήνα στ’ άρματα». Το 1945 γράφει τη «Ρωμιοσύνη», ένα ακόμη δημοφιλές ποίημά του, που το μελοποίησε το 1966 ο Μίκης Θεοδωράκης.

Στη διάρκεια του Εμφυλίου Πολέμου εξορίστηκε λόγω της αριστερής δράσης του στο Κοντοπούλι της Λήμνου (1948), στη Μακρόνησο (1949) και στον Άγιο Ευστράτιο (1950-1951). Το 1952 επέστρεψε στην Αθήνα και πολιτεύτηκε στην ΕΔΑ. Το 1954 παντρεύτηκε την παιδίατρο Φηλίτσα Γεωργιάδου από τη Σάμο, με την οποία απέκτησε μία κόρη, την Έρη (1955). Το 1956 ταξίδεψε στη Σοβιετική Ένωση ως μέλος αντιπροσωπείας διανοουμένων και δημοσιογράφων και την ίδια χρονιά τιμήθηκε με το κρατικό βραβείο ποίησης για τη «Σονάτα του Σεληνόφωτος». Όταν το διάβασε ο σπουδαίος γάλλος ποιητής και συγγραφέας Λουί Αραγκόν (1897-1982) αισθάνθηκε «το βίαιο τράνταγμα μιας μεγαλοφυΐας» και αποφάνθηκε πως ο δημιουργός του είναι «ο μεγαλύτερος από τους ποιητές του καιρού μας που βρίσκονται στη ζωή».

Το 1960 ο Μίκης Θεοδωράκης μελοποίησε τον «Επιτάφιο» και σηματοδότησε την περίοδο της διάδοσης της μεγάλης ποίησης στο πλατύ κοινό. Το 1962 ο Ρίτσος επισκέφθηκε τη Ρουμανία και συναντήθηκε με το Ναζίμ Χικμέτ, του οποίου μετέφρασε ποίηματα στα ελληνικά. Κατόπιν πήγε στην Τσεχία και τη Σλοβακία, όπου ολοκλήρωσε την Ανθολογία Τσέχων και Σλοβάκων ποιητών, την Ουγγαρία και τη Λ. Δ. της Γερμανίας. Το 1964 συμμετείχε στις βουλευτικές εκλογές με την ΕΔΑ.

Όταν ξέσπασε το πραξικόπημα της 21ης Απριλίου 1967, οι φίλοι του τον ειδοποίησαν να κρυφτεί, εκείνος όμως δεν έφυγε από το σπίτι του. Τον συνέλαβαν και τον έκλεισαν στον Ιππόδρομο του Φαλήρου. Στα τέλη Απριλίου μεταφέρθηκε στη Γυάρο και αργότερα στο Παρθένι της Λέρου. Το 1968 νοσηλεύθηκε στον «Άγιο Σάββα» και στη συνέχεια τέθηκε σε κατ' οίκον περιορισμό στο σπίτι της γυναίκας του στο Καρλόβασι της Σάμου. Το 1970 επέστρεψε στην Αθήνα, μετά όμως από άρνησή του να συμβιβαστεί με το καθεστώς του Παπαδόπουλου εξορίστηκε εκ νέου στη Σάμο ως το τέλος του χρόνου που μπήκε για εγχείρηση στη Γενική Κλινική Αθηνών. Το 1973 συμμετείχε στα γεγονότα του Πολυτεχνείου.

Μετά την πτώση της δικτατορίας και τη μεταπολίτευση έζησε κυρίως στην Αθήνα, όπου συνέχισε να γράφει με πυρετώδεις ρυθμούς. Το 1975 αναγορεύτηκε σε επίτιμο διδάκτορα του Πανεπιστημίου Θεσσαλονίκης και τιμήθηκε με το μεγάλο γαλλικό βραβείο ποίησης «Αλφρέ ντε Βινί». Τον επόμενο χρόνο τιμήθηκε με το βραβείο «Λένιν» στη Μόσχα. Ακολούθησαν τα επόμενα χρόνια αναγορεύσεις του σε διάφορα ξένα πανεπιστήμια: Μπίρμιγχαμ (1978), Καρλ Μαρξ της Λειψίας (1984) και Φιλοσοφική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών (1987). Το 1986 του απονεμήθηκε το βραβείο «Ποιητής διεθνούς ειρήνης» του ΟΗΕ.

Ο Γιάννης Ρίτσος έφυγε από τη ζωή στις 11 Νοεμβρίου 1990, αφήνοντας πίσω του 50 ανέκδοτες ποιητικές συλλογές. Ενταφιάστηκε τρεις μέρες αργότερα στη γενέτειρά του Μονεμβασιά.

Το κύριο σώμα του έργου του συγκροτούν πάνω από 100 ποιητικές συλλογές, 9 πεζογραφήματα και 4 θεατρικά έργα. Οι μελέτες για ομοτέχνους του, οι πολυάριθμες μεταφράσεις και χρονογραφήματα, καθώς και άλλα δημοσιεύματα συμπληρώνουν την εικόνα του χαλκέντερου δημιουργού.

Δημοσιεύθηκε στις 12 November 2019 | 6:50 am

Το Βραβείο εύφημης μνείας «Μαρίας Μαύρου-Γκέκου» στην Αγγελική Μελαχροινού

Το Σάββατο 16 Νοεμβρίου 2019 και ώρα 6 μ.μ. στο Αμφιθέατρο Β΄ του κτηρίου Ματσάγγου (2ος όροφος) -Τμήμα Οικονομικών Επιστημών του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας το διοικητικό συμβούλιο του Λυκείου των Ελληνίδων θα επιδώσει βραβείο εύφημης μνείας  στη νεαρή χορεύτρια του ΛΕΒ  Αγγελική Μελαχροινού
πού εκτός από την επίδοση της εισήχθη σε πανεπιστημιακή σχολή συγκεντρώνοντας την υψηλότερη βαθμολογία. 

Συνεχίζεται και φέτος για τέταρτη χρονιά η θέσπιση του βραβείου «Μαρίας Μαύρου-Γκέκου», που το 2016 είχε αποφασίσει το διοικητικό συμβούλιο του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου, αποδεχόμενο σχετική πρόταση του επίτιμου μέλους του, του Γιώργου Γκέκου, ομότιμου καθηγητή του Πολυτεχνείου Ζυρίχης και έγκριτου μέλους της ακαδημαϊκής κοινότητας της Ελβετίας. Η απονομή του ετήσιου συμβολικού βραβείου επιδίδεται σε χορεύτρια του Λυκείου των Ελληνίδων Βόλου – μαθήτρια Γενικού ή Επαγγελματικού Λυκείου της περιοχής μας, που τηρεί τις προϋποθέσεις της διάκρισης.
Το βραβείο της ονομαστικής εύφημης μνείας, επιδίδεται σε λιτή δημόσια τελετή, κάθε φθινόπωρο, συνοδευόμενο από συμβολικό χρηματικό έπαθλο , το οποίο χορηγεί για το σκοπό αυτό ο βολιώτης Γιώργος Γκέκος στη μνήμη της μητέρας του, Μαρίας Μαύρου-Γκέκου, πολύτιμης συνεργάτιδος του Λ.Ε.Β. στη διάρκεια του 1948-1963.
Η προσεχής τελετή θα θα είναι παρών ο χορηγός του βραβείου, Γιώργος Γκέκος και επίτιμο μέλος του Λ.Ε.Β. Την εκδήλωση επίσης θα χαιρετήσει ο πρόεδρος του Τμήματος Οικονομικών Επιστημών, καθηγητής Μιχάλης Ζουμπουλάκης και ο Διευθυντής της Δευτεροβάθμιας Εκπαίδευσης Σωκράτης Σαβελίδης.

H ιστορία του Λυκείου των Eλληνίδων  Το Λύκειον των Ελληνίδων ιδρύθηκε επίσημα στις 19 Φεβρουαρίου 1911, με τη δημοσίευση στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως βασιλικού διατάγματος που ενέκρινε το πρώτο καταστατικό, από 12 άρθρα, το οποίο υπέγραφαν τα ιδρυτικά μέλη: Kαλλιρρόη Παρρέν, Nίνα Φωκά, Eιρ. Kαλογερή, Aμαλία Kαντά, Άννα Παπαδοπούλου, Mαρία Oρλώφ, Eλένη Pουσοπούλου, Aσπασία Σκορδέλη, Eλένη Γεωργαντή, Mυρσίνη Kλεάνθους, Eρατώ Aσπρογέρακα, Bέρθα Σ. Λέκκα, Aλεξάνδρα Mιχαηλίδη, Oυρανία Bουγιούκα, Xαρίκλεια Aλεξανδρίδου, Σμαράγδα Γεννάδη, Eιρήνη Π. Δημητρακοπούλου, Aικατερίνη Mαρούλη, Mαρία Mομφερράτου, Eιρήνη Nικολαΐδου.  Εμπνεύστρια και πρώτη πρόεδρος του ΛτΕ υπήρξε η Kαλλιρρόη Παρρέν, πρωτοπόρος του γυναικείου κινήματος και εκδότρια από το 1887 της Εφημερίδος των Κυριών. Στις 2 Δεκεμβρίου 1910 κάλεσε στο σπίτι της μερικές εκλεκτές φίλες της, γνωστές κυρίες της εποχής, και τους εξέθεσε το σχέδιό της για τη δημιουργία και στην Ελλάδα μιας οργάνωσης κατά τα πρότυπα των γυναικείων Λυκείων Λεσχών που είχαν ιδρυθεί στην Ευρώπη και στην Αμερική. Το καταστατικό όρισε ότι «σκοποί του Λυκείου των Eλληνίδων είναι ο μεταξύ γυναικών των γραμμάτων, των επιστημών, των τεχνών σύνδεσμος, προς εξυπηρέτησιν της προόδου του φύλου των, προς υπεράσπισιν και προστασίαν αυτών και προς αναγέννησιν και διατήρησιν των ελληνικών εθίμων και παραδόσεων, ως ελληνικών χορών, ασμάτων, εθνικών ενδυμασιών, κ.λ.π.

Δημοσιεύθηκε στις 12 November 2019 | 6:49 am

Η ιστορία τού Μαραθωνίου Δρόμου

Η είσοδος του Λούη στο Ολυμπιακό στάδιο, το 1896

Αγώνισμα δρόμου μεγάλης αποστάσεως (42.195 χλμ.), που περιλαμβάνεται στο πρόγραμμα των Ολυμπιακών Αγώνων από την πρώτη διοργάνωση το 1896 στην Αθήνα. Μαζί με τα 100 μ. είναι τα δύο πιο δημοφιλή αγωνίσματα του στίβου.
Στην αρχαιότητα ο Μαραθώνιος δεν υπήρχε ως άθλημα, ούτε και κάποιο παρόμοιο αγώνισμα. Η ιδέα για την καθιέρωσή του ανήκει στον γάλλο φιλόλογο Μισέλ Μπρεάλ (1832-1915), ο οποίος έπεισε τον φίλο του Πιερ ντε Κουμπερντέν να το συμπεριλάβει στο πρόγραμμα των Α' Ολυμπιακών Αγώνων της Αθήνας, σε ανάμνηση της νίκης των Ελλήνων κατά των Περσών στον Μαραθώνα (490 π.Χ.), την οποία ανήγγειλε στους Αθηναίους ο ημεροδρόμος Φειδιππίδης με την κραυγή «Νενικήκαμεν», προτού αφήσει την τελευταία του πνοή και αφού είχε διανύσει τρέχοντας την απόσταση από το πεδίο της μάχης στον Μαραθώνα στην Αθήνα.. Ο πρώτος Μαραθώνιος δρόμος έγινε στις 10 Μαρτίου 1896, κατά τη διάρκεια των Α' Πανελληνίων Αγώνων Στίβου και ήταν αγώνας πρόκρισης για τους Ολυμπιακούς Αγώνες της Αθήνας. Νικητής αναδείχθηκε ο Χαρίλαος Βασιλάκος με 3 ώρες και 18 λεπτά, ενώ ο μετέπειτα νικητής των Ολυμπιακών Αγώνων, ο θρυλικός Σπύρος Λούης τερμάτισε πέμπτος. Ο 23χρονος νερουλάς από το Μαρούσι πήρε τη ρεβάνς λίγες ημέρες αργότερα, στις 29 Μαρτίου, όταν κέρδισε τον πρώτο Μαραθώνιο των Ολυμπιακών Αγώνων με επίδοση 2 ώρες, 58 λεπτά και 50 δευτερόλεπτα. Από τότε, ο Μαραθώνιος άρχισε να κερδίζει συνεχώς σε δημοτικότητα και σήμερα είναι ένα από τα δημοφιλέστερα αθλήματα του στίβου. Αγώνες Μαραθωνίου δρόμου διεξάγονται όχι μόνο στο πλαίσιο των μεγάλων αθλητικών διοργανώσεων, αλλά και μεμονωμένοι, με μαζική συμμετοχή αθλουμένων (Μαραθώνιος Βοστώνης, Λονδίνου, Αθήνας κλπ). Η διαδρομή του Μαραθωνίου δεν ήταν από την αρχή σταθερή. Οι μαραθωνοδρόμοι στην Αθήνα έτρεξαν γύρω στα 40 χιλιόμετρα, όπως και στους επόμενους αγώνες. Το 1924 η Διεθνής Ολυμπιακή Επιτροπή καθιέρωσε την απόσταση των 42.195 μέτρων, δηλαδή τη διαδρομή που διέτρεξαν οι δρομείς από τη βασιλική εξέδρα μέχρι το στάδιο κατά τους Ολυμπιακούς Αγώνες του Λονδίνου το 1908. Το αγώνισμα του Μαραθωνίου διεξάγεται σε δημόσιο ασφαλτοστρωμένο δρόμο. Επίσημα εθνικά ή παγκόσμια ρεκόρ δεν αναγνωρίζονται από την IAAF, διότι το αγώνισμα διεξάγεται σε διαφορετικές εδαφολογικές συνθήκες. Την καλύτερη επίδοση στους άνδρες έχει σημειώσει ο κενυάτης Γουίλσον Κίπσανγκ με 2 ώρες, 3 λεπτά και 23 δευτερόλεπτα (28 Σεπτεμβρίου 2013), ενώ στις γυναίκες η επίδοση της βρετανίδας Πόλα Ράντκλιφ με 2 ώρες, 15 λεπτά και 25 δευτερόλεπτα αντέχει από το 2003. Τα αντίστοιχα ελληνικά ρεκόρ κατέχουν ο Σπύρος Ανδριόπουλος (ΑΠΣ Πάτραι) με 2:12.04 (9 Οκτωβρίου 1988) και η Μαρία Πολύζου (Πανελλήνιος ΓΣ) με 2:33.40 (23 Αυγούστου 1998). Την καλύτερη επίδοση στην ιδιαίτερα δύσκολη κλασική διαδρομή (Τύμβος Μαραθώνα - Παναθηναϊκό Στάδιο) κατέχει ο Ιταλός Στέφανο Μπαλντίνι με 2:10:55 από τους Ολυμπιακούς της Αθήνας το 2004. Στους ίδιους αγώνες σημειώθηκε και η κορυφαία γυναικεία επίδοση από τη γιαπωνέζα Μιζούκι Νογκούτσι με 2:26:20. Ο πρώτος διεθνής μαραθώνιος επί της κλασικής διαδρομής έγινε στις 2 Οκτωβρίου 1955, αν και η απόφαση προϋπήρχε από το 1938. Ο αγώνας έγινε με τη συμμετοχή 21 αθλητών (12 Έλληνες, 4 Αιγύπτιοι, 2 Γιουγκοσλάβοι και από ένας Ιταλός, Γερμανός και Φινλανδός) και νικητής αναδείχθηκε ο φιλανδός Βέικο Κάρβονεν με 2:27:30.

Δημοσιεύθηκε στις 12 November 2019 | 6:49 am

Μελισσάνθη 1907 – 1990

Ελληνίδα ποιήτρια, από τις πιο αντιπροσωπευτικές φωνές της υπαρξιακής ποίησης στην Ελλάδα.

Η Ήβη Κούγια, όπως ήταν το πραγματικό της όνομα, γεννήθηκε στις 7 Απριλίου 1907 στην Αθήνα.
Σπούδασε γαλλικά στο Γαλλικό Ινστιτούτο με καθηγητή τον Οκτάβιο Μερλιέ, ο οποίος την ενθάρρυνε να ασχοληθεί με την ποίηση.
Σπούδασε ακόμη, γερμανικά, αγγλικά, μουσική και μελέτησε φιλοσοφία.

Εργάστηκε ως δημοσιογράφος και καθηγήτρια γαλλικών, ενώ υπήρξε συνεργάτιδα του λογοτεχνικού προγράμματος του ΕΙΡ από το 1945 έως το 1955, από το οποίο παρουσίαζε ελληνική και ξένη ποίηση, δικές της εργασίες και θεατρικές διασκευές. Το 1932 παντρεύτηκε τον Ιωάννη Σκανδαλάκη, δικηγόρο, πολιτικό (βουλευτή του Λαϊκού Κόμματος) και συγγραφέα φιλοσοφικών δοκιμίων.

Στη λογοτεχνία εμφανίσθηκε το 1930 με την ποιητή συλλογή «Φωνές Εντόμου». Ακολούθησε τον επόμενο χρόνο η ποιητική συλλογή «Προφητείες», η οποία αποτέλεσε το λογοτεχνικό γεγονός της χρονιάς και την καθιέρωσε ως ποιήτρια. Σε μία συνέντευξή της στην Ελευθεροτυπία (31/12/1976) η Μελισσάνθη αποκάλυψε το πώς ξεκίνησε την ενασχόλησή της με την ποίηση:

Οι ερεθισμοί οι δικοί μου ξεκίνησαν από προβλήματα υπαρξιακά, από την οδυνηρή επαφή μου με τον κόσμο και όπως μου άρεσε η ποίηση βρήκαν διέξοδο σ' αυτήν. Οι συγκρούσεις με το περιβάλλον πρώτα πρώτα. Ένας νέος άνθρωπος σ' έναν κόσμο φτιαγμένο από τους άλλους, που του είναι αδύνατο να τον παραδεχτεί. Αρχίζει τότε μια πάλη που είτε είναι εξωτερική, στήθος με στήθος, είτε εσωτερική, να εξηγήσει και να παραδεχτεί το σκληρό παιχνίδι που παίζεται γύρω μου. Η δεύτερη αυτή πάλη γίνεται πιο σκληρή όταν αισθάνεσαι την αδυναμία σου να δράσεις εξωτερικά.

Η Μελισσάνθη τιμήθηκε με το Β' και το Α' Κρατικό Βραβείο Ποίησης (1966 και 1976) και με το ποιητικό βραβείο του Ιδρύματος Ουράνη της Ακαδημίας Αθηνών (1976). Ποιήματά της έχουν μεταφραστεί σε Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, ΗΠΑ, Καναδά, Μεξικό, Ρουμανία, Πολωνία, Γιουγκοσλαβία, Βουλγαρία και έχουν περιληφθεί σε συνολικά 26 ξένες ανθολογίες.

Ο θρησκευτικός και υπαρξιακός χαρακτήρας στάθηκαν από την αρχή τα κύρια γνωρίσματα του έργου της Μελισσάνθης, ενός έργου άνισου στο σύνολό του, τόσο από την άποψη της γραφής όσο και από την άποψη της ποιότητας, προ πάντων στις προ του 1950 ποιητικές της συλλογές. Ξεκίνησε να γράφει ποίηση στα πλαίσια της παραδοσιακής στιχουργικής και οδηγήθηκε σταδιακά προς τον ελεύθερο στίχο (από το 1945), επιλογή που οδήγησε και σε μια ανάλογη ανανέωση των θεματικών και γλωσσικών της επιλογών.

Η ποίησή της εκτιμάτο από μεγάλη μερίδα του λογοτεχνικού κόσμου της εποχής της. «Φαινόμενο που πραγματικά αγγίζει το θαύμα», την έχει αποκαλέσει ο ποιητής Μιλτιάδης Μαλακάσης. Ο συγγραφέας και εκπαιδευτικός Ιωάννης Γρυπάρης την παραλληλίζει με τον Γκαίτε, ενώ ο κριτικός της λογοτεχνίας Μάρκος Αυγέρης σημειώνει ότι η ποίησή της «και σαν αίσθηση και σαν ποίηση και στους τόνους και στην έκφραση είναι ολότελα μοντέρνα, βυθίζεται ολόκληρη μέσα στη σημερινή αισθαντικότητα και όπως αναζητά την πνευματική γεύση του κόσμου συναντά τους ίδιους πανάρχαιους δρόμους της πνευματικής ηδονής ενώνοντας “τα εγγύς και τα άπω”».

Η Ήβη Κούγια-Δασκαλάκη πέθανε στην Αθήνα στις 9 Νοεμβρίου 1990.

Εργογραφία

Ποίηση

• Φωνές εντόμου («Αντωνόπουλος», 1930)
• Προφητείες (1931)
• Η Φλεγόμενη βάτος(1935)
• Γυρισμός του Ασώτου (1936)
• Ωσαννά και Οραματισμός (« Αντωνόπουλος», 1939)
• Λυρική Εξομολόγηση (1945)
• Η εποχή του Ύπνου και της Αγρύπνιας (1950)
• Ανθρώπινο Σχήμα («Δίφρος», 1961)
• Το Φράγμα της Σιωπής («Δίφρος», 1965)
• Εκλογή (1965)
• Μικρή εκλογή 1930-1961 (1970)
• Εκλογή 1961-1965 (1970)
• Εκλογή 1961-1977 (1979)
• Τα Νέα Ποιήματα 1974-1982 («Πρόσπερος», 1982)

Δοκίμιο

• Νύξεις («Ρωντάς», 1985)

Παιδική λογοτεχνία

• Ο μικρός αδελφός (1960)
• Με τους αρχαίους θεούς («Ευρωεκδοτική», 1985)

Μεταφράσεις

• Πιέρ Γκαρνιέ: Εκλογή («Δίφρος»,1965)
• Έμιλυ Ντίκινσον: Ποιήματα («Η μικρή Εγνατία», 1980)
• Πολ Βαλερί: Χορός και Ψυχή («Διάττων», 1988)

Συγκεντρωτικές εκδόσεις

• Εκλογή. 1930-1950 (1965)
• Τα Ποιήματα της Μελισσάνθης 1930-1974 (« Οι εκδόσεις των Φίλων», 1975)
• Οδοιπορικό 1930-1984 («Καστανιώτης», 1986)

Είπε...

Για την ελληνική ποίηση…

Το γεγονός και μόνο ότι έχουμε στην κορυφή έναν-δύο παγκόσμια αναγνωρισμένους ποιητές σημαίνει ότι έχουμε ένα πολύ σημαντικό υπόστρωμα. Πιστεύω ότι η ελληνική ποίηση όχι μόνο στέκεται δίπλα στην ευρωπαϊκή αλλά και προπορεύεται σε ποιότητα, προβληματισμό και θεματικό πλούτο.

Για την σχέση του σύγχρονου ανθρώπου με την ποίηση…

Από μια διαίσθηση, ίσως να βρει το καθαρό του βλέμμα που έχει χάσει στη σκληρή κερδοσκοπική κοινωνία που ζούμε, να δει τα πράγματα στην ιερότητα και στην αγνότητά τους. Πρέπει να καταλάβουμε ότι το «τερατώδες» της εποχής μας είναι γέννημα της χρησιμοθηρικής αντίληψης του κόσμου που είναι ταυτόσημη με το πνεύμα της στυγνής εκμετάλλευσης σ' όλα τα πεδία.«Και να λοιπόν, που σε μια εποχή πέρα για πέρα χρησιμοθηρική, ψυχρά ωφελιμιστική και απάνθρωπη, οι νέοι άνθρωποι του τόπου μας αρχίζουν ν' αποζητούν αυτό που φαίνεται λιγότερο χρήσιμο: την ποίηση και τον ποιητή! Μέσα σ' έναν κόσμο θωρακισμένο, οικοδομημένο πάνω στην υλική δύναμη , ο ποιητής -αυτός ο ανυπεράσπιστος άνθρωπος του πλανήτη- μαθαίνει ξαφνικά ότι τον χρειάζονται. Κι αυτό είναι πολύ πολύ συγκινητικό.

Για την σωτηρία του ανθρώπου…

Ο κόσμος επιζεί από την ισορροπία. Αν υπάρχει κάποια πάλη σήμερα μεταξύ καλού και κακού, φαίνεται ότι υπερισχύει το κακό. Πιστεύω όμως πως όπως σ' έναν άρρωστο οργανισμό δημιουργούνται αντίθετες δυνάμεις που τον βοηθάνε να επιζήσει, έτσι θα βρεθούνε δυνάμεις τέτοιες που δεν θ' αφήσουν τον κόσμο να καταστραφεί. Πιστεύω ότι από τον άνθρωπο πάλι θα 'ρθει η σωτηρία. Η σωτηρία αυτή θα μπορούσε να 'ρθει και τώρα αν σε μεγάλο ποσοστό οι άνθρωπο έπαυαν να συντηρούν το κακό…Αυτό το κακό που συμβαίνει στην καταναλωτική κοινωνία, η μανία που μας έχει πιάσει όλους ν' αποκτήσουμε πράγματα περιττά και άχρηστα. Αν το συνειδητοποιήσουμε αυτό, όπως το συνειδητοποίησαν κάποτε οι χίπις, που δεν έκαναν όμως μια πλήρη επανάσταση, θα μπορούσαν ν' αλλάξουν πολλά πράγματα.

Για την ποίησή της…

Μιλάω έμμεσα, με σύμβολα, αλληγορικά. Θα πρέπει ίσως να σας πω εγώ η ίδια ότι κάποιο ποίημά μου είναι εμπνευσμένο από την Κατοχή ή το Πολυτεχνείο για να το καταλάβετε. Βλέπω το δράμα το ανθρώπινο διαχρονικά. Δεν μ' ενδιαφέρει να κάνω δημαγωγία. Δεν μου αρέσουν οι αφορισμοί, το κάθε τι που δικαιώνεται σαν ποιητικός λόγος είναι δεκτό. Μιλάω για τη δική μου ποίηση. Δεν έχω κλειστεί σε κανέναν πύργο. Κλείνεται κανένας σ' έναν πύργο όταν έχει κλειστεί σε μια ιδεολογία. Αυτός μένει αμετακίνητος. Στο μόνο που μένω αμετακίνητη είναι η πίστη μου στον άνθρωπο. Δεν είναι μια ιδεολογία, είναι μια βαθιά πεποίθηση που βγαίνει υπαρξιακά από μέσα μου.

Για την Αθήνα…

Καμία ίσως πόλη του κόσμου δεν αντικατοπτρίζει την κόλαση του σημερινού κόσμου όσο η Αθήνα!

Δημοσιεύθηκε στις 10 November 2019 | 7:11 am

Ο Μητροπολίτης Ιγνάτιος στο Διεθνές συνέδριο κατά του ρατσισμού

Το Διεθνές Συνέδριο κατά του Ρατσισμού και της Μισαλλοδοξίας, πραγματοποιείται σήμερα και αύριο στο Ντόρτμουντ της Γερμανίας. Τις εργασίες του Συνεδρίου ανοίγει με εισήγησή του ο Μητροπολίτης Δημητριάδος και Αλμυρού κ. Ιγνάτιος.
Ο Οικουμενικός Πατριάρχης κ. Βαρθολομαίος θα απευθύνει χαιρετισμό.
 Κορυφαίες προσωπικότητες από τον παγκόσμιο χώρο της βιοηθικής θα προσεγγίσουν ευαίσθητα όσο επίκαιρα ζητήματα που άπτονται της καθημερινότητας όλων μας! 
Ο Μητροπολίτης καλείται να προβάλει στο φόρουμ αυτό -έχοντας ως υπόδειγμα την σύγχρονη ραγδαία ανασύνθεση της ελληνικής κοινωνίας, το παράδειγμα της διαχρονικής ελληνορθόδοξης απροϋπόθετης αγάπης προς όλους, και αντλώντας απτά παραδείγματα από τις ηρωικές μορφές της τοπικής Εκκλησίας του Βόλου αλλά και γενικότερα της Εκκλησίας της Ελλάδος που ύψωσαν με πολύπλευρο τίμημα το ανάστημά τους στις ναζιστικές δυνάμεις και πρόσφεραν γνήσια αδελφική κάλυψη στους διωκόμενους Εβραίους- την ιδιαιτερότητα της ελληνικής ψυχής που παρά την οικονομική κρίση που μαστίζει τη χώρα μας, μοιράζει και το υστέρημά της και ανοίγει την αγκαλιά της στα θύματα των διεθνών συγκυριών. Το Συνέδριο αυτό είναι μια διεθνούς βεληνεκούς συνδιοργάνωση της Ενορίας Αγ. Αποστόλων Ντόρτμουντ με το Εργαστήριο Εφαρμοσμένης Φιλοσοφίας του ΕΚΠΑ, και τυγχάνει της στήριξης του Συλλόγου Ελλήνων Επιστημόνων της Βόρειας Ρηνανίας/Βεστφαλίας.

Δημοσιεύθηκε στις 10 November 2019 | 7:10 am

Άγιος Νεκτάριος 1846 – 1920

Νεοφανής και λίαν δημοφιλής άγιος της Ορθόδοξης Χριστιανικής Εκκλησίας, η μνήμη του οποίου τιμάται στις 9 Νοεμβρίου. Την ημέρα αυτή γιορτάζουν ο Νεκτάριος και η Νεκταρία.

Ο κατά κόσμον Αναστάσιος Κεφαλάς γεννήθηκε στη Σηλυβρία της Θράκης την 1η Οκτωβρίου 1846 από ευσεβείς γονείς, τον Δήμο και τη Μαρία Κεφαλά.
Τα πρώτα γράμματα τα έμαθε στην πατρίδα του και σε ηλικία 14 ετών μετέβη στην Κωνσταντινούπολη, όπου εργάστηκε ως υπάλληλος στο κατάστημα ενός συγγενή του.
Τις ελεύθερες ώρες του μελετούσε τα Πατερικά κείμενα και εκκλησιαζόταν τακτικά. Στη συνέχεια εργάστηκε ως παιδονόμος στο σχολείο του Μετοχίου τού Παναγίου Τάφου, όπου ανέλαβε και διδακτικά καθήκοντα στις κατώτερες τάξεις.

Σε ηλικία 20 ετών, το 1866, διορίσθηκε δάσκαλος στο χωριό Λίθιο της Χίου, στο οποίο παρέμεινε για επτά χρόνια. Παράλληλα, ως θιασώτης του μοναχικού βίου επισκεπτόταν συχνά την Ιερά Μονή των Αγίων Πατέρων και συζητούσε ώρες αμέτρητες για διάφορα θρησκευτικά θέματα με τον ηγούμενο γέροντα Παχώμιο. Ο πόθος του για τη μοναχική ζωή αύξανε μέρα με την μέρα και στις 7 Νοεμβρίου 1876 εκάρη μοναχός με το όνομα Λάζαρος στη Νέα Μονή της Χίου. Το όνομα Νεκτάριος το έλαβε κατά τη χειροτονία του σε διάκονο (15 Ιανουαρίου 1877) από τον μητροπολίτη Χίου Γρηγόριο.

Ένας πλούσιος και ευσεβής κάτοικος της Χίου, ο Ιωάννης Χωρέμης, του έδωσε τη δυνατότητα να συνεχίσει τις σπουδές του στην Αθήνα. Φοίτησε στο Γυμνάσιο, αλλά κατά τη διάρκεια των απολυτηρίων εξετάσεων ο ευεργέτης του πέθανε. Έτσι, δεν ήταν δυνατόν να εκπληρωθεί η επιθυμία του να σπουδάσει θεολογία. Κάποιοι γνωστοί του, όμως, τον σύστησαν στον Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρόνιο (1870-1899), ο οποίος εκτιμώντας τον χαρακτήρα του ανέλαβε τα έξοδα για τις σπουδές του στη Θεολογική Σχολή του Πανεπιστημίου Αθηνών, από το οποίαν έλαβε το πτυχίο του το 1885.

Τον επόμενο χρόνο επανήλθε στην Αλεξάνδρεια, όπου χειροτονήθηκε πρεσβύτερος (23 Μαρτίου 1886) από τον ίδιο τον πατριάρχη και ανέλαβε τα καθήκοντα του γραμματέα και του ιεροκήρυκα του Πατριαρχείου Αλεξανδρείας. Στις 15 Ιανουαρίου 1889 χειροτονήθηκε μητροπολίτης της πάλαι ποτέ διαλαμψάσης Μητροπόλεως Πενταπόλεως στο Ναό του Αγίου Νικολάου του Καΐρου, χοροστατούντος του Πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου. Η δράση του και η ταχεία άνοδός του στα εκκλησιαστικά αξιώματα προκάλεσαν την αντίδραση κληρικών του πατριαρχείου, οι οποίοι τον διέβαλαν στον Σωφρόνιο, ότι θέλει να του πάρει τον θρόνο. Οι φθονερές εισηγήσεις τους έγιναν αποδεκτές από τον Πατριάρχη, ο οποίος τον απομάκρυνε από το Πατριαρχείο.

Το 1889, ο Νεκτάριος ήλθε στην Αθήνα με σκοπό να μονάσει στο Άγιο Όρος. Όμως, πολλοί εκκλησιαστικοί παράγοντες τον παρότρυναν να παραμείνει στην Ελλάδα, όπου η παρουσία του θα ήταν ωφελιμότερη. Μάταια επί ένα χρόνο αναζητούσε εργασία, ζώντας στην απόλυτη φτώχεια, ώσπου το 1891 διορίσθηκε ιεροκήρυκας Ευβοίας (1891-1893), στη συνέχεια Φθιώτιδος και Φωκίδος (1893-1894) και τέλος διευθυντής της Ριζαρείου Εκκλησιαστικής Σχολής στην Αθήνα (1894-1908). Μετά τον θάνατο του πατριάρχη Αλεξανδρείας Σωφρονίου το 1899, ο Νεκτάριος κλήθηκε να τον διαδεχθεί, αλλά αρνήθηκε.

Το 1904 ίδρυσε στην Αίγινα τη γυναικεία Μονή της Αγίας Τριάδος, στην οποία και εγκαταβίωσε μετά την παραίτησή του από τη Ριζάρειο το 1908. Εκεί έγινε πανελληνίως γνωστός με τα πολλά θαύματα που τέλεσε, αλλά η δράση του προκάλεσε την αντίδραση τοπικών παραγόντων (εκκλησιαστικών και μη), που τον διέβαλαν στην Αρχιεπισκοπή Αθηνών. Δύο διαδοχικοί αρχιεπίσκοποι, ο Θεόκλητος και ο Μελέτιος, διέταξαν ανακρίσεις, αλλά δεν βρήκαν κάτι το μεμπτό. Όπως και η Εισαγγελία Πειραιά που ερεύνησε την καταγγελία μητέρας ότι η 16χρονη κόρη της είχε γίνει χωρίς την έγκρισή της δεκτή ως καλόγρια στο μοναστήρι της Αγίας Τριάδας.Στις αρχές του 1919 ο Νεκτάριος προσβλήθηκε από καρκίνο του προστάτη, τον οποίο απέκρυψε από το περιβάλλον του. Συνέχισε την εκκλησιαστική δράση του, αλλά στα τέλη του Σεπτεμβρίου του 1920 οι πόνοι έγιναν αφόρητοι και με δυσκολία περπατούσε. Τότε αναγκάστηκε να νοσηλευτεί στο «Αρεταίειο» της Αθήνας, όπου άφησε την τελευταία του πνοή λίγο πριν από τα μεσάνυχτα της 8ης Νοεμβρίου 1920. Κηδεύτηκε με πάνδημο τρόπο στην Αίγινα και ενταφιάστηκε στη Μονή τής Αγίας Τριάδας.

Στις 20 Απριλίου 1961, με πράξη του Οικουμενικού Πατριαρχείου Κωνσταντινουπόλεως συναριθμήθηκε «τοις οσίοις και αγίοις της Εκκλησίας», επειδή «...οσιότητι μεν και αγιότητι βίου διακριθείς και τύπον και υπογραμμόν αρετής και εγκρατείας και αγαθοεργίας παραστήσας και ζων και μετά θάνατον του χαρίσματος της των θαυμάτων ενεργείας παρά Θεού αξιωθείς...». Η ανακομιδή των λειψάνων του Αγίου Νεκταρίου έγινε στις 2 Σεπτεμβρίου 1963 και από τότε φυλάσσονται στη μονή που ο ίδιος ίδρυσε στην Αίγινα.

Δημοσιεύθηκε στις 10 November 2019 | 7:10 am

ΜΩΑΜΕΘ 22 Απριλίου 571 - 8 Ιουνίου 632

Άραβας έμπορος και μύστης. Θεμελίωσε τη μουσουλμανική θρησκεία, την οποία ασπάζονται σήμερα 1,7 δισεκατομμύρια άνθρωποι ή το 23,4% του πληθυσμού της Γης. Εξ αυτού του λόγου θεωρείται μία από τις σημαντικότερες και επιδραστικότερες προσωπικότητες της ανθρωπότητας. Ο Αμπού αλ-Κασίμ Μουχάμαντ ιμπν Αμπντ Αλλάχ ιμπν Αμπντ αλ-Μουταλίμπ ιμπν Αμπντ Μανάφ αλ-Κουρασί, όπως είναι το πλήρες όνομά του (το Μωάμεθ είναι εξελληνισμένος τύπος του αραβικού ονόματος Muhammad, που σημαίνει αξιέπαινος), γεννήθηκε στη Μέκκα της Πετραίας Αραβίας (σημερινή Σαουδική Αραβία) 22 Απριλίου του 571.
Σε μικρή ηλικία έμεινε ορφανός και ανατράφηκε αρχικά από τον παππού του Αμπντ αλ-Μουταλίμπ και μετά το θάνατό του από τον θείο του Αμπού Ταλίμπ, τον οποίο συνόδευε στα εμπορικά του ταξίδια στη Συρία από μικρή ηλικία. Κατά τη διάρκεια των ταξιδιών του ήλθε σε επαφή με χριστιανούς και ιουδαίους και αφομοίωσε πολλά στοιχεία από τις θρησκείες τους. Στα 25 χρόνια του, το 595, ο Μωά­μεθ νυμφεύτηκε μία πλούσια χήρα, τη Χαντίτζα, δεκαπέντε χρόνια μεγαλύτερή του, με την οποία έζησε αρμονικά μέχρι το θάνατό της, το 620, και απέκτησε τέσσερις κόρες και δύο γιους. Η Χαντίτζα θεωρείται η πρώτη πιστή του Μουσουλμανισμού. Μετά το θάνατό της, ο Μωάμεθ στράφηκε στην πολυγαμία και απέκτησε 11 συζύγους έως το 630. Έχοντας πνευματικές ανησυχίες και προβληματιζόμενος για τη σύγχυση που επικρατούσε στις αραβικές θρησκείες, που ήταν ειδωλολατρικές, αποτραβιόταν σ’ ένα σπήλαιο στο λόφο Χίρα, κοντά στη Μέκκα και συλλογιζόταν, πώς θα δώσει μία νέα θρησκεία στους ομοεθνείς του και πώς θα τους εξυψώσει πολιτικά. Ήταν 40 ετών το 610, όταν, όπως λέει η παράδοση, του φα­νερώθηκε ο άγγελος Γαβριήλ και του υπαγόρευσε τις «θελήσεις του θεού». Τη βαθιά αυτή πνευματική εμπειρία την αισθάνθηκε ως κλήση στο προφητικό έργο. Από το 613 άρχισε να διαδίδει το «θέλημα του ενός και μοναδικού θεού», διαμορφώνοντας μία νέα θρησκεία. Καλούσε τους ανθρώπους να τον ακολουθήσουν στο δρόμο του «Ισλάμ», της υποταγής στο Θεό (Αλάχ). Στην αρχή οι ειδωλολάτρες κάτοικοι της Μέκκας αποστρέφονταν τη διδασκαλία του και τον καταδίωκαν. Α­ναγκάσθηκε τότε να φύγει για τη Μεδίνα, όπου τον υποδέχθηκαν πολύ θερμά και ασπάσθηκαν τη διδασκαλία του. Η αποδημία του από τη Μέκκα στη Μεδίνα (Χίτζρα ή Εγίρα στα ελληνικά) που έγινε τον Σεπτέμβριο του 622, είναι σημαντικότατο γεγονός και θεωρείται η αρχή της χρονολογίας για τους μουσουλμανικούς λαούς. Στη νέα του πατρίδα επέδειξε πολιτική, στρατιωτική και διπλωματική ευστροφία, κατορθώνοντας να συνενώσει με την πάροδο του χρόνου στη νέα θρησκεία τις διάφορες αραβικές φυλές. Καθοριστική για την εξέλιξη του Ισλάμ στάθηκε η μάχη της Μπαντρ (15 Μαρτίου 624), κατά την οποία 324 μουσουλμάνοι κατατρόπωσαν τον στρατό της Μέκκας, αποτελούμενο από περίπου χίλιους άνδρες. Η νίκη αυτή θεωρήθηκε ως θεϊκό σημάδι. Αφού κυριάρχησε απόλυτα στη Μεδίνα, κατόρθωσε να υποτάξει αναίμακτα και την πατρίδα του Μέκκα στις 11 Ιανουαρίου 630. Παρά τις προσπάθειές του, διαπίστωσε ότι το θρησκευτικό του μήνυμα δεν συγκινούσε ιδιαίτερα τους πιστούς «των θρησκειών της Βίβλου» (Ιουδαίους και Χριστιανούς). Διακήρυξε τότε ότι αυτές είχαν εκφυλιστεί και υποστήριξε ότι ο μουσουλμανισμός αποτελεί την αποκατάσταση της θρησκείας, την οποία από την αρχή ο Θεός είχε δώσει στην ανθρωπότητα, μέσω των προφητών του, Αβραάμ, Μωυσή και Ιησού. Αντλώντας στοιχεία από την αραβική παράδοση, τον Ιουδαϊσμό και τον Χριστιανισμό, καθόρισε με διαύγεια τις θεολογικές του θέσεις. Επέμεινε στον απόλυτο μονοθεϊσμό, την ανάσταση των νεκρών και την έσχατη κρίση. Τόνισε την πίστη στους αγγέλους, τη σπουδαιότητα των προφητών της Βίβλου, κρατώντας την καθοριστική θέση για τον εαυτό του και τη σημασία των βιβλίων των προφητών, υψώνοντας στην κορυφή το Κοράνιο, ως το ιερό βιβλίο του Ισλάμ. Επέβαλλε τις πέντε υποχρεώσεις του πιστού μουσουλμάνου («Οι Πέντε Στύλοι»): 1. Καθημερινή ομολογία της πίστης του («Δεν υπάρχει άλλος θεός πλην του Θεού, και ο Μωάμεθ είναι ο απεσταλμένος του Θεού»). 2. Προσευχή πέντε φορές την ημέρα προς την κατεύθυνση της Μέκκας. 3. Ελεημοσύνη των πλουσίων προς ανακούφιση των φτωχών συνανθρώπων τους. 4. Νηστεία κατά τον μήνα του Ραμαντάν (Ραμαζάνι). 5. Προσκύνημα στην ιερή πόλη της Μέκκας, όπου βρίσκεται το βασικό ιερό, η Κάαμπα, τουλάχιστον μία φορά στη ζωή του κι εφόσον διαθέτει τα απαραίτητα μέσα. Ο Μωάμεθ, ενώ σχεδίαζε μία εκστρατεία στην περιοχή της Ιορδανίας, αρρώστησε σοβαρά και πέθανε στη Μεδίνα στις 8 Ιουνίου 632. Ενταφιάστηκε στο σπίτι όπου άφησε την τελευταία του πνοή κι εκεί κατασκευάστηκε τζαμί, που θεωρείται μεγάλο προσκύνημα για τους μουσουλμάνους.

Δημοσιεύθηκε στις 10 November 2019 | 7:10 am

Η Μαγνησία στον Μαίανδρο, η αρχαία Ελληνική πόλη στην Ιωνία – Του Σταύρου Π. Καπλάνογλου - kozanilife.gr

Η Μαγνησία στον Μαίανδρο, η αρχαία Ελληνική πόλη στην Ιωνία – Του Σταύρου Π. Καπλάνογλου  kozanilife.gr

Δημοσιεύθηκε στις 17 November 2019 | 3:04 am

Βαίτσης εναντίον βουλευτών Μαγνησίας - thenewspaper.gr

Βαίτσης εναντίον βουλευτών Μαγνησίας  thenewspaper.gr

Δημοσιεύθηκε στις 16 November 2019 | 7:32 pm

Το αφεντικό της Μαγνησίας είναι η Νίκη (vid) - SDNA

Το αφεντικό της Μαγνησίας είναι η Νίκη (vid)  SDNA

Δημοσιεύθηκε στις 16 November 2019 | 4:54 pm

Το αφεντικό της Μαγνησίας είναι η Νίκη - SDNA

Το αφεντικό της Μαγνησίας είναι η Νίκη  SDNA

Δημοσιεύθηκε στις 16 November 2019 | 4:54 pm

Μπουκώρος: Συνένωση για την αντιμετώπιση της αέριας ρύπανσης - Larissanet.gr

Μπουκώρος: Συνένωση για την αντιμετώπιση της αέριας ρύπανσης  Larissanet.gr

Δημοσιεύθηκε στις 16 November 2019 | 3:54 pm

Αλμυρός: Τα έκαναν λίμπα και δήλωσαν... «θεματοφύλακες του Συντάγματος»! - Πρώτο ΘΕΜΑ

Αλμυρός: Τα έκαναν λίμπα και δήλωσαν... «θεματοφύλακες του Συντάγματος»!  Πρώτο ΘΕΜΑ

Δημοσιεύθηκε στις 16 November 2019 | 3:43 pm

Καταλήψεις και επετειακές εκδηλώσεις στον Βόλο για την επέτειο του Πολυτεχνείου - Newspaper TAXYDROMOS

Καταλήψεις και επετειακές εκδηλώσεις στον Βόλο για την επέτειο του Πολυτεχνείου  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 16 November 2019 | 3:29 pm

Νέα εποχή για το Μουσείο Βόλου - Newspaper TAXYDROMOS

Νέα εποχή για το Μουσείο Βόλου  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 16 November 2019 | 1:02 pm

Εκδήλωση για τον γαστρονομικό τουρισμό από τους ξενοδόχους της Μαγνησίας - Thessaliaeconomy.gr

Εκδήλωση για τον γαστρονομικό τουρισμό από τους ξενοδόχους της Μαγνησίας  Thessaliaeconomy.gr

Δημοσιεύθηκε στις 16 November 2019 | 9:21 am

Νέο σχολείο ορεινής διάσωσης από τη Λέσχη Ειδικών Δυνάμεων Μαγνησίας - thenewspaper.gr

Νέο σχολείο ορεινής διάσωσης από τη Λέσχη Ειδικών Δυνάμεων Μαγνησίας  thenewspaper.gr

Δημοσιεύθηκε στις 16 November 2019 | 1:11 am

Ένωσαν τις δυνάμεις οι σύλλογοι Χρυσοχόων Μαγνησίας και Θεσσαλονίκης - Magnesianews

Ένωσαν τις δυνάμεις οι σύλλογοι Χρυσοχόων Μαγνησίας και Θεσσαλονίκης  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 15 November 2019 | 2:19 pm

ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας: Η σημερινή κυβέρνηση προχωρά σε πρακτικές κρατικού αυταρχισμού - thenewspaper.gr

ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας: Η σημερινή κυβέρνηση προχωρά σε πρακτικές κρατικού αυταρχισμού  thenewspaper.gr

Δημοσιεύθηκε στις 15 November 2019 | 1:47 pm

Στάση εργασίας στους Δήμους της Μαγνησίας - Newspaper TAXYDROMOS

Στάση εργασίας στους Δήμους της Μαγνησίας  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 15 November 2019 | 1:26 pm

Ημερίδα για τις «Προκλήσεις και δυναμικές στη Μαγνησία» - Magnesianews

Ημερίδα για τις «Προκλήσεις και δυναμικές στη Μαγνησία»  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 15 November 2019 | 12:42 pm

Ερχονται «ραβασάκια» για το Κτηματολόγιο σε ιδιοκτήτες και σε περιοχές Μαγνησίας και Σποράδων - Newspaper TAXYDROMOS

Ερχονται «ραβασάκια» για το Κτηματολόγιο σε ιδιοκτήτες και σε περιοχές Μαγνησίας και Σποράδων  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 8:59 pm

Άνοδος για πέντε διαιτητές μπάσκετ του Συνδέσμου Μαγνησίας - Magnesianews

Άνοδος για πέντε διαιτητές μπάσκετ του Συνδέσμου Μαγνησίας  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 7:09 pm

«Η αέρια ρύπανση στον Βόλο - Εμφανείς και αφανείς πτυχές ενός σύνθετου προβλήματος» | Ειδήσεις, νέα για Βόλος - Θεσσαλία TV

«Η αέρια ρύπανση στον Βόλο - Εμφανείς και αφανείς πτυχές ενός σύνθετου προβλήματος» | Ειδήσεις, νέα για Βόλος  Θεσσαλία TV

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 6:27 pm

Περισσότερα από 2.000 άτομα, αθλητές και συνοδοί, στη Μαγνησία | Ειδήσεις, νέα για Βόλος - Θεσσαλία TV

Περισσότερα από 2.000 άτομα, αθλητές και συνοδοί, στη Μαγνησία | Ειδήσεις, νέα για Βόλος  Θεσσαλία TV

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 6:13 pm

Ε.Ξ.Μαγνησίας: Εκδήλωση για τον γαστρονομικό τουρισμό | TornosNews.gr - Tornos News

Ε.Ξ.Μαγνησίας: Εκδήλωση για τον γαστρονομικό τουρισμό | TornosNews.gr  Tornos News

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 10:53 am

Σοκ στη Μαγνησία: Βρήκε νεκρό τον άντρα της στο κρεβάτι - News.gr

Σοκ στη Μαγνησία: Βρήκε νεκρό τον άντρα της στο κρεβάτι  News.gr

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 9:33 am

Ερώτηση για το Νοσοκομείο Βόλου και τα Κέντρα Υγείας Μαγνησίας - 902.gr

Ερώτηση για το Νοσοκομείο Βόλου και τα Κέντρα Υγείας Μαγνησίας  902.gr

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 8:26 am

Κάλεσμα ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ Μαγνησίας για την επέτειο του Πολυτεχνείου - AlfaVita

Κάλεσμα ΕΛΜΕ και ΣΕΠΕ Μαγνησίας για την επέτειο του Πολυτεχνείου  AlfaVita

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 8:13 am

Ανάδειξη των πολιτιστικών μνημείων Μαγνησίας - PagasitikosNews

Ανάδειξη των πολιτιστικών μνημείων Μαγνησίας  PagasitikosNews

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 8:00 am

Ισραηλινοί και Σκανδιναβοί ενδιαφέρονται για ακίνητα στον Βόλο και τη Μαγνησία - Magnesianews

Ισραηλινοί και Σκανδιναβοί ενδιαφέρονται για ακίνητα στον Βόλο και τη Μαγνησία  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 14 November 2019 | 7:27 am

Μαγνησία: Όσα πρέπει να ξέρετε για την Ιερά Μονή Φλαμουρίου [εικόνες] - thenewspaper.gr

Μαγνησία: Όσα πρέπει να ξέρετε για την Ιερά Μονή Φλαμουρίου [εικόνες]  thenewspaper.gr

Δημοσιεύθηκε στις 13 November 2019 | 10:30 pm

Αφιέρωμα σε Μπακαλάκο και Βαγιόπουλο από σύλλογο Σοφαδιτών Μαγνησίας | Ειδήσεις, νέα για Βόλος - Θεσσαλία TV

Αφιέρωμα σε Μπακαλάκο και Βαγιόπουλο από σύλλογο Σοφαδιτών Μαγνησίας | Ειδήσεις, νέα για Βόλος  Θεσσαλία TV

Δημοσιεύθηκε στις 13 November 2019 | 9:29 pm

Συνδικάτο ΟΤΑ Μαγνησίας: Κάλεσμα για πορεία στο στρατόπεδο Γεωργούλα - aftodioikisi.gr

Συνδικάτο ΟΤΑ Μαγνησίας: Κάλεσμα για πορεία στο στρατόπεδο Γεωργούλα  aftodioikisi.gr

Δημοσιεύθηκε στις 13 November 2019 | 7:07 pm

Ντόμινο αλλαγών στο τουριστικό τοπίο σε Μαγνησία –Σποράδες - Newspaper TAXYDROMOS

Ντόμινο αλλαγών στο τουριστικό τοπίο σε Μαγνησία –Σποράδες  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 13 November 2019 | 1:20 pm

“Έφυγε” στον ύπνο ένας 39χρονος από τα Λεχώνια Μαγνησίας | Ειδήσεις, νέα για Βόλος - Θεσσαλία TV

“Έφυγε” στον ύπνο ένας 39χρονος από τα Λεχώνια Μαγνησίας | Ειδήσεις, νέα για Βόλος  Θεσσαλία TV

Δημοσιεύθηκε στις 13 November 2019 | 11:55 am

520 μαθητές από τη Μαγνησία διαγωνίστηκαν στα μαθηματικά - Newspaper TAXYDROMOS

520 μαθητές από τη Μαγνησία διαγωνίστηκαν στα μαθηματικά  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 13 November 2019 | 10:03 am

«Η Ελλάδα στη Σμύρνη» από την Πολιτιστική Εστία Μικρασιατών Νέας Ιωνίας Μαγνησίας - Pontos News

«Η Ελλάδα στη Σμύρνη» από την Πολιτιστική Εστία Μικρασιατών Νέας Ιωνίας Μαγνησίας  Pontos News

Δημοσιεύθηκε στις 13 November 2019 | 10:00 am

Δεύτερη Πανευρωπαϊκά η Ελλάδα στις κλοπές αυτοκινήτων μειώνονται κάθε χρόνο… στη Μαγνησία - Magnesianews

Δεύτερη Πανευρωπαϊκά η Ελλάδα στις κλοπές αυτοκινήτων μειώνονται κάθε χρόνο… στη Μαγνησία  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 13 November 2019 | 6:59 am

Στον Υπουργό Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη αντιπροσωπεία του Επιμελητηρίου Μαγνησίας - thenewspaper.gr

Στον Υπουργό Ανάπτυξης Άδωνι Γεωργιάδη αντιπροσωπεία του Επιμελητηρίου Μαγνησίας  thenewspaper.gr

Δημοσιεύθηκε στις 12 November 2019 | 8:56 pm

Δωρεάν ημερίδα με θέμα τα ηλεκτρονικά βιβλία από το ΣΦΕΕ Ν. Μαγνησίας - Taxheaven.gr

Δωρεάν ημερίδα με θέμα τα ηλεκτρονικά βιβλία από το ΣΦΕΕ Ν. Μαγνησίας  Taxheaven.gr

Δημοσιεύθηκε στις 12 November 2019 | 1:55 pm

Εσπερίδα για τα «Ηλεκτρονικά Βιβλία» στο αμφιθέατρο του Τ.Ε.Ε. Μαγνησίας - PagasitikosNews

Εσπερίδα για τα «Ηλεκτρονικά Βιβλία» στο αμφιθέατρο του Τ.Ε.Ε. Μαγνησίας  PagasitikosNews

Δημοσιεύθηκε στις 12 November 2019 | 12:06 pm

Με συμμετοχή 520 μαθητών στη Μαγνησία ο 80ος Πανελλήνιος Μαθητικός Διαγωνισμός - Magnesianews

Με συμμετοχή 520 μαθητών στη Μαγνησία ο 80ος Πανελλήνιος Μαθητικός Διαγωνισμός  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 12 November 2019 | 8:31 am

Πωλητήριο σε 62 ξενοδοχεία σε ηπειρωτική Μαγνησία και Σποράδες | Ειδήσεις, νέα για Βόλος - Θεσσαλία TV

Πωλητήριο σε 62 ξενοδοχεία σε ηπειρωτική Μαγνησία και Σποράδες | Ειδήσεις, νέα για Βόλος  Θεσσαλία TV

Δημοσιεύθηκε στις 12 November 2019 | 8:20 am

Το 10% των συλλήψεων για ναρκωτικά τον Οκτώβριο στη Μαγνησία, αφορούσε ανήλικους (video) - Magnesianews

Το 10% των συλλήψεων για ναρκωτικά τον Οκτώβριο στη Μαγνησία, αφορούσε ανήλικους (video)  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 12 November 2019 | 7:49 am

Σε νέο κόμμα με Πλεύρη - Λαγό ο τ. βουλευτής Μαγνησίας Παναγιώτης Ηλιόπουλος - thenewspaper.gr

Σε νέο κόμμα με Πλεύρη - Λαγό ο τ. βουλευτής Μαγνησίας Παναγιώτης Ηλιόπουλος  thenewspaper.gr

Δημοσιεύθηκε στις 11 November 2019 | 8:36 pm

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Σε ποιες περιοχές της Μαγνησίας θα εγκατασταθούν πρόσφυγες και μετανάστες - thenewspaper.gr

ΑΠΟΚΛΕΙΣΤΙΚΟ: Σε ποιες περιοχές της Μαγνησίας θα εγκατασταθούν πρόσφυγες και μετανάστες  thenewspaper.gr

Δημοσιεύθηκε στις 11 November 2019 | 9:22 am

Στην «Food Expo 2020» το Επιμελητήριο Μαγνησίας - Magnesianews

Στην «Food Expo 2020» το Επιμελητήριο Μαγνησίας  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 11 November 2019 | 9:17 am

Στο 50,2% η πληρότητα στη Μαγνησία το 2018 - Thessaliaeconomy.gr

Στο 50,2% η πληρότητα στη Μαγνησία το 2018  Thessaliaeconomy.gr

Δημοσιεύθηκε στις 10 November 2019 | 8:29 pm

Γιορτάζει το Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου - Newspaper TAXYDROMOS

Γιορτάζει το Αρχαιολογικό Μουσείο Βόλου  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 10 November 2019 | 11:45 am

Νέο Διοικητικό Συμβούλιο στην ΕΠΦΑ Μαγνησίας - PagasitikosNews

Νέο Διοικητικό Συμβούλιο στην ΕΠΦΑ Μαγνησίας  PagasitikosNews

Δημοσιεύθηκε στις 10 November 2019 | 8:45 am

Δεν έχουν τέλος τα προβλήματα για τους φαρμακοποιούς της Μαγνησίας | Ειδήσεις, νέα για Βόλος - Θεσσαλία TV

Δεν έχουν τέλος τα προβλήματα για τους φαρμακοποιούς της Μαγνησίας | Ειδήσεις, νέα για Βόλος  Θεσσαλία TV

Δημοσιεύθηκε στις 9 November 2019 | 11:25 am

Εκδήλωση τράπεζας σε δημοτικό σχολείο της Μαγνησίας - AlfaVita

Εκδήλωση τράπεζας σε δημοτικό σχολείο της Μαγνησίας  AlfaVita

Δημοσιεύθηκε στις 9 November 2019 | 11:24 am

Στον δρόμο βγαίνουν ξανά οι συνταξιούχοι της Μαγνησίας | Ειδήσεις, νέα για Βόλος - Θεσσαλία TV

Στον δρόμο βγαίνουν ξανά οι συνταξιούχοι της Μαγνησίας | Ειδήσεις, νέα για Βόλος  Θεσσαλία TV

Δημοσιεύθηκε στις 9 November 2019 | 11:08 am

Συνέλευση του Συλλόγου Σοφαδιτών Ν. Μαγνησίας - Magnesianews

Συνέλευση του Συλλόγου Σοφαδιτών Ν. Μαγνησίας  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 9 November 2019 | 9:06 am

Επέκταση του προγράμματος για το δάκο στη Μαγνησία ζητά ο Θ. Λιούπης - Magnesianews

Επέκταση του προγράμματος για το δάκο στη Μαγνησία ζητά ο Θ. Λιούπης  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 8 November 2019 | 4:45 pm

ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας: Πρόθεση της κυβέρνησης είναι η αποδυνάμωση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας - thenewspaper.gr

ΣΥΡΙΖΑ Μαγνησίας: Πρόθεση της κυβέρνησης είναι η αποδυνάμωση της Δημόσιας και Δωρεάν Παιδείας  thenewspaper.gr

Δημοσιεύθηκε στις 8 November 2019 | 3:02 pm

Εκδήλωση για την αέρια ρύπανση στο Βόλο από τον Ιατρικό Σύλλογο Μαγνησίας - thenewspaper.gr

Εκδήλωση για την αέρια ρύπανση στο Βόλο από τον Ιατρικό Σύλλογο Μαγνησίας  thenewspaper.gr

Δημοσιεύθηκε στις 8 November 2019 | 1:38 pm

Η Αστυνομία για την εξιχνίαση απάτης στη Μαγνησία - Larissanet.gr

Η Αστυνομία για την εξιχνίαση απάτης στη Μαγνησία  Larissanet.gr

Δημοσιεύθηκε στις 8 November 2019 | 10:00 am

Μεγάλη ποσότητα λαθραίου οινοπνεύματος εντοπίστηκε σε Λάρισα και Μαγνησία (εικόνες&βίντεο) - Newpost.gr - ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ

Μεγάλη ποσότητα λαθραίου οινοπνεύματος εντοπίστηκε σε Λάρισα και Μαγνησία (εικόνες&βίντεο)  Newpost.gr - ΕΙΔΗΣΕΙΣ ΠΟΥ ΠΡΕΠΕΙ ΝΑ ΞΕΡΕΙΣ

Δημοσιεύθηκε στις 8 November 2019 | 10:00 am

Νέο Διοικητικό Συμβούλιο στην Ε.Π.Φ.Α. Ν. Μαγνησίας - Magnesianews

Νέο Διοικητικό Συμβούλιο στην Ε.Π.Φ.Α. Ν. Μαγνησίας  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 7 November 2019 | 10:00 am

Λιποθύμησε 36χρονη σε λεωφορείο του ΚΤΕΛ Μαγνησίας - thenewspaper.gr

Λιποθύμησε 36χρονη σε λεωφορείο του ΚΤΕΛ Μαγνησίας  thenewspaper.gr

Δημοσιεύθηκε στις 7 November 2019 | 10:00 am

Ο βουλευτής Μαγνησίας Θ. Λιούπης συγχαίρει για πρωτοβουλία πρόληψης - Magnesianews

Ο βουλευτής Μαγνησίας Θ. Λιούπης συγχαίρει για πρωτοβουλία πρόληψης  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 7 November 2019 | 10:00 am

Συνεργασία του ΚΗΦΗ Βόλου με τις Τοπικές Ομάδες Υγείας Μαγνησίας - Magnesianews

Συνεργασία του ΚΗΦΗ Βόλου με τις Τοπικές Ομάδες Υγείας Μαγνησίας  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 6 November 2019 | 1:10 pm

Συνεδρίαση Σ.Ο.Π.Π. Περιφερειακής Ενότητας Μαγνησίας & Σποράδων - PagasitikosNews

Συνεδρίαση Σ.Ο.Π.Π. Περιφερειακής Ενότητας Μαγνησίας & Σποράδων  PagasitikosNews

Δημοσιεύθηκε στις 6 November 2019 | 10:23 am

Σε αντιπλημμυρικά έργα στη Μαγνησία και στις Σποράδες προχωρά η Περιφέρεια - Magnesianews

Σε αντιπλημμυρικά έργα στη Μαγνησία και στις Σποράδες προχωρά η Περιφέρεια  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 6 November 2019 | 10:00 am

Κύκλωμα επικίνδυνων νοθευμένων ποτών σε Λάρισα και Μαγνησία - Euro2day

Κύκλωμα επικίνδυνων νοθευμένων ποτών σε Λάρισα και Μαγνησία  Euro2day

Δημοσιεύθηκε στις 6 November 2019 | 10:00 am

Δήλωση της Νάνσυς Καπούλα για τα εκλογικά αποτελέσματα στο ΤΕΕ Μαγνησίας - Newspaper TAXYDROMOS

Δήλωση της Νάνσυς Καπούλα για τα εκλογικά αποτελέσματα στο ΤΕΕ Μαγνησίας  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 5 November 2019 | 10:00 am

Να αναδείξουμε τα πλεονεκτήματα της Μαγνησίας - Newspaper TAXYDROMOS

Να αναδείξουμε τα πλεονεκτήματα της Μαγνησίας  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 5 November 2019 | 10:00 am

Επανεξελέγη πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Μαγνησίας ο Φίλιππος Κωνσταντινίδης - thenewspaper.gr

Επανεξελέγη πρόεδρος της ΑΔΕΔΥ Μαγνησίας ο Φίλιππος Κωνσταντινίδης  thenewspaper.gr

Δημοσιεύθηκε στις 5 November 2019 | 10:00 am

ΝΕ Μαγνησίας ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτές: «Μισές αλήθειες στην υπηρεσία της Νεοδημοκρατικής προπαγάνδας» - Magnesianews

ΝΕ Μαγνησίας ΣΥΡΙΖΑ και βουλευτές: «Μισές αλήθειες στην υπηρεσία της Νεοδημοκρατικής προπαγάνδας»  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 4 November 2019 | 10:00 am

Καταποντίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του ΤΕΕ Μαγνησίας - thenewspaper.gr

Καταποντίστηκε ο ΣΥΡΙΖΑ στις εκλογές του ΤΕΕ Μαγνησίας  thenewspaper.gr

Δημοσιεύθηκε στις 4 November 2019 | 10:00 am

Με πολύτιμο υλικό τα εγκαίνια του Ιστορικού Αρχείου της Περιφέρειας Προσκόπων Μαγνησίας - Magnesianews

Με πολύτιμο υλικό τα εγκαίνια του Ιστορικού Αρχείου της Περιφέρειας Προσκόπων Μαγνησίας  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 4 November 2019 | 10:00 am

Με ρεκόρ διαφοράς η «Δημοκρατική Κίνηση» πρώτη στις εκλογές του ΤΕΕ Μαγνησίας - Magnesianews

Με ρεκόρ διαφοράς η «Δημοκρατική Κίνηση» πρώτη στις εκλογές του ΤΕΕ Μαγνησίας  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 4 November 2019 | 10:00 am

Μεγάλη νίκη της ΔΚΜ στο ΤΕΕ Μαγνησίας - Όλες οι ψήφοι και τα αποτελέσματα - thenewspaper.gr

Μεγάλη νίκη της ΔΚΜ στο ΤΕΕ Μαγνησίας - Όλες οι ψήφοι και τα αποτελέσματα  thenewspaper.gr

Δημοσιεύθηκε στις 4 November 2019 | 10:00 am

Εκλογές ΤΕΕ Μαγνησίας: Αυτά είναι τα πρώτα αποτελέσματα για την Αντιπροσωπεία - thenewspaper.gr

Εκλογές ΤΕΕ Μαγνησίας: Αυτά είναι τα πρώτα αποτελέσματα για την Αντιπροσωπεία  thenewspaper.gr

Δημοσιεύθηκε στις 3 November 2019 | 9:00 am

Εγκαινιάζεται το ιστορικό αρχείο των προσκόπων Μαγνησίας - Newspaper TAXYDROMOS

Εγκαινιάζεται το ιστορικό αρχείο των προσκόπων Μαγνησίας  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 2 November 2019 | 9:00 am

Κάλεσμα ΔΗΣΥΜ για τις εκλογές στο ΤΕΕ Μαγνησίας - Newspaper TAXYDROMOS

Κάλεσμα ΔΗΣΥΜ για τις εκλογές στο ΤΕΕ Μαγνησίας  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 2 November 2019 | 9:00 am

Σχεδόν 1000 οικονομολόγοι και λογιστές στη Μαγνησία - Magnesianews

Σχεδόν 1000 οικονομολόγοι και λογιστές στη Μαγνησία  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 1 November 2019 | 9:00 am

ΕΛΜΕ Μαγνησίας: Προσπαθούν να καλύψουν τα κενά με μετακινήσεις και αλλαγές αναθέσεων εκπαιδευτικών - AlfaVita

ΕΛΜΕ Μαγνησίας: Προσπαθούν να καλύψουν τα κενά με μετακινήσεις και αλλαγές αναθέσεων εκπαιδευτικών  AlfaVita

Δημοσιεύθηκε στις 1 November 2019 | 9:00 am

Tην επαναλειτουργία της γραμμής Βόλος-Συρία προτείνει το Επιμελητήριο Μαγνησίας - Magnesianews

Tην επαναλειτουργία της γραμμής Βόλος-Συρία προτείνει το Επιμελητήριο Μαγνησίας  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 31 October 2019 | 2:10 pm

Αγκαλιά αγάπης από τον Σύλλογο Τριτέκνων Μαγνησίας [εικόνες] - thenewspaper.gr

Αγκαλιά αγάπης από τον Σύλλογο Τριτέκνων Μαγνησίας [εικόνες]  thenewspaper.gr

Δημοσιεύθηκε στις 31 October 2019 | 10:36 am

Στις κάλπες την Κυριακή τα μέλη του ΤΕΕ Μαγνησίας - Newspaper TAXYDROMOS

Στις κάλπες την Κυριακή τα μέλη του ΤΕΕ Μαγνησίας  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 31 October 2019 | 9:00 am

Σε δημοπράτηση το έργο παραλιακής οδικής σύνδεσης Λάρισας - Μαγνησίας - Newspaper TAXYDROMOS

Σε δημοπράτηση το έργο παραλιακής οδικής σύνδεσης Λάρισας - Μαγνησίας  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 31 October 2019 | 9:00 am

Εγκαινιάζεται το Ιστορικό Αρχείο των Προσκόπων της Μαγνησίας - Newspaper TAXYDROMOS

Εγκαινιάζεται το Ιστορικό Αρχείο των Προσκόπων της Μαγνησίας  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 31 October 2019 | 9:00 am

Προτάσεις της Εφορείας Αρχαιοτήτων Μαγνησίας για ανάδειξη μνημείων - Newspaper TAXYDROMOS

Προτάσεις της Εφορείας Αρχαιοτήτων Μαγνησίας για ανάδειξη μνημείων  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 31 October 2019 | 9:00 am

Εφορεία Αρχαιοτήτων Μαγνησίας: Υποβλήθηκαν κανονικά προτάσεις ανάδειξης αρχαίων θεάτρων - Magnesianews

Εφορεία Αρχαιοτήτων Μαγνησίας: Υποβλήθηκαν κανονικά προτάσεις ανάδειξης αρχαίων θεάτρων  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 30 October 2019 | 9:00 am

Ρεκόρ επισκεπτών το τριήμερο στη Μαγνησία - onlarissa.gr

Ρεκόρ επισκεπτών το τριήμερο στη Μαγνησία  onlarissa.gr

Δημοσιεύθηκε στις 30 October 2019 | 9:00 am

Ερώτηση Αλ. Μεϊκόπουλου γιατην κάλυψη αναγκών του ΕΚΑΒ Μαγνησίας - Newspaper TAXYDROMOS

Ερώτηση Αλ. Μεϊκόπουλου γιατην κάλυψη αναγκών του ΕΚΑΒ Μαγνησίας  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 30 October 2019 | 9:00 am

Ολοκληρώνεται η μεταφορά ελικοπτέρων στων ΗΠΑ σε στρατιωτικές βάσεις της Μαγνησίας - thenewspaper.gr

Ολοκληρώνεται η μεταφορά ελικοπτέρων στων ΗΠΑ σε στρατιωτικές βάσεις της Μαγνησίας  thenewspaper.gr

Δημοσιεύθηκε στις 30 October 2019 | 9:00 am

Συγκέντρωσε 800 φιάλες με αίμα ο Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών Μαγνησίας - Newspaper TAXYDROMOS

Συγκέντρωσε 800 φιάλες με αίμα ο Σύλλογος Εθελοντών Αιμοδοτών Μαγνησίας  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 29 October 2019 | 3:32 pm

ΕΛΜΕ Μαγνησίας: Άμεση κάλυψη κενών με προσλήψεις - AlfaVita

ΕΛΜΕ Μαγνησίας: Άμεση κάλυψη κενών με προσλήψεις  AlfaVita

Δημοσιεύθηκε στις 29 October 2019 | 9:00 am

Εναρξη χρονιάς στην Ενωση Χριστιανών Επιστημόνων Μαγνησίας - Newspaper TAXYDROMOS

Εναρξη χρονιάς στην Ενωση Χριστιανών Επιστημόνων Μαγνησίας  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 29 October 2019 | 9:00 am

Επετειακό ντοκιμαντέρ δημιούργησαν τα Γενικά Αρχεία του Κράτους Μαγνησίας - Newspaper TAXYDROMOS

Επετειακό ντοκιμαντέρ δημιούργησαν τα Γενικά Αρχεία του Κράτους Μαγνησίας  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 29 October 2019 | 9:00 am

Συνάντηση ΣΙΣΑΜ – αστυνομικού διευθυντή Μαγνησίας - Newspaper TAXYDROMOS

Συνάντηση ΣΙΣΑΜ – αστυνομικού διευθυντή Μαγνησίας  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 29 October 2019 | 9:00 am

Ποιοι εκλέγονται στο νέο Δ.Σ. του Ν.Τ. Μαγνησίας της ΑΔΕΔΥ - Newspaper TAXYDROMOS

Ποιοι εκλέγονται στο νέο Δ.Σ. του Ν.Τ. Μαγνησίας της ΑΔΕΔΥ  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 23 October 2019 | 10:00 am

ΕΛΜΕ Μαγνησίας: Γενική συνέλευση 31/10- Τι θα συζητηθεί - AlfaVita

ΕΛΜΕ Μαγνησίας: Γενική συνέλευση 31/10- Τι θα συζητηθεί  AlfaVita

Δημοσιεύθηκε στις 23 October 2019 | 10:00 am

Πεζοπορία από την Ένωση Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής (Ε.Π.Φ.Α.) Μαγνησίας - PagasitikosNews

Πεζοπορία από την Ένωση Πτυχιούχων Φυσικής Αγωγής (Ε.Π.Φ.Α.) Μαγνησίας  PagasitikosNews

Δημοσιεύθηκε στις 23 October 2019 | 10:00 am

Ηλεκτροπαραγωγή από βιορευστά στο Αερινό Μαγνησίας - Thessaliaeconomy.gr

Ηλεκτροπαραγωγή από βιορευστά στο Αερινό Μαγνησίας  Thessaliaeconomy.gr

Δημοσιεύθηκε στις 23 October 2019 | 10:00 am

ΠΑΜΕ Μαγνησίας: «Αποτυχημένη η προσπάθεια της Δημοτικής Αρχής να στήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό» | Ειδήσεις, νέα για Βόλος - Θεσσαλία TV

ΠΑΜΕ Μαγνησίας: «Αποτυχημένη η προσπάθεια της Δημοτικής Αρχής να στήσει απεργοσπαστικό μηχανισμό» | Ειδήσεις, νέα για Βόλος  Θεσσαλία TV

Δημοσιεύθηκε στις 23 October 2019 | 10:00 am

Σε απεργιακό κλοιό οι Δήμοι της Μαγνησίας - Magnesianews

Σε απεργιακό κλοιό οι Δήμοι της Μαγνησίας  Magnesianews

Δημοσιεύθηκε στις 22 October 2019 | 10:00 am

Τιμήθηκαν 11 αστυνομικοί της Μαγνησίας - Newspaper TAXYDROMOS

Τιμήθηκαν 11 αστυνομικοί της Μαγνησίας  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 21 October 2019 | 10:00 am

Σε ποιες περιοχές της Μαγνησίας λήγει το κτηματολόγιο και τι πρέπει να κάνουμε; - Newspaper TAXYDROMOS

Σε ποιες περιοχές της Μαγνησίας λήγει το κτηματολόγιο και τι πρέπει να κάνουμε;  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 21 October 2019 | 10:00 am

Νεκρό δελφίνι σε θάλασσα της Μαγνησίας - iefimerida

Νεκρό δελφίνι σε θάλασσα της Μαγνησίας  iefimerida

Δημοσιεύθηκε στις 21 October 2019 | 7:55 am

Τέσσερα νέα έργα συντηρήσεων σε Μαγνησία –Σποράδες - Newspaper TAXYDROMOS

Τέσσερα νέα έργα συντηρήσεων σε Μαγνησία –Σποράδες  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 19 October 2019 | 10:00 am

Εθελοντική αιμοδοσία στην Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας - Newspaper TAXYDROMOS

Εθελοντική αιμοδοσία στην Αστυνομική Διεύθυνση Μαγνησίας  Newspaper TAXYDROMOS

Δημοσιεύθηκε στις 18 October 2019 | 10:00 am

Εθελοντική αιμοδοσία στην Διεύθυνση Αστυνομίας Μαγνησίας - PagasitikosNews

Εθελοντική αιμοδοσία στην Διεύθυνση Αστυνομίας Μαγνησίας  PagasitikosNews

Δημοσιεύθηκε στις 18 October 2019 | 10:00 am