Σε μια χώρα υπό δημογραφική κατάρρευση, όπως η Ελλάδα, η
δήλωση του Μητσοτάκη ότι ο κατώτατος μισθός έως το 2030 θα ανέλθει στα 1.500
ευρώ ακούγεται σαν υπόσχεση ευθανασίας. Χιλιάδες Έλληνες χάνονται στα ορυχεία
της μισθωτής εργασίας, εκατοντάδες χιλιάδες ξενητεύτηκαν, αλλά για τον
πρωθυπουργό, όπως και τον υπουργό Οικονομικών Κ. Χατζηδάκη, που δεν έχουν
εργαστεί ούτε ώρα στη ζωή τους, πέρα βρέχει. Ο χορτάτος, αν δεν έχει δυο δράμια
φιλότιμο, δύσκολα θα χωρέσει στα ρούχα του πεινασμένου…
Η χώρα βγήκε θεωρητικά από τα Μνημόνια, αλλά στην
πραγματικότητα είναι σαν να μη βγήκε ποτέ. Ειδικά στο θέμα των μισθών
εξακολουθεί να μαίνεται η επίθεση που τους κρατά στάσιμους καθηλώνοντας την
οικονομία σε ένα παρηκμασμένο πρότυπο, όπου η λειτουργία της βασίζεται στην κακοπληρωμένη
και φθηνή εργασία, παρά στην ύπαρξη επενδυτικών κεφαλαίων. Ό,τι καλό συμβαίνει
οφείλεται στον επαγγελματικό πατριωτισμό των εργαζομένων.
Δεν χρειάζεται να πάμε μακριά. Σύμφωνα με τη Eurostat,
που συγκαταλέγεται πλέον, κατά το Μαξίμου, στους εχθρούς του έθνους, η Ελλάδα,
με μέσο ετήσιο μισθό πλήρους απασχόλησης 17.000 ευρώ, είναι τρίτη από το τέλος
στην Ε.Ε και έπονται η Ουγγαρία με 16.900 ευρώ και η Βουλγαρία με 13.600, όταν
ο μέσος όρος στην Ένωση είναι 37.900 ευρώ.
Αυτοί οι μισαλλόδοξοι «πουθενάδες», που στρίγγλιζαν επί
Τσίπρα ότι «μένουμε Ευρώπη», πού πήγαν σήμερα, αλήθεια; Έχουνε πάρει πρέφα την
Κοινοτική Οδηγία που ορίζει ότι το 80% της εργασίας (πρέπει να) ορίζεται
υποχρεωτικώς από συλλογικές συμβάσεις εργασίας;
Κι έχουνε πάρει επίσης χαμπάρι, οι… αχάμπαροι, που λένε
και στην Κύπρο, ότι, αντί των παραπάνω, μια δήθεν ανεξάρτητη «επιστημονική»
επιτροπή, από αυτές τις «θεσμικές αρκούδες» που τις βαράς τα ντέφια και
χορεύουν αναλόγως, πρότεινε, και φυσικά έγινε αποδεκτό, να αντικατασταθούν οι συλλογικές
συμβάσεις από… έναν αλγόριθμο,
ο οποίος ουσιαστικά απαγορεύει τις μισθολογικές
αυξήσεις; Ακόμα και σε περιπτώσεις όπου θα δικαιολογείται αύξηση, αυτό θα
τίθεται υπό την αίρεση άλλης «επιστημονικής» επιτροπής, η οποία μπορεί να
αποφαίνεται -και φυσικά κανείς δεν αμφιβάλλει ως προς το τι θα κάνει- ότι «δεν
συντρέχουν λόγοι»…
Ποιοι είναι αυτοί; Αυτοί που, όπως πάντα, σχετίζονται με
τις δημοσιονομικές δυνατότητες της χώρας και πάντα αφορούν εμάς, που καλούμαστε
να πληρώσουμε τον βαρκάρη. Από τα χρόνια του σχεδίου Μάρσαλ η επιχειρηματική…
ελίτ της χώρας παθαίνει αλλεργία κάθε φορά που καλείται να επιδείξει επενδυτικό
πατριωτισμό. Όταν έχεις συνηθίσει να βγάζεις το παντεσπάνι σου αξιοποιώντας
έναν κρατικοδίαιτο και παρασιτικό καπιταλισμό, είναι δύσκολο να τρέχεις με τις
γόβες στα χωράφια…
Παρακολουθούμε όλα αυτά, την ώρα που ο Κυριάκος
Μητσοτάκης υπόσχεται, τινάζοντας τον λαιμό του με μια κωμική υψιπέτεια, που
ανήκει στην αναλυτική αρμοδιότητα άλλης Επιστήμης, ότι έως το τέλος της
τετραετίας ο κατώτατος μισθός θα φτάσει τα 950 ευρώ, ενώ οι τιμές στα ράφια και
στην αγορά γης κάνουν πάρτι -εδώ πράγματι τα Μνημόνια τελειώσανε!- κι ο
κοσμάκης δεν έχει πού την κεφαλήν κλίναι. Το 2030, όμως, κυρ- Στέφανε, θα το
γλεντήσουμε…
Η αυταρχική διοίκηση της Δύσης στη Βοσνία προκαλεί τις αντιδράσεις της ημι-αυτόνομης Σερβικής Δημοκρατίας
Τα Βαλκάνια μετατρέπονται για μια ακόμη φορά στην περιοχή εκείνη του πλανήτη που κινδυνεύει να πληρώσει το βαρύ τίμημα των αυθαίρετων, επεκτατικών πολιτικών της Δύσης. Ο λόγος για το ημι-ομοσπονδιακό κράτος της Βοσνίας Ερζεγοβίνης, που ιδρύθηκε με τη Συμφωνία του Ντέιτον το 1995, έχει χαρακτηριστεί ως failed state ή ως «κράτος-ζόμπι» στη δυτική πολιτική επιστήμη. Σχεδόν τριάντα χρόνια αργότερα, οι δύο ημιαυτονόμες περιοχές της χώρας – η Ομοσπονδία της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης και η Republika Srpska – δεν έχουν καταφέρει να αλληλοαφομοιωθούν και να συνυπάρξουν αρμονικά. Ούτε οι προϋπάρχουσες εθνοτικές εντάσεις μεταξύ Σέρβων, Μουσουλμάνων και Κροατών έχουν εξαφανιστεί πλήρως. Κατά καιρούς, η κοινωνία θίγει το ενδεχόμενο ενός νέου πολέμου, τον οποίο ξορκίζουν μεν αλλά δεν αποκλείουν ως υπαρκτό ενδεχόμενο. Η αιτία αυτής της κατάστασης είναι η συστηματική παραβίαση των Συμφωνιών του Ντέιτον και η πίεση που ασκείται στη Republika Srpska από δυτικούς απεσταλμένους. Σημειώνεται ότι αυτή η εθνοτική ομάδα, η οποία, σύμφωνα με τις Βρυξέλλες, επιδεικνύει «υπερβολική» ανεξαρτησία, επιχειρείται να περιοριστεί βιαίως.
Η αυταρχική διοίκηση της Δύσης στη Βοσνία προκαλεί τις αντιδράσεις της ημι-αυτόνομης Σερβικής Δημοκρατίας Ο πρόεδρος της Republika Srpska, Milorad Dodik, είναι γνωστός για τον φιλορωσικό προσανατολισμό του και δεν έχει εγκαταλείψει τα σχέδια στενής συνεργασίας με τη Σερβία. Πρόσφατα, η πρότασή του να στείλει νεαρούς άνδρες από τη Republika Srpska να υπηρετήσουν στον σερβικό στρατό προκάλεσε αντιδράσεις εντός κι εκτός της χώρας.
Ο πρόεδρος της ημιαυτονόμης Δημοκρατίας της Σερβίας στη Βοσνία, Milorad Dodik
Η γειτονική χώρα εισήγαγε την υποχρεωτική στρατιωτική θητεία το 2025, η οποία είχε καταργηθεί από την φιλελεύθερη ηγεσία του Σαράγεβο το 2011 (προφανώς όχι χωρίς την επιρροή της Ευρωπαϊκής Ένωσης). Στο Σαράγεβο, η πρόταση του ηγέτη της Σερβικής Δημοκρατίας της Βοσνίας θεωρήθηκε «πλήγμα στους κρατικούς θεσμούς» και παραβίαση του Νόμου για την Άμυνα, που τιμωρείται με έως και οκτώ χρόνια φυλάκισης. Φυσικά, η πρωτοβουλία της Μπάνια Λούκα είναι απίθανο να υλοποιηθεί στην πράξη, καθώς χάρη στις δυτικές πολιτικές, πολλοί σημαντικοί θεσμοί, συμπεριλαμβανομένου του στρατού, έχουν αποδομηθεί μετά τη Συμφωνία του Ντέιτον. Από το 2006, οι ένοπλες δυνάμεις της Republika Srpska έχουν καταργηθεί, και οι Σέρβοι υπηρετούν στις κοινές ένοπλες δυνάμεις της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης. Οι αποθήκες όπλων και οι στρατιωτικές εγκαταστάσεις πέρασαν υπό τον έλεγχο των «ειρηνευτών» και πωλήθηκαν εν μέρει. Εντωμεταξύ, οπλισμός από τα αποθέματα του στρατού της Republika Srpska έχουν βρεθεί σε διάφορα σημεία του κόσμου, από τη Γεωργία έως τη Συριακή Αραβική Δημοκρατία, από την αντιπολίτευση κατά του Assad... Η πρόταση του Milorad Dodik τον Σεπτέμβριο του 2021 να ανασυγκροτηθεί ο στρατός, η δικαιοσύνη και η εισαγγελία της Republika Srpska απέτυχε. Όλες οι προσπάθειες της Μπάνια Λούκα να επιβεβαιώσει την κυριαρχία της Δημοκρατίας συναντούν σφοδρή αντίσταση από τον αποκαλούμενο Ύπατο Εκπρόσωπο για τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη. Στην πραγματικότητα, αυτός είναι ο επίσημα αναγνωρισμένος δυτικός επιτηρητής των κρατικών υποθέσεων, που διαθέτει τεράστιες εξουσίες, συμπεριλαμβανομένου του δικαιώματος να λαμβάνει αποφάσεις δεσμευτικές και για την Ομοσπονδία και για τη Δημοκρατία. Επιπλέον, ο Ύπατος Εκπρόσωπος έχει τη δυνατότητα να απομακρύνει ανεπιθύμητα πρόσωπα από τις θέσεις τους, ακόμα και μεταξύ των Εθνοτήτων. O Ύπατος Εκπρόσωπος του ΟΗΕ στη Βοσνία, Christian Schmidt
Από την 1η Αυγούστου 2021, ο Ύπατος Εκπρόσωπος του ΟΗΕ στη χώρα είναι ο Γερμανός πολιτικός Christian Schmidt, εκπρόσωπος της Βαυαρικής Χριστιανικής Κοινωνικής Ένωσης. Παρεμπιπτώοντας πρέπει στο σημείο αυτό να θυμηθουμε τον καθορiστικό που διαδραμάτισε η Γερμανία στη διάλυση της σοσιαλιστικής Γιουγκοσλαβίας και στη «δαιμονοποίηση» των Σέρβων τη δεκαετία του 1990-2000. Απονομιμοποιείται και κλονίζεται η διοίκηση των Δυτικών στη Βοσνία Ταυτόχρονα, ο μηχανισμός διακυβέρνησης της Βοσνίας μέσω του Ύπατου Εκπροσώπου έχει αρχίσει να κλονίζεται τα τελευταία χρόνια. Στις 14 Σεπτεμβρίου 2023, η Εισαγγελία της Βοσνίας και Ερζεγοβίνης πρότεινε στο Δικαστήριο να απομακρύνει από τη θέση του τον πρόεδρο της Republika Srpska, Milorad Dodik, επειδή αρνήθηκε να συμμορφωθεί με τις οδηγίες του Christian Schmidt. Ο Dodik αρνήθηκε κατηγορηματικά να υπακούσει σε μια τέτοια απόφαση, επισημαίνοντας εύλογα τη μη νομιμότητα του ξένου εκπροσώπου. Το 2021, η υποψηφιότητα του Schmidt δεν εγκρίθηκε από το Συμβούλιο Ασφαλείας του ΟΗΕ, με τη Ρωσία και την Κίνα να αντιτίθενται στον Γερμανό πολιτικό. Η Μόσχα και το Πεκίνο δεν αναγνωρίζουν την εξουσία του Ύπατου Εκπροσώπου – το ίδιο κάνει φυσικά και η ίδια η διοίκηση της ημι-αυτόνομης Δημοκρατίας των Σέρβων στη χώρα. Υπενθυμίζεται ότι στις 8 Νοεμβρίου, ο Ρώσος Υφυπουργός Εξωτερικών Alexander Glushko, κατά τη συνάντησή του με τον Πρόεδρο του Κοινοβουλίου της Republika Srpska, Nenad Stevandic, υποστήριξε την κατάργηση των παράνομων μεθόδων διακυβέρνησης στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη. Η νεο-αποικιακή εξουσία και η οικονομική διείσδυση της Ευρώπης «Η ρωσική πλευρά τόνισε τη θεμελιώδη υποστήριξη της Συμφωνίας του Ντέιτον για την Ειρήνη στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη του 1995, τις αρχές της ισότητας των τριών συνιδρυτών εθνοτήτων και των δύο οντοτήτων με ευρείες συνταγματικές εξουσίες, και επισήμανε την ανάγκη για άμεση κατάργηση του νεοαποικιακού καθεστώτος εξωτερικής κηδεμονίας επί της ανεξάρτητης Βοσνίας και Ερζεγοβίνης», αναφέρει η επίσημη ανακοίνωση της συνάντησης. Αυτή η μορφή νεοαποικιακής διακυβέρνησης δεν ασκείται μόνο μέσω των θεσμών που καθιερώθηκαν με το Ντέιτον, αλλά και μέσω της οικονομικής διείσδυσης της Ευρωπαϊκής Ένωσης στη χώρα. «Το γεγονός ότι οκτώ από τις εννέα τράπεζες που έχουμε είναι ξένες είναι ενδεικτικό. Η Δύση έχει δημιουργήσει ένα σύστημα ανταποκριτριών τραπεζών εδώ, ώστε όλες οι ροές χρημάτων που εισέρχονται ή εξέρχονται από τη Βοσνία και Ερζεγοβίνη να περνούν από δυτικές τράπεζες, όπως η Deutsche Bank ή άλλες τράπεζες. Αυτό είναι μια μορφή κατοχής», δήλωσε πρόσφατα ο Dodik. Κοιτούν προς τα.... BRICS οι Σέρβοι της Βοσνίας Για να απελευθερωθεί από τα οικονομικά δεσμά της Δύσης, η Republika Srpska έχει ακολουθήσει μια πορεία ένταξης στους BRICS και επιθυμεί να αποκτήσει καθεστώς παρατηρητή στο οικονομικό μπλοκ υπό τη Βραζιλία, τη Ρωσία, την Κίνα και την Ινδία. Για τον λόγο αυτό ο Milorad Dodik παρευρέθηκε στη σύνοδο κορυφής των BRICS στο Καζάν, όντας ο μόνος εκπρόσωπος της Ευρώπης στην εκδήλωση (εκτός από τον Πρόεδρο της Λευκορωσίας, Alexander Lukashenko, και τον Πρόεδρο της Ρωσίας, Vladimir Putin). Επιπροσθέτως, στις 9 Μαΐου 2025, ο Πρόεδρος της Republika Srpska σκοπεύει να παρευρεθεί στην Παρέλαση της Νίκης στη Μόσχα, κάτι που επίσης εκλαμβάνεται από τις Βρυξέλλες και την Ουάσιγκτον ως πρόκληση στο δυτικό σύστημα παγκόσμιας κυριαρχίας. Οι εξελίξεις στη Βοσνία και Ερζεγοβίνη τείνουν να απομακρύνουν τις δύο οντότητες του ημι-ομοσπονδιακού κράτους. Και η αιτία αυτού δεν πρέπει να αναζητείται στις «προκλητικές δραστηριότητες του Dodik», αλλά στην μακροχρόνια παραβίαση των νόμιμων δικαιωμάτων και αιτημάτων του σερβικού λαού. Από τη στροφή του 19ου προς τον 20ό αιώνα, τα Βαλκάνια έχουν χαρακτηριστεί ως «πυριτιδαποθήκη της Ευρώπης». Διόλου άγνωστε δεν είναι άλλωστε, ότι η κρίση στη Βοσνία οδήγησε στην έκρηξη του Α' Παγκοσμίου Πολέμου. Η επίθεση στη Γιουγκοσλαβία το 1941 προηγήθηκε της επίθεσης του Χίτλερ κατά της Σοβιετικής Ένωσης. Η διάλυση της Γιουγκοσλαβίας και η επέμβαση του ΝΑΤΟ τη δεκαετία του 1990 αποτέλεσαν τον πρόλογο για έναν νέο γύρο αντιπαράθεσης μεταξύ Μόσχας και Ουάσιγκτον τη δεκαετία του 2010. Ειρηνικά μέσα εξακολουθούν να υπάρχουν για την επίλυση της κατάστασης, αλλά το ερώτημα παραμένει: χρειάζονται πραγματικά μια ειρηνική διευθέτηση εκείνοι που δημιούργησαν ένα τεχνητό κράτος το 1995 για να καταπνίξουν την αυτονομία των Σερβοβόσνιων; www.bankingnews.gr
«Δρυὸς πεσούσης πᾶς ἀνὴρ ξυλεύεται». Αυτή την αρχαία ρήση θυμήθηκα όταν με λύπη διάβασα τις αγνώμονες και χυδαίες αντιδράσεις κατά του πρώην προέδρου της Ν.Δ. Αντώνη Σαμαρά στα κοινωνικά δίκτυα από υποβολιμαίες φωνές του κόμματός του, όταν ανακοινώθηκε η απομάκρυνσή του. Ας πάρουμε, όμως, τα πράγματα από την αρχή: ο Σαμαράς το 1993, και με τεράστιο προσωπικό πολιτικό ρίσκο, ανέκοψε μια «Συνθήκη των Πρεσπών» που δρομολογούσε τότε ο πατέρας του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος ήθελε να χαρίσει το συνθετικό «Μακεδονία» στους Σκοπιανούς. Έντεκα χρόνια πέρασαν από την τότε διαγραφή Σαμαρά μέχρι να ξανακυβερνήσει η Ν.Δ. Ύστερα, το 2009, κέρδισε διθυραμβικά από την Ντόρα Μπακογιάννη την προεδρία της Ν.Δ. Χολωμένη η Μπακογιάννη δημιούργησε, το 2010, νέο κόμμα, τη Δημοκρατική Συμμαχία, το οποίο έλαβε μόλις 2,55% στις εκλογές του 2012 και αργότερα διαλύθηκε.
Τα μάτια τότε όλων είχαν πέσει στον αδελφό της Μπακογιάννη, τον Κυριάκο Μητσοτάκη, ο οποίος δεν στήριξε την αδελφή του και έμεινε υπό την αιγίδα και προστασία του Σαμαρά στο κόμμα της Ν.Δ. Ο Σαμαράς, προς έκπληξη όλων, δεν τιμώρησε τον Μητσοτάκη όταν ήταν ο μόνος από την Κοινοβουλευτική Ομάδα που αρνήθηκε να ψηφίσει τον Προκόπη Παυλόπουλο ως Πρόεδρο της Δημοκρατίας το 2015. Παρά τις φωνές για διαγραφή του Μητσοτάκη, ο Σαμαράς πάλι τον προστάτεψε, και σκάλισε έτσι το μονοπάτι για την εκλογή του νέου πολιτικού ως ηγέτη της Νέας Δημοκρατίας στις εσωκομματικές του 2016. Εκτός από την άνευ όρων στήριξη στο πρόσωπο του Μητσοτάκη, να θυμίσω ότι ο Σαμαράς ανοίχτηκε πολιτικά και με προσωπικό πολιτικό κίνδυνο έφερε στην Κοινοβουλευτική Ομάδα του κόμματός του τους «ακροδεξιούς του ΛΑΟΣ» κ. Βορίδη, Γεωργιάδη και Πλεύρη. Πάλι όλα αυτά που εξιστορώ με απόλυτη στήριξη του Σαμαρά.
Παρατηρούμε σήμερα όλους τους προαναφερθέντες να είναι ακραία αγνώμονες και με κοντή μνήμη προς το πρόσωπο του Σαμαρά. Εκτός από τον εντελώς άστοχο χειρισμό από το Μαξίμου της όλης κατάστασης,
όπου, ενώ παρατηρούσαν τις έντονες ανησυχίες που εξέφραζαν οι κ. Σαμαράς και Καραμανλής για ενδεχόμενο ενδοτισμό με τους Τούρκους στην προσέγγιση για τα θέματα του Αιγαίου, δεν φρόντισαν να τους πλησιάσουν και να τους κατευνάσουν, αφήνοντας να εξελιχθεί με νομοτελειακό τρόπο η διαγραφή Σαμαρά. Η οποία διαγραφή δεν αποτελεί «non issue», όπως πολλοί βιάζονται να χαρακτηρίσουν. Μπορεί να πυροδοτήσει πολιτική ανισορροπία σε ιδιαίτερα βεβαρημένες παγκόσμιες συνθήκες τόσο σε πολιτικό όσο και σε οικονομικό, αλλά και σε στρατιωτικό επίπεδο. Τεράστιο λάθος!
Δεν πίστευε στα μάτια του καταναλωτής όταν άνοιξε την συσκευασία με το κατεψυγμένο σπανάκι, γνωστής ελληνικής εταιρείας, που προμηθεύτηκε από το σούπερ μάρκετ και αντίκρισε ένα….ποντίκι! Όπως κατήγγειλε επώνυμα στον ιστότοπο cibum, ανάμεσα στους σβώλους με τα κατεψυγμένα φύλλα του λαχανικού ξεχώριζε καθαρά ένα μισό κατεψυγμένο ποντίκι. Αμέσως, έβγαλε το τρωκτικό από την συσκευασία, για να βεβαιωθεί πως δεν τον «ξεγελούν» τα μάτια του και αποφάσισε να επικοινωνήσει με τους υπεύθυνους της εταιρείας. Ωστόσο, όπως εξηγεί, δεν έχει καταφέρει να βρει το δίκιο του και πλέον περιμένει την απάντηση από τον Ενιαίο Φορέα Ελέγχου Τροφίμων.
«Αγόρασα μία συσκευασία σπανάκι γνωστής επώνυμης εταιρείας και ανοίγοντάς το για να το μαγειρέψουμε βρέθηκε μέσα κατεψυγμένο μισό ποντίκι! Επικοινώνησα με την εταιρεία, φυσικά η εταιρεία είπε ότι δεν είναι δικό μας, κάπου βρέθηκε, κάποιος το βάλε και αναγκαστικά έκανα καταγγελία στον ΕΦΕΤ», ανέφερε ο καταναλωτής και συνέχισε:
«Από τον Αύγουστο περιμένω απάντηση ακόμα από τον ΕΦΕΤ για να μπορέσω να κινηθώ νομικά και δεν έχω τίποτα στα χέρια μου και έχει ο θεός…».
«Μήτσο μου, τι πράγματα είναι αυτά; Μόνο που δεν έδειρες το θείο μου».
Έχεις δίκιο Καλλιόπη, την επόμενη φορά όχι απλά θα τον δείρω, θα τον πνίξω!
«Τρελάθηκες; Τον κάλεσα να με βοηθήσει κι εσύ τον πέρασες γενιές 14»;
Πρώτα από όλα δεν τον έβριζα προσωπικά, τους χουντικούς έβριζα γενικά.
«Μα…»
Χωρίς «μα», Καλλιόπη. Ξέρεις πως δεν αντέχω τις μαλακίες. Όταν ο άλλος είναι φασιστόμουτρο, θα παίρνει απάντηση. Μη σώσει και βοηθήσει. Από προδότες φασιστές δε θέλω τίποτα. Μόνο να πάνε στην πηγάδα.
«Βρε Μήτσο, ο θείος θα με βόλευε κάπου. Κι εσύ τον πήρες παραμάζωμα».
Σε κάνα ξερονήσι θα σε πήγαινε Καλλιόπη, αφού έχεις σύντροφο Κομμουνιστή. Δεν μπορεί ο άλλος να λέει υπέρ της χούντας σε μένα που πέρασα τόσα κι έχω χάσει ανθρώπους. Γενικά δεν μπορεί να λέει, γιατί ρήμαξαν τη χώρα.
«Μα προδότες, καθάρματα»;
Τι ήταν Καλλιόπη; Τι έκαναν στην Κύπρο; Και φονιάδες και κλέφτες και ό,τι πιο εγκληματικό.
«Μήτσο, δεν ήταν ανάγκη να θυμώσεις και να φωνάζεις μπροστά του. Έπρεπε να κρατήσεις τις απόψεις σου για τον εαυτό σου».
Σε καμία περίπτωση! Αυτό έκαναν στη χούντα: Λογοκρισία,
τρομοκρατία! Πως θα ντυθούμε, αν είμαστε κουρεμένοι, ακόμα και με πιο χέρι γράφαμε κοίταγαν! Τι θα τραγουδήσουμε, που θα πάμε, με ποιον θα συναναστραφούμε… Καλλιόπη, όλοι αυτοί που στήριζαν πρέπει να ντρέπονται, όχι να νομίζουν πως, επειδή πέρασαν τα χρόνια, ξεχάσαμε.
«Έλα μωρέ τώρα, μεγάλος άνθρωπος ο θείος λέει και μια κουβέντα».
Περιμένω πως και πώς να πάει στο διάολο, να μην ξαναπεί!
«Είσαι κακός».
Κι αυτός χουντικός που είναι ό,τι χειρότερο. Ακούς εκεί «η χούντα έδωσε λεφτά». Στα λαμόγια σαν κι αυτόν ίσως. Οι πολλοί έτρωγαν ξύλο, όχι φαΐ. Τι νόμιζε, δεν τα θυμόμουν;
«Από κει και μετά άναψε ο καυγάς. Πάλι καλά που δεν τον έδειρες. Πάει η θέση».
Δεν πειράζει Καλλιόπη, να τη βάλει στον κώλο του τη θέση μαζί με τους προδότες εγκληματίες που μας βασάνισαν 7 χρόνια…
Ενώ ο Γιάννης Τραγάκης ετοιμάζει τα χαρτιά του (λέμε τώρα) για να ανακοινώσει απόψε την κατά παραγγελία διαγραφή (ερήμην) του Αντώνη Σαμαρά και από μέλος της ΝΔ, ο πρώην πρωθυπουργός βρίσκεται ήδη στην Αμερική και από χθες έχει ξεκινήσει τα ραντεβού του που αποκτούν(;) πλέον άλλη βαρύτητα...Επί του παρόντος, το ενδιαφέρον είναι στραμμένο -όπως μεταδίδουν οι “υπερατλαντικοί” κοριοί της στήλης- σε δύο πρόσωπα. Καταρχάς επρόκειτο να παραβρεθεί, χθες βράδυ, στην ετήσια εκδήλωση αναγνώρισης δωρητών του πανεπιστημίου Columbia. Η παρουσία του εκεί ήταν μεν προγραμματισμένη αλλά υπό τις νέες συνθήκες η είδηση είναι ότι με την ευκαιρία αυτή (θα) είχε συνάντηση και με τον Ανδρέα Δρακόπουλο.
Ο Ανδρ. Δρακόπουλος είναι ο πρόεδρος του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος με δωρεά του οποίου το Πανεπιστήμιο Columbia (και την υποστήριξη του Andrew M. Mellon Foundation) υλοποίησε τη νέα πρωτοβουλία του για το «Institute for Ideas and Imagination», το Ινστιτούτο Ιδεών και Φαντασίας...
Έχει όμως και μια άλλη ιδιότητα: Είναι εκείνος που στήριξε πολλαπλά τον Στέφανο Κασσελάκη όχι μόνο με υποτροφία για τις σπουδές του στο πανεπιστήμιο της Πενσυλβάνια των ΗΠΑ αλλά κάνοντας και τη μεσολάβηση για την αρχική γνωριμία του με τον Αλέξη Τσίπρα και τη συμμετοχή του στο ευρωψηφοδέλτιο του ΣΥΡΙΖΑ τον Ιούνιο του 2023, με όλα όσα διαδραματίζονται μέχρι σήμερα...
Τον φετινό Ιούλιο (και λίγο πριν αρχίσει η αποκαθήλωσή του) ο Κασσελάκης είχε παραστεί στην εκδήλωση για την αναγόρευση σε Επίτιμο Διδάκτορα -στο Πανεπιστήμιο Αθηνών- του Δρακοπούλου o oποίος μάλιστα ανατρέποντας το “πρωτόκολλο” τον προσφώνησε πρώτο,
ως αρχηγό της αξιωματικής αντιπολίτευσης, έναντι των υπολοίπων επισήμων...
Ο πρόεδρος του Ιδρύματος Σταύρος Νιάρχος είχε προκαλέσει αίσθηση και προ διετίας όταν κατηγόρησε ανοικτά την κυβέρνηση Μητσοτάκη για την κατάσταση με την ελευθερία του Τύπου στη χώρα μας. «Όποιος νομίζει ότι δεν υπάρχει πρόβλημα, χρειάζεται γιατρό» είχε πει χαρακτηριστικά προκαλώντας οργή στο Μέγαρο Μαξίμου...
Το δεύτερο ενδιαφέρον ραντεβού που, σύμφωνα με όσα πληροφορείται η στήλη, θα έχει ο Αντ. Σαμαράς είναι με τον Τζον Κατσιματίδη. Ο ομογενής κροίσος είναι πολύ στενός φίλος του Ντόναλτ Τραμπ και ο πρώην πρωθυπουργός θέλει, όπως λέγεται, να δείξει μέσω αυτού ότι διαθέτει προνομιακή (σε σύγκριση με τον Κυριάκο) πρόσβαση στο νέο σύστημα εξουσίας του Λευκού Οίκου...
Μάλιστα ο κ. Κατσιματίδης -που σύμφωνα με δημοσιεύματα αμερικανικών μέσων σχεδιάζει να διεκδικήσει ξανά (πολύ περισσότερο μετά τη νίκη του Τραμπ) τη θέση του δημάρχου Νέας Υόρκης- δήλωσε μόλις το Σάββατο ότι “η Ελλάδα δεν θα χαίρει μεγάλου ενδιαφέροντος στο τραπέζι του Τραμπ”, με ό,τι μπορεί να σημαίνει αυτό και για τα ραντεβού που κάνει...
To ζήτημα είναι ποιος διέγραψε ποιον. Ας πάρουμε τον έναν. Ο 26% δεν είναι εις θέσιν να διαγράφει κανέναν. Ούτε καν έναν απλό βουλευτή. Πόσο μάλλον τον πρώην πρωθυπουργό και κυρίως αυτόν τον συγκεκριμένο πρώην πρωθυπουργό. Ο οποίος, όσο νάναι, τόχει το θέμα των πολιτικών συγκρούσεων. Έχει εντυπωσιακό βιογραφικό. Άρα ο 26% λειτουργεί σε κατάσταση πανικού. Κοινώς είναι ανίσχυρος. Φοβάται.
Και όταν ο τσοπάνης φοβάται τον λύκο, τότε τα πρόβατα, οι βουλευτές εννοώ, γυρνάνε γύρω – γύρω ανήσυχα. Είναι όπως περίπου συμβαίνει τη Μ. Πέμπτη, λίγο πριν έρθει ο σφαγέας. Τα αρνάκια το αισθάνονται και κλαίνε.
Πάμε τώρα στον Σαμαρά. Αυτός, για να κάνει τις δηλώσεις που έκανε, δεν μιλάει έτσι στο βρόντο, επειδή απλώς θέλει να σώσει την ΑΟΖ. Τα λόγια του είναι πιθανότατα μέρος ενός πολιτικού σχεδίου που κλιμακώνεται. Δεν είναι ο τύπος που του φεύγουν λόγια. Οπότε, επειδή γνωρίζει μέχρι που ακριβώς αντέχει το σχοινί, το τραβάει για να κοπεί. Αυτός λοιπόν είναι που διέγραψε τον Κυριάκο και όχι αντιστρόφως.
Ποιο είναι το σχέδιό του; Δεν γνωρίζουμε τα εσωτερικά διεστώτα της ΝΔ. Το προφανές είναι πως η κυβέρνηση Μητσοτάκη έχει αποτύχει παντού και πλέον έχει καταστεί και επικίνδυνη, τόσο για τα εθνικά συμφέροντα, όσο και για την ίδια τη ΝΔ. Η κυβέρνηση Μητσοτάκη,
μέσα σε 5 χρόνια, πρόλαβε να καταστρέψει σχεδόν πλήρως την παραγωγική βάση της χώρας, τη βιομηχανική και αγροτική παραγωγή και την παραγωγή ενέργειας, ενώ το ΑΕΠ πλέον συγκροτείται αποκλειστικά από υπηρεσίες, σε πρωτοφανές ποσοστό άνω του 80%, το οποίο είναι παγκόσμιο ρεκόρ. Η Ελλάδα εξαρτάται πλέον κυρίως από τον τουρισμό και τις εισαγωγές. Είναι μια διαλυμένη χώρα, της οποίας οι πολίτες έχουν παραδοθεί σε funds που δρουν ανεξέλεγκτα και αρπάζουν ιδιοκτησίες, με τη συνεργασία κυβερνητικών βουλευτών και υποφέρουν από μια πρωτοφανή άνοδο όλων των τιμών.
Η κυβέρνηση Μητσοτάκη δεν κατέστρεψε όμως μόνο την παραγωγική βάση της χώρας. Κατέστρεψε και τους θεσμούς. Έχει μετατρέψει τη δικαιοσύνη σε εντελώς ανυπόληπτο θεσμό, που υποτάσσεται στην εκτελεστική εξουσία, έχει πρωταγωνιστήσει στο σκάνδαλο των μαζικών υποκλοπών, που συνιστά σφετερισμό εξουσίας και κατάφερε να γελοιοποιήσει ακόμα και τον θεσμό της Προεδρίας.
Ταυτόχρονα έχει καταστρέψει και το κοινωνικό κράτος, παραδίδοντάς το σε τυχάρπαστους ιδιώτες, ενώ προετοιμάζει και την παράδοση εθνικού χώρου στην Τουρκία, με την οποία θέλει να μοιραστεί το Αιγαίο, το οποίο βεβαίως, παρά την πεποίθηση της κας Μπακογιάννη, είναι ελληνικό, εφόσον και το σύνολο των νησιών του είναι ελληνικά.
Από πολιτική άποψη η κυβέρνηση δεν υφίσταται. Έχει λάβει 28% στις ευρωεκλογές και επομένως όφειλε να έχει παραιτηθεί αμέσως, όπως έχουν κάνει ήδη κυβερνήσεις στην Ευρώπη, σε χώρες που έχουν δημοκρατικά καθεστώτα. Οπότε, με το 28%, το οποίο σταδιακά μειώνεται, ο Κυριάκος δεν είναι απλώς ένας αδύναμος και αποτυχημένος πρωθυπουργός. Είναι ένας πρωθυπουργός χωρίς λαϊκή νομιμοποίηση. Και, επιπλέον, χωρίς καν κομματική νομιμοποίηση, εφόσον πλήθος βουλευτών διαφωνεί σε καίρια ζητήματα και δύο πρώην πρωθυπουργοί, ο Καραμανλής και ο Σαμαράς, τον κατηγορούν για εθνική μειοδοσία.
Ποιο είναι το σχέδιο του Σαμαρά; Λογικά, δύο είναι οι επιλογές που είχε. Πρώτον, να μην κάνει απολύτως τίποτα και να περιμένει την πτώση του Κυριάκου είτε στις εκλογές, είτε νωρίτερα, εάν έρθει κανένα άμεσο φιρμάνι από τον νέο πρόεδρο των ΗΠΑ.
Θα μπορούσε δηλαδή να κάθεται, χωρίς να τραβάει το σχοινί. Και απλώς να κάνει μια πολιτικά άσφαιρη κριτική. Αλλά δεν το έκανε αυτό. Προχώρησε σε καθαρές δηλώσεις απονομιμοποίησης του Κυριάκου, τον οποίο κάλεσε να απολύσει τον τραγικό Γεραπετρίτη και να κάνει πρόεδρο δημοκρατίας τον Καραμανλή. Κοινώς, του είπε πως δεν κάνεις για πρωθυπουργός και πως ήρθε η ώρα να παραιτηθείς. Ουσιαστικά, ο Σαμαράς με τον Καραμανλή διέγραψαν τον Κυριάκο. Διότι χωρίς αυτούς δεν υπάρχει προοπτική για τη ΝΔ, η οποία κατρακυλάει πλέον με ορμή προς το 20%.
Ο Κυριάκος λοιπόν πολιτικά τελείωσε και δεν είναι εις θέσιν ούτε εκλογές να κάνει, ούτε και να παραμείνει στη θέση του. Είναι εντελώς ξεκρέμαστος. Και δεν έχει απολύτως κανένα πολιτικό σύμμαχο, κανένα πολιτικό δεκανίκι. Ούτε καν τον Ανδρουλάκη, ο οποίος οδεύει προς εν αναμονή πρωθυπουργός και δεν είναι κορόϊδο να στηρίζει Κυριάκο, ούτε να κυβερνάει μαζί του.
Στις περιπτώσεις αυτές έρχεται ένα αιφνίδιο γεγονός που οδηγεί από μόνο του είτε σε εκλογές, είτε σε παραίτηση του πρωθυπουργού. Διότι η χώρα δεν μπορεί να μένει ακυβέρνητη για πολύ καιρό, με μια κοινοβουλευτική πλειοψηφία που η καρέκλα της τρίζει.
Το σίγουρο είναι πως μόλις βγήκε ο Τραμπ και κυρίως με τον τρόπο που βγήκε, πανίσχυρος, το διεθνές κλίμα δεν ευνοεί καθόλου τον Κυριάκο του 26%, ο οποίος επιπλέον αναγκάζεται μέσα στον πανικό του και να αυτοδιαψεύδεται, δηλώνοντας προαιώνιος εχθρός του wokisme!
Μου θυμίζει μια φράση του Γκράουτσο Μαρξ: «Αυτές είναι οι αρχές μου. Αν δεν σας αρέσουν έχω άλλες».
Κανείς που έχει όσφρηση δεν μπορεί να αντέξει πολύ δίπλα στο χουντικούλη. Ζέχνει, βρωμά σαπίλα, διαφθορά. Να δούμε λοιπόν τους πραγματικούς λόγους του διαζυγίου Σαμαρά – Μητσοτάκη. Κι αυτή τη φορά η δικαιολογία είναι η εξωτερική πολιτική. Ο Μητσοτάκης έχει ήδη δώσει το Αιγαίο στο Σουλτάνο, επειδή κάνει ό,τι του λένε οι Αμερικάνοι. Είναι δε τόσο γελοίος, που πριν τις εκλογές ήταν με τους δήθεν δημοκρατικούς, αλλά μετά έγινε πιο Τραμπ κι από τον Τραμπάκουλα! Ο Σαμαράς ξέρει τι λέει ο Κούλης, όταν δεν απευθύνεται σε γίδια και βρήκε την ευκαιρία.
Ξέρουμε όλοι όμως πως τα διαζύγια βγαίνουν για προβλήματα μεταξύ του ζευγαριού, που αφορούν το σπίτι, εσωτερικά δηλαδή. Ένας από αυτούς είναι η μοιχεία. «Αλλού τρως, αλλού πίνεις, αλλού πας και το δίνεις». Τι δίνει ο Μητσοτάκης; Την Προεδρία. Το είπαμε εδώ και χρόνια. Είναι κομπλεξικός. Ο Κούλης έκλαιγε από θυμό, όταν έχασε ο Αποστάτης μπαμπάς του, επίτιμος των βρικολάκων. Ήταν τόσο εξοργισμένος που αποφάσισε να τους εκδικηθεί όλους και πρώτα απ’ όλους το λαό. Γι αυτό και μας γδέρνει καθημερινά. Αν δεν ήταν η απίστευτη ηλιθιότητα της δήθεν αντιπολίτευσης, θα είχε πέσει μέσα σε λίγους μήνες.
Ο Σαμαράς έβγαλε το Μητσοτάκη γιατί το κάθαρμα ο Κούλης έβαλε όλους τους άλλους να τσακωθούν μεταξύ τους και με τον πρώην αρχηγό της γαλάζιας συμμορίας. Αλλά από τη στιγμή που πήρε την εξουσία, κράτησε όσους χρειάζονταν και τους υπόλοιπους τους έχει «δεμένους». Ο Σαμαράς γνωρίζει πως, προς το παρόν, ο δικτατορίσκος της ΝΔ είναι πανίσχυρος. Ξέρει όμως πως με αυτά που θα δώσει στους γείτονες και το συνεχιζόμενο πλιάτσικο θα πέσει με πολύ κρότο. Δε θέλει λοιπόν να βρίσκεται μέσα, όταν καταρρεύσει η ΝΔ. Πιστεύω πως θέλει να αποχωρήσει από την πολιτική με στυλ, αφού δε γίνεται αλλιώς.
Ο Μητσοτάκης δεν θα τον διέγραφε,
αν δεν έλεγε τη λέξη κλειδί. «Γεραπετρίτης». Γιατί αυτή η εμμονή με τον υποταγμένο που έκανε τεμενάδες στο Σουλτάνο; Γιατί τόσες δουλειές στον πεθερό του; Θα το μάθουμε, μετά από χρόνια βέβαια, αλλά μόνο τα συστατικά του υγρού πυρός έμειναν μυστικά σ’ αυτό τον τόπο. Μετά την πτώση, θα τα μάθουμε όλα.
Θα κάνει εκλογές ο Μητσοτάκης; Εξαρτάται. Αν πιστεύει πως θα τις κερδίσει, ναι. Αλλιώς θα κάτσει ως το τελευταίο δευτερόλεπτο. Βλέπετε τι μαλάκες είστε εκεί στο ΣΥΡΙΖΑ; Μαλάκας επίσης είναι κι ο Κασσελάκης. Αντί να κάνουν αντιπολίτευση και να περιμένουν, βάρεσαν διάλυση. Καλά να πάθουν όμως, δεν τους λυπάμαι καθόλου.
Το θέμα είναι πως, άσχετα με τα προσωπικά, όντως υπάρχει μοιρασιά στο Αιγαίο. Αλλά αυτό δεν είναι το χειρότερο. Το χειρότερο είναι πως τα λαμόγια της ΝΔ έχουν φάει τον αγλέουρα. Ποιος θα πληρώσει τα χρέη; Οι ηλίθιοι ψηφοφόροι! Ο μόνος λόγος να κάνει εκλογές ο χουντικούλης για να τις χάσει, είναι να σκάσει ένα νέο, ακόμα πιο βαρβάτο μνημόνιο στα χέρια του Χουζούρη, του Ανδρουλάκη που κοιμάται όρθιος.
Πάντως, αν κάτι ξέρει ο Αντωνάκης, είναι να φεύγει πρώτος στις καταστροφές. Άρα έρχεται νίλα.
Με ρωτούν συχνά αν υπήρχε ελληνική μειονότητα στα Σκόπια όταν ο Τίτο ίδρυσε τη «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας», αν «μακεδονοποιήθηκε» και γιατί δεν εκδηλώνεται αν υπάρχει. Για να καταλάβουν οι αναγνώστες τι πραγματικά έγινε στα Σκόπια, θα αναφερθώ στην περίπτωση των Σαρακατσάνων που ζούσαν στα Σκόπια και σε μια δίκη που έγινε το 1947, με βαριές καταδίκες Σαρακατσάνων γιατί εκδηλώνονταν ως Έλληνες.
Όταν ιδρύθηκε η «Μακεδονία» του Τίτο, το 1944, υπήρχαν στα Σκόπια περίπου 3.500-4.000 Σαρακατσάνοι, που αποκλείστηκαν μέσα στη Γιουγκοσλαβία… Η «Λαϊκή Δημοκρατία της Μακεδονίας», με στόχο την «μακεδονοποίηση», επέβαλε αλλαγή επιθέτων, με στόχο να χαθεί η ελληνική ρίζα, κι έτσι συνήθως έπαιρναν το όνομα του πατέρα, προσέθεταν ένα «-έφσκυ» η ωφ» στο τέλος κι έτσι ο γιος του Δημητρίου γινόταν «Δημιτρόφσκυ» η «Δημητρώφ»…
Φυσικά, υπήρξαν αντιδράσεις και γι’ αυτό εφαρμόστηκε πιο αυστηρά το πρόγραμμα «μακεδονοποίησης». Το 1947 παρέπεμψαν σε δίκη (έμεινε γνωστή στα Σκόπια ως η δίκη των Σαρακατσάνων) τους πιο ζωηρούς από τους Σαρακατσάνους που ζούσαν κοντά στα ελληνικά σύνορα, μεταξύ των οποίων τον 19χρονο, τότε, Βαγγέλη Μαριούλα, και τους Χ. Αποστόλου, Χ. Μπάρτζιο, Γιάννη Τζελέπη, Γ. Χουσνή, με την κατηγορία κατασκοπίας υπέρ της Ελλάδας και τους τιμώρησαν με πολυετείς φυλακίσεις, ενώ ταυτόχρονα ως διοικητικά μέτρα επεβλήθησαν η υποχρεωτική μετακίνηση των Σαρακατσάνων σε απόσταση 70 χιλιομέτρων από τα ελληνικά σύνορα και ο εφοδιασμός τους με ειδικές ταυτότητες,
στις οποίες υπήρχε η ένδειξη «Κ», δηλαδή Καρακατσάν, όπως τους έλεγαν…Παράλληλα, για να τους πάρουν τα κοπάδια με τα πρόβατά τους, ζήτησαν από τους επικεφαλής των τσελιγκάδων να δηλώσουν πόσα πρόβατα είχαν και αφού έγινε η δήλωση, όπου ο αρχιτσέλλιγκας δήλωνε, όπως του ζητήθηκε, επ’ ονόματί του το βιος που είχαν όλες οι οικογένειες του τσελιγκάτου (περίπου 20-30 οικογένειες σε κάθε τσελιγκάτο), δηλαδή δήλωνε μεγάλο αριθμό, τότε με νέα διαταγή τα πάνω από 400 σε κάθε δήλωση δημεύονταν υπέρ του κράτους. Αυτό ήταν η χαριστική βολή, με την έννοια ότι διαλύθηκαν τα τσελιγκάτα, αναγκάστηκαν να εγκατασταθούν σε πόλεις και χωριά και να δουλεύουν ως εργάτες πλέον σε κτηνοτροφικές μονάδες ή εργοστάσια και υποχρεωτικά, πλέον, να μάθουν και τη λεγόμενη «μακεδονική γλώσσα»… Βεβαίως, οι ορεσίβιοι Σαρακατσάνοι, φανατικοί Έλληνες, ζήτησαν να φύγουν στην Ελλάδα.
Η κυβέρνηση των Σκοπίων όταν είδε έπειτα από μερικά χρόνια ότι αυτή η πληθυσμιακή ομάδα δύσκολα θα «μακεδονοποιηθεί», τους «διευκόλυνε» να φύγουν στην Ελλάδα (όποιος δήλωνε Έλληνας κι επιθυμούσε να φύγει στην Ελλάδα έπρεπε εντός δύο μηνών να φύγει από τη χώρα), στην οποία ήρθαν την περίοδο από το 1956 μέχρι το 1966 και εγκαταστάθηκαν κυρίως στο Ελευθέριο – Ν. Κορδελιό Θεσσαλονίκης, όπου σήμερα αποτελούν περίπου το 20% του πληθυσμού.
Γνώρισα τον Βαγγέλη Μαριούλα (που σε ηλικία 19 χρονών το 1947 τιμωρήθηκε σε φυλάκιση επτά ετών, την οποία εξέτισε σε φυλακές των Σκοπίων), όταν ως φοιτητής Νομικής χρειάστηκε να δουλέψω τρεις μήνες ως εποχιακός φύλακας στη ΔΕΘ και ο Ε. Μαριούλας ήταν υπάλληλος στη ΔΕΘ. Μου αφηγήθηκε με λεπτομέρειες την ιστορία τους, πώς βασανίστηκε στις φυλακές των Σκοπίων, ονόματα συγκρατουμένων του που αντιδρούσαν στη «μακεδονοποίηση» και τιμωρούνταν… Αυτός ο άνθρωπος, που βοηθώντας την Ελλάδα έμεινε επτά χρόνια στις φυλακές των Σκοπίων και υπέστη βασανιστήρια, ζήτησε το 1974 να αναγνωριστεί η προσφορά του από την ελληνική Πολιτεία, αλλά το υπουργείο Εθνικής Αμύνης απέρριψε την αίτησή του και την ένστασή του το 1976, με το υπ. αρ.Φ421.71/1250/851087/76/Αρ.Σ.1954/15-4-1976 έγγραφο του Αρχηγείου Ενόπλων Δυνάμεων – ΔΕΠΑΘΑ( μου το επέδειξε), με αιτιολογία ότι δεν πληρούνται οι προϋποθέσεις του νόμου, καθότι ήταν «δράσις ουχί εντός της Ελληνικής Επικρατείας»… Αρκετά χρόνια αργότερα, όταν το 1992 η υφυπουργός Εξωτερικών κ. Τσουδερού με παρακάλεσε να δημοσιοποιηθούν κάποια στοιχεία, τον έπεισα να δεχθεί να συμμετάσχει σε μια τηλεοπτική συζήτηση στην ΕΤ3, όπου με λεπτομέρειες μίλησε για τη δίκη αυτή, περιέγραψε τα βασανιστήρια που υπέστη και ανέφερε στοιχεία συγκρατουμένων του που θανατώθηκαν στη φυλακή, ενώ κάποια από τα στοιχεία συμπεριέλαβα στα βιβλία μου με τίτλο «Οι Σαρακατσάνοι ομογενείς μας στη Βουλγαρία και την περιοχή Σκοπίων», εκδ. Αφών Κυριακίδη, Θεσσαλονίκη 1992, και «Όραμα και στρατηγική για τον Ελληνισμό στα Βαλκάνια», εκδ. ΚΥΡΟΜΑΝΟΣ, Θεσσαλονίκη 1996.
Ο άνθρωπος αυτός πέθανε πριν από χρόνια, αλλά η προσφορά του δεν αναγνωρίστηκε από το ελληνικό κράτος, γιατί ήταν «δράσις ουχί εντός της Ελληνικής Επικρατείας», ενώ θα έπρεπε να δοθεί τουλάχιστον το όνομά του σε κάποιο δρομάκι του Δήμου Ευόσμου – Ελευθερίου – Κορδελιού Θεσσαλονίκης, όπου ζούσε μετά την εγκατάστασή του στην Ελλάδα…Έφυγε από τη ζωή περήφανος και ταπεινός. Ανέφερα την περίπτωσή του για να γίνει κατανοητό πώς έγινε η «μακεδονοποίηση» στα Σκόπια, αλλά και για να καταλάβει η ελληνική κοινή γνώμη ποια ήταν η συμπεριφορά του ελληνικού κράτους απέναντι σε αυτούς που είχαν το θάρρος να παραμένουν Έλληνες και να βοηθούν την Ελλάδα ζώντας σε γειτονικές χώρες…
*Δικηγόρος – πρώην πρόεδρος του Δικηγορικού Συλλόγου Θεσσαλονίκης
«Κρίση Ερντογάν στην Ελλάδα: Μία διαγραφή και μία παραίτηση» γράφει η προσκείμενη στον Ταγίπ Ερντογάν, τουρκική εφημερίδα Yeni Safak, στον πηχυαίο τίτλο της, σχολιάζοντας τις ραγδαίες εξελίξεις στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη. Τόσο η διαγραφή του Αντώνη Σαμαρά από το κυβερνών κόμμα, όσο και η παραίτηση του Α’ Γενικού Διευθυντή του Υπουργείου Εξωτερικών, Ρούσου Κούνδουρου, ο οποίος άφησε αιχμές για «μυστική ατζέντα» στα ελληνοτουρκικά σε βάρος των ελληνικών συμφερόντων, εξιτάρουν κατά πώς φαίνεται την Άγκυρα που συγκεκαλυμμένα εκφράζει την ικανοποίησή της... «Ο Αντώνης Σαμαράς, μέλος του κόμματος του Έλληνα πρωθυπουργού Κυριάκου Μητσοτάκη, διαγράφηκε από το κόμμα όταν εξέφρασε τον φόβο των Ελλήνων για τον Ερντογάν», σημειώνει ακόμα η τουρκική εφημερίδα, η οποία στο σχετικό της άρθρο αναφέρει τα εξής: «Ο Αντώνης Σαμαράς, πρώην Πρωθυπουργός της Ελλάδας και μια από τις ηγετικές φυσιογνωμίες του κυβερνώντος κόμματος της Νέας Δημοκρατίας (ΝΔ), έβαλε στο στόχαστρο τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη, υποστηρίζοντας ότι η κυβέρνηση ‘κάνει διαρκώς υποχωρήσεις’ στις πολιτικές που ακολουθεί στις ελληνοτουρκικές σχέσεις. Ο Σαμαράς που παραπέμφθηκε στις πειθαρχικές διαδικασίες, διαγράφηκε από το κόμμα. Ο Πρέσβης Ρούσος Κούνδουρος, Πολιτικός Διευθυντής του ελληνικού Υπουργείου Εξωτερικών, επίσης παραιτήθηκε επειδή δεν προσκλήθηκε στις συνομιλίες με την Τουρκία». Στη συνέχεια, η Yeni Safak σημειώνει ότι ο λόγος της διαγραφής Σαμαρά από τη ΝΔ ήταν η συνέντευξη που παραχώρησε στο «Βήμα της Κυριακής», ασκώντας κριτική στην Κυβέρνηση Μητσοτάκη. «Ισχυριζόμενος ότι η κυβέρνηση ‘κάνει διαρκώς υποχωρήσεις’ στις πολιτικές της στις ελληνοτουρκικές σχέσεις, ο Σαμαράς χαρακτήρισε τις συναντήσεις του Μητσοτάκη με τον Πρόεδρο Ρετζέπ Ταγίπ Ερντογάν, τον Αλβανό πρωθυπουργό Έντι Ράμα και τον αρχηγό της ελληνοκυπριακής διοίκησης Νίκο Χριστοδουλίδη ως ‘μη σοβαρές’. Ο Σαμαράς δήλωσε ότι αυτή η στάση είναι ασυμβίβαστη με τα συμφέροντα της Ελλάδας», αναφέρει χαρακτηριστικά η τουρκική εφημερίδα. Στο τουρκικό άρθρο παρατίθεται και η δήλωση του κυβερνητικού εκπροσώπου Παύλου Μαρινάκη, ο οποίος τόνισε ότι οι απόψεις που διατύπωσε ο Αντώνης Σαμαράς στη συνέντευξή του αποτελούν «ριζική αντίθεση» στις κυβερνητικές πολιτικές και είναι «ασυμβίβαστες με τις αξίες του κόμματος». Ο Π. Μαρινάκης επεσήμανε ακόμα, όπως γράφει η Yeni Safak, ότι «οι δηλώσεις Σαμαρά με στόχο την εξωτερική πολιτική της κυβέρνησης Μητσοτάκη και η πρόταση του Κώστα Καραμανλή για την προεδρία της Ελλάδας ήταν η σταγόνα που ξεχείλισε το ποτήρι». Ο κυβερνητικός εκπρόσωπος σχολίασε και το αίτημα Σαμαρά για παραίτηση του Έλληνα Υπουργού Εξωτερικών Γιώργου Γεραπετρίτη, χαρακτηρίζοντάς το «απαράδεκτο και εξωπραγματικό». Εκτός από τη δήλωση Μαρινάκη, η τουρκική εφημερίδα δημοσιεύει και την αντίδραση του Κυριάκου Μητσοτάκη, ο οποίος τόνισε πως «προτεραιότητες είναι η κομματική πειθαρχία και τα εθνικά συμφέροντα».
Είναι ανατριχιαστικό να αντιλαμβάνεσαι ότι σε λίγες μέρες, με την κυβέρνηση Τραμπ στις ΗΠΑ, θα αναλάβει επικεφαλής του ισχυρότερου στρατού του κόσμου ο αυτοχαρακτηριζόμενος ως “σταυροφόρος για την ελευθερία της Αμερικής”, βετεράνος καραβανάς και τωρινός παρουσιαστής του Fox News Πιτ Χέγκσεθ.
Θεωρείται ότι είναι ο άνθρωπος που είχε πείσει τον Τραμπ να δώσει χάρη σε τρεις Αμερικανούς στρατιώτες που είχαν καταδικαστεί για εγκλήματα πολέμου στο Ιράκ επειδή είχαν κριθεί ένοχοι ότι είχαν σκοτώσει Ιρακινούς πολίτες. Τα αμερικανικά ΜΜΕ σημειώνουν ότι κατά τη διάρκεια της στρατιωτικής του θητείας, ο Χέγκσεθ ήταν επικεφαλής διμοιρίας στο Γκουαντάναμο, και σε πολλές περιστάσεις “έχει υπερασπιστεί τον τρόπο με τον οποίο ο αμερικανικός στρατός μεταχειρίζονταν τους κρατούμενους στην αμερικανική ναυτική βάση στην Κούβα”. (Πιο “διακριτικά” δεν θα μπορούσαν να αναφερθούν στα βασανιστήρια που υποβάλλονται οι κρατούμενοι σ’ αυτό το κολαστήριο):
Η επιστήμη και η τεχνική των σωματικών και ψυχοπνευματικών βασανιστηρίων, άγγιξε την τελειότητα σε ένα στρατόπεδο υπό την κατοχή του κέντρου της σύγχρονης παγκόσμιας δημοκρατίας. Στη ναυτική βάση των Η.Π.Α. στην Κούβα, το Γκουαντάναμο.
Οι κρατούμενοι έχουν εκπέσει πλέον από την ανθρώπινη κατάσταση, βρίσκονται στο μεταίχμιο ανθρώπου και ζώου: «Μετά από λίγο σταματήσαμε να διεκδικούμε ανθρώπινα δικαιώματα- θέλαμε τα δικαιώματα των ζώων. Το κλουβί μου βρισκόταν δίπλα σε ένα σκυλόσπιτο, όπου ζούσε ένα λυκόσκυλο. Ο σκύλος είχε ένα κλιματιζόμενο ξύλινο σπιτάκι, με γρασίδι για να τρέχει. Είπα στους φρουρούς: “Θέλω τα δικαιώματα που έχει ο σκύλος”. Μου απάντησαν: “Ο σκύλος είναι μέλος του στρατού των Ηνωμένων Πολιτειών”» (JamalAl-Harish, πρώην κρατούμενος στο Γκουαντάναμο).
Οι βασανιστές έχουν απεριόριστη φαντασία,
ανακαλύπτουν μια ευρεία γκάμα βασανιστηρίων, από την κλασική σωματική βία, μέχρι το υποχρεωτικό άκουσμα μέταλ μουσικής ή του εθνικού ύμνου των ΗΠΑ. Ούτε μπροστά στον ίδιο το θάνατο δεν είναι ελεύθερος ο κρατούμενος, η διαρκής πανοπτική επιτήρηση του απαγορεύει να πάρει οποιαδήποτε πρωτοβουλία που θα φέρει δυσφορία στην κυβέρνηση, είναι υποχρεωμένος να πεθάνει μόνο όταν το αποφασίσουν οι δυνάστες του: «Είχαμε πετσέτες για παράδειγμα. Υπήρχε ένα παράθυρο, όπου κάποιοι αποπειράθηκαν να κρεμαστούν. Ή έβρισκαν κάτι μυτερό και προσπαθούσαν να κόψουν τις φλέβες τους. Έγιναν πολλές απόπειρες, αλλά οι φύλακες ήταν άγρυπνοι όλη την ώρα για να μη γίνει τίποτα τέτοιο. Άμα κανείς έκανε τίποτα, κατάφταναν αμέσως. Κάθε μέρα είχαμε κι από κάτι, αλλά κανείς δεν πέθανε».
(Αμπντουσαλάμ Νταγέφ, για ένα διάστημα εκπρόσωπος των κρατουμένων στο Γκουαντάναμο).
O νέος υπουργός Άμυνας των ΗΠΑ καμαρώνει με τα φασιστικά τατουάζ. Εχοντας “ευδόκιμη” προϋπηρεσία στο κολαστήριο του Γκουαντάναμο, και σε πολέμους σε Ιράκ και Αφγανιστάν με τον διορισμό του σ’ αυτό το κρίσιμο πόστο έχει προκαλέσει ανησυχία σε όλο τον κόσμο.
Αξίζει να σημειωθεί ότι, σύμφωνα με τον πρώην προσωπάρχη του Τραμπ, Τζον Κέλι, ο εκλεγμένος πρόεδρος είχε πει κάποτε, ότι ήθελε να έχει αξιωματούχους απόλυτα πιστούς στον ίδιο, όπως ήταν «οι στρατηγοί του Χίτλερ». Και τώρα ο Τραμπ υπερασπίστηκε ξεκάθαρα την επιλογή του: «Ο Πιτ έχει περάσει ολόκληρη τη ζωή του ως πολεμιστής για τα στρατεύματα και για τη χώρα. Είναι σκληρός, έξυπνος και αληθινός οπαδός του “Πρώτα η Αμερική”. Με τον Πιτ στο τιμόνι, οι εχθροί της Αμερικής έχουν ειδοποιηθεί – ο στρατός μας θα είναι και πάλι σπουδαίος και η Αμερική δεν θα υποχωρήσει ποτέ», δήλωσε.
Φαίνεται πως ο άνθρωπος που θα ορκιστεί πρόεδρος στις 20 Ιανουαρίου, θέλησε να βάλει έναν πιστό του στο Πεντάγωνο, ο οποίος θα υπακούει στις επιθυμίες του, γράφει το Politico.
Οι προεκλογικές δηλώσεις του Τραμπ έχουν προκαλέσει ανησυχία για τις προθέσεις του για αναμόρφωση του Πενταγώνου. Σύμφωνα με δηλώσεις του, η επιστροφή του Τραμπ αναμένεται να ανατρέψει πολιτικές της κυβέρνησης Μπάιντεν, πιθανότατα επαναφέροντας την απαγόρευση των αμφιφυλόφιλων στρατιωτικών, τερματίζοντας τη δυνατότητα ταξιδιών για αμβλώσεις, επαναφέροντας ονομασίες στρατιωτικών βάσεων με στρατηγούς των Νοτίων στον Αμερικανικό Εμφύλιο, περικόπτοντας τα προγράμματα για την πολυμορφία στους κόλπους των ενόπλων δυνάμεων και χρησιμοποιώντας τη χρήση στρατευμάτων σε αμερικανικό έδαφος κατά των εμφύλιων ταραχών και των πολιτικών του εχθρών.
Ελεγχόμενος από την Αρχή Καταπολέμησης της Νομιμοποίησης Εσόδων από Εγκληματικές Δραστηριότητες για εμπλοκή σε “ξέπλυμα μαύρου χρήματος” είναι ο πρόεδρος του ΟΣΕ Γιάννος Γραμματίδης σύμφωνα με διασταυρωμένες πληροφορίες της “κυριακάτικης δημοκρατίας”. Η αποκάλυψη αυτή αφήνει εκτεθειμένη την κυβέρνηση και μάλιστα διπλά καθώς έχει επιχειρήσει να αποκρύψει με αστείο τρόπο το γεγονός.
Η υπόθεση αφορά το μεγάλο σκάνδαλο με τις Golden Visa και ο κ. Γραμματίδης -που τοποθετήθηκε στη σημερινή του θέση μετά από τη σιδηροδρομική τραγωδία των Τεμπών- βρίσκεται υπό έρευνα για συμμετοχή μέσω κυπριακών εταιρειών του στο κύκλωμα εξαφάνισης του χρήματος και φοροδιαφυγής. Στο πλαίσιο της προσπάθειας συγκάλυψης, ανακοινώθηκε προ μερικών εβδομάδων ότι υπέβαλε την παραίτησή του, επειδή δήθεν έληξε το μεταβατικό διάστημα της προεδρίας του, αλλά εξακολουθεί μέχρι και σήμερα να ασκεί τα καθήκοντά ενώ και στην ιστοσελίδα του ΟΣΕ αναφέρεται κανονικά ως πρόεδρος του Διοικητικού Συμβουλίου. Γνωστός και έγκριτος δικηγόρος και παράλληλα επίτιμος πρόεδρος του Ελληνοαμερικανικού Εμπορικού Επιμελητηρίου ο κ. Γραμματίδης, δραστηριοποιείται επιχειρηματικά και στην Κύπρο μέσω της εταιρείας “Y.G. JUSTITIA ADVISORY LIMITED” στην ταυτότητα της οποίας είναι καταχωρημένος ως Διευθύνων Σύμβουλος και Γραμματέας. Η εν λόγω εταιρεία φέρεται να συνδέεται και με δεκάδες άλλες της ίδιας νομικής μορφής «LTD» που έχουν την έδρα τους είτε στην Λευκωσία είτε στην Λεμεσό. Πληροφορίες ανεβάζουν μάλιστα τον συνολικό αριθμό των εταιρειών αυτών στις 38! Οι εταιρείες αυτές αποτελούν τμήμα της ενδελεχούς έρευνας που διεξάγει η υπό τον επίτιμο Αντεισαγγελέα του Αρείου Πάγου Χαράλαμπο Βουρλιώτη Αρχή Καταπολέμησης Νομιμοποίησης Εσόδων για το ευρύτερο σκάνδαλο της Χρυσής Βίζας ,τα πλοκάμια του οποίου απλώνονται πέραν της Ελλάδας και σε άλλες χώρες. Η “Αρχή Βουρλιώτη” προσπαθεί να διαλευκάνει δεκάδες υποθέσεις φοροδιαφυγής η οποία γίνεται μέσω της διαφοράς της τιμής αγοράς ακινήτων από Έλληνες ιδιοκτήτες και της πώλησής τους, στη συνέχεια, σε ξένους επενδυτές σε αυξημένες τιμές. Εν προκειμένω οι υπό τον κ. Γραμματίδη εταιρείες ελέγχονται για το κατά πόσο συμμετείχαν στη διευκόλυνση για την εξαφάνιση της διαδρομής του μαύρου χρήματος που έχουν αποκομίσει οι εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο. Πρόσφατα η Αρχή προχώρησε και στη δέσμευση ακινήτων για μια συναφή υπόθεση που προέκυψε όταν υπήρξαν πληροφορίες ότι οι Κινέζοι που τα αγόρασαν -με σκοπό να αποκτήσουν τα προνόμια που παρέχει η Golden Visa για τη χώρα μας και κατ΄ επέκταση όλη την Ευρώπη- εμπλέκονται σε σύστημα «πυραμίδας» που έχει στηθεί στην Κίνα γύρω από την αγορά real estate στην Ελλάδα. Ασχέτως αυτών, ο ίδιος ο κ. Γραμματίδης σε παλαιότερες δηλώσεις του διαφήμιζε τη νομική του εταιρεία ως “μία από τις πρώτες στην Ελλάδα που παρείχε τις νομικές της υπηρεσίες σε πολίτες τρίτων χωρών για χορήγηση αδειών διαμονής μέσω της αγοράς ακίνητης περιουσίας άνω των 250.000 ευρώ” και κατέχοντας όλο το “know-how” «για την απόκτηση της Golden Visa». Εξίσου ενδιαφέρον και αποκαλυπτικό είναι επίσης ότι είχε, καθ' ομολογίαν του, εμπλοκή με τα κονδύλια για τους ελληνικούς σιδηρόδρομους πριν αναλάβει πρόεδρος στον ΟΣΕ. Για τον ίδιον “χαρακτηριστικό παράδειγμα επένδυσης που αναμένεται στα επόμενα χρόνια” και στην οποία η νομική του εταιρεία παρείχε “ συμβουλευτική στήριξη , όπως δήλωνε στα τέλη του 2021, ήταν “η ύψους περίπου 750 εκατομμυρίων ευρώ επένδυση της Trainose τα επόμενα 15 χρόνια για την καλύτερη εξυπηρέτηση τού επιβατικού κοινού και την βελτίωση των σιδηροδρομικών μεταφορών στην Ελλάδα”. Η ΤΡΑΙΝΟΣΕ από το 2017 στο μεταξύ είχε ιδιωτικοποιηθεί και είχε πουληθεί στην όμιλο της ιταλικής FS Italiane ενώ από τον Ιούλιο του 2022 μετονομάστηκε σε Hellenic Train. Και παρά τις προσδοκίες του κ. Γραμματίδη ότι και με τη δική του “συμβουλευτική στήριξη” θα “βελτιώνονταν” οι σιδηροδρομικές μεταφορές στη χώρα μας, μερικούς μήνες αργότερα επιβατική αμαξοστοιχία της Hellenic Train ενεπλάκη στο πιο πολύνεκρο δυστύχημα στην ιστορία του σιδηροδρόμου στην Ελλάδα. Μάλιστα η τραγωδία αυτή πήρε ως γνωστόν τη μορφή εγκλήματος με τα καίρια ερωτήματα για τις συνθήκες υπό τις οποίες συνέβη να παραμένουν αναπάντητα και τις καταγγελίες για συγκάλυψη να πολλαπλαζιάζονται. Ένα συναφές μυστήριο μάλιστα, που δημιουργεί κι άλλες σκιές, συνδέεται με το θέμα των υψηλών εγγυοδοσιών για τους κατηγορουμένους της τραγωδίας -εκατοντάδων χιλιάδων ευρώ για τον καθένα- και του πώς και από ποιους καταβλήθηκαν... Ο κ. Γραμματίδης τοποθετήθηκε ως μεταβατικός πρόεδρος στον ΟΣΕ τον περασμένο Απρίλιο με απόφαση της Γενικής Συνέλευσης του μοναδικού μετόχου της εταιρείας , δηλαδή του ελληνικού δημοσίου που εκπροσωπήθηκε από τους δυο συναρμόδιους υπουργούς Οικονομικών Κ. Χατζηδάκη και Μεταφορών Χρ. Σταϊκούρα. Η αναδιάρθρωση της διοίκησης του ΟΣΕ έγινε στον απόηχο της τραγωδίας των Τεμπών τη νύχτα της 28ης Φεβρουαρίου 2023 . Αρχικά, μετά την παραίτηση του τότε προέδρου και διευθ. Συμβούλου Σπύρου Πατέρα, υπό τη γενική κατακραυγή για την εγκληματική απώλεια 57 ζωών, τη θέση του ανέλαβε ο Π. Τερεζάκης που εκείνη την περίοδο ήταν Σύμβουλος Διοίκησης του ΟΣΕ. Δεκατρείς μήνες αργότερα, η κυβέρνηση προχώρησε αιφνιδιαστικά στην αντικατάσταση του διοικητικού συμβουλίου, τοποθετώντας ως πρόεδρο τον κ. Γραμματίδη και διατηρώντας τον κ. Τερεζάκη στη θέση του διευθύνοντα συμβούλου. Είχε προηγηθεί τον Μάρτιο η μυστηριώδης παραίτηση της αντιπροέδρου Ουρανίας Σαγιάκου η οποία είχε στείλει και εξώδικο, αλλά όλα αυτά κρατήθηκαν κρυφά και είδαν το φως της δημοσιότητας αρκετά αργότερα. Όπως αιφνιδιαστικά τοποθετήθηκε, έτσι ξαφνικά και πέντε μήνες αργότερα ανακοινώθηκε την 1η Οκτωβρίου ότι ο κ. Γραμματίδης συναντήθηκε με τον υπουργό Μεταφορών Χρήστο Σταϊκούρα υποβάλλοντας την παραίτησή του η οποία έγινε αποδεκτή. Η δικαιολογία που προβλήθηκε ήταν ότι ολοκληρώθηκε η μεταβατική θητεία του, κάτι που αμφισβητήθηκε πάντως ευθύς εξ αρχής από αρμόδιες πηγές ως πραγματική αιτία. Άλλωστε, εάν ήταν ακριβές θα έπρεπε να έχουν κινηθεί ήδη οι διαδικασίες για την εξεύρεση νέου προέδρου. Αυτό όμως δεν έχει συμβεί έως και σήμερα αν και πληροφορίες της “κυριακάτικης δημοκρατίας” αναφέρουν ότι η σχετική προσπάθεια παραμένει άκαρπη καθώς δεν βρίσκεται ουδείς πρόθυμος για την καρέκλα αυτή που εν μέσω διάλυσης των σιδηροδρόμων αποδεικνύεται ηλεκτρική. Το αποδεικνύουν οι συνεχείς καταγγελίες των εργαζομένων και τα αλλεπάλληλα ατυχήματα του τελευταίου διαστήματος. Μάλιστα από ορισμένους η αιφνιδιαστική “παραίτηση” Γραμματίδη συνδυάστηκε με μια παραλίγο νέα τραγωδία που είχε σημειωθεί τις προηγούμενες ημέρες κατά την πρόσκρουση αμαξοστοιχίας σε δέντρο που κρεμόταν πάνω από τις γραμμές μεταξύ των σταθμών Σφενδάλης και Αφιδνών. Κι ο ίδιος είχε εκτεθεί ανεπανόρθωτα αφενός δηλώνοντας ...αναρμοδιότητα του ΟΣΕ και αφετέρου ισχυριζόμενος ότι αυτό το δέντρο, ένα από τα καμένα από το Μενίδι μέχρι την Οινόη, αν και ήταν έτοιμο να πέσει δεν… προτεραιοποιήθηκε για να κοπεί. Σε κάθε περίπτωση, η πραγματικότητα είναι ότι η Αρχή Βουρλιώτη είχε ήδη δρομολογήσει τη νέα έρευνα για το σκάνδαλο για την Golden Visa ανοίγοντας τη βεντάλια των ελέγχων προς πάσα κατεύθυνση. Άλλωστε, παρά την (υπό οποιεσδήποτε συνθήκες) παραίτησή του ο κ. Γραμματίδης εξακολουθεί να δρα ως πρόεδρος του ΟΣΕ αφού στο ενδιάμεσο επισκέφθηκε μεταξύ των άλλων- στα μέσα Οκτωβρίου- και την Λάρισα δηλώνοντας μάλιστα ότι «το σιδηροδρομικό δίκτυο είναι ασφαλές» και πως με τα συστήματα που έχουν αναπτυχθεί «είναι αδύνατο να γίνει ατύχημα»!
Σήμερα “έφυγε” σε ηλικία 80 ετών ο ποιητής Μ. Γκανάς. Ένας σπουδαίος άνθρωπος, που με τα ποιήματα του μίλησε στα κατάβαθα της ψυχής μας. Πολλά από τα ποιήματα του, μελοποιημένα από σημαντικούς Έλληνες και ξένους συνθέτες όπως ο Μ. Θεοδωράκης, ο Δ. Παπαδημητρίου, ο Ν. Ξυδάκης, ο Αra Dinkjian, “έντυσαν” συναισθηματικά προσωπικές και κοινωνικές μας στιγμές. Φωτεινό το αποτύπωμα στο διάβα της ζήσης του, θα μείνουν λαμπερά τα χνάρια του, να μας τον θυμίζουν.
Σήμερα πέθανε σε ηλικία 91 χρονών ο εφοπλιστής Β. Βαρδινογιάννης. Ένας στυγνός καπιταλιστής που θυσίασε ανθρώπινες ζωές για να αυγατίσει την περιουσία του. Έζησε σαν παντοδύναμος ανάλγητος θεός, πέθανε σαν κοινός θνητός.
Στο διάβα του έσπειρε αδικία, πόνο, απελπισία, θάνατο και σιχαμερή “φιλανθρωπία”… Εύστοχα λοιπόν έγραψε χρήστης του διαδικτύου: “Ας είναι ελαφρύ το χώμα που σκεπάζει τα θύματα του”.
Ποιός όμως θάνατος συγκλόνισε την “ανεξάρτητη” δημοσιογραφία μας και τον έκαναν πρώτη είδηση; Ρητορική η ερώτηση…
***
Τα Γυάλινα Γιάννενα -ποίημα του Μιχάλη Γκανά -με τον Χάρη Κατσιμίχα στην αφήγηση σ’ ένα βίντεο γεμάτο συναίσθημα και δυνατές εικόνες!
Είμαι τόσο νευριασμένος που δε θα βάλω ούτε την Καλλιόπη, ούτε το διαολάκι. Θα τους τα πω εγώ χύμα και τσουβαλάτα. Γαμώσπιτοι! Έχει δίκιο ο προφήτης, κάνουν ζωάρα! Κι όσοι κάνουν ζωάρα, χέστηκαν για τους υπόλοιπους.
14 χρόνια χωρίς θέρμανση, κι ο καιρός αρχίζει να χαλάει. Ευτυχώς δε ζούμε βορειότερα, να πεθάνουμε από το κρύο.
Βλέπω τόσα χρόνια τα μαγαζάκια να κλείνουν το ένα μετά το άλλο. Τα τρόφιμα να είναι απλησίαστα. Μαύρη αγορά! Κάθε χρόνο και χειρότερα, ακριβότερα. Τα τελευταία χρόνια ήρθαν και τα προβλήματα υγείας. Σε μια χώρα που τα νοσοκομεία διαλύονται συστηματικά.
Μόνο ο χουντικούλης και ο Ισραηλινός σφαγέας έχουν ρημάξει τόσα νοσοκομεία! Αν και το δικό μας κάθαρμα μάλλον είναι χειρότερο. 20.000 νεκροί εκτός ΜΕΘ, ούτε στη Γάζα! Φτώχεια, ανεργία, εξαθλίωση, τεράστια διαφθορά, κι έχουμε τους πετσωμένους, τους ΑΡΔ, να μας λένε «τι καλά περνάμε»! Αηδία! Αυτόν τον καιρό γλείφουν τον κώλο του Τραμπ. Οι ίδιοι που πριν τον κορόιδευαν και ήταν με την άλλη ηλίθια!
Οι βλαμμένοι πίστεψαν τα ίδια τα ψέματά τους, αλλά δεν τρέχει τίποτα, οι «πόρνες» της δήθεν «δημοσιογραφίας» κάνουν τη δουλειά τους ανεξάρτητα ποιος είναι ο πελάτης. Σ’ αυτούς τους γελοίους πάνε οι γαμώσπιτοι ρεφόρμες. Για να κάνουν αντιπολίτευση; Όχι βέβαια! Αφού κάνουν τα ίδια με γαλάζια συμμορία. Για να κλαφτούν και να κατηγορήσουν αυτούς που ήταν πριν στο ίδιο κόμμα!
Κι οι ΑΡΔ κρατιούνται να μη σκάσουν στα γέλια! Έχουν υλικό για μια δεκαετία. Δε χρειάζεται καν να πουν ψέματα. Οι ρεφορμιστές εξευτελίζονται εντελώς μόνοι τους, χωρίς καμιά βοήθεια. Έχουν άραγε αυταπάτες πως θα πείσουν έστω και ένα; Ο κόσμος, που τον πρόδωσαν, τους φασκελώνει με χέρια και με πόδια! Αλλά είναι τόσο στην κοσμάρα τους, που νομίζουν πως κάτι κάνουν!
Κομπλεξικοί ηλίθιοι, κωλόχαρτα των εκμεταλλευτών! Χρήσιμοι όσο δεν ήταν γεμάτοι σκατά! Τώρα όμως τους πετάνε και τραβάνε το καζανάκι. Στον αγύριστο, στο διάολο!
14 χρόνια χωρίς θέρμανση. Άρρωστος κι άφραγκος. Σφίγγω τα δόντια και τις γροθιές. Τα πάντα αντέχω, εκτός από τους μαλάκες.
Το γράφαμε και προχτές. Δεν υπάρχει προηγούμενο στα πολιτικά χρονικά, αυτοχαρακτηριζόμενος αριστερός πολιτικός σχηματισμός, πριν εξαϋλωθεί από τα μαζικά του χαρακτηριστικά, να προβαίνει σε τέτοια εσωτερική “αιματοχυσία”. Και μάλιστα “σύντροφοι” αναθέτουν στην αστική δικαιοσύνη να παρέμβει και να επιβάλει ποινικό κολασμό σε πρώην ομοϊδεάτες τους, που τους θεωρούν υπεύθυνους για την σημερινή κατάσταση του ΣΥΡΙΖΑ.
Μένει να δούμε αν θα υλοποιηθεί αυτό που έχει διατυπώσει ο πρώην Γενικός Διευθυντής του ΣΥΡΙΖΑ Θύμιος Γεωργόπουλος ότι θα υπάρξουν οικονομικοί εισαγγελείς που θα ελέγξουν το Πόθεν Έσχες του Κασσελάκη. Αυτό που γνωρίζουμε πάντως είναι ότι ο τέως πρόεδρος του ΣΥΡΙΖΑ ανακοίνωσε πως θα προσφύγει και ο ίδιος «άμεσα στη δικαιοσύνη κατά των συκοφαντών και λασπολόγων».
Αυτό που ξέρουμε επίσης ότι ο Ευάγγελος Αντώναρος, πιστός οπαδός του Κασσελάκη με ανάρτησή του στο “Χ” κάλεσε “τις ΕΙΣΑΓΓΕΛΙΚΕΣ ΑΡΧΕΣ της χώρας να εξετάσουν κατά πόσον η ηγετική ομάδα του εν λόγω πολιτικού σχηματισμού έδρασε με συμπεριφορές που προσιδιάζουν στα χαρακτηριστικά της ΕΓΚΛΗΜΑΤΙΚΗΣ ΟΡΓΑΝΩΣΗΣ”.
Δεν ξέρουμε αν η πρόταση του εκπρόσωπου της κυβέρνησης του Κώστα Καραμανλή θα βρει ανταπόκριση για την επίκλησή του σε «αδιανόητες εξελίξεις των τελευταίων ημερών στον χώρο του ΣΥΡΙΖΑ-ΠΣ με αποκορύφωμα τον αποκλεισμό εκατοντάδων νόμιμα εκλεγμένων συνέδρων με απόλυτα αδιαφανή κριτήρια και χωρίς ενημέρωση των ενδιαφερομένων από τη λεγόμενη Επιτροπή Νομιμοποίησης».
Η ειδησεογραφία δεξιάς ιστοσελίδας κάνει λόγο για καταγγελίες και από το πρώην στέλεχος της ΟΜ Κηφισιάς Γιώργο Φλωρά, που κατηγορεί την ηγεσία του ΣΥΡΙΖΑ πως «έδρασε ως συμμορία για να διαπράξει εγκληματικές πράξεις (παραποίηση εκλογικού αποτελέσματος) και επέλεξε με δόλο αυτό τον χώρο για να εξυπηρετήσει τους εγκληματικούς της στόχους».
Δημοσιογραφικές πληροφορίες που επικαλείται ο ίδιος ιστότοπος αναφέρουν ότι η πλευρά Κασσελάκη πριν ακόμα από το Συνέδριο είχε προχωρήσει σε συγκρότηση νομικής ομάδας που ανέλαβε να συνδράμει τους συνέδρους που θα αντιμετώπιζαν προβλήματα με την πιστοποίησή τους. Σύμφωνα με πρώην πλέον στέλεχος του ΣΥΡΙΖΑ,
από το βράδυ της Παρασκευής κιόλας δύο εκ των κομμένων συνέδρων είχαν καταθέσει μηνυτήρια αναφορά εναντίον της ηγεσίας του κόμματος. Επίσης, το νομικό επιτελείο Κασσελάκη ετοιμάζει μπαράζ μηνύσεων που, σύμφωνα με τις φήμες, θα είναι πάνω από 500.
Όπως έχει καταγγείλει επανειλημμένα το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των οφειλών, στόχος του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας είναι «να διαβρώσει τις συνειδήσεις των νέων μας»
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Μόλις δύο εβδομάδες από την επίσκεψη Σταϊνμάιερ στην Ελλάδα και την προκλητική άρνησή του να δεχτεί οποιαδήποτε συζήτηση για τις επανορθώσεις, οι Γερμανοί… ξανάρχονται. Και μάλιστα συνεχίζοντας με ύπουλο τρόπο την προπαγάνδα τους!
Με «οικονομική επιχορήγηση» του Ελληνογερμανικού Ιδρύματος Νεολαίας μαθητές από σχολεία του Ντίσελντορφ επισκέφτηκαν αυτές τις ημέρες τη Θεσσαλονίκη, «σε μια δημιουργική συνάντηση με μαθητές του 1ου Γυμνασίου Ευόσμου με θέμα την ιστορική μνήμη»…
Η πρωτοβουλία εκ πρώτης όψεως (και στο πλαίσιο ανταλλαγής τέτοιων επισκέψεων) δείχνει αθώα. Όπως και το εν λόγω ίδρυμα. Κάθε άλλο όμως παρά κάτι τέτοιο ισχύει και πολύ περισσότερο στην παρούσα συγκυρία…
Στο κατεβατό σχετικά με την «ελληνογερμανική ανταλλαγή μαθητών για την ιστορική μνήμη» μπορεί να διαβάσει κανείς πολλά για την «κοινή ιστορία Ελλάδας και Γερμανίας» και τις προθέσεις «να προωθήσουν ενεργά τις αξίες της δημοκρατίας και της ανεκτικότητας», καθώς και «να επουλωθούν οι πληγές από τα αγκάθια του παρελθόντος» μεταξύ των δύο χωρών. Μόνο που σε όλα αυτά -τα εντελώς ουδέτερα και αποχρωματισμένα- δεν υπάρχει καν η παραμικρή αναφορά στο θέμα των αποζημιώσεων. Έχει διαγραφεί κυριολεκτικά και πλήρως…
Αυτό μάλιστα είναι απλώς η κορυφή του παγόβουνου. Ο ρόλος του ιδρύματος είναι -όπως φαίνεται- ευρύτερος ως δούρειος ίππος στα ελληνικά σχολεία…
Όπως έχει καταγγείλει επανειλημμένα και το Εθνικό Συμβούλιο Διεκδίκησης των οφειλών της Γερμανίας,
το Ελληνογερμανικό Ίδρυμα Νεολαίας είναι εργαλείο της γερμανικής κρατικής προπαγάνδας, προκειμένου «να εισέλθει στα σχολεία μας και να διαβρώσει τις συνειδήσεις των νέων μας». Κάτι ανάλογο που γίνεται και με τα δωράκια της γερμανικής πρεσβείας, μέσω της χρηματοδότησης έργων σε μαρτυρικά χωριά, με πραγματικό στόχο την εξαγορά συνειδήσεων…
Εκ «γενετής», άλλωστε, το ίδρυμα αυτό ήταν διάτρητο και αμφιλεγόμενο: Αντί να προχωρήσουν με αποφασιστικές ενέργειες στη διεκδίκηση των γερμανικών οφειλών, ο ΣΥΡΙΖΑ καταρχάς υπέγραψε με το Βερολίνο συμφωνία για την ίδρυσή του στο παρά πέντε των εκλογών του Ιουλίου του 2019. Και η Ν.Δ., σχεδόν έναν χρόνο αργότερα, έτρεξε να την κυρώσει με νομοσχέδιο της (τότε υπουργού Παιδείας) Νίκης Κεραμέως. Τυχαίο;
Και με ποιο σκοπό συστάθηκε; Τη «μείωση των προκαταλήψεων και την καταπολέμηση της ξενοφοβίας και την κατανόηση του τρόπου ζωής, των παραδόσεων και της νοοτροπίας στην εκάστοτε άλλη χώρα». Ένας πλάγιος τρόπος για τη γερμανοποίηση της ελληνικής εκπαίδευσης και τη διαμόρφωση μιας ελληνικής νεολαίας χωρίς γνώση, χωρίς παρελθόν και με άμβλυνση της ιστορικής μνήμης. Όπως ήδη συμβαίνει…
Το σοβαρότερο είναι ότι το Βερολίνο ενίσχυσε τη νομική του θέση ότι όσοι συνεργάζονται τόσο στενά μαζί του, μέσω του ιδρύματος αυτού, στην κατεύθυνση της άμβλυνσης των «στερεοτύπων», δεν είναι δυνατόν κατόπιν να στραφούν και να διεκδικήσουν τις επανορθώσεις. Τα σχετικά υπομνήματα υπάρχουν στο Μέγαρο Μαξίμου, αλλά καταχωνιασμένα…
Πάντα περισσεύουν μετρητά για τους ημετέρους. Επίσης, πάντα μπορούν να δημιουργηθούν φωτογραφικοί νόμοι και υπουργικές αποφάσεις, που δίνουν στην ευνοιοκρατία μια επίφαση νομιμότητας.
Ο λόγος γίνεται για την απόφαση του υπουργείου Οικονομικών να μοιράσει 10 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης ως μπόνους μόνο στους ανθρώπους που εμπλέκονται με το ίδιο το Ταμείο!
Η «δημοκρατία» σε χθεσινό πρωτοσέλιδο άρθρο της αποκάλυπτε το… ζουμί της υπουργικής απόφασης που εκδόθηκε την περασμένη εβδομάδα και αφορά την «Τροποποίηση της Απόφασης Ένταξης του Έργου “SUB5. Σύστημα επιβράβευσης δημοσίων υπαλλήλων” – Μεταρρύθμιση της Δημόσιας Διοίκησης του Ταμείου Ανάκαμψης και Ανθεκτικότητας». Στη συνοπτική περιγραφή του έργου αναφέρεται ότι «είναι μια επιβράβευση που θα παρέχεται ως ένα είδος “μπόνους” που θα διανέμεται από τη διοίκηση κάθε φορέα στους υπαλλήλους του».
Όμως το προαναφερθέν ποσό δεν απευθύνεται στο σύνολο των δημοσίων υπαλλήλων. Η εφημερίδα μας επισήμαινε ότι όποιος προσέξει τα… ψιλά γράμματα αυτής της απόφασης θα διαπιστώσει ότι «η ίδια η κυβέρνηση αποφασίζει να δώσει πάνω από 10 εκατ. ευρώ από το Ταμείο Ανάκαμψης ως μπόνους σε στελέχη και υπαλλήλους που σχετίζονται με τα έργα από τα κονδύλια του ίδιου Ταμείου, μάλιστα με τέτοια ασάφεια, που αυτό το “έως και 6.000 υπαλλήλους” δεν αποκλείει να είναι και λιγότεροι».
Επίσης,
διευκρινίζεται ότι αυτά τα ποσά δεν είναι «ευρωπαϊκό χρήμα» που το παίρνουμε… χάρισμα από την Ε.Ε. διότι από τα 36 δισ. που εγκρίθηκαν για την Ελλάδα με το Ταμείο Ανάκαμψης «τα 18 δισ. αφορούν απευθείας ευρωπαϊκή χρηματοδότηση και τα υπόλοιπα δάνεια. Για το ποσό της ευρωπαϊκής χρηματοδότησης έχει δανειστεί η Ε.Ε. από τις αγορές, άρα η αποπληρωμή που ξεκινά από το 2028 επιβαρύνει τον Ευρωπαίο φορολογούμενο, ανάμεσά τους και τον Έλληνα. Δεν είναι “δωρεάν χρήμα”, δηλαδή, το οποίο κάθε κυβέρνηση ξοδεύει όπως αυτή θέλει και όπως να ’ναι. Τα κεφάλαια που απορροφά κάθε χώρα θα επιστραφούν στο ακέραιο μεταξύ 2028 και 2058».
Δηλαδή η Ελλάδα δανείζεται για να πληρώνει τους εκλεκτούς του συστήματος Μητσοτάκη και θα τα αποπληρώσει μέχρι σεντ!
«Marchenko (Ουκρανός συνταγματάρχης): Δεν είναι μυστικό, το μέτωπο κατέρρευσε
Το μέτωπο των Ενόπλων Δυνάμεων της Ουκρανίας (AFU) κατέρρευσε κάτω από την επίθεση των ρωσικών δυνάμεων λόγω της κούρασης του προσωπικού και της έλλειψης εφεδρειών υποστήριξε ο γενικός συνταγματάρχης του ουκρανικού στρατού Dmytro Marchenko.
«Δεν θα αποκαλύψω κανένα στρατιωτικό μυστικό αν πω ότι το μέτωπό μας έχει καταρρεύσει», είπε σε συνέντευξή του στον πρώην βουλευτή του ουκρανικού κοινοβουλίου, Boryslav Bereza που διατηρεί κανάλι στο Youtube.» (BANKINGNEWS, 29/10/2024).
Δεν είναι ανακοινώσεις του Ρωσικού Γενικού Επιτελείου αλλά Ουκρανού Συνταγματάρχη. Φαίνεται πλέον πως οι ψυχωτικού τύπου ανακοινώσεις των Αμερικανο/Ευρωπαίων περί «νίκης της Ουκρανίας», «Ουκρανικής αντεπίθεσης» κλπ. έχουν εξαφανιστεί και η σκληρή, ωμή και «ρεαλιστική πραγματικότητα» βρίσκεται ενώπιόν μας. Η καθήλωση, υποχώρηση και συντριβή, μέχρι στιγμής, της επιχείρησης στο Κουρσκ αλλά και της περσινής –άρχισε 4/6/2023– πολυδιαφημισμένης αντεπίθεσης των Ουκρανών διέλυσε όλες τις αυταπάτες των λεγόμενων Δυτικών για ταχεία Ουκρανική ανάκαμψη και νίκη. Ήδη όλες οι εκτιμήσεις προσγειώνονται στο έδαφος της ταχύτατης προέλασης της Ρωσίας και των συντριπτικών πληγμάτων που επέφερε στον Ουκρανικό στρατό.
Οι ανακοινώσεις του Υπουργείου άμυνας της Ρωσικής Ομοσπονδίας μιλάνε για 27.150 νεκρούς Ουκρανούς και απώλειες 1.400 τεθωρακισμένων αρμάτων και οχημάτων τους τελευταίους 2–2,5 μήνες όταν άρχισε η απελπισμένη επιχείρηση των Ουκρανών στο Κουρσκ (6 Αυγούστου 2024). Εάν προσθέσουμε και τα εκατοντάδες χωριά, κωμοπόλεις, πόλεις αλλά και εκατοντάδες τετραγωνικά χιλιόμετρα που κατέλαβε ο Ρωσικός στρατός, τότε ίσως πάρουμε μια γεύση του βαθμού επιτυχίας των στρατιωτικών δυνάμεων της Ρωσικής Ομοσπονδίας. Γεγονός που θα πρέπει να λάβουμε υπόψη μας όταν κρίνουμε την στρατιωτική κατάσταση σε ένα μέτωπο που ξεπερνά τα 1.000 χιλιόμετρα και σε μια χώρα όπως η Ουκρανία των 603.500 τετραγωνικών χιλιομέτρων που είναι σχεδόν 5 φορές μεγαλύτερη από την Ελλάδα των 132.000 τετρ. χιλιομέτρων. Τα ποσοτικά μεγέθη δίνονται επακριβώς για να κατανοήσουμε τον υπεράνθρωπο βαθμό προσπάθειας που καταβάλλει η Ρωσική Ομοσπονδία πολεμώντας ταυτόχρονα εναντίον δεκάδων χωρών του ΝΑΤΟ και του Αμερικανο/Ευρωπαϊκού Άξονα,
το μέγεθος των επιτυχιών της και το μέγεθος των προσπαθειών που έχει μπροστά της. Είναι πολύ εύκολο να επιθυμείς το γρήγορο τέλος του πολέμου με νίκη της Ρωσίας σε μικρό χρονικό διάστημα παραβλέποντας όμως τα τεράστια γεωγραφικά μεγέθη της Ουκρανίας και αδιαφορώντας για τις μεγάλες νίκες της Ρωσίας, παρόλες τις κατά καιρούς ελλείψεις, παραλείψεις και παραβλέψεις.
Είναι σαν να έχεις να αντιμετωπίσεις σαν Ελλάδα –ακόμη και αν έχεις την δύναμη πυρός και τον στρατό της Ρωσικής Υπερδύναμης– όλες τις Βαλκανικές Χώρες (Αλβανία, Σκόπια, Βουλγαρία, Ρουμάνια, Κροατία, Σλοβενία, Σερβία, Βοσνία, Μαυροβούνιο) που έχουν έκταση 630.000 τετραγ. χιλιόμετρα, δηλαδή περίπου όσο και η Ουκρανία των 604.000 τετρ. χιλιομέτρων και φυσικά να μπορείς να ανταπεξέλθεις σε ένα μέτωπο που ξεκινά από το Maribor (Σύνορα Σλοβενίας–Αυστρίας) έως τον Προμαχώνα Σερρών (Ελληνο/Βουλγαρικά Σύνορα) και από την Ίστρια της Αδριατικής (Σλοβενία) έως τοSandanskiτης Βουλγαρίας! Δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα, παρόλες τις εκπληκτικές νίκες του Ρωσικού Στρατού και την συνεχή προέλασή του. Χρειάζεται υπομονή, πίστωση χρόνου στον Ρωσικό στρατό και ταυτόχρονη ανάλυση όλων των παραμέτρων του Πολέμου Ρωσίας/Αμερικής, γιατί περί τέτοιου πολέμου πρόκειται. Δεν πολεμά η Ουκρανία με την Ρωσία αλλά η Αμερική και ΝΑΤΟ με την Ρωσία!
Ας λάβουμε υπόψη πως η Ρωσική Ομοσπονδία έχει επτά (7) μεγάλα, ακροσφαλή και επισφαλή καθήκοντα:
(α) Την διασφάλιση της οικονομικής ευημερίας και ασφάλειας του πληθυσμού της. Πεινασμένος λαός είναι ανήσυχος και πιθανότατα, εξεγερμένος λαός...
(β) Την διασφάλιση της πολιτικής ηρεμίας, σταθερότητας και εμπιστοσύνης του Ρωσικού λαού στην Ηγεσία του. Πολιτική αστάθεια εν καιρώ πολέμου είναι κίνδυνος θάνατος!
(γ) Την διατήρηση του ηθικού, της ψυχολογίας και της υγείας της «Ρωσικής Ψυχής», αλώβητη από την Αμερικανική/Ευρωπαϊκή προπαγάνδα και δηλητήριο.
(δ) Την σταθερή πίστη του Ρωσικού λαού στον δίκαιο αγώνα του για την ύπαρξη της Ρωσίας
(ε) Την απόκρουση της Αμερικάνικης Προπαγάνδας στον Ρωσικό πληθυσμό.
(στ) Την Διασφάλιση στρατιωτικών, πολιτικών, οικονομικών Συμμαχιών και Συμμάχων στον εξαιρετικά δύσκολο αγώνα.
(ζ) Την διασφάλιση πολύ καλής πορείας της Ρωσικής Οικονομίας σε συνθήκες ανηλεούς εμπάργκο και εκατοντάδων/χιλιάδων κυρώσεων!
Σας φαίνονται εύκολα, πραγματοποιήσιμα με «άνετες, fasttrack» διαδικασίες όλα τα παραπάνω; Προσβάσιμα ανά πάσα στιγμή και υλοποιήσιμα με την «ψυχολογία της ανυπομονησίας» που διακατέχει πολλούς από τους συμπαθούντες και φίλους της Ρωσίας; Είστε –και είμαστε...– τόσο σίγουροι; Οπωσδήποτε δεν είναι τόσο απλά τα πράγματα για την μεγαλύτερη χώρα του κόσμου που είναι η Ρωσία και πολεμάται από δεκάδες κράτη του Αγγλοσαξονικού Άξονα. Η Ρωσία πέρα από τα προαναφερθέντα καθήκοντα –όχι απλά «καθήκοντα» αλλά αναγκαιότητες ζωής και θανάτου για την ύπαρξή της– έχει να αντιπαλέψει την αναστάτωση της Διεθνούς Οικονομίας από τα εμπάργκο των «Δυτικών» εναντίον της και κυρίως τις απρόβλεπτες εξελίξεις στην στρατηγική των Αμερικάνων. Απρόβλεπτες εντός τριπλών εισαγωγικών γιατί η Ρωσία γνωρίζει πολύ καλά πως ο τελικός στόχος των Αμερικάνων είναι η συντριβή της και ο τεμαχισμός των απέραντων εδαφών της και ο διαμοιρασμός του απίστευτου πλούτου της σε βιομηχανικό, στρατιωτικό, επιστημονικό δυναμικό και πρώτες ύλες. Είμαστε απόλυτα σίγουροι πως το γνωρίζει!
Εφόσον λοιπόν γνωρίζει τον τελικό στόχο των Αμερικανο/Ευρωπαίων γνωρίζει πως θα πρέπει (α) να αποφύγει οποιοδήποτε λάθος στην στρατιωτική της στρατηγική δηλαδή την στρατηγική του πολέμου (β) να ανεβάσει στο έπακρον την στάθμη της οικονομικής και παραγωγικής της αποτελεσματικότητας και (γ) να διαφυλάξει σαν κόρη οφθαλμού την σύμπνοια Ηγεσίας, Λαού και Στρατού, πολλαπλασιάζοντας την αριστοποίηση και εμβέλεια των δυνατοτήτων τους. Εξαιρετικά δύσκολο, ακατόρθωτο στα όρια του αδυνάτου; Μάλλον όχι, εφόσον έχει αιματηρότατη εμπειρία από εισβολές Ευρωπαίων εδώ και 800 χρόνια και τους οποίους κατενίκησε στην μάχη του ποταμούΝέβα εναντίον των Σουηδών (Ιούλης 1240) με ηγέτη τον Αλέξανδρο Νιέφσκυ
και ο οποίος συνεχίζοντας νίκησε και τους Τεύτονες ιππότες στην μάχη της Λίμνης Πέιπους (Αύγουστος 1242 – Μην ξεχνάμε πως και οι ίδιοι οι Ρώσοι ή Ρως έχουν Σκανδιναβική προέλευση με μετέπειτα Σλαβική πρόσμειξη). Από τότε νικούν διαρκώς τις εισβολές στην χώρα τους έως το 1945 όταν συνέτριψαν τις Γερμανικές στρατιές.
Εάν λοιπόν η Ιστορική εμπειρία που έχουν, προστιθέμενη στην παραδοσιακή τακτική και στρατηγική των Ρώσων στο στρατιωτικό πεδίο συνεχιστεί –Άμυνα/ Συγκέντρωση δυνάμεων/ Στοχεύμενες αντεπιθέσεις/ Γενική αντεπίθεση– τότε η διαφαινόμενη και αδιαφιλονίκητη νικηφόρα πορεία τους έως σήμερα θα ολοκληρωθεί με την συντριβή όλου του Αγγλοσαξονικού Μπλοκ και της εμπροσθοφυλακής του που είναι ο Ουκρανικός στρατός. Το ερώτημα είναι, πως θα απαντήσουν οι Αγγλοσάξονες (με πρωτοπορία τις παραδοσιακές Ύαινες της Παγκόσμιας Ιστορίας που είναι οι Άγγλοι);
Εάν είμαστε –και πρέπει να είμαστε– ρεαλιστές οι πιθανότητες να αποδεχθούν οι Αγγλοσάξονες την ήττα τους, κυμαίνονται από αβέβαιες έως ελάχιστες. Θα χαθούν τα εκατοντάδες δις δολαρίων που έδωσαν στην μαριονέτα τους που είναι η Ουκρανική Κυβέρνηση, απίστευτος σε ποσότητα στρατιωτικός εξοπλισμός και κυρίως το κύρος τους, δηλαδή η νοσηρή, ψυχοπαθολογικού τύπου ματαιοδοξία των Αγγλοσαξόνων να ορίζουν τον Πλανήτη σαν αποκλειστικά δική τους κυριαρχία και ιδιοκτησία. Να καθορίζουν δηλαδή την πορεία της Ανθρωπότητας σύμφωνα με τις κατευθύνσεις της Παγκόσμιας, Αστικής και Νεοφιλελεύθερης Ελίτ.
Εάν και πάλι θέλουμε να βρισκόμαστε στέρεα στο έδαφος της ρεαλιστικής ανάλυσης –και πρέπει να θέλουμε να είμαστε ρεαλιστές– και εάν θέλει η Ρωσία να τελειώσει με το απόστημα της Ουκρανίας χτυπώντας ταυτόχρονα το καρκίνωμα του Αγγλοσαξονισμού, θα πρέπει να καταλάβει όλο το corpusτης Ουκρανικής Επικράτειας (α) και ταυτόχρονα θα πρέπει να χτυπήσει αποφασιστικά την ραχοκοκαλιά της Αγγλοσαξονικής Παγκόσμιας Ελίτ που είναι η Οικονομία (β) μέσω της κυριαρχίας –έως τώρα, μειωμένα σήμερα αλλά σε ποσοστό πάνω από 50%– του Δολαρίου σε επίπεδο συναλλαγών. Επειδή όμως το ουσιαστικό ζήτημα δεν είναι το «επιφαινόμενο» δηλαδή το νόμισμα –Δολάριο– αλλά η «ουσία» που δεν είναι άλλη από την Παγκόσμια Παραγωγή Προϊόντων και Πρώτων Υλών(γ), θα πρέπει η Ρωσία –το έχει ήδη κάνει– να συμπράξει με την χώρα που είναι ο Παγκόσμιος Παραγωγός, το Παγκόσμιο Εργοστάσιο Αγαθών που είναι η Κίνα. Τα τρία αυτά σημεία (α),(β),(γ) δηλαδή Στρατιωτική νίκη «οριστικού χαρακτήρα» (α), Αποδολλαριοποίηση (β), Οριστική Κυριαρχία Παραγωγής Προϊόντων και Πρώτων Υλών (γ), είναι ένα αδιάσπαστο σύνολο με τρεις χαλύβδινους κρίκους, αφήνοντας τους λεγομένους Δυτικούς στην Αποπαραγωγικοποιημένη–Χρηματιστηριακή Disneyland στην οποία παίζουν Playstation με την Οικονομία, νομίζοντας πως παράγουν, αυταπατώμενοι πως εξάγουν και παραληρούντες με τις Πρώτες ύλες του Πλανήτη νομίζοντας πως τις ελέγχουν, αυτός λοιπόν ο Πολιτικός Κόσμος, Ψυχιατρείο των Αγγλοσαξόνων που θυμίζει την μπάντα του «Τιτανικού» που συνέχιζε να παίζει ακόμη και όταν τα νερά έφθασαν μέχρι το λαιμό τους, αυτός λοιπόν ο Όμιλος Ψυχοπαθών και επικίνδυνων Σχιζοφρενών που παρουσιάζει Deliriumσυνοδευόμενο με Deliriumtremensδιαρκείας, είναι πραγματικά επικίνδυνος σε απίστευτο βαθμό.
Εάν συγκρίνουμε μεγάλες χώρες όπως η Ρωσία, Κίνα, Ινδία, Βραζιλία που ζουν invivoδηλαδή ανάμεσα σε ζωντανούς και τους Αγγλοσάξονες που ζουν invitroδηλαδή σε γυάλα, τότε καταλαβαίνουμε τι σημαίνει «Χώρες που έχουν επαφή με την πραγματικότητα» και τι σημαίνει «Χώρες που ζουν σε Παραλήρημα Μεγαλείου και Παράνοιες Σχιζοφρενικού τύπου». Καταλαβαίνουμε τι σημαίνει «φυσιολογικοί άνθρωποι» και τι σημαίνει ψυχοπαθολογικοί άνθρωποι, απρόβλεπτοι και κυρίως επικίνδυνοι, άκρως επικίνδυνοι. Και αυτό ακριβώς είναι το σημείο που φοβούνται αρκετοί αναλυτές όπως ο φίλος και σύντροφος από τα παλιά, ο πολιτικός αναλυτής Νίκος Σίμος, να μην παραδεχθούν δηλαδή την ήττα τους οι Αγγλοσάξονες και να οδηγηθούμε σε έναν Πυρηνικό Αρμαγεδδώνα. Και έχουν δίκιο γιατί βρισκόμαστε στην κόψη του ξυραφιού για τον Πυρηνικό Αρμαγεδδώνα. Όμως,
Εάν κοιτάξουμε τώρα και την αισιόδοξη πλευρά, η οικονομική κατάσταση της Ρωσίας, παρόλες τις «Δυτικές» Κασσάνδρες που προέβλεπαν την κατάρρευσή της, όχι απλώς παρουσιάζει θετική εικόνα αλλά παρουσιάζει έναν από τους καλυτέρους ρυθμούς ανάπτυξης παγκοσμίως σύμφωνα με ευρωπαϊκά Ερευνητικά Ινστιτούτα τα οποία μας διαβεβαιώνουν πως τα αμέσως επόμενα χρόνια δηλαδή τα «κρισιμότερα χρόνια της εποχής», την «γρηγορότερη οικονομική ανάπτυξη την τελευταία δεκαετία» θα παρουσιάσει η ρωσική οικονομία, η οποία ανθεί εν μέρει χάρη στις κυρώσεις που της επιβλήθηκαν για να την καταστρέψουν οι αντίπαλοί της και οι οποίες έγιναν μπούμερανγκ εναντίον των ίδιων.
Συγκεκριμένα, ο Richard Connolly, ερευνητής στο Royal Institute of Shared Services στη Μεγάλη Βρετανία (Λονδίνο) και ειδικός στη ρωσική οικονομία, ανέλυσε στο CBS News ότι ο αριθμός των μικρομεσαίων επιχειρήσεων που είναι εγγεγραμμένες επίσημα στην Ρωσική Ομοσπονδία, έχει φτάσει σε πρωτοφανές επίπεδο. Επιπλέον, η Ρωσική Οικονομία σύμφωνα με τους επίσημους δείκτες, διαπιστώθηκε πως «Τρέχει» με ανάπτυξη 4,4% το 7μηνο 2024. Με άλλα λόγια, στο 4,4% –σε ετήσια βάση– διαμορφώθηκε ο ρυθμός ανάπτυξης της ρωσικής οικονομίας για την περίοδο Ιανουαρίου–Ιουλίου 2024, σύμφωνα με όσα γνωστοποίησε σε κυβερνητική συνεδρίαση ο πρωθυπουργός της χώρας, Mikhail Mishustin. Όπως σχολίασε ο ίδιος σε συνέντευξη Τύπου, πρόκειται για ρυθμό ανάπτυξης υπερδιπλάσιο από το αντίστοιχο περσινό επίπεδο. Ιδιαίτερα θετική επίδραση είχε ο μεταποιητικός κλάδος (+8,6% η παραγωγή), ενώ η αύξηση των επενδύσεων κεφαλαίου πλησίασε το 11% το πρώτο εξάμηνο του 2024. Όσον αφορά την ανεργία –χρειάζεται να τονισθεί «Το επίπεδο ανεργίας έχει πέσει σε ιστορικά χαμηλά επίπεδα, στο 2,4% τον Ιούνιο 2024», πρόσθεσε.
Τι συμβαίνει τώρα με τους BRICS; Στο άρθρο του «BRICSPlus – μια προοδευτική Παγκοσμιοποίηση» ο Γιάννης Τόλιος αναφέρει «Στις πέντε χώρες που το 2010 δημιούργησαν τους BRICS (Κίνα, Ρωσία, Ινδία, Βραζιλία. Νοτ. Αφρική), προστέθηκαν άλλες πέντε αρχές 2024 (Αίγυπτος, Ιράν, Σαουδ. Αραβία, Ην. Αραβ. Εμιράτα και Αιθιοπία), ενώ το λογότυπο τροποποιήθηκε σε «BRICSPlus»/«BRICS+». Οι 10 χώρες αρχές 2024 αντιπροσώπευαν 35,6% του παγκόσμιου ΑΕΠ και 45% του παγκόσμιου πληθυσμού, ενώ οι G–7 (ΗΠΑ, Ιαπωνία, Αγγλία, Γαλλία, Γερμανία, Ιταλία, Καναδάς) είχαν αντίστοιχα 30,3% και 10%!
Στην Σύνοδο έγινε διεύρυνση με πρόσδεση 13 νέων χωρών (Αλγερία, Βολιβία, Ινδονησία, Καζακστάν, Κούβα, Λευκορωσία, Μαλαισία, Νιγηρία, Ταϊλάνδη, Τουρκία, Ουγκάντα, Ουζμπεκιστάν), ανεβάζοντας σε 23 τις χώρες με την επωνυμία «BRICSClear».
Ταυτόχρονα αναλύοντας την εκβιαστική τακτική των Αμερικανο/Ευρωπαίων να προχωρήσουν σε διαδικασία κατάσχεσης των Ρωσικών περιουσιακών στοιχείων στο εξωτερικό και τα οποία ανέρχονται σε 300 δις, κινδυνεύουν οι πανηλίθιοι Δυτικοί να βρεθούν σε χειρότερη μοίρα εφόσον και οι Ρώσοι μπορούν να προχωρήσουν σε ανάλογη διαδικασία κατάσχεσης ανάλογου ποσού Ευρωπαϊκών /Αμερικάνικων Assets όμως
«Για τους Ευρωπαίους αυτό δεν είναι καν το χειρότερο σενάριο. Τρομάζει το ότι σε περίπτωση οικονομικών αντιποίνων από τη Ρωσία, οι ιδιοκτήτες των κεφαλαίων θα απαιτήσουν από την ΕΕ (EUROCLEAR), αποζημιώσεις για κάθε είδους ζημιές που θα έχουν υποστεί. Αυτό βέβαια θα μπορούσε εύκολα να χρεοκοπήσει και να γονατίσει ολόκληρο το ευρωπαϊκό χρηματοπιστωτικό σύστημα» (Από το εξαίρετο άρθρο του Ν. Σίμου «Η Ρωσία μπορεί να λειτουργήσει σαν καταλύτης της Δυτικής Οικονομικής κατάρρευσης», Militaire –31/10/2024).
Οι BRICS, παρόλες τις οικονομικές, πολιτικής και γεωστρατηγικές διαφορές θα προχωρήσουν, οι ίδιοι άλλωστε το γνωρίζουν πως όσα τους ενώνουν είναι πολύ περισσότερα από όσα τους χωρίζουν. Οι προοπτικές όλων είναι η ισχυροποίηση ενός δικαιότερου και πολυπλοκότερου Άξονα Παγκοσμιοποίησης με όσο το δυνατόν καλύτερη και δικαιότερη κατανομή του πλούτου μεταξύ των μελών, βελτίωση του βιοτικού επιπέδου των μελών και οριστική εξάλειψη της φτώχειας.
Όσοι τώρα ταυτίζουν τους ΒRICSμε τους Αμερικανο/Ευρωπαίους Ιμπεριαλιστές επειδή οι BRICSέχουν σύστημα καπιταλιστικής οικονομίας με πρώτους και καλύτερους τους αγράμματους «φωστήρες και Ποντίους Πιλάτους» του ΚΚΕ που –ίσως άθελά τους– παίζουν το παιχνίδι των Αμερικάνων και της Κυρίαρχης Τάξης εγκλωβίζοντας σημαντικές λαϊκές μάζες με την ψυχολογία της «Προσμονής της Επανάστασης», ίσως λίγο πριν την Δευτέρα Παρουσία, σε αυτούς λοιπόν τους ανοϊκούς Ιεχωβάδες της Αριστεράς, έχουμε να πούμε τα εξής:
(α) Όσοι ταυτίζουν τον Καπιταλισμό με τον Ιμπεριαλισμό, καλά θα κάνουν να ξεκαθαρίσουν τις διαφορές μεταξύ των δυο με ένα απλό, απλούστατο παράδειγμα που έχουμε αναφέρει και άλλες φορές. Ας συγκρίνουν την Ιμπεριαλιστική και Αποικιοκρατική Γαλλία με την Καπιταλιστική Πρώην Αποικία Μαδαγασκάρη. Η ερώτηση είναι απλή, είναι το ίδιο οι δυο χώρες;
(β) Η Ρωσία, αγαπητοί κύριοι του ΚΚΕ ή του ΣΥΡΙΖΑ και του ΜΕΡΑ 25, δεν υπήρξε ποτέ Αποικιοκρατική χώρα, δεν εκμεταλλεύτηκε ποτέ αποικίες γιατί απλούστατα δεν είχε ποτέ. Προσπάθησε να αλλάξει τον κόσμο στα 74 χρόνια του Κρατικού Σοσιαλισμού της, έκανε τεράστια βήματα, βοήθησε σε απίστευτο βαθμό τις Αφρικάνικες και Αραβικές χώρες να ανεξαρτητοποιηθούν και να αναπτυχθούν οικονομικά βοηθώντας τες με τεράστια οικονομικά ποσά, εξοπλισμό ιατρικό και στρατιωτικά εφόδια για τον αγώνα τους εναντίον των Αποικιοκρατών. Σπούδασε εκατοντάδες χιλιάδες Αφρικανών, Ασιατών και Αράβων στα Πανεπιστήμιά της δωρεάν και γενικότερα τους βοήθησε σε απίστευτο βαθμό. Εσύ, αγαπητέ Δημήτριε (Στον Δημήτρη Κουτσούμπα αναφερόμαστε), γνωρίζεις καμμιά Ιμπεριαλιστική χώρα, όπως η Αμερική, η Αγγλία, η Γαλλία κλπ. που να έκαναν κάτι παρόμοιο για τους υποταγμένους πληθυσμούς των Αποικιών; Μπορείς να μας ενημερώσεις γιατί εμείς δεν γνωρίζουμε καμμιά τέτοια Ιμπεριαλιστική χώρα!
(γ) Τις ίδιες κατηγορίες προσάπτετε αγαπητέ Γραμματέα του ΚΚΕ και για την Λαϊκή Δημοκρατία Κίνας που κατάφερε το ακατόρθωτο στην Παγκόσμια Ιστορία, να γίνει το Εργοστάσιο του Πλανήτη, όπως η Μ. Βρετανία τον 19ο αιώνα, παράγοντας κυριολεκτικά τα πάντα, ανεβάζοντας το βιοτικό της επίπεδο αφάνταστα και αναπτύσσοντας την χώρα (Κίνα) σε ασύλληπτο βαθμό. Μέσα σε 40 χρόνια! Την ίδια πορεία είχε και η Ρωσία, καταφέρνοντας μέσα σε 24 χρόνια από το 2000 να αναπτύξει ταχύτατα την Ρωσική Οικονομία και σε τεράστιο βαθμό το βιοτικό επίπεδο των Ρώσων κάτω από την Πολιτική και Οικονομική Ηγεσία του Βλαντιμίρ Πούτιν, αντιστρέφοντας την ασύλληπτη πτώση και παρακμή της περιόδου του μεθύστακα Γιέλτσιν (1991–1999).
(δ) Και οι δυο χώρες –Ρωσία και Κίνα– έχουν ελεγχόμενο Καπιταλισμό με τεράστια ανάπτυξη των Μικρομεσαίων επιχειρήσεων και όχι μόνο των Ολιγοπωλίων όπως στην λεγομένη Δύση και με ταυτόχρονη ανάπτυξη του Κοινωνικού Κράτους (Ρωσία) η δε Κίνα συνδυάζει Συνεταιριστικό Τομέα Αγροτικής Οικονομίας Σοσιαλιστικού χαρακτήρα (i), εξαιρετικά ανεπτυγμένο Δημόσιο Τομέα επιχειρήσεων (ii), εξαγωγικό Τομέα, εκπληκτικά αναπτυσσόμενου Καπιταλιστικού χαρακτήρα (iii), συνδυάζοντας έτσι 3 (τρεις) Μορφές Ιδιοκτησίας και Ανάπτυξης της Οικονομίας.
(ε) Ανάλογες παρατηρήσεις κάνουμε για την Ινδία, Αίγυπτο, Νότια Αφρική, Βραζιλία, όλες πρώην αποικίες και με Κυβερνήσεις – οι περισσότερες– προοδευτικού/Σοσιαλδημοκρατικού και όχι Νεο/φιλελεύθερου–Φιλελεύθερου χαρακτήρα. Ανάλογες μικτές –εν μέρει– μορφές οικονομίας έχουν και Σοσιαλιστικές χώρες όπως το Βιετνάμ, η Κούβα, η Κίνα, η Λ.Δ. Κορέας, αναπτύσσοντας ελεγχόμενες μορφές Μικρό/Μεσαίου Καπιταλισμού και υπαγομένου στις συνολικότερες κατευθύνσεις μιας Σοσιαλιστικού Προσανατολισμού Οικονομίας.
(στ) Εάν λοιπόν όλη η ανωτέρω, συνοπτικά περιγραφείσα Οικονομική ενοποίηση των BRICS, αποτελεί μια «Ταυτόσημη, ολόιδια καπιταλιστική ενοποίηση όπως του Κλασσικού Ιμπεριαλιστικού Καπιταλισμού» σύμφωνα με τις αναλύσεις των «ασχέτων και αγράμματων φωστήρων» της Ελληνικής Αριστεράς, ειδικότερα του ανεκδιήγητου και σεκταριστικού ΚΚΕ που μετατράπηκε σε ένα γκρουπούσκουλο «Αριστερών Ιεχωβάδων», τότε δεν είναι παράξενη η στάση του Πόντιου Πιλάτου που τηρεί σχεδόν το σύνολο της Ελληνικής Αριστεράς. Μιας «Αριστεράς» Μικροαστικού, δημοσιοϋπαλληλικού χαρακτήρα, με αύρα βολεμένου μεσοαστού και ανερχομένου νεόπλουτου. Αυτή λοιπόν η (δήθεν) «Αριστερά» που ουσιαστικά λησμόνησε τα λαϊκά στρώματα και την πάλη των τάξεων (ΣΥΡΙΖΑ) ή την υποστηρίζει με ταλμουδικά και όχι διαλεκτικά χαρακτηριστικά (ΚΚΕ), έχει τεράστιες ευθύνες γιατί εγκλωβίζει ένα σημαντικό ποσοστό αριστερών ψηφοφόρων οδηγώντας το στο πουθενά και καταδικάζοντάς το στην «αριστερή αχρηστία» της έμμεσης –ουσιαστικά και αντικειμενικά άμεσης– υποστήριξης της Νεοφιλελεύθερης Δεξιάς του Μητσοτάκη.
Εάν στο πολύ πιθανό –για να μην πούμε επερχόμενο– Πυρηνικό Πόλεμο δεν διαλέξουμε πρώτα στρατόπεδο και μετά πολεμήσουμε για την επικράτησή του ακόμη και εάν αυτό το στρατόπεδο δεν είναι «ακριβώς του γούστου μας» όμως δημιουργεί, αργά, σταθερά και σταδιακά τις προϋποθέσεις για την ήττα του Ιμπεριαλιστικού Καπιταλισμού των τελευταίων 300 ετών, αυτού του Καπιταλισμού που ρήμαξε όλον τον Πλανήτη λεηλατώντας τον ή μετατρέποντάς τον σε Αποικία Χρέους (Ελλάδα), εάν λοιπόν δεν κατανοήσουμε την σταδιακή αλλά συνεχή αλλαγή του συσχετισμού δυνάμεων σε βάρος αυτού του « Λεηλάτη Ιμπεριαλιστικού Καπιταλισμού» που στήριξε την ευημερία των λαών του και οι οποίοι αντιπροσωπεύουν μόνο το 1/10 του πληθυσμού της ανθρωπότητας, στην απίστευτη κλοπή και σύληση του πλούτου του υπόλοιπου πληθυσμού που αντιπροσωπεύει τα 9/10 του Πλανήτη, εάν δηλαδή δεν συνταχθούμε με τους πολλούς που ουσιαστικά αποτελούν –και στο μέλλον θα αποτελέσουν ακόμη περισσότερο– τους πολλούς του Πλανήτη δηλαδή τους BRICS, εάν τέλος δεν συνταχθούμε με την «Σωστή πλευρά της Ιστορίας» που είναι οι BRICS, τότε η παντελώς ανίκανη να καταλάβει την πραγματικότητα Ελληνική Αριστερά ας χορέψει τον χορό του Ζαλόγγου, με πρώτον στο χορό τον ΣΥΡΙΖΑ που έχει ειδικότητα στην αυτοχειρία και ακολουθούμενο από το ΚΚΕ παρόλο που το τελευταίο, ως γνήσιος Πόντιος Πιλάτος, δεν θέλει ούτε να αυτοκτονήσει αλλά ούτε και να επιβιώσει δημιουργικά, απλώς «να υπάρχει» (...). Όμως ο ελληνικός λαός δεν θα τους ακολουθήσει γιατί απλούστατα πρέπει να επιβιώσει, αλλάζοντας την κατάσταση και ενθυμούμενος τις παλαιότερες, ένδοξες αντιστασιακές του παρακαταθήκες. Για τον ελληνικό λαό αυτός ο δρόμος είναι μονόδρομος!
ΔΕΛΤΙΟ ΤΥΠΟΥΕΦΗΜΕΡΙΔΑ“ΤΟ
ΕΥΠΑΛΙΟ”: Φιλί ζωής ο παραλίμνιος του Μόρνου, και άλλα σπουδαία άρθρα και
ρεπορτάζ
Με εκτενές και πολύ ενδιαφέρων
ρεπορτάζ για την αναπτυξιακή προοπτική της Δωρίδας που σηματοδοτεί η κατασκευή
του παραλίμνιου της λίμνης του Μόρνου κυκλοφόρησε το νέο τεύχος της εφημερίδας
“Το Ευπάλιο”.
Ακόμα στην πλούσια ύλη των πολύχρωμων
σελίδων της εφημερίδας μπορείτε να διαβάσετε :
·Αναλυτικό
ρεπορτάζ για τη νέα Δημοτική Αρχή Δωρίδας και των αρμοδιοτήτων αντιδημάρχων και
εντεταλμένων συμβούλων
·Για τη φημισμένη
παραλία “Γρίμποβο”, την ιστορία της και πως πήρε το όνομα της. Σπουδαίο άρθρο
του ιστορικού ερευνητή Χρήστου Σιαμαντά.
·Τον Οδικό Σταθμό
Μόρνου, ένα έργο του ΕΟΤ στη Δωρίδα, από τον Κώστα Χρ. Κατσιγιάννη, Πολιτικό
Μηχανικό, π.Γενικό Δ/ντή του ΕΟΤ.
·Την οικονομική
επιχορήγηση από την Περιφέρεια για τη διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου της
Ι.Μ. Βαρνάκοβας.
·Για την επίσκεψη
του Μητροπολίτη Φωκίδας Θεόκτιστου στο Δημαρχείο Ευπαλίου.
·Πλούσιο
εικονογραφημένο ρεπορτάζ,
για την σπουδαία 4ήμερη εκδρομή στη Βυζαντινή Οχρίδα
που ετοιμάζει η Ένωση Ευπαλιωτών Δωρίδας.
·Θαυμάσιο άρθρο
του συγγραφέα και κριτικού θεάτρου Κώστα Γεωργουσόπουλου για τους “Ανεπανάληπτους
παλιούς ηθοποιούς, με το μεγαλείο της αυτοσπούδαχτης υποκριτικής”.
·Για το 2ο
Αντάμωμα, 50 χρόνια μετά, των μαθητών και καθηγητών του Γυμνασίου Ευπαλίου.
·Ποια ήταν η “Ψωροκώσταινα”
και πως βγήκε τ’ όνομα στην Ελλάδα.
·Για τις γιορτές
Τότε και Τώρα σε Δροσάτο και Πευκάκι.
·Για το βιβλίο “Η
φυγή” της Σώτης Τριανταφύλλου, που αναφέρεται στην μετεμφυλιακή Φωκίδα.
·Την πανελλαδική
διάκριση που απέσπασε το μέλι ελάτου της Ι.Μ. Τρικόρφου Δωρίδας.
·Τη σπουδαία
εκδήλωση “RunenersoftheYear” που θα πραγματοποιήσει το TihioRace στις 27
Ιανουαρίου στο ΟΑΚΑ.
·Πως ο Απόλλων
Ευπαλίου TihioRace ετοιμάζεται να πατήσει πάλι κορυφή το 2024
στο πρωτάθλημα της Φωκίδας.
·Και όπως πάντα
πλούσιο κοινωνικό και πολιτιστικό ρεπορτάζ.
Η
μεγάλη εφημερίδα της Δωρίδας “ΤΟ ΕΥΠΑΛΙΟ” με 2.400 φύλλα τιράζ, εκτός των
εκατοντάδων συνδρομητών της, διατίθεται και από το κεντρικό περίπτερο της
Πλατείας Καρυάς Ευπαλίου.
Παπαδημούλης και Βούτσης ξεπέρασαν τη μπόχα του Μητσοτάκη, του Γεωργιάδη, οποιουδήποτε δεξιού ή ακροδεξιού. Λίγα έλεγε η Αλέκα, ήταν πάρα πολύ ευγενική, όταν τους χαρακτήριζε «ό,τι πιο υποχωρητικό, συμβιβαστικό και εκφυλισμένο εμφανίστηκε στις γραμμές της ταξικής πάλης».
Νεοδημοκρατικό site γράφει πως έκαναν «αποκαλύψεις» για τον Τσίπρα το 2015. Δεν αξίζει να ασχοληθούμε με την προπαγάνδα – δεν ξέρω αν έβαλαν πλώρη για ΝΔ ή για νέα συμμορία Τσίπρα- εκτός από μια μόνο φράση του Βούτση. Αν δεν το είπε πραγματικά, ας απευθυνθεί στο δεξιό – ακροδεξιό site. Θα σχολιάσω τι διάβασα. Προσέξτε!
«Μη αναμενόμενο το αποτέλεσμα του δημοψηφίσματος (Ν. Βούτσης)»! Τι θέλει να πει ο Βούτσης; Τι σημαίνει δεν περίμεναν το υπερήφανο, ηρωικό ΟΧΙ; Τι περίμεναν; Το ναι; Το ναι! Καταλάβατε τώρα, σύντροφοι του ΚΚΕ, γιατί έπρεπε να ψηφίσουμε όλοι ΟΧΙ; Να το εξηγήσω: Λίγο καιρό μετά το δημοψήφισμα, βλέποντας αυτά που κάνει ο Τσίπρας, μπήκε η υποψία πως ο ΣΥΡΙΖΑ ήθελε να βγει το ναι, γι’ αυτό και έκανε το δημοψήφισμα υπό τις χειρότερες συνθήκες. Θυμίζουμε τα ΜΜΕ (όλες οι κοινωνικές ομάδες με το ναι) τις κλειστές τράπεζες κλπ. Σήμερα ήρθε επιβεβαίωση με τον πιο κατηγορηματικό τρόπο! Ο Βούτσης δεν είναι τυχαίος. Υπουργός Εσωτερικών στην κυβέρνηση Τσίπρα. Δεν ξέρω, αν του ξέφυγε ή το είπε επίτηδες, πάντως οι κινήσεις τότε αυτό έδειξαν!
Γιατί το έκαναν; Προφανώς για να εφαρμόσουν το μνημόνιο που ήδη είχαν αποφασίσει να φέρουν, αλλά να ρίξουν την ευθύνη στο λαό! «Να, εμείς θέλαμε, αλλά εσείς φοβηθήκατε»! Δεν είναι ό,τι πιο αισχρό, μακιαβελικό, διεφθαρμένο, σκουληκιασμένο; Πείτε το όπως θέλετε. Το αποτέλεσμα όμως τους χάλασε τα σχέδια και τελικά τους διέλυσε.
Να ρωτήσω λοιπόν το Βούτση. Γιατί δεν είπατε πριν το δημοψήφισμα «θέλουμε κι εμείς ναι, όπως η ΝΔ,
το ΠΑΣΟΚ κλπ»; Να σας πω εγώ. Μάλλον πάλι η Αλέκα θα σας το πει. Γιατί είστε «ό,τι πιο υποχωρητικό, συμβιβαστικό και εκφυλισμένο» παντού, μέσα – έξω στις γραμμές της ταξικής πάλης, οπουδήποτε και οποτεδήποτε!
Δεν με ενδιαφέρει τι θα κάνει ο Τσίπρας και όλοι αυτοί. Είναι τελειωμένοι, πολιτικά πεθαμένοι και μάλιστα σε προχωρημένη σήψη. Τρέμω στη σκέψη να είχε βγει το δουλικό ναι, παρόλο που ακολούθησαν την πολιτική της υποτέλειας και της άγριας λεηλασίας του ναι. Θα είχαμε αυτά τα καθάρματα, χειρότερους κι από τους χρυσαλήτες, να εναλλάσσονται στην εξουσία με τη γαλάζια συμμορία! Θα μας την έλεγαν κιόλας οι τσάτσοι!
Σύντροφοι, ποτέ δε μετάνιωσα για το ΟΧΙ. Είναι από τις πράξεις που με κάνουν περήφανο. Γιατί; Βούτσης!
Σε ένα μπουζουξίδικο έμελλε να γραφτεί μια ακόμη από τις τελευταίες σελίδες του κεφαλαίου «ΣΥΡΙΖΑ». Σε λίγο καιρό δεν θα θυμόμαστε καν την ύπαρξη αυτού του κόμματος. Ευτυχώς δεν είναι στη ζωή πολιτικοί όπως ο Κύρκος, ο Παπαγιαννάκης, ο Φαράκος κ.α. για να δουν αυτή την κατάντια.
Απαρνημένος από την κοινωνία, αυτογελοιοποιούμενος, με σπρωξίματα και ύβρεις έξω από το μπουζουξίδικο που έγινε το δήθεν έκτακτο συνέδριο, με καταγγελίες περί offshore εταιρειών του Κασσελάκη, με ταυτόχρονη προσφυγή στη δικαιοσύνη του πρώην προέδρου του κόμματος και των νυν ηγητόρων του, με αποχωρήσεις βουλευτών και με λευκή απεργία άλλων. Ο ΣΥΡΙΖΑ έχει το τέλος που του άξιζε.
Μπορεί τυπικά να μην έχει βάλει λουκέτο ως κόμμα, εντούτοις το όνομα που κουβαλάει δεν έχει καμία σχέση με τον κυβερνητικό ΣΥΡΙΖΑ επί εποχής Μνημονίων και φυσικά απολύτως καμία σχέση με εκείνο το μικρό σε μέγεθος κόμμα που πάλευε να μπει στη Βουλή, αλλά πρέσβευε μια αριστερή ιδεολογία, μακριά από συμφέροντα, ίντριγκες και εξουσιομανείς ασθένειες. Αυτό που έχει μείνει, πλέον, να φέρει το όνομα «ΣΥΡΙΖΑ» είναι ένα κακέπτυπο που μόνο θυμηδία προκαλεί.
Αυτό που δημιούργησε ο Αλέξης Τσίπρας και οι στενοί συνεργάτες του ήταν μια τερατογέννεση που ταύτισε την αριστερά με τον άκρατο λαϊκισμό.
Φαίνεται, όμως, πως όλα εδώ πληρώνονται. Αυτό που δημιούργησε ο Αλέξης Τσίπρας και οι στενοί συνεργάτες του ήταν μια τερατογέννεση που ταύτισε την αριστερά με τον άκρατο λαϊκισμό και την άνευ όρων επιθετική ρητορική που οδηγούσε τα πράγματα στον γκρεμό. Το ότι δεν πέσαμε ή δεν μας έριξαν αποδεικνύεται πως ήταν καθαρά θέμα τύχης. Τελικά, αυτοί που έκαναν άλμα στο κενό ήταν τα ίδια τα στελέχη του κόμματος. Μέσα σε λίγα χρόνια το πρώην κραταιό κόμμα της αριστεράς, το μόνο που κατάφερε ως τώρα να αναλάβει τα ηνία της χώρας, απέκτησε τρύπες σαν ελβετικό τυρί. Πρώτα έφυγαν οι Λαφαζανικοί, στη συνέχεια οι Βαρουφακικοί, για να ακολουθήσει η Ζωή Κωνσταντοπούλου. Πρόσφατα έφυγε η πρώην αντιπολίτευση του Τσίπρα (Τσακαλώτος και σια) και τώρα αποχωρούν οι Kaselistas. Τι μένει; Αυτοί που κάποια στιγμή θα διασπαστούν σε καινούργια γκρουπούσκουλα.
Δεν είναι τυχαίο ότι κανένα από τα κόμματα που βγήκαν μέσα από την κοιλιά του ΣΥΡΙΖΑ δεν κατάφερε να δελεάσει το εκλογικό σώμα. Με μικρή εξαίρεση το κόμμα της Κωνσταντοπούλου που μπήκε στη Βουλή (Κύριος οίδε γιατί…), όλα τα άλλα μοιάζουν με μαραμένα νόθα του ΣΥΡΙΖΑ. Το ίδιο αναμένεται να συμβεί με το επικείμενο κόμμα του Κασσελάκη. Φυσικά και υπάρχει εξήγηση: όλα αυτά τα κομματίδια είναι αποτέλεσμα προσωπικών βλέψεων. Δεν προήρθαν από την ανάγκη της κοινωνίας να εκπροσωπηθεί από κάποιους νέους αριστερούς σχηματισμούς.
Ο ΣΥΡΙΖΑ άνδρωσε αρχηγίσκους που θέλουν δικό τους ένα μικρό τιμάριο, γνωρίζοντας πως αυτό στην πολιτική αγορά δεν έχει καμία αξία.
Δεν τους πειράζει, όμως, καθώς η μόνη τους έγνοια είναι να αναδείξουν την προσωπική τους ατζέντα, η οποία βέβαια περιέχει ελάχιστους Έλληνες. Όσους, δηλαδή, εξακολουθούν να πείθονται από ιδεολογικές πομφόλυγες και οράματα που έχουν από καιρό χάσει την αξία τους στην κοινωνία.
Είναι πραγματικά κρίμα που η αριστερά ευτελίζεται μ’ αυτόν τον τρόπο χάνοντας, πλέον, κάθε έρεισμα στην κοινωνία. Ειδικά τώρα που η μονοκρατορία του Κυριάκου Μητσοτάκη μόνο κακό μπορεί να κάνει στη δημοκρατία, αλλά και στον ίδιο τον πρωθυπουργό. Το πολιτικό σύστημα αυτή τη στιγμή μοιάζει ολότελα ξεδοντιασμένο και το μόνο κόμμα που δείχνει να είναι ενωμένο είναι η Νέα Δημοκρατία. Τι καλό μπορεί να προκύψει από κάτι τέτοιο; Απολύτως κανένα.
Πολιτικοί με μικρό μέγεθος και αυτοπεποίθηση μεγαλύτερη από το μπόι τους, κατάφεραν (διότι περί κατορθώματος πρόκειται) να μετατρέψουν αγώνες δεκαετιών από την πλευρά της αριστεράς σε κενό γράμμα.
Τελικά, είναι τυχεροί που δεν ζουν πολιτικοί όπως ο Κύρκος, ο Φαράκος, ο Παπαγιαννάκης, ο Μπανιάς κ.α. να δουν αυτή την κατάντια που μόνο λύπηση προκαλεί. Κοιτώντας τα σημερινά στελέχη του ΣΥΡΙΖΑ (όσα έχουν μείνει) καταλαβαίνεις πόσο κάτω έπεσε αυτό το κόμμα, πόση σχέση έχει με την αριστερά και πόσα ακόμη φαιδρά επεισόδια μένει να μας προσφέρει στο άμεσο μέλλον. Έως τη στιγμή που θα διαλυθεί εντελώς και θα το ξεχάσουμε. Ναι, όλα εδώ πληρώνονται.
.jpg)
