Ειδήσεις &
Τοπικά Νέα

Ελλάδα   >   Ν. Αχαϊας   >   Καλαβρυτα    >    Ειδήσεις & Τοπικά Νέα

Σκεπαστό: Μνημόσυνο Παναγιώτη Ανδ. Βασιλακόπουλου



Την Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2025 και ώρα 9:30 π.μ. θα τελεστεί στον Ιερό Ναό Αγίου Ανδρέου Σκεπαστού Καλαβρύτων το εξάμηνο μνημόσυνο για την ανάπαυση της ψυχής του Παναγιώτη Ανδ. Βασιλακοπούλου.


📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 12 December 2025 🕒 08:52


40ήμερο Μνημόσυνο Θεοδώρου Πριονά



Την Κυριακή 14 Δεκεμβρίου 2025, και ώρα 10:30 π.μ.,στον Ιερό Ναό Αγίου Βασιλείου Κοιμητηρίου Βύρωνα, θα τελεστεί το 40ήμερο Μνημόσυνο, για την ανάπαυση της ψυχής του ΘΕΟΔΩΡΟΥ ΠΡΙΟΝΑ


📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 12 December 2025 🕒 08:47


Καλάβρυτα: Μια τελετή βαθιάς μνήμης μέσα από φωτογραφίες, μαρτυρίες και ένα πένθιμο εμβατήριο (ΦΩΤΟ)



Στα Καλάβρυτα, εκεί όπου η ιστορία του τόπου δεν γράφεται σε βιβλία αλλά χαρασσόταν στις καρδιές των ανθρώπων, η Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου απέκτησε φέτος έναν βαρύ, αλλά βαθιά ανθρώπινο συμβολισμό. Στις 4.30 το απόγευμα, στο Ιστορικό Κοιμητήριο, εκεί όπου κάθε βήμα κουβαλούσε και μια ανάσα μνήμης, παρουσιάστηκε η υπαίθρια έκθεση φωτογραφίας «Μνήμες Επετείων» του Θεοφάνη Παπαγεωργίου. Αμέσως μετά, στις 5 μ.μ., στον ίδιο τόπο, προβλήθηκε το ντοκιμαντέρ «Τα τελευταία γενέθλια» του Πάνου Τσαπάρα, σε διοργάνωση της Ένωσης Θυμάτων Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος σε συνεργασία με το Δήμο Καλαβρύτων που ενέταξε την εκδήλωση στις επίσημες εκδηλώσεις του Δήμου Καλαβρύτων.
Το Κοιμητήριο δεν φιλοξένησε απλώς μια εκδήλωση. Έγινε ο ίδιος ο καμβάς της μνήμης. Μια υπαίθρια ιστορία που επιχείρησε να μιλήσει για όσα δεν χωρούσε το στόμα, για όσα οι γενιές έφεραν σιωπηλά, σαν άβατο βάρος.
Οι φωτογραφίες που μιλούσαν
Στην έκθεση παρουσιάστηκαν 28 ασπρόμαυρες φωτογραφίες, μεγάλων διαστάσεων. Όχι απλά πορτρέτα· αλλά στιγμές από το βλέμμα των επιζώντων και των χηρών, εκείνων που κάθε χρόνο ανέβαιναν τον δικό τους Γολγοθά. Οι άντρες και οι γυναίκες αυτοί δεν στέκονταν μόνο ως μάρτυρες της Ιστορίας. Στέκονταν ως η προσωποποίηση της αντοχής.
Το βλέμμα τους δεν ζητούσε εκδίκηση. Ζητούσε να μην ξεχαστεί.
Να μη σβήσει η «γραμμή αίματος» που ξεκινούσε από το Λόφο του Καππή και έφτανε μέχρι σήμερα.
Ο φακός του Φάνη Παπαγεωργίου αποτύπωσε ό,τι συχνά οι λέξεις αδυνατούσαν: τον ανθρώπινο πόνο που μεταμορφωνόταν σε καθήκον μνήμης. Το Κοιμητήριο των Καλαβρύτων, από τόπος ανάπαυσης, αναδείχθηκε σε τόπο ζωντανής ιστορίας. Εκεί όπου κάθε όνομα στην πέτρα αφηγούνταν μια οικογενειακή τραγωδία.
Το ντοκιμαντέρ που έκανε την ιστορία να αναπνέει
«Τα τελευταία γενέθλια» δεν ήταν απλώς ένα ντοκιμαντέρ. Ήταν μια κατάθεση ψυχής.
Ο Πάνος Τσαπάρας κατέγραψε με συγκλονιστικό τρόπο και μοναδική ευαισθησία τις μαρτυρίες παιδιών που, το 1943, ήταν μικρότερα των 14 ετών. Παιδιών που γλίτωσαν από τις σφαίρες, αλλά ποτέ από τη μνήμη. Παιδιών που δεν τους χαρίστηκε η ζωή· τους δόθηκε σαν άλυτο βάρος, σαν ισόβια «επόμενη ημέρα».
Το 1996, ώριμοι πλέον ενήλικες, θυμήθηκαν. Και στην αφήγησή τους δεν υπήρχε δράμα για εντυπωσιασμό. Υπήρχε μόνο η βαριά αλήθεια: πως ό,τι απέμεινε μετά το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων ήταν παιδιά που έμαθαν να μεγαλώνουν μέσα στον αφανισμό.
Η ιδέα για τη συλλογή αυτών των μαρτυριών ανήκε στη Γιώτα Κωνσταντοπούλου, ενώ το σενάριο, η σκηνοθεσία και η μουσική έφεραν την υπογραφή του Πάνου Τσαπάρα. Το αποτέλεσμα ήταν ένα έργο που στεκόταν με σεβασμό απέναντι στην ιστορία και με συγκλονιστική απλότητα απέναντι στον άνθρωπο.
Και σε αυτή την ιδιαίτερη στιγμή, ο δημιουργός του ντοκιμαντέρ, κ. Πάνος Τσαπάρας, παρουσίασε το έργο του με συγκινητικό τρόπο, μεταδίδοντας στο κοινό όχι μόνο τις μαρτυρίες αλλά και το ανθρώπινο βάθος που τις περιέβαλε.
Ο δημιουργός υπενθύμιζε πως ο πόλεμος δεν έχει εθνικότητα. Πως χτυπά με την ίδια αγριότητα, όπου κι αν βρεθεί. Και πως κάθε Ολοκαύτωμα, ανεξαρτήτως τόπου, οικοδομεί το ίδιο πανανθρώπινο χρέος, να μην επιτραπεί η λήθη.
Στα Καλάβρυτα, αυτή η υπενθύμιση δεν ήταν θεωρία. Ήταν καθημερινότητα, ήταν αέρας, ήταν το ίδιο το τοπίο.
Η έκθεση και το ντοκιμαντέρ δεν επιχείρησαν απλώς να παρουσιάσουν στιγμές. Επιχείρησαν να βάλουν τον θεατή στη θέση εκείνων που έζησαν την απώλεια. Να νιώσει το ρίγος του χώρου. Να αφουγκραστεί τις φωνές που ταξίδευαν από το 1943 μέχρι σήμερα.
Και πάνω από όλα, θύμισαν κάτι βαθιά ανθρώπινο, ότι πίσω από κάθε μνημείο υπήρχε ένα βλέμμα, μια οικογένεια, μια ιστορία που ζητούσε να ειπωθεί ξανά και ξανά.
Συγκλονιστική παρουσία της Φιλαρμονικής
Αξίζει επίσης να σημειωθεί η συγκλονιστική παρουσία της Φιλαρμονικής του Δήμου, η οποία, παίζοντας ένα πένθιμο εμβατήριο, πέρασε αργά μέσα από το Κοιμητήριο των Καλαβρύτων. Η πομπή της μουσικής ανάμεσα στους τάφους δημιούργησε μια ατμόσφαιρα βαθιάς κατάνυξης, κάθε νότα αντηχούσε σαν υπόκωφη προσευχή, σαν φόρος τιμής στους ανθρώπους που χάθηκαν. Ήταν μια στιγμή που δεν άκουγες απλώς μουσική, την ένιωθες να διαπερνά τον χώρο, να συνομιλεί με τη μνήμη και να συνοδεύει, με απόλυτο σεβασμό, την τελετουργική βαρύτητα της ημέρας.
για το ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS
Νίκος Κυριαζής

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 12 December 2025 🕒 08:42


Συγκρότηση σε Σώμα της ΔΗΜ.Τ.Ο. Νέας Δημοκρατίας Καλαβρύτων



Η Δημοτική Τοπική Οργάνωση Νέας Δημοκρατίας Καλαβρύτων ανακοινώνει τη συγκρότηση σε σώμα του νέου Συμβουλίου, το οποίο προέκυψε μετά τις πρόσφατες εσωκομματικές διαδικασίες. Η νέα σύνθεση, με πνεύμα ανανέωσης, συνεργασίας και ευθύνης, αναλαμβάνει να εκπροσωπήσει την Παράταξη στην περιοχή, ενισχύοντας τον θεσμικό της ρόλο και προωθώντας τις αρχές και τις αξίες της.
Η σύνθεση του Συμβουλίου της ΔΗΜ.Τ.Ο. Καλαβρύτων έχει ως εξής:
•Πρόεδρος  Νικολόπουλος Δημήτριος
•Αντιπρόεδρος  Καρούζος Γεώργιος
•Αντιπρόεδρος Β  Θεοδώρου Ανδρέας
•Γραμματέας  Μήτση Σοφία
•Ταμίας  Βερντζάγιας Αλέξανδρος
•Υπεύθυνη Εκλογικής Ετοιμότητας  Βορύλλα Μαρία
•Υπεύθυνη Στρατηγικού Σχεδιασμού & Επικοινωνίας  Νικολοπούλου Χρυσάφω
•Υπεύθυνος Εργαζομένων Ιδιωτικού και Δημόσιου Τομέα  Χαμακιώτης Παναγιώτης
•Υπεύθυνος Τοπικής Αυτοδιοίκησης  Θεοδώρου Ανδρέας
•Υπεύθυνος Παραγωγικών και Επιστημονικών Φορέων  Γκράμμης Ανδρέας
•Υπεύθυνος Οικογενειακής Πολιτικής και Ισότητας των Φύλων  Θανόπουλος Χρήστος
•Μέλος  Καραγκούνη Μαρία

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 12 December 2025 🕒 08:08


Σε κίνδυνο η Αχαΐα - Σημαντική ημερίδα για την κλιματική κρίση

Από αριστερά οι ομιλητές: Γιώργος Παππάς, Εκάβη Ίσαρη, Στυλιανός Μπλέτσας, Ιωάννης Κουκουβέλας, Ανδρέας Τσώκος με τον συντονιστή Παναγιώτη Σακελλαρόπουλο


Η κλιματική κρίση έχει ήδη «χτυπήσει» την πόρτα της Αχαΐας, κυρίως μέσω της εκδήλωσης πυρκαγιών, πλημμυρών, κατολισθήσεων, αλλά και της παράκτιας διάβρωσης, απειλώντας αστικά κέντρα, ακτές και προστατευόμενες περιοχές, όπως ο Βουραϊκός.
Για τον λόγο αυτό καθίσταται επιτακτική η ανάγκη μιας βιώσιμης παρέμβασης, η οποία θα προκύψει μέσα από τη συνεργασία της πολιτείας, της αυτοδιοίκησης, της επιστημονικής κοινότητας και, γενικότερα, όλων των συναρμόδιων φορέων, ώστε να υπάρξει ουσιαστική θωράκιση της περιοχής από τις επιπτώσεις της κλιματικής κρίσης που ήδη είναι ορατές.
Αυτό ήταν το γενικό συμπέρασμα που εξήχθη κατά τη διάρκεια της ημερίδας με θέμα «Κλιματική κρίση: Από την περιβαλλοντική αβεβαιότητα στη βιώσιμη παρέμβαση», η οποία πραγματοποιήθηκε χθες το απόγευμα (6–8 μ.μ.) στην αίθουσα εκδηλώσεων του Επιμελητηρίου Αχαΐας, με διοργανωτή τον Πατραϊκό Όμιλο Πολιτιστικής και Τουριστικής Κληρονομιάς και με τη στήριξη της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας.

ΣΤ. ΜΠΛΕΤΣΑΣ: «ΕΠΕΝΔΥΟΥΜΕ ΣΤΟ ΜΟΝΤΕΛΟ ΑΝΘΕΚΤΙΚΩΝ ΠΟΛΕΩΝ»
«Αναζητούμε ένα μοντέλο ανθεκτικών πόλεων στην κλιματική αλλαγή», τόνισε ο Αντιπεριφερειάρχης Βιώσιμης Ανάπτυξης, Ενέργειας, Χωροταξίας και Περιβάλλοντος της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας, Στυλιανός Μπλέτσας, κατά τη διάρκεια της ομιλίας του, παρουσιάζοντας αναλυτικά τις παρεμβάσεις που έχουν ήδη δρομολογηθεί.
«Για να επιτευχθεί βιώσιμη αστική ανάπτυξη, οι πόλεις πρέπει να μεταβούν από τις παραδοσιακές αναπτυξιακές στρατηγικές σε μοντέλα ανθεκτικά στην κλιματική αλλαγή. Αυτό απαιτεί μακροπρόθεσμο σχεδιασμό που να ενσωματώνει τις αστικές καιρικές συνθήκες, το κλίμα, το νερό και τις περιβαλλοντικές υπηρεσίες, με αποτελεσματική τοπική διακυβέρνηση», υπογράμμισε. Και τόνισε ότι «η πολύπλευρη δράση της Τοπικής Αυτοδιοίκησης είναι καθοριστική. Για αυτόν τον λόγο η ανάδειξη περιβαλλοντικών θεμάτων, η πολυεπίπεδη ενίσχυση της κλιματικής ανθεκτικότητας και η επένδυση στην περιβαλλοντική καινοτομία βρίσκονται στον πυρήνα των δράσεων της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας. Η στενή μας συνεργασία με πανεπιστημιακά ιδρύματα και περιβαλλοντικούς φορείς είναι ενδεικτική της βούλησής μας να μεταφέρουμε σύγχρονη περιβαλλοντική τεχνογνωσία στους παραγωγικούς και οικονομικούς φορείς της περιοχής μας».
Δ. ΓΚΟΥΤΗΣ: «ΤΟ 70% ΤΩΝ ΟΙΚΙΣΜΩΝ ΤΗΣ ΑΧΑΪΑΣ ΣΤΟΝ ΕΘΝΙΚΟ ΧΑΡΤΗ ΚΙΝΔΥΝΟΥ»
Τον κώδωνα του κινδύνου έκρουσε ο Διονύσιος Γκούτης, Γενικός Διευθυντής της Ελληνικής Αρχής Γεωλογικών και Μεταλλευτικών Ερευνών (ΕΑΓΜΕ), ο οποίος σε διαδικτυακή παρέμβασή του τόνισε πως «το 70% των οικισμών της Αχαΐας εντάσσεται στον νέο Εθνικό Χάρτη Κινδύνου Πυρκαγιών, που κατατάσσει περιοχές και Δήμους που βρίσκονται στο κόκκινο και απειλούνται από την κλιματική κρίση», επισημαίνοντας παράλληλα την ανάγκη για τεκμηριωμένες λύσεις και συντονισμένη πολιτική προστασία.
Ι. ΚΟΥΚΟΥΒΕΛΑΣ: «ΜΟΝΟΔΡΟΜΟΣ ΟΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΚΕΣ ΛΥΣΕΙΣ»
Στις επιπτώσεις από τις πυρκαγιές και τις κατολισθήσεις στον Βουραϊκό εστίασε ο Ιωάννης Κουκουβέλας, Καθηγητής Γεωλογίας του Πανεπιστημίου Πατρών, τονίζοντας πως η σύγχρονη τεχνολογία αποτελεί μονόδρομο για την πρόληψη κινδύνων και για την ορθή διαχείριση του Οδοντωτού. «Μόνο μέσα από την τεχνολογία και την επιστήμη θα μπορέσουμε να διασφαλίσουμε την ακεραιότητα αυτού του χώρου», σημείωσε, υπογραμμίζοντας πως το μικροκλίμα επηρεάζεται από το ανάγλυφο της περιοχής και, γι’ αυτό, απαιτείται η εφαρμογή τεχνικών λύσεων.
Γ. ΠΑΠΠΑΣ: «ΚΛΕΙΔΙ Η ΠΡΑΣΙΝΗ ΦΟΡΟΛΟΓΙΑ»
Ο Γιώργος Παππάς, Πρόεδρος του Οικονομικού Επιμελητηρίου Βορειοδυτικής Πελοποννήσου και Δυτικής Ελλάδας, αναφέρθηκε στην «πράσινη φορολογία ως εργαλείο δίκαιης μετάβασης», εξηγώντας πρακτικές που εφαρμόζουν άλλες χώρες μέσω της ενεργοποίησης τριών κατηγοριών τελών: στην ενέργεια, στις εκπομπές ρύπων και στη ρύπανση του περιβάλλοντος.
Ε. ΊΣΑΡΗ: «ΣΥΓΧΡΟΝΕΣ ΜΕΘΟΔΟΥΣ ΕΞΟΙΚΟΝΟΜΗΣΗΣ ΝΕΡΟΥ»
Τη συμβολή της αειφόρου διαχείρισης υγρών αποβλήτων ανέδειξε η δρ Εκάβη Ίσαρη, Χημικός, M.Sc., PhD, από το Εργαστήριο Τεχνολογιών Αειφορικής Διαχείρισης Αποβλήτων του ΕΑΠ, η οποία, στην ομιλία της με θέμα «Κλιματική κρίση και υδατικοί πόροι», εστίασε στις σύγχρονες μεθόδους εξοικονόμησης νερού, λόγω της λειψυδρίας και της μείωσης του υδατικού αποθέματος, ιδίως για τις ανάγκες της άρδευσης.

ΠΑΡΕΜΒΑΣΕΙΣ
Τον συντονισμό της ημερίδας έκανε ο δημοσιογράφος Παναγιώτης Σακελλαρόπουλος. Ενδιαφέρουσες ήταν οι τοποθετήσεις από τους παριστάμενους μεταξύ των οποίων του αντιδημάρχου Έργων Αιγιαλείας, Βασίλειου Χριστόπουλου και του επικεφαλής της αντιπολίτευσης του Δήμου Ερυμάνθου, Διαμαντή Κανελλόπουλου.
Α. ΤΣΩΚΟΣ: «Η Δυτική Πελοπόννησος στην πρώτη γραμμή της παράκτιας κρίσης»
Η Δυτική Πελοπόννησος βρίσκεται σήμερα αντιμέτωπη με μία από τις πιο αθόρυβες, αλλά και πιο καθοριστικές συνέπειες της κλιματικής κρίσης: την παράκτια διάβρωση. Πρόκειται για ένα φαινόμενο που δεν περιορίζεται σε τοπική κλίμακα, αλλά συνδέεται με παγκόσμιες περιβαλλοντικές μεταβολές, οι οποίες ήδη επηρεάζουν εκατοντάδες εκατομμύρια ανθρώπους. Όπως ανέφερε ο δρ Ανδρέας Τσώκος, Γεωλόγος–Μελετητής και ειδικός στη διαχείριση παράκτιων συστημάτων, «οι επιλογές που θα γίνουν σήμερα θα καθορίσουν το μέλλον της παράκτιας Ελλάδας για δεκαετίες».
Παράλληλα, σημείωσε πως το πρόβλημα είναι ήδη εμφανές στη Δυτική Αχαΐα, όπου οι ακτές υποχωρούν με ανησυχητικό ρυθμό. Έργα που συζητούνται για περισσότερο από μία δεκαετία έφτασε η ώρα να μπουν σε τροχιά υλοποίησης, με στόχο την αποκατάσταση των παραλιών και την προστασία οικισμών και υποδομών, ενώ πρότεινε συγκεκριμένες λύσεις.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 12 December 2025 🕒 08:01


12 Δεκεμβρίου 1943 - Παραμονή της μεγάλης Σφαγής

Η χρονολογική σειρά των γεγονότων πριν και μετά το Καλαβρυτινό Ολοκαυτωμα από τα Ντοκουμέντα του Ιστορικού Αρχείου Κανελλόπουλου (Ι.Α.Κ.).
ΑΠΑΓΟΡΕΥΕΤΑΙ η αναδημοσίευση, η αναπαραγωγή, ολική μερική ή περιληπτική ή κατά παράφραση ή διασκεύαση απόδοσης του περιεχομένου της ιστορικής έρευνας με οποιονδήποτε τρόπο, μηχανικό, ηλεκτρονικό, φωτοτυπικό, ηχογραφίσεως ή άλλο, χωρίς γραπτή άδεια του Ι.Α.Κ. (Ν 2121/1993)

Κυριακή 12η Δεκεμβρίου 1943


1) Επιχείρηση Καλάβρυτα

Σε γενικές γραμμές ολοκληρώθηκε με την άφιξη σε Καλάβρυτα – Μαζέϊκα – Τριπόταμα. Στις 12-13/12 τα αποσπάσματα ανέλαβαν την εκκαθάριση και περαιτέρω διεξαγωγή των αντιποίνων στην καταληφθείσα περιοχή. 
α) Το Απόσπασμα Wolfinger με την μηχανοκίνητη ομάδα επέστρεψαν στις βάσεις. Η Ορεινή Ομάδα μετακινήθηκε από τα Καλύβια προς την ΄Ανω Βλασία μέσω (δυσ).
β) Το Απόσπασμα Gnass διενήργησε επιτυχή αναζήτηση του τόπου εκτελέσεως των τμημάτων του 5/749 Λόχου Κυνηγών. Μέχρι τώρα έχουν ταφεί μερικά πτώματα. Οι δύο ενισχυμένοι Λόγοι Κυνηγών του Αποσπάσματος Kockert έφθασαν στο χωριό Φονιάς (10 χλμ. ΒΔ της Καστανιάς) προς υποβοήθηση της Επιχειρήσεως «Stiglitz».
γ) Κατά την Επιχείρηση «Buffel» (ενισχυμένοι λόγοι του 965 Συντάγματος Πεζικού Φρουράς) συμπλοκή κοντά στον Μάγειρα (15 χλμ. Δ. του Πύργου). 

2) Επιχείρηση «Stiglitz»

Διαπιστώθηκαν ισχυρές δυνάμεις στο δυτικό άκρο της κοιλάδας του Φενεού. Δύο αποσπάσματα του ΙΙΙ/22 Τάγματος Αεροπορικών Καταδρομών και η Ομάδα Kockert ανέλαβαν την περικύκλωσή τους. 
Πρόθεση για τις 13.12.43

Συνέχιση της Επιχείρησης «Stiglitz».

Εκκαθαριστική επιχείρηση κατά την επιστροφή των στρατευμάτων από την Επιχείρηση «Καλάβρυτα» στις βάσεις.
Ενισχυμένος 13/737 Λόχος Κυνηγών: διερεύνηση των περιοχών και επιβολή των αντιποίνων στην περιοχή ανατολικά και δυτικά των Μαζέϊκων.

Σε συνέχεια της αναγνωρίσεως και διερευνήσεως στην καθορισμένη περιοχή υπό τις δυσχερέστατες συνθήκες (έδαφος και καιρός) διερευνήθηκαν οι περιοχές Καλύβια και Νουσά. Συγκεντρώθηκαν και άλλες αγέλες κτηνών (περίπου 300 πρόβατα και κατσίκες). Το χωριό Δερβινή καταστράφηκε ολοσχερώς. Τη νύχτα η ίλη που επιχειρούσε εκεί επέστρεψε στα Τριπόταμα. Η 2η ΄Ιλη διερεύνησε τις περιοχές Δεχούνι, Βερσίτσι και Λόπεσι. Μεμονωμένα οικήματα, στα οποία βρέθηκαν πολεμοφόδια κ.ά., καταστράφηκαν ολοσχερώς. Στις 16.00 έφθασε διαταγή για νέα αποστολή της Ομάδος Προελάσεως Kockert. Ο Σταθμός Διοικήσεως του αποσπάσματος ορίστηκε ακολούθως στα Μαζέϊκα. Η γέφυρα του ποταμού Αροάνιου επισκευάσθηκε αμέσως μετά την άφιξη στα Μαζέϊκα. Στις 20.00 το Κλιμάκιο Διοικητικής Μερίμνης του Τμήματος Αναγνωρίσεως προήλασε με οχήματα προς Τρίπολη για να μεταφέρει ήδη τη νύχτα τροφή για την Ομάδα Προελάσεως Kockert. Λόγω της ισχυρής βροχής οι βελτιώσεις στην οδό Μαζέϊκων ως τη συμβολή των οδών Βυτίνας-Λεβιδίου είχαν εκ νέου υποστεί ζημιές και έπρεπε εν μέρει να επιδιορθωθούν και πάλι. Επιπλέον, η οδός ήταν κατά τόπους λασπώδης, ώστε το Κλιμάκιο Διοικητικής Μερίμνης δεν επέστρεψε στα Μαζέϊκα στις 13/12/43 στις 04.00 ή 05.00, όπως αναμενόταν, αλλά μόλις στις 09.00. Η Ομάδα Προελάσεως Kockert διενήργησε με έναν λόχο την ανάσυρση των νεκρών που είχαν εν τω μεταξύ βρεθεί. Υπό δυσχερέστατες συνθήκες ανευρέθησαν 70 νεκροί, μεταξύ των οποίων ο Λοχαγός Schober, που αναγνωρίστηκε από τον Λοχία του Λόχου και ετάφη. Καθώς σύμφωνα με την επιστολή του Λοχαγού Schober οι αιχμάλωτοι ήταν 78, η αναζήτηση συνεχίσθηκε για τους 5 νεκρούς που έλειπαν. Η αναζήτηση δεν είχε όμως επιτυχία. Στις 20.00 ο Λοχαγός Kockert επέστρεψε στα Μαζέϊκα μαζί με το λόχο που είχε διενεργήσει την αναζήτηση. Ο Λόχος Met διεξήγαγε εν τω μεταξύ την έρευνα στις περιοχές Τουρλάδα, Βάλτος, ΄Αγιος Νικόλαος, ΄Αρμπουνας, Καλύβια και Πλανητέρο. Οι περιοχές Βάλτος, Πλανερού και Καλύβια καταστράφηκαν ολοσχερώς. Στην περιοχή της επιχειρήσεως τυφεκίσθηκαν 11 ΄Ελληνες.

Ενισχυμένος 13/737 Λόχος Κυνηγών: διερεύνηση των περιοχών και επιβολή των αντιποίνων στην περιοχή ανατολικά και δυτικά των Μαζέϊκων. Ενισχυμένος 11/737 Λόχος Κυνηγών: με δύο σκοπευτές αναζήτηση των εκτελεσθέντων. Στις 06.00 αναχώρηση από το Πλανητέρο, ανοδική πορεία κατά μήκος της κοιλάδας του ποταμού, οι νεκροί ανευρέθησαν στις 11.30 σε μια βαθιά χαράδρα. ΄Ηταν ρακένδυτοι και, εν μέρει, με μέλη άσχημα εξαρθρωμένα λόγω της πτώσης στην 100 μ. βαθιά χαράδρα. Η ανάσυρσή τους αποδείχθηκε εξαιρετικά δυσχερής, ωστόσο κατέστη δυνατόν να ανασυρθούν 70 νεκροί, εν μέρει να αναγνωρισθούν και να ενταφιασθούν σε τέσσερα σημεία. Επιστροφή στα Μαζέϊκα στις 20.00. Η Μάχιμη Ομάδα Glitz αναφέρει την προπαρασκευή 2.000 ανταρτών στην περιοχή 4 χλμ. νοτιοανατολικά του Φονιά. Η Μάχιμη Ομάδα Kockert με το Ορεινό Πυροβολικό να σπεύσει αμέσως προς ενίσχυση. Κατόπιν ερωτήματος περί των προθέσεων του Glitz ελήφθη το τηλεγραφικό μήνυμα: «Η Μάχιμη Ομάδα Glitz με μάχιμα τμήματα ξεκίνησε επιχείρηση κυκλώσεως βόρεια και νότια της κοιλάδας του Φενεού». Η απόφασή μου: Μέσω Βάλτου να εξασφαλισθεί αρχικά το ύψωμα κοντά στο όρος Ντουρντουβάνα. 
Ο Σμήναρχος Μίχος με ομάδα του Ανεξαρτήτου Τάγματος ΕΛΑΣ Καλαβρύτων
Επιστροφή της ομάδας Wolfinger με τα μηχανοκίνητα τμήματα στην Πάτρα. Η Ορεινή Ομάδα μετέβη από τα Καλύβια στην ΄Ανω Βλασία. Η Ομάδα Gnass εντόπισε τον τόπο εκτελέσεως του Λόχου 5/749 Jager Regiment. Ανασύρθηκαν μερικά πτώματα. Δύο ενισχυμένοι Λόχοι της ομάδας Gnass (Ομάδα Kockert) προς υποβοήθηση της Επιχειρήσεως «Stiglitz» ανέλαβαν δράση στο Φονιά (10 χλμ. ΒΔ της Καστανιάς) και ξεκίνησαν στις 02.30. Σε συνέχεια της αναγνωρίσεως και διερευνήσεως στην καθορισμένη περιοχή υπό τις δυσχερέστατες συνθήκες (έδαφος και καιρός) διερευνήθηκαν οι περιοχές Καλύβια και Νουσά. Συγκεντρώθηκαν και άλλες αγέλες κτηνών (περίπου 300 πρόβατα και κατσίκες). Το χωριό Δερβινή καταστράφηκε ολοσχερώς. Τη νύχτα η ίλη που επιχειρούσε εκεί επέστρεψε στα Τριπόταμα. Η 2η ΄Ιλη διερεύνησε τις περιοχές Δεχούνι, Βερσίτσι και Λόπεσι. Μεμονωμένα οικήματα, στα οποία βρέθηκαν πολεμοφόδια κ.ά., καταστράφηκαν ολοσχερώς. Στις 16.00 έφθασε διαταγή για νέα αποστολή της Ομάδος Προελάσεως Kockert. Ο Σταθμός Διοικήσεως του αποσπάσματος ορίστηκε ακολούθως στα Μαζέϊκα. Η γέφυρα του ποταμού Αροάνιου επισκευάσθηκε αμέσως μετά την άφιξη στα Μαζέϊκα. Στις 20.00 το Κλιμάκιο Διοικητικής Μερίμνης του Τμήματος Αναγνωρίσεως προήλασε με οχήματα προς Τρίπολη για να μεταφέρει ήδη τη νύχτα τροφή για την Ομάδα Προελάσεως Kockert. Λόγω της ισχυρής βροχής οι βελτιώσεις στην οδό Μαζέϊκων ως τη συμβολή των οδών Βυτίνας-Λεβιδίου είχαν εκ νέου υποστεί ζημιές και έπρεπε εν μέρει να επιδιορθωθούν και πάλι. Επιπλέον, η οδός ήταν κατά τόπους λασπώδης, ώστε το Κλιμάκιο Διοικητικής Μερίμνης δεν επέστρεψε στα Μαζέϊκα στις 13/12/43 στις 04.00 ή 05.00, όπως αναμενόταν, αλλά μόλις στις 09.00. Η Ομάδα Προελάσεως Kockert διενήργησε με έναν λόχο την ανάσυρση των νεκρών που είχαν εν τω μεταξύ βρεθεί. Υπό δυσχερέστατες συνθήκες ανευρέθησαν 70 νεκροί, μεταξύ των οποίων ο Λοχαγός Schober, που αναγνωρίστηκε από τον Λοχία του Λόχου και ετάφη. Καθώς σύμφωνα με την επιστολή του Λοχαγού Schober οι αιχμάλωτοι ήταν 78, η αναζήτηση συνεχίσθηκε για τους 5 νεκρούς που έλειπαν. Η αναζήτηση δεν είχε όμως επιτυχία. Στις 20.00 ο Λοχαγός Kockert επέστρεψε στα Μαζέϊκα μαζί με το λόχο που είχε διενεργήσει την αναζήτηση. Ο Λόχος Met διεξήγαγε εν τω μεταξύ την έρευνα στις περιοχές Τουρλάδα, Βάλτος, ΄Αγιος Νικόλαος, ΄Αρμπουνας, Καλύβια και Πλανητέρο. Οι περιοχές Βάλτος, Πλανερού και Καλύβια καταστράφηκαν ολοσχερώς. Στην περιοχή της επιχειρήσεως τυφεκίσθηκαν 11 ΄Ελληνες. 

Την Κυριακή από το πρωί συγκεντρώνουν από τις γύρω περιοχές τα ζώα (πρόβατα, γίδια, αγελάδια κ.λπ.) και αφού τα περιορίζουν στο φραγμένο χωράφι, στο Χάνι του Μπάρμπα-Στάθη Ζαχλωρίδη που βρίσκεται κοντά στο σταθμό, τα σφάζουν και τα μεταφέρουν με το τρενάκι ή με καμιόνια στο Αίγιο και στην Πάτρα. Το απόγευμα της ίδιας ημέρας ο στρατιωτικός διοικητής της επιχείρησης καλεί τον πρόεδρο της Κοινότητας Χρήστο Παπανδρέου και τον ευχαριστεί για την άψογη φιλοξενία των Καλαβρυτινών. Στη συνέχεια του ανακοινώνει ότι το πρωί θα φύγουν από τα Καλάβρυτα και τον αποχαιρετά. Ο επιθανάτιος ρόγχος της πόλης μας αρχίζει. Οι Καλαβρυτινοί δεν κοιμούνται, κάθονται στα τζάκια, συζητούν και αναρωτιούνται τι ημέρα άραγε θα ξημερώσει; Τι τους επιφυλάσσει; Μήπως οι ώρες τους είναι μετρημένες; Τα σκυλιά ουρλιάζουν και τα χαροπούλια με την άχαρη φωνή τους προμηνύουν τη συμφορά. Οι Γερμανοί κινούνται συνεχώς, άλλοι φεύγουν και άλλοι έρχονται. Εκείνο το βράδυ πιθανόν να ήρθε και το εκτελεστικό απόσπασμα. «Οι στυγνοί και αδίστακτοι δολοφόνοι». Κάνουν την τελευταία πρόβα ώστε να μην τους διαφύγει τίποτε που θα επιτρέψει να δείξουν κάποια επιείκεια. Χωρίζονται σε ομάδες: 1) σε αυτούς που θα λεηλατήσουν και θα αρπάξουν ότι πολύτιμο υπήρχε στα σπίτια, στα μαγαζιά και στις τράπεζες, 2) σε αυτούς που με τους πύρινους πυρσούς θα κάψουν και θα ερημώσουν τα πάντα και 3) στους υποψήφιους δολοφόνους, αφού προηγουμένως τους φόρεσαν το μανδύα του χάρου και τους πότισαν με το δηλητήριο της εκδίκησης, τους κλείνουν τα αυτιά και τους ξεριζώνουν την ανθρώπινη συνείδηση, ώστε να μην ακούνε τα παρακάλια, τις γοερές κραυγές, το σπαραγμό, να μην αισθάνονται τον ανθρώπινο πόνο. 


Στις 12/12/43, ημέρα Κυριακή, θυμάμαι που οι Γερμανοί έφυγαν συντεταγμένοι ‒πέρασαν και μπροστά από το σπίτι μας‒ και πήγαν στα γύρω βουνά. Μάζεψαν όλα τα γιδοπρόβατα ‒ μαζί και τους τσοπαναραίους. Τα ‘φεραν και τα ‘βαλαν στο περιφραγμένο χωράφι του Στάθη του Ζαχλωρίτη, δίπλα στο σταθμό, προκειμένου να τα φορτώσουν στα βαγόνια που ήταν παρατεταγμένα εκεί και να τα διώξουν στο Διακοφτό. Θυμάμαι ότι ένας γιος του θείου μου του Κώστα, ο Θανάσης, ο οποίος ήταν 21 ετών, είχε τελειώσει το Γυμνάσιο και κάπου είχε δώσει, αλλά δεν προχώρησε, είχε ορισμένα πρόβατα και τα φύλαγε πάνω στη Βελιά.[1] Τον μάζεψαν κι αυτόν οι Γερμανοί και τον έφεραν κάτω μαζί με τα πράματά του (τα ζώα). Μόλις έφτασαν έξω από του Καράγιωργα το σπίτι, ο ξάδελφός μου φόραγε καπότα ‒ήταν χειμώνας, έκανε κρύο. Βγάζει την καπότα, την πετάει κάτω, παρατάει και τα πρόβατα και το έσκασε προς τα πάνω και πήγε σπίτι του. Μέσα σ’ αυτά τα πρόβατα είχαμε κι εμείς μία γιδίτσα δική μας, έτσι τη λέγαμε τότε, γιδίτσα. Πήγα κι εγώ κατά το βραδάκι στο σταθμό μήπως μπορέσω και την πάρω. Την εντόπισα ανάμεσα στις σκηνές που είχαν στήσει οι Γερμανοί μπροστά απ’ τον σταθμό. Την μαύλαγα αλλά τίποτα. Αυτή φοβισμένη βέλαζε κι έτρεχε πότε προς τα πρόβατα και πότε προς τις σκηνές. Φοβήθηκα τους Γερμανούς κι εγκατέλειψα την προσπάθεια. Εκεί μπροστά στο σταθμό υπήρχε ένα βαγόνι που ‘χε μέσα ασυρμάτους. Θυμάμαι, άκουγα τον θόρυβο γρ, γρ. ΄Ετσι έκανε μια μηχανή μικρή που είχαν, η οποία δούλευε και τροφοδοτούσε με ρεύμα τους ασυρμάτους. ΄Ακουγα και αυτά τα τζιτζίσματα των ασυρμάτων, τους γνωστούς ήχους, που εγώ σαν παιδί δεν είχα ιδέα τότε.

Την Παρασκευή 10.12.43, το βραδάκι, άκουσα κάποια στιγμή τη μητέρα μου να παροτρύνει τον πατέρα μου να φύγει μαζί με τον αδελφικό του φίλο, τον Χαράλαμπο Πετράκο. Ο πατέρας μου, όμως την καθησύχασε λέγοντας:[2] «Σώπα, Χρυσούλα, που θα πάρω τα βουνά. Τη Δευτέρα φεύγουν οι Γερμανοί. Σκέψου ότι μέχρι τώρα δεν έχουν πειράξει κανέναν». Ο Χαράλαμπος Πετράκος σώθηκε.
Το δικό μας σπίτι ντύθηκε στα μαύρα νωρίτερα απ’ τ’ άλλα... Την ημέρα που μπήκανε οι Γερμανοί στα Καλάβρυτα, τον Δεκέμβρη εκείνον του ’43, δύο απ’ αυτούς ήρθανε στο σπίτι μας πριν απ’ το μεσημέρι κι έκαναν έρευνα. Στο σπίτι εκείνη την ώρα βρισκόμαστε εμείς τα παιδιά και η μάνα μου, καθώς ο πατέρας μου έλειπε στη δουλειά.[3] ΄Εψαχναν για ώρες∙ τα ‘καναν όλα φύλλο και φτερό. Τι ζητούσαν, άραγε; Κάποια στιγμή δείχνουν στη μάνα μου μια σφαίρα, που βρήκαν -υποτίθεται- στο σακάκι του πατέρα μου. Εμείς βέβαια δεν είχαμε στο σπίτι μας ούτε όπλα ούτε σφαίρες. Εκείνη την ώρα έτυχε να γυρίζει ο πατέρας μου απ’ τη δουλειά για μεσημέρι. Φυσικά δεν είχε ιδέα. Μόλις μπήκε, οι Γερμανοί τον συνέλαβαν και τον οδήγησαν στο «Πανελλήνιον». Τον φυλάκισαν σε μια αποθήκη με ρολά. Η είδηση μεταδόθηκε αμέσως από στόμα σε στόμα∙ η γειτονιά αναστατώθηκε: «Οι Γερμανοί πιάσανε τον Κώστα». Εμείς πίσω, κλάμα και σκουζμάρι... Το ίδιο βράδυ μ’ έστειλε η μάνα μου να του πάω λίγο φαγάκι. Οι Γερμανοί με τις αγριοφωνάρες τους δεν μ’ άφησαν να πλησιάσω... Την άλλη μέρα, Παρασκευή 10 Δεκεμβρίου 1943, πρωί-πρωί, τον πήραν και μαζί με τον Βλαχάβα κι έναν Ιταλό, τους μετέφεραν στον αυχένα Πριολίθου ‒ παίρνοντας καθ’ οδόν κι άλλους δύο. Εκεί σε μια ενέδρα των ανταρτών είχε σκοτωθεί ένας Γερμανός. Τους υποχρέωσαν να σκάψουν το λάκκο τους με τα ίδια τους τα χέρια και τους εκτέλεσαν. Το νέο κυκλοφόρησε πολύ γρήγορα ‒ την επόμενη ή μεθεπόμενη μέρα. Μετά την καταστροφή η μητέρα μου πήγε στον Πριόλιθο κι οι χωρικοί της δείξανε τον τάφο του πατέρα μου. ΄Υστερα από χρόνια μεταφέραμε με τα αδέλφια και τη μητέρα μου τα κοκαλάκια του πατέρα μας στο νεκροταφείο των Καλαβρύτων. Στο σπίτι μας είχε εγκατασταθεί το πένθος, πριν ακόμα γίνει το μεγάλο κακό. ΄Ολη η γειτονιά συμπαραστεκόταν στον πόνο μας ‒ λες και προμάντευαν τη συμφορά που ερχόταν.

Επιχείρηση Καλάβρυτα: Φθάνοντας στα Καλάβρυτα, Μαζέϊκα, Τριπόταμα, η επιχείρηση μέχρι την εκτέλεση των αντιποίνων έληξε χωρίς αποτελέσματα. Απεδείχθη για ακόμη μία φορά, ότι για τον εγκλωβισμό των συμμοριών, δεν αρκεί ορεινό κινούμενο Σύνταγμα Κυνηγών. Η διμοιρία ενισχύσεως του 965 τάγματος πεζικού, είχε μάχη με συμμορίες. Το ΙΙΙ τάγμα του 22 Συντάγματος Κυνηγών, ανεκάλυψε ισχυρές συμμορίες στο δυτικό τμήμα της πεδιάδας Φενεού (20 χλμ. νοτιοανατολικά από τα Καλάβρυτα). Η ομάδα Gnass ανακάλυψε την τοποθεσία εκτέλεσης των Γερμανών αιχμαλώτων. Περισυλλογή πτωμάτων. 

Ομάδα Wolfinger με την ομάδα των μεταγωγικών αυτοκινήτων, μετακινήθηκε από τα Καλύβια μέσω Λειβαρτζίου στην Άνω Βλασία.
Η ομάδα Gnass εξετέλεσε με επιτυχία μια ανίχνευση κατά την οποία βρέθηκαν τα πτώματα των δολοφονηθέντων αιχμαλώτων του 5/749 Jager Regiment. Η ομάδα Kockert προσαρτήθηκε στην επιχείρηση Stiglitz στο Φενεό (10χλμ. ΒΔ Καστανιάς). Η επιχείρηση Βύσων είχε ανταλλαγές πυρών στου «Μαγείρου» (15 χλμ. Δ. Πύργου).

Σχεδιασμός για 13.12.1943: Πλήρης ισοπέδωση Καλαβρύτων και εκτέλεση ολόκληρου του άμαχου πληθυσμού. Συνέχιση εκκαθαρίσεως ευρύτερης περιοχής Καλαβρύτων και ισοπέδωση αυτής. Οι Καλαβρυτινοί είχαν υποχρεωθεί να παραστούν σε μνημόσυνο εκδήλωση για τους δολοφονηθέντες Γερμανούς στρατιώτες του 5/749. ΄Εχει γίνει γνωστή η δολοφονία των τριών τραυματιών αιχμαλώτων του λόχου Schober σε ένα πηγάδι έξω από τα Καλάβρυτα. Επακολούθησε εκταφή των πτωμάτων στο νεκροταφείο Καλαβρύτων και συντάσσεται ιατροδικαστική έκθεση η οποία υπογράφεται από Γερμανούς και ΄Ελληνες γιατρούς (Καλοβρεντής ‒ Χάμψας). Αρχίζει η λεηλασία των Καλαβρύτων.
Ο υποδεκανέας Guenter Gerecke, έλαβε μέρος στη διάσωση και γράφει:[4] «Διαμορφώσαμε μία αλυσίδα και ανασύραμε έτσι τα πτώματα των αιχμαλώτων από τον γκρεμό. Οι περισσότεροι ήταν δεμένοι ανά δύο, είχαν εξαρθρωμένα μέλη από την πτώση και είχαν φοβερή όψη. Ο καιρός ήταν πολύ άσχημος. Πάνω χιόνιζε και κάτω έβρεχε. Η επιχείρηση αυτή μας την έδωσε στα νεύρα. Βάλαμε τους νεκρούς σε σάκκους και τους δέσαμε στα μουλάρια. Ο δρόμος ήταν δύσκολος και για τα ζώα και ένα μέρος έπεσε κάτω και έπρεπε με δυσκολίες να τα τραβήξουμε επάνω». 
Πού θάφτηκαν οι νεκροί; Ο Karl Windner της Α.Α.116 ομάδας αναγνώρισης, ο οποίος, επίσης, έλαβε μέρος στη διάσωση, θυμάται ότι είχαν βάλει τους νεκρούς σε ξύλινα φέρετρα και ότι μεταφέρθηκαν στην Τρίπολη, αλλά η ομάδα μάχης Gnass έγραψε ότι τάφηκαν κοντά στο μέρος της δολοφονίας. Σύμφωνα με αυτό οι δολοφονημένοι ξεθάφτηκαν λίγο αργότερα και θάφτηκαν μετά ξανά στην Τρίπολη. Ο ιερεύς της μεραρχίας Lange αναφέρει για τα γεγονότα στο Μάζι τα εξής:[5] «Μία ημέρα πριν τα Χριστούγεννα του 1943 έκανε κηδεία για εβδομήντα (70) στρατιώτες αυτής της επίθεσης. Αυτό έγινε στην Τρίπολη. Στην ίδια κηδεία υπήρχαν και άλλοι δώδεκα (12) νεκροί, που είχαν σκοτωθεί στον δρόμο από την Τρίπολη στην Σπάρτη».
Για τις τραγικές στιγμές που περνούν οι Καλαβρυτινοί, η Βασιλική Πετράκου δίνει μια αντιπροσωπευτική εικόνα:[6] «Ο άντρας μου, Χαράλαμπος Πετράκος, αφού πήγε με την επιτροπή των Καλαβρυτινών στους ΄Αγγλους, για να ζητήσουν ενίσχυση και όπλα, γύρισε και έμαθε πλέον ότι οι Γερμανοί έρχονται στα Καλάβρυτα για να πραγματοποιήσουν τη μεγάλη σφαγή. Στις 4 Δεκεμβρίου 1943 όλοι οι Καλαβρυτινοί γιόρτασαν την Αγία Βαρβάρα. ΄Ηταν η τελευταία σχεδόν γιορτή πριν μπουν οι Γερμανοί στα Καλάβρυτα. Στην εκκλησία της Αγίας Βαρβάρας, ήταν περισσότεροι άντρες από κάθε άλλη φορά. Ο κόσμος είχε αγωνία γιατί κυκλοφορούσαν φήμες ότι κινήθηκαν οι Γερμανοί για τα Καλάβρυτα. Στην εκκλησία ήταν και ο σημερινός Δήμαρχος Πάνος Πόλκας μαζί με τον πατέρα του και τον Επαμεινώνδα Πόλκα. Δίπλα τους καθόταν ο Βίκτωρ Μπαλαλάς. Κάποια ώρα της λειτουργίας ο Επαμεινώνδας Πόλκας είπε στον Μπαλαλά: Βίκτωρ, βλέπεις η Αγία Βαρβάρα είναι δακρυσμένη... Προαισθήματα... Την Πέμπτη 9 Δεκεμβρίου 1943, μεταξύ 9 έως 10 το πρωί μπήκαν οι Γερμανοί στα Καλάβρυτα. Οι Γερμανοί μπήκαν ταυτόχρονα από τον δρόμο της Πάτρας και τη Ζαχλωρού. Οχύρωσαν κυκλικά τα Καλάβρυτα και στην Αγία Βαρβάρα έβαλαν φυλάκιο με πολυβόλα. ΄Ηταν περίπου 5.000 με κανόνια, τανκς και βαρύ οπλισμό. Αμέσως ειδοποιήθηκαν οι άντρες να συγκεντρωθούν στην πλατεία. Η ειδοποίηση έγινε από στόμα σε στόμα, μεταξύ των Καλαβρυτινών. Συγκεντρώθηκαν οι άντρες το μεσημέρι στην πλατεία. Οι Γερμανοί είπαν: Δεν ήλθαμε να πειράξουμε κανέναν, να μας βοηθήσετε να βρούμε τους αιχμαλώτους και να πιάσουμε τους αντάρτες. Ο Δήμαρχος Χρήστος Παπανδρέου έδωσε στους Γερμανούς κατάλογο με τους Καλαβρυτινούς αντάρτες. Οι Καλαβρυτινοί ενθαρρύνθηκαν ότι δεν θα πάθουν κακό. Οι Γερμανοί γύριζαν στα γύρω χωριά. ΟΙ Γερμανοί οχυρώθηκαν καλά. Εγκαταστάθηκαν στο σχολείο, έβαλαν γύρω γύρω από τα Καλάβρυτα φρουρά, μηχανοκίνητα, οι στρατιώτες έμειναν στο Γυμνάσιο και οι αξιωματικοί στα σπίτια. Στο σπίτι το δικό μας εγκατάστησαν δύο πολυβόλα και ομάδα Γερμανών από 11 άτομα. Εγκαταστάθηκαν στην αυλή του σπιτιού. Ζήτησαν με σπασμένα ελληνικά τα μέσα να ετοιμάζουν φαγητό. Στο σπίτι μας έκαναν έρευνα για όπλα και γύρισαν τα έπιπλα ανάποδα. Πήγαν στο σπίτι του Μπάτσικα που είχε πάει στην Αμερική και ήταν φιλήσυχος άνθρωπος. ΄Εκαναν έρευνα στο σπίτι του και στην ντουλάπα βρήκαν τα ρούχα του και από την τσέπη της καμπαρντίνας έβγαλαν μια σφαίρα. Αντάρτης, του είπαν, και τον πήραν. Τον εκτέλεσαν μαζί με τον Λιακόπουλο στον Πριόλιθο. Οι φωτιές από την Κερπινή και τους Ρωγούς φαινόντουσαν στα Καλάβρυτα. Η επιτροπή των Καλαβρύτων ρώτησε τους Γερμανούς τι είναι αυτοί οι καπνοί. Οι Γερμανοί απάντησαν ότι κάψανε τα σπίτια των ανταρτών, τον πληθυσμό δεν τον πειράξανε. Στα Καλάβρυτα δεν γνωρίζαμε ότι έγιναν εκτελέσεις στην Κερπινή και στους Ρωγούς. Η Βγένω Καραΐντρου βρήκε τον Κατσίνη και του είπε ότι στους Ρωγούς και την Κερπινή σκότωσαν οι Γερμανοί τους αντάρτες. Ο Τάσος Κατσίνης είπε: Ησυχάστε, μην ακούτε τι λέει η Βγένω. Η Βγένω τα τραγικοποιεί. Στα Καλάβρυτα δεν είχε μαθευτεί ακόμη η εκτέλεση των Γερμανών αιχμαλώτων. Αυτό μαθεύτηκε ύστερα από 2-3 μέρες από την εκτέλεση, 13.12.1943, από τους Σωποτινούς. Στου Βαρελλά Θοδωρή, υποθηκοφύλακα, το σπίτι, εγκαταστάθηκαν Γερμανοί αξιωματικοί. Το σπίτι ήταν κοντά στο νοσοκομείο, στο σταθμό. Ο Βαρελλάς ήταν φιλάσθενος και έλεγε στους Γερμανούς ότι η ανταρτοκρατία στα Καλάβρυτα τον εμπόδισε να πάει στην Πάτρα για θεραπεία, όπως μου τα ‘λεγε ύστερα η γυναίκα του. Οι Γερμανοί άφησαν γραπτή άδεια το Σάββατο 11 Δεκεμβρίου 1943 να ταξιδεύσει ο Βαρελλάς ελεύθερα όπου θέλει. Την Κυριακή 12 Δεκεμβρίου 1943 κτύπησε η καμπάνα και είπαν ότι οι Γερμανοί έφεραν φέρετρα για να μεταφέ­ρουν τους τραυματίες Γερμανούς αιχμαλώτους. Πήγαν όλοι οι Καλαβρυτινοί στο νεκροταφείο, οι παπάδες με τα άμφια και όλοι οι επίσημοι. Μόλις έγινε η εκταφή των δολοφονη­μένων τραυαμτιών οι Γερμανοί αγρίεψαν όταν είδαν τους Γερμανούς κατακρεουργημένους και μέσα σε τσουβάλια. Επικράτησε σιγή θανάτου και μεγάλη ανησυχία. Οι Γερμανοί έβαλαν τους νεκρούς τραυματίες στα φέρετρα και τους μετέφεραν στην Πάτρα. Οι Γερμανοί αξιωματικοί που έμεναν στου Βαρελλά, όταν γύρισαν στο σπίτι έσκισαν την άδεια που του είχαν δώσει να πάει όπου θέλει για θεραπεία. Στον εκταφιασμό είχαν πάει μόνο οι άντρες. Από εκείνη την ώρα επικράτησε νεκρική σιγή στα Καλάβρυτα. Ο κόσμος κλείστηκε στα σπίτια του. Κυκλοφορούσαν μόνο οι Γερμανοί. Το βράδυ έκαναν και πάλι έρευνα στο σπίτι. ΄Ηλθαν με φαναράκια και έψαχναν. Εγώ ήμουν με τη μητέρα μου και πήραν από το κομοδίνο την άδεια κυκλοφορίας του αυτοκινήτου του άντρα μου, που του είχαν χορηγήσει οι Ιταλοί. Τότε οι Γερμανοί ζήτησαν τον Χαράλαμπο: Που είναι κύριος, είναι αντάρτης; Από τα ρούχα μου μου πήραν ένα ωραίο χαλάκι που έβαζα στο σαλόνι. Τότε 2 Αυστριακοί αξιωματικοί μου είπαν: Αύριο φόκο σπίτι, άντρες μπουμ μπουμ. Μαζί με τους Γερμανούς ήταν και ΄Ελληνες. Πέσαμε να κοιμηθούμε. Τότε εγώ έβγαλα ένα ουρλιαχτό και στο μυαλό μου βούιζε μια φωνή: Θα σας κάψουμε σαν τζιτζίρια...
Το πρωΐ, Δευτέρα 13 Δεκεμβρίου 1943, χτύπησαν οι καμπάνες με το φώτημα. ΄Ηταν μεγάλη ομίχλη χωρίς ορατότητα. Στη γέφυρα του Πρασίνη, που περνούσαμε να πάμε στο σχολείο, Γερμανός αξιωματικός ή στρατιώτης, δεν θυμάμαι καλά, συναντήθηκε με την Αγγλική και είπε ελληνικά: Προχώρα Αγγέλω. Επαναλαμβάνω ότι μαζί με τους Γερμανούς ήταν και ΄Ελληνες με γερμανικές στολές. Στο σχολείο έκαναν τη διαλογή αντρών και γυναικών. Προσευχές και ανησυχία έζωσαν το σχολείο. Ξαφνικά καπνοί το περιτύλιξαν. Τα μηχανοκίνητα των Γερμανών κουβαλούσαν τα πλιάτσικα. Οι Γερμανοί έμπαιναν στα άδεα σπίτια και έπαιρναν τα πράγματα. Μετά την καταστροφή, την άλλη μέρα, πέταξαν πάνω από τα Καλάβρυτα, αεροπλάνα γερμανικά και φωτογράφισαν την καταστραμμένη πόλη. ΄Εχω τη γνώμη ότι οι αντάρτες έπρεπε να εκκενώσουν τα Καλάβρυτα δια της βίας, τότε μόνο θα είχαν σωθεί οι Καλαβρυτινοί από τη σφαγή τους στο χωράφι του Καπή.
Οι «Γερμανοί» αρχίζουν το πλιατσικολόγημα και τη λεηλασία στα καταστήματα και τα νοικοκυριά στα Καλάβρυτα. Λεηλατούν και ληστεύουν επίσης το Δημόσιο Ταμείο και τις Τράπεζες των Καλαβρύτων διαρπάζοντας χρήματα και διάφορα άλλα αξιόγραφα




[1] Μνήμες Λυμπέρη Γεωργίου.

[2] Μνήμες Παπαπολυχρονίου Νικόλαου

[3] Μνήμες Μπράτσικα Παναγιώτη

[4] Προσωπικό αρχείο Tischler, αντίγραφο της επιστολής φυλάσσεται στο Ιστορικό Αρχείο Κανελλόπουλου.

[5] Προσωπικό αρχείο Tischler, αντίγραφο της επιστολής φυλάσσεται στο Ιστορικό Αρχείο Κανελλόπουλου.

[6] Ιστορικό Αρχείο Κανελλόπουλου, Μνημονικό Πρωτόκολλο Νο 7, σ. 6, απόψεις Βασιλικής συζ. Χαραλάμπους Πετράκου, από τα Καλάβρυτα.


ΦΩΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΜΟΥΣΕΙΟ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΟΥ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑΤΟΣ

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 12 December 2025 🕒 08:00


Καλάβρυτα: Ισχυροποιείται το Μπλόκο των Αγροτών - Παλλαϊκό Κάλεσμα για την Παρασκευή



Πρωτοφανής σε όγκο και δυναμισμό είναι η κινητοποίηση των αγροτών στα Καλάβρυτα, η οποία καθημερινά ενισχύεται. Από την περασμένη Δευτέρα δεκάδες τρακτέρ και αγροτικά οχήματα έχουν παραταχθεί στην είσοδο της πόλης, δημιουργώντας ένα από τα μεγαλύτερα μπλόκα της περιοχής. Οι αγρότες, που συμμετείχαν ενεργά και στις προηγούμενες κινητοποιήσεις της Αχαΐας, δηλώνουν αποφασισμένοι να παραμείνουν για όσο διάστημα απαιτηθεί.
Σημαντικός σταθμός αποτελεί η 13η Δεκεμβρίου, ημέρα μνήμης και τιμής για το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα, στην οποία θα παραστεί και ο Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Σεβόμενοι το ιστορικό φορτίο των ημερών, οι αγρότες δεν θα προχωρήσουν σε κλιμάκωση των δράσεών τους μέχρι τότε.
Από την Κυριακή 14 Δεκεμβρίου θα τεθούν επί τάπητος οι επόμενες κινήσεις, οι οποίες δεν αποκλείεται να είναι ακόμη πιο δυναμικές. Για τον λόγο αυτό απευθύνουν κάλεσμα σε όλους τους αγρότες και κτηνοτρόφους της επαρχίας να παραβρεθούν την Παρασκευή 12 Δεκεμβρίου, στις 8:30 μ.μ., στο μπλόκο των Καλαβρύτων, ώστε να συζητήσουν και να αποφασίσουν συλλογικά τα επόμενα βήματα.
Ραντεβού την Παρασκευή, στις 8:30 μ.μ., στο Μπλόκο των Καλαβρύτων.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 11 December 2025 🕒 22:14


Ανακαλύψτε Βιβλία Καλαβρυτινών Συγγραφέων που Αξίζει να Διαβάσετε



Τα Καλάβρυτα δεν είναι μόνο ένας τόπος ιστορίας και μαρτυρίου, είναι ένας τόπος που εξακολουθεί να γεννά ανθρώπους με βαθιά ευαισθησία, δημιουργικότητα και ανάγκη να αφηγηθούν τις ιστορίες τους. Η τοπική λογοτεχνική παραγωγή αποτελεί έναν ζωντανό οργανισμό που συνδέει το παρελθόν με το παρόν, την παράδοση με τη σύγχρονη ματιά, τις μνήμες με την προσωπική αναζήτηση.
Το ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS και ο Νίκος Κυριαζής, σας παρουσιάζει μερικές χαρακτηριστικές επιλογές βιβλίων σύγχρονων Καλαβρυτινών συγγραφέων. Πρόκειται για έργα που αξίζει να διαβαστούν τόσο για τη λογοτεχνική τους αξία όσο και για το ντόπιο, καλαβρυτινό τους χρώμα, έργα που κουβαλούν μέσα τους τον ήχο του βουνού, το βάρος της ιστορίας, την ανθρώπινη αγωνία και την ψυχική ανάταση.
Αποτελούν επίσης εξαιρετικές προτάσεις δώρων για τις γιορτές, επιλογές για πολιτιστικές εκδηλώσεις, αλλά και αναγνώσματα που αναδεικνύουν το βάθος και την ποιότητα της γραφής ανθρώπων με ρίζες στα Καλάβρυτα. Να σημειώσουμε οτι όλα τα βιβλία που παρουσιάζουμε είναι της τελευταίας 3ετίας και θα ακολουθήσει και άλλη παρουσίαση.

Η σειρά είναι τυχαία...
  
1. «Ταξιδευτές του Ονείρου: Σταγόνες ψυχής και χαμόγελου» - Νίκος Σακελλαρόπουλος

Πρόκειται για μια συλλογή 19 βραβευμένων διηγημάτων, που επικεντρώνονται στον απλό άνθρωπο και στις καθημερινές ιστορίες που συνθέτουν την ουσία της ζωής. Ο συγγραφέας εμπνέεται από τους ανθρώπους που συναντά, μετατρέποντας τις εμπειρίες τους σε αφηγήσεις γεμάτες συγκίνηση, χιούμορ και ανθρωπιά.
Το βιβλίο αναδεικνύει τη δύναμη της καλοσύνης, την αξία της αλληλεγγύης και τις μικρές πράξεις που φωτίζουν την καθημερινότητα. Το ύφος είναι ρεαλιστικό, ζεστό και οικείο, με απαλή δόση χιούμορ που «ξαλαφρώνει» τον αναγνώστη.
Ένα έργο που λειτουργεί σαν αντίδοτο στη σκληρότητα του σύγχρονου κόσμου, προσφέροντας μια αισιόδοξη οπτική της ζωής.
2. «Εύθυμες ιστορίες της καθημερινής ζωής» - Νίκος Χρ. Παπακωνσταντόπουλος

Μια συλλογή σύντομων διηγημάτων/ευθυμογραφημάτων που αντλούν υλικό από τα κωμικά και τρυφερά στιγμιότυπα της καθημερινότητας. Ιστορίες με οικογένειες, συζύγους, παιδιά και ηλικιωμένους αποδίδονται με χιούμορ και καλοπροαίρετη σάτιρα.
Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί απλή και άμεση γλώσσα, ενώ αξιοποιεί και την εμπειρία του ως νοσηλευτής, αποπνέοντας ενσυναίσθηση, κατανόηση και βαθιά παρατηρητικότητα.
Παρά το χιούμορ, κάθε ιστορία κουβαλά μικρά διδάγματα για τη ζωή, τις σχέσεις και την ανάγκη να μην παίρνουμε τα πάντα τόσο σοβαρά.
3. «Ο Ζωγράφος της Σύρου» - Βασίλης Καλδίρης

Ένα μυθιστόρημα που μπλέκει τον έρωτα, την τέχνη και το μυστήριο μέσα από την ιστορία του Θεόφιλου, ενός νεαρού ταλαντούχου ζωγράφου. Η γνωριμία του με τη Σοφία στη Βενετία γίνεται η σπίθα που αλλάζει όλη τη ζωή του. Ο έρωτας, η έμπνευση και τα σκοτεινά στοιχεία του παρελθόντος συνθέτουν μια ατμόσφαιρα ρομαντική αλλά και δραματική.
Το ύφος του έργου είναι λυρικό και διαποτισμένο από ψυχογραφικά στοιχεία, παρουσιάζοντας τον καλλιτέχνη ως κάποιον που μεταμορφώνει τον πόνο και τις αναμνήσεις σε τέχνη. Η αφήγηση ακροβατεί ανάμεσα στο φως και στο σκοτάδι της ανθρώπινης ύπαρξης.

4. «Γκρίζα Πόλη» - Δέσποινα Στίκα

Ένα βαθιά συγκινητικό έργο που εξερευνά τον αντίκτυπο του μαζικού θανάτου και του πένθους στις επόμενες γενιές. Η αφήγηση προέρχεται από την παιδική οπτική της συγγραφέως, η οποία μεγάλωσε ανάμεσα σε μοιρολόγια, απώλειες και μνήμες μιας μαύρης ιστορίας που στοίχειωσε τον τόπο.
Η «γκρίζα πόλη» συμβολίζει έναν κόσμο χωρίς φως και όνειρα· έναν τόπο όπου ο θρήνος μεταβιβάζεται από γενιά σε γενιά σαν χρέος, καθήκον και κατάρα. Η γλώσσα είναι ωμή, ποιητική και φορτισμένη, καταγράφοντας τη συλλογική τραυματική εμπειρία και την ψυχική φθορά που αυτή προκαλεί.

5. «Η Ατραπός» - Βασίλης Κοκκότης

Μια φιλοσοφική νουβέλα για την εσωτερική αναζήτηση και τον αγώνα του ανθρώπου να συμφιλιωθεί με τον εαυτό του. Διαδραματίζεται σε ένα άγονο νησί του Αιγαίου, μέσα σε μια μόνο ημέρα που μοιάζει να εκτείνεται πέρα από τα χρονικά όρια.
Ο ήρωας βαδίζει σε μια συμβολική «ατραπό», βιώνοντας τέσσερις καθοριστικές συναντήσεις και ερχόμενος αντιμέτωπος με το φως, τη θάλασσα, τη φύση και την ίδια του την Άβυσσο.
Το ύφος είναι ποιητικό και στοχαστικό. Το βιβλίο λειτουργεί ως αλληγορία για τη διαδικασία αυτογνωσίας, κάθαρσης και αποδοχής των βαθύτερων φόβων.
6. «Ο Τρίτος Καθρέφτης» – Ανδρονίκη Παξιμαδάκη Κόλντηρη

Ένα υβριδικό έργο, που συνδυάζει αυτοβιογραφία, ψυχολογία, φιλοσοφία και κοινωνική παρατήρηση. Σε 32 κεφάλαια, η συγγραφέας εξερευνά το σώμα, την ψυχή και τον νου, προωθώντας την ιδέα ότι η αυτογνωσία επιτυγχάνεται μέσα από την ισορροπία αυτών των τριών σφαιρών.
Η πανδημία COVID-19 αποτέλεσε το έναυσμα για τον στοχασμό και την ενδοσκόπηση, ενώ το βιβλίο χρησιμοποιεί πλήθος μεταφορών (όπως το θαλάσσιο ταξίδι του πνεύματος) για να περιγράψει την ανθρώπινη πορεία.
Το έργο λειτουργεί σαν «καθρέφτης» που βοηθά τον αναγνώστη να κατανοήσει τον εαυτό του μέσα στον σύγχρονο κόσμο.
7. «Διαδρομές φυσικής οικονομίας στα βουνά: Η πρωτογενής παραγωγή και η Κέρτεζη» – Παναγιώτης Α. Μπούρδαλας

Μια λαογραφική, ιστορική και βιωματική μελέτη για την οικονομική και κοινωνική ζωή της ορεινής Κέρτεζης. Ο συγγραφέας καταγράφει πρακτικές, έθιμα, παραγωγικές διαδικασίες και οικονομικές συνήθειες, δεν ακολουθεί όμως τυπική οικονομική ανάλυση — αντίθετα, προσφέρει μια ανθρωποκεντρική και πολιτισμική προσέγγιση.
Συνδυάζοντας αρχειακό υλικό με προσωπικές εμπειρίες, το έργο αποτελεί σημαντική συμβολή στη χαρτογράφηση της τοπικής ιστορίας και της πρωτογενούς παραγωγής.
8. «Ο στεναγμός του Ίκαρου» – Παναγιώτης Φράγκος

Ένα ιστορικό μυθιστόρημα που εκτυλίσσεται από τον Μεσοπόλεμο μέχρι τον πόλεμο του ’40 και τη Μέση Ανατολή. Η πρωταγωνίστρια Λεμονιώ, πρόσφυγας από την Ικαρία, βυθίζεται σε έναν κυκεώνα πολέμων, πείνας, κατοχής και νέων προσφυγικών περιπετειών.
Η σχέση της με τον Σταύρο, επίσης πρόσφυγα, αποκαλύπτει τη διαρκή αμφισημία της προσφυγικής ταυτότητας: αθωότητα ή ενοχή, μοίρα ή επιλογή;
Το βιβλίο φωτίζει τη συντριβή των ανθρώπων μέσα στα ιστορικά γεγονότα και την προσπάθειά τους να κρατηθούν από όνειρα και έρωτες για να συνεχίσουν να ζουν.
9. «Ο βιασμός» – Βέρα Χριστοδούλου

Ένα πρόσφατο μυθιστόρημα (2025) που πραγματεύεται το τραύμα της σεξουαλικής βίας με έναν τρόπο κοινωνικά αιχμηρό αλλά λογοτεχνικά συγκροτημένο. Το έργο δεν είναι μουσικό δημιούργημα — είναι καθαρά λογοτεχνικό, γραμμένο με στόχο να ανοίξει σοβαρό διάλογο γύρω από το έγκλημα του βιασμού και τις επιπτώσεις του.
Η συγγραφέας επιχειρεί να φωτίσει τόσο την ψυχική διαδρομή του θύματος όσο και τις κοινωνικές στάσεις που συχνά οδηγούν στη σιωπή και την ενοχοποίηση.
Ένα βιβλίο που απευθύνεται σε όσους αναζητούν έργα με κοινωνική ευαισθησία και ηθικό βάθος.
10. «Γνωρίζοντας και Αναγνωρίζοντας τα Κοινωνικά Κινήματα» – Τάσος Χρ. Βαγενάς

Μια σημαντική κοινωνιολογική μελέτη που επιχειρεί να καταστήσει κατανοητή τη φύση, τη δομή και τον ρόλο των κοινωνικών κινημάτων. Απευθύνεται τόσο σε επιστήμονες όσο και στο ευρύ κοινό.
Ο συγγραφέας εξηγεί πώς τα κινήματα αποτελούν απαραίτητα στοιχεία μιας υγιούς δημοκρατίας, επισημαίνοντας τον ρόλο τους ως κυψελών νέων ιδεών, διεκδικήσεων και κοινωνικής αλλαγής.
Έργο επίκαιρο, χρήσιμο και ιδιαίτερα αναλυτικό.
11. «Το κορίτσι της στάχτης» – Μένιος Σακελλαρόπουλος

Ένα συγκλονιστικό, αληθινό αφήγημα βασισμένο στο Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων (13/12/1943). Η ιστορία της μικρής Παρασκευούλας, που έχασε πατέρα και πατρίδα αλλά επιβίωσε, αποτελεί την καρδιά του βιβλίου.
Μετά την καταστροφή, η μικρή υιοθετείται στην Αυστραλία, όπου αποκτά νέο όνομα (Βίβιαν Στεφάνου) και νέα ζωή.
Το βιβλίο μιλά για το απόλυτο κακό αλλά και για το φως της ελπίδας, την ανθρώπινη καρτερικότητα και την ικανότητα να ξαναχτίζεις τη ζωή σου από τις στάχτες.

12. «Η σπάλα: Θολές μνήμες από ξέγνοιαστα καλοκαίρια» – Ιωάννης Α. Σιδέρης

Μια βιωματική αφήγηση γεμάτη αναμνήσεις από παιδικά καλοκαίρια στα Καλάβρυτα. Το βιβλίο συνδυάζει αυτοβιογραφία με λαογραφία, εστιάζοντας στην πρακτική της ωμοπλατοσκοπίας — της ανάγνωσης μαντικών σημείων πάνω στη σπάλα του αρνιού.
Ο συγγραφέας χρησιμοποιεί το έθιμο ως αφετηρία για μια γλυκόπικρη αναδρομή στις παιδικές εμπειρίες, στους ανθρώπους του τόπου του και σε μια εποχή που έχει πλέον χαθεί αλλά παραμένει ζωντανή στη μνήμη.
Το έργο είναι νοσταλγικό, γεμάτο ζεστασιά και πολιτισμικό ενδιαφέρον.
13. «Τη μέρα που στέρεψε ο Λάδωνας» – Χρύσα Λυκούδη

Η ιστορία μιας καταξιωμένης χειρουργού-ογκολόγου, της Αιμιλίας, η οποία έρχεται αντιμέτωπη με το παρελθόν της ενώ χειρουργεί τη μητέρα της. Στη διάρκεια αυτής της κρίσιμης στιγμής εμφανίζεται η μορφή της γιαγιάς της, Αναστασίας – της σοφής μαμής και θεραπεύτριας του χωριού.
Η Αιμιλία, μέσα από ένα ταξίδι μνήμης, επαναξιολογεί την πληγωμένη σχέση με τη μητέρα της, τον θυμό, το τραύμα της παιδικής εγκατάλειψης και τον πρώτο της έρωτα, τον Ορφέα.
Το βιβλίο εξερευνά την οικογένεια, τη θεραπεία, την απώλεια, την παράδοση και την εσωτερική μεταμόρφωση, με φόντο το «στέρεμα» — κυριολεκτικό και συμβολικό — του ποταμού Λάδωνα.
14. «ΕΡΥΜΑΝΘΙΟΝ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΟΝ ΠΑΝΟΡΑΜΑ ΚΑΜΕΝΙΑΝΩΝ ~ ΔΡΟΒΟΛΟΒΟΥ ~ ΔΕΣΙΝΟΥ» Μάξιμος Νικολόπουλος Ιβηρίτης
Ένα βιβλίο–θησαυρός που συγκεντρώνει την ιστορία, τις παραδόσεις και τη ζωή των χωριών Καμενιάνων, Δροβολοβού και Δεσινού μέσα στους αιώνες. Με πλούσιο αρχειακό υλικό, προφορικές μαρτυρίες και τεκμηριωμένη αφήγηση, αναδεικνύει την κοινωνική και πολιτιστική πορεία των περιοχών αυτών, προσφέροντας στον αναγνώστη μια ολοκληρωμένη εικόνα του παρελθόντος και της ταυτότητας του τόπου. Ένα έργο που θα μείνει αξέχαστο σε όσους το κρατήσουν στα χέρια τους.
15. «Συμβολές στην Οντολογική Κοινωνιολογική Σκέψη» - του Δημήτρη Σταθακόπουλου
Το βιβλίο του Δημήτρη Σταθακόπουλου «Συμβολές στην Οντολογική Κοινωνιολογική Σκέψη» αποτελεί μια πολυδιάστατη προσέγγιση που συνδέει την οντολογία, την κοινωνιολογία και τη φυσική πραγματικότητα του σύμπαντος. Ο συγγραφέας αναλαμβάνει το φιλόδοξο εγχείρημα να διερευνήσει τη σχέση μεταξύ της ύπαρξης του ανθρώπου και της ευρύτερης κοσμικής μηχανικής, προσφέροντας μια ολιστική θεώρηση των διαχρονικών υπαρξιακών ερωτημάτων.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 11 December 2025 🕒 20:13


O Κυριάκος Πιερρακάκης - Ομόφωνα νέος πρόεδρος του Eurogroup



Νέος πρόεδρος του Eurogroup εξελέγη ο Κυριάκος Πιερρακάκης, επικρατώντας του Βέλγου ομολόγου του Βίνσεντ βαν Πέτεγκεμ σε μια ψηφοφορία με ισχυρό πολιτικό και συμβολικό φορτίο για την Ελλάδα.
Οι υπουργοί Οικονομικών της Ευρωζώνης έδωσαν στον Κυριάκο Πιερρακάκη εντολή δυόμισι ετών στην άτυπη αλλά κρίσιμη θέση για την πολιτική διακυβέρνηση του ευρώ, όπου χαράσσονται οι βασικές γραμμές για δημοσιονομική πολιτική, τράπεζες και επενδύσεις.
Η εκλογή Πιερρακάκη σηματοδοτεί την οριστική μετάβαση της χώρας από τον ρόλο του «αδύναμου κρίκου» της κρίσης χρέους στη θέση του συντονιστή των ομολόγων του. Πρόεδρος του Eurogroup σημαίνει πρόσβαση στην πρώτη γραμμή των αποφάσεων, δυνατότητα να βάζει θέματα στην ατζέντα και να διαμορφώνει τα συμπεράσματα που στη συνέχεια υιοθετούν οι ηγέτες.
Για την ελληνική οικονομία, η συγκυρία είναι κρίσιμη καθώς στην επόμενη θητεία θα κριθεί η εφαρμογή των νέων δημοσιονομικών κανόνων, η επόμενη μέρα του Ταμείου Ανάκαμψης και η εμβάθυνση της Τραπεζικής Ένωσης και της Ένωσης Κεφαλαιαγορών.

Η παρουσία του Έλληνα υπουργού στην προεδρία δεν αλλάζει τους κανόνες, αλλά ενισχύει τη φωνή της Αθήνας τη στιγμή που σχεδιάζονται ενώ «προσθέτει» ένα ισχυρό επιχείρημα αξιοπιστίας της χώρας απέναντι σε αγορές και εταίρους.
newsit.gr

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 11 December 2025 🕒 19:12


Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων: Χειμερινή περίοδο 2025–2026 -Δείτε τις εκδηλώσεις



Η επίσημη έναρξη της περιόδου γίνεται το σαββατοκύριακο 20-21 Δεκεμβρίου 2025 και ξεκινάει δυναμικά την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου με το Kalavrita O’clock Opening Party στο Chalet.
Το Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων με ανακοίνωση του κάνει γνωστό ότι θα ανοίξει τις πύλες του το Σαββατοκύριακο 20-21 Δεκεμβρίου και έχει προγραμματίσει και πολλά event.
Η ανακοίνωση: “Το Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων καλωσορίζει τη χειμερινή περίοδο 2025–2026 με ανανεωμένη ενέργεια, υψηλού επιπέδου διοργανώσεις και τη χαρακτηριστική φιλοξενία του Χελμού. Με επίκεντρο την εμπειρία του επισκέπτη, παρουσιάζουμε το πλήρες πρόγραμμα, που απλώνεται σε όλη τη διάρκεια του χειμώνα και φιλοδοξεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τους λάτρεις του βουνού.
Η επίσημη έναρξη της περιόδου γίνεται το σαββατοκύριακο 20-21 Δεκεμβρίου 2025 και ξεκινάει δυναμικά την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου με το Kalavrita O’clock Opening Party by METAXA στο Chalet. Η unexpected electronica συνάντηση της Εύας Θεοτοκάτου και της Μαρίας Παπιδάκη, δίνει το στίγμα ενός χειμώνα που ξεκινά με έντονο παλμό και νέες εμπειρίες.
Το Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων καλωσορίζει τη χειμερινή περίοδο 2025–2026 με ανανεωμένη ενέργεια, υψηλού επιπέδου διοργανώσεις και τη χαρακτηριστική φιλοξενία του Χελμού. Με επίκεντρο την εμπειρία του επισκέπτη, παρουσιάζουμε το πλήρες πρόγραμμα, που απλώνεται σε όλη τη διάρκεια του χειμώνα και φιλοδοξεί να αποτελέσει σημείο αναφοράς για τους λάτρεις του βουνού.
Kalavrita O’clock Opening Partyby METAXA
Kυριακή 21.12 | ChaletΗ επίσημη έναρξη της περιόδου γίνεται το σαββατοκύριακο 20-21 Δεκεμβρίου 2025 και ξεκινάει δυναμικά την Κυριακή 21 Δεκεμβρίου με το Kalavrita O’clock Opening Party by METAXA στο Chalet. Η unexpected electronica συνάντηση της Εύας Θεοτοκάτου και της Μαρίας Παπιδάκη, δίνει το στίγμα ενός χειμώνα που ξεκινά με έντονο παλμό και νέες εμπειρίες.


Event Calendar 2025–2026
Το φετινό πρόγραμμα είναι πιο πλούσιο και πολυθεματικό από ποτέ. Μουσικές διοργανώσεις, αθλητικά events, συνεργασίες με κορυφαία brands και δραστηριότητες για κάθε επισκέπτη, συνθέτουν τέσσερις μήνες γεμάτους δράση στο βουνό.



New Year’s Celebration
Την Παραμονή Πρωτοχρονιάς, η Ηρώ και η μπάντα της ανεβάζουν τη διάθεση στο New Year’s Celebration, μια βραδιά με live μουσική, εορταστικές γεύσεις και ζεστή ατμόσφαιρα! Μετά από πολλά χρόνια κάνουμε ξανά την αλλαγή της χρονιάς στο Chalet του χιονοδρομικού κέντρου, δημιουργώντας ένα σκηνικό που υπόσχεται την πιο φωτεινή στιγμή του χειμώνα.


Μουσικά Events
Το 2026 ξεκινά δυναμικά, με τα Σάββατα του Γενάρη να μας κρατούν ως στο βράδυ στο Terrain Park με τα Park Dark Sessions & Night Riding by ΒΙΚΟΣ COLA, τρεις θεματικές νύχτες με μουσική και νυχτερινή χιονοδρομία.
Το Apres Ski Party by ΟΠΑΠ μας καλεί να γιορτάσουμε το τέλος μιας χιονοδρομικής ημέρας, ενώ το «Music 89.2 – The Snow Party» επιστρέφει στο Chalet με τον γνώριμο ρυθμό του. Το Disco Carnival Party by ΜΠΥΡΑ ΛΑΤΙΝΑ & BURGER DISCO έρχεται… μασκέ: μια ημέρα όπου οι πίστες γεμίζουν μεταμφιεσμένους σκιέρ και snowboarders σε μία από τις πιο χαρούμενες εικόνες του χειμώνα. Extra tip: παράγγειλε εγκαίρως τη στολή σου — μην πεις ότι δεν σε προειδοποιήσαμε. Στην Καντίνα συνεχίζουμε μέχρι τέλη Μαρτίου, με τα ΒΙΚΟΣ Below Zero Sessions, ενώ τα Red Bull Winter Vibes ολοκληρώνουν το πρόγραμμα με εμπειρίες που… ανεβάζουν!


Αθλητικά Events
Η σεζόν φιλοξενεί και φέτος σημαντικές αθλητικές διοργανώσεις:
• Adventure Slam by THE NORTH FACE, μια αποκλειστική outdoor εμπειρία.
• Run Up The Hills “Θανάσης Σωτηρόπουλος”, αγώνας ορειβατικού σκι που τιμά την παράδοση του τόπου.
• Red Bull Homerun, η πλέον καθιερωμένη downhill πρόκληση επιστρέφει στον Χελμό.
• Freeride Contest GR MT HELMOS FWT Qualifier by The North Face, ο κορυφαίος freeride αγώνας που συγκεντρώνει τα βλέμματα της κοινότητας.
• Helmos Team Battle by FIFTYFIFTY και Parkoluna vol.8 by Microxtreme, διοργανώσεις που δίνουν νέα δυναμική στο Terrain Park.
• Τα Slopestyle & Big Air National Championship της Ε.Ο.Χ.Α., που ολοκληρώνουν τον Μάρτη με υψηλού επιπέδου freestyle δράση.



Σταθεροί Σύμμαχοι – Χορηγοί & Συνεργάτες
Η ανάπτυξη και το όραμα του ΧΚΚ εξελίσσονται χάρη στους σταθερούς συνοδοιπόρους μας. Στη φετινή σεζόν έχουμε την υποστήριξη των: ANYTIME, JAMESON, JTI, CF MOTO, SMITH, REAL GREEK DAIRIES, Συνεταιρισμού Καλαβρύτων, LAVAZZA, Cadbury, Tyrrell’s.
Πολύτιμοι συνεργάτες παραμένουν οι Σχολές Χιονοδρομίας PEAK SNOW SCHOOL, 4 SEASONS OUTDOOR, ALTITUDE, KALAVRITA SKI ACADEMY, καθώς και οι εταιρείες snowmobile Snowmobile, KALAVRITA SNOWMOBILES και WHITE WAYS SNOWMOBILES.Με κοινό μας στόχο την ποιοτική εμπειρία στο βουνό, συνεχίζουμε να εξελίσσουμε το Χιονοδρομικό Κέντρο Καλαβρύτων, διατηρώντας το ανοικτό και προσβάσιμο για όλους.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 11 December 2025 🕒 19:07


Απεβίωσε ο ΛΥΜΠΕΡΗΣ Π. ΓΕΩΡΓΙΟΣ [1933-2025]



Απεβίωσε ο ΛΥΜΠΕΡΗΣ του Παναγιώτη ΓΕΩΡΓΙΟΣ [1933-2025]
Υπήρξε κι αυτός, όπως άλλωστε και εκατοντάδες συμπατριώτες του, θύμα της ναζιστικής θηριωδίας.
Στις 13-12-1943 ο πατέρας του Παναγιώτης, οι θείοι του: Γρηγόρης και Κωνσταντίνος Λυμπέρης και τα ξαφέλφια του: Περικλής, Γιώργος (του Κωνσταντίνου), Θανάσης και Γιώργος (του Γρηγορίου) εκτελέστηκαν από τους Γερμανούς στη Λάκα του Καπή μαζί με όλους τους συμπατριώτες του Καλαβρυτινούς.
Γεννήθηκε στα Καλάβρυτα το έτος 1933 απ’ τον Παναγιώτη Λυμπέρη, κρεοπώλη, και τη Δήμητρα Παπαδοπούλου απ’ τα Καστριά. Έχει ακόμη μία αδελφή, την Ελένη Λυμπέρη-Μαρίνη, Απεβίωσε πριν μια εβδομάδα και κηδεύτηκε στη γενέτειρά της τα Καλάβρυτα, ενώ η αδερφή του η Μαρία, πέθανε το 1936, νέα, από καλαζάρι. Το έτος 1976 παντρεύτηκε τη Μαρία Μαρκουλιδάκη από το Ρέθυμνο, Εκπαιδευτικό, και απέκτησαν δύο παιδιά, την Δήμητρα και τον Παναγιώτη. Εργάστηκε αρχικά στον Καναδά, όπου είχε μεταναστεύσει, και στη συνέχεια στην Ολυμπιακή Αεροπορία απ’ όπου και συνταξιοδοτήθηκε.
Ο εκλιπών υπήρξε ένας αγνός και φλογερός πατριώτης Καλαβρυτινός!
. Αιωνία του η μνήμη!
Μαρτυρία του Λυμπέρη Γεωργίου (απόσπασμα)
"……..Το πρωί της Δευτέρας 13 Δεκέμβρη χτύπησαν οι καμπάνες της εκκλησίας. Κάποιος γείτονας ήρθε στα παράθυρα του σπιτιού μας και είπε ότι οι Γερμανοί είπανε να πάρουμε μια κουβέρτα και ψωμί μιας ημέρας και να πάμε στην πλατεία.
Πράγματι, ετοιμαστήκαμε, οι γονείς μου, ο πατέρας μου Παναγιώτης, η μητέρα μου Δήμητρα, η αδελφή μου η Ελένη κι εγώ καθώς και η οικογένεια του θείου μου του Γρηγόρη, αδελφού του πατέρα μου, η οποία απαριθμούσε εκτός της θείας μου και επτά παιδιά, πέντε κορίτσια και δύο αγόρια. Θυμάμαι που ο ξάδελφός μου ο Γιώργος ο Λυμπέρης, που ήταν δέκα επτά χρονών, μαθητής του Γυμνασίου, δεν ήθελε να έρθει, αρνιόταν κατηγορηματικά, παρά τις εκκλήσεις του πατέρα του. Και του ‘λεγε ο πατέρας μου:
«Έλα παιδί μου, πάμε»
«Θείε, μην πάμε θα μας σκοτώσουν», απαντούσε αυτός.
Εν τέλει ξεκινήσαμε όλοι και φτάνοντας στη διασταύρωση στο σπίτι του Αναστασοβίτη, οι Γερμανοί δεν μας άφησαν να πάμε προς την πλατεία αλλά μας κατηύθυναν αριστερά κάτω προς το σχολείο. Και εκεί είδαμε πολλές οικογένειες που ανεβαίναμε στις σκάλες και περνάγανε μέσα στο διάδρομο. Εκεί ήταν ένας ψηλός Γερμανός, μέχρι δυο μέτρα. Στον αριστερό του ώμο είχε το όπλο του και με το δάχτυλο του δεξιού του χεριού και με τη φράση:
«κομ, κομ- κομ, κομ»
έδειχνε πότε δεξιά και πότε αριστερά, ποιοι με τους άντρες και ποιοι με τα γυναικόπαιδα. Στη συνέχεα μπήκαμε μέσα –αριστερά-στην πρώτη αίθουσα και μετά περάσαμε στη δεύτερη αίθουσα και οι δύο οικογένειες του θείου μου του Γρηγόρη και η δική μας και είμαστε μαζί. Εκεί μέσα ήλθε και μια γυναίκα από τους Ρογούς που την είχαν αγγαρέψει οι Γερμανοί να μεταφέρει κάτι πράγματα με το γαϊδουράκι της. Μόλις είδε τη θεία μου την Γρηγόραινα, η οποία ήταν από τους Ρογούς, της λέει:
«Ελένη, τους σκότωσαν όλους στο χωριό»
«και τον πατέρα μου;» ρωτάει η θεία μου
«Ναι, και τον πατέρα σου», απάντησε εκείνη.
Δεν μιλήσαμε περαιτέρω, για να μη δημιουργηθεί πανικός.
Εντωμεταξύ οι αίθουσες είχαν γεμίσει ασφυκτικά και ανοίξανε τα παράθυρα να πάρουμε αέρα. Τα μικρά παιδιά άρχισαν κλαίνε, οι γυναίκες να διαμαρτύρονται. Τότε, θυμάμαι ότι άρχισε η Κική η Μανδηλοπούλου και να διαβάζει αποσπάσματα από την Αγία Γραφή και να ψέλνει διάφορα τροπάρια και άλλα τέτοια προφανώς, για να μας παρηγορήσει να μας εμψυχώσει. Τα παράθυρα του σχολείου ήσαν στενά και ψηλά δεν μπορούσαμε να δούμε τι γινόταν έξω. Μόνο καπνούς βλέπαμε. Θυμάμαι τη μητέρα μου όμως που κάποια στιγμή φώναξε:
«Αυτά τα ρούχα είναι δικά μου».
Τι είχε συμβεί. Πέρασε απ’ έξω ένα Γερμανικό αυτοκίνητο γεμάτο ρούχα με κατεύθυνση προς το σταθμό και κάποια τ’ αναγνώρισε. Οι Γερμανοί φαίνεται ότι είχαν επιδοθεί στο πλιάτσικο.
Στη συνέχεια οι αίθουσες ντουμάνιασαν από καπνό και κλείσαμε τα παράθυρα.
«Μας καίνε», ακούστηκε μια φωνή.
Με το «μας καίνε» που είπανε, ορμάνε οι γυναίκες πάνω στην πόρτα της πρώτης αίθουσας και προσπαθούσαν να την ανοίξουν τραβώντας την προς τα μέσα, ενώ ένας Γερμανός απ’ έξω με το όπλο στο χέρι προσπαθούσε να τις εμποδίσει. Τότε με πήρε η μητέρα μου και με ανέβασε σ’ ένα παράθυρο και αυτή ανέβηκε στο διπλανό (τα παράθυρα αυτά «βλέπανε» στον εξωτερικό διάδρομο) και πήδηξε έξω. Απέναντι από το παράθυρο στεκόταν ακουμπισμένος στα κάγκελα ένας Γερμανός άοπλος που φορούσε τζόκεϊ. Μόλις με είδε ανεβασμένο στο παράθυρο, ήρθε προς το μέρος μου, να με κατεβάσει. Αλλά τον πρόλαβε η μητέρα μου και μ’ άρπαξε:
«το παιδί μου», ξεφώνησε.
Ο Γερμανός οπισθοχώρησε και ξαναπήγε στα κάγκελα. Φαινόταν ότι τα είχε χαμένα γι’ αυτά που συνέβαιναν.
Και εν συνεχεία, ήρθε και η αδελφή μου και βγήκαμε από την πόρτα που μπήκαμε, την κύρια πόρτα του σχολείου. Και μου λέει η μάνα μου:
«έλα μαζί μου να πάμε στο σπίτι»
Εγώ δεν την άκουσα, γιατί είχα τόσο πολύ φοβηθεί, τόσο πολύ τρομοκρατηθεί, που το ‘βαλα στα πόδια. Πήγα να περάσω το ποτάμι, ξερολάγκαδο αλλά από απέναντι έρχονταν μια ομάδα Γερμανών. Μόλις είχαν βάλει φωτιά στα σπίτια του Μπαλαλά, του Βαρελά και πιο πάνω του Πεντζιά. Και θυμάμαι που και ένας εξ αυτών ήταν με ένα μυδράλιο και μας έβλεπε στην απέναντι όχθη και γέλαγε. Φεύγω τρέχοντας προς τα κάτω περνάω το μεγάλο γεφύρι, βγαίνω απέναντι στον Αϊ Θεόδωρο και από εκεί το κόβω και φτάνω στα μεγάλα αμπέλια. Ανεβαίνοντας στο τούμπι (εκεί στου Τάγαρη) που ‘βλεπε προς τον κάμπο της Βυσωκάς είδα πολλούς Γερμανούς που συγκεντρώνονταν εκεί πέρα. Πανικοβλήθηκα και κατεβαίνοντας προς τα «τρία πηγάδια», είδα και άλλους Γερμανούς μες στου Τσαρουχά το χωράφι που είχαν αναποδογυρίσει κάτι κυψέλες κι έκοβαν, θυμάμαι, το μέλι και το ‘ριχναν στα κράνη τους. Μη έχοντας τι άλλο να κάνω μπήκα μες στο νερό -μέχρι το γόνατο μ’ἐφτανε-και παρέμεινα εκεί έως ότου φύγανε και τότε βγήκα κι επέστρεψα τρέχοντας στον Αϊ Θεόδωρο. Από εκεί τραβάω για τα Καλάβρυτα. Στο δρόμο συνάντησα μια γυναίκα-υπηρέτρια κάποιου διευθυντή Τραπέζης-η οποία έκλαιγε και φώναζε.
«Τι έγινε; τι έγινε;» τη ρωτάω
«Αχ», μου λέει, «παιδί μου, τους σκότωσαν όλους επάνω στου Καπή τη λάκα».
Εγώ δεν κατάλαβα ούτε ήξερα βεβαίως ποια ήταν του «Καπή η λάκα». Έφυγα από κει, προχώρησα δεξιά και μέσα από τα χωράφια έφτασα στο σπίτι μας. Είχανε καεί όλα τα σπίτια στη γειτονιά. Μόνο η αποθήκη μας καιγότανε ακόμη. Φεύγω προς τα πάνω αναζητώντας τώρη τη μητέρα μου και την αδελφή μου. Δεν μπόρεσα να περάσω, γιατί καιγότανε το σπίτι του Ντάνου. Γύρισα πίσω και απ’ άλλο δρόμο έφτασα στο Γυμνάσιο.
Εκεί είδα τη μητέρα μου που κατέβαινε από την εκτέλεση, πιασμένη αγκαζέ από την Ευτυχία την Γεωργακοπούλου, που ήταν γειτόνισσά μας και την αδερφή μου, την Ελένη. Μόλις με είδε μου λέει:
«Έλα να δεις για τελευταία φορά τον πατέρα σου».
Το νεκρό πατέρα μου τον είχαν μεταφέρει από την εκτέλεση και τον είχαν βάλει σκεπασμένο με μια ματωμένη κουβέρτα δίπλα από την πόρτα της εκκλησίας των Αγίων Πάντων. Τον ξεσκέπασε. Σοκαρίστηκα. Μια σφαίρα τον είχε πάρει στο αριστερό του μάτι και πουθενά αλλού.
Στη συνέχεια ανηφόρισαν για την εκτέλεση, για να κουβαλήσουν και το νεκρό αδελφό της Ευτυχίας, τον Ντίνο. Πήραν και εμένα μαζί τους. Είχε αρχίσει να σουρουπώνει. Μόλις κοντά εκεί πάνω, λέει η Ευτυχία απευθυνόμενη στη μητέρα μου:
«Τώρα για να τον πάμε κάτω θα μας πιάσει βράδυ. Λέω, παιδί μου, να τον αφήσουμε απόψε εδώ. Ερχόμαστε πάλι αύριο και τον μεταφέρουμε»
Θυμάμαι, για να πλησιάσουμε εκεί που είχε εκτελεστεί ο Ντίνος, στρώμα οι σκοτωμένοι. Τι πτώματα πηδήσαμε, σε τι άψυχα κορμιά και αίματα πατήσαμε. Φρίκη! Είδα τον Ντίνο. Είχε σπασμένο το ένα του πόδι. Τον σκεπάσαμε με το παλτό του και φύγαμε. Ήρθαμε κάτω.
Το βράδυ ξενυχτήσαμε στην καλύβα του Φιλιππακά, όπως μας υπέδειξε για μεγαλύτερη ασφάλεια ο Μήτσος ο Μαρκόπουλος. Εκεί περάσαμε το βράδυ μαζί με την οικογένεια του θείου μου του Γρηγόρη και μερικές άλλες οικογένειες. Στρωματσάδα κοιμηθήκαμε. Οι μητέρες μας κλαίγανε βουβά, με τον πόνο της η κάθε μία. Ο Μήτσος ο Μάρκος δεν ήρθε μαζί μας, αλλά πήγε και κοιμήθηκε κάτω από μια πατουκλιά, σε ένα χαντάκι μέσα, πιο πέρα εκεί που είναι το γήπεδο σήμερα. Αυτός άκουσε το πρωί κατά στις 5:00 τους Γερμανούς να έρχονται από τη Βυσωκά μέσω του δημόσιου δρόμου και της Καλαβρυτινής και να πηγαίνουνε για τη Λαύρα. Ήρθε σιγά - σιγά και μας είπε:
«Μη μιλάτε και τα παιδιά να μη μιλήσουν καθόλου, διότι οι Γερμανοί περνάνε και πηγαίνουνε στην Λαύρα».
Εμείς ξυπνήσαμε, ακούσαμε το θόρυβο των Γερμανών που περπατούσαν με τις μπότες και ως επίσης και τα μουλάρια που είχανε μαζί τους, δεν βγάλαμε άχνα.
Μόλις φώτισε, η μητέρα μου με άλλες γυναίκες φύγανε για την εκτέλεση. Εμείς με τα ξαδέρφια μου και άλλα γειτονόπουλα μείναμε εκεί που βρίσκεται ο συνεταιρισμός σήμερα. Θα ‘ταν η ώρα 10 με 11 όταν ακούσαμε το θόρυβο ενός αεροπλάνου που γύρναγε πάνω από τα Καλάβρυτα. Εκεί που το χαζεύαμε κάποιο παιδί από την παρέα φώναξε:
«Γερμανοί, έρχονται Γερμανοί».
Μόλις τους είδαμε κοκαλώσαμε. Ερχόσαντε από την Αγία Λαύρα. Πέρασαν μέσα από το χωράφι του Κόκκινου, μαζί με τα μουλάρια τους. Θυμάμαι που στην παρέα μας είχαμε και ένα σκυλί. Ένας Γερμανός, μόλις το είδε, κοντοστάθηκε, έβγαλε το πιστόλι του και το σημάδευσε και του ‘ριξε μια σφαίρα. Το πήρε λοξά και άρχισε να γαβγίζει και έφυγε. Εμείς φοβηθήκαμε τόσο πολύ που μας κόπηκε η αναπνοή. Αυτοί περάσανε και φύγανε και πήγανε προς τη Βυσωκά. ..."
Μαρτυρία από το βιβλίο: «ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ 13-12-43 – Στα μονοπάτια της μνήμης», Καλάβρυτα 2011, εκδόσεις του Δημοτικού Μουσείου Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος facebook.com/dmko.gr/

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 11 December 2025 🕒 16:20


Βιβλίο: Εύθυμες ιστορίες της καθημερινής ζωής από τον Νίκο Χρ. Παπακωνσταντόπουλο



Κυκλοφόρησε το νέο βιβλίου του Νίκου Παπακωνσταντόπουλου με τίτλο "Εύθυμες ιστορίες της καθημερινής ζωής", ένα εξαιρετικό βιβλίο με πολλές ιστορίες που μας ταξιδεύουν, μας φέρνουν εικόνες των παιδικών μας χρόνων, εικόνες με συναίσθημα, χαρά, γέλιο, προβληματισμό. Ο Νίκος Παπακωνσταντόπουλος, ένας πραγματικός δημιουργός συγκαταλέγεται στους πλέον πολυγραφότατους καλαβρυτινούς και γνήσιος εκπρόσωπος της λαογραφίας και της παράδοσης του τόπου μας. 

[…]«Μαμά, τί είναι αμαρτία;», ρώτησε με απορία ο μικρός Ηλίας.
«…Να ρωτήσεις τον πατέρα σου να σου πει…», του απάντησε, κοιτάζοντάς τον με πονηρό χαμόγελο κι εκείνη, δίνοντας στον εαυτό της και την ευκαιρία να βγει από τη δύσκολη θέση.
«Μπαμπά, τί είναι αμαρτία που θα την κάνεις απόψε;», ξαναρώτησε το παιδί, απευθυνόμενο στον πατέρα του αυτή τη φορά.
«Άμα μεγαλώσεις θα σου εξηγήσω…», ήταν η απάντησή του.
Την άλλη μέρα το πρωί, με το που ξυπνάει ο Ηλίας και βγαίνει στην αυλή, ρωτάει τον πατέρα του, που ετοιμαζόταν να φύγει για τη δουλειά του:
«Μπαμπά, την έκανες απόψε την αμαρτία;».
Ο πατέρας του δαγκώθηκε, κοίταξε τη γυναίκα του με πονηρό χαμόγελο και ψέλλισε:
«Εκατό η αλεπού, εκατόν ένα τ’ αλεπουδάκι»!

Ο Νίκος Παπακωνσταντόπουλος γεννήθηκε στο Λειβάρτζι του Δήμου Καλαβρύτων και σπούδασε-υπηρέτησε ως Νοσηλευτής. Στο λογοτεχνικό χώρο δραστηριοποιείται με εκδόσεις βιβλίων και δημοσιεύσεις άρθρων (μυθιστορήματα, ποιητικές συλλογές, διηγήματα, λαογραφικά θέματα). Το θεατρικό του έργο - κωμωδία «ζωοκτονία εξ αμελείας», έχει περιοδεύσει τη διετία 2021-23 στη δυτική Ελλάδα από τον ερασιτεχνικό θίασο «Ταξιδευτές της Πρόζας», λαμβάνοντας και το πρώτο βραβείο ανδρικού ρόλου σε πανελλήνιο διαγωνισμό.
Πνευματικά του έργα έχουν βραβευθεί σε λογοτεχνικούς διαγωνισμούς και δημοσιευθεί και σε ξένα βιβλία και περιοδικά. Έχει τιμηθεί από Συλλόγους και Φορείς για την προσφορά του στον πολιτισμό.
Συμμετέχει με ομιλίες και δημοσιεύσεις σε λογοτεχνικά, πολιτιστικά, κοινωνικά θέματα και παρουσιάσεις βιβλίων.
Λογοτεχνικού-λαογραφικού ενδιαφέροντος και το προσωπικό του ιστολόγιο.
Είναι Μέλος της ΕΝΩΣΗΣ ΕΛΛΗΝΩΝ ΛΟΓΟΤΕΧΝΩΝ
Με την σύζυγό του Ελένη Γάλλιου από τον Γοργόμυλο Πρέβεζας έχουν δύο παιδιά.


Σημεία πώλησης των εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές σε Ελλάδα και Κύπρο
Το βιβλίο κυκλοφορεί σε όλα τα ενημερωμένα βιβλιοπωλεία στην Ελλάδα και στην Κύπρο.
Σε περίπτωση που δεν υπάρχουν στο τοπικό σας βιβλιοπωλείο μπορείτε να τα παραγγείλετε στο βιβλιοπωλείο να τα φέρουν, και θα τα παραλάβετε άμεσα.

Κεντρική διάθεση για τα βιβλία των εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές:
Στείλτε με εμαιλ την παραγγελία σας και θα επικοινωνήσουμε μαζί σας άμεσα!
Εκδόσεις ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
Καραγάτση 27, 41221, Λάρισα, 2410-236110
[email protected]

Xονδρέμπορας για τα βιβλία των εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές.
Αθήνα: Βιβλιοπωλείο ΠΑΡ ΗΜΙΝ, Τρικούπη Χαριλάου 11Α, Αθήνα, 10679
Τηλέφωνο: 2103802542

Προτεινόμενο ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο:
Ηλεκτρονικό βιβλιοπωλείο Συμπαντικές Διαδρομές
Μπορείτε να αγοράσετε άμεσα όλα τα βιβλία και τα περιοδικά των Εκδόσεων Συμπαντικές Διαδρομές! Κάντε την παραγγελία σας και θα σας αποστείλουμε άμεσα τα βιβλία με κούριερ!
https://www.universepaths.com/bivliopoleio


ΕΚΔΟΣΕΙΣ ΣΥΜΠΑΝΤΙΚΕΣ ΔΙΑΔΡΟΜΕΣ
Καραγάτση 27, 41221, Λάρισα, 2410-236110,
http://www.universepaths.com/
universe-pathways.blogspot.com
www.facebook.com/Universe.Pathways.Editions/
[email protected]

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 11 December 2025 🕒 12:26


«Ταξιδευτές του Ονείρου» Το νέο βιβλίο του πολυβραβευμένου συγγραφέα Νίκου Σακελλαρόπουλου



Από το γνωστό εκδοτικό οίκο των Αθηνών Μιχάλη Σιδέρη εκδόθηκε το νέο βιβλίο του πολυβραβευμένου συγγραφέα Νικου Σακελλαρόπουλου και κυκλοφορεί σε όλα τα κεντρικά βιβλιοπωλεία της χώρας. Πρόκειται για συλλογή διηγημάτων με τίτλο «Ταξιδευτές του Ονείρου» και υπότιτλο «Σταγόνες ψυχής και χαμόγελου».
Περιλαμβάνει 19 διηγήματα που είναι όλα βραβευμένα, με το πρώτο βραβείο τα περισσότερα και συμπληρωματικά 14 μικρές ιστορίες. Ο εκδοτικός οίκος εκτός των άλλων αναφέρει: «Σπάνια κυκλοφορεί συλλογή διηγημάτων με τόσες πολλές και τόσο σημαντικές διακρίσεις». Ο πίνακας των περιεχομένων έχει ως ακολούθως:
1)Οι απόκληροι των βράχων: Το Α΄ βραβείο στον 6ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ομίλου Τεχνών, Λόγου και Επιστημών ΟΥΝΕΣΚΟ.
2)Κατατρεγμένοι συνταξιδιώτες:. Έπαινος από την Πανελλήνια Ένωση Λογοτεχνών Αθηνών.
3)Ο Θάνατος της Αγιασμένης: Το Α΄ βραβείο στον 6ο Διεθνή Λογοτεχνικό Διαγωνισμό Ομίλου Τεχνών, Λόγου και Επιστημών ΟΥΝΕΣΚΟ.
4)Το Σκαθάρι: Το Α΄ βραβείο στο λογοτεχνικό διαγωνισμό του Ελληνο-Αυστραλιανού Πολιτιστικού Συνδέσμου Μελβούρνης.
5)Ο ερημίτης: Το Α΄ Βραβείο, στον 8ο Διεθνή διαγωνισμό ποιήματος και διηγήματος περί ζωοφιλίας.
6) Η Νταρντάνα: Το Α΄ Βραβείο σε διαγωνισμό Πολιτιστικού Κέντρου Δήμου Κερατσινίου
7) Το Μυθιστόρημα του ετοιμοθάνατου: Έπαινος από το πολιτιστικό κέντρο Κερατσινίου.
8 ) Ο γυρισμός του φονιά: Το Α΄ βραβείο από το διεθνή οργανισμό «Το καφενείο των Ιδεών», με τη συνεργασία του ομίλου της UNESCO Πειραιώς και Νήσων (μικρή συλλογή).
9) «Ταξίδι στ’ αστέρια»: Το Α΄ βραβείο από το διεθνή οργανισμό «Το καφενείο των Ιδεών», με τη συνεργασία του ομίλου της UNESCO Πειραιώς και Νήσων (μικρή συλλογή).
10) Ξωμάχος της γης: Το Α΄ βραβείο από το διεθνή οργανισμό «Το καφενείο των Ιδεών», με τη συνεργασία του ομίλου της UNESCO Πειραιώς και Νήσων (μικρή συλλογή).
11) Οι συνοδοιπόροι: Τιμητική διάκριση Από τον Πολιτιστικό Σύνδεσμο Στουτγάρδης
12) «Ο απόρθητος φράκτης»: έπαινος από την Ένωση Λογοτεχνών Βορείου Ελλάδος.
13) Τα σκόρπια κόκαλα: Το Α΄ βραβείο από το διεθνή οργανισμό «Το καφενείο των Ιδεών», με τη συνεργασία του ομίλου της UNESCO Πειραιώς και Νήσων (μικρή συλλογή).
14) Περιπλανώμενος Μέτοικος: Έπαινος από την Πνευματική Συντροφιά Λεμεσού
15) Σε απέριττο ερημοκλήσι: Α΄ βραβείο από το διεθνή οργανισμό «Το καφενείο των Ιδεών», με τη συνεργασία του ομίλου της UNESCO Πειραιώς και Νήσων (μικρή συλλογή).
16) Νεανικοί Παλμοί: Το Α΄ βραβείο από το διεθνή οργανισμό «Το καφενείο των Ιδεών», με τη συνεργασία του ομίλου της UNESCO Πειραιώς και Νήσων (μικρή συλλογή).
17) Ο Βαρβατότραγος(ευθυμογράφημα): Έπαινος από το πολιτιστικό κέντρο Κερατσινίου
18) Ο Γκαρίλας (ευθυμογράφημα) Το Α΄ βραβείο από το διεθνή οργανισμό «Το καφενείο των Ιδεών», με τη συνεργασία του ομίλου της UNESCO Πειραιώς και Νήσων, (μικρή συλλογή)..
19) «Ένας απρόσκλητος επισκέπτης»: Το Α΄ βραβείο από το διεθνή οργανισμό «Το καφενείο των Ιδεών», με τη συνεργασία του ομίλου της UNESCO Πειραιώς και Νήσων (μικρή συλλογή).
Συμπληρωματικά 3 μικρά: «Ο θρύλος του κακού βασιλιά», «Σε εκδήλωση μοντέρνας ποίησης», «Ο ζωγράφος» και 11 μικρές χιουμοριστικές ιστορίες

Τίτλος
ΤΑΞΙΔΕΥΤΕΣ ΤΟΥ ΟΝΕΙΡΟΥ
ISBN 978-960-468-426-7
Μέρα Κυκλοφορίας 17 Οκτ 2025
Σελίδες 233
Πεζογραφία
Συγγραφέας ΣΑΚΕΛΛΑΡΟΠΟΥΛΟΣ Κ.ΝΙΚΟΣ
Εκδότης ΣΙΔΕΡΗΣ Μ.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 11 December 2025 🕒 12:25


Χριστίνα Αλεξοπούλου: Ομιλία στη Βουλή για την ενίσχυση της αγοράς ενέργειας



Στη συζήτηση του νομοσχεδίου του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας για τη συνολική ενίσχυση της αγοράς ενέργειας, καθώς και για τη δέσμευση, χρήση, μεταφορά και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα, τοποθετήθηκε, στην Ολομέλεια της Βουλής, η τ. Υφυπουργός Υποδομών και Μεταφορών, Βουλευτής ΝΔ Αχαΐας, Χριστίνα Αλεξοπούλου.
Υπογράμμισε ότι η συγκεκριμένη νομοθετική πρωτοβουλία εντάσσεται στην ευρύτερη Εθνική Ενεργειακή Στρατηγική που χτίζεται με σχέδιο και συνέπεια τα τελευταία χρόνια, σημειώνοντας ότι οι μεγάλες ενεργειακές συμφωνίες της χώρας δεν είναι τυχαίες ούτε συγκυριακές.
Όπως τόνισε η κα. Αλεξοπούλου, η Ελλάδα έχει πραγματοποιήσει έναν ευρύ ενεργειακό μετασχηματισμό, μειώνοντας δραστικά την εξάρτησή της από τον λιγνίτη και αυξάνοντας σημαντικά τη συμμετοχή των ανανεώσιμων πηγών ενέργειας.
Ιδιαίτερη αναφορά έκανε στη σημασία της ρύθμισης για τη δέσμευση και αποθήκευση διοξειδίου του άνθρακα, λέγοντας ότι πρόκειται για πολιτικά κομβική παρέμβαση, καθώς δίνει τη δυνατότητα μείωσης των εκπομπών χωρίς αποδυνάμωση της βιομηχανίας και χωρίς απώλεια θέσεων εργασίας. Παράλληλα, επισήμανε τον ρόλο του κράτους ως εγγυητή, αλλά και τη σημασία της πρόβλεψης ανταποδοτικών οφελών για τις τοπικές κοινωνίες.
Αναφερόμενη στις υπόλοιπες διατάξεις, η κα. Αλεξοπούλου υποστήριξε τη σημασία της οργάνωσης της αγοράς υδρογόνου, των παρεμβάσεων στην αποθήκευση ενέργειας και της ενίσχυσης των ανανεώσιμων πηγών, επισημαίνοντας ότι η πράσινη ενέργεια δεν αρκεί να παράγεται, αλλά πρέπει και να αξιοποιείται αποτελεσματικά. Ειδική μνεία έκανε και στις ρυθμίσεις για τα αγροφωτοβολταϊκά, που, όπως ανέφερε, δημιουργούν πραγματικές ευκαιρίες για την περιφέρεια και στηρίζουν το εισόδημα των αγροτών.
Κλείνοντας, η Χριστίνα Αλεξοπούλου υπογράμμισε ότι η Ελλάδα σήμερα έχει τη δυνατότητα να σχεδιάζει το ενεργειακό της μέλλον με αυτοπεποίθηση και να διεκδικεί ουσιαστικό ρόλο στον ευρωπαϊκό ενεργειακό χάρτη, σημειώνοντας ότι το συγκεκριμένο νομοσχέδιο προσθέτει έναν ακόμη κρίκο σε μια πορεία που στηρίζει την ανάπτυξη, την εργασία και την προστασία του περιβάλλοντος.
Ακολουθεί ολόκληρη η ομιλία της Χριστίνας Αλεξοπούλου:
«Το νομοσχέδιο του Υπουργείου Περιβάλλοντος και Ενέργειας συνδέεται με την καρδιά του παραγωγικού μας μοντέλου και αφορά στον τρόπο με τον οποίο η Ελλάδα τοποθετείται στη νέα εποχή της πράσινης μετάβασης, συνδυάζοντας την προστασία του περιβάλλοντος με τη στήριξη της οικονομίας και της εργασίας.
Αν δούμε τη μεγάλη εικόνα, η χώρα έχει ήδη διανύσει έναν εντυπωσιακό δρόμο. Πριν από είκοσι χρόνια, πάνω από το 60% της ηλεκτροπαραγωγής βασιζόταν στον λιγνίτη. Σήμερα, το ποσοστό αυτό έχει μειωθεί δραστικά, κάτω από το 9%, ενώ οι ανανεώσιμες πηγές ενέργειας καλύπτουν πάνω από το 50% της ηλεκτρικής ενέργειας. Αυτός ο μετασχηματισμός είναι αποτέλεσμα πολιτικών επιλογών, συνέπειας και σχεδίου, που η Κυβέρνηση του Κυριάκου Μητσοτάκη και το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας στήριξαν και επιτάχυναν.
Η Ελλάδα έχει, πλέον, κερδίσει αξιοπιστία. Αναγνωρίζεται ως οικονομία που άφησε πίσω την κρίση, προχώρησε μεταρρυθμίσεις, συμμετέχει σε μεγάλες ενεργειακές συμφωνίες -με τη μεγάλη συμβολή σας κ. Υπουργέ- και διεκδικεί ρόλο ενεργειακού κόμβου στην ευρύτερη περιοχή. Μέσα σε αυτή τη διαδρομή, το σημερινό νομοσχέδιο είναι ένας ακόμη κρίκος σε μια αλυσίδα συνεκτικών επιλογών που υπηρετούν έναν ξεκάθαρο στόχο: τη βιώσιμη ανάπτυξη με όρους πραγματικής οικονομίας.
Η ρύθμιση της δέσμευσης, της χρήσης και της αποθήκευσης διοξειδίου του άνθρακα είναι πολιτικά κομβική. Γιατί δίνει απάντηση σε ένα κρίσιμο ερώτημα: πώς μπορούμε να μειώσουμε τις εκπομπές, χωρίς να οδηγήσουμε τη βιομηχανία σε αποδυνάμωση και χωρίς να χαθούν θέσεις εργασίας. Σε ένα ευρωπαϊκό περιβάλλον αυστηρών κλιματικών στόχων, η επιλογή δεν μπορεί να είναι ανάμεσα στο περιβάλλον και στην παραγωγή. Χρειάζονται εργαλεία που να υπηρετούν και τα δύο.
Με αυτό το πλαίσιο, η Ελλάδα επιλέγει τον δρόμο της ευθύνης. Θέτει κανόνες, ελέγχους και αυστηρές προϋποθέσεις, ώστε τέτοιες δραστηριότητες να γίνονται με ασφάλεια, διαφάνεια και σεβασμό στο φυσικό περιβάλλον. Το κράτος έχει ρόλο εγγυητή και οι τοπικές κοινωνίες δεν μένουν στο περιθώριο. Αντίθετα, προβλέπεται να έχουν ανταποδοτικό όφελος, κάτι που ενισχύει τη λογική της δίκαιης μετάβασης.
Παράλληλα, το νομοσχέδιο οργανώνει την αγορά υδρογόνου και ενισχύει συνολικά την αγορά ενέργειας. Άλλωστε, το υδρογόνο είναι ένα πεδίο στο οποίο η Ευρώπη επενδύει στρατηγικά. Ως εκ τούτου, με καθαρούς κανόνες και ρυθμιστικό πλαίσιο, η Ελλάδα διεκδικεί θέση σε αυτή τη νέα ενεργειακή πραγματικότητα και δεν περιορίζεται στον ρόλο του παρατηρητή.
Ιδιαίτερη σημασία έχουν και οι παρεμβάσεις στην αποθήκευση ενέργειας και στις ανανεώσιμες πηγές. Η δυνατότητα αξιοποίησης μπαταριών, η καλύτερη λειτουργία της αγοράς και η διευκόλυνση επενδύσεων απαντούν σε υπαρκτά προβλήματα και ενισχύουν την ενεργειακή ασφάλεια της χώρας, καθώς πράσινη ενέργεια δεν αρκεί να παράγεται -πρέπει και να αξιοποιείται αποτελεσματικά.
Οι ρυθμίσεις για τα αγροφωτοβολταϊκά προσθέτουν ακόμη μια κοινωνικά χρήσιμη διάσταση. Η διπλή αξιοποίηση της γης μπορεί να στηρίξει το εισόδημα των αγροτών, χωρίς να ακυρώνεται ο πρωτογενής τομέας. Για την περιφέρεια, για περιοχές όπως η Αχαΐα και η Δυτική Ελλάδα, αυτό μεταφράζεται σε πραγματικές ευκαιρίες.
Το στοιχείο της διαφάνειας διατρέχει οριζόντια το νομοσχέδιο. Μητρώα, έλεγχοι, ενημέρωση των πολιτών και ευρωπαϊκή εποπτεία διασφαλίζουν ότι η ενεργειακή μετάβαση δεν γίνεται ερήμην της κοινωνίας, αλλά με όρους λογοδοσίας και εμπιστοσύνης.
Κυρίες και κύριοι συνάδελφοι,
Η Ελλάδα σήμερα έχει τη δυνατότητα να σχεδιάζει το μέλλον της με αυτοπεποίθηση. Τα ενεργειακά επιτεύγματα, δεν είναι τυχαία, ούτε συγκυριακά. Αποδεικνύουν πως, όταν υπάρχει σχέδιο και πολιτική τόλμη, η χώρα μπορεί να αποτελεί δυναμικό ενεργειακό εταίρο, με κρίσιμο ρόλο. Το παρόν νομοσχέδιο αξιοποιεί αυτή την πορεία και προσθέτει έναν ακόμη κρίκο: στηρίζει τη βιομηχανία, ενισχύει την πράσινη μετάβαση, προστατεύει το περιβάλλον και ανοίγει νέες προοπτικές ανάπτυξης.
Γι’ αυτούς τους λόγους, στηρίζω το νομοσχέδιο και καλώ το Σώμα να το υπερψηφίσει.»

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 11 December 2025 🕒 12:15


Πάτρα: Σε κρίσιμη κατάσταση 51χρονος μετά από εργατικό ατύχημα σε οικοδομή



Σε εξαιρετικά κρίσιμη κατάσταση νοσηλεύεται στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών ένας 51χρονος εργάτης αλβανικής υπηκοότητας, ο οποίος τραυματίστηκε σοβαρά σε εργατικό ατύχημα που σημειώθηκε χθες σε υπό ανέγερση οικοδομή στην οδό Έλληνος Στρατιώτου, στην Πάτρα.
Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο άτυχος άνδρας βρισκόταν στον τρίτο όροφο του κτιρίου όταν, κάτω από αδιευκρίνιστες συνθήκες, κατέπεσε στο κενό φρεατίου ανελκυστήρα. Στο σημείο έφτασε άμεσα ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ, το οποίο μετέφερε τον τραυματία στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών. Εκεί οι γιατροί προχώρησαν σε διασωλήνωση, με τον 51χρονο να νοσηλεύεται στη Μονάδα Εντατικής Θεραπείας.
Για το περιστατικό ενημερώθηκε η Αστυνομία, η οποία προχώρησε στη σύλληψη του επιβλέποντος μηχανικού του έργου, στο πλαίσιο της αυτόφωρης διαδικασίας. Ο συλληφθείς στη συνέχεια αφέθηκε ελεύθερος.
Οι αρμόδιες αρχές διερευνούν τις συνθήκες κάτω από τις οποίες συνέβη το ατύχημα, ενώ εξετάζεται αν τηρούνταν τα μέτρα ασφαλείας στο εργοτάξιο.
από: tempo24.news

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 11 December 2025 🕒 10:35


Η δύναμη της μνήμης και της ανθεκτικότητας: Ο Δρ. Χρούσος μιλά στους νέους των Καλαβρύτων



Η Ένωση Θυμάτων Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων μνήμης του Ολοκαυτώματος, και σε συνεργασία με τις Διευθύνσεις: Λυκείου κα. Κ. Δεσποτοπούλου, Γυμνασίου κα. Ι. Ροδοπούλου και ΕΠΑΛ κ. Ν. Παπαδάτο του σχολικού συγκροτήματος Καλαβρύτων “Ευσέβιος Κηπουργός” πραγματοποίησε την 8η Δεκεμβρίου 2025 ομιλία του Δρ. Γεωργίου Χρούσου με θέμα “ ̈Ψυχική υγεία των εφήβων και τραύμα” και συζήτηση με τους έφηβους μαθητές/ τριες των Καλαβρύτων. Ο Δρ. Γεώργιος Π. Χρούσος είναι Ομότιμος Καθηγητής Παιδιατρικής και Ενδοκρινολογίας του Πανεπιστημίου Αθηνών (ΕΚΠΑ) και συμπεριλαμβάνεται στους 100 πλέον μνημονευόμενους ιατρούς-επιστήμονες στον κόσμο, είναι ο πλέον αναφερόμενος παιδίατρος ή ενδοκρινολόγος διεθνώς και ο πλέον αναφερόμενος Έλληνας ιατρός-επιστήμονας. Είναι κάτοχος της Έδρας UNESCO στην Εφηβική Υγεία και Ιατρική, Διευθυντής του Ερευνητικού Πανεπιστημιακού Ινστιτούτου Υγείας Μητέρας Παιδιού και Ιατρικής Ακριβείας του ΕΚΠΑ και Πρόεδρος του Ελληνικού Ινστιτούτου Παστέρ. Ο κ. Χρούσος έχει λάβει πολυάριθμα διεθνή βραβεία για το έργο του και είναι εκλεγμένο μέλος της Ευρωπαϊκής Ακαδημίας Επιστημών, Γραμμάτων και Τεχνών Academia Europaea, της Αμερικανικής Εθνικής Ακαδημίας Ιατρικής και της Ακαδημίας Αθηνών. Ο κ. Χρούσος έχει πραγματοποιήσει έρευνες που έχουν διαφωτίσει τις δράσεις του στρες στον οργανισμό στο συμπεριφορικό, νευροενδοκρινικό, κυτταρικό και μοριακό επίπεδο. Παράλληλα, έχει κάνει πρωτοποριακή έρευνα στην ανάπτυξη του ανθρώπου, ειδικά στην ενήβωση και την εφηβεία και παρουσίασε στους μαθητές/ τριες τους μηχανισμούς του ψυχικού τραύματος σε συνέχεια τραγικών γεγονότων, όπως το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων.

Ειδικότερα, ο κ. Χρούσος εξήγησε στους μαθητές και μαθήτριες ότι γενικά ο οργανισμός μας είναι φτιαγμένος για να αντιμετωπίζει οξύ στρές, που δεν διαρκεί πολύ. Μόλις το στρεσογόνο ερέθισμα και η προσαρμοστική αντίδραση του οργανισμού μας υποχωρήσουν, η έκβαση είναι ο οργανισμός να επιστρέψει στην πρότερη ισορροπία του. Απάνθρωπα, μη φυσιολογικά και αδιανόητης εκτάσεως γεγονότα όπως το Ολοκαύτωμα και οι συνέπειες αυτού δημιουργούν χρόνιο, ανηλεές και συνεχόμενο ψυχο-κοινωνικο-οικονομικό στρες που είναι κατεξοχήν βλαπτικό για την ψυχοσωματική υγεία. Τα παιδιά και οι νέοι είναι ιδιαίτερα ευάλωτα. Από τους ενήλικες ένα ποσοστό που ανέρχεται στο ¼ είναι επίσης πιο ευάλωτο. Στις πληθυσμιακές αυτές ομάδες πυροδοτούνται οξείες παθολογικές καταστάσεις. Υπάρχουν δε ισχυρά πειραματικά και κλινικά δεδομένα που αποδεικνύουν ότι το εύρος και το βάθος της παθογένειας αυτής επηρεάζει, με επιγενετικές αλλαγές των γονιδίων, εώς και 4 επόμενες γενεές από αυτές που έζησαν τα γεγονότα. Ο κ. Χρούσος εξήγησε πως ένας τρόπος να αποκτήσεις αντοχή στο τραύμα είναι να το βλέπεις, να το αναγνωρίζεις, να το σκέφτεσαι και να το συζητάς συχνά. Άλλος τρόπος είναι η σύνδεση, η επαφή, η υποστήριξη και η συνεργασία μεταξύ των ανθρώπων. Εδώ στα Καλάβρυτα αυτά έκαναν οι επιζήσαντες και επέτυχαν την αναγέννηση της πόλης.

Ο ομιλητής έφερε τη συζήτηση και στις καθημερινές ανησυχίες των μαθητών/ τριών και εξήγησε ότι σκοπός του ανθρώπου είναι η ευτυχία με το ζητούμενο να είναι να μην ταράζεται η ψυχή και να μην πονάει το σώμα. Τους παρότρυνε να αναπτύσσουν κοινωνικές και φιλικές σχέσεις, να αγαπούν και να υποστηρίζουν τους γύρω τους και οι ίδιοι να αναγνωρίζουν στον εαυτό τους τις δυσκολίες τους, να τις συζητάνε και να ζητάνε βοήθεια. Η βοήθεια μπορεί να έρθει από κοντινά ή συγγενικά τους πρόσωπα, δασκάλους ή μεγαλύτερούς τους αλλά και ειδικούς της ψυχικής υγείας. Τόνισε ότι δεν θα πρέπει να υπάρχει στίγμα γύρω από την αναζήτηση βοήθειας από ειδικούς της ψυχικής υγείας, καθώς αφενός το ½ του πληθυσμού νοσεί ψυχικά για τον ένα ή τον άλλο λόγο και αφετέρου η ψυχοθεραπεία φέρνει αποτελέσματα. Τα ναρκωτικά, το αλκοόλ, το τσιγάρο αποτελούν λάθος προσπάθειες αυτοθεραπείας και πρέπει να αποφεύγονται με κάθε τρόπο καθώς δημιουργούν εθισμούς, προβλήματα υγείας και χάνεται η ικανότητα του ατόμου να ελέγχει τον εαυτό του.

Τέλος, ο κ. Χρούσος επισήμανε στους νέους τις επιπτώσεις της «ψηφιακής καταπόνησης», που απειλούν τη βιολογική ισορροπία του οργανισμού τους και συνέστησε λελογισμένη χρήση των σύγχρονων τεχνολογιών (κινητά, υπολογιστές κλπ), καλές διατροφικές συνήθειες, υπαίθριες δραστηριότητες, σωματική άσκηση και σωστές συνήθειες ύπνου. Ακολούθησε εκτεταμένη συζήτηση μεταξύ του ομιλητή και των ακροατών, με τους νέους να θέτουν συνεχείς ερωτήσεις για ποικίλα θέματα του ενδιαφέροντος τους για πολύ ώρα. Ήταν μία μοναδική εμπειρία γνώσης, που ωφέλησε την κοινότητά μας.

Για την Ένωση Θυμάτων Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος
Ο Πρόεδρος Φάνης Παπαγεωργίου
Η Γ. Γραμματέας Νάντια Κωνσταντίνου

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 11 December 2025 🕒 10:25


Στο πλευρό των αγωνιζόμενων αγροτών η ΠΕΔ Δυτικής Ελλάδας - Ψήφισμα



Η Περιφερειακή Ένωση Δήμων (ΠΕΔ) Δυτικής Ελλάδας εξέδωσε ανακοίνωση με την οποία εκφράζει την αμέριστη στήριξή της στους αγρότες και κτηνοτρόφους της περιοχής, αλλά και σε όλη τη χώρα, που βρίσκονται σε κινητοποιήσεις διεκδικώντας μέτρα ανακούφισης και δίκαιες συνθήκες για τη συνέχιση της παραγωγικής τους δραστηριότητας. Η ΠΕΔ υπογραμμίζει πως ο αγώνας των βιοπαλαιστών παραγωγών αποτελεί αγώνα επιβίωσης και αφορά ολόκληρη την κοινωνία, ενώ αναλαμβάνει δέσμευση να μεταφέρει τα αιτήματά τους στους αρμόδιους φορείς και να συμβάλει ενεργά στη διεκδίκησή τους.
ΤΟ ΨΗΦΙΣΜΑ
Η ΠΕΔ Δυτικής Ελλάδας στηρίζει τις κινητοποιήσεις και τον δίκαιο αγώνα των βιοπαλαιστών αγροτών και κτηνοτρόφων της περιοχής και ολόκληρης της Ελλάδας και εκφράζει την αλληλεγγύη της.
Ο αγώνας τους είναι αγώνας επιβίωσης, για να κρατήσουν το βιος τους, να μείνουν στη γη τους, για να μπορούν να παράγουν ποιοτικά και φτηνά τρόφιμα για τον λαό μας.
Για δεκαετίες η πολιτική που εφαρμόστηκε, και με ευρωενωσιακές κατευθύνσεις, προώθησε το ξεκλήρισμα, τη συγκέντρωση της γης και της παραγωγής σε λίγα χέρια, τον εξαναγκασμό χιλιάδων παραγωγών να εγκαταλείψουν το επάγγελμα και τον τόπο τους. Πουλάνε τα προϊόντα τους για ένα κομμάτι ψωμί από τα χωράφια και φτάνουν υπερτιμημένα για τις λαϊκές οικογένειες στα ράφια των σούπερ μάρκετ.
Στηρίζουμε το αίτημα για αφορολόγητο πετρέλαιο και για πλαφόν στο ρεύμα, για κατάργηση του ΦΠΑ στα γεωργικά εφόδια, για αποζημίωση στο 100% της ζημιάς των κτηνοτρόφων που έχασαν τα ζώα τους από όλες τις ζωονόσους (ευλογιά, καταρροϊκό πυρετό) με ευθύνη του κράτους. Για να προχωρήσει δωρεάν, με κρατική ευθύνη ο εμβολιασμός στα κοπάδια των κτηνοτρόφων. Για άμεση αποπληρωμή των χρωστούμενων ενισχύσεων του ΟΠΕΚΕΠΕ από τον κρατικό προϋπολογισμό.Για κατώτατες εγγυημένες τιμές για τα αγροτοκτηνοτροφικά προϊόντα, που να καλύπτουν το κόστος παραγωγής και να αφήνουν εισόδημα για επιβίωση και συνέχιση της αγροτικής δραστηριότητας.
Η ΠΕΔ Δυτικής Ελλάδας δηλώνει ότι:
Θα βρίσκεται στο πλευρό των αγροτών της περιοχής και στηρίζει τη δίκαιη κινητοποίησή τους.
Θα μεταφέρει το παρόν ψήφισμα στα αρμόδια Υπουργεία, στην ΚΕΔΕ και σε όλους τους εμπλεκόμενους φορείς.
Δεσμεύεται να παρακολουθεί στενά την εξέλιξη των ζητημάτων και να συμμετέχει ενεργά σε κάθε διεκδίκηση για την επίλυσή τους.
Ο αγώνας τους είναι αγώνας όλων μας!

ΓΙΑ ΤΟ ΔΣ
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ
ΤΗΣ Π.Ε.Δ. ΔΥΤΙΚΗΣ ΕΛΛΑΔΑΣ
ΑΘΑΝΑΣΙΟΣ ΠΑΠΑΔΟΠΟΥΛΟΣ
ΔΗΜΑΡΧΟΣ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 11 December 2025 🕒 09:39


Ένωση Καλαβρυτινών Αθήνας: Τρισάγιο στην πλατεία «Ολοκαυτώματος Καλαβρύτων» (ΦΩΤΟ)


Την Κυριακή, 7 Δεκεμβρίου 2025, η Ένωση Καλαβρυτινών Αθήνας πραγματοποίησε στην Πλατεία Ολοκαυτώματος Καλαβρύτων στο Νέο Κόσμο (Λαγουμιτζή και Φρειδερίκου Σμιθ), το καθιερωμένο Τρισάγιο στη Μνήμη των Εκτελεσθέντων συμπατριωτών μας κατά τη 13η Δεκεμβρίου 1943 από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής.
Τη σεμνή αυτή εκδήλωση, που συμπεριλαμβανόταν στο επίσημο πρόγραμμα του Δήμου μας για τις επετειακές εκδηλώσεις μνήμης για τα 82 χρόνια από το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα, τίμησαν με την παρουσία τους πολλοί συμπατριώτες μας και μέλη της Ένωσής μας, εκπρόσωποι αρχών και φορέων.
Το Τρισάγιο τέλεσαν ο πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Ευσέβιος Σπανός, Καθηγούμενος της Ι.Μ. Αγίας Λαύρας και ο πανοσιολογιώτατος Αρχιμανδρίτης π. Νικόδημος του Ιερού Ναού Αναλήψεως Κυρίου στο Νέο Κόσμο.
Η Πρόεδρος της Ένωσης κ. Ελένη Χάμψα καλωσόρισε όλους όσοι παραβρέθηκαν, αναφέροντας τα εξής:
«Πιστοί, όπως κάθε χρόνο, στο ιερό μας καθήκον ως Καλαβρυτινών, τιμούμε εδώ, στην πλατεία Ολοκαυτώματος Καλαβρύτων, στο ιστορικό Δουργούτι, τους Μάρτυρες συμπατριώτες μας από τα Καλάβρυτα, τα γύρω χωριά και τα ηρωικά μοναστήρια μας, που εκτελέσθηκαν βάναυσα από τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής το Δεκέμβρη του 1943.
Φέτος συμπληρώνονται 82 χρόνια από τη συντέλεση ενός από τα πιο ειδεχθή και στυγερά εγκλήματα πολέμου στην Ελλάδα κατά τη διάρκεια του Δευτέρου Παγκοσμίου Πολέμου. Το χρέος μας απέναντι σε αυτό που συμβολίζει το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, απέναντι στους εκτελεσθέντες συμπατριώτες μας, τις ηρωίδες Καλαβρυτινές Μανάδες, τα παιδιά του ’43, τους πατεράδες και τις μανάδες μας, έγκειται στη διαφύλαξη της μνήμης και την προάσπιση της παρακαταθήκης τους.
Τα παιδιά του ’43, οι δικοί μας ήρωες, που έζησαν τον όλεθρο και επέζησαν από το αδιανόητο για να νικήσουν το θάνατο και να κερδίσουν τη ζωή τους, όλο και λιγοστεύουν. Μας έδειξαν, όμως, το δρόμο. Δεν έχουμε παρά να ακολουθήσουμε τα χνάρια τους, μετατρέποντας το πένθος σε πράξη και τη μνήμη σε χρέος ιστορικής συνέπειας.
Η Ένωση Καλαβρυτινών Αθήνας δεν εφησυχάζει. Μέσα από συνεχείς και συγκεκριμένες προτάσεις, ιδέες και μελέτες τις οποίες έχει επικοινωνήσει και παρουσιάσει όλα αυτά τα χρόνια προς τη Δημοτική Αρχή και όπου δει, εκφράζει με συνέπεια το αμείωτο ενδιαφέρον της και συνεργάζεται αγαστά τόσο με το Δήμο Καλαβρύτων όσο και με το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, τον ακοίμητο φρουρό της τραγικής ιστορίας του τόπου μας».
Ομιλήτρια ήταν η κ. Δέσποινα Στίκα, καταξιωμένη συγγραφέας και νηπιαγωγός για δεκαέξι χρόνια στα Καλάβρυτα. Κόρη του αξέχαστου φωτογράφου των Καλαβρύτων, Παναγιώτη Στίκα, παιδί δεύτερης γενιάς στη μαρτυρική μας πόλη, στο τελευταίο της πόνημα με τίτλο «Γκρίζα Πόλη», το οποίο κοσμεί τις προθήκες του Δημοτικού Μουσείου Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος, διαχειρίζεται με αγάπη και σεβασμό το ανεπούλωτο τραύμα της σφαγής των Καλαβρύτων.
Η κ. Στίκα, με την από καρδιάς και γεμάτη συναίσθημα ομιλία της, κατάφερε να συγκινήσει και να εμπνεύσει όλους όσοι την άκουσαν:
«Πανοσιολογιώτατοι,
Σεβαστοί πατέρες,
Κυρίες, κύριοι,
Αγαπητοί συμπατριώτες Καλαβρυτινοί και Καλαβρυτινές,
Αγαπητές και αγαπητοί φίλοι των Καλαβρύτων, που τιμάτε μαζί μας αυτή την ιστορική και τραγική συνάμα ημέρα, η οποία σημάδεψε με αίμα εκατοντάδων αθώων μαρτύρων την πατρογονική μας γη.
Βρισκόμαστε σήμερα εδώ, 82 χρόνια μετά, για να αποδώσουμε τις δέουσες τιμές, να μνημονεύσουμε και να θυμηθούμε, όχι μονάχα τους νεκρούς των Καλαβρύτων, αλλά την ίδια την ψυχή της Ελλάδας που δοκιμάστηκε απάνθρωπα εκείνον τον χειμώνα του 1943.
Στέκομαι μπροστά σας, με τη σκέψη να βαραίνει από το άκουσμα της ημερομηνίας του Καλαβρυτινού δράματος.
13 Δεκεμβρίου 1943 — η μέρα που ο χρόνος σταμάτησε, η ημέρα που η ανθρώπινη φωνή πνίγηκε στο αίμα, στον καπνό και στη στάχτη.
Ωστόσο, εμείς θα είμαστε πάντα εδώ, γιατί οι άνθρωποί μας εκείνοι δεν έφυγαν, δεν χάθηκαν στο χώμα. Έγιναν ρίζες, που κρατούν ακόμη τη γη των Καλαβρύτων όρθια, έγιναν ανάσες, που σηκώνουν τον άνεμο της μνήμης, κάθε φορά που πλησιάζει ο Δεκέμβρης.
Εμείς, λοιπόν, οι επιγενόμενοι… Εμείς της δεύτερης γενιάς μετά την τραγωδία, αλλά και οι ακόμα νεότερες γενιές, δεν είδαμε τις φλόγες, μα τις νιώθουμε μέσα στις φλέβες μας. Δεν ακούσαμε τις ριπές των εκτελεστών, αλλά μας ξυπνούν στα όνειρα ως εφιάλτες. Δεν θάψαμε εμείς τους πατεράδες μας, τους αδελφούς μας, τα παιδιά μας, μα μεγαλώσαμε μέσα στην γκρίζα αύρα του χαμού τους.
Εκείνος ο ομαδικός χαμός, εκείνο το μαζικό έγκλημα, επικρέμεται πάνω μας ως εφιαλτική απειλή. Τη βλέπεις, τη θωρείς, αισθάνεσαι να πέφτει ενάντια σου σαν βράχος που κατρακυλά και δεν μπορείς να κάνεις τίποτα.
Αν ήσουν τότε εκεί, θαρρείς ότι θα έτρεχες. Θα έστηνες πρόχειρα στεγάσματα για τα παιδιά, θα κουβαλούσες ξύλα για να ζεσταθούν, θα έψαχνες στα κοντινά χωριά να βρεις ψωμί, θα έσκαβες τάφους για τους αγαπημένους που έσερναν οι χαροκαμένες γυναίκες προς τα μνήματα, θα έβγαζες τη ζακέτα σου να τη φορέσει ένα ξυλιασμένο ορφανό… Κάτι θα έκανες.
Αλλά δεν ήσουν εκεί…
Κι αυτό είναι ένα βάρος που το κουβαλάμε όσοι ήρθαμε μετά: Το βάρος της μνήμης χωρίς εμπειρία, το τραύμα της απόστασης, το διαγενεακό τραύμα.
Το τραύμα της εκτέλεσης το βιώνουμε στα κατάβαθα της ύπαρξής μας, το έχουμε ενσωματώσει στην ψυχή μας μέσα από τα τραγικά ακούσματα από μαυροφόρες χήρες, μάνες, αδελφές… καθώς και μέσα από τον πόνο της ορφάνιας των παιδιών που ωρίμαζαν δίπλα μας, με τη γκριζάδα της θλίψης να τους στερεί κάθε ίχνος χαμόγελου.
Για τις γενιές ημών των επιγενομένων Καλαβρυτινών, ο λόφος του Καπή δεν είναι αόριστα χώρος θυσίας οκτακοσίων και πλέον ανδρών. Δεν είναι απλά μία σελίδα ιστορίας. Ο λόφος του Καπή δεν είναι αξιοθέατο για φιλοπερίεργους ταξιδιώτες.
Τα μαρτυρικά Καλάβρυτα δεν είναι μια απλή τοποθεσία στον χάρτη. Είναι ένα τοπωνύμιο της πανανθρώπινης συνείδησης. Σε αυτόν τον τόπο, η ιστορία έγραψε το πιο σκοτεινό κεφάλαιό της.
Εκεί δοκιμάστηκε το μέτρο της βαρβαρότητας, αλλά και της αντοχής του ανθρώπου.
Ο ουρανός των Καλαβρύτων στις 13 Δεκεμβρίου 1943 ήταν συννεφιασμένος, βαρύς, απειλητικός.
Η διαταγή των Γερμανών ήταν να γίνει η συγκέντρωση όλων στο Σχολείο, όπου έσπρωχναν μέσα στις αίθουσες διδασκαλίας τα αγόρια κάτω των δεκατεσσάρων χρόνων μαζί με όλο τον θήλυ πληθυσμό.
Οι άρρενες έμπαιναν σε σειρά, με μια κουβέρτα υπό μάλης και οδηγούνταν βίαια κατά τον λόφο του Καπή. Κάποια παιδάκια δώδεκα, δεκατριών ετών προτίμησαν να πάνε με τους άντρες, ίσως για σιγουριά, και προφασίζονταν με πείσμα ότι είναι μεγαλύτερα. Τάχα κορόιδεψαν τους επικεφαλής αξιωματικούς… Εκείνοι, που ήξεραν τι μέλλεται να γίνει, τα άφηναν να πάνε με τους μελλοθάνατους…
Οι γυναίκες, οι μάνες, οι αδελφές, έμειναν κλεισμένες στις σχολικές αίθουσες.
Κι αυτό ήταν το δικό τους μαρτύριο: να αποχωρίζεσαι, να περιμένεις, να ελπίζεις, να χάνεις…
Οι σύζυγοι, οι πατεράδες, τα παιδιά, οι αδελφοί, νέοι και γέροι, ανέβαιναν το μονοπάτι του θανάτου. Όλοι μαζί, οι καθηγητές του Γυμνασίου, οι δάσκαλοι του Δημοτικού, οι υπάλληλοι της Τράπεζας, οι δημαρχιακοί υπάλληλοι, οι γιατροί και οι νοσοκόμοι, οι μαγαζάτορες, οι τεχνουργοί, οι εργάτες του ανθρακωρυχείου, οι κτηνοτρόφοι, οι αγρότες, οι άνεργοι…
Ώσπου μέσα στους αποπνικτικούς καπνούς της πυρπολημένης πολιτείας, αντήχησαν ριπές πολυβόλων!
Η σιωπή που απλώθηκε μετά, δεν ήταν απλώς σιωπή θανάτου
ήταν η σιωπή απόγνωσης της ανθρωπότητας μπροστά στο ίδιο της το έγκλημα.
Κι όμως, από τη στάχτη ξεπήδησε ζωή. Από το χώμα που ποτίστηκε με αίμα, φύτρωσε η αντοχή. Οι Καλαβρυτινές μάνες και σύζυγοι και αδελφές, σήκωσαν το κορμί τους με απίστευτο κουράγιο. Έστησαν ξανά τα σπίτια, ξανάχτισαν σχολεία, όρθωσαν πάλι εκκλησιές. Ξαναγύρισαν με πίστη στη δουλειά, στη ζωή, στον καθημερινό αγώνα. Έμαθαν στα παιδιά τους όχι μόνο τι χάθηκε, αλλά τι αξίζει να διασωθεί στη μνήμη.
Γιατί αυτό είναι το δικό μας καθήκον: Όχι να στεκόμαστε πάνω από το παρελθόν μόνο με θρήνο, αλλά να το κρατάμε ολοζώντανο, μέσα στο παρόν των ημερών μας και στο διηνεκές αύριο, ώστε να μην επαναληφθεί ποτέ.
Η Μνήμη δεν είναι μόνο ιστορία. Είναι ταυτότητα. Είναι η φωνή των προγόνων, που ζητούν να μας βρουν άξιους συνεχιστές. Είναι το βλέμμα του παιδιού που ρωτά «γιατί;» και περιμένει μιαν απάντηση, που να μην είναι μόνο λέξεις. Μιαν απάντηση στοιχειοθετημένη από πράξεις, στάση, ήθος!
Γι’ αυτό κάθε Δεκέμβρη στα Καλάβρυτα δεν ζούμε απλώς μια τελετή.
Βιώνουμε τον αναβαπτισμό μας στη συλλογική συνείδηση. Δίνουμε όλοι εμείς μια σιωπηλή υπόσχεση ότι θα μείνουμε όρθιοι, ότι δεν θα προδώσουμε ούτε το αίμα ούτε τη μνήμη.
Για όλους εμάς η Μνήμη δεν είναι εκδίκηση. Η Μνήμη είναι δικαιοσύνη.
Είναι αντίσταση στη λήθη.
Ίσως, τελικά, εκείνοι που εκτελέστηκαν τόσο βάναυσα, εκείνοι που χάθηκαν, να είναι οι πιο ζωντανοί ανάμεσά μας.
Τους νοιώθεις, τους αισθάνεσαι:
στα πρόσωπα των παιδιών που παίζουν σήμερα στην πλατεία, στους ήχους της καμπάνας, στην ψιθυριστή προσευχή μιας μάνας που ανάβει το καντήλι,
στο Μουσείο της θυσίας τους, στο σημερινό μας τρισάγιο.
Όλα τούτα είναι δικά τους. Όλα τούτα τα φυλάμε για λογαριασμό τους.
Κυρίες και κύριοι,
αισθάνομαι το χρέος να μιλήσω εκ μέρους των παιδιών που μεγαλώσαμε δίπλα στον μέγα θρήνο, που ακούγαμε τα μοιρολόγια τα μακρόσυρτα, που περπατήσαμε και παίξαμε πλάι σε μνήματα κι αποκαΐδια. Που βλέπαμε τον λόφο-τάφο να ποτίζει θαμνολούλουδα με αίμα μαρτύρων.
Είναι αυτονόητο πως σακατεύτηκε η γενιά που πλήγηκε άμεσα από το έγκλημα.
Δεν είχε χώρο για όνειρα αυτή η γενιά, δεν είχε ορίζοντα με φως.
Πού να απαγγιάσει πια η ελπίδα; Πού να φωλιάσει η όποια χίμαιρα; Φορτώνεσαι το στίγμα και το κουβαλάς.
Το ίδιο στίγμα έχει μεταφορτωθεί σε εμάς, ως χρέος, ως καθήκον, ως απαντοχή και ως κατάρα: “Ουαί, σ’ αυτούς που μηχανεύονται πολέμους!»
Σήμερα, εδώ, στη μικρή αυτή πλατεία της Αθήνας, που φέρει το όνομα του Ολοκαυτώματος των Καλαβρύτων, κλίνουμε ευλαβικά το γόνυ στην ιερή μνήμη των εκτελεσθέντων μαρτύρων.
Εκφράζουμε σιωπή με νόημα —εκείνη τη σιωπή που χωρά δάκρυ, πίστη και υποχρέωση μαζί.
Υποχρέωση να μην επιτρέψουμε σε καμία σκοτεινή ιδέα να ξαναπατήσει στο χώμα της ελευθερίας. Να υπερασπιστούμε την Ειρήνη, τη Δικαιοσύνη, τον Άνθρωπο. Να φυλάμε Θερμοπύλες της Ειρήνης…
Κλείνω, κυρίες και κύριοι, με μια σκέψη απλή: Οι άνθρωποι εκείνοι δεν πέθαναν για να τους λυπόμαστε, μα για να μας θυμίζουν πόσο βαριά είναι η ευθύνη της ζωής.
Εμείς, οι μεταγενέστεροι, ας σταθούμε στο ύψος της θυσίας τους, ας κάνουμε τη Μνήμη τους φάρο και όχι σκιά. Ας πορευτούμε μ’ εκείνο το φως που βγαίνει μέσα από τη στάχτη — το φως που δεν καίει, αλλά φωτίζει.
Γιατί, τελικά, ο τόπος που θυμάται, είναι ο τόπος που ελπίζει.
Τιμή και δόξα και αιώνια μνήμη στους εκτελεσθέντες στα Καλάβρυτα στις 13 Δεκεμβρίου 1943!
Τιμή και δόξα στα ορφανά του Ολοκαυτώματος και στις Καλαβρυτινές μάνες, τις γυναίκες και τις αδελφές, που σήκωσαν στους ώμους τους με πίστη, καρτερία και περηφάνια, πολύ περισσότερα από όσα μπορεί να αντέξει άνθρωπος.
Σας ευχαριστώ».
ΓΙΑ ΤΟ Δ.Σ.
Η ΠΡΟΕΔΡΟΣ Ελένη Γ. Χάμψα
Η ΓΕΝΙΚΗ ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ Αντιόπη Καμπά - Χονδρονικόλα

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 11 December 2025 🕒 09:22


Προγραμματισμένη διακοπή ρεύματος σε Πάος, Πεύκο, Νάσια και Χόβολη



Χωρίς ηλεκτρικό ρεύμα θα μείνουν περιοχές της Δ.Ε.Παΐων, την Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου 2025, λόγω εργασιών συντήρησης στο δίκτυο του ΔΕΔΔΗΕ. Η διακοπή θα ξεκινήσει στις 08:30 το πρωί και αναμένεται να ολοκληρωθεί στις 14:00, επηρεάζοντας νοικοκυριά και επιχειρήσεις.
Σύμφωνα με τη σχετική ανακοίνωση, οι εργασίες θα αφορούν τα Τοπικά Διαμερίσματα Πάος, Πεύκο, Νάσια και Χόβολη, ενώ χωρίς ρεύμα θα μείνουν επίσης οι οικισμοί Βεσσίνη και Βούτη.
Ο ΔΕΔΔΗΕ διευκρινίζει ότι η επαναφορά της ηλεκτροδότησης ενδέχεται να πραγματοποιηθεί χωρίς προηγούμενη ειδοποίηση, καλώντας τους πολίτες και τους επαγγελματίες να θεωρούν το δίκτυο συνεχώς υπό τάση. Παράλληλα, υπενθυμίζει πως απαγορεύεται για λόγους ασφαλείας κάθε προσέγγιση σε αγωγούς ή άλλα στοιχεία του δικτύου, ακόμη κι αν βρίσκονται στο έδαφος.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 11 December 2025 🕒 05:30


Τραγωδία στην Ιόνια Οδό: Νεκρός 52χρονος πατρινός πατέρας τριών παιδιών


Σοβαρό τροχαίο δυστύχημα σημειώθηκε το βράδυ της Τρίτης στον παράδρομο της Ιονίας Οδού, στο ύψος του 145,6ου χιλιομέτρου, κοντά στη Σκαμνιά Άρτας, όταν φορτηγό όχημα που μετέφερε λάδια εξετράπη της πορείας του και ανετράπη σε πρανές εκτός οδοστρώματος.
Θύμα του δυστυχήματος είναι ο 52χρονος Πατρινός Κώστας Νάκκος, πατέρας τριών παιδιών, ο οποίος εγκλωβίστηκε στο κατεστραμμένο όχημα. Στο σημείο έσπευσαν άμεσα δυνάμεις της Πυροσβεστικής από την Π.Υ. Άρτας και η 5η ΕΜΑΚ Ιωαννίνων. Με τη χρήση διασωστικής σειράς, οι πυροσβέστες κατάφεραν να απεγκλωβίσουν τον οδηγό, ο οποίος όμως ήταν ήδη χωρίς τις αισθήσεις του και παραλήφθηκε από ασθενοφόρο του ΕΚΑΒ.
Προηγήθηκε η ανύψωση του τράκτορα από δύο ιδιωτικούς γερανούς της Άρτας, προκειμένου να διευκολυνθεί η επιχείρηση απεγκλωβισμού.
Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της αστυνομίας, το δυστύχημα σημειώθηκε στις 18:36, όταν το Δ.Χ. φορτηγό που οδηγούσε ο 52χρονος εξετράπη της πορείας του και ανετράπη, με αποτέλεσμα τον θανάσιμο τραυματισμό του.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 10 December 2025 🕒 21:39


Α’ ΕΛΜΕ Αχαΐας: Ψήφισμα συμπαράστασης στους αγρότες



Η Α’ ΕΛΜΕ Αχαΐας στο ψήφισμά της αναφέρει:
Η Γενική συνέλευση της Α ΕΛΜΕ ΑΧΑΙΑΣ, εκφράζει την συμπαράστασή της στον αγώνα των βιοπαλαιστών αγροτών που αυτές τις μέρες, βρίσκονται στους δρόμους.
Ο αγροτικός κόσμος της χώρας στενάζει από το αβάσταχτο κόστος παραγωγής (καύσιμα, ενέργεια, πρώτες ύλες, εφόδια) και τον έλεγχο της αγοράς από τους μονοπωλιακούς ομίλους που αγοράζουν σε εξευτελιστικές τιμές ενώ τα προϊόντα φτάνουν πανάκριβα στον καταναλωτή και οδηγείται στην εγκατάλειψη της δουλειάς του και τον συνεχή μαρασμό του πρωτογενούς τομέα, την στιγμή που τα εκατομμύρια του ΟΠΕΚΕΠΕ καταλήγουν στις τσέπες των λίγων και ημέτερων.
Απαιτούμε από την κυβέρνηση να σταματήσει την τρομοκράτηση και τα μέτρα καταστολής και να προχωρήσει άμεσα στην ικανοποίηση των δικαίων αιτημάτων των αγροτών.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 10 December 2025 🕒 21:22


Αίγιο: 80χρονος βρέθηκε τραυματισμένος από κυνηγετικό όπλο



Αναστάτωση προκάλεσε το πρωί της Τετάρτης περιστατικό σε χωριό του Αιγίου, όπου ένας 80χρονος άνδρας εντοπίστηκε σοβαρά τραυματισμένος από κυνηγετικό όπλο. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, ο ηλικιωμένος φέρεται να αυτοπυροβολήθηκε σε μια προσπάθεια να βάλει τέλος στη ζωή του. Ο άνδρας μεταφέρθηκε άμεσα στο νοσοκομείο Αιγίου, όπου νοσηλεύεται, ενώ οι τοπικές Αστυνομικές Αρχές έχουν ξεκινήσει έρευνα για τις συνθήκες και τα ακριβή αίτια του συμβάντος.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 10 December 2025 🕒 21:20


Δείτε την εκπομπή "Άλλη Άποψη" με αφιέρωμα στο ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων

Δείτε την εκπομπή "Άλλη Άποψη" με αφιέρωμα στο ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 10 December 2025 🕒 20:01


Καλάβρυτα: Όταν η μνήμη συναντά το φως - «Μνήμες Επετείων» και «Τα τελευταία γενέθλια» στο Ιστορικό Κοιμητήριο



Στα Καλάβρυτα, εκεί όπου η ιστορία του τόπου δεν γράφεται σε βιβλία αλλά χαράσσεται στις καρδιές των ανθρώπων, η Πέμπτη 11 Δεκεμβρίου αποκτά φέτος έναν βαρύ, αλλά βαθιά ανθρώπινο συμβολισμό. Στις 4.30 το απόγευμα, στο Ιστορικό Κοιμητήριο, εκεί όπου κάθε βήμα κουβαλά και μια ανάσα μνήμης, παρουσιάζεται η υπαίθρια έκθεση φωτογραφίας «Μνήμες Επετείων» του Θεοφάνη Παπαγεωργίου. Αμέσως μετά, στις 5 μ.μ., στον ίδιο τόπο, προβάλλεται το ντοκιμαντέρ «Τα τελευταία γενέθλια» του Πάνου Τσαπάρα, σε διοργάνωση της Ένωσης Θυμάτων Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος.
Το Κοιμητήριο δεν φιλοξενεί απλώς μια εκδήλωση. Γίνεται ο ίδιος ο καμβάς της μνήμης. Μια υπαίθρια ιστορία που επιχειρεί να μιλήσει για όσα δεν χωρά το στόμα, για όσα οι γενιές φέρουν σιωπηλά, σαν άβατο βάρος.
Οι φωτογραφίες που κοιτούν πίσω - και μπροστά
Στην έκθεση παρουσιάζονται 28 ασπρόμαυρες φωτογραφίες, μεγάλων διαστάσεων. Όχι απλά πορτρέτα· αλλά στιγμές από το βλέμμα των επιζώντων και των χηρών, εκείνων που κάθε χρόνο ανεβαίνουν τον δικό τους Γολγοθά. Οι άντρες και οι γυναίκες αυτοί δεν στέκονται μόνο ως μάρτυρες της Ιστορίας. Στέκονται ως η προσωποποίηση της αντοχής.
Το βλέμμα τους δεν ζητά εκδίκηση. Ζητά να μην ξεχαστεί.
Να μην σβήσει η «γραμμή αίματος» που ξεκινά από το Λόφο του Καππή και φτάνει μέχρι σήμερα.
Ο φακός του Φάνη Παπαγεωργίου αποτυπώνει ό,τι συχνά οι λέξεις αδυνατούν: τον ανθρώπινο πόνο που μεταμορφώνεται σε καθήκον μνήμης. Το Κοιμητήριο των Καλαβρύτων, από τόπος ανάπαυσης, αναδεικνύεται σε τόπο ζωντανής ιστορίας. Εκεί όπου κάθε όνομα στην πέτρα αφηγείται μια οικογενειακή τραγωδία.
Το ντοκιμαντέρ που κάνει την ιστορία να αναπνέει
«Τα τελευταία γενέθλια» δεν είναι απλώς ένα ντοκιμαντέρ. Είναι μια κατάθεση ψυχής.
Ο Πάνος Τσαπάρας καταγράφει με συγκλονιστικό τρόπο και μοναδική ευαισθησία, τις μαρτυρίες παιδιών που, το 1943, ήταν μικρότερα των 14 ετών. Παιδιά που γλίτωσαν από τις σφαίρες, αλλά ποτέ από τη μνήμη. Παιδιά που δεν τους χαρίστηκε η ζωή· τους δόθηκε σαν άλυτο βάρος, σαν ισόβια «επόμενη ημέρα».
Το 1996, ώριμοι πλέον ενήλικες, θυμούνται. Και στην αφήγησή τους δεν υπάρχει δράμα για εντυπωσιασμό. Υπάρχει μόνο η βαριά αλήθεια: πως ό,τι απέμεινε μετά το Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων, ήταν παιδιά που έμαθαν να μεγαλώνουν μέσα στον αφανισμό.
Η ιδέα για τη συλλογή αυτών των μαρτυριών ανήκει στη Γιώτα Κωνσταντοπούλου, ενώ το σενάριο, η σκηνοθεσία και η μουσική φέρουν την υπογραφή του Πάνου Τσαπάρα. Το αποτέλεσμα είναι ένα έργο που στέκεται με σεβασμό απέναντι στην ιστορία και με συγκλονιστική απλότητα απέναντι στον άνθρωπο.
Ο δημιουργός υπενθυμίζει πως ο πόλεμος δεν έχει εθνικότητα. Πως χτυπά με την ίδια αγριότητα, όπου κι αν βρεθεί. Και πως κάθε Ολοκαύτωμα, ανεξαρτήτως τόπου, οικοδομεί το ίδιο πανανθρώπινο χρέος: να μην επιτραπεί η λήθη.
Στα Καλάβρυτα, αυτή η υπενθύμιση δεν είναι θεωρία. Είναι καθημερινότητα, είναι αέρας, είναι το ίδιο το τοπίο.
Η έκθεση και το ντοκιμαντέρ δεν επιχειρούν απλώς να παρουσιάσουν στιγμές. Επιχειρούν να βάλουν τον θεατή στη θέση εκείνων που έζησαν την απώλεια. Να νιώσει το ρίγος του χώρου. Να αφουγκραστεί τις φωνές που ταξιδεύουν από το 1943 μέχρι σήμερα.
Και πάνω από όλα, να θυμίσουν κάτι βαθιά ανθρώπινο:
ότι πίσω από κάθε μνημείο υπάρχει ένα βλέμμα, μια οικογένεια, μια ιστορία που ζητά να ειπωθεί ξανά και ξανά.
για το ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS
Νίκος Κυριαζής

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 10 December 2025 🕒 19:44


«Από το Σκοτάδι στο Φως»: Συγκλονιστική έκθεση από το Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος (ΦΩΤΟ)



Με βαριά αλλά και ουσιαστική συγκίνηση, το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος εγκαινίασε το Σάββατο 6 Δεκεμβρίου την περιοδική έκθεση «Από το Σκοτάδι στο Φως: Αντικείμενα και μνήμες του Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος». Η έκθεση πραγματοποιείται στο Αρχοντικό της Παλαιολογίνας, στο πλαίσιο των εκδηλώσεων μνήμης για τα 82 χρόνια από το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα και σηματοδοτεί τα 20 χρόνια λειτουργίας ενός Μουσείου που διαφυλάσσει την πιο τραυματική και συνάμα ιερή ιστορική παρακαταθήκη του τόπου.
Πρόκειται για μια έκθεση που δεν αφηγείται απλώς την ιστορία· την κάνει παρούσα. Αυθεντικά αντικείμενα, πολλά από τα οποία παρουσιάζονται για πρώτη φορά στο κοινό, αποτυπώνουν τη ζωή πριν τον πόλεμο, τη βαρβαρότητα της Κατοχής και την αγωνία των πρώτων μεταπολεμικών χρόνων.
Στην πρώτη ενότητα, οικογενειακά κειμήλια και αντικείμενα καθημερινής χρήσης ζωντανεύουν την εικόνα μιας κοινωνίας που βρέθηκε να διαλύεται από τη μια στιγμή στην άλλη. Ακολουθεί η ενότητα του Β΄ Παγκοσμίου Πολέμου, με εκθέματα που προκαλούν ανατριχίλα: ελληνική στρατιωτική στολή, σφαίρες και κάλυκες από τον Τόπο Εκτέλεσης, καθώς και ένα καμένο αντίτυπο της Παλαιάς Διαθήκης που σώθηκε από την πυρπόληση της Αγίας Λαύρας — μια σπάνια και αδιαμφισβήτητη μαρτυρία της ναζιστικής θηριωδίας.
Στη συνέχεια παρουσιάζονται αντικείμενα από τα καμένα σπίτια του 1943, μαζί με το ιστορικό υλικό της «Επιχείρησης Καλάβρυτα», περιλαμβανομένης και της τελικής αναφοράς του γερμανικού στρατού. Το βλέμμα του επισκέπτη στη συνέχεια στρέφεται στη δράση του Ερυθρού Σταυρού, τόσο κατά την Κατοχή όσο και στα χρόνια μετά την απελευθέρωση, με ιδιαίτερα συγκινητικά εκθέματα όπως στολή Σαμαρείτισσας, μετάλλια και φωτογραφίες του 1949 από την Επαρχία Καλαβρύτων.
Η έκθεση ολοκληρώνεται με την ενότητα της Ανοικοδόμησης, όπου φωτογραφίες και υλικά οικοδόμησης θυμίζουν την αποφασιστικότητα των Καλαβρυτινών να ξαναστήσουν έναν τόπο που είχε σβηστεί σχεδόν από τον χάρτη.
Από όλα τα εκθέματα, δύο ξεχωρίσαμε και μας καθήλωσαν:
Το Ιερό Ευαγγέλιο της Αγίας Λαύρας, με τα εμφανή σημάδια από το κάψιμο, και οι σφαίρες και κάλυκες που περισυνελέγησαν από τον τόπο της μαζικής εκτέλεσης. Είναι τεκμήρια που δεν απλώς θυμίζουν αλλά μιλούν.
Το ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS συγχαίρει θερμά τη Διοίκηση του Μουσείου, τον πρόεδρο κ. Χαμακιώτη και όλη την ομάδα που με συνέπεια, ευαισθησία και άψογη οργάνωση υπηρετούν το χρέος της ιστορικής μνήμης. Η δουλειά τους δεν αποτελεί μόνο πολιτιστική προσφορά, αποτελεί πράξη σεβασμού, συνέπειας, μεθοδικότητας και εξωστρέφειας, με άριστα αποτελέσματα. 
Αξίζει όλοι να επισκεφθούν την έκθεση
Διάρκεια έκθεσης:
6 Δεκεμβρίου 2025 - 28 Φεβρουαρίου 2026.
Ώρες λειτουργίας:
Τρίτη έως Παρασκευή: 10:00-14:00
Σάββατο και Κυριακή: 10:00-15:00.
Δευτέρα ΚΛΕΙΣΤΑ
Είσοδος ελεύθερη.

Για το ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS
Νίκος Κυριαζής

ΣΗΜ: Δεν θα δημοσιεύσουμε πολλές φωτογραφίες γιατί πρέπει να δείτε την έκθεση από κοντά και να "ακούσετε" τα ίδια τα αντικείμενα που πραγματικά μιλούν 

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 10 December 2025 🕒 19:23


Καλαβρυτα - Ειδήσεις και Νέα

Σεισμός τώρα στα Καλάβρυτα - Dnews

Σεισμός τώρα στα Καλάβρυτα  Dnews

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 6 December 2025 🕒 22:50


Δείτε αγγελίες στην πόλη/περιοχή Καλαβρυτα