Παραμονές του συλλαλητηρίου της 11/12/2025 κατά της αποθήκευσης CO2 στον κόλπο της Καβάλας τα ερωτήματα του τύπου, εάν υπάρχουν, εγγυήσεις ασφαλείας, προβλέψεις για τη διαχείριση των κινδύνων, ποιοι θα είναι οι ελεγκτικοί μηχανισμοί και ποιοι θα φέρουν την ευθύνη εποπτείας, που συσσωματώνουν την εύλογη μεν, με μεγάλη καθυστέρηση δε, ανησυχία εκπροσώπων φορέων και πολιτικών, διακωμωδούνται με την απίστευτη δήλωση του εκπροσώπου της κρατικής Εταιρείας Υδρογονανθράκων στη Διαρκή Επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλή, ότι το έργο της αποθήκευσης CO2 στον Πρίνο είναι ένα όμορφο έργο που μπορεί να αποτελέσει περιοχή επισκεψιμότητας.

Ήταν αναμενόμενο ότι, η αναβλητικότητα στη διατύπωση γνώμης για το έργο, οι προφάσεις και οι δικαιολογίες περί έλλειψης ενημέρωσης, αποθρασύνουν όλους αυτούς που με αοριστίες, ανακρίβειες και λόγια καθησυχαστικά προσαρμοσμένα στα αυτιά του εκάστοτε ακροατηρίου, υποστηρίζουν και προωθούν το έργο.

Μήπως όμως είναι αργά για να απαντηθούν τα παραπάνω ερωτήματα και να διασκεδαστούν οι ανησυχίες; Και τούτο διότι η έγκριση των Περιβαλλοντικών όρων του έργου από το αρμόδιο υπουργείο δίνει ήδη ‘’ενδιαφέρουσες’’ απαντήσεις:

«Οι περιβαλλοντικές επιπτώσεις του έργου είναι δυνατόν να αντιμετωπιστούν με τα κατάλληλα μέτρα, τα οποία επιβάλλονται ακολούθως»:

Mέσω οργάνωσης μονάδας περιβάλλοντος από τον φορέα του έργου Enearth), μέσω Σχεδίων Διορθωτικών Μέτρων που πρέπει να τηρεί και να εφαρμόζει ο φορέας του έργου, μέσω Σχεδίων περιβαλλοντικής παρακολούθησης της αποθήκευσης CO2 που οφείλει να εκπονήσει, να εφαρμόσει και να συντονίσει ο φορέας του έργου, μέσω Σχεδίου Παρακολούθησης Έκτακτης Κατάστασης που οφείλει να καταρτήσει ο φορέας του έργου.

Ο φορέας του έργου θα φροντίσει για όλα. Και μετά τί; «Σε περίπτωση διαρροών ή σημαντικών ανωμαλιών, ο φορέας εκμετάλλευσης (Enearth) ειδοποιεί αμέσως την αρμόδια αρχή CCS (δηλαδή την Ελληνική Διαχειριστική Εταιρία Υδρογονανθράκων και Ενεργειακών Πόρων ΕΔΕΥΕΠ) και λαμβάνει χωρίς καθυστέρηση τα αναγκαία διορθωτικά μέτρα, συμπεριλαμβανομένων μέτρων για την προστασία της δημόσιας υγείας!!!!.

Και για όσους αιθεροβάμονες, ακόμη επιμένουν ότι ισχύει κράτος δικαίου και νομιμότητας στην πατρίδα μας, να έχουν υπ’ όψιν ότι το σχετικό νομοσχέδιο που συζητείται αυτήν την περίοδο στη Βουλή και σε λίγο θα γίνει νόμος του κράτους, που εν μέρει ενσωματώνει την Οδηγίας 2009/31 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου σχετικά με την αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς, καταργεί την ΚΥΑ με βάση την οποία συντάχθηκε και εγκρίθηκε η Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων του Έργου αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα στον Πρίνο.

Πρώτα εγκρίνουμε και μετά νομοθετούμε.

Όσο για τα αντισταθμιστικά οφέλη, πριν αλέκτωρ λαλήσει, τα δύο έγινα ένα και έπεται συνέχεια.

Παραθέτω σχετικό χάρτη που αντλήθηκε από τη ΜΠΕ του Έργου όπου έχω συμπληρώσει τις ελάχιστες αποστάσεις περιοχών του κόλπου της Καβάλας, τόσο από τον τόπο αποθήκευσης όσο και από το συγκρότημα αποθήκευσης, προκειμένου να γίνει αντιληπτή η εγγύτητα πληθυσμών και δραστηριοτήτων με το σχεδιαζόμενο έργο.

Στον χάρτη, με κόκκινο περίγραμμα αποτυπώνεται ο Χώρος αποθήκευσης του CO2 και με καφέ περίγραμμα το Συγκρότημα αποθήκευσης.

Χώρος αποθήκευσης: Έχει έκταση 20,16 km2, περίμετρος 26,77 km και είναι ο χώρος του γεωλογικού σχηματισμού που επιλέγεται για την αποθήκευση CO2.

Συγκρότημα αποθήκευσης: Έχει έκταση 256,86 km2, περίμετρος 72,99 km και περιλαμβάνει τον τόπο αποθήκευσης αλλά και τους γύρω γεωλογικούς σχηματισμούς που είναι καθοριστικής σημασίας για την αποτελεσματικότητα, την ασφάλεια και την ακεραιότητα του έργου.

Στον χάρτη και στον πίνακα που ακολουθεί αναφέρονται οι ελάχιστες αποστάσεις από τον Χώρο αποθήκευσης και από το Συγκρότημα αποθήκευσης, της Καβάλας, του Πρίνου, της Αμμόγλωσσας στην Κεραμωτή, της παραλίας της Ν. Περάμου και της παραλίας των Αμμολόφων.

Οφείλω να ομολογήσω όμως ότι στην έγκριση περιβαλλοντικών όρων του έργου περιλαμβάνονται και ευφάνταστες αφηγήσεις-δεσμεύσεις:

•Τα αστικά - οικιακού λύματα θα μεταφέρεται μέσω φορτηγίδας στις χερσαίες εγκαταστάσεις (Νέα Καρβάλη) για βιολογική επεξεργασία.

•Θα αποφεύγονται εργασίες στο θαλάσσιο περιβάλλον κατά την αναπαραγωγική περίοδο του θαλασσοκόρακα.

•Θα περιοριστεί στο ελάχιστο η κυκλοφορία των βαρέων οχημάτων στο αστικό οδικό δίκτυο κατά τις ώρες κυκλοφοριακής αιχμής.

•Όταν υψηλές στάθμες θορύβου εκπέμπονται από σημειακές πηγές που βρίσκονται κοντά σε ευαίσθητες στο θόρυβο χρήσεις, θα χρησιμοποιούνται κινητά ηχομονωτικά περιφράγματα.

•Σε περίπτωση σύγκρουσης σκάφους με θαλάσσιο θηλαστικό, το συμβάν θα αναφέρεται στην οικεία Μονάδα Διαχείρισης του ΟΦΥΠΕΚΑ και στην Επιτροπή εκβρασμών.

Λάζαρος Βασιλειάδης

Δρ. Πολιτικός Μηχανικός

Την απόφαση να κατεβούν το απόγευμα της Τετάρτης 10 Δεκεμβρίου με τα τρακτέρ τους στην πόλη της Καβάλας έλαβαν οι αγρότες του Δήμου Νέστου το μεσημέρι της Δευτέρας. Νωρίτερα είχαν αποκλείσει την Εγνατία Οδό στο κόμβο της Χρυσούπολης.

Συγκεκριμένα την Τετάρτη το απόγευμα θα βρεθούν τρακτέρ στο κέντρο της Καβάλας. Στην κινητοποίηση θα συμμετάσχουν και οι αγρότες από τον Δήμο Παγγαίου.

Οι αγρότες από τον Νέστο θα μπουν στην πόλη από την πλευρά του παλιού Νοσοκομείου ενώ οι αγρότες του Παγγαίου θα εισέλθουν από την οδό 7^ης Μεραρχίας. Θα κατευθυνθούν σ την πρώην Νομαρχία την οποία θα αποκλείσουν και από τις δυο πλευρές και θα διανυκτερεύσουν.

Την Πέμπτη το πρωί θα προχωρήσουν σε διαμαρτυρία μπροστά στο κτίριο του Διοικητηρίου.

Δείτε τα όσα είπε για την κινητοποίηση ο πρόεδρος του Αγροτικού Συλλόγου Νέστου Σάββας Αργυράκης.

(Πηγή: Ena Channel)

Οι επιτυχίες συνεχίζονται για το 2ο Γυμνάσιο Χρυσούπολης, καθώς στην πρώτη του συμμετοχή σε eTwinning έργο, μετά την κατάκτηση της Εθνικής Ετικέτας Ποιότητας επιβραβεύεται και με την αντίστοιχη Ευρωπαϊκή.

Η βράβευση αφορά το έργο «Connectopia – creative cultural connections», που υλοποιήθηκε την περσινή σχολική χρονιά 2024-2025, σε συνεργασία με το Evangelisches Gymnasium Nordhorn της Γερμανίας και το Agrupamento de Escolas Frei João de Vila do Conde της Πορτογαλίας.

(Η Ευρωπαϊκή Ετικέτα Ποιότητας δίνεται σε έργα που έχουν αξιολογηθεί θετικά από τις Εθνικές Υπηρεσίες Στήριξης, σε δύο τουλάχιστον από τις συμμετέχουσες χώρες και το έργο που την κατακτά εμφανίζεται στη δημόσια Ευρωπαϊκή Πύλη eTwinning, ως παράδειγμα καλής πρακτικής.)

Συνολικά 6 εκπαιδευτικοί και από τις τρεις χώρες και 54 μαθητές δούλεψαν με κέφι, δημιουργικότητα  και αφοσίωση, ξοδεύοντας χρόνο και κόπο σε ένα έργο που στόχευσε στο να καταργήσει στερεότυπα και να δημιουργήσει γέφυρες φιλίας και επικοινωνίας, με όχημα τον πολιτισμό και των τριών ευρωπαϊκών χωρών. Η δημιουργική συνεργασία επισφραγίστηκε και κατά τη διάρκεια της επίσκεψης του γερμανικού σχολείου στη Χρυσούπολη, τον περασμένο μήνα.

Κατά τη συνάντηση των δύο σχολείων διεξήχθη ένα εποικοδομητικό πολιτιστικό τριήμερο  στο πλαίσιο  ευρωπαϊκής κινητικότητας  (ΚΑ1) και υλοποιήθηκε κοινό   ευρωπαϊκό πρόγραμμα, συνέχεια του προηγούμενου,  με τίτλο «Connectopia: Breaking Stereotypes and Βuilding Cultural Βridges». Οι εκπαιδευτικοί που υλοποίησαν το πρόγραμμα στο 2ο Γυμνάσιο Χρυσούπολης είναι η κ. Βασιλική Βλαχογιάννη (καθηγήτρια Φυσικής Αγωγής), η κ. Χρυσούλα Κορμά  (καθηγήτρια Μαθηματικών) και η κ. Πανδώρα Μάρκου (Φιλόλογος).

(δελτίο Τύπου)

γράφει ο

Στρατής Ρήγας

Παραδόξως, ή ίσως και αναμενόμενα, αν κρίνει κανείς τη ροπή της πόλης προς τα ασφαλή θεάματα, η αίθουσα του «Αντιγόνη Βαλάκου», το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου, δεν γέμισε όσο θα άρμοζε σε μια παράσταση τόλμης όπως το «Kill the Movement». Κι αυτό λέει περισσότερα για την τοπική μας πολιτιστική ετοιμότητα παρά για το ίδιο το έργο· ένα μικρό, πικρό σχόλιο για το πόσο πρόθυμοι είμαστε, τελικά, να δούμε κάτι που μας ταράζει αντί να μας νανουρίζει. Η παράσταση, όπως παρουσιάστηκε, ανέδειξε με ασκητική ακρίβεια αυτό που συχνά κρύβεται πίσω από την επιφάνεια της σύγχρονης σκηνικής δημιουργίας· μια έντονη σωματική και ψυχική εξάντληση που μετατρέπεται σε δομική γλώσσα. Η χορογραφία της Ίριδας Καραγιάν στηρίχθηκε στην αρχή της αποδόμησης της κίνησης. Δεν αναζήτησε μια καλαίσθητη, αρμονική ροή, αντιθέτως αφιερώθηκε ευλαβικά σε μια ολική προσπάθεια να την αναστείλει.

Ανάμεσα σε ελάχιστους, είδαμε το σώμα των δύο ερμηνευτών (Μάνος Κότσαρης και Παγώνα Μπουλμπασάκου) -ένα σώμα κοινό, διπλό, σε διαρκή συνομιλία με τον χώρο και τον ήχο- να γίνεται εργαλείο παρατήρησης του ίδιου του εαυτού τους. Αρχικά, οι μικρές επαναληπτικές κινήσεις των χορευτών φάνηκαν να λειτουργούν σαν «παλμογράφοι» που καταγράφουν τη φθορά, το άγχος, τη μονότονη κρούση των ημερών που μοιάζουν μεταξύ τους. Οι δύο ερμηνευτές -εκείνος με μια επιθετική, σχεδόν τελετουργική κίνηση, εκείνη με μια αμυντική, παλλόμενη αντιστάθμιση- παρασύρονται σε μια αδιάκοπη αλληλουχία ενστάσεων και αντιστάσεων, υπερασπιζόμενοι με πεισματική αφοσίωση τον πρωταρχικό τους χώρο, σαν να κρατούν με το σώμα τους το τελευταίο ίχνος ταυτότητας μέσα στον κυκλώνα της σκηνικής φθοράς που αντανακλά τις δομικές ρωγμές μιας κοινωνίας σε κρίση.

Η Καραγιάν αξιοποιεί τεχνικές κινησιολογικού μινιμαλισμού, μια αυστηρή πειθαρχία των άκρων με έμφαση στις μετατοπίσεις βάρους, κίνηση που πηγάζει από το κέντρο και διαχέεται εξαιρετικά αργά. Αυτή η επιβράδυνση, η σχεδόν τελετουργική ακινησία πριν από κάθε έκρηξη, γίνεται η κύρια δομή του έργου. Ο θεατής αναγκάζεται· του επιβάλλεται να ακούσει «το μεταξύ». Να παρατηρήσει τη σιωπή σαν μέρος της χορογραφίας. Στις κορυφώσεις, οι απότομες εκρήξεις ενέργειας μοιάζουν με μια αναγκαστική εκτόνωση ενός συσσωρευμένου υπαρξιακού φορτίου. Η χρήση της εικόνας, αρχειακού υλικού, ψηφιακών θραυσμάτων και σκηνικών προβολών δεν είναι διακοσμητική. Στήνει έναν οπτικό αντίλογο προς τα σώματα, εκεί όπου τα σώματα ομολογούν τη φθορά/ κόπωση, οι εικόνες υπενθυμίζουν την ψηφιακή υπερφόρτωση που επιταχύνει αυτή τη φθορά στο ψυχικό τους πεδίο. Αυτή η διάδραση μεταξύ τεχνολογίας και κίνησης δημιουργεί μια ιδιότυπη «μεταμοντέρνα χορογραφική οικολογία», όπου η πραγματικότητα ανατινάσσεται. Οι ερμηνείες των δύο χορευτών είναι σχεδόν ακτινογραφικές. Φτάνουν στα φυσικά τους όρια, αποτυπώνοντας συμβολικά την κόπωση της εποχής, την ψυχική πίεση, το στρες, τον θυμό που δεν βρίσκει μορφή, την απαισιοδοξία που σέρνει βαριά τα βήματα. Υπάρχουν κάποιες στιγμές όπου η κίνηση μοιάζει να «τρεμοπαίζει», σαν νευρικός παλμός πριν από κατάρρευση, ενώ άλλες φορές το σώμα υψώνεται, αντιστέκεται, αναζητά την ισορροπία, κι αυτή η εναλλαγή δίνει στο έργο έναν σχεδόν καθαρτικό ρυθμό.

Από τη δική μου οπτική, η όλη παράσταση συγκροτείται ως μια υβριδική δυστοπική multimedia performance, ένα κράμα μεταδραματικού θεάτρου, σωματικής μινιμαλιστικής επανάληψης και post-internet αισθητικής, όπου η πλοκή εγκαταλείπεται συνειδητά προς όφελος μιας ωμής, παλμικής εμπειρίας. Οι άσκοπες, επαναλαμβανόμενες κινήσεις λειτουργούν ως τελετουργία φθοράς, ενώ οι έντονες, ενοχλητικές εναλλαγές φωτισμού και οι βιντεοπροβολές αποσπασματικών social-media εικόνων πολέμου, πυρηνικών απειλών και κατακερματισμένων μηνυμάτων ενοχής συνθέτουν μια αισθητηριακή επίθεση που αρνείται άκρως επιτυχημένα κάθε ψευδαίσθηση θεατρικής ασφάλειας. Το αποτέλεσμα, που ένα διεισδυτικό μάτι θα έλεγε πως έχει ίχνη μεταστρουκτουραλιστικού μεταμοντερνισμού, εγγράφεται στην παράδοση της performance art και της τεχνοτροπίας αποδόμησης, καθώς η όλη σκηνική γλώσσα μετατρέπεται σε ένα κολάζ τεχνο-πεσιμισμού, με την ωμή αλήθεια να εκρήγνυται σαν μηχανισμός σωματοποίησης της καταστροφής.

Ίσως η μόνη επισήμανση που θα μπορούσα να κάνω είναι πως σε παρόμοια εγχειρήματα ελλοχεύει ένας μεσσιανικός χαρακτήρας της τέχνης, λόγω πολιτικοϊδεολογικά φορτισμένων καλλιτεχνικών και πολιτικών διακηρύξεων, ο οποίος χαρακτήρας επενδύει όλο το εγχείρημα και κινδυνεύει να το περιθωριοποιήσει εξαιτίας της ξεκάθαρης διδακτικής θέσης. Θα ήταν, θεωρώ, πιο αποτελεσματική μια πιο γενική προσέγγιση. Ένα ακόμη σημείο στο οποίο θέλω να σταθώ είναι η χρήση της αγγλικής στα μηνύματα που προβάλλονταν εμβόλιμα ανάμεσα στα βιντεοκλίπ. Πάντα πρέπει να έχουμε στο νου μας σε τι κοινό απευθυνόμαστε και, μιας και το κοινό είναι ελληνόφωνο, θα ήταν πιο δόκιμη η χρήση της μητρικής τους γλώσσας. Όχι για άλλο λόγο παρά για τον εξής: όταν διαβάζουμε ένα κείμενο, μια πινακίδα, μια είδηση στη μητρική μας γλώσσα, υπάρχει μια ταύτιση που δεν υπάρχει όταν το κείμενο είναι σε ξένη γλώσσα. Δηλαδή εννοώ πως υπάρχει μια σχηματική, νοητή απόσταση του αντικειμένου (του θεατή εν προκειμένω) από το συμβάν που διαβάζει στην αγγλική, μιας και όταν διαβάζεις στην αγγλική νοητά σκέφτεσαι μια φαντασιακή, μακρινή χώρα που πιθανόν σε χωρίζουν από εκείνη ένας ή και δύο ωκεανοί. Όταν διαβάζεις το κείμενο στη μητρική σου, υπάρχει μια άλλη ταύτιση. Είναι δίπλα σου. Επίσης, στο ίδιο ύφος θα μπορούσαν στα βιντεοκλίπ να ενταχθούν και καταστροφές ή περιστατικά από την κοντινή μας εμπειρία, χωρική και χρονική, ώστε επίσης να ενταθεί η ταύτιση και να μεγιστοποιηθεί η δραματική αμεσότητα.

Εν κατακλείδι, η παράσταση είναι πασιφανές πως δεν επιθυμεί να συγκινήσει· στοχεύει να μετατοπίσει. Αν κάποιος πήγε για ψυχαγωγία, βρέθηκε γρήγορα απέναντι σε μια παράσταση που δεν χαρίζεται. Απαιτεί να αναλογιστείς τη δική σου θέση στον κόσμο, εκθέτει την ατομική ασφάλεια του μη ενεργού θεατή ως υπόγεια μηχανική επιβολής άγχους, τη βία των ρόλων που υιοθετούμε χωρίς να το γνωρίζουμε, την αίσθηση ότι προχωράμε ολοένα προς ένα τέρμα που αρνείται να πάρει μορφή. Συνοψίζοντας, η παράσταση «Kill the Movement» προσφέρει απλόχερα έναν καθρέφτη που δείχνει το αληθινό, σκοτεινό εγώ μας, όπως είναι όταν σβήνουν τα φώτα της καθημερινότητας, όταν πέφτουν οι άμυνες και μένει μόνο το βάρος και η ενοχή του Είναι.

*Ο Στρατής Ρήγας είναι πολιτισμολόγος και μεταπτυχιακός σπουδαστής Φιλοσοφίας και Τεχνών, με ενεργή παρουσία στη σύγχρονη λογοτεχνική και καλλιτεχνική σκηνή

Στην εντατικοποίηση των ελέγχων για την παράνομη απόρριψη ογκωδών και μπαζών αλλά και στη βεβαίωση προστίμων προχωρά ο Δήμος Δράμας.

Σύμφωνα με την ανακοίνωση που εξέδωσε ο Δήμος:

«Το τελευταίο διάστημα η Υπηρεσία Καθαριότητας έχει επισημάνει επανειλημμένα ότι η ανοχή στην παράνομη απόρριψη ογκωδών αντικειμένων και μπαζών έχει τελειώσει.

Παρά τις επανειλημμένες συστάσεις, τις προηγούμενες ημέρες βεβαιώθηκαν δύο πρόστιμα:

• Για παράνομη απόρριψη μπαζών.

• Για εγκατάλειψη στρώματος χωρίς προηγούμενη ενημέρωση της υπηρεσίας.

Υπενθυμίζουμε για ακόμη μία φορά ότι όσοι δημότες επιθυμούν να απομακρύνουν ογκώδη αντικείμενα οφείλουν να επικοινωνούν με την υπηρεσία προκειμένου να κλείνουν ραντεβού και να προγραμματίζεται η αποκομιδή.

Τηλέφωνο ραντεβού: 25210 22263

Σε περιπτώσεις μεγάλης ποσότητας ογκωδών αντικειμένων ή μπαζών, οι δημότες υποχρεούνται να μισθώνουν μεταλλικό κάδο, όπως προβλέπει η νομοθεσία και ο Κανονισμός Καθαριότητας του Δήμου.

Ο αντιδήμαρχος Καθαριότητας, Παύλος Σαρίδης, δήλωσε σχετικά: «Δεν είναι σκοπός του Δήμου Δράμας η επιβολή προστίμων, αλλά η προστασία του δημόσιου χώρου και η διατήρηση καθαρής και λειτουργικής πόλης. Για να επιτευχθεί αυτό, είναι απαραίτητη η συνεργασία όλων των δημοτών. Καλούμε τους συμπολίτες μας να ακολουθούν τις οδηγίες της Υπηρεσίας Καθαριότητας και να προγραμματίζουν σωστά την αποκομιδή ογκωδών αντικειμένων.»

(δελτίο Τύπου)

Συνελήφθησαν την 7-12-2025 το βράδυ, στην Εγνατία Οδό Καβάλας – Ξάνθης, από αστυνομικούς του Τμήματος Διαχείρισης Μετανάστευσης Καβάλας, δύο ημεδαποί, διότι σε έλεγχο που πραγματοποιήθηκε στο Ι.Χ.Ε. αυτοκίνητο που επέβαιναν βρέθηκαν και κατασχέθηκαν ένα μαχαίρι και ένας σουγιάς.

Την προανάκριση ενεργεί το Αστυνομικό Τμήμα Καβάλας.

Με τις ψήφους της Νέας Δημοκρατίας εγκρίθηκε, επί της αρχής, στην επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής, το σχέδιο νόμου με τις ρυθμίσεις για τη δέσμευση, χρήση, μεταφορά και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα. Κατά του νομοσχεδίου τάχθηκαν το ΚΚΕ και η Νέα Αριστερά, επιφύλαξη, για την τελική τους στάση στην ολομέλεια δήλωσαν τα άλλα κόμματα της αντιπολίτευσης.

"Η κυβέρνηση κατέθεσε ένα ολοκληρωμένο, επικαιροποιημένο και συνεκτικό πλαίσιο κανόνων για την περιβαλλοντικά ασφαλή δέσμευση, χρήση, μεταφορά, εξερεύνηση και αποθήκευση του διοξειδίου του άνθρακα σε γεωλογικούς σχηματισμούς", είπε η εισηγήτρια της ΝΔ Μαριλένα Σούκουλη Βιλιάλη. Η βουλευτής αναφέρθηκε στο πλαίσιο παρακολούθησης της λειτουργίας των εγκαταστάσεων αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα μέσω της υποχρέωσης του φορέα εκμετάλλευσης να εφαρμόζει εγκεκριμένο σχέδιο παρακολούθησης που υποβάλλεται στην αρμόδια Αρχή CCS. Ανέφερε, επίσης, ότι με το νομοσχέδιο, καθιερώνεται η τακτική υποβολή ετήσιων εκθέσεων από τους φορείς που συμμετέχουν στα στάδια της δέσμευσης, μεταφοράς και αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα, με σκοπό τη συστηματική παρακολούθηση και τεκμηρίωση της λειτουργίας κάθε δραστηριότητας και ότι θεσπίζεται ολοκληρωμένο πλαίσιο επιθεωρήσεων των συγκροτημάτων αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα, το οποίο περιλαμβάνει τόσο τακτικούς όσο και έκτακτους ελέγχους.

Νίκος Παναγιωτόπουλος

" Δεν είμαι εκ προοιμίου αντίθετος σε αυτού του είδους τα έργα. Όμως, από εκεί και πέρα, πρέπει να είμαστε πολύ προσεκτικοί, ιδίως στο κομμάτι της επεξήγησης των περίπλοκων τεχνικών ζητημάτων γύρω από τέτοια πρότζεκτ και ασφαλώς γύρω από το κομμάτι της δημόσιας διαβούλευσης, προκειμένου να ενημερωθεί μια κοινή γνώμη", σημείωσε ο βουλευτής της ΝΔ Νίκος Παναγιωτόπουλος και τόνισε ότι οι επενδυτικές δραστηριότητες αυτού του είδους και αυτής της κλίμακας πρέπει να αξιολογούνται αυστηρά υπό το πρίσμα της περιβαλλοντικής προστασίας σε κάθε νομοθετική παρέμβαση που καθορίζει το ρυθμιστικό πλαίσιο.

"Για να προχωρήσουμε ως χώρα σε ένα τόσο μεγάλο και δύσκολο έργο χρειάζονται οι κατάλληλες τεχνικές, τα κατάλληλα τεχνικά και περιβαλλοντικά πρότυπα για την εξάλειψη των κινδύνων και των συμβάντων", ανέφερε ο εισηγητής του ΠΑΣΟΚ Φραγκίσκος Παρασύρης και σημείωσε ότι οι βουλευτές θα κληθούν να πάρουν θέση για διατάξεις και άρθρα που δεν απαντούν σε κρίσιμα ζητήματα ασφάλειας κυρίως. "Δυστυχώς, για εμάς, για όλους τους βουλευτές, δε μπορούμε να γνωρίζουμε κατά την ψήφιση του νομοσχεδίου τον τρόπο κατανομής και το ποσοστό αποθηκευτικής δυναμικότητας που θα κατανεμηθεί, σύμφωνα με αυτόν που περιγράφεται. Ζητάμε, επομένως, ανοικτή πρόσβαση με αντικειμενικά εκ των προτέρων γνωστά κριτήρια", ανέφερε ενδεικτικά ο κ. Παρασύρης.

"Η αποθήκευση είναι μεν ένα αναγκαίο κακό, αλλά σε καμία περίπτωση δεν είναι η λύση", είπε ο ειδικός αγορητής του ΣΥΡΙΖΑ Μιλτιάδης Ζαμπάρας, και σημείωσε: "η λογική της Πράσινης Μετάβασης υπονομεύεται από τέτοιου είδους τακτικές που σε καμία περίπτωση δεν εξυπηρετούν την μετάβαση αυτή. Το ζήτημα δεν είναι μόνο να βρούμε τρόπο να θάβουμε το διοξείδιο του άνθρακα που παράγεται από ενεργοβόρες βιομηχανίες, αλλά να αποτρέψουμε τις βιομηχανίες από το να παράγουν διοξείδιο του άνθρακα".

"Είναι χαρακτηριστικό το πόσο γενικόλογο και δημιουργικά ασαφές είναι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο. Προφανώς, γιατί πρέπει να αποτελεί ένα γενικό καμβά, πάνω στον οποίο η εκάστοτε κυβέρνηση ή υπουργός, θα κόβει και θα ράβει καθ' υπόδειξη των επιχειρηματικών ομίλων του κεφαλαίου", είπε η ειδική αγορήτρια του ΚΚΕ Αφροδίτη Κτενά. Η βουλευτής ανέφερε ότι το νέο πεδίο κερδοφορίας, είναι οι τεχνολογίες άνθρακα, δέσμευση, χρήση, μεταφορά, αποθήκευση, με υποτίμηση των περιβαλλοντικών κινδύνων.

"Οι πόροι που θα έπρεπε να πηγαίνουν για δράσεις προσαρμογής και αντιμετώπισης της κλιματικής κρίσης θα επιδοτούν τη βιομηχανία ορυκτών καυσίμων. Κατά τα άλλα απολιγνιτοποίηση. Πόσο αντιφατικό το Ταμείο Απανθρακοποίησης των νησιών να επιδοτεί «θάψιμο» διοξειδίου του άνθρακα", σχολίασε η ειδική αγορήτρια της Νέας Αριστεράς Πέτη Πέρκα.

Την απόσυρση διατύπωσης στο άρθρο 2 του νομοσχεδίου, σύμφωνα με την οποία χαρακτηρίζεται το διοξείδιο του άνθρακα ως προϊόν και δεν συνιστά απόβλητο, ζήτησε ο ειδικός αγορητής της "Νίκης" Σπύρος Τσιρώνης. "Έχουμε έγχυση μεγάλων ποσοτήτων διοξειδίου του άνθρακα στο υπέδαφος άρα, προσθήκη ξένης ουσίας στο περιβάλλον. Συνεπώς, εξακολουθεί να εμφανίζει τα χαρακτηριστικά αποβλήτου παρά προϊόντων της αγοράς", είπε ο βουλευτής.

"Η κατάθεση αυτού του νομοσχεδίου δεν υπαγορεύεται σε καμία περίπτωση από περιβαλλοντικούς λόγους, αλλά από ασφυκτικές οικονομικές και επιχειρηματικές πιέσεις. Ουσιαστικά βρισκόμαστε μπροστά σε ένα νομοθετικό πλαίσιο έκτακτης ανάγκης το οποίο θυσιάζει δικλείδες ασφαλείας και θα μετακυλήσει δυσανάλογο ρίσκο στο δημόσιο και στην κοινωνία", είπε η ειδική αγορήτρια της Πλεύσης Ελευθερίας Πέτη Πέρκα.

Στις αιτιάσεις των κομμάτων της αντιπολίτευσης ότι πολλά ζητήματα θα ρυθμιστούν με εξουσιοδοτικές διατάξεις αντί να προσδιορίζονται στο νομοσχέδιο με σαφήνεια, απάντησε ο υφυπουργός Περιβάλλοντος και Ενέργειας Νίκος Τσάφος. "Πάμε να ρυθμίσουμε κάτι τεράστιο, κάτι που αφορά σε όγκο. Οι τέσσερις εταιρείες που ήρθαν, στο πλαίσιο της ακρόασης φορέων, να παρουσιάσουν τα επενδυτικά τους σχέδια, σας είπαν για τους τόνους που μπορούν να αποθηκεύσουνε. Είναι περίπου οι ίδιοι τόνοι που εκπέμπουν όλα τα νοικοκυριά της χώρας. Είναι πάνω από 4 εκατομμύρια τόνοι, τόσες είναι οι εκπομπές από όλα τα νοικοκυριά της χώρας. 'Αρα, μιλάμε για ένα τεράστιο κλάδο, στον οποίον θέλουμε να κρατήσουμε κάποιες ευελιξίες, γιατί όταν τα βάζεις όλα στο νόμο μετά αυτό σε περιορίζει σε μια νέα τεχνολογία, η οποία θα εξελιχθεί και εκεί θα πρέπει να βρούμε τις σωστές ισορροπίες", είπε ο κ. Τσάφος.

Στα επενδυτικά τους σχέδια αναφέρθηκαν εκπρόσωποι ομίλων που είχαν κληθεί στην επιτροπή Παραγωγής και Εμπορίου της Βουλής σε σχέση με τις ρυθμίσεις για τη δέσμευση, χρήση, μεταφορά και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα.

"Το έργο που αναπτύσσουμε είναι μια επένδυση που θα υπερβεί το 1 δισεκατομμύριο, σε πλήρη ανάπτυξη θα μπορέσει να βοηθήσει την αποθήκευση περίπου του 25% της εγχώριας βιομηχανίας. Της βιομηχανίας, η οποία δεν μπορεί να μειώσει τις εκπομπές της αλλάζοντας καύσιμο.

Παράλληλα θα αναπτυχθεί νέα τεχνογνωσία, εκπαιδευτικό αντικείμενο, προοπτικές απασχόλησης για τους νέους της ευρύτερης περιοχής της ανατολικής Μακεδονίας και Θράκης, η οποία εκτός από το γεωπολιτικό ρόλο που ήδη έχει, θα αποκτήσει έναν ακόμα πόλο ανάπτυξης", είπε η Κατερίνα Σαρδή (Managing Dinector Greece EnEarht Θυγατρική Energean). H ανάπτυξη αλυσίδων CCS (Carbon Capture and Storage - Δέσμευση και Αποθήκευση 'Ανθρακα), είπε η κ. Σαρδή, "θα δημιουργήσει 3.000 καινούργιες θέσεις εργασίας. Εκτιμάται ότι θα προστατεύσει 140.000 υφιστάμενες θέσεις εργασίας, θα διασφαλίσει έως και 15 δισεκατομμύρια εξαγωγών, θα αποτρέψει την απώλεια 7 δισεκατομμυρίου ετήσιου ΑΕΠ". Συνεπώς, τόνισε, η δημιουργία ενός σύγχρονου νομοθετικού πλαισίου όπως αυτό που προτείνεται σήμερα, θα ρυθμίσει με αποτελεσματικό τρόπο τα θέματα της αγοράς που είναι κρίσιμη και είναι μια πολύ μεγάλη ευκαιρία για τη Χώρα μας να υλοποιήσει.

Ο Κωνσταντίνος Χατζηφώτης (Διευθυντής Ευρωπαϊκών Υποθέσεων Ομίλου ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ (ΕΛΛΑΣ) Α.Ε.), είπε ότι "η ΜΟΤΟΡ ΟΪΛ υλοποιεί από το 2018, ένα φιλόδοξο και ισορροπημένο σχέδιο μετασχηματισμού που ενισχύει την ανθεκτικότητα και ευελιξία των υποδομών της. Επιπλέον, προωθεί σημαντικές επενδύσεις σε ένα διαφοροποιημένο ενεργειακό χαρτοφυλάκιο. Στο πλαίσιο αυτό, εντάσσεται και το έργο IRIS, που προβλέπει την εφαρμογή τεχνολογίας σε ECUs, σε υφιστάμενη μονάδα παραγωγής υδρογόνου στα διυλιστήρια των Αγίων Θεοδώρων. Η υλοποίηση του έργου θα οδηγήσει, στη δέσμευση 495 χιλιάδων τόνων διοξειδίου του άνθρακα ετησίως, στην παραγωγή σημαντικών ποσοτήτων μπλε υδρογόνου και στην παραγωγή συνθετικής μεθανόλης ενός νέου ναυτιλιακού καυσίμου χαμηλού ανθρακικού αποτυπώματος. Το διυλιστήριο των Αγίων Θεοδώρων, είναι ένα από τα λίγα διυλιστήρια στην Ευρωπαϊκή Ένωση, που έχουν λάβει χρηματοδότηση από το Ευρωπαϊκό Ταμείο Καινοτομίας".

Ο 'Αρης Τσικούρας (Group Decarbonization Strategy Director του Ομίλου TITAN) είπε ότι "το έργο «Ήφαιστος» της ΤΙΤΑΝ, είναι ένα έργο δέσμευσης άνθρακα με θετικό αντίκτυπο για το περιβάλλον, τη βιώσιμη ανάπτυξη και την ανταγωνιστικότητα. Το έργο θα υλοποιηθεί στο εργοστάσιο, στο Καμάρι Βοιωτίας και είναι ένα από τα σημαντικότερα έργα δέσμευσης άνθρακα στην Ευρώπη. Θα συμβάλει στη μείωση των εκπομπών διοξειδίου του άνθρακα του εργοστασίου κατά 98,5% σχεδόν μηδενίζοντας τις και θα επιδοτηθεί από το Ταμείο Καινοτομίας της Ευρωπαϊκής Ένωσης". Η ανάπτυξη μιας αλυσίδας αξίας CCS, είπε ο κ. Τσικούρας, θα αποφέρει σημαντικά οφέλη για την Ελλάδα,γιατί συνεισφέρει καθοριστικά στην επίτευξη των εθνικών στόχων και δεσμεύσεων μείωσης αερίων του θερμοκηπίου, καθιστά την Ελλάδα σημαντικό περιφερειακό παίκτη στην απανθρακοποίηση και την καινοτομία στη βιομηχανία και αναπτύσσει μια νέα οικονομική δραστηριότητα για την Ελλάδα, με επενδύσεις άνω των 3,5 δισ. ευρώ και με δημιουργία νέων υψηλά αμειβόμενων θέσεων εργασίας.

Ο Τάσος Βλασσόπουλος (Διευθύνων Σύμβουλος της HELLENiQ UpStream ΑΕ, Θυγατρική της HELLENiQ Energy Holdings ΑΕ.) ανέφερε ότι η HELLENiQ Energy, ιδιαιτέρως τα ΕΛΠΕ, τα οποία έχουν τρία διυλιστήρια, έχουν εκπομπές συνολικών ρύπων περίπου στα 4 εκατομμύρια τόνους ετησίως.

"Αυτή τη στιγμή εμείς μελετούμε την πιθανή εκτέλεση στο μέλλον ενός έργου στο διυλιστήριο της Ελευσίνας, όπου έχουμε τη μονάδα υδρογόνου. Το ύψος αυτού θα είναι περίπου 850 χιλιάδες τόνους ετησίως. Γιατί χρειαζόμαστε το CCS; Γιατί είναι ο πιο αποτελεσματικός τρόπος απανθρακοποίησης στη βιομηχανία της διύλισης και φυσικά και στη βιομηχανία του τσιμέντου. 'Αλλες βιομηχανίες έχουν εναλλακτικές για να μπορέσουν να μειώσουν τις εκπομπές διοξειδίου του άνθρακα", είπε ο κ. Βλασσόπουλος.

Ο Νίκος Μπόζος (Greece CCUS, Manager του Ομίλου ΗΡΑΚΛΗΣ - Heracles Group Lafarge HOLCIM), είπε ότι η δημιουργία της αλυσίδας αξίας του διοξειδίου του άνθρακα θα επιτρέψει στη βιομηχανία της Ελλάδας να διατηρήσει την ανταγωνιστικότητά της και μάλιστα να την κατατάξουν ανάμεσα στις πρωτοπόρες που θα εφαρμόσουν τις καινοτόμες τεχνολογίες δέσμευσης μεταφοράς και αποθήκευσης του άνθρακα, CCS. "Το CCS έχει ενταχθεί στον κατάλογο τεχνολογιών μηδενικών καθαρών εκπομπών που αναγνωρίζει η Ευρωπαϊκή Ένωση ως βέλτιστες για την απανθρακοποίηση της ενεργοβόρου βιομηχανίας, και της δυσχερώς απανθρακοποιούμενης, που ανήκει και η εταιρεία μας", είπε ο κ. Μπόζος και πρόσθεσε: "η εταιρεία μας, ως μέλος της HOLCIM, η οποία έχει πάρει ευρωπαϊκή χρηματοδότηση για υλοποίηση οκτώ έργων -σε όλη την Ευρώπη- δέσμευσης μεγάλης κλίμακας μεταξύ αυτών και το έργο OLYMPUS, που υλοποιείται στο εργοστάσιο του Αλιβερίου, δείχνει την πίστη μας ότι αυτή η τεχνολογία αποτελεί μονόδρομο για τη βιωσιμότητα και τον εκσυγχρονισμό της τσιμεντοβιομηχανίας στο περιβάλλον μηδενικών εκπομπών, που επιδιώκουμε να επιτύχουμε πρώτη ως μέλος της Ευρωπαϊκής ένωσης". Το δικό μας έργο,είπε ο κ. Μπόζος, αφορά τη δέσμευση και αποθήκευση ενός εκατομμυρίου τόνων διοξειδίου του άνθρακα, το οποίο είναι περίπου το 50% των εκπομπών συνολικά της ΑΓΕΤ Ηρακλής και των δύο εργοστασίων που δραστηριοποιούνται στη χώρα.

Στον αντίποδα, ο Λευτέρης Κυριακίδης δήμαρχος Θάσου δήλωσε ότι ο δήμος θα προσφύγει σε κάθε πράξη που θα εκδίδεται για την υλοποίηση του έργου της αποθήκευσης του άνθρακα. "Το έργο αυτό για εμάς, που θέλει η πολιτεία να το εκτελέσει λίγα χιλιόμετρα, λίγα μίλια από τις ακτές μας, είναι μια «επίθεση» και στο περιβάλλον και στο οικοσύστημα μας, αλλά και στην οικονομία μας. Εμείς θα κάνουμε ό, τι μας επιτρέπεται από την ισχύουσα νομοθεσία. Ήδη έχουμε προσφύγει στο Συμβούλιο της Επικρατείας και θα προσφεύγουμε στο μέλλον σε κάθε εκδιδόμενη πράξη από την πολιτεία στο Συμβούλιο της Επικρατείας εναντίον του έργου αυτού", είπε ο κ. Κυριακίδης και πρόσθεσε: "αυτά που εμείς γνωρίζουμε και αυτά που εμείς φροντίσαμε να μάθουμε είναι ότι όπου αλλού γίνεται στο εξωτερικό, γίνεται εκατοντάδες μίλια από τις ακτές και όχι ελάχιστα μίλια, λίγα δηλαδή χιλιόμετρα από νησιωτικούς προορισμούς, όπως τη Θάσο με πλούσιο οικοσύστημα και ανθηρή αναπτυσσόμενη τουριστική οικονομία".

"Είναι ανάγκη να περιοριστεί η χρήση της αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα εκεί όπου δεν χρειάζεται και να διασφαλιστεί ότι η ανάπτυξη του εξετάζεται μόνο για τομείς που το χρειάζονται για να μειώσουν τις σημαντικές εκπομπές των διεργασιών τους. Πρόκειται για το τσιμέντο, τον χάλυβα, τα πετροχημικά. Δεν θα πρέπει να υπονομεύεται η γενική πολιτική της απανθρακοποίησης", ανέφερε η 'Αννα Βαφειάδου, νομική σύμβουλος της WWF Ελλάς. "Το νομοσχέδιο επιτρέπει την έγχυση διοξειδίου του άνθρακα για εξόρυξη υδρογονανθράκων. Τα άρθρα 35 και 36, αποτελούν συνολικές διατάξεις που φωτογραφίζουν συγκεκριμένα πιλοτικά έργα πετρελαϊκών εταιρειών. Δεν προβλέπονται στην οδηγία. Ανοίγουν διάπλατα το ιδιαίτερα επικίνδυνο κεφάλαιο της συνισχυμένης ανάκτησης πετρελαίου", ανέφερε επίσης η κ. Βαφειάδου.

ΑΠΕ-ΜΠΕ/ΑΠΕ-ΜΠΕ/Παντελής Σαΐτας

Ορθή η απόφαση του Οργανισμού Λιμένα Καβάλας να στολίσει με δέντρα την πλατεία Κανάρη στην παραλιακή οδό. Φωτισμένα είναι πολύ όμορφα και ενισχύουν το γιορτινό κλίμα στην πόλη.

Ωστόσο διαπιστώνεται ένα τεράστιο πρόβλημα. Πόσο ασφαλές είναι τα δέντρα με ύψος περίπου στο 1,90 να συνδέονται με καλώδια με μονωτική ταινία σε εμφανές σημείο.

Παράλληλα κανείς δεν αποκλείει το ενδεχόμενο κάποιος ψηλός άνθρωπος είτε επίτηδες, είτε κατά λάθος να παρασύρει τα καλώδια και να πάθει ηλεκτροπληξία.

Πόσο ασφαλής είναι ο συγκεκριμένος διάκοσμος και ποιος αποφάσισε να συνδέσει τα καλώδια σε τόσο χαμηλό ύψος με μονωτική ταινία που πολύ εύκολα κάποιος μπορεί να φτάσει;

Τρία είναι τα μπλόκα των αγροτών στο νομό Καβάλας στη Χρυσούπολη, στο Αρχαίο Θέατρο των Φιλίππων και στον κόμβο της Μουσθένης στην Εγνατία Οδό.

Οι δρόμοι είναι ανοιχτοί και οι αγρότες αποφασίζουν κατά περίπτωση τους αποκλεισμούς κάποιες ώρες της ημέρας.

Σήμερα Δευτέρα 8 Δεκεμβρίου από τον Αγροτικό Σύλλογο Νέστου, αποφασίστηκε ο αποκλεισμός της Οδού Εγνατία στον κόμβο της Χρυσούπολης στο ρεύμα από Ξάνθη προς Καβάλα από τις 10:00 το πρωί και για μερικές ώρες.

Στην κινητοποίηση συμμετέχουν ο Εμπορικός Σύλλογος Χρυσούπολης και τα σωματεία Ταξί και φορτηγών δημοσίας χρήσης.

γράφει ο  

Βύρων Β. Δημητριάδης

“...Διεξάγουμε πόλεμο εναντίον της Ρωσίας...”!!!

Με τη δήλωση του Πρωθυπουργού της χώρας να έχει αποικιοποιήσει το φαντασιακό της κοινωνίας των ελλήνων και κάθε σκέψη να περιορίζεται αναγκαστικά εντός των ορίων που αυτός έθεσε, ο Παντελής Μπουκάλας -λες σαν απάντηση- τιτλοφόρησε το άρθρο του (“Καθημερινή” 23/11): “Ο Πόλεμος σαν αυτοεκπληρούμενη Προφητεία”, όπου, μ' ένα πολύ απλό και κατανοητό τρόπο αναπτύσσει τον μηχανισμό της σχέσης μεταξύ συνέχειας και ασυνέχειας στην ιστορική πορεία των πραγμάτων των ανθρώπων.

Γράφει ο Παντελής: “...Δεν συμφωνώ με τη μάλλον διαδεδομένη πίστη ότι και ο Τρίτος Παγκόσμιος Πόλεμος θα προκληθεί με γερμανική ευθύνη, υπάρχουν κι άλλοι υποψήφιοι πυροδότες...”.

Το πρώτο που έρχεται στο μυαλό είναι το αν αυτή η “διαδεδομένη πίστη” επηρεάζει τους “κι άλλους υποψήφιους πυροδότες”.

Αν δηλαδή, υπάρχουν αναγνωρίσιμα στοιχεία που χαρακτήριζαν την Πρωσική (Α' Π.Π.) και την Ναζιστική (Β' Π.Π.) Γερμανία που εντοπίζονται και στους σύγχρονους “υποψήφιους πυροδότες” ή, αν πρόκειται για κάτι εντελώς νέο.

Ανοίγω παρένθεση διότι σ' αυτό το χωροχρονικό σημείο -σύμφωνα με τη γνώμη που αυτή την περίοδο έχει σχηματίσει η αφεντομουτσουνάρα μου- ο φιλόσοφος Κορνήλιος Καστοριάδης εντοπίζει μια ασυνέχεια που συντελέστηκε στην ιστορική πορεία των πολεμικών συγκρούσεων μεταξύ των ανθρώπων:

“...Όταν σκεφτόμαστε πάνω στον πόλεμο, δεν θέλουμε απλώς να μάθουμε αν υπάρχει μια ενόρμηση του θανάτου (Freud) που ωθεί τους ανθρώπους να σκοτώνονται... αλλά α. Ποιες είναι οι κοινωνικές διαδικασίες οι κοινές σε όλα τα είδη κοινωνίας, σε όλες αυτές τις μορφές καθεστώτων, που οδηγούν σε πολέμους...; β. Ποιοι είναι οι μηχανισμοί ή οι ψυχικές διαδικασίες, με τη βαθιά έννοια του όρου, οι ασυνείδητες διαδικασίες, που ωθούν τους ανθρώπους που ζουν σε μια δεδομένη κοινωνία ή υπό το δεδομένο καθεστώς να σκοτώνουν οι μεν τους δε;... Πώς γίνεται η σύζευξη αυτών των δύο πραγμάτων, δηλαδή των κοινωνικών διαδικασιών που οδηγούν προς τον πόλεμο και των διαδικασιών που κατασκευάζουν μέσα στις κοινωνίες άτομα ικανά να σκοτώνουν και να σκοτώνονται σ' έναν πόλεμο;

...Υπάρχει ένα είδος αυτοσυντηρούμενου συστήματος που περιλαμβάνει επίσης μια αυτάμυνα, ικανή φυσικά να στραφεί και εναντίον των εσωτερικών διαταράξεων...

...Το Έθνος-Κράτος έγινε μια από τις κεντρικές φαντασιακές σημασίες του σύγχρονου δυτικοποιημένου κόσμου... ήξερε πάντα να χρησιμοποιεί το μίσος για τον άλλο... έξω.

...Ο ρατσισμός είναι από τις πιο ακραίες εκδηλώσεις του μίσους για τον άλλο... Ο ίδιος ο ορισμός του ρατσισμού υπό την ακραία μορφή του που κανένας δεν φαίνεται να είδε μέχρι σήμερα, είναι ότι ο άλλος είναι μη μετατρέψιμος (μη προσηλυτίσιμος). Πράγμα εντελώς αντίθετο από εκείνο που συνέβη, επί παραδείγματι, με τις αραβικές κατακτήσεις ή με τη χριστιανική-ευρωπαϊκή επέκταση, που απέβλεπαν στον προσηλυτισμό (ή την εκμετάλλευση) των άλλων...

...Η μη μετατρεψιμότητα του άλλου αντιστοιχεί με τον αφανισμό του ανεξάρτητα από κάθε πραγματική ή λογική εκτίμηση...

Και αυτή τη μη μετατρεψιμότητα συναντάμε κάθε φορά που έχουμε να κάνουμε με την εξάλειψη καθαυτήν...” - βλ: “ΑΚΥΒΕΡΝΗΤΗ ΚΟΙΝΩΝΙΑ”.

Με το κλείσιμο της παρένθεσης ανοίγουν οι προβολείς που φωτίζουν τα όσα γράφει στη συνέχεια στο άρθρο του ο Παντελής Μπουκάλας:

“...Ομολογώ εντούτοις την προκατάληψή μου: η προοπτική γιγάντωσης του στρατού μιας χώρας με βαρύτατο παρελθόν με τρομάζει. Και με τρομάζει ακόμη περισσότερο για τους εξής δύο λόγους:

Πρώτον, επειδή η Γερμανία και οι Γερμανοί δεν αντιμετώπισαν στο σύνολό τους καταπρόσωπο το παρελθόν τους αυτό, δεν το ψηλάφησαν με την οφειλόμενη τιμιότητα και ειλικρίνεια.

Αντίθετα, θέλησαν να το αφομοιώσουν ταχύτατα και ανώδυνα καταφεύγοντας σε προφάσεις του τύπου “δεν ήξερα τίποτε”, “εγώ έπαιρνα διαταγές” κτλ, ή και να το προσπεράσουν σαν να ήταν συμβατή με τα εν γένει πολεμικά ήθη η βιομηχανικών προδιαγραφών εξόντωση εκατομμυρίων ποντικιών, κατσαρίδων, “υπανθρώπων” κ.ο.κ.

Η πεισματική άρνηση των μεταπολεμικών γερμανικών κυβερνήσεων να αποζημιώσουν χώρες που τις δυνάστευσαν δολοφονώντας και λεηλατώντας, δεν έχει τόσο οικονομικά κίνητρα όσο ηθικά, δηλαδή ανήθικα: στην ουσία αρνούνται την “ιδιοκτησία” αν όχι του μείζονος ολοκαυτώματος τουλάχιστον των εκατοντάδων “μικρών” ολοκαυτωμάτων παντού στην υποδουλωμένη Ευρώπη...”.

Εντάξει. Έστω και μ' αυτόν τον σεμνό(;) τρόπο ο συγγραφέας μας περιγράφει τη μη αποναζιστικοποίηση της μεταπολεμικής Γερμανίας -μια πραγματικότητα που ανέδειξε πρώτη, νομίζω, η φιλόσοφος Χάνα Άρεντ με το ιδιαίτερα κυνηγημένο βιβλίο της “Ο Άιχμαν στην Ιερουσαλήμ”, αρκετά μέρη του οποίου μετέφερα σε σχόλια τα τελευταία χρόνια.

Βέβαια, παρενθετικά και μόνο, η μη αποναζιστικοποίηση της Γερμανίας έγινε εφικτή λόγω της συνειδητής κάλυψης της υπόλοιπης Ευρώπης και κυρίως των ΗΠΑ που την ίδια περίοδο ολοκλήρωναν τη δική τους ναζιστικοποίηση γνωστή, πλέον, ως νεοφιλελευθερισμός, αντικαθιστώντας τη μερική και τοπική Άρια φυλή με τη γενικευμένη παγκόσμια φυλή των ειδημόνων της οικονομικής ελίτ.

Την είδηση: “Ο Καγκελάριος της Γερμανίας Φρίντριχ Μερτς θέλει να φτιάξει η χώρα του τον μεγαλύτερο στρατό στην Ευρώπη...” ο Π.Μ σχολιάζει ως εξής: “...Και μάλιστα άρχισε ήδη τον νομοθετικό σχεδιασμό του, αποσπώντας ευρεία κοινοβουλευτική συναίνεση.

Δύο αριθμοί ίσως αρκούν: Το 2014 οι στρατιωτικές δαπάνες της Γερμανίας έφταναν τα 35 δισ ευρώ. Για το 2029 προβλέπεται δαπάνη 152 δισ ευρώ. Πενταπλασιασμός. Όχι των άρτων αλλά των όπλων. Γιατί το 2029;

Γιατί μέχρι τότε, όπως είπε ο Γερμανός υπ. Άμυνας Μπόρις Πιστόριους, “η Γερμανία πρέπει να βρίσκεται σε πολεμική ετοιμότητα”.

Άλλωστε, όπως διατείνονται ορισμένοι στρατιωτικοί αναλυτές, τους οποίους επικαλέστηκε ο Πιστόριους... το καλοκαίρι του 2025 ίσως ήταν το τελευταίο ειρηνικό της Ευρώπης.

Οπότε, καλού κακού, ας προμηθευτούμε δυο-τρεις “οδηγούς επιβίωσης”, ας ψάξουμε για καταφύγιο κι ας αρχίσουμε να αποθηκεύουμε όσπρια, παστά και μπίρες...”.

Η εικόνα της Γερμανικής συμμαχικής κυβέρνησης, των κομμάτων COU-CSU-SPD των χριστιανοδημοκρατών των Σοσιαλδημοκρατών των Πρασίνων, που πετυχαίνει μάλιστα ακόμη πιο “...ευρεία κοινοβουλευτική συναίνεση...” για την στρατιωτικοποίηση της οικονομίας και της ίδιας της Γερμανίας, η εικόνα αυτή, ταιριάζει απόλυτα, είναι η Γερμανία των Γερμανών που συνειδητά δεν θέλησαν να αποναζιστικοποιηθούν και που ορθά περιέγραψε ο Παντελής Μπουκάλας.

Εδώ εμφανίζεται ολοκάθαρα ένα περιστατικό ρήξης με το “αποικιοκρατούμενο φαντασιακό” -σύμφωνα με τον Καστοριάδη- ο Παντελής Μπουκάλας, ο συγγραφέας, μπορεί, όπως ο ίδιος δηλώνει, να τρομάζει με το “βαρύτατο παρελθόν” αλλά και με το παρόν της σημερινής Γερμανίας όμως δεν μπορεί να κρύψει το γεγονός ότι έχει τρομοκρατηθεί από το ίδιο το δικό του συμπέρασμα.

Αυτό δείχνει η συνέχεια όπου αναπτύσσει τον δεύτερο από τους λόγους που τον τρομάζουν: “...Ο φόβος μεγαλώνει επειδή στη σημερινή Γερμανία τον τόνο σε πολλά ζητήματα... τον δίνει η θεριεμένη Ακροδεξιά...”!!!

-Υπόθεση, βάσιμη, ότι με το “θεριεμένη Ακροδεξιά” εννοεί το κόμμα “Εναλλακτική για τη Γερμανία”, το AFD-.

Όμως είναι η “συμμαχική κυβέρνηση” με την “ευρεία κοινοβουλευτική συναίνεση” που στρατιωτικοποιεί τη γερμανική οικονομία και κοινωνία με στόχο την “ετοιμότητα πολέμου” και όχι η “Ακροδεξιά” -ή, πιο σωστά, μαζί και το AFD.

Και για όποιον δεν κατάλαβε, εδώ, έχουμε να κάνουμε με ολόκληρο το πολιτικό σύστημα της Γερμανίας που τα τελευταία 80 (1945-2025) χρόνια συνεχίζει να καλλιεργεί, σαν σε θερμοκήπιο, τον ναζισμό σε υβριδική μορφή υπό την κάλυψη της κοινοβουλευτικής “δημοκρατίας”.

Υ.Γ. Οι ευρωπαίοι Φυρερίσκοι φτιάχνουν ιδιωτικούς μισθοφορικούς στρατούς τύπου Blackwater (ΗΠΑ), Wagner (Ρωσία), Ναζιστικά Τάγματα Αζόφ (Ουκρανία) κ.α γιατί γνωρίζουν ότι οι λαοί δεν πρόκειται να ξαναστείλουν τα παιδιά τους σε νέους πολέμους-σφαγεία.