Ν. Γκάτσος: Ενας αληθινός λαϊκός ποιητής -στιχουργός. “Εφυγε” σαν σήμερα το 1992
Σαν σήμερα το 1992 αφήνει την τελευταία του πνοή έναςαληθινός λαϊκός ποιητής – στιχουργός, τα έργα του οποίου άφησαν το ανεξίτηλο στίγμα τους στον ελληνικό μουσικό – και όχι μόνο – πολιτισμό. Αναφερόμαστε στον Νίκο Γκάτσο.
Αν και εξέδωσε μια μόνο ποιητική συλλογή, την «Αμοργό», (το 1943 στην διάρκεια της κατοχής) το έργο του αυτό αρκεί για να τον κατατάξει στο χώρο των σημαντικότερων Ελλήνων ποιητών.
Εμελλε να σημαδέψει τη σύγχρονη ελληνική ποίηση – καθώς και μεμονωμένα ποιήματα του που δημοσιεύτηκαν σε διάφορα περιοδικά- και να επηρεάσει σημαντικά ομότεχνους του.
Από και και πέρα υπήρξε κορυφαίος στιχουργός. Εργα του μελοποίησαν πολλοί από τους σημαντικότερους συνθέτες μας, όπως οι Μ. Χατζιδάκις, -ήταν και αδελφικός του φίλος- Μ. Θεοδωράκης, Στ. Ξαρχάκος, Δ. Μούτσης, Λ. Κηλαηδόνης, Χ. Χάλαρης κ.ά.
Δεν νομίζουμε ότι μπορούμε να προσθέσουμε περισσότερα απ’ όσα παρακολουθούμε στο αφιέρωμα που έκανε η ΕΡΤ σ’ αυτόν τον μεγάλο δημιουργό.
Να προσθέσουμε μόνο ότι αυτός ο καλλιτέχνης αν και δεν είχε έντονη παρουσία στην πολιτική ζωή του τόπου μας, κάποιοι θεωρούν ότι έστελνε κωδικοποιημένα μηνύματα κατά την περίοδο της Απριλιανής δικτατορίας όταν έγραφε «Πάει ο καιρός πάει ο καιρός που ήταν ο κόσμος δροσερός και καθ’ αυγή ξεκινούσε μια πληγή για να ποτίσει όλη τη γη…».
Και μετά την πτώση της χούντας,
ο ποιητής απαντούσε στο δημιούρημά του: «Ήρθε ο καιρός, ήρθε ο καιρός πάνου στου κόσμου την πληγή ήρθε ο καιρός, να ξαναχτίσετε τη γη…».
Οπως μάλιστα είχε δηλώσει σε συνέντευξη της η Αγαθή Δημητρούκα, σύντροφος για πολλά χρόνια του Ν. Γκάτσου, ο καλλιτέχνης αυτός ήταν πολιτικοποιημένος ως προς το εξής: πίστευε πως κάθε άνθρωπος που βρίσκεται κοντά στην τέχνη, που κάνει τέχνη, πρέπει και να βρίσκεται απέναντι από κάθε εξουσία. «Δεν μπορείς να πας με καμία κυβέρνηση», έλεγε, «γιατί, πάντα, κάθε κυβέρνηση θα αδικεί. Πρέπει να είσαι με τη μεριά του αδικημένου ή του κριτή, του απέναντι».
Τα έργα του Ν. Γκάτσου κατέχουν εδώ και δεκαετίες μόνιμη θέση στην καρδιά του λαού μας.
Το Διοικητικό Εφετείο Πειραιά έκανε δεκτή την αίτηση προσωρινής διαταγής αναστολής της εκπαιδευτικού Χρύσας Χοτζόγλου, η οποία είχε τεθεί σε δυνητική αργία με απόφαση του πρώην υπουργού Παιδείας, Κυριάκου Πιερρακάκη, λόγω της συνδικαλιστικής δράσης για την υλοποίηση της απόφασης των εκπαιδευτικών συνδικάτων ενάντια στην αξιολόγηση – χειραγώγηση – κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών και σχολείων.
Η απόφαση του δικαστηρίου βασίστηκε σε δύο κύρια σημεία:
Η υπουργική απόφαση παραβίασε ουσιώδη τύπο της διαδικασίας, καθώς δεν αιτιολόγησε ειδικώς την απόκλιση από την ομόφωνη γνώμη του Πειθαρχικού Συμβουλίου, το οποίο είχε εισηγηθεί να μην τεθεί η εκπαιδευτικός σε αργία.
Η εκτέλεση της απόφασης θα προκαλούσε ανεπανόρθωτη βλάβη, λόγω της οικονομικής εξάρτησης της εκπαιδευτικού από τον μισθό της, ο οποίος αποτελεί τη μόνη πηγή διαβίωσής της.
Η παραπάνω απόφαση καταδεικνύει και με τη βούλα της αστικής δικαιοσύνης ότι η εκπαιδευτική πολιτική της κυβέρνησης της ΝΔ με αιχμή του δόρατος τις διώξεις και την «αξιολόγηση» βασίζεται στον αυταρχισμό και την τρομοκρατία βάζοντας στο γύψο την αστική δημοκρατία και τα θεμελιώδη ατομικά και εργασιακά δικαιώματα, όπως το δικαίωμα της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης και το δικαίωμα στην απεργία. Οι απολύσεις και η παραπομπή στο πειθαρχικό περίπου 2.500 εκπαιδευτικών για τη συμμετοχή τους σε νόμιμη απεργία είναι η κορυφή του παγόβουνου. Είναι αποτέλεσμα της σφοδρής επίθεσης της κυβέρνησης ενάντια στη δημόσια παιδεία τη συνδικαλιστική δράση και σε όσους δε σκύβουν το κεφάλι και δε συμμορφώνονται με την κυβερνητική πολιτική.
Το δόγμα «όποιος δε σκύβει το κεφάλι, απολύεται» εκφράζεται μέσα από τις διακηρύξεις του ίδιου του πρωθυπουργού ο οποίος κατά την επίσκεψή του στο Υπουργείο Παιδείας στις 25 Απριλίου 2025, δήλωσε: «Αν κάποιος αρνείται επί της αρχής να αξιολογηθεί,
δεν πρέπει να έχει θέση στο δημόσιο σύστημα εκπαίδευσης». Το ρεπορτάζ των ΜΜΕ αναφέρει τα σχέδια της κυβέρνησης ότι «το αμέσως επόμενο διάστημα θα προωθηθεί ρύθμιση σύμφωνα με την οποία οι «αρνητές» της αξιολόγησης στο Δημόσιο θα βρίσκονται αντιμέτωποι με ιδιαίτερα αυστηρές ποινές.
Πιο συγκεκριμένα, στην πρώτη άρνηση για αξιολόγηση θα προβλέπεται στέρηση έως δύο μισθών και σε περίπτωση υποτροπής, δηλαδή εάν υπάρξει νέα άρνηση από τον υπάλληλο, θα προβλέπεται η παραπομπή του για οριστική απόλυση από το Δημόσιο». Το «δόγμα Μητσοτάκη» —ότι δηλαδή όποιος δημόσιος λειτουργός δεν συμμορφώνεται, θα διώκεται ή θα απομακρύνεται— αποκαλύπτεται στην πράξη ως μια επίθεση στον ίδιο τον πυρήνα της δημοκρατίας: την ελευθερία έκφρασης, της πολιτικής και συνδικαλιστικής δράσης και της επαγγελματική ς αξιοπρέπειας. Είναι πια απροσχημάτιστη η στοχοποίηση της αντίστασης των εργαζομένων και των εκπαιδευτικών.
Έχει ιδιαίτερη σημασία να τονιστεί ότι η κυβέρνηση και οι μηχανισμοί προπαγάνδας αναφέρονται σε «αρνητές της αξιολόγησης» και όχι σε απεργούς». Με άλλα λόγια έχοντας στο στόχαστρο την περιστολή ή και κατάργηση του δικαιώματος της απεργίας δεν αναφέρονται σε απεργούς, αλλά «αρνητές της αξιολόγησης» με βάση το δόγμα της ατομικής ευθύνης. Βάζουν στους εκπαιδευτικούς το ψευτοδίλημμα: «Συμμόρφωση ή απόλυση»
Αυτή η εξέλιξη για την επιστροφή της αγωνίστριας εκπαιδευτικού Χρύσας Χοτζόγλου δεν προσφέρεται για θριαμβολογίες, αλλά είναι μια σημαντική εξέλιξη που αντανακλά τους αγώνες του εκπαιδευτικού κινήματος και κυρίως τον αγώνα των εκπαιδευτικών που συμμετέχουν στην απεργία –αποχή από την αξιολόγηση κόντρα στο κλίμα εκφοβισμού – τρομοκρατίας και εκφασισμού που διαμορφώνεται από την κυβέρνηση τους προπαγανδιστικούς μηχανισμούς και τον κομματικά ναρκοθετημένο διοικητικό μηχανισμό της εκπαίδευσης και τους πρόθυμους ακόλουθους, σκευωρούς και μανιώδεις διώκτες των εκπαιδευτικών που δε σκύβουν το κεφάλι. Στελέχη του διοικητικού μηχανισμού που προσχηματικά χρησιμοποιούν εκπαιδευτικού τίτλους έχοντας μετατραπεί σε θιασώτες των πιο μαύρων καθεστώτων της ιστορίας που στη σημερινή εκδοχή τους είναι ακόμη πιο σκληρά κι αδίστακτα, αφού έρχονται να υλοποιήσουν πολιτικές βαθιά ταξικές και αντικοινωνικές σε ένα πραγματικά ολοκληρωτικό καθεστώς που επιχειρείται να εγκατασταθεί τη χώρα.
Η Χρύσα Χοτζόγλου, ο Δημήτρης, η Ελευθερία, ο Γιώργος, η Σοφία, όπως και εκατοντάδες άλλοι εκπαιδευτικοί, αρνούνται και αντιστέκονται συλλογικά με βάσεις τις αποφάσεις των εκπαιδευτικών συνδικάτων στις πολιτικές ιδιωτικοποίησης και διάλυσης της δημόσιας εκπαίδευσης, στην «αξιολόγηση» – χειραγώγηση – κατηγοριοποίηση εκπαιδευτικών και σχολείων. Απέναντι στον τρόμο και την αθλιότητα της κυβερνητικής πολιτικής και του διοικητικού μηχανισμού της εκπαίδευσης ορθώνουν έναν ατίθασο πύργο αντίστασης. επιδιώκοντας να σπάσουν το κλίμα φόβου και τρομοκρατίας μετατρέποντας τον διχασμό σε αλληλεγγύη, τη διάσπαση σε ενότητα, την απομόνωση σε συλλογικότητα.
Για αυτό και στέλνουν μήνυμα ότι «δε σκύβουν το κεφάλι» και θα συνεχίσουν τους αγώνες – παρά τα τερτίπια και τις αναστολές της συνδικαλιστικής γραφειοκρατίας – στέλνοντας το δόγμα Μητσοτάκη εκεί που ανήκει: στον σκουπιδοτενεκέ της Ιστορίας, στο Μουσείο κάθε είδους αυταρχισμού!
Η λαμογιά και οι πελατειακές σχέσεις και να διαχειρίζονται το κρατικό χρήμα λες και είναι κληρονομιά από τον παππού τους, είναι η δεύτερη φύση των δεξιών στελεχών. Μάλιστα είναι τόσο κραυγαλέες κάποιες “επιδόσεις” τους σ’ αυτή την κατεύθυνση, που δεν είναι λίγες οι φορές που με την στάση τους προκαλούν ακόμα και ομοϊδεάτες τους, που όπως στρέφονται ενάντια στο καθεστώς Μητσοτάκη.
Προχτές διαβάζαμε στην ιστοσελίδα newsbreak να χαρακτηρίζει “Παιδί-θαύμα” τον αναπληρωτή Υπουργό Μεταφορών και πρώην υπάλληλος της Blue Skies Κωνσταντίνο Κυρανάκη. Κι αυτό γιατί, “όπως προκύπτει από τα «πόθεν έσχες» του, κατάφερε στα 20 και τα 21 του έτη να πάρει συνολικά 277.500 ευρώ σε τραπεζικά δάνεια, τα οποία, μάλιστα, κατάφερε να αποπληρώσει σε λιγότερο από 10 έτη, τη στιγμή που άλλοι Έλληνες βασανίζονται για δεκαετίες, αν δεν τα έχουν χάσει ήδη από funds“.
Σήμερα πάλι σε εφημερίδα του ίδιου συγκροτήματος ΜΜΕ που ανήκει ο παραπάνω ιστότοπος, διαβάζουμε μια πολύ ενδιαφέρουσα αποκάλυψη. Την υπογράψει ο δημοσιογράφος Μανώλης Κοττάκης, στην “Δημοκρατία”.
Αντιγράφουμε:
“Αυτοί που παριστάνουν τους φιλελεύθερους που θέλουν λιγότερο κράτος έχουν διορίσει τα τελευταία έξι χρόνια με την μορφή σύμβασης έργου στις ΔΕΚΟ 20.000 κρυπτομετακλητούς, που μετά τους διαθέτουν στα υπουργεία, με μισθούς πολύ μεγαλύτερους από τους δημοσίους υπαλλήλους που κοντεύουν στη σύνταξη! Θα το περιλάβει αυτό η αξιολόγηση;”
Τι είναι πάλι τούτο; Ο διευθυντής της “Εστίας”,
πρέπει να μας δώσει περισσότερες πληροφορίες για τον ισχυρισμό του. Δεν είναι δυνατόν να έχει προσλάβει η κυβέρνηση 20.000 κρυφομετακλητούς και αυτό να περάσει έτσι!!! Φυσικά θα περιμένουμε και απάντηση από τον κυβερνητικό εκπρόσωπο από ερώτηση που θα του γίνει!
Οδός Αναξαγόρα, 11 Μαΐου 2008, ένας νεαρός 24 ετών «ακινητοποιείται» στα χέρια 4 ειδικών φρουρών.
Δεμένος με χειροπέδες πισθάγκωνα, πεσμένος στα γόνατα κι ενώ ο ένας του έχει κάνει κεφαλοκλείδωμα οι άλλοι δύο τον χτυπούν στο κεφάλι. Μαζί τους και μια γυναίκα αστυνομικός.. (Γιώργος Πανέλας, Χαράλαμπος Βαϊτσούδης, Χαράλαμπος Παπαναστασίου και Μαρία Μουστέλη.
Ο Νίκος Σακελλίων πέφτει σε κώμα στα χέρια των αστυνομικών. Οι φωτογραφίες που δημοσιεύτηκαν τότε στις εφημερίδες πάγωσαν το αίμα των αναγνωστών. Ενα ψηλό, όμορφο, νέο παιδί μεταμορφωμένο σε μια φρικτή απομίμηση προσώπου. (Διαβάστε αναλυτικά)
Μετά από χρόνια οι δολοφόνοι μπάτσοι κλήθηκαν για να δικαστούν.Γράφαμε τότε σχολιάζοντας την αναμενόμενη δικαστική ετυμηγορία:
Ένα από τα πλέον αποτρόπαια περιστατικά αστυνομικής βίας και ταυτόχρονης συγκάλυψής της “δικαιώθηκε” ξανά χθες στις δικαστικές αίθουσες. Τέσσερις αστυνομικοί, ανάμεσά τους και μία γυναίκα, ξυλοφόρτωσαν άγρια, στην οδό Αναξαγόρα, νεαρό ομογενή, ο οποίος κατέρρευσε στα χέρια τους και πέθανε. Η σκηνή, μάλιστα, στην τελευταία φάση της καταγράφηκε από κινητό τηλέφωνο αυτόπτη μάρτυρα, το οποίο ουδέποτε προβλήθηκε στο δικαστήριο. Στη συνέχεια, το πτώμα εξαφανίστηκε για δώδεκα ώρες πριν βρεθεί φριχτά κακοποιημένο στην ιατροδικαστική υπηρεσία με συμπτώματα σήψης.
Χρειάστηκαν μόλις έξι συνεδριάσεις και οι ολιγόλεπτες αγορεύσεις του εισαγγελέα και των δικηγόρων υπεράσπισης για να κριθούν οι αστυνομικοί ομόφωνα αθώοι…
Δεν θα έπρεπε να μας εντυπωσιάζει αυτή η δικαστική κατάληξη. “Το κράτος είστε σεις” δεν είχε πει κάποτε ο Μητσοτάκης απευθυνόμενους στα ένστολα “όργανα” προστασίας του συστήματος; Κάτι αντίστοιχο είπε τώρα και η αστική δικαιοσύνη τους.
“Για μία φορά ακόμη η ελληνική Δικαιοσύνη επιβεβαίωσε το καθεστώς ατιμωρησίας που θριαμβευτικά απολαμβάνουν οι αστυνομικοί στην Ελλάδα,
αποδίδοντας εύσημα στους δράστες και λύνοντάς τους τα χέρια για άλλα ανδραγαθήματα”, ήταν το σχόλιο της δικηγόρου πολιτικής αγωγής στην δίκη, Γιάννας Κούρτοβικ.
Αρετή Αθανασίου Αποφάσισαν και ΜΑΣ ΕΡΧΕΤΑΙ χαράτσι 500.000.000 ευρώ κάθε χρόνο στους λογαριασμούς της ΔΕΗ για τα ... απορρίμματα. Μη ρωτήσετε γιατί. Γιατί έτσι. Γιατί μπορούν. Γιατί αυτός ο λαός σάπισε στους καναπέδες. Γιατί από αντίσταση, από αντίδραση μηδέν- με μοναδική εξαίρεση τα Τέμπη. Καιρός να αφυπνιστούμε! Δεν πάει άλλο...
Οι εκπρόσωποι των γερμανικών εταιρειών περιμένουν πώς και πώς -με βάση όσα διασπείρουν οι κυβερνητικοί παπαγάλοι- τον Κυριάκο Μητσοτάκη για να τον χειροκροτήσουν κατά την μετάβασή του, αύριο Τρίτη (και 13!), στο Βερολίνο. Και γιατί όχι, δηλαδή; Εδώ και δεκαπέντε χρόνια, όλες οι ελληνικές κυβερνήσεις μπορεί να φτωχοποίησαν τους Έλληνες αλλά συνέβαλαν τα μάλα για να γίνουν (πολύ) πλουσιότεροι οι Γερμανοί τραπεζίτες και επιχειρηματίες...
Σχεδόν 12.000 εταιρείες εκπροσωπούνται στο γερμανικό Οικονομικό Συμβούλιο (Wirtschaftsrat der CDU e.V.) που θα τον βραβεύσει για το “success story”, λέει, της ελληνικής οικονομίας. Είναι πάνω κάτω οι ίδιοι που είχαν απονείμει αντίστοιχο βραβείο και στον ΓΑΠ το φθινόπωρο του 2010 λίγους μήνες αφότου μας έχωσε στα μνημόνια. Άξιος συνεχιστής ο Κυριάκος...
Μόνο μέσα στην πρώτη τριετία, σύμφωνα με τα επίσημα στοιχεία η Γερμανία κέρδισε, από την κρίση χρέους στην Ελλάδα και άλλες χώρες της περιφέρειας της ευρωζώνης, 100 δισ. ευρώ που αντιστοιχούν στο 3% του ΑΕΠ της. Ακόμη και τα τελευταία χρόνια που η οικονομία της μπήκε (λόγω των κυρώσεων στην Ρωσία) σε ύφεση, οι γερμανικές εξαγωγές προς την Ελλάδα αυξήθηκαν σημαντικά ενώ αντίθετα το εμπορικό έλλειμμα της δικής μας χώρας ανέβηκε κι άλλο. Πώς να μην τρίβουν τα χέρια τους οι φίλοι μας οι Γερμανοί;
Κι ενώ οι Γερμανοί εξακολουθούν να πλουτίζουν στην πλάτη μας, Μητσοτάκης και Πιερρακάκης τρέχουν κι από πάνω να αποπληρώσουν πρόωρα στους (κατά κύριο λόγο Γερμανούς) τοκογλύφους τα μνημονιακά δάνεια, αλλά ούτε κουβέντα για τα χρωστούμενα από τους “φρίτσηδες”: Συνολικά το ποσό για πολεμικές αποζημιώσεις, επανορθώσεις και κατοχικό δάνειο υπολογίζεται σε πάνω από 300 δις ευρώ μαζί με τους τόκους. Πώς λοιπόν να μην χειροκροτεί και να μην βραβεύει (επιπροσθέτως) τον Κυριάκο η οικονομική και πολιτική ελίτ του Βερολίνου;
Για όσους το ξεχνούν (ή το αγνοούν), δε, στη δανειακή σύμβαση του πρώτου μνημονίου από το 2010 το Βερολίνο πέρασε ρήτρα με την οποία απαγορεύει στην Αθήνα την υποβολή ένστασης για οποιοδήποτε συμψηφισμό και ανταπαίτηση. Τουτέστιν, κόπηκε προκαταβολικά κάθε δυνητική συζήτηση για επιστροφή των πολεμικών αποζημιώσεων ή του κατοχικού δανείου μέσω συμψηφισμού ή ανταπαίτησης. Με τη ραγιάδικη συμπεριφορά τους οι δικοί μας το αποδέχτηκαν και αυτό. Και μπορεί να βγήκαμε (που λέει ο λόγος) από τα μνημόνια το 2018, αλλά το αλυσόδεμα, δεν έπαψε να υπάρχει...
Τούτων δοθέντων, είναι ουτοπία να περιμένουμε ότι ο Κ. Μητσοτάκης (ειδικά αυτός!) μπορεί να αναφερθεί έστω και ακροθιγώς στο θέμα κατά την αυριανή συνάντησή του με τον (απόγονο Ναζί αξιωματικών) νέο Καγκελάριο Μερτς. Αντιθέτως, πριν φύγει για Βερολίνο έκανε ο,τι μπορούσε για να τιμωρήσει τον (“Παπαφλέσσα” της Κρήτης) επίσκοπο Αμφιλόχιο, που είχε το θράσος να βγάλει γλώσσα στον Σταϊνμάιερ για τις θηριωδίες στην Κάντανο. Όλα κι όλα, αχάριστος (προς τους Γερμανούς) ο Κυριάκος δεν είναι. Με κοτζάμ βραβείο θα γυρίσει...
Τα παιδιά στη Γάζα λιμοκτονούν. Τώρα Ισραηλινοί αξιωματούχοι θέλουν να καταλάβουν όλη τη Γάζα, εκτοπίζοντας εκατομμύρια ανθρώπους. Παρόλα αυτά, η Eurovision ετοιμάζεται να υποδεχτεί το Ισραήλ στη σκηνή.
Η Ρωσία αποκλείστηκε απ’ τη Eurovision μία μόλις μέρα μετά την εισβολή της στην Ουκρανία, αλλά το Ισραήλ συνεχίζει να διαγωνίζεται παρά τα εγκλήματα πολέμου στη Γάζα. Τώρα όμως χώρες όπως η Ισπανία, η Ισλανδία κι η Σλοβενία, αλλά και καλλιτέχνες, παρουσιαστές και χιλιάδες άνθρωποι σ’ όλη την Ευρώπη, εναντιώνονται στην υποκρισία.
Πάνω από 50.000 άνθρωποι έχουν σκοτωθεί στη Γάζα (κυρίως γυναίκες και παιδιά). Οι επιζήσαντες κινδυνεύουν από ασιτία και καθημερινούς βομβαρδισμούς.
Η Eurovision άλλαξε επίσημα το σύνθημά της σε «United By Music», δηλαδή «Ενωμένοι απ’ τη μουσική», κι οφείλει να αποδείξει ότι δεν είναι μόνο λόγια, αλλά ότι κάνει πράξη την ενότητα παίρνοντας θέση ενάντια σε κάθε μορφή βίας και καταπίεσης.
Πόσοι Παλαιστίνιοι θα έχουν σκοτωθεί, είτε απ’ τις βόμβες είτε απ’ την πείνα, μέχρι να μεταδοθεί το τραγούδι του Ισραήλ; Γι’ αυτό πρέπει να αναγκάσουμε τη Eurovision να στείλει ένα ξεκάθαρο μήνυμα στο Ισραήλ: Όσο διαπράττετε εγκλήματα πολέμου δεν είστε ευπρόσδεκτοι.
Ο Γιώργος Ηλιόπουλος δικηγόρος, πατέρας διασωθέντος στο δυστύχημα στα Τέμπη και συνήγορος οικογενειών που έχασαν δικούς τους ανθρώπους σ’ αυτό το ομαδικό κυβερνητικό έγκλημα, υπήρξε καταπέλτης σε συνέντευξη του ενάντια στο καθεστώς Μητσοτάκη, όπως διαπιστώνουμε και από το παρακάτω ηχητικό, μιλώντας σε ρ/σ της Θεσσαλονίκης.
Χαρακτήρισε την κυβέρνηση σαν μια εγκληματική συμμορία ανθρώπων με τυχοδιωκτικές βλέψεις, οι οποίοι έχουν γαζωθεί στην εξουσία παρά το γεγονός ότι όλοι τους γνωρίζουν ότι έχει καταλυθεί κάθε έννοια νομιμότητας, κάθε γνώρισμα που θα μπορούσε να έχει σχέση με ένα καθεστώς δημοκρατικής διακυβέρνησης.
Απέδωσε στον πρωθυπουργό ότι είναι ένα καταγέλαστο ανδρείκελο και εκτίμησε ότι δεν μπορεί συνεχιστεί ακόμα για πολύ η διακυβέρνηση του τόπου από ένα τέτοιο τσίρκο, όπως το σημερινό. Πόσο ακόμη θα ζούμε αυτό το κατάντημα, αναρωτήθηκε και αφιέρωσε αρκετό χρόνο από την συνέντευξη του για να αιτιολογήσει γιατί θεωρεί “αρχιανδρείκελο κατευθυνόμενο” τον Μητσοτάκη.
Κάθε άλλο παρά ηλικιακό θέμα είναι τελικά η ανανέωση (τουλάχιστον) στην πολιτική. Και την πιο χαρακτηριστική απόδειξη περί τούτου αποτελεί ο Κώστας Κυρανάκης...
Κατά τον πρόσφατο ανασχηματισμό, ο 38χρονος πολιτικός αναβαθμίστηκε από τον κ. Μητσοτάκη σε αναπληρωτή υπουργό Μεταφορών όχι μόνο για να διορθώσει, όπως μας είπαν, τα κακώς κείμενα στους σιδηροδρόμους με φόντο την τραγωδία των Τεμπών αλλά και για να συμβολίσει την πρωθυπουργική αντεπίθεση μέσω της “νέας γενιάς”. Μόνο που πριν ακόμη συμπληρωθεί το πρώτο δίμηνο, τα αποτελέσματα είναι εντελώς απογοητευτικά...
Αντί να ανταποκριθεί σε αυτές τις προδιαγραφές, το μόνο που πέτυχε ήταν να “καεί” πρόωρα και να μεταβληθεί από φέρελπις νέος υπουργός σε βαρίδι ασήκωτο, κάνοντας (και) τους ενοίκους του Μεγάρου Μαξίμου να τραβάνε τα μαλλιά τους. Από απειρία και ασχετοσύνη έγινε αυτό σε χρόνο ρεκόρ; Από αμετροέπεια και αλαζονεία; Έπαιξαν ρόλο σκοπιμότητες και συμφέροντα; Ό,τι και αν ισχύει, το αποτέλεσμα δεν αλλάζει και αυτό είναι που μετράει...
Η περίπτωση Κυρανάκη δεν είναι η μοναδική μέσα σε όλη αυτή την ιστορία του περίφημου “επιτελικού κράτους” της τελευταίας εξαετίας. Αναδεικνύεται όμως στην πιο αντιπροσωπευτική της (συνολικής) ζημιάς που έχει προκαλέσει ο κομματικός σωλήνας ως το σχεδόν αποκλειστικό μέσο παραγωγής πολιτικών στελεχών...
Ακόμη και σήμερα δεν έχει δώσει πειστικές και πλήρεις απαντήσεις για την έμμισθη σχέση του με την εταιρεία Blue Skies της «Ομάδας Αλήθειας» την οποία απέκρυπτε. Η εικόνα του νέου, αυτοδημιούργητου εργαζόμενου στον ιδιωτικό τομέα που είχε φιλοτεχνήσει κατέρρευσε μονομιάς και τα ερωτήματα έγιναν, με τις ημέρες και τις εβδομάδες, πολλά περισσότερα. Κι ο ίδιος -που παλαιότερα έδινε με θράσος και συμβουλές στους συνομήλικους του για το πώς θα βρουν δουλειά συμπληρώνοντας «δομημένο βιογραφικό»- το μόνο που ...κατάλαβε από τη φασαρία ήταν εάν πλήρωνε ένσημα και φόρους κανονικά.
Δεν συζητάμε για τα ψέματα που έλεγε (παλαιότερα) ότι η “Ομάδα Αλήθειας” δεν είναι της ΝΔ. Δεν είχε την ευαισθησία να απαντήσει ούτε καν στην εύλογη απορία πώς κατάφερνε -με βάση το ίδιο το βιογραφικό του- να εργάζεται ταυτόχρονα στην εταιρεία αυτή (προφανώς με πλήρες ωράριο), να είναι (εθελοντής) αναπληρωτής εκπρόσωπος της ΝΔ στην Πειραιώς και κάπου ενδιάμεσα να κάνει και το στρατιωτικό του. Παιδί θαύμα δηλαδή. Μόνο μια life style συνέντευξη για τα παιδικά του χρόνια πήγε κι έδωσε έχοντας απέναντι του βολικούς συνεντευξιαστές...
Κι αν με το “νέο νόμο” (που κάθε άλλο παρά νέα μέτρα περιέχει) για το σιδηρόδρομο πήγε να ανάψει προς στιγμήν ένα πυροτέχνημα, με όλα αυτά που λέει και κάνει για τα ταξί τις τελευταίες ημέρες έδωσε τη χαριστική βολή στον εαυτό του...
Εάν ένας νέος άνθρωπος και πολιτικός (με ...φιλοδοξίες κιόλας) καταφέρνει να μεταβληθεί σε συνώνυμο της πιο παρωχημένης και αρνητικής νοοτροπίας για το πώς υπηρετείται η παρουσία στα δημόσια πράγματα, καλύτερα να λείπει τελικά το βύσσινο...
Σε ρήξη οδηγούνται οι σχέσεις της Εκκλησίας της Κρήτης με την κυβέρνηση με αφορμή τα όσα διαδραματίζονται στο πλαίσιο της εκλογής του νέου Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου, στη θέση του μακαριστού Δαμασκηνού.
Στη Βουλή κατατέθηκε χθες τροπολογία η οποία δίνει τη δυνατότητα σε μητροπολίτες άλλων περιοχών, οικείας εκκλησίας, να μπορούν να εκλεγούν σε άλλη μητρόπολη της ίδιας Εκκλησίας. Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης, με χθεσινή ανακοίνωσή της, υποστηρίζει ότι «επιχειρείται η μεγαλύτερη ανεπίτρεπτη παρέμβαση σέ βάρος της Κρήτης, με ενέργειες που αλλοιώνουν το υφιστάμενο καθεστώς» της. Με την τροπολογία που προβλέπει Ερμηνευτική διάταξη για εκλογή Μητροπολιτών στην Εκκλησία Κρήτης, έρχεται το μπλοκάρισμα του «μεταθετού» για την περίπτωση της εκλογής Μητροπολίτη Κυδωνίας και Αποκορώνου, μια υπόθεση με έντονο παρασκήνιο που δοκιμάζει τις σχέσεις του Οικουμενικού Πατριαρχείου με την Επαρχιακή Σύνοδο της Εκκλησίας Κρήτης. Οι γνωρίζοντες καλά τα τεκταινόμενα στην Εκκλησία της Κρήτης υποστηρίζουν ότι η τροπολογία «φωτογραφίζει» τον Αμφιλόχιο από την όμορη Μητρόπολη Κισσάμου και Σελήνου, ο οποίος επιθυμεί να μετατεθεί στη Μητρόπολη Κυδωνίας και προς αυτό συμφωνούν οι περισσότεροι ιεράρχες της Κρήτης.
Αρχικά, το Οικουμενικό Πατριαρχείο υποστήριξε ότι δεν συνάδει το «μεταθετό» των Μητροπολιτών, ενώ όλοι γνωρίζουν ότι στο παρελθόν Μητροπολίτες της Κρήτης του Κλίματος του Οικουμενικού Πατριαρχείου, έχουν εκλεγεί σε άλλες Μητροπόλεις του νησιού και «καπάκι» κατατέθηκε χθες η προαναφερθείσα τροπολογία. Ποιος είναι ο Αμφιλόχιος; Είναι ο Μητροπολίτης ο οποίος τον περασμένο Οκτώβριο, στο πλαίσιο επίσκεψης του Φρανκ-Βάλτερ Σταϊνμάιερ στη μαρτυρική Κάντανο είχε θίξει ευθέως και το ανοιχτό θέμα των Γερμανικών Επανορθώσεων. Η ομιλία του τότε, για όσους θυμούνται, είχε προκαλέσει εμφανή αμηχανία στον Πρόεδρο της Γερμανίας, γεγονός που καταγράφηκε έντονα στον δημόσιο διάλογο.
Η Ιερά Επαρχιακή Σύνοδος της Εκκλησίας της Κρήτης σκληραίνει τη στάση της όπως αναμενόταν, καταγγέλοντας απόπειρες πολιτικής παρέμβασης στη διαδικασία πλήρωσης της κενής Μητροπολιτικής Έδρας Κυδωνίας και Αποκορώνου. «Η κυβέρνηση παρανομεί και αλλοιώνει μονομερώς τον Καταστατικό Χάρτη της Εκκλησίας της Κρήτης», τονίζεται μεταξύ άλλων στην ανακοίνωση της Ιεράς Επαρχιακής Συνόδου της Εκκλησίας της Κρήτης, η οποία καλεί την Πολιτεία να μην προχωρήσει σε ενέργειες που αλλοιώνουν το υφιστάμενο καθεστώς της Εκκλησίας Κρήτης. Το πλήρες κείμενο της ανακοίνωσης έχει ως εξής: Ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης ἀνακοινώνει ὅτι: 1.- Μετά τήν πρόσφατη χηρεία τῆς Ἱερᾶς Μητροπόλεως Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου, κοιμηθέντος τοῦ Μακαριστοῦ Μητροπολίτου κυροῦ Δαμασκηνοῦ, ἄρχισε νά ἐκδηλοῦται ποικιλοτρόπως, ἡ, ὡς μή ὄφειλε, παρέμβαση διαφόρων θεσμικῶν προσώπων, ἐπί σκοπῷ ἀποφυγῆς ἐκλογῆς συγκεκριμένoυ προσώπου στήν θέση τοῦ νέου Μητροπολίτου Κυδωνίας καί Ἀποκορώνου. 2.- Στά πλαίσια τῶν παρεμβάσεων αὐτῶν, ἔλαβε χώρα πρό ὀλίγων ἡμερῶν προσπάθεια ἀπό μέρους τῆς Ἑλληνικῆς Πολιτείας, ἐσφαλμένης καί ἐξόχως ἀβάσιμης ἑρμηνείας τῶν κειμένων διατάξεων τοῦ Καταστατικοῦ Νόμου τῆς Ὀρθοδόξου Ἐκκλησίας Κρήτης, μέ βάση τήν ὁποία, δῆθεν, ἀποκλείεται στήν Ἐκκλησία Κρήτης ἡ πλήρωση κενῆς Μητροπόλεως μέ ἐκλογή Μητροπολίτου ἀπό ἄλλη Μητρόπολη αὐτῆς. Γιά τό σκοπό αὐτό ὑπῆρξε ἔγγραφο τοῦ Ὑπουργείου Παιδείας, Θρησκευμάτων καί Ἀθλητισμοῦ. 3.- Τό ἔγγραφο αὐτό προσεπάθησε νά πείσει, ὅτι ἡ πλήρωση κενῆς Μητροπόλεως στήν Ἐκκλησία τῆς Κρήτης ἀπαγορεύεται ἀπό τό ν. 4149/1961, τή στιγμή πού στό παρελθόν εἶχε λάβει χώρα μέ ἐκλογές Μητροπολιτῶν ἀπό Μητροπόλεις τῆς Κρήτης σέ ἄλλες Μητροπόλεις της, ἐκλογές γιά τίς ὁποίες ἡ Ἑλληνική Πολιτεία ἐξέδωσε τά ἀντίστοιχα Προεδρικά Διατάγματα περί ἀναγνωρίσεως καί καταστάσεως. 4.- Εἶναι ἀξιοσημείωτο ὅτι ἡ κρατοῦσα ἄποψη τῶν θεωρητικῶν τοῦ ἐκκλησιαστικοῦ δικαίου στή χώρα, δέχεται ὅτι στήν Κρήτη δέν ἀποκλείεται ἡ πλήρωση χηρευούσης Μητροπόλεως ἀπό Μητροπολίτη ἄλλης Μητροπόλεως τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης. 5.- Διαπιστωθέντος δέ ὅτι ἡ προαναφερθεῖσα προσπάθεια δέν ἔτυχε τῆς ἀποδοχῆς τῶν Σεβασμιωτάτων Μητροπολιτῶν τῶν συγκροτούντων τήν Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδο τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης, σήμερα ἐπιχειρεῖται μεγαλύτερη ἀνεπίτρεπτη παρέμβαση σέ βάρος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης. Εἰδικότερα: Ἡ Ελληνική Κυβέρνηση κατέθεσε «ἑρμηνευτική διάταξη» σέ Σχέδιο Νόμου: «Τροπολογία / Προσθήκη στό Σχέδιο Νόμου τοῦ Ὑπουργείου Ἐθνικῆς Ἄμυνας» μέ τίτλο «Ρύθμιση ὑγειονομικῶν θεμάτων τῶν ἐνόπλων δυνάμεων καί λοιπές διατάξεις», ὅπου γίνεται ἀπόπειρα προδήλως ἐσφαλμένης ἑρμηνείας τοῦ Καταστατικοῦ Χάρτη. 6.- Ἡ ὡς ἄνω προταθεῖσα τροπολογία διαλαμβάνει τήν ἀκόλουθη διατύπωση: «Ἑρμηνευτική διάταξη γιά τήν ἐκλογή Μητροπολιτῶν στήν Ἐκκλησία τῆς Κρήτης. Κατά τήν ἀληθῆ ἔννοια τῆς παρ. 4 τοῦ ἄρθρου 22 τοῦ ν. 4149/1961 (Α’ 61), Βοηθοί Ἐπίσκοποι καί Μητροπολίτες τοῦ κλίματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου εἶναι οἱ Βοηθοί Ἐπίσκοποι καί οἱ ἐν ἐνεργεία Μητροπολίτες τοῦ κλίματος τοῦ Οἰκουμενικοῦ Πατριαρχείου πού ἑδρεύουν ἐκτός Ἑλλάδος καί ἔχουν τά προσόντα τῆς παρ. 2 τοῦ ἄρθρου 22». 7.- Ἡ φερόμενη «ἑρμηνευτική διάταξη» εἶναι φανερά παράνομη καί ἀποκρούεται ἀπό τήν κρατοῦσα ἄποψη τῶν θεωρητικῶν τοῦ δικαίου. 8.- Μέ τήν ἀσυνήθιστη αὐτή ἑρμηνευτική διάταξη εἰσάγεται οὐσιαστικά ἀλλοίωση τοῦ ὑφισταμένου νομικοῦ καθεστῶτος τῆς Ἐκκλησίας τῆς Κρήτης καί δημιουργεῖται ἀπαράδεκτο καί ἐπικίνδυνο προηγούμενο, ὅπου ἡ Πολιτεία διά ἑρμηνευτικῶν διατάξεων θά δύναται νά τροποποιεῖ μονομερῶς τόν Καταστατικό Χάρτη. 9.- Ἡ Ἱερά Ἐπαρχιακή Σύνοδος τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης καλεῖ τόν εὐσεβῆ λαό τῆς Μεγαλονήσου σέ ἐπαγρύπνηση καί προσευχή, ἐνῶ γιά ἔσχατη φορά ἀπευθύνεται στήν Ἑλληνική Πολιτεία νά μήν προχωρήσει σέ ἐνέργειες πού ἀλλοιώνουν οὐσιαστικῶς τό ὑφιστάμενο καθεστώς τῆς Ἐκκλησίας Κρήτης. Ἡράκλειο, 7 Μαΐου 2025
Είναι από τις φορές που γελάμε διαπιστώνοντας τα αντανακλαστικά Ραν Ταν Πλαν, που έχουν συντάκτες ενημερωτικών ιστοσελίδων. Το γράφουμε αυτό γιατί συναντάμε τώρα στο διαδίκτυο μια είδηση την οποία είχαμε σχολιάσει στις … 20 Οκτώβρη του 2019!
Είναι τσακάλια στην εφευρετικότητα όταν πρόκειται για λαμογιά οι νεοδημοκράτες βουλευτές και αυτό πρέπει να το παραδεχθούμε. Πόσο μάλλον αν οι τσιριτσάντζουλες τους έχουν σκοπό να ενισχύσουν οικονομικά τον οικογενειακό προϋπολογισμό.
Κοιτάξτε, λοιπόν τι σκαρφίστηκαν. Επειδή ο Μητσοτάκης τους απαγόρευσε να προσλαμβάνουν συνεργάτες, αμειβόμενους από το ελληνικό δημόσιο, συγγενείς τους πρώτου βαθμού, για να μην δημιουργούνται αρνητικά σχόλια στα ΜΜΕ για την παράταξη τους, αυτοί το σκέφτηκαν και εφάρμοσαν το κόλπο που πρώτοι είχανλανσάρει οι χρυσαυγίτες βουλευτές. Και είναι τόσο απλό. Ο ένας προσλαμβάνει τους συγγενείς του άλλου και όλα μέλι -γάλα. Ούτε γάτα ούτε ζημιά.
Μια χαρακτηριστική περίπτωση διαβάζουμε σε Κυριακάτικη εφημερίδα. Ο βουλευτής Καρδίτσας της Ν.Δ Γιώργος Κωτσός προσέλαβε στο πολιτικό του γραφείο την γυναίκα του συναδέλφου του, βουλευτή Λαμίας Γιώργου Κοτρωνιά και ο τελευταίος έκανε το ίδιο,
Ο Φεντερίκο Καράσκο και ο Βασίλης Κοκοτσάκης, μέλη της τεχνικής ομάδας συμβούλων οικογενειών θυμάτων των Τεμπών, μίλησαν στον ρ/σ 98,4 για την ουσία των τεχνικών τους εκθέσεων και έδωσαν μια απάντηση στην ανακοίνωση που εξέδωσε χθες η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών.
Υπογράμμισαν μεταξύ άλλων ότι και από αυτή προκύπτουν σοβαρές και βαρύτατες αμέλειες, αφού στις τεχνικές εκθέσεις της ΔΕΕ αλλά ούτε και στην ανακοίνωση της δεν υπάρχει καμία εμφανής αναφορά στο σβήσιμο αρχείων και άλλων μεθοδεύσεων από διαχειριστές της εταιρείας σεκιούριτι, πράξεις, όπως είπαν, ποινικά κολάσιμες και μάλιστα με ενέργειες ήδη από τις 2 Μάρτη του 2023.
Δεν είναι αυτό όμως το θέμα μας. Η ουσία είναι ότι το Μέγαρο Μαξίμου, μπροστά στο αδιέξοδο που έχει βρεθεί, μιας και καθημερινά πολλαπλασιάζονται οι φωνές που απαιτούν να αποδοθούν ποινικές ευθύνες σ’ αυτούς που διακίνησαν τα βίντεο, αν αποδειχθούν πλαστά, παίζει το τελευταίο του χαρτί. Εμφάνισε το δίλημμα που ανακυκλώνουν όλα τα δημοσιοκαφρικά της φερέφωνα. Από τον Παπαπαναγιώτου μέχρι τον Πορτοσάλτε: “Ποιον να πιστέψουμε; Κάποιους τυχαίους που εμφανίζονται σαν εμπειρογνώμονες ή την ανακοίνωση της υπεύθυνης αστυνομίας”;
Εδώ αν δεν υποτιμούσαμε την νοημοσύνη των αναγνωστών/ιων μας, θα παραθέταμε μια σειρά καραμπινάτων ψευδών ανακοινώσεων της αστυνομίας. Απ’ αυτά που έλεγε για την υπόθεση Ινδαρέ, τα όσα ισχυριζόταν για το βασανισμό στην ΓΑΔΑ του Άρη Παπαζαχαρουδάκη για την κρατική δολοφονία του 16χρονου Ρομά Κώστα Φραγγούλη,
αλλά και μια σειρά άλλες περιπτώσεις, ορισμένες από τις οποίες τις αναφέραμε σε πρόσφατη ανάρτησή μας.
Ποιο πιστευτό θα ήταν αν γράφαμε: “αφού το λέει η αστυνομία, θα συμβαίνει το αντίθετο”, παρά το “επιχείρημα” περί “υπεύθυνης αστυνομίας”, που ακούγεται από δεξιούς δημοσιολόγους.
Η τραγωδία των Τεμπών ξαναγίνεται εφιάλτης για τον Κυριάκο Μητσοτάκη ο οποίος είχε αναθαρρήσει, τις ημέρες του Πάσχα, ότι το θέμα “φεύγει από την επικαιρότητα”. Η πρωθυπουργική αγωνία δεν είχε να κάνει ασφαλώς με την ουσία της υπόθεσης και τα αναπάντητα ερωτήματα για τις συνθήκες των 57 θανάτων αλλά με τον επικοινωνιακό αντίκτυπο και τη μεγάλη δημοσκοπική ζημιά που προκλήθηκε στη ΝΔ κατά το προηγούμενο τρίμηνο.
Η επαναφορά στην πρώτη γραμμή του ενδιαφέροντος συνοδεύεται αυτή τη φορά και από ένα δυσεπίλυτο εσωκομματικό σταυρόλεξο αφού πρωταγωνιστής στην καινούργια φάση των εξελίξεων είναι ο πρώην υπουργός Μεταφορών Κώστας Αχ. Καραμανλής ο οποίος βρίσκεται αντιμέτωπος με την παραπομπή σε προανακριτική επιτροπή μετά τη διαβίβαση της δικογραφίας για τους “πρώην υπουργούς” στην Βουλή. Επί του παρόντος ανάμεσα στους Κ. Μητσοτάκη και Κ. Καραμανλή αναπτύσσεται μια ισορροπία τρόμου δεδομένου ότι -παρά τις δημόσιες και επιβεβλημένα προσεκτικές στην παρούσα φάση δηλώσεις- η μία πλευρά παρακολουθεί και περιμένει με επιφυλακτικότητα τις κινήσεις της άλλης. Στην πραγματικότητα, οι σχέσεις τους βρίσκονται σε τεντωμένο σχοινί αφού -εκτός από τους εσωκομματικούς συμβολισμούς των δύο βαριών ονομάτων που φέρουν-οι στρατηγικές προσωπικής επιβίωσης από ένα σημείο και μετά τους οδηγούν σε χωριστούς δρόμους. Στο παρασκήνιο μάλιστα όλα αυτά συνδυάζονται με την αναζωπύρωση των σεναρίων για πρόωρη προσφυγή σε κάλπες σε μια προσπάθεια του κ. Μητσοτάκη για ηρωική έξοδο μέσω εκλογών εάν καταφέρει στο μεταξύ να έχει -με την παροχολογία και τις υποσχέσεις εν όψει του φθινοπώρου- μια σχετική ανάκαμψη που θα του ανοίξει κάποιο “ξέφωτο”. Στο πλαίσιο αυτό συζητείται και η εσωτερική εισήγηση -κατ' αναλογία με την τακτική που εφαρμόστηκε πριν από τις εκλογές του 2023- να αποκλειστούν από τα ψηφοδέλτια της ΝΔ όσων οι υποθέσεις έχουν τεθεί υπό δικαστική διερεύνηση. Εν προκειμένω το όνομα του πρώην υπουργού Μεταφορών θα είναι το πιο εμβληματικό και αντιπροσωπευτικό στη διαδικασία μιας προσχηματικής και περιορισμένης απόδοσης ευθυνών για το έγκλημα των Τεμπών. Ο ίδιος ο Κ. Καραμανλής μετά τη διαβίβαση της δικογραφίας στην Βουλή περιορίστηκε στη δήλωση ότι “είμαι βέβαιος για την αθωότητά μου,
παραμένω στη διάθεση των αρχών” αλλά η ταμπακιέρα καταρχάς είναι άλλη και έχει να κάνει με το βαθμό της αποδιδόμενης κατηγορίας ως πλημμέλημα ή κακούργημα. Ενώ πάντως επί του παρόντος το Μέγαρο Μαξίμου δηλώνει καθησυχαστικά προς την πλευρά του ότι τάσσεται υπέρ της επανάληψης του “μοντέλου Τριαντόπουλου”, νομικοί και κοινοβουλευτικοί κύκλοι σημειώνουν αρχικά ότι δεν πρέπει να θεωρείται βέβαιο ότι -λόγω του υλικού που χρειάζεται να συγκεντρωθεί- θα μπορέσει να ακολουθηθεί ανάλογη fast track διαδικασία. Η γαλάζια ηγεσία σε κάθε περίπτωση φέρεται να τον διαβεβαιώνει ότι μέσω της πλειοψηφίας της στην Βουλή δεν πρόκειται να αποδεχθεί το αίτημα της αντιπολίτευσης για κακούργημα που εκτός από την ατιμωτική διάσταση θα σημαίνει ότι κινδυνεύει με ποινή φυλάκισης 10-20 ετών. Οι διαβεβαιώσεις αυτές φαίνεται ότι αποσκοπούν περισσότερο στο να κρατήσει χαμηλούς τόνους ο κ. Καραμανλής και να μην θεωρήσει ότι αδειάζεται, οδηγούμενος σε αντιδράσεις προκειμένου να μην φορτωθεί εξ ολοκλήρου μόνος του τους χειρισμούς αναφορικά με την Hellenic Train και την προνομιακή αντιμετώπιση που είχε από το “επιτελικό κράτος” από το 2019 και μετά. Ωστόσο όλο το παιχνίδι δεν θα κριθεί σε αυτή την φάση, εάν ευοδωθεί το σενάριο που επεξεργάζεται σε κλειστό κύκλο ο πρωθυπουργός. Η παραπομπή του κ. Καραμανλή όπως και του κ. Τριαντόπουλου στον “φυσικό δικαστή” θα δρομολογήσει διαδικασίες με αρκετό χρονικό βάθος εντός του οποίου ο κ. Μητσοτάκης θα έχει το περιθώριο να κάνει τους πιθανούς εκλογικούς ελιγμούς που εκτιμά -ενδεχομένως και απονενοημένα- ότι θα του επιτρέψουν να κάνει τις εσωτερικές εκκαθαρίσεις που θέλει στα ψηφοδέλτια της ΝΔ ώστε να έχει μια πλήρως ελεγχόμενη Κοινοβουλευτική Ομάδα την επομένη των εκλογών. Στο πλαίσιο αυτό θα θέσει εκτός και τα θεωρούμενα βαρίδια τύπου Καραμανλή, προκειμένου να το παρουσιάσει ψευδεπίγραφα ως κάθαρση και να επιπλεύσει ο ίδιος. Σε κάθε περίπτωση, ο κ. Μητσοτάκης θεωρεί ότι έχει κάθε πολιτικό και προσωπικό συμφέρον να είναι και να παραμένουν στραμμένοι όλοι οι προβολείς πάνω στον κ. Καραμανλή. Αλλά κι αυτό θεωρείται δίκοπο μαχαίρι και άλλη μια ένδειξη απελπισίας καθώς παράγοντες που έχουν γνώση τμημάτων της δικογραφίας επισημαίνουν ότι ο πρώην υπουργός έχει αφενός κολοσσιαίες και εγκληματικές ευθύνες στο πλαίσιο των δικών του αρμοδιοτήτων για την παραμέληση της ασφάλειας των σιδηροδρόμων και τους κινδύνους για το κοινωνικό σύνολο εξ αυτής αλλά είναι ταυτόχρονα και ο κρίσιμος κρίκος που οδηγεί στις ευθύνες του κ. Μητσοτάκη ως επικεφαλής της κυβέρνησης. Ένα άλλο κρίσιμο στοιχείο είναι ότι η περίοδος των ευθυνών Καραμανλή τερματίζεται τη μοιραία νύχτα της τραγωδίας αφού στη συνέχεια υπέβαλε την παραίτησή του. Η πλευρά του κ. Μητσοτάκη όμως εξυπηρετείται απόλυτα με το να πέφτει το κύριο βάρος μόνο σε αυτό το διάστημα, αποφεύγοντας το υπόλοιπο ήμισυ του εγκλήματος που δεν είναι άλλο από τη συγκάλυψη η οποία με βάση τα ντοκουμέντα και τις καταγγελίες που έχουν έρθει στο φως ξεκίνησε αμέσως μετά. Σκοπίμως μάλιστα επιδιώκεται να μην μπει στο κάδρο αυτό ο εξ απορρήτων του κ. Μητσοτάκη Γιώργος Γεραπετρίτης ο οποίος ορίστηκε τότε μεταβατικός υπουργός Μεταφορών και κατά το πρώτο απολύτως κρίσιμο διάστημα -για το οποίο κατηγορείται ο πρώην υφυπουργός Χρ. Τριαντόπουλος- είχε την εποπτεία πριν οριστεί νέος υπουργός στον ανασχηματισμό ο Χρ. Σταϊκούρας. Κι αν ο κ. Καραμανλής είναι από πλευράς κυβέρνησης το μοιραίο πρόσωπο έως τις 28 Φεβρουαρίου 2023, το δίδυμο της συνενοχής συμπληρώνει για τη συγκάλυψη από τότε και στη συνέχεια ο ίδιος ο Κ. Μητσοτάκης. Αυτή τουλάχιστον είναι και η θέση που έχουν αποφασίσει να στηρίξουν και να πολεμήσουν μέχρι τέλους σε όλα τα πεδία οι συγγενείς των θυμάτων, ο σύλλογος “Τέμπη 2023” υπό την Μαρία Καρυστιανού και οι νομικοί παραστάτες τους όπως τονίζουν συνεχώς. Στο πλαίσιο αυτό και ανάλογα με τις εξελίξεις, λέγεται ότι είναι λίαν πιθανή η διοργάνωση και νέων συλλαλητηρίων, όμοια με εκείνα του Ιανουαρίου και Φεβρουαρίου που έφεραν κυριολεκτικά τα πάνω κάτω και στο πολιτικό σκηνικό. Μάλιστα οι αμέσως επόμενες ημέρες αναμένονται καθοριστικές και σε αυτό το μέτωπο καθώς τα νέα στοιχεία που θα παρουσίαζε, αργά την Παρασκευή, ο τεχνικός σύμβουλος των συγγενών Βασίλης Κοκοτσάκης για την αποδόμηση των περίφημων βίντεο Καπερνάρου και της γνησιότητας τους, αναφορικά με την σύγκρουση των δύο αμαξοστοιχιών και το φορτίο τους, θεωρούνται πρόσθετο υλικό που αποδεικνύει την προσπάθεια συγκάλυψης “με ευθύνη και του κ. Μητσοτάκη” όπως τονίζεται. Γι αυτό και σχεδιάζεται νέα συνέντευξη Τύπου η οποία θα συμπέσει με τις διαδικασίες στην Βουλή κάνοντας ακόμη πιο εκρηκτικό το μείγμα... Ανδρέας Καψαμπέλης
Μπορεί να μηρύκασε τις συνήθεις θριαμβολογίες του για την οικονομία στο χθεσινό καθιερωμένο κυριακάτικο μήνυμά του ο Κ. Μητσοτάκης, αλλά για μια ακόμη φορά έθεσε την επικοινωνία πάνω από την ουσία.
Κι ενώ πασχίζει να βρει και να προβάλει θετικές ειδήσεις για να τονώσει την εικονική πραγματικότητα, αποκρύπτει συστηματικά (όπως και οι προπαγανδιστικοί βραχίονές του) ότι όλοι οι βασικοί οικονομικοί δείκτες όχι μόνο δεν βελτιώνονται αλλά γνωρίζουν διαρκή επιδείνωση τα τελευταία χρόνια...
Το εμπορικό έλλειμμα έχει πάρει την ανηφόρα και το 2024 εκτοξεύθηκε στα 34,6 δισ. ευρώ σημειώνοντας τεράστια άνοδο (κατά 7,9%) έναντι 32,07 δισ το 2023. Πολύ απλά αυτό σημαίνει ότι η αξία των εισαγωγών ξεπέρασε κατά 34,6 δις την αντίστοιχη των εξαγωγών, αποτυπώνοντας ανάγλυφα το πρόβλημα παραγωγικότητας και ανταγωνιστικότητας της χώρας. Τα έσοδα από τον τουρισμό δεν λύνουν το πρόβλημα...
Είναι χαρακτηριστικό ότι ακόμη και το 2009, πριν οδηγηθεί η χώρα στο ΔΝΤ, το εμπορικό έλλειμμα ήταν 29,9 δισ. ευρώ ενώ όλα τα επόμενα χρόνια υπήρχε επιπροσθέτως δραματική μείωση του ΑΕΠ. Και το 2019 το έλλειμμα εμπορικού ισοζυγίου ήταν στα 21,72 δις...
Πολύ απλά, επίσης, η περαιτέρω πτώση των εξαγωγών το 2024 δείχνει ότι επί διακυβέρνησης Μητσοτάκη η παραγωγική βάση της Ελλάδας παρήκμασε ακόμη περισσότερο...
Νέα επιδείνωση εμφάνισε και το Ισοζύγιο Τρεχουσών Συναλλαγών το 2024. Το έλλειμμα του αυξήθηκε κατά 3,9 δισ. και από 13,9 δισ. το 2023 σκαρφάλωσε στα 15,1 δισ. Εν προκειμένω πρόκειται για τη διαφορά μεταξύ της αξίας όλων των αγαθών και των υπηρεσιών που εισάγει η χώρα σε σχέση με την αξία αυτών που εξάγει. Και ελλειμματικό ισοζύγιο σημαίνει ότι ζούμε πέρα από τις παραγωγικές μας δυνατότητες καταναλώνοντας δανεικά...
Για το χρέος, τα στοιχεία είναι κάπως πιο γνωστά: Το δημόσιο χρέος παραμένει πάνω από 400 δις ευρώ (403,861) όταν χρεοκοπήσαμε με 299 δις και το 2019 ήταν στα 356 δις. Το συνολικό ιδιωτικό χρέος αν και ως ποσοστό έχει μια υποχώρηση, ξεπέρασε τα 380 δις όταν το 2019 «άγγιζε» τα 333 δισ. Αθροιστικά δημόσιο και ιδιωτικό χρέος ξεπερνούν τα 780 δις. Κι όλα αυτά χωρίς να υπολογίζονται κρυφά χρέη, ξεπούλημα κρατικής περιουσίας και πλειστηριασμοί....
Την ίδια ώρα είναι πάλι στα ύψη οι ληξιπρόθεσμες οφειλές από το ελληνικό κράτος προς τους ιδιώτες. Τον Ιανουάριο έφτασαν στα 3,44 δισ. ευρώ, έναντι 3,05 δισ. τον Δεκέμβριο του 2024 με άνοδο 12,4% μέσα σε έναν μόλις μήνα και σπάζοντας το προηγούμενο αρνητικό ρεκόρ του 2017, όταν οι οφειλές ήταν 3,32 δισ. ευρώ.
Ε, όταν λοιπόν το μόνο που αποδίδει είναι η φορολογική υπεραφαίμαξη των υποζυγίων από την οποία τους επιστρέφει μερικά ψίχουλα, ο κ. Μητσοτάκης έχει και το θράσος,
Εδώ και χρόνια οι επιστήμονες γνωρίζουν πως οι μύγες έλκονται από το μπλε χρώμα. Κατέληξαν στο συμπέρασμα ότι οι μύγες πάνε προς το μπλε χρώμα, επειδή θεωρούν ότι πρόκειται για κάποιο ζώο που θέλουν να τσιμπήσουν…
Στην πραγματικότητα δεν μπερδεύονται καθόλου. Έλκονται από τα περιττώματα και το μπλε, όπως ξέρουμε καλά στην Ελλάδα, συγκεντρώνει την περισσότερη βρωμιά. Σήμερα έχουμε μαζί μας ένα σπάνιο είδος μύγας, τη γαλάζια, η οποία θα μας πει σχετικά.
«Πριν απ’ όλα να σας διακόψω και να σας πω ότι δεν είμαστε καθόλου σπάνιες. Είμαστε το 41%».
Το 12% υπολογίζω εγώ, αλλά ας συνεχίσουμε. Πείτε μας για το αγαπημένο σας χρώμα.
«Το χρώμα του χρήματος. Ειδικά του δημοσίου χρήματος. Μήπως σας βρίσκονται μερικά δις; Λίγα εκατομμύρια έστω…»
Όχι. Για την ακρίβεια είμαι άφραγκος.
«Πάλι σε πλέμπα έπεσα! Τέλος πάντων… Τα χρώματα. Φυσικά λέμε πως αγαπάμε και το μπλε. Είναι το χρώμα της σημαίας που καπηλευόμαστε».
Δεν είχα αμφιβολία. Είναι αλήθεια πως το μπερδεύετε με ζώα;
«Άδικο έχουμε; Ξέρετε πόσα ζώα μας ψηφίζουν;»
Ξέρω ακριβή αριθμό. Γιατί ζείτε στη βρωμιά; Δε σιχαίνεστε;
«Κοιτάξτε. Εμείς ζούμε στα σκατά γιατί… αυτοί είμαστε, που λέει κι ένα κομμούνι. Η βρωμιά μας αρέσει, ο βόθρος είναι το σπίτι μας».
Όπως σε όλες τις μύγες.
«Εμείς, οι γαλάζιοι, έχουμε μια διαφορά. Δε ζούμε μόνο από τα σκουπίδια, τις ακαθαρσίες, παράγουμε κάθε είδους βρωμιές: Ψέματα, συκοφαντίες, απάτες, καταχρήσεις…»
Είστε επικίνδυνοι;
«Είμαστε. Γιατί να το κρύψομεν άλλωστε; Είμαστε η σπορά των ηττημένων του Β’ Παγκοσμίου. Είμαστε τα χειρότερα αρπακτικά που υπάρχουν στη Φύση».
Το χαίρεστε;
«Φυσικά! Όσο έχουμε την κουτάλα, τρώμε και το ευχαριστιόμαστε. Μήπως παίρνετε σύνταξη, μισθό;»
Όχι.
«Κρίμα. Θα ήθελα πολύ να σας φάω ό,τι χρήματα έχετε».
Θα μείνετε νηστικός.
«Τότε να φύγω. Πάω να βρω καμιά απευθείας μίζα. Έπρεπε να δώσω τη συνέντευξη στη σκουληκόμυγα,
Προφανώς σε πλήρη σύγχυση τα φιλοκυβερνητικά φερέφωνα, μετά τις συγκλονιστικές αποκαλύψεις που έγιναν στην τηλεοπτική εκπομπή ΑΝΤΙΘΕΣΕΙΣ του Γιώργου Σαχίνη όπου και αποδείχτηκε επιστημονικά ότι τα βίντεο Καπερνάρου – Πορτοσάλτε είναι fake, όλο το σύστημα Μαξίμου έχει προσπαθεί να απαξιώσει την αποκάλυψη. Και το μόνο επιχείρημα που έχει και επικαλείται είναι ότι η Διεύθυνση Εγκληματολογικών Ερευνών (ΔΕΕ), της αστυνομία, τα έχει θεωρήσει γνήσια. Και σ’ αυτό θα σταθούμε, αποφεύγοντας να αναφερθούμε στις ποινικές προεκτάσεις που πιθανόν υπάρχουν γι’ αυτούς που διακίνησαν αυτά τα πλαστά στοιχεία.
Πόση, λοιπόν, αξιοπιστία έχει η εκτίμηση μιας μπατσάδικης υπηρεσίας;
Σ’ αυτό το ερώτημα, ας προσπαθήσουμε να απαντήσουμε, επικαλούμενοι και ιστορικά γεγονότα.
Σε ανύποπτο χρόνο, ο Άρης Χατζηστεφάνου, έγραφε ένα άρθρο στην ιστοσελίδα που διαχειρίζεται, με τίτλο “ΕΛ.ΑΣ: Η πιο επικίνδυνη γιάφκα fake news στην Ελλάδα“. Αναφέροντας σε συγκεκριμένα περιστατικά ο δημοσιογράφος, κατέληγε στο συμπέρασμα: “Δεν χρειάζεται να έχει θητεύσει κανείς επί μακρόν σε ελληνικές αίθουσες σύνταξης για να γνωρίζει που γεννιούνται τέτοιου είδους ψευδείς ειδήσεις: Στα κεντρικά της Γενικής Αστυνομικής Διεύθυνσης Αττικής”.
“Οι αστυνομικοί συντάκτες λαμβάνουν ένα τηλεφώνημα το οποίο στη συνέχεια αποδίδουν σε «πηγές της αστυνομίας» και το οποίο παρουσιάζει τις θέσεις της ΕΛ.ΑΣ.
Εκεί ξεκινά και σταματά συνήθως το «ρεπορτάζ»“, αναφέρει ο καλός δημοσιογράφος και εμείς για να το κάνουμε πιο περιγραφικό αυτό, αναφέρουμε πώς αντιμετωπίστηκε από τα ΜΜΕ η περίπτωση του της στυγνής δολοφονίας του Ζακ Κωστόπουλου από “νοικοκυραίους”, ανασύροντας μια εικόνα από το αρχείο μας:
Θα χρειαζόμαστε πολύ χρόνο για να παραθέσουμε τα fake news που μας σερβίρει κατά καιρούς οι αστυνομία. Θα αρκεστούμε σε κάποιες ενδεικτικές αναφορές.
Είναι γνωστή η διαχρονική τακτική του αστικού κράτους να δολοφονεί πολιτικούς του αντιπάλους,
και να ισχυρίζεται μετά ότι αυτοί “αυτοκτόνησαν”. Η πρόσφατη ιστορία μας είναι γεμάτη με παρόμοιες περιπτώσεις (Μαλτέζος, Μαρουκάκης, Βαλιανάτος, Λασκαρίδης, Παπαρήγας κ.α).
Η τελευταία κρατική δολοφονία που παρουσιάστηκε από τους ασφαλίτες σαν αυτοκτονία, ήταν του αναρχικού Χριστόφορου Μαρίνου.
(Εδώ να σημειώσουμε ότι πάντα υπήρχαν και υπάρχουν “πρόθυμοι” ιατροδικαστές να καλύψουν τα μπατσάδικα εγκλήματα. Αν πάμε παλαιότερα θα θυμηθούμε τον ιατροδικαστή Νόνα να υπογράφει πλαστό πιστοποιητικό θανάτου, ότι πέθανε δήθεν από έμφραγμα, ο αγωνιστής Γιώργος Τσαρουχάς, που δολοφόνησαν οι μπάτσοι στην Θεσσαλονίκη το 1968, ενώ έχει μείνει στην ιστορία ο “διάσημος” ιατροδικαστής Δημήτριος Καψάσκης ο οποίος “γνωμάτευσε” ότι οι δολοφονίες του Παγκρατίδη, του Πέτρουλα, του Γρηγόρη Λαμπράκη κ.α ήταν “ατυχήματα”, ενώ παρακάτω έχουμε παραπομπή για τον ιατροδικαστή που εξέτασε, σχετικά πρόσφατα, το πτώμα του Κώστα Μανιουδάκη).
Και στις μέρες μας είναι παγιωμένη η μεθόδευση οι μπάτσοι να δολοφονούν πολίτες και να εμφανίζουν στην συνέχεια “τυχαίους θανάτους”. Από την υπόθεση του νεκρού Πακιστανού, Μοχάμεντ Καμράν, που καταγγέλλεται πως ξυλοκοπήθηκε και βασανίστηκε στο Α.Τ. της Νίκαιας, όπου και έχασε την ζωή του, μέχρι τηνκρατική δολοφονία του Κώστα Μανιουδάκη.
Αλλά για να έλθουμε στο θέμα μας και να ολοκληρώσουμε. Χρειάζεται κάτι παραπάνω από στοιχειώδη νοημοσύνη για να αντιληφθούμε το αυτονόητο;
Απ’ την αρχή είχε φανεί ότι η υπόθεση με αυτά τα βίντεο θα εξελισσόταν σε ένα πρωτοφανές φιάσκο.
Τις δυσκολίες με τις οποίες έρχονται αντιμέτωποι χιλιάδες πολίτες στην Ελλάδα καταδεικνύουν στοιχεία της Eurostat που βλέπουν το φως της δημοσιότητας. Τα στοιχεία σχετικά με την οικονομική κατάσταση των πολιτών είναι ανησυχητικά, την ώρα μάλιστα που η Ελλάδα καταγράφει το υψηλότερο ποσοστό εργαζομένων που δουλεύουν τα Σαββατοκύριακα (32,3%). Πιο συγκεκριμένα, αναφορικά με την οικονομική κατάσταση, τo 26,9% των πολιτών στην Ελλάδα διέτρεχαν τον κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού το 2024, ποσοστό αυξημένο σε σχέση με το 2023 (26%). Η Ελλάδα βρίσκεται στην τρίτη θέση από τον πάτο, πίσω μόνο τη Βουλγαρία (30,3%) και τη Ρουμανία (27,9%). Από την άλλη πλευρά, τα χαμηλότερα ποσοστά είχαν η Τσεχία (11,3%), η Σλοβενία (14,4%), η Ολλανδία (15,4%), η Πολωνία (16%) και η Ιρλανδία (16,7%). Συνολικά στην ΕΕ, το 2024, 93,3 εκατομμύρια (21,0% του πληθυσμού) βρίσκονταν σε κίνδυνο φτώχειας ή κοινωνικού αποκλεισμού, κάτι που σημαίνει ότι ζούσαν σε νοικοκυριά που αντιμετώπιζαν τουλάχιστον έναν από τους τρεις κινδύνους φτώχειας και κοινωνικού αποκλεισμού: κίνδυνος φτώχειας, σοβαρή υλική και κοινωνική στέρηση και διαβίωση σε νοικοκυριό με πολύ χαμηλή ένταση εργασίας. Σε σύγκριση με το 2023, σημειώθηκε μικρή μείωση κατά 0,3 ποσοστιαίες μονάδες (21,3% του πληθυσμού, 94,6 εκατομμύρια άτομα).
Στα παραπάνω προστίθεται το γεγονός πως ένα σημαντικό ποσοστό εργαζομένων δουλεύει και τα Σαββατοκύριακα. Ειδικότερα, το 32,3% των μισθωτών και 70,4% των αυτοαπασχολουμένων δουλεύουν και Σάββατο και Κυριακή. Συνολικά, δουλεύουν και τα σαββατοκύριακα 41,3% των Ελλήνων, επίδοση μακράν η μεγαλύτερη στην ΕΕ, όπου ο μέσος όρος επταήμερης εργασίας είναι μόνο 22,3%. Σε επίπεδο Ευρωπαϊκής Ένωσης, η εργασία τα Σαββατοκύριακα ήταν πιο συχνή μεταξύ των ειδικευμένων εργαζομένων στη γεωργία, τη δασοκομία και την αλιεία (49,5%) και των εργαζομένων στις υπηρεσίες και τις πωλήσεις (48,9%).
Ο ΛΕΞ ετοιμάζεται να γράψει ιστορία. Με τη συναυλία του στο ΟΑΚΑ να γίνεται sold out μέσα σε λιγότερο από 24 ώρες και τις φήμες να κάνουν λόγο για 60.000 έως και 100.000 εισιτήρια, γεννιέται ένα μεγάλο ερώτημα: μπορεί ένας Έλληνας ράπερ να βρεθεί ανάμεσα στις πιο πολυπληθείς συναυλίες όλων των εποχών, εκεί όπου έγραψαν ρεκόρ κολοσσοί όπως οι U2, η Μαντόνα, οι Rolling Stones και ο Γιώργος Νταλάρας;
Ας δούμε ποιες είναι οι συναυλίες που έσπασαν κάθε προηγούμενο σε προσέλευση θεατών στην Ελλάδα.
Οι θρυλικές στιγμές της ελληνικής συναυλιακής ιστορίας
Ο Γιώργος Νταλάρας κατέχει το ακατάρριπτο ρεκόρ της μεγαλύτερης προσέλευσης κοινού σε συναυλία στα ελληνικά χρονικά. Συγκεκριμένα, το 1983, γέμισε, σε δυο(80.000 κόσμος σε έκαστη συναυλία) συνεχόμενες συναυλίες (Παρασκευή 30/9/1983 & Δευτέρα 3/10/1983) το Ολυμπιακό Στάδιο, συγκεντρώνοντας 160.000 θεατές! Αυτό το ρεκόρ, εδώ και 4 δεκαετίες, δεν το έχει καταρρίψει κανένας Έλληνας καλλιτέχνης, αλλά και κανένας ξένος διάσημος καλλιτέχνης και συγκρότημα. Αξίζει να αναφερθεί ότι ο Γιώργος Νταλάρας πραγματοποίησε και το 1987 (28/9/1987) συναυλία στο Ολυμπιακό Στάδιο, κοντεύοντας να το γεμίσει για 3η φορά, αφού, στο χωρητικότητας 80.000 θεατών στάδιο, συγκέντρωσε 60.000 κόσμο. Η ΠΡΩΤΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ (ΠΑΡΑΣΚΕΥΗ – 30/9/1983)
80.000 «ΡΙΧΤΕΡ» ΣΤΟ ΟΛΥΜΠΙΑΚΟ ΣΤΑΔΙΟ ΓΙΑ ΤΟΝ ΝΤΑΛΑΡΑ «Πέστε να 'ρθουν σεισμολόγοι» ΧΩΡΙΣ ΕΦΦΕ ΑΛΛΑ ΜΕ ΤΙΣ ΟΘΟΝΕΣ ΑΝΟΙΧΤΕΣ ΓΙΑ ΒΛΕΠΕΙ Ο ΚΟΣΜΟΣ ΤΡΑΓΟΥΔΗΣΕ ΕΚΑΤΟΝΤΑΔΕΣ «ΠΑΡΑΓΓΕΛΙΕΣ»
ΟΓΔΟΝΤΑ χιλιάδες θαυμαστές του Νταλάρα γέμισαν χθες βράδυ, ημέρα των γενεθλίων του, το στάδιο για ν' απολαύσουν παλιά και καινούργια τραγούδια του. Μ' αυτή τη συναυλία του ο Νταλάρας κλείνει τον κύκλο συναυλιών που άρχισε στον «Ορφέα», στην Αθήνα, στη Βιέννη, στις Ηνωμένες Πολιτείες και στον Καναδά, αλλά και στην ελληνική επαρχία σε μια περιοδεία που περιέλαβε 22 πόλεις. Η συναυλία θα επαναληφθεί ως γνωστόν και τη Δευτέρα μια και τα εισιτήρια για τη χθεσινή είχαν εξαντληθεί από πολύ νωρίς! 4.500 τραγούδια είχαν παραγγείλει τηλεφωνικώς στον Νταλάρα οι θαυμαστές τού. Ο περισσότεροι ζητούσαν ν' ακούσουν τον «Μέτοικο», το «Να 'τανε το '21», «Νύχτωσε χωρίς φεγγάρι», «Ήταν πέντε, ήταν έξι, ήτανε εννιά», «Κόκκινο τριαντάφυλλο». Φιλοξενούμενοι Ανάμεσα στους καλλιτέχνες που εμφανίσθηκαν ήταν ο Πάριος, ο Κηλαηδόνης, ο Μπιθικώτσης, η Χαρούλα Αλεξίου. Δεν υπήρχαν εφφέ, απλώς ο Νταλάρας καθώς κι οι φιλοξενούμενοι του καλλιτέχνες παρουσιάζονταν στις ανοιχτές οθόνες έτσι ώστε όλοι οι θεατές να μπορούν να τους απολαύσουν όσο θέλουν! Την ορχήστρα αποτελούσαν 14 άτομα. Σκηνική και εικαστική επιμέλεια : Διονύσης Φωτόπουλος, το στήσιμο του προγράμματος είχε αναλάβει ο Σταμάτης Φασουλής. Στο πρόγραμμα συμμετείχε κι η Κατερίνα Στανίση, η τραγουδίστρια που εντυπωσίασε στον «Ορφέα». Στην ορχήστρα ήταν επίσης ο συνθέτης Χρήστος Νικολόπουλος, ο Τάκης Σούκας, ο Μάκης Μπέκος, ο Λευτέρης Ζερβός κι άλλοι μουσικοί και προσωπικότητες του χώρου. Το πάλκο κατά τη διάρκεια της συναυλίας είχε μετακινηθεί έτσι ώστε να μην είναι σε σημείο που πιθανόν να δημιουργούσε προβλήματα στον ήχο. Θέλουμε,
είπε ο Νταλάρας «να ακουστούν καλά τα τραγούδια κι όχι στο να φαινόμαστε ωραίοι». Η συναυλία μεταδόθηκε ζωντανή απ' το ραδιόφωνο κυρίως για την επαρχία που έχει χαρίσει συναρπαστικές εμπειρίες στον Νταλάρα.
Χαλασμός
Με την εμφάνιση του Νταλάρα, «χάλασε ο κόσμος...». Συγκινημένος ο λαϊκός τροβαδούρος είπε: «Είναι απίστευτο αυτό που βλέπω… Δεν μπορώ να μιλήσω απ' την συγκίνηση... Ήξερα πως έχω πολλούς φίλους αλλά δεν φανταζόμουν τόσους πολλούς. Θα 'θελα να σας αγκαλιάσω όλους. Βοηθήστε με να σας τραγουδήσω όσο μπορώ καλύτερα...».
Ο Γιώργος Νταλάρας άρχισε με το τραγούδι «Θέλω να τα πω» και στη συνέχεια ερμήνευσε τρία καινούργια τραγούδια του Χρ. Νικολόπουλου. Στην αρχή ο ήχος των μεγαφώνων ήταν λίγο ενοχλητικός, αλλά κανείς δεν έδειξε να πολυνοιάζεται. Από τις πρώτες στροφές ο κόσμος είχε ενθουσιαστεί. Σεισμός Με τη γνωστή επιτυχία «Παραπονεμένα λόγια» (τον συνόδεψαν 74.000 στόματα), έγινε σεισμός στο Στάδιο... Κόπηκαν 72.500 εισιτήρια και 1.500 προσκλήσεις.
Παρουσιάζοντας τον Γρηγόρη Μπιθικώτση είπε ο Γιώργος Νταλάρας: «Δυο - τρεις άνθρωποι στάθηκαν η αιτία που έγινα τραγουδιστής. Ενας απ' αυτούς και ο Γρηγόρης. Ονειρευόμουνα να του μοιάσω. Όταν κατάφερα κάποια στιγμή να κάνω κάτι απ' όσα έκανε εκείνος, πίστεψα ότι έγινα τραγουδιστής.
Η Μελίνα
Την συναυλία τίμησε με την παρουσία' της και η υπουργός Πολιτισμού κ. Μελίνα Μερκούρη, που ο Νταλάρας της αφιέρωσε το τραγούδι «Μη μου θυμώνεις μάτια μου». Επίσης, μερικά τραγούδια του είπε και ο Λουκιανός Κηλαηδόνης. Ακόμη και ανάπηροι με τα καροτσάκια τους... χόρευαν όταν τραγουδούσε ο Νταλάρας. Στο τέλος της συναυλίας τραγούδησαν αγκαλιασμένοι με τον Νταλάρα, ο Γιάννης Πάριος, ο Λουκιανός Κηλαϊδόνης και η Χαρούλα Αλεξίου(«Ελεύθερος Τύπος», Σάββατο 1 Οκτωβρίου 1983, ρεπορτάζ: Κατερίνα Παπαγεωργίου – Βιβή Πασπαλάρη)
Ο ΝΤΑΛΑΡΑΣ ΜΕ ΤΗ ΜΗΤΕΡΑ ΤΟΥ
Η ΔΕΥΤΕΡΗ ΣΥΝΑΥΛΙΑ (ΔΕΥΤΕΡΑ – 3/10/1983) 84000 ΑΝΘΡΩΠΟΙ ΕΦΤΙΑΞΑΝ ΜΙΑ ΠΟΛΥΦΩΝΙΚΗ ΧΟΡΩΔΙΑ ΠΟΥ ΤΡΑΓΟΥΔΟΥΣΕ «ΤΣΙΦΤΕΤΕΛΙΑ» Κι όμως δεν χώρεσαν
ΛΑΪΚΟ ΠΑΝΗΓΥΡΙ και χθες στο Ολυμπιακό Στάδιο, όπου ο Γιώργος Νταλάρας έδωσε τη δεύτερη συναυλία του, καταρρίπτοντας κάθε προηγούμενο ρεκόρ. Εβδομήντα τέσσερις χιλιάδες εισιτήρια είχαν, από χθες το μεσημέρι, εξαντληθεί, αφήνοντας και πάλι κάποιους παραπονεμένους...
Λεωφορεία ξεκίνησαν από τη Θήβα, τη Λιβαδειά, την Πάτρα, την Κόρινθο μεταφέροντάς θαυμαστές του λαϊκού τραγουδιστή στην Καλογρέζα και το Στάδιο γέμισε ασφυκτικά. Όταν άρχισε το πρόγραμμα και η φωνή του Νταλάρα «γέμισε» τα μεγάφωνα, οι κερκίδες άρχισαν να λικνίζονται στο ρυθμό των τραγουδιών... Παλαμάκια και χτυπήματα των ποδιών ακούγονταν ρυθμικά και σχεδόν το ίδιο σκηνικό με της προηγούμενης συναυλίας ακολούθησε... Ο κόσμος πότε τραγουδούσε, δημιουργώντας μια όμορφη πολυφωνική χορωδία και πότε σηκωνόταν και, πάνω στις θέσεις ή στους ενδιάμεσους χώρους, χόρευε τσιφτετέλι ή ζεϊμπέκικο.
Καλεσμένοι καλλιτέχνες, που και την Παρασκευή, όπως και χθες «ζωγράφισαν» με το δικό τους χρώμα τη συναυλία, ο Γιάννης Πάριος, η Χάρις Αλεξίου, ο Λουκιανός Κηλαηδόνης. Απών ο Γρηγόρης Μπιθικώτσης που δεν μπόρεσε να εμφανιστεί.
Η συναυλία άρχισε νωρίτερα για να προλάβουν οι θεατές να φύγουν με τα τελευταία λεωφορεία και τραίνα. Μετά το τέλος της συναυλίας ο Γιώργος Νταλάρας έδωσε μίνι δεξίωση για τους καλεσμένους καλλιτέχνες, τους τεχνικούς του Σταδίου και όλους τους συντελεστές της συναυλίας. Oι παραλλαγές ήταν το τσουχτερό κρύο και οι μικρές απουσίες καλλιτεχνών, ανάμεσα σ' αυτές και της Κατερίνας Στανίση, που την ώρα της συναυλίας εκείνη τελούσε τους γάμους της! Κατά τα άλλα έσβησαν τα φώτα, άναψαν χιλιάδες αναπτήρες και σπίρτα, βγήκε ο Νταλάρας, ξεσηκώθηκε το στάδιο σε ιαχές και χειροκροτήματα.
Άρχισε με το ίδιο τραγούδι της Παρασκευής «Θέλω να τα πω» και συνέχισε με τα τρία τραγούδια του Νικολόπουλου. Μιλώντας ο δημοφιλής τραγουδιστής είπε : «Αυτό που είδα την περασμένη Παρασκευή δεν πίστευα στα μάτια μου. Σήμερα νομίζω ότι βλέπω όνειρο και νομίζω πως κάποιος θα με σκουντήσει να ξυπνήσω. Αυτές οι συγκλονιστικές συναυλίες ήταν το ωραιότερο δώρο της ζωής μου.». Ο κόσμος χόρευε και τραγουδούσε μαζί του όλες τις επιτυχίες του.» («Βραδυνή», ρεπορτάζ: Βιβή Πασπαλάρη)
ΡΑΝΤΕΒΟΥ ΓΙΑ ΤΟΥ ΧΡΟΝΟΥ ΕΔΩΣΕ Ο ΝΤΑΛΑΡΑΣ «ΠΟΙΑ μεγαλύτερη χαρά για ένα καλλιτέχνη από το να βλέπει να πραγματώνονται τα όνειρά του; Να βλέπει πόσο μεγάλη απήχηση έχει στο κοινό αυτό που κάνει, ώστε να φτάνει να γίνεται είδωλο. Γιατί οι χιλιάδες κόσμου που γέμισαν το Ολυμπιακό Στάδιο και στις Δύο συναυλίες που έδωσε ο Γιώργος Νταλάρας «έφτασαν» τη μορφή του στα όρια του ειδώλου. Στη δεύτερη συναυλία αψήφησαν το κρύο, την υγρασία, την απεργία των ταξί και από διάφορα μέρη της Αθήνας και της επαρχίας, τράβηξαν για το Ολυμπιακό Στάδιο να διασκεδάσουν και να τιμήσουν με την παρουσία τους τον δημοφιλή τραγουδιστή, που για αυτούς χρόνια τώρα σκαλίζει με τον δικό του τρόπο την πλάκα της ιστορίας του λαϊκού τραγουδιού. Η δεύτερη συναυλία ξεπέρασε κάθε προσδοκία του Νταλάρα. Δεν ήταν τίποτα αυτό που έβλεπε ο ίδιος από το χώρο που τραγουδούσε. Ήταν αυτό το κλίμα που επικρατούσε στις κερκίδες και που μπορούσαν να το ζήσουν μόνο οι θεατές. Ήταν αυτός ο πανζουρλισμός μετά το τέλος της συναυλίας, όταν χιλιάδες άνθρωποι δεν είχαν μεταφορικό μέσο να φύγουν και έκαναν ωτοστόπ σε αυτοκίνητα και μηχανές. Ήταν οι μελωδίες, από τα ίδια τραγούδια που ακούστηκαν στο Στάδιο, που σιγοτραγουδούσε ο κόσμος βγαίνοντας. Ήταν το κρύο που έκανε τον κόσμο να τουρτουρίζει και όμως να φωνάζει: «Γεια σου ρε Γιώργο...». : Και ο Γιώργος Νταλάρας δεν έμεινε αδιάφορος σε αυτό το χαιρετισμό. Τι άλλο θα μπορούσε να υποσχεθεί παρά και άλλες τέτοιες συναυλίες; «Μακάρι του χρόνου - είπε ο Νταλάρας στη συναυλία - να είμαστε καλά να ξανακάνουμε κάτι τέτοιο και να μπορέσουν να έρθουν και εκείνοι που έμειναν έξω από το Στάδιο». Τις θέσεις των επισήμων στόλισαν και πολλοί καλλιτέχνες. Μεταξύ άλλων η Αλίκη Βουγιουκλάκη, με κοντό μαλλί παρέα με τον Βλάσση Μπονάτσο, ο Σταμάτης Φασουλής, ο Βασίλης Τσιτσάνης, η Ζωή Λάσκαρη, ο Γιάννης Κατοίκος κ.ά. που παραβρέθηκαν αργότερα και στη δεξίωση που έδωσε ο Νταλάρας, σε αίθουσα του Σταδίου για όλους, τους συντελεστές της συναυλίας» («Ελεύθερος Τύπος» - Τετάρτη 5/10/1983, ρεπορτάζ: Βιβή Πασπαλάτη, φωτογραφίες: Γιάννης Στυλιανού)
Κι οι πρώτες «αντινταλαρικές» γκρίνιες… Ο ΝΤΑΛΑΡΑΣ ΤΩΝ 40 ΚΑΡΑΤΙΩΝ «ΑΝ ΤΟ ΝΑ θεωρείται κανείς καλός ή κακός τραγουδιστής έχει φτάσει να είναι μια υπόθεση μάλλον υποκειμενική, το να φημολογείται σαν έξυπνος άνθρωπος έχει να κάνει μόνο με τα… δείγματα που εμφανίζει. Απ’ αυτή την άποψη ο Γιώργος Νταλάρας ανήκει στους έξυπνους τραγουδιστές. Ξέρει όσο κανένας άλλος να γεμίζει τα ταμεία, ξέρει να δημιουργεί και να αφήνει τις καλύτερες εντυπώσεις. Και τις… τελευταίες εντυπώσεις. Δεν διστάζει να παραδεχθεί δημοσίως και με σεμνότητα, τη δημοτικότητα και το κύρος άλλων συναδέλφων. Τελικά, αποδεικνύει στην πράξη πως τα καταφέρνει καλύτερα. Η συναυλία της Παρασκευής είχε εντυπωσιακές εισπράξεις: 24.177.850. Από αυτά τα χρήματα: Φόρος Δημοσίου: 2.370.000 δρχ. Ποσοστά σταδίου: 3.270.000 δρχ. Αποζημίωση προσωπικού καθαριότητος: 470.000 δρχ. Σύνολο αφαιρουμένων: 6.110.000 δρχ. Υπόλοιπο: 18.007.850 δρχ. Αυτό σημαίνει, πράγμα που μας επιβεβαίωσε και ο διευθυντής του Σταδίου κ. Σαβράμης, ότι τα περίπου 18 εκατομμύρια, περιέρχονται στον οργανωτή και Οικονομικό υπεύθυνό της συναυλίας Μπασιάκο. 18 εκατομμύρια δεν είναι, και με το παραπάνω, πλούσια, χρυσή συγκομιδή μιας, έστω πολύ πετυχημένης, τρίωρης γιορτής; Ασφαλώς και ακούγονται… σαν… θρύλος ορισμένες αμοιβές τραγουδιστών. Η διαφορά είναι ότι ο Γ. Νταλάρας πέτυχε να αποστομώσει κάθε σχόλιο, με την ευγενική χειρονομία της διάθεσης των εισπράξεων της δεύτερης συναυλίας για φιλανθρωπικούς σκοπούς. Επιπλέον, ο Γ. Νταλάρας έχει καταφέρει μέχρι τώρα κάτι σπουδαίο. Ενώ θεωρείται ως ο καλύτερα ίσως αμειβόμενος της καλλιτεχνικής αγοράς, έγινε φίλος με το Στράτο. Ποιος είναι ο Στράτος; Αυτός για τον οποίο ο Γιώργος τραγουδάει: Πάρτο απόφαση, βρε Στράτο, να γραφτείς στο συνδικάτο…». Ο Στράτος, ο εργάτης που ακούει το Γιώργο τον αγαπάει και του φωνάζει: «Μεγάλε Γιώργο, πες τα…». Κι ο Γιώργος στέκεται ακριβώς δίπλα του, μαζί υποφέρουν: «Λιώνουν τα νιάτα μας στη βιοπάλη…» Ο Στράτας, στην ουρά για το εισιτήριο πέφτει και τσακίζεται, δεν τον νοιάζει ούτε που θα γυρίσει από την Καλογρέζα με τα πόδια. Αρκεί να είναι στη γιορτή, και μαζί με τον Γιώργο, τον αδελφό να διαπιστώσουν: «Όσο κι όσο τ’ αγοράζουν το φτωχό κορμί μας, και περίσσια κέρδη βγάζουν…».
Δείτε τη θρυλική συναυλία – ρεκόρ του Γιώργου Νταλάρα από το Ολυμπιακό Στάδιο (30/9 & 3/10 1983)
Πηγές: - Δημοσιεύματα από τον Τύπο της εποχής. - Θοδωρής Καστρινός & Τίνα Κωνσταντάτου, «Το Βιβλίο των ελληνικών ρεκόρ», εκδ. ΔΙΟΠΤΡΑ, Αθήνα 2008
Ο Αλέκος Παναγούλης είναι από τους ελάχιστους ήρωες της νεώτερης ελληνικής ιστορίας που «ΖΕΙ». Ίσως γιατί η δράση του, πολυσχιδής, ανατρεπτική, αναμφίβολα επαναστατική, υπερμεγέθης, την περίοδο της Χούντας των Συνταγματαρχών, συνταιριάζεται με ένα πρόσωπο τρυφερό και ταυτόχρονα οικείο, χαμογελαστό, ερωτικό
Ο Αλέξανδρος Παναγούλης συμμετείχε ενεργά στον αγώνα για την επαναφορά της δημοκρατίας και εναντίον του στρατιωτικού καθεστώτος του Γ. Παπαδόπουλου (1967-1973). Υπηρετούσε στο 85ο Σύνταγμα Πεζικού, στη Βέροια, όταν λιποτάκτησε από το στράτευμα και ίδρυσε την οργάνωση Εθνική Αντίσταση. Αυτοεξορίστηκε στην Κύπρο για να καταστρώσει σχέδιο, δράσης. Εκεί ήρθε σε επαφή με τους πολιτικούς άνδρες του τόπου, όπως τον Πολύκαρπο Γιωρκάτζη, με σκοπό να τους ζητήσει να συνδράμουν στην αντίσταση. Επανήλθε στην Ελλάδα και μαζί με στενούς του συνεργάτες σχεδίασε την απόπειρα δολοφονίας του δικτάτορα Παπαδόπουλου, στις 13 Αυγούστου 1968 κοντά στη Βάρκιζα.
Το πρωί της 13ης Αυγούστου, μία μικρή φάλαγγα κατευθυνόταν προς την Αθήνα από το Λαγονήσι Αττικής. Ήταν ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος με τη συνοδεία του, που ξεκίνησε όπως συνήθως, από την έπαυλή του στο 38ο χιλιόμετρο της παραλιακής οδού Σουνίου. Προπορεύονταν δύο μοτοσυκλέτες, ακολουθούσε το αυτοκίνητο του δικτάτορα και σε απόσταση 10 μέτρων το αυτοκίνητο της ασφάλειας. Η φάλαγγα κινείτο κανονικά και μεταξύ 31ου και 32ου χιλιομέτρου, πέρασε πάνω από μία υπόγεια σήραγγα αποχέτευσης των νερών της βροχής, μήκους 7 μέτρων. Μόλις πέρασε και το αυτοκίνητο της ασφάλειας, μια ισχυρή εκκωφαντική έκρηξη έγινε μέσα στη σήραγγα και άνοιξε δύο μεγάλες τρύπες στο κατάστρωμα του δρόμου. Ήταν φανερό ότι η έκρηξη προοριζόταν να πλήξει τον δικτάτορα, αλλά καθυστέρησε ένα ή δύο δευτερόλεπτα. Αμέσως η φάλαγγα σταμάτησε, οι άνδρες της ασφάλειας έτρεξαν επί τόπου, ενώ ειδοποιήθηκε από τον ασύρματο η αρμόδια διοίκηση Χωροφυλακής και σε λίγα λεπτά κατέφτασε ισχυρή δύναμη που απομόνωσε την περιοχή.
Έπειτα από συστηματική έρευνα, ανακαλύφτηκε ο Αλέξανδρος Παναγούλης, ντυμένος με μαγιό και κρυμμένος κάτω από ένα βράχο. Ο ίδιος παρέμεινε σιωπηλός, χωρίς να δηλώσει την ταυτότητά του. Είπε μόνο ότι δεν είχε συνεργούς. Μόνο έπειτα από δύο μέρες εξακριβώθηκε η ταυτότητά του. Ο Αλ. Παναγούλης οδηγήθηκε στο άντρο των βασανιστηρίων της ΕΣΑ, της στρατιωτικής αστυνομίας. Την ανάκρισή του ανέλαβε ένας από τους πλέον διαβόητους βασανιστές, ο ταγματάρχης Θεόδωρος Θεοφιλογιαννάκος, ενώ το ίδιο βράδυ κατέφτασε επειγόντως από τη Δράμα, όπου βρισκόταν, ο διοικητής της ΕΣΑ και αργότερα οργανωτής της προδοσίας της Κύπρου, αντισυνταγματάρχης Δημήτριος Ιωαννίδης.
Την Πρωτομαγιά του 1976, σε ηλικία 36 ετών, χάνει τη ζωή του κατόπιν τροχαίου στην λεωφόρο Βουλιαγμένης (το αυτοκίνητό του πήγε και έπεσε σε υπόγειο κατάστημα επί της λεωφόρου κάθετα στην πορεία), λίγες μέρες πριν την αποκάλυψη των φακέλων σχετικά με τα όργανα ασφαλείας της Χούντας (Φάκελος ΕΣΑ). Η αποκάλυψη των φακέλων, που δεν έγινε ποτέ, λέγεται ότι περιείχε αδιαμφισβήτητες αποδείξεις εις βάρος ορισμένων πολιτικών που συνεργάστηκαν με την χούντα.
Δείτε την εκπομπή έρευνας της ΕΡΤ3 «Αρχείο», η οποία αναζήτησε τους φακέλους της υπόθεσης Παναγούλη.
Ο ταγματάρχης Σπύρος Μουστακλής πέθανε παράλυτος στις 28 Απρίλη 1986, μετά από φριχτά βασανιστήρια που υπέστη κατά τις 47 ημέρες που κρατήθηκε στα κρατητήρια της ΕΑΤ-ΕΣΑ, για τη συμμετοχή του στο αποτυχημένο Κίνημα του Ναυτικού (Μάης 1973) για την ανατροπή της χούντας. Μέχρι να πεθάνει κατέθετε κάθε χρόνο στεφάνι στην επέτειο του Πολυτεχνείου...
«Του ζήτησαν να μαρτυρήσει / Δε μίλησε / Του τσάκισαν τα δόντια / Του τσάκισαν τα δάχτυλα / Του τσάκισαν τα πλευρά / Σιωπούσε / Του ’καψαν το στήθος / Του ’καψαν τα πόδια / Του ’καψαν την κοιλιά / Δε μαρτυρούσε / Του θραύσαν τις μασέλες / Του μάτωσαν τα νεφρά / Του συνθλίψαν τους όρχεις / Αυτός σιωπούσε / Κοίταζε μόνο / Αιώνες μακριά / Με τα μάτια / Του Ιησού»
Οι στίχοι είναι γραμμένοι από κάποιον άγνωστο, για το μαρτύριο του Σπύρου Μουστακλή και την περιπέτειά του για δεκατρία ολόκληρα χρόνια και έχουν δημοσιευθεί στην «Ελευθεροτυπία». Καθώς τους διαβάζω στη Χριστίνα Μουστακλή, τη χήρα του Σπύρου Μουστακλή που βρίσκεται απέναντί μου, τα μάτια της βουρκώνουν και ο πόνος για άλλη μία φορά αυλακώνει το όμορφο και ήρεμο πρόσωπό της.
Μια γυναίκα που ζει ακόμη και σήμερα, τα ανελέητα βασανιστήρια που δέχτηκε το κορμί του ήρωα με τα ολοκάθαρα, γαλάζια μάτια. «Τον γνώρισα στην Κομοτηνή, στο οδοντιατρείο του θείου μου Κωνσταντίνου Καρουζάκη, το 1957. Είχε έρθει ως ασθενής. Ηταν τότε λοχαγός. Μας συνέδεσε μια βαθιά φιλία. Βρεθήκαμε ξανά στην Αθήνα το 1960 ούσα πρωτοετής στο πανεπιστήμιο και συνδεθήκαμε στενότερα. Το 1967, στις 18 Ιουλίου παντρευτήκαμε! Ο Σπύρος ήταν ένας άνθρωπος ολοζώντανος, γεμάτος θέληση για ζωή. Δυνατός και υπερδραστήριος. Αξιαγάπητος...»
Η Χριστίνα Μουστακλή όταν μιλά για τον άνθρωπο Μουστακλή έχει να θυμάται πολλά, αλλά λέει: «Το να λέμε εμείς, οι απόλυτα δικοί του άνθρωποι για τον χαρακτήρα εκείνων που αγαπάμε δεν είναι αρκετό.
Δείτε λοιπόν τι γράφει, ο Ν.Γ. Φιλάρετος, πρώην δήμαρχος της Ερμούπολης που γνώρισε τον Σπύρο τη δεκαετία του ’50: “Η προσωπικότητα του Σπύρου Μουστακλή, κατά τη γνώμη μου, ήταν από τις σπάνιες. Τον χαρακτήριζαν η τιμιότητα, η ευθύτητα, η φιλανθρωπία, η υποστήριξη των αδυνάτων, το θάρρος, το πείσμα. Πίστευε θρησκευτικά στη δημοκρατία και το έδειχνε έμπρακτα, παρ’ όλο που εκείνα τα δύσκολα χρόνια, ως αξιωματικός, φάνταζε με μοναδική ιδιαιτερότητα κάνοντας παρέα με εμάς, τους αριστερούς εκείνης της εποχής, απομονωμένους και πάντοτε καυτηρίαζε ανοιχτά τις διώξεις μας”».
Η ζωή του βιβλίο Η Χριστίνα Μουστακλή, έχει μαζέψει δηλώσεις φίλων και συναγωνιστών του για το πρόσωπο και τη δράση του άνδρα της. «Θα ήθελα να γράψω ένα βιβλίο για τη ζωή και το μαρτύριο του Σπύρου Μουστακλή. Γιατί όσα έχουν γραφτεί για εκείνον, όσα έχουν ειπωθεί και όσα τον χαρακτήριζαν θέλουν πολλές σελίδες αφήγησης».
- Δικαιώθηκαν ο αγώνας και η θυσία του Σπύρου Μουστακλή; Σκύβει το κεφάλι και τα μάτια βουρκώνουν και πάλι. «Εμείς κάναμε το χρέος μας» μου λέει. «Ετσι έπρεπε να κάνουμε. Η δικτατορία και ό,τι ζήσαμε ήταν ολοκαύτωμα.
Οσοι λένε ότι “μια χούντα μάς χρειάζεται” δεν έχουν ζήσει την κτηνωδία των ανθρώπων που έφεραν τη δικτατορία στην Ελλάδα. Οι οποίοι αμετανόητοι και σκληροί ώς απάνθρωποι, ούτε τότε, ούτε τώρα, ύστερα από 43 ολόκληρα χρόνια ζήτησαν ποτέ τους μια συγγνώμη... Οταν το 1973 ο Σπύρος Μουστακλής βρέθηκε στα χέρια των γιατρών του 401 “ένα κομμάτι συκώτι”, όπως τον χαρακτήρισε η κυρία Πολίτη που τον παρέλαβε, κανείς δεν τίμησε τον όρκο του στον Ιπποκράτη. Εκαναν ό,τι ήθελαν σε έναν άνθρωπο που είχε χάσει τα πάντα. Δεν ειδοποίησαν ποτέ κανέναν συγγενή του για την κατάστασή του και σαράντα επτά ολόκληρες μέρες έκρυβαν έναν ζωντανό νεκρό, συνωμοτώντας με τους δικτάτορες και καλύπτοντας του δήμιους των ΕΑΤ-ΕΣΑ. Ούτε και εκείνοι ζήτησαν μια συγγνώμη όλα αυτά τα χρόνια. Εγώ προσπάθησα να περισώσω ό,τι είχε απομείνει από τον άνδρα μου και να σταθώ δίπλα στην κόρη μας, τη Ναταλί, που ήταν τότε μόλις δεκαέξι μηνών. Προσπάθησα όλα αυτά τα χρόνια να υπερασπιστώ τον αγώνα και τη θυσία του και δεν σας κρύβω ότι ο ίδιος πόνος που βίωνα τότε, ίδιος και απαράλλαχτος σφίγγει την καρδιά μου. Η κόρη μου έλεγε: “Μαμά, γιατί δεν χαμογελάς; Οπως η θεία;” Ηταν μικρό παιδί και βίωνε αυτή την τραγική κατάσταση. Καθώς μεγάλωσε ένιωθε περήφανη για τον πατέρα της, αλλά δεν έπαυε να έχει ζήσει μέσα στη θλίψη τα παιδικά της χρόνια».
- Τους έχετε συγχωρέσει ποτέ αυτούς που σας έκαναν ένα τέτοιο κακό; Εκείνοι δεν ζήτησαν ποτέ συγγνώμη. Ισως να μην ήθελαν να τους συγχωρεθεί τίποτε, γιατί ήταν πιστοί σε αυτό που έκαναν. Το θεωρούσαν καθήκον τους. Ηταν υπερασπιστές της δικτατορίας. Οταν πρωτοείδα τον Σπύρο μετά τα βασανιστήρια, στο 401, βρέθηκε με το όνομα Μιχαηλίδης, μου είπαν ότι είχε βρεθεί έπειτα από τροχαίο κοντά στον Ιππόδρομο. Φυσικά δεν τους πίστεψα. Το σοκ ήταν πολύ μεγάλο. Ομως έμεινα πιστή στα πιστεύω μου και υπερασπίστηκα όσο μπορούσα τον άνδρα μου. Πάλεψα για την ανθρώπινη αξιοπρέπεια του συζύγου μου, αλλά και των άλλων ανθρώπων. Με όλα αυτά που βλέπω να συμβαίνουν γύρω μου δεν σας κρύβω ότι προβληματίζομαι, πικραίνομαι, πονάω. Ο πόνος μου συνεχίζεται...
- Αξίζει να κοιτάμε το παρελθόν κυρία Μουστακλή; Λένε πως για να ατενίσουμε το μέλλον πρέπει να στηριχθούμε στους ώμους των προγόνων μας. Αρα πρέπει να δούμε τις πράξεις τους. Υπάρχουν οι γραπτοί και οι άγραφοι νόμοι. Θα μπορούσαν αν ήθελαν να βρουν κάποιο τρόπο να ζητήσουν συγγνώμη.
- Οσο ζούσε ο Σπύρος Μουστακλής ήταν για όλους αυτούς τους αίτιους και τους υπαίτιους ένα «καρφί». Περίμεναν τον θάνατό του; Αλλωστε ο Σπύρος μιλούσε με τη σιωπή του, έτσι δεν είναι; Ο Σπύρος με κινήσεις και κάποιες ασυντόνιστες λέξεις μπορούσε να περιγράψει τι είχε υποστεί. Μάλιστα, ο χαράκτης Τάσσος φιλοτέχνησε το πορτρέτο του με στολή και οπλισμό στρατιώτη με φωτοστέφανο χωρίς να τον έχει δει ποτέ, μόνο και μόνο απ’ όσα διάβαζε και άκουγε. Ο Σπύρος Μουστακλής πρέπει να σας πω ότι πίστευε και αγαπούσε πολύ τους νέους και ήλπιζε σε αυτούς, περίμενε πολλά από αυτούς. Ηταν ένας δημοκράτης αξιωματικός που πάσχιζε για την ελευθερία, για τον άνθρωπο. Κατά την περίοδο της δικτατορίας υπήρξαν και άλλοι που ταλαιπωρήθηκαν, που υπέστησαν βασανιστήρια. Ο αείμνηστος Λεντάκης, ο Μίκης Θεοδωράκης που με τα τραγούδια του κρατά νωπές τις μνήμες από τα βασανιστήρια στο ΕΑΤ-ΕΣΑ και άλλοι συνάδελφοι του Σπύρου, όπως ο Μήνης, ο Παπάς, ο Βαρδάνης... Ο Σπύρος ήταν το τραγικότερο θύμα αυτής της θηριωδίας. Αυτό που συνέβη στον Σπύρο ήταν προμελετημένο. Εγινε τόσο γρήγορα και είχαν τελειώσει μαζί του σχεδόν από την πρώτη στιγμή. Εξι και επτά άνθρωποι χτυπούσαν λυσσαλέα το κορμί του μπροστά στα μάτια των διοικητών Χατζηζήση και Σπανού.
- Ελπίσατε ποτέ σε ένα θαύμα; Θα μπορούσαμε να είχαμε αποτελέσματα αν τον βρίσκαμε νωρίτερα, από τις πρώτες ώρες που συνέβη το περιστατικό. Ομως μετά από τρεις και τέσσερις μήνες που προσπαθήσαμε δεν μπορέσαμε να κάνουμε κάτι. Πήγαμε παντού, αλλά η απάντηση ήταν ίδια: «Η βλάβη ήταν πολύ μεγάλη». «Η λύπη είναι εκείνου που του λείπει», όπως έλεγε και ο παππούς μου, και είχε απόλυτο δίκιο. Τα μνημόσυνα δεν φέρνουν πίσω τους αγαπημένους μας και ούτε αποκαθιστούν την ψυχική οδύνη μας. Εμείς δεν περιμένουμε τίποτε από κανέναν. Πολλοί μου λένε ότι όλο πίσω βλέπω. Αλλά εγώ έχω σταματήσει σε εκείνη την εποχή και δεν βλέπω κάποια χαραμάδα από φως για να προχωρήσω μπροστά.
«Ηταν ένας δημοκρατικός αξιωματικός» Ο Μιχάλης Βαρδάνης, αντιστράτηγος ε.α. που βασανίστηκε επίσης από το ΕΑΤ-ΕΣΑ γράφει για τον Σπύρο Μουστακλή: «Τον πρωτοσυνάντησα στην Κύπρο, Ιούνιο του 1965, σε στρατόπεδο της Αμμοχώστου, ταγματάρχης διοικητής τάγματος και εγώ υπίλαρχος. Είχε προηγηθεί η φήμη του ως κεντρώου, δημοκρατικού αξιωματικού με πολεμικές περγαμηνές στον ΕΔΕΣ, στον εμφύλιο, στην Κορέα. Για την τρίτη περίπτωση (Κορέα) αισθανόταν άβολα, το δικαιολογούσε όμως. Οτι συμμετείχε στο εκστρατευτικό σώμα, γιατί είχε συγκροτηθεί επί ημερών κυβέρνησης Πλαστήρα και το παραλλήλιζε με το αντίστοιχο του 1919 στην Ουκρανία που απαρτίστηκε από βενιζελικούς αξιωματικούς. Ημασταν εθελοντές στην Κύπρο από το 1964, αλλά ο Ιούνιος του ’65 μύριζε κινδύνους ανωμαλίας. Ο παλιός αντάρτης οσφραινόταν περισσότερο τον κίνδυνο που ερχόταν. Τον είδα ανήσυχο με τις αθρόες αφίξεις αξιωματικών γνωστών για τις ακροδεξιές τοποθετήσεις τους και προσκείμενων στις τότε βασιλικές ίντριγκες. Δεν έκαναν τίποτε άλλο, παρά να παρακολουθούν τους δημοκρατικούς αξιωματικούς και να ετοιμάζουν λίστες υπογραφών».
Ενας σύγχρονος ήρωας Ο Σπύρος Μουστακλής ήταν αξιωματικός του Στρατού με σημαντική αντιδικτατορική δράση. Γεννήθηκε στο Μεσολόγγι το 1926 και σπούδασε στη Στρατιωτική Σχολή Ευελπίδων. Ελαβε μέρος στον εμφύλιο πόλεμο και συμμετείχε στο Κίνημα του Ναυτικού. Συνεργάστηκε με τους αξιωματικούς του Ναυτικού ως ταγματάρχης και ήταν από τους λίγους αξιωματικούς του Στρατού που πήραν μέρος. Το σχέδιό τους προέβλεπε τον αποκλεισμό του Πειραιά και άλλων μεγάλων λιμανιών και την κατάληψη της Σύρου, που θα ήταν το ορμητήριό τους. Στο νησί υπήρχε η Σχολή Εφέδρων Αξιωματικών του Στρατού, την οποία αφού καταλάμβαναν, θα τον τοποθετούσαν ως διοικητή και θα σχημάτιζαν εκεί «εθνική κυβέρνηση». Το Κίνημα του Ναυτικού προδόθηκε πριν από την εκδήλωσή του, με αποτέλεσμα μεταξύ των αξιωματικών να συλληφθεί και ο ίδιος (22 Μαΐου 1973). Κρατήθηκε στα κρατητήρια του ΕΑΤ-ΕΣΑ για σαράντα επτά ημέρες όπου βασανίστηκε άγρια. Κατά τη διάρκεια των βασανιστηρίων ένα βίαιο χτύπημα στην καρωτίδα προκάλεσε εγκεφαλικό, με αποτέλεσμα να διακομιστεί στο ΚΑΤ. Εκεί παρέμεινε δύο χρόνια. Το εγκεφαλικό του προκάλεσε ολική παραλυσία. Η τραγική κατάληξη του Μουστακλή, αλλά και η ηρωική του στάση παραμένουν ακόμη σύμβολα αντιδικτατορικής δράσης. Πέθανε στις 27 Απριλίου 1986 και κηδεύτηκε στο Μεσολόγγι με τιμές ήρωα.
ΝΔ: Το κόμμα όλων των εγκληματιών! Από καταχραστές μέχρι παιδεραστές. Από απατεώνες μέχρι φονιάδες. Συκοφάντες, βιαστές, αιμομίκτες… Απ’ όλα έχει ο δεξιός μπαχτσές.
Ήρθε η Καλλιόπη και μου έφερε φρέσκα νέα. Ο Καραμανλής θα πάει με πλημμέλημα! Έτσι θα πουν στη Βουλή οι συνένοχοι της δολοφονίας! Φυσικά θα ακολουθήσουν το δρόμο που πήρε κι ο Τριαντόπουλος. Ακόμα και για το πλημμέλημα, να βγει πάλι λάδι το «παιδί», να πάρει κάμποσο κόσμο ακόμα στο λαιμό του.
Να πω δυο λόγια για τους ρεφορμιστές του ΣΥΡΙΖΑ, κι εννοώ όλα τα κομμάτια, όλα τα θρύψαλα. Είναι οι πιο βλάκες που έχουν περάσει ποτέ από τη Βουλή. Πως τα κατάφεραν σε ένα τέτοιο μεγάλο έγκλημα να φταίνε κι αυτοί; Μα γιατί ακολούθησαν την ίδια δολοφονική και καταστροφική πολιτική. Βλέπετε, γιατί δεν έπρεπε να κάνετε το ΟΧΙ ναι; Σπίρτζη, εσύ παίζει να πας κι ισόβια! Βέβαια οι γαλάζιοι εγκληματίες συμψηφίζουν, αλλά τους ρεφόρμες καλά τους κάνουν. Αυτό που έπρεπε να κάνει ο Τσίπρας, να πάει φυλακή, όσους ψήφισαν μνημόνια, το κάνει ο Μητσοτάκης με μαφιόζικο τρόπο κι ας ευθύνεται ο ίδιος περισσότερο απ’ όλους!
Γιατί το χάος στους σιδηροδρόμους – κι όχι μόνο – ήταν αποτέλεσμα των Μνημονίων. Κατάλαβες τώρα Σπίρτζη, Τσίπρα και υπόλοιποι; Ούτε τους δικαστές ελέγχατε ποτέ, όπως η ΝΔ, ούτε τα ΜΜΕ, ούτε τίποτα! Το μόνο που είχατε, ήταν ο κόσμος, τον οποίο όμως προδώσατε. Θα σας πηδήξουν οι χουντικοί του Κούλη παραδειγματικά και πολύ καλά θα σας κάνουν.
Για να μας πει τώρα η ομάδα αλητείας και οι υπόλοιποι αλητήριοι της ΝΔ ότι τάχα υπήρχε τηλεδιοίκηση! Και τι σόι «πλημμέλημα» έχει ως αποτέλεσμα το θάνατο 57 ανθρώπων; Προσπαθούν με επιμονή και υπομονή να ξεπλύνουν ακόμα ένα έγκλημα. Ο μόνος τρόπος να τιμωρηθεί ο ηθικός αυτουργός, που είναι ο Καραμανλής και ο Μητσοτάκης, είναι να χάσουν την εξουσία.
Πιστεύω πως πρέπει να κατέβουμε στο δρόμο ξανά και ξανά, μέχρι να καταλάβουν πως δε θα περάσει κανένα τερτίπι τους, κανένα από τα κόλπα τους. Γιατί κάνουν εγκλήματα και μετά τα ξεπλένουν.
Το 1975 πχ ο κόσμος απαιτούσε το κρέμασμα των χουντικών προδοτών. Όχι μόνο όσων τελικά καταδικάστηκαν – και τους έβγαλε μετά το κάθαρμα, ο αποστάτης – όλων: Των ρουφιάνων, των δημίων…
Προκειμένου όμως να μην δικαστούν όλοι όσοι έπρεπε,
το αδίκημα των χουντικών διαχωρίστηκε σε «στιγμιαίο» και «διαρκές»! Για τους περισσότερους το αδίκημα χαρακτηρίστηκε «στιγμιαίο» (το βράδυ της 21ης Απριλίου) και όχι διαρκές (μέχρι το 1974)! Τη γλύτωσε ο στρατός των καθαρμάτων, όλα τα μπάσταρδα των ναζί! Αυτό πάνε να κάνουν ακόμα μια φορά! Θα τους αφήσουμε; ΌΧΙ!
Εχει γίνει ένας ψιλοχαμός σε διαδίκτυο με τις καινούργιες .. τρίχες του Αδωνη με τα φιλοκυβερνητικά ακάουντ να ισχυρίζονται ότι τα σχόλια που υπάρχουν για εμφύτευση μαλλιών στην κώμη του αντιπροέδρου του κυβερνητικού κόμματος είναι κιτρινισμός που δεν έχει καμία σχέση με πολιτική.
Ωραία κιτρινισμός είναι και να συμφωνήσουμε απόλυτα μαζί τους και λογικό είναι ο κ. Γεωργιάδης να μην απαντάει σ’ αυτά τα κακόβουλα σχόλια.
Ομως κάτι θυμηθήκαμε τώρα. Ο αξιότιμος κ. υπουργός, αυτός που δεν αφήνει το παραμικρό “να πέσει κάτω”, είναι περιπτώσεις που “ποιεί την νήσσαν”.
Προφανώς και δεν μας ενδιαφέρει η προσωπική ζωή του Α. Γεωργιάδη. Καλό είναι όμως να γνωρίζουμε ότι ο “καθηγητής” της “Ελληνικής Αγωγής” που διδάσκει ελληνοπρεπώς “τάξη και αγωγή” που θάλεγε και ο Αυλωνίτης δεν είναι παρά ένας υποκριτής πρώτου μεγέθους.
Είχε φωτογραφηθεί από μια φυλλάδα την Espresso σαν τον “πρωτοκλασάτο (λαλίστατο μάλιστα) υπουργό της κυβέρνησης Κυριάκου Μητσοτάκη, με έντονη παρουσία στα τηλεοπτικά παράθυρα και τα στούντιο πάσης φύσεως εκπομπών (από πρωινάδικα μέχρι talk shows, για να ακριβολογούμε)!” ο οποίος “κορυφαίος παντρεμένος υπουργός”, “έχει την απιστία στο DNA του, ειδικά μάλιστα από την περίοδο που ως πολιτικό πρόσωπο άρχισε να αποκτά αναγνωρισιμότητα, δύναμη και εξουσία!”. Και όπως αναφέρει το δημοσίευμα ένας “διευθυντή τμήματος ενός εκ των μεγαλύτερων ιδιωτικών νοσοκομείων, από τα… κέρατα δεν μπορούσε να περάσει την πόρτα”! κι αυτός που τα φορούσε δεν ήταν “κάποιος από τον περίγυρό του, αλλά κορυφαίος παντρεμένος υπουργός”.
Προφανώς δεν μας απασχολούν αν έχουν βάσει τα όσα αναφέρει η σκανδαλοθηρική φυλλάδα. Είναι όμως ενδιαφέρον ότι ενώ του θίγει τον πυρήνα των ελληνοχριστιανικών αρχών, αυτό το δημοσίευμα, ο Αδωνης απέφυγε να απαντήσει. Πόσο μάλλον να κινηθεί νομικά για συκοφαντική δυσφήμηση.
Αλλά αυτή η στάση του υπουργού Υγείας δεν αφήνει να εννοηθεί ότι το ρεπορτάζ της φυλλάδας έχει βασιμότητα και αυτός δεν είναι παρά ένας κλασικός θεομπαίχτης,
αφού άλλα επιτάσσει το δόγμα που υποτίθεται ασπάζεται;
Η πρώην προϊσταμένη της Διεύθυνσης Εσωτερικού Ελέγχου του ΟΠΕΚΕΠΕ, η γυναίκα που εντόπισε σωρεία παρατυπιών με τις ενισχύσεις του ΟΠΕΚΕΠΕ, φέρεται να έχει καθαιρεθεί από τη θέση της Προϊσταμένης της Διεύθυνσης Εσωτερικού Ελέγχου και να είναι και αντιμέτωπη με διώξεις. Σύμφωνα με το Data Journalists, η γυναίκα περνάει τον δικό της γολγοθά καθώς μετά τις αποκαλύψεις, όχι μόνο έχει χάσει τη θέση της, αλλά υπάρχουν σε βάρος της τρεις πειθαρχικές διαδικασίες από τον ΟΠΕΚΕΠΕ και παράλληλα της έχει κατατεθεί και μήνυση. Η γυναίκα ανακάλυψε δεκάδες παρατυπίες πολιτών που επικαλούνταν δήθεν βοσκοτόπια, ενώ δεν είχαν ποτέ ούτε ένα ζώο στη κατοχή τους και τον Μάιο αναμένεται να γίνει η δίκη για 16 κατηγορούμενους. Ωστόσο, η πρώην προϊσταμένη, που συνεργάζεται και με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία, έχει ζητήσει την απόσπασή της εδώ και μήνες και το αίτημα έχει ήδη λάβει την υπογραφή του υπουργού Δικαιοσύνης, Γιώργου Φλωρίδη, όμως στο υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης, δεν έχουν προχωρήσει την διαδικασία, κατά το δημοσίευμα. Σύμφωνα με το Data Journalists η υπάλληλος έχει βρεθεί σε νομικούς μπελάδες με πειθαρχικές διαδικασίες για υπεξαίρεση εγγράφων (αφορά υπηρεσιακά έγγραφα τα οποία βρέθηκαν στο προσωπικό της γραφείο στον ΟΠΕΚΕΠΕ). Τα δύο από τα τρία πειθαρχικά, κατά το δημοσίευμα, έχουν «παγώσει», ενώ το τρίτο βρίσκεται σε εξέλιξη προς αναζήτηση τυχόν πειθαρχικών ευθυνών. Ο δικηγόρος της, Αντώνης Βαγιάνος ανέφερε πως η απόσπασή της έχει μείνει «μπλοκαρισμένη στο συρτάρι του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης». «Η πελάτης μου είναι μια από τις εμπειρότερες αν όχι η εμπειρότερη ελέγκτρια του ΟΠΕΚΕΠΕ και τα πορίσματα των ελέγχων της έχουν οδηγήσει σε σχηματισμό πολλών δικογραφιών και σε καταδικαστικές αποφάσεις για δημιουργία τεχνητών προϋποθέσεων λήψης ενισχύσεων από τον ΟΠΕΚΕΠΕ. Επίσης είναι η μόνη υπάλληλος του ΟΠΕΚΕΠΕ που συνεργάζεται με την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία ως ειδική συνεργάτιδα. Μάλιστα η Ευρωπαϊκή Εισαγγελία για τη διευκόλυνση των ερευνών της έχει ζητήσει την απόσπασή της στο Γραφείο των Εντεταλμένων Ευρωπαίων Εισαγγελέων, η οποία όμως αν και έχει ήδη υπογραφεί από τον υπουργό Δικαιοσύνης Γιώργο Φλωρίδη παραμένει εδώ και μήνες μπλοκαρισμένη στο συρτάρι του υπουργού Αγροτικής Ανάπτυξης, Κώστα Τσιάρα, ο οποίος για αδιευκρίνιστους λόγους αρνείται να την υπογράψει» ανέφερε.
Ορίστε και....το πλήρες ''βιογραφικό'' του ΕΘΝΑΡΧΗ ΣΑΣ!!!
Ο Κωνσταντίνος Γ. Καραμανλής, γεννήθηκε στο Κιουπ-Κιόι της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στα 1907, πριν ακόμα απελευθερωθεί η Μακεδονία απ’ τους βαλκανικούς πολέμους και ονομάσουν το χωριό του, Πρώτη Σερρών. Καραμανλήδες αποκαλούνταν οι τουρκόφωνοι Έλληνες Μικρασιάτες Ορθόδοξοι Χριστιανοί, που κατοικούσαν στην Καραμανία μια περιοχή της Κιλικίας (απέναντι απ’ την Κύπρο). Ο πατέρας του ήταν δημοδιδάσκαλος κι έτσι ο Κωνσταντίνος μετά το γυμνάσιο κατέβηκε στην Αθήνα και σπούδασε νομικά. Στα 1930, αφού υπηρέτησε μόνο ένα 3μηνο, λόγω του ότι ήταν προστάτης, επέστρεψε στις Σέρρες και εργάστηκε ως δικηγόρος, ως τα 1935 που πολιτεύτηκε με την δεξιά και βγήκε για πρώτη φορά βουλευτής στα 27του μόλις χρόνια. Ήταν έξυπνος, πονηρός και ήξερε να ελίσσεται. Αυτό θα είναι για πάντα το χαρακτηριστικό του. Με το ξέσπασμα του πολέμου καταφέρνει να τον κηρύξουν ανίκανο στράτευσης, λόγω βαρηκοΐας κι έτσι να γλυτώσει τον πόλεμο. Κατά την κατοχή ήταν απ’ τους λίγους Έλληνες που συνέχισε να εργάζεται στην Μακεδονία ως δικηγόρος, επειδή ήταν γνωστό ότι για να πας στα γερμανικά δικαστήρια, θα έπρεπε να ήσουν τουλάχιστον φιλικός τους. Μετά από πολλά χρόνια θα βγει ένα έγγραφο απ' τα αποχαρακτηρισμένα έγραφα της CIA, που θα αποκαλύπτει ότι ο Καραμανλής ήταν συνεργάτης των Γερμανών, κάτι που το είχε σε αποδεικτικό υλικό και ο χασάπης της Θεσσαλονίκης, ο εγκληματίας πολέμου, Μαξ Μέρτεν, ο οποίος με αυτό το αποδεικτικό υλικό εκβίασε τον τότε πρωθυπουργό Καραμανλή κι έτσι αποφυλακίστηκε (ο Μαξ Μέρτεν είχε συλληφθεί μετά από χρόνια στην Θεσσαλονίκη ως εγκληματίας πολέμου... Ο Καραμανλής ως πρωθυπουργός, πέρασε νομοθετικό διάταγμα, που αμνήστευε τον Μαξ Μέρτεν κι έτσι ο χασάπης επέστεψε απείραχτος στη Γερμανία και (σύμφωνα με τον Γιάννη Κατρη) τότε, παρέδωσε τις αποδείξεις στον πρέσβη του Καραμανλή... Όμως, ο Καραμανλής είναι δεδομένο ότι ήταν δικηγόρος επί κατοχής κι αυτό λέει πολλά γι’ αυτούς που ξέρουν τι έπρεπε να είσαι για ν’ ασκείς δικηγορία στα κατοχικά γερμανικά δικαστήρια. Λένε ότι η περιουσία πολλών δικηγόρων χτίστηκε τότε απ’ τους Εβραίους, που και τους τα έπαιρναν και δεν τους έσωζαν. Αργότερα, κατά τον εμφύλιο, ο Καραμανλής συμμετέχει σε όλες τις εμφυλιακές και μετεμφυλιακές κυβερνήσεις και γίνεται πολιτικό όνομα. Λένε ότι ήταν παροιμιώδης η ομορφιά του, ότι ήταν σαν σταρ του Χόλυγουντ κι αυτό τον βοηθούσε πολύ και στις σχέσεις του στο εξωτερικό, αλλά και στις σχέσεις του με το παλάτι (δηλ. την Φρειδερίκη). Όταν λοιπόν, στις αρχές της δεκαετίας του '50, πέθανε ο πατριάρχης της δεξιάς Παπάγος, πρώτος τη τάξει διάδοχός του και αντιπρόεδρος, ήταν ένα γελοίο υποκείμενο, ο Στέφανος Στεφανόπουλος, ο οποίος κοπάνησε μια γραβάτα και ετοιμάστηκε να πάει να παραλάβει το κόμμα και την πρωθυπουργία. Μόνο που η πρεσβεία και το παλάτι έδωσαν την εντολή στον Καραμανλή απ’ το πουθενά και ο Στεφανόπουλος έμεινε μπουκάλα. Έτσι, ο Καραμανλής έστησε το δικό του κόμμα (ΕΡΕ) και ξεκίνησε την καριέρα του. Είμαστε μετά τον εμφύλιο και σε όλον τον δυτικό κόσμο δίνονται τρελά λεφτά απ’ τις ΗΠΑ (σχέδιο Μάρσαλ) για να ξαναστηθούν οι χώρες στα πόδια τους. Έτσι και στην Ελλάδα, που όμως τα λεφτά δεν έπεσαν στην πατρίδα και στον λαό, αλλά στους εργολάβους, κολλητούς και συγγενείς του Καραμανλή, που έπαιρναν με απευθείας αναθέσεις δημόσια έργα και θησαύριζαν χωρίς να προσφέρουν αυτό που έπρεπε. Π.χ. ένας δρόμος για να ασφαλτοστρωθεί θα πρέπει να πέσουν τόσα μέτρα άσφαλτο σε μήκος και τόσο πλάτος και πάχος, επί τόσο το μέτρο, έβγαινε ένα ποσό. Τώρα, ο κάθε εργολάβος μόνο έναν πόντο να κλέβει σε μήκος, πλάτος και πάχος (σιγά μην κλέβανε μόνο έναν πόντο) φανταστείτε τι τερατώδη ποσά έφαγαν σε τόσα χλμ ασφαλτόστρωσης. Κι αυτό ήταν μόνο ένα απ’ τα σκάνδαλα της 8ετίας Καραμανλή. Ενδεικτικά μερικά απ’ τα σκάνδαλα: Τομ Πάπας, Πεσινέ, Κένεκοτ Κόπερ, αλουμίνιον, άζωτον, ζάχαρη, Αχελώος, Πτολεμαΐδα, Ωνάσης, Νιάρχος, βραχώδη οικόπεδα... κ.τ.λ. Το καθένα απ’ αυτά τα σκάνδαλα είναι ένα ξεχωριστό ποστ. Σε αυτόν οφείλεται και το τερατούργημα της Αθήνας, αλλά και των άλλων μεγάλων πόλεων με τις πολυκατοικίες και τις αντιπαροχές, χωρίς σχέδια, Πάρκα, δρόμους, μελέτες, κ.τ.λ. Ώσπου φτάσαμε στις εκλογές του 1961 ή αλλιώς εκλογές βίας και νοθείας, όπως μείνανε στην ιστορία. Με δυο λόγια, ο Καραμανλής σε συνεργασία με το παλάτι, έβγαλε τον στρατό να εκφοβίζει και ν’ απειλεί ευθέως τον λαο στην ύπαιθρο ότι όποιος δεν ψηφίσει δεξιά θα πάει εξορία. Στις πόλεις υπήρχαν ολόκληροι δρόμοι ανύπαρκτοι με γειτονιές ανύπαρκτες και σπίτια ανύπαρκτα και δέντρα ανύπαρκτα που τελικά είχαν ψηφίσει. Μετά από μήνες και ενστάσεις, ξαναέγιναν εκλογές σε μερικές περιοχές και ο Καραμανλής έχασε 20-30% της δύναμης που ειχε πάρει στις εκλογές της βίας και νοθείας. Εκείνες τις εκλογές που ο τότε πρέσβης των ΗΠΑ στην Ελλάδα, είχε χαρακτηρίσει άψογες... Μετά, η Φρειδερίκη χωρίς να του δώσει λογαριασμό, οργανώνει την δολοφονία του Λαμπράκη και τότε ο Καραμανλής γίνεται έξαλλος (που το παρακράτος δρούσε χωρίς ο ίδιος να το γνωρίζει) και λέει απ’ το βήμα της βουλής το περιβόητο «Ποιος κυβερνά αυτόν τον τόπο;», λες και δεν ήξερε ότι τον κυβερνούσε ο ίδιος, γιατί το παρακράτος τον είχε βγάλει με βια και νοθεία. Μετά από πολλές πιέσεις και πολύ ζόρι (λόγω της σύγκρουσής του με το παλάτι) και μάλλον γιατί τον απειλούσαν με αποκαλύψεις, φεύγει για το Παρίσι με ψευδώνυμο, λες και ήταν τρομοκράτης. Με τι τον απειλούσαν; Ήξεραν (παλάτι και CIA) ότι είχε υπογράψει κρυφό μνημόνιο με τους Εγγλέζους και τους Αμερικάνους ότι θα ξεπουλήσει την Κύπρο (διχοτόμηση) και η συμφωνία Ζυρίχης-Λονδίνου που υπέγραψε στα 1959, ήταν το πρώτο βήμα της προδοσίας. Μετά έρχεται η Ένωση Κέντρου στα πράγματα, μετά η αποστασία, μετά η χούντα, αλλά ο Καραμανλής, πάντα Καραμανλής... Θα ελίσσεται απ’ το Παρίσι και δεν θα κοντράρεται με κανέναν, ούτε καν με την χούντα που το πιο βαρύ ήταν ότι τους έλεγε αλλόφρονες και τρελούς και όχι προδότες, φασίστες, εγκληματίες της πατρίδας... Μάλιστα, σε μια επιστολή απ’ το Παρίσι, την ευθύνη για την χούντα την έριχνε στο κέντρο και την αριστερά και στους ανένδοτους του Παπανδρέου που αυτοί την φέρανε. Άκου τώρα το χειρότερο: Η χούντα έπεσε γιατί η Τουρκία κατέλαβε το 5% της Κύπρου. Ήρθε ο Καραμανλής ανέλαβε την κυβέρνηση και μετά από έναν μήνα διαπραγματεύσεων, οι Τούρκοι μπουκάρουν και παίρνουν και το υπόλοιπο 35% του νησιού και ο Καραμανλής δεν στέλνει στρατό, εφαρμόζοντας το «Η Κύπρος κείται μακράν». Δεν έχει σημασία αν το είπε ή δεν το είπε, αλλά ότι το εφάρμοσε στην πράξη και μετά απ’ αυτό παίρνει στις εκλογές 53%... Αλλά και μετά, οι κυβερνήσεις του, δεν ήταν καλύτερες. Δεν έδωσε χαρτιά στον Μενέλαο Λουντέμη και σε άλλους αυτοεξόριστους και χρειάστηκε να έρθει ο Ανδρέας για να επιστρέψουν οι άνθρωποι στην πατρίδα τους. Αργότερα και λίγο πριν βγει ο Ανδρέας, προλαβαίνουν οι δεξιοί και τον κάνουν ΠτΔ που στην ουσία ήταν περισσότερο προσπάθεια να τον ξεπλύνουν. Έπαιξε μόνιμα το αφήγημα του εθνάρχη, ξεχνώντας ή αγνοώντας την πραγματική ιστορία, ή παραχαράζοντάς την. Ο Καραμανλής πέθανε σαν σήμερα, 23 Απριλίου 1998, σε ηλικία 91 ετών. Δεν υπήρξε ποτέ καλός υπηρέτης της πατρίδας. Μπορεί να ήταν καλός υπηρέτης των μεγάλων δυνάμεων, του παλατιού, της πρεσβείας, των εργολάβων, της οικογένειάς του, αλλά ΟΧΙ ΤΗΣ ΠΑΤΡΙΔΑΣ και ελπίζω μια μέρα αυτό να το γράψει και η επίσημη ιστορία. Υ.Γ.: Λόγω του ονόματός του και του παραμυθιού του εθνάρχη που είχε ποτίσει βαθειά τον λαό, πολιτεύτηκαν 2 ανίψια του. Ο ένας έγινε πρωθυπουργός και ήταν παντελώς ανίκανος, ΠΑΝΤΕΛΩΣ όμως, και ο άλλος κατά πολύ χειρότερος... Είναι ο κύριος υπεύθυνος του εγκλήματος των Τεμπών.