Με κάταγμα στα πλευρά νοσηλεύεται ο αγροτοσυνδικαλιστής Χρήστος Σιδερόπουλος μετά τα επεισόδια μεταξύ αγροτών και ΜΑΤ στον κόμβο της Νίκαιας.
Μιλώντας στο onlarissa.gr, δήλωσε πως δέχθηκε επίθεση απόαξιωματικό της αστυνομίας και μάλιστα δύο φορές. Με τη δεύτερη να είναι η πλέον βάρβαρη αφού όπως καταγγέλλει, δέχθηκε χτύπημα από το γόνατο του αστυνομικού με αποτέλεσμα να νοσηλεύεται με σπασμένο πλευρό.
"Με έπιασε από τον λαιμό, με χτύπησε με το γόνατο στα πλευρά"
"Κάναμε έναν διάλογο με τους αστυνομικούς να μη ρίξουν δακρυγόνα και κρότου λάμψης γιατί ο κόσμος είχε ήδη ανεβεί μετά τις κλούβες με τα πόδια στον δρόμο. Την ώρα που κάνουμε συζήτηση με τους απλούς αστυνομικούς δέχομαι μία επίθεση από έναν αξιωματικό. Ο άνθρωπος ήταν ακατανόητο αυτό που έκανε… με έπιασε από το λαιμό… του λέω τι κάνεις αυτή τη στιγμή; Αυτή τη στιγμή πρέπει να συνεννοηθούμε να ηρεμήσουμε. Εκείνη την ώρα με πιάνει από τον λαιμό με το χέρι, του χτύπησα το καπέλο – όχι στο πρόσωπο – και τα γυαλιά του έκαναν ένα σημάδι στο πρόσωπο. Αυτό ήταν το πρώτο επεισόδιο".
Στο δεύτερο επεισόδιο έρχεται, όταν είμαι στην κλούβα, με πιάνει πάλι από το λαιμό, με τραβάει μετά την κλούβα, με ρίχνει κάτω, με βάζει το γόνατο στο λαιμό και δέχομαι με το γόνατό του στα πλευρά ένα πολύ γερό χτύπημα. Αυτή τη στιγμή είμαι με κάταγμα στο νοσοκομείο στα πλευρά και με φοβερό πονοκέφαλο…"
Αν μία εικόνα αξίζει όσο χίλιες λέξεις, το στιγμιότυπο με τη σύλληψη κτηνοτρόφου, που λέει πως του σκότωσαν όλα τα πρόβατα, ενόσω τον συλλαμβάνουν αστυνομικοί, είναι ενδεικτικό της οργής και της αγανάκτησης, που επικρατεί στον αγροτοκτηνοτροφικό χώρο
Έτσι, αντί να κλείσει τα αγροτικά μέτωπα κατάφερε να τ΄ ανοίξει διάπλατα η κυβέρνηση, δημιουργώντας τριβές και με τους βουλευτές, που εκλέγονται στην επαρχία, οι οποίοι έμειναν ν΄ αναρωτιούνται, γιατί την περασμένη Κυριακή στις κινητοποιήσεις των αγροτών, αντί να χαμηλώσουν τους τόνους τα ΜΑΤ έριξαν λάδι στη φωτιά με αποτέλεσμα να υπάρξουν τραυματισμοί.
Η ΠΑΡΕΜΒΑΣΗ ΤΗΣ ΝΤΟΡΑΣ ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ
Κυβερνητικοί βουλευτές, σύμφωνα με πληροφορίες, παίρνουν αποστάσεις από το φιάσκο Χρυσοχοΐδη με το ξύλο, τα χημικά και τη διαχείριση των κινητοποιήσεων. Νωρίτερα, η βουλευτής κι αδερφή του πρωθυπουργού, Ντόρα Μπακογιάννη παραδέχτηκε πως δεν ήταν ορθή η διαχείριση της κατάστασης στον ΟΠΕΚΕΠΕ, γεγονός το οποίο ενδεχομένως να παίξει σημαντικό ρόλο και στις εκλογές. Η ίδια παραδέχτηκε πως η οικογένεια του «Φραπέ», είχε κουμπαριά κατά το παρελθόν με την οικογένεια Μητσοτάκη. Αξίζει να σημειωθεί πως 5 στους 10 αγρότες, δηλαδή πάνω από τον μέσο όρο της χώρας είχαν ψηφίσει Νέα Δημοκρατία στις εκλογές, γεγονός που σημαίνει ότι η κυβερνητική παράταξη, ολοένα και απομακρύνεται από το αγροτικό της, εκλογικό κοινό.
ΟΙ ΜΕΙΩΜΕΝΕΣ ΠΛΗΡΩΜΕΣ
Παρόλο που η κυβέρνηση Μητσοτάκη είχε προειδοποιήσει πως θα ήταν μειωμένες οι πληρωμές, αυτό που είδαν την περασμένη Παρασκευή αγρότες και κτηνοτρόφοι, ξεπέρασε τα όριά τους. Μέλλει να φανεί τι πιστώθηκε και σε λογαριασμούς άλλων αγροτών, εκτός Πειραιώς, οι οποίοι αναμένεται σήμερα να δουν τις πληρωμές. Σε κάθε περίπτωση ακόμη και αγρότες, που είχαν αποδεδειγμένα καλλιέργειες είδαν οι λογαριασμοί τους να είναι μπλοκαρισμένοι κι οι ίδιοι ελεγχόμενοι ενώ ακόμη και ορισμένοι γαλάζιοι αγροτοσυνδικαλιστές δήλωναν μακριά από το φιάσκο. Το γεγονός ότι χτύπησαν οι αστυνομικοί στα πλευρά και τον αγροτοσυνδικαλιστή Χρήστο Σιδερόπουλο ξάφνιασε και τους Νεοδημοκράτες συνδικαλιστές και σχολιάστηκε έντονα, όχι μόνο στη Λάρισα αλλά και σε άλλες περιοχές της χώρας.
ΑΠΟΣΤΑΣΕΙΣ ΓΑΛΑΖΙΩΝ ΓΕΩΤΕΧΝΙΚΩΝ ΑΠΟ ΧΑΤΖΗΔΑΚΗ - ΧΡΥΣΟΧΟΙΔΗ
Γαλάζιοι γεωτεχνικοί πήραν κι αυτοί αποστάσεις απ΄ όσα συνέβησαν το περασμένο Σαββατοκύριακο. Η ΠΟΓΕΔΥ με ανακοίνωσή της στοχοποίησε για το κάζο με τους αγρότες τον αντιπρόεδρο της κυβέρνησης Κωστή Χατζηδάκη για το θέμα των πληρωμών αλλά φωτογράφισε και τον Μιχάλη Χρυσοχοΐδη για το ξύλο στις κινητοποιήσεις. Η ΠΟΓΕΔΥ σημείωσε πως «η λύση δεν μπορεί να είναι η βίαιη καταστολή, τα ΜΑΤ και η «ποινικοποίηση» του αγώνα των πραγματικών παραγωγών, που παλεύουν καθημερινά για την επιβίωση των οικογενειών τους. Η λύση βρίσκεται στην ανάληψη ευθύνης, στη διόρθωση των σφαλμάτων και στον σεβασμό του αγροτικού κόσμου. Το πραγματικά ειλικρινές και έντιμο θα ήταν να αναλάβουν την πολιτική ευθύνη και να παραιτηθούν όσοι σχεδίασαν, υλοποίησαν και υπερασπίστηκαν αυτή την αποτυχία: ο, εν τοις πράγμασι Υπουργός Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και Αντιπρόεδρος της Κυβέρνησης και οι «τυπικές» και «άτυπες» ομάδες, που τον πλαισίωσαν. Οι ίδιοι που, με τις συνεχείς και ανακριβείς διαβεβαιώσεις τους,
εκθέτουν τον ίδιο τον Πρωθυπουργό».
ΔΙΑΦΟΡΟΠΟΙΗΣΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΤΕΧΝΙΚΗ ΛΥΣΗ ΕΝΤΟΣ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΩΝ
Η ΠΟΓΕΔΥ κρατά αποστάσεις κι από το θέμα της «μίνι τεχνικής λύσης», που ανακοινώθηκε και τονίζει ότι «στηρίζει τον δίκαιο αγώνα των πραγματικών παραγωγών και απαιτεί την άμεση αποκατάσταση της ομαλότητας στις πληρωμές, την πλήρη διαφάνεια στους ελέγχους και το τέλος στα τεχνητά εμπόδια που πλήττουν τον αγροτικό κόσμο. Η υπομονή όλων έχει εξαντληθεί. Η ευθύνη είναι πλέον αποκλειστικά πολιτική», σημειώνει.
Ο ΟΠΕΚΕΠΕ ΚΑΙ Η ΚΟΥΡΣΑ ΤΗΣ ΔΙΑΔΟΧΗΣ
Το γεγονός αυτό έχει τη σημασία του διότι τα ονόματα Δένδια – Χατζηδάκη «παίζουν» για την κούρσα της διαδοχής τη, μετά Μητσοτάκη, εποχή. Σαν να μην έφτανε αυτό, ο Ανδρέας Λοβέρδος, που αγκαλιάστηκε από τη μητσοτακική πλευρά προσπάθησε να διασκεδάσει τις εντυπώσεις, λέγοντας ότι εκείνος που μιλά «καθημερινά με πολύ κόσμο δεν ασχολείται κανείς με τον ΟΠΕΚΕΠΕ», προκαλώντας ακόμη περισσότερο το αγροτικό κοινό αλλά και ένα κομμάτι της ΝΔ, που τον θεωρεί ακόμη «ξένο σώμα».
ΠΥΡΑ ΑΠΟ ΠΑΣΟΚ ΓΙΑ ΤΙΣ ΚΙΝΗΤΟΠΟΙΗΣΕΙΣ
Από την πλευρά του ΠΑΣΟΚ, ο εκπρόσωπος Τύπου, Κώστας Τσουκαλάς τόνισε πως «στην Εκκλησία τα θαύματα διαρκούν τρεις ημέρες. Το “θαύμα” που διαφήμιζε στους αγρότες η Νέα Δημοκρατία δεν κράτησε ούτε μία. Παρά τις κυβερνητικές εξαγγελίες, από σήμερα οι αγρότες βρίσκονται αντιμέτωποι με τη σκληρή αλήθεια: μειωμένες ενισχύσεις και άδειοι τραπεζικοί λογαριασμοί. Από το 70% της Βασικής Ενίσχυσης που έπρεπε να δοθεί ως προκαταβολή, δόθηκε μόλις το 44%. Για να σταματήσουν την αγανάκτησή τους χρησιμοποιούν την αστυνομική βία. Αντί για υποστήριξη, επεφύλαξαν ξύλο και χημικά. Έσπειραν ανέμους, θερίζουν θύελλες».
ΣΥΝΑΝΤΗΣΗ ΠΑΡΑΓΩΓΩΝ ΜΕ ΦΑΜΕΛΛΟ
Συνάντηση αγροτών - κτηνοτρόφων και παραγωγών μυδιών έχει προγραμματιστεί για σήμερα στις 12 το μεσημέρι στη Χαλάστρα της Θεσσαλονίκης με τον πρόεδρο του ΣΥΡΙΖΑ – Προοδευτική Συμμαχία Σωκράτη Φάμελλο, παίρνει άλλες διαστάσεις, μετά το φιάσκο με τις πληρωμές και το ξύλο και τα χημικά στους παραγωγούς. Ήδη ο Βασίλης Κόκκαλης, κοινοβουλευτικός τομεάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων και βουλευτής Λάρισας του ΣΥΡΙΖΑ -ΠΣ μετά τα όσα συνέβησαν στη Λάρισα μίλησε για τις διώξεις των αγροτών. Η συζήτηση αναμένεται να επικεντρωθεί στα προβλήματα που αντιμετωπίζει ο πρωτογενής τομέας και στις πρόσφατες εξελίξεις σχετικά με τις ενισχύσεις και τις αγροτικές πολιτικές.
ΝΑ ΑΠΟΣΥΡΘΟΥΝ ΟΙ ΚΑΤΗΓΟΡΙΕΣ ΖΗΤΕΙ ΤΟ ΚΚΕ
Το ΚΚΕ ζήτησε να αφεθούν ελεύθεροι όλοι οι συλληφθέντες και ν΄αποσυρθούν οι αστυνομικές δυνάμεις. «Ο αγώνας τους είναι δίκαιος, αφορά όλον τον λαό που πληρώνει πανάκριβα τα είδη διατροφής», τόνισε σε ανακοίνωσή του. Οι «κινητοποιήσεις είναι και μια απάντηση στις υποσχέσεις της κυβέρνησης, δήθεν ‘για τη στήριξη του αγροτικού εισοδήματος”, οι οποίες δεν πείθουν κανέναν. Η κυβέρνηση επιστράτευσε την καταστολή με χημικά, ΜΑΤ, συλλήψεις για να αντιμετωπίσει αυτούς, τους αγρότες, που τους χρωστάει χρήματα. Όμως και αυτή έπεσε στο κενό από τη μαζικότητα, την αποφασιστικότητα, την οργανωμένη απειθαρχία των βιοπαλαιστών αγροτών», σημείωσε το κόμμα του Περισσού.
Η κυβέρνηση
Μητσοτάκη δεν είναι στα καλύτερα της. Δεν της έφταναν οι αποκαλύψεις που
γίνονται στις εξεταστικές επιτροπές της βουλής, οι αγροτικές κινητοποιήσεις που
ολοένα μαζικοποιούνται, τώρα έχει και τον Γ. Ξυλούρη που απειλεί να την κεράσει
“Φραπέ’ με φαρμάκι…
Ας τα δούμε με την
σειρά
Στημένες ερωτήσεις,
χρυσές καρέκλες: 13 βουλευτές ΝΔ “ανταμείφθηκαν” για υποκλοπές
Η σχετική αποκάλυψη
έπεσε σαν βόμβα: Στην Εξεταστική για τις υποκλοπές, οι βουλευτές της ΝΔ
που έθεσαν “πιασιάρικες” ερωτήσεις – προκαθορισμένες, με έτοιμες απαντήσεις για
τους μάρτυρες, υπουργοποιήθηκαν.
Ο Σταμάτης
Τρίμπαλης, διαχειριστής της Krikel, το ομολόγησε στη δίκη: “Ήξερα τι θα
ρωτήσουν, και τι έπρεπε να πω”.
Και μετά απ’ αυτό η
Νίκη Λυμπεράκη στο “Βήμα” το έψαξε για να διαπιστώσει ότι οι βουλευτές
αυτοί ανταμείφθηκαν με υπουργικό θώκο. Μάστα. Η εξουσία
ανταμείβει τους πιστούς υπηρέτες του Predator, και ο λαός πληρώνει
το λογαριασμό.
Ο “Φραπές” μιλάει:
“Θα τρέχουν πολλοί – μαραθώνιος στις 11 Δεκέμβρη”
Και ενώ η βρομιά
των υποκλοπών βγαίνει στην επιφάνεια, ο Γιώργος Ξυλούρης – ο “Φραπές” του
ΟΠΕΚΕΠΕ – στέλνει το δικό του μήνυμα. Στις 11 Δεκέμβρη, θα εμφανιστεί στην
εξεταστική για τις αγροτικές επιδοτήσεις, φορτωμένος με “φορτηγό φακέλους και
στοιχεία”. “Δεν έχω να φοβηθώ τίποτα”, λέει, και προσθέτει: “Θα τρέχουν
πολλοί μετά. Θα έχουμε… μαραθώνιο”.
Ο Ξυλούρης,
που προηγουμένως επικαλέστηκε το δικαίωμα σιωπής, τώρα υπόσχεται
αποκαλύψεις για όλους – από τον Αντωνόπουλο μέχρι το “ΠΑΣΟΚικό σύστημα”
του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Η ΝΔ τον ήθελε με
το ζόρι, αλλά αυτός έρχεται οικειοθελώς. Τι κρύβεται πίσω από τους
φακέλους; Διαφθορά σε επιδοτήσεις, ρουσφέτια, ίσως και σύνδεση με τα
μεγαλύτερα σκάνδαλα; Ο “μαραθώνιος” αρχίζει, και ελπίζουμε να μην είναι “πολύ
λάδι και τηγανίτα τίποτα”, όπως συμβαίνει σε τέτοιες περιπτώσεις.
Σπασμένα πλευρά και “απερισκεψίες”: Ο δεξιός αγρότης υμνεί την
αστυνομία που τον έστειλε στο νοσοκομείο.
Και πέφτει το μαύρο χιούμορ: Σήμερα, στη Λάρισα, οι αγρότες
μπλοκάρουν δρόμους για επιδοτήσεις – αυτές που “τρώει” το ΟΠΕΚΕΠΕ. Ο Χρήστος Σιδηρόπουλος, δεξιός αγροτοσυνδικαλιστής της ΝΔ, πέφτει
θύμα βίας: Ένας αστυνομικός τον πιάνει από τον λαιμό, τον ρίχνει κάτω, του
βάζει γόνατο στο λαιμό και του σπάει τα πλευρά με γερό χτύπημα. Από το
νοσοκομείο, με κάταγμα και πονοκέφαλο, δηλώνει: “Μεγάλη απερισκεψία του
αστυνομικού”.
Απερισκεψία; Όχι βία, όχι κατάχρηση εξουσίας; Ο κομματικός πατριωτισμός τυφλώνει: Ψήφιζε ΝΔ με δύο χέρια, τώρα
υπερασπίζεται και τους μπάτσους που τον λιντσάρισαν. Οι αγρότες
φωνάζουν για δικαιοσύνη, αλλά αυτός βλέπει “ατύχημα”. Κλασική ιστορία: Η εξουσία χτυπάει, και οι “δικοί της” το
βαφτίζουν “λάθος”. Πόσο μακριά μπορεί να σε πάει η
κομματική τύφλωση;
Από δω και πέρα, τα πράγματα ξεκαθαρίζουν: Η ΝΔ χτίζει
υπουργεία πάνω σε ψέματα, οι εξεταστικές γίνονται θέατρο, και η αστυνομία –
πιστή φύλακας του συστήματος – σπάει πλευρά σε όποιον διαμαρτύρεται.
Ο κομματικός πατριωτισμός οδηγεί στο νοσοκομείο – η ταξική
συνείδηση, στους δρόμους.
Και η είδηση προέκυψε από την
διεξαγωγή της δίκης που γίνεται αυτές τις μέρες για το τεράστιο σκάνδαλο των
υποκλοπών. Συγκεκριμένα τα όσα κατέθεσε στην εξεταστική
επιτροπή της Βουλής για τις υποκλοπές, με την ιδιότητα του διαχειριστή της
εταιρείας Krikel ο Σταμάτης Τρίμπαλης τώρα
τα ομολόγησε καταθέτοντας σαν μάρτυρας στο δικαστήριο.
Οι αναφορές που έκανε στην κατάθεσή του, ο Τρίμπαλης, ένα
μέρος απ’ αυτές τις αναφέρει η παρουσιάστρια του Mega στην εκπομπή της, παραπέμπουν σε κανονικά σε λειτουργία μαφιόζικης οργάνωσης.
Βλέπω ότι κάποιοι – αρκετοί – οδηγούνται σε εντελώς εσφαλμένα
συμπεράσματα από την εύνοια που φαίνεται να δείχνει η Θεά Τύχη σε στελέχη του
κυβερνώντος κόμματος. Στο πλαίσιο της γενικότερης δυσπιστίας που υπάρχει πλέον
για το κάθε τι και της πανταχού παρούσας συνωμοσιολογίας, ορισμένοι νομίζουν
ότι ανακάλυψαν νέο σκάνδαλο κι
ότι το να φέρεται κάποιος να κερδίζει κατ’ επανάληψη σημαντικά ποσά σε λαχεία,
τζόκερ και παρόμοια παιχνίδια είναι απόδειξη ότι τα παιχνίδια είναι στημένα.
Αυτό δεν ισχύει σε καμία περίπτωση. Τα παιχνίδια φυσικά και
δεν είναι στημένα. Κατ’ αρχάς, ο περισσότερος κόσμος κατανοεί με εντελώς λάθος
τρόπο τη θεωρία των πιθανοτήτων. Ασφαλώς οι πιθανότητες να κερδίσει κάποιος το
Τζόκερ είναι απειροελάχιστες. Για την ακρίβεια είναι {45!/[5! x (45-5)!]}*[20!/(1!*19!)],
δηλαδή χοντρικά μία στα εικοσιτεσσεράμιση εκατομμύρια, όπως μου εξήγησε ο φίλος
μου που είναι και ερασιτέχνης μαθηματικός.
Για να κερδίσεις δύο φορές υψώνεις αυτόν τον αριθμό στο
τετράγωνο και για να κερδίσεις τρεις φορές στον κύβο. Αυτό μας δίνει μια
αστρονομικά μικρή πιθανότητα να συμβεί. Αστρονομικά μικρή, αλλά υπαρκτή. Η
οποία προφανώς αυξάνεται όταν έχεις κάποια σχέση με τον Κυριάκο Μητσοτάκη που όλοι ξέρουμε ότι είναι
γουρλής.
Η σύγκρουση
Βελόπουλου – Γεωργιάδη στη Βουλή αποκάλυψε κάτι πολύ βαθύτερο από μια απλή
πολιτική αντιπαράθεση. Ξεγύμνωσε για ακόμη μία φορά τη βρώμικη καρδιά του
ελληνικού πολιτικού συστήματος, εκεί όπου η «αριστεία» γίνεται ανέκδοτο, η
«θεσμικότητα» διαλύεται και ο δημόσιος λόγος μετατρέπεται σε ξεκαθάρισμα
λογαριασμών.
Ο Βελόπουλος
κατηγόρησε την οικογένεια Μητσοτάκη για καταιγίδα διορισμών. Σιγά την
αποκάλυψη, εδώ που τα λέμε. Στην Ελλάδα ζούμε, όχι στη Σουηδία. Η απάντηση
του Άδωνι Γεωργιάδη όμως ήταν αποκαλυπτική του ήθους των εθνοπατέρων
Μπροστά σε όλη τη
Βουλή, ο υπουργός Υγείας, πρώην συνοδοιπόρος του Βελόπουλου στο ΛΑΟΣ, άφησε
να πέσει η μάσκα της πολιτικής ευπρέπειας και να φανεί το πραγματικό ύφος της
εξουσίας:«Αν ανοίξω το στόμα μου, δεν θα τον ξεπλένει ούτε ο
Ιορδάνης», είπε για τον αρχηγό της Ελληνικής Λύσης!
Τέτοια φρασεολογία
δεν είναι «σκληρός πολιτικός λόγος». Είναι ένα λεξιλόγιο που εκφράζει νοοτροπία
υποκόσμου σε παρακμιακά στέκια και όχι ρητορική στον “ναό της Δημοκρατίας“,
τους.
Και κυρίως, είναι η δημόσια ομολογία εθνοπατέρων ότι υπάρχουν πράγματα
που ξέρουν για τους πρώην συντρόφους τους, αλλά τα κρατούν για
ώρα ανάγκης.
Αυτή δεν είναι
πολιτική συμπεριφορά. Είναι ομερτά, συμπεριφορά μαφιόζων.
Από και πέρα. Ο
Βελόπουλος μίλησε για διορισμούς. Και η σχέση της οικογένειας Μητσοτάκη με το
ρουσφέτι δεν είναι εικασία. Είναι ιστορικό γεγονός.
Ο ίδιος ο Κώστας
Μητσοτάκης, με αφοπλιστική άνεση, είχε δηλώσει μπροστά σε κάμερες: «Έκανα τα περισσότερα ρουσφέτια. Διόριζα όσους ήθελα».
Όχι ψίθυροι, όχι διαρροές — δημόσια εξομολόγηση.
Και σήμερα η ΝΔ εμφανίζεται ως κόμμα «αξιοκρατίας». Αν δεν ήταν τόσο προκλητικό, θα ήταν κωμικό.
Το ρουσφέτι δεν είναι μελανό σημείο. Είναι το DNA της οικογενειακής πολιτικής δυναστείας των Μητσοτάκηδων. Κι όσοι παριστάνουν τους έκπληκτους απλώς υποκρίνονται.
(Η Ντόρα ήταν αναμενόμενο και αποδεκτό να υπερασπιστεί από το βήμα της βουλής τις οικογενειακές παραδόσεις).
Το πιο εξοργιστικό στη σύγκρουση Βελόπουλου – Γεωργιάδη δεν είναι οι ύβρεις. Είναι το γεγονός ότι δύο άνθρωποι που πορεύτηκαν μαζί πολιτικά —στο σκοτεινό, ακροδεξιό περιβάλλον του ΛΑΟΣ— σήμερα απειλούν ο ένας τον άλλο με «αποκαλύψεις». (Το πώς “ξελάσπωσε” εντελώς και παραδόθηκε πεντακαθαρήδης στην ελληνική κοινωνία ο αρχηγός τους, από μια σειρά σοβαρότατες κατηγορίες που του είχαν αποδοθεί … απευθυνθείτε στους ταγούς της ανεξάρτητης “δικαιοσύνης” να το πληροφορηθείτε).
Επανερχόμαστε στο θέμα μας. Το ότι αυτά που ακούσαμε από τον Αδωνι, ένα πρωτοκλασάτο στέλεχος της κυβέρνησης, λέγονται πλέον δημόσια, αποδεικνύει ότι το σύστημα δεν νοσεί απλώς, αλλά σαπίζει.
Να πω και κάτι άλλο; Καθόλου δεν με χαλάει,
προσωπικά εμένα, που το κοινοβούλιο τους έχει καταντήσει θεατρική σκηνή για καυγάδες πρώην «κολλητών» που σήμερα ανήκουνε σε διαφορετικές “μαφιόζικες συμμορίες”.
Το δράμα πάντως για όλους μας, είναι, ότι αυτοί οι άνθρωποι νομοθετούν για την Υγεία, την Παιδεία, τα εργασιακά, την οικονομία, για τις ζωές μας δηλαδή. Κι έχουν την απαίτηση εμείς να τους αντιμετωπίζουμε σαν «υπεύθυνους θεσμικούς παράγοντες»…
Ο εισαγγελέας Εφετών Λάρισας Λάμπρος Τσόγκας δεν συμπεριέλαβε στην πρότασή του την τελευταία παράταση της σύμβασης που υπεγράφη σκανδαλωδώς λίγες μέρες μετά (!) την τραγωδία
Γράφουν οι Βασίλης Γαλούπης, Μαρία Παναγιώτου
Eνα από τα πιο κρίσιμα στοιχεία για την περιβόητη σύμβαση 717 αποκρύπτεται από την πρόταση του εισαγγελέα Εφετών Λάρισας, Λάμπρο Τσόγκα.
Αν και προκύπτει σαφώς από τη δικογραφία των 60.000 σελίδων, ο αντικαταστάτης της Σοφίας Αποστολάκη, μητέρας του αδικοχαμένου Βασίλη Καλογήρου, φαίνεται να… ξεχνάει στην πρόταση σχεδόν 1.000 σελίδων του μια παράμετρο-φωτιά: Τη συνολικά 11η παράταση που δόθηκε λίγα 24ωρα μετά την τραγωδία των Τεμπών, όπως είχε αποκαλύψει πρόσφατα η «δημοκρατία».
Ηδη συγγενείς θυμάτων, όπως η Μαρία Καρυστιανού, έχουν εγείρει επισήμως ζητήματα για τη σύνταξη και την πληρότητα της πρότασης, όμως προκύπτουν πλέον και άλλα σοβαρά κενά, που έως τώρα δεν είχαν επισημανθεί. Η δίκη, που θα αρχίσει τον προσεχή Μάρτιο, βάσει της πρότασης Τσόγκα, εγείρει ήδη ερωτήματα κι αμφιβολίες. Πώς είναι δυνατόν ο εισαγγελέας να αγνοήσει ένα τόσο σημαντικό στοιχείο, αφήνοντας την εντύπωση ότι η 717 μπορεί και να ολοκληρώθηκε λίγες ημέρες μετά τους 57 νεκρούς, άρα ήταν θέμα χρόνου να υλοποιηθεί.
Οπως αποκάλυψε η «δημοκρατία» πριν από δυο εβδομάδες, στις 10 Νοεμβρίου, η Κοινοπραξία Τομή ΑΒΕΤΕ – Alstom Transport, που είχε την αποκλειστικότητα εκτέλεσης της σύμβασης 717, έστειλε επιστολή στην ΕΡΓΟΣΕ στις 17 Φεβρουαρίου 2023, δηλαδή 11 ημέρες πριν από το «έγκλημα» των Τεμπών, με αίτημα παράτασης της Συμπληρωματικής Σύμβασης Εργασιών (και συνολικά 11ης παράτασης) της συνολικής συμβατικής προθεσμίας περαίωσης του έργου.
Δύο 24ωρα μετά την τραγωδία, συγκεκριμένα στις 2 Μαρτίου 2023, έγινε η εισήγηση για να δοθεί η 11η παράταση προς την Κοινοπραξία από τα στελέχη της ΕΡΓΟΣΕ, υπό τον Δημήτρη Τσοτσορό, μέχρι και τον Σεπτέμβριο 2023. Κάτι που εγκρίθηκε κι επίσημα με υπογραφές στις 17 Μαρτίου 2023. Για την ιστορία, η 1η παράταση δόθηκε από το Δ.Σ. της ΕΡΓΟΣΕ στις 7 Ιουνίου 2016, ακολούθησαν ακόμα εννιά, με τη 10η στις 7 Δεκεμβρίου 2022 -έως και τις 19 Μαρτίου 2023-, για να αποφασιστεί μετά τα Τέμπη, στις 2 και 17 Μαρτίου 2023, ότι οι συμβατικές προθεσμίες μπορούν να παραταθούν έως στις 19 Σεπτεμβρίου 2023.
Η εξέλιξη υλοποίησης της 717 παρακολουθήθηκε πια στενά για όλο το επόμενο διάστημα, ενώ γρήγορα μπήκε και στο στόχαστρο της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας. Ωστόσο, ο Λάμπρος Τσόγκας, εν έτει 2025 πια, «ξέχασε» αυτή την παράμετρο της παράτασης από την πρότασή του. Κάτι που ακούγεται τουλάχιστον περίεργο. Θυμίζουμε ότι στις 18 Μαρτίου 2025 η τότε εισαγγελέας Αρείου Πάγου, Γεωργία Αδειλίνη, αφαίρεσε αιφνιδίως και αναιτιολόγητα την υπόθεση των Τεμπών από την εισαγγελέα Εφετών Λάρισας Σοφία Αποστολάκη, μητέρα του αδικοχαμένου Βασίλη Καλογήρου. Δίχως, μάλιστα, η ίδια η Καλογήρου να έχει υποβάλει σχετικό αίτημα. Η Αδειλίνη διόρισε για την ολοκλήρωση της κύριας ανάκρισης τον αντιεισαγγελέα Εφετών Λάρισας, Λάμπρο Τσόγκα.
Στις 15 Σεπτεμβρίου ο Τσόγκας υπέβαλε την πρότασή του σε χρόνο ρεκόρ, μόλις μια εβδομάδα αφότου παρέλαβε την ογκωδέστατη δικογραφία, προκαλώντας τα ερωτήματα συγγενών. Ωστόσο, η πρόταση του αρμόδιου εισαγγελέα δημιουργεί την εντύπωση ότι η σύμβαση 717 «σταματάει», αν όχι ολοκληρώνεται, με τη 10η παράταση, στις 19 Μαρτίου 2023.
Συγκεκριμένα αναφέρεται: «Κατόπιν, β) με το υπ’ αριθμ. πρωτ. ΕΡΓΟΣΕ 5845/22/176-2022 έγγραφό της η ανάδοχος κοινοπραξία υπέβαλε αίτημα για παράτασης της Συνολικής Συμβατικής Προθεσμίας της 7ης αποκλειστικής προθεσμίας και της Συνολικής Προθεσμίας της 1ης ΣΣΕ κατά επτά (7) μήνες (έως τις 19-2-2023) και γ) με το υπ’ αριθμ. πρωτ. ΕΡΓΟΣΕ 8592/22/16-9-2022 έγγραφό της υπέβαλε αίτημα για παράταση της συνολικής συμβατικής προθεσμίας, της 7ης αποκλειστικής προθεσμίας Α.Π. και της Συνολικής Προθεσμίας της 1ης ΣΣΕ οκτώ (8) μήνες,
έως τις 19-3-2023, οπότε και μετά από σχετική εισήγηση (υπ’ αριθμ. πρωτ. Οικ. 11444/22/5-12-2022) εκδόθηκε η υπ’ αριθμ. 4301/22/7-12-2022 απόφαση του Δ.Σ. της ΕΡΓΟΣΕ Α.Ε., με την οποία παρατάθηκαν η συνολική προθεσμία, η προθεσμία της 7ης αποκλειστικής και η συνολική προθεσμία της 1ης ΣΣΕ, σύμφωνα με τα ανωτέρω, υπό β’ και γ’, αιτήματα της αναδόχου κοινοπραξίας, μέχρι τις 19-3-2023, με κύρια πλέον αιτία την επίκληση της καθυστέρησης της παράδοσης υλικών/τεχνικού εξοπλισμού του έργου από προμηθευτές συνεπεία της πανδημίας του κορονοϊού (σελ. 7-8 εισήγησης)».
Και καταλήγει ο εισαγγελέας, προκαλώντας τη βάσιμη υπόθεση, αν όχι βεβαιότητα, περί ολοκλήρωσης της σύμβασης τον Μάρτιο 2023, κάτι που ουδέποτε συνέβη βέβαια: «Με τον τρόπο αυτό, στον χρόνο της ιδιαίτερα σημαντικής χρονικής καθυστέρησης της υλοποίησης -εκτέλεσης- ολοκλήρωσης του έργου της σύμβασης 717/14, συνεπεία των ως άνω παρατάσεών της (αναλυτικά υπό αριθμούς 1 έως 6), προστέθηκε και το ανωτέρω διάστημα μέχρι και τις 19-3-2023, δηλαδή ο χρόνος παράτασης για την ολοκλήρωση του έργου εκτάθηκε σε χρόνο πέραν εκείνου του κατωτέρω περιγραφόμενου σιδηροδρομικού δυστυχήματος (28-2-2023)».
Κορυφαίο πρόσωπο του δημόσιου βίου μού περιέγραφε πρόσφατα πώς γίνεται το ξέπλυμα μαύρου χρήματος μέσω λαχείων σε μία βαλκανική χώρα.
Οι ενδιαφερόμενοι ζητούν από τους εκεί ιδιοκτήτες πρακτορείων λαχείων Προ-Πο, Τζόκερ, ξυστό ή ό,τι άλλο να τους ενημερώνουν για τις κληρώσεις και ειδικά για την περίπτωση που κάποιος παίκτης κερδίσει ένα μεγάλο ποσό. Τότε ζητούν τη διεύθυνση κατοικίας του, το όνομά του και το επώνυμό του.
Τον εντοπίζουν, του κλείνουν ραντεβού και του κάνουν την εξής ενδιαφέρουσα προσφορά: «Σου δίνω το σύνολο του ποσού που κέρδισες σε μετρητά μαζί με ένα δώρο ως πανωτόκι και πρέπει να το αποδεχτείς γιατί σε συμφέρει.
Και το ποσό θα κερδίσεις εις ολόκληρον, και τόκο θα πάρεις, και από τον φόρο απαλλάσσεσαι και κανείς από τον περίγυρό σου δεν μαθαίνει ότι έγινες πλούσιος.
Το αντάλλαγμα είναι να μου δώσεις το λαχείο, το ξυστό ή το δελτίο του Τζόκερ που κέρδισες.
«Αυτή», όπως μου είπε ο κορυφαίος του δημόσιου βίου, «είναι μία συνήθης πρακτική ασπρίσματος μαύρων χρημάτων σε χώρα της Βαλκανικής», την οποία αρνήθηκε να μου κατονομάσει.
Θα μπορούσε να είναι η Ελλάδα, αλλά δεν είναι απαραιτήτως αυτή.
Στην Ελλάδα μέχρι τώρα γνωρίζουμε εγκύρως ότι αυτές οι δουλειές γίνονται μέσω εστιατορίων που ανοίγουν και κλείνουν, μέσω ηλεκτρονικών πυλών κρατήσεων εισιτηρίων, όπου γίνονται εικονικά sold-outs σε διάφορες παραστάσεις, κάποτε μέσω της ιχθυόσκαλας, πιθανόν και μέσω του ποδοσφαίρου.
Αλλά για λαχεία μέχρι στιγμής δεν είχαμε ακούσει την τελευταία δεκαετία.
Στη δεκαετία του 2000 με δελτία του ξυστό, ναι, είχαν εμπλακεί επώνυμοι οπαδοί ποδοσφαιρικών ομάδων, παράγοντες, κάποιοι βουλευτές, μέχρι εκεί.
Είχε κατατεθεί αυτό και σε μία επιτροπή της Βουλής, αλλά δεν υπήρξε καμία συνέχεια.
Πρώτη φορά ακούμε για λαχεία περιέργως σε μία εξεταστική επιτροπή που διερευνά το σκάνδαλο των παράνομων αγροτικών επιδοτήσεων μέσω του ΟΠΕΚΕΠΕ.
Εκεί εμφανίστηκε την προηγούμενη βδομάδα με το πρόσωπό του, προς τιμήν του, αγρότης, το όνομα του οποίου αναφέρεται μέσα στο πόρισμα της Ευρωπαϊκής Εισαγγελίας για τυχόν συμμετοχή σε εγκληματική οργάνωση, αλλά μέχρι στιγμής δεν του έχουν απαγγελθεί κατηγορίες.
Ήταν άνετος μέχρι τη στιγμή που βουλευτές της αντιπολίτευσης τον ρώτησαν αν η θυγατέρα του έχει κερδίσει τρεις φορές το λαχείο και πώς εξηγείται.
Η αντίδρασή του δεν ήταν φυσιολογική, φάνηκε να αιφνιδιάστηκε και να εκνευρίστηκε.
Αντί να απαντήσει ότι το ερώτημα είναι εντελώς άσχετο με την υπόθεση με την οποία τον έχουν καλέσει και εμπίπτει στα προσωπικά του δεδομένα, εκείνος με το βλέμμα θυμωμένο τους είπε ότι δεν είναι δική τους δουλειά να ρωτούν γι’ αυτό.
Στην ουσία αρνήθηκε να απαντήσει.
Το περιστατικό θα μπορούσε να περάσει και απαρατήρητο, αν στην κατάθεσή της ενώπιον της εξεταστικής επιτροπής πολιτεύτρια της Νέας Δημοκρατίας, η οποία ελέγχεται μαζί με τον σύζυγό της από την ανεξάρτητη Αρχή για το ξέπλυμα βρόμικου χρήματος, δεν απαντούσε ακριβώς το ίδιο: δικαιολόγησε χρήματα που έχει σε καταθέσεις της με το επιχείρημα ότι κέρδισε κάποτε το Τζόκερ, αλλά δεν θυμόταν πότε κέρδισε το Τζόκερ.
Οι άνθρωποι σπανίως ξεχνούν τέτοιες πληροφορίες που αλλάζουν τη ζωή τους, αλλά η πολιτεύτρια είπε ότι δεν θυμόταν.
Να μην την αδικούμε, μπορεί και να ήταν τυχερή.
Θεωρούμε όμως ότι οι απλοί πολίτες έχουν αρχίσει και εξάγουν τα συμπεράσματά τους.
Διότι τι σύμπτωση,
την ώρα που εμπλεκόμενοι στο σκάνδαλο του ΟΠΕΚΕΠΕ πηγαίνουν μάρτυρες στην εξεταστική επιτροπή και ο ένας πίσω από τον άλλον λέει την ίδια κασέτα για το λαχείο, σε μια άλλη δίκη που διεξάγεται για τις υποκλοπές άλλοι μάρτυρες εμφανίζονται και λένε ότι εμφανίστηκαν στην επιτροπή θεσμών της Βουλής πριν από μερικά χρόνια έχοντας στη διάθεσή τους σκονάκι με έτοιμες τις ερωτήσεις και τις απαντήσεις;
Είπαν ψέματα καθ’ υπόδειξιν. Για τις υποκλοπές.
Η οσμή του στημένου πλέον κυριαρχεί στον δημόσιο βίο.
Και το χειρότερο απ’ όλα για κάποιους είναι πως γίνεται ευρέως αντιληπτό ότι οι καταγγελλόμενοι και κατηγορούμενοι μετατρέπονται σε καταγγέλλοντες και κατηγόρους.
Ο κύβος ερρίφθη και ανοίγει ο δρόμος για αυτό που επιθυμούσε η κυβέρνηση εδώ και δύο χρόνια, να προχωρήσει σε απευθείας αναθέσεων μεγάλων έργων για την αντιμετώπιση της λειψυδρίας. Η Ρυθμιστική Αρχή Αποβλήτων, Ενέργειας και Υδάτων, μετά από πιέσεις και χωρίς επίσημες ανακοινώσεις, έδωσε θετική γνωμοδότηση προκειμένου να κηρυχθεί η Αττική σε καθεστώς εκτάκτου ανάγκης, όπως συνέβη και στις περιπτώσεις της Λέρου και της Πάτμου. Πρακτικά, η γνωμοδότηση της ΡΑΑΕΥ, έρχεται να ανοίξει τον δρόμο στην κυβέρνηση για να επικαλεστεί την έκτακτη ανάγκη προκειμένου να μοιράσει χρήμα με fast track διαδικασίες για την πραγματοποίηση έργων, παρά το γεγονός ότι η κατάσταση για την Αττική με τα μειωμένα αποθέματα στους ταμιευτήρες έχει καταγραφεί εδώ και καιρό. Παράλληλα, δίνει στην κυβέρνηση και το επιχείρημα πως θα πραγματοποιηθούν έργα άμεσα προκειμένου να μην υπάρξουν περιοριστικά μέτρα ή αύξηση των τιμών. Το σχέδιο «Εύρυτος» Όσον αφορά στο σχέδιο αντιμετώπισης, αυτό φέρει την ονομασία «Εύρυτος» που είχε ήδη αποκαλυφθεί τον περασμένο μήνα στην φιέστα για τα 100 χρόνια της ΕΥΔΑΠ. Ανάμεσα σε άλλα περιλαμβάνει μεταφορά νερού από τους ποταμούς Κρικελιώτη και Καρπενησιώτη, ενώ για την υλοποίηση του έργου θα κατασκευαστούν δύο σήραγγες 20 χιλιομέτρων η μία για τη μεταφορά του νερού στον Εύηνο και όχι στη λίμνη των Κρεμαστών που καταλήγει τώρα. Ο προϋπολογισμός του έργου ξεπερνά τα 500 εκατομμύρια ευρώ. Οι περιπτώσεις της Λέρου και της Πάτμου Η γνωμοδότηση ακολουθεί τις αντίστοιχες που έγιναν για τα νησιά της Λέρου και της Πάτμου που είναι αντιμέτωπα με σοβαρό πρόβλημα λειψυδρίας. Για το συγκεκριμένο θέμα, εξάλλου, είχε τοποθετηθεί, χθες, μέσω του ΑΠΕ -ΜΠΕ ο γενικός γραμματέας φυσικού περιβάλλοντος και υδάτινων πόρων του ΥΠΕΝ, Πέτρος Βαρελίδης. Όπως εξήγησε αυτό σημαίνει πρακτικά ότι,
δίνεται η δυνατότητα στους δήμους των δύο νησιών να αποδεσμεύσουν άμεσα κονδύλια από το Πρόγραμμα Δημοσίων Επενδύσεων για να προχωρήσουν σε έργα ενίσχυσης των υδατικών αποθεμάτων μέσω αφαλατώσεως και άλλων αναγκαίων δράσεων και έργων.
Εντάσεις και ενστάσεις σε Εύβοια, Αχαΐα, Αργολίδα, αλλά και στην Κρήτη, όπου καταγγέλλονται, μεταξύ άλλων, παρατυπίες και «λαθροχειρίες», κυρίως στις ηλεκτρονικές εγγραφές μελών και στον τρόπο που έγινε η ψηφοφορία
Του Ανδρέα Καψαμπέλη
Σοβαρέςεντάσεις, αλλά και ενστάσεις και καταγγελίες για λαθροχειρίες και νοθεία -μέσω και της ηλεκτρονικής ψηφοφορίας- σκιάζουν τις εσωκομματικές εκλογές που διεξήχθησαν την Κυριακή στη Ν.Δ. Ήδη σε αρκετές περιοχές τα μαχαίρια βγήκαν δημοσίως…
Στην Εύβοια, όπου νέος πρόεδρος αναδείχθηκε ο Παν. Μάλλιος, τα αποτελέσματα τελούν επισήμως υπό αμφισβήτηση. Η τοπική εφορευτική επιτροπή, που συνεδρίασε μέχρι τα ξημερώματα της Τρίτης, έκανε ομόφωνα δεκτή την ένσταση που είχε καταθέσει ο έτερος διεκδικητής Μιχ. Καλαβρής προτού ακόμη κλείσουν οι κάλπες…
Ο Καλαβρής καταγγέλλει ότι το βράδυ της Κυριακής τα ψηφοδέλτια μεταφέρθηκαν σε ανοικτές σακούλες απορριμμάτων από την Περιφερειακή Ενότητα στα κομματικά γραφεία προτού ολοκληρωθεί η καταμέτρηση των σταυρών. Και, όπως υποστηρίζει, στη συνέχεια διαπιστώθηκε έλλειψη 41 ψηφοδελτίων σε σχέση με την αρχική καταμέτρηση στη Χαλκίδα. Η διαφορά; 78 ψήφοι.
Τον τελευταίο λόγο για την επανάληψη των εκλογών έχει τώρα η Κεντρική Εφορευτική Επιτροπή, στην οποία έχει τοποθετηθεί πρόεδρος η Ελίζα Βόζεμπεργκ. Στην περιοχή επικρατεί, πάντως, χαμός, καθώς ο επικρατής ήταν και ο «εκλεκτός» της οδού Πειραιώς…
Πολεμικό είναι το τοπίο και στην Αχαΐα. Ο Γεράσιμος Κατσιγιάννης επικράτησε οριακά, με ισχυρή στήριξη και πριμοδότηση από τον στενό συνεργάτη του πρωθυπουργού Μιχ. Μπεκίρη, απέναντι στον μέχρι τώρα πρόεδρο της νομαρχιακής επιτροπής -και παλαιό φίλο του Αντ. Σαμαρά- Αντώνη Κουνάβη…
Η πλευρά Κουνάβη καταγγέλλει παρατυπίες και «λαθροχειρίες» κυρίως στις ηλεκτρονικές εγγραφές μελών και στον τρόπο που έγινε η ψηφοφορία, κάνοντας λόγο για αλλοίωση του αποτελέσματος. Η διαφορά ήταν μόλις 43 ψήφοι (5.218, έναντι 5.175). Ο ίδιος έχει καταθέσει ένσταση, απειλεί, επίσης, με νομικές ενέργειες, ενώ έχει ήδη απευθυνθεί στο υπουργείο Ψηφιακής Διακυβέρνησης, που εποπτεύει -μέσω ειδικού φορέα- τις ηλεκτρονικές ψηφοφορίες!
Αντίστοιχη ένταση καταγράφεται και στην Αργολίδα, όπου εξελέγη ο Παν. Ζαχαρίας. Ο αντίπαλός του, Ανδρέας Σαρρής, κάνει λόγο για «διπλές ψήφους», «στημένες εφορευτικές επιτροπές» και «ελλιπείς εκλογικούς καταλόγους». Θέτει μάλιστα ζήτημα επιστροφής χρημάτων «σε όσους πλήρωσαν μόνοι τους την εγγραφή χωρίς χορηγό». Κατά τον ίδιο,
οι πρακτικές αυτές «αλλοίωσαν το αποτέλεσμα και δεν τιμούν την πολιτική σκηνή»…
Πυρά ακούγονται και στην Κρήτη, ειδικά στο Λασίθι, όπου δεν στήθηκαν -όπως και σε άλλες περιοχές- κάλπες για τη νομαρχιακή, λόγω μοναδικού υποψηφίου. Παλαιό κομματικό στέλεχος επιτίθεται ανοιχτά στον βουλευτή και αντιπρόεδρο της Βουλής Γιάννη Πλακιωτάκη, κατηγορώντας τον για «απόλυτο έλεγχο» των οργανώσεων. Και, όπως υποστηρίζει, η μη διεξαγωγή εκλογών δεν είναι διαδικαστικό ζήτημα, αλλά αποτέλεσμα μηχανισμού ελέγχου: «Δεν γίνεται σε κανέναν νομό να μη βρίσκεται ένας άνθρωπος παραπάνω που να θέλει να συμμετέχει, εκτός αν κάποιοι φροντίζουν ώστε να μη βρίσκεται». Και καταλήγει: «Ποιος σοβαρός άνθρωπος θα μπλέξει σε αυτό το καθεστώς; Δεν θα μπλέξει κανείς με τα πίτουρα»…
Δεν τον έπιασε καμιά ξαφνική έξαρση κοινωνικής ευαισθησίας τον κ. Μητσοτάκη για να αρχίσει τα «θα», τη σύγχρονη παροχολογία, τις εξαγγελίες περί χιλιάδων νέων διορισμών και την επίσπευση της καταβολής των 250 ευρώ στους συνταξιούχους — έστω κι αν σημαντικές κατηγορίες από αυτούς δεν πρόκειται να δουν ούτε σεντ να πιστώνεται στους λογαριασμούς τους...
Πριν από λίγες ημέρες, εμφανώς αγχωμένος αλλά επιχειρώντας να το παίξει αυτάρεσκος, κομπορρημονούσε μπροστά στους βουλευτές του στο εντευκτήριο της Βουλής, όπου τους είχε μαζέψει για να δώσει την παράστασή του. Εκεί υποστήριξε ότι τα ποσοστά της ΝΔ τάχα παραμένουν σταθερά και δεν υποχωρούν — σε αντίθεση, όπως είπε, με άλλα κόμματα.
«Η δική μας βελόνα δεν έχει κινηθεί τον τελευταίο χρόνο, κάτι που δεν το θεωρώ απαραίτητα κακό. Εμείς τα του οίκου μας», απάντησε όταν ρωτήθηκε για την ατάκα του Π. Γερουλάνου περί «βελόνας» του ΠΑΣΟΚ που έχει κολλήσει. «Τι να πω για τις βελόνες;», συμπλήρωσε, λες και το πρόβλημα είναι το… μέτρο σύγκρισης και όχι η δική του φθορά.
Ωστόσο και σε αυτό αποδείχθηκε ανειλικρινής και παραπλανητικός. Πέρα από τα ποιοτικά στοιχεία που εδώ και μήνες είναι συντριπτικά εις βάρος της κυβέρνησης σε όλους τους επιμέρους τομείς, μια απλή σύγκριση με την περσινή εικόνα, όσον αφορά την πρόθεση ψήφου, αποκαλύπτει την πραγματικότητα: η πτώση των γαλάζιων ποσοστών δεν έχει απλώς ξεκινήσει — έχει βάθος και συνεχίζεται.
Ακριβώς πριν από ένα χρόνο, ο μέσος όρος των δημοσκοπήσεων εμφάνιζε τη ΝΔ -μετά από μια παρατεταμένη βουτιά- περίπου στο 26% στην πρόθεση ψήφου και πάντως σταθερά πάνω από το κρίσιμο 25% για το μπόνους των βουλευτικών εδρών. Υπήρχε δε και εταιρεία που την έβαζε στο 27–28%, ενώ στην τελική εκτίμηση ψήφου ξεπερνούσε άνετα το 30% των ευρωεκλογών...
Φέτος, όμως, οι ίδιες ακριβώς εταιρείες καταγράφουν το αντίθετο: η περίφημη «βελόνα» της ΝΔ δεν κουνιέται προς τα πάνω, αλλά —ξανά— προς τα κάτω. Στις εννέα δημοσκοπήσεις που δημοσιεύτηκαν μέσα στον Νοέμβριο, ο μέσος όρος είναι 23,3% , σχεδόν δυόμιση μονάδες κάτω σε σχέση με την περσινή περίοδο. Μία μάλιστα κατέγραψε τους γαλάζιους στο 21%, οριακά πάνω από το -ακόμη πιο καταστροφικό- φράγμα του 20%, νούμερο που μέχρι πριν λίγους μήνες θα θεωρούνταν αδιανόητο για το κυβερνών κόμμα.
Κάπως έτσι, η αγωνία του κ. Μητσοτάκη μετατρέπεται σε εμφανή πανικό. Η χρονιά τελειώνει, τα περιθώρια στενεύουν και ο «τεχνοκράτης», όπως αρέσκεται να αυτοπροσδιορίζεται (παράλληλα με το ότι είναι… πολιτικός), βλέπει ότι οι επιδόσεις του δεν δικαιώνουν το “συμβόλαιο” που έχει ο ίδιος, όπως λέει, υπογράψει...
Κι αν η νέα χρονιά μπει —όπως είναι και το πιθανότερο— χωρίς ίχνος βελτίωσης,
η νομοτελειακή πορεία θα είναι μία: ακόμη πιο κάτω...
Μια επίσημη διαπίστωση που καταρρίπτει κάθε επιχειρούμενη
πλασματική εικόνα της κυβέρνησης Μητσοτάκη
Σε μια εποχή όπου η κυβέρνηση και τα παπαγαλάκια της στα ΜΜΕ
προσπαθούν απεγνωσμένα να πείσουν τον λαό ότι η Ελλάδα «ανθεί» και
«ανακάμπτει», τα επίσημα στοιχεία της Eurostat έρχονται να ρίξουν φως στην
πικρή αλήθεια: Η χώρα μας βυθίζεται όλο και
βαθύτερα στη φτώχεια και την κοινωνική εξαθλίωση. Σύμφωνα με τα πιο πρόσφατα
δεδομένα της Ευρωπαϊκής Στατιστικής Υπηρεσίας, το πραγματικό κατά κεφαλήν
εισόδημα των νοικοκυριών στην Ελλάδα μειώθηκε κατά 5% από το 2004 έως το 2024,
ενώ σε όλες τις άλλες χώρες της ΕΕ καταγράφηκε αύξηση – με μέσο όρο 22% για την
Ευρωπαϊκή Ένωση.
Αυτή η τραγική εικόνα δεν είναι απλώς ένας αριθμός σε ένα
γράφημα. Είναι η απόδειξη της αποτυχίας των νεοφιλελεύθερων πολιτικών που
εφαρμόστηκαν εδώ και δύο δεκαετίες: τα μνημόνια, οι περικοπές μισθών και συντάξεων,
η ιδιωτικοποίηση των πάντων, η υποταγή στην τρόικα και η αδιάκοπη εκμετάλλευση
της εργατικής τάξης από τα μονοπώλια και τις πολυεθνικές. Μόνο η Ελλάδα και η Ιταλία ξεχωρίζουν ως οι μοναδικές εξαιρέσεις
στην ευρωπαϊκή «ανάπτυξη», με μείωση -4% για την Ιταλία, ενώ χώρες όπως η
Ρουμανία είδαν άλμα 134%, η Λιθουανία 95% και η Πολωνία 91%.
Ακόμη και οι «φτωχότερες» χώρες της ΕΕ, όπως η Βουλγαρία ή η
Λετονία, κατάφεραν να αυξήσουν τα εισοδήματα των πολιτών τους, χάρη σε
κοινωνικές πολιτικές και επενδύσεις σε ανθρώπινο δυναμικό – όχι σε ατελείωτες
φοροελαφρύνσεις για τους πλούσιους.
Η πλασματική εικόνα που προσπαθούν να φτιάξουν, με στατιστικά
«μαγειρέματα» καταρρίπτεται από την ίδια την Eurostat. Πώς να δικαιολογήσεις
μια μείωση 5% όταν η ΕΕ αυξάνεται κατά 22%; Με ψέματα και προπαγάνδα, φυσικά.
Σε μια εποχή όπου η πολιτική διαφθορά και η ατιμωρησία
των ισχυρών έχουν γίνει καθημερινότητα, το βιβλίο του Αλέξη Τσίπρα “Ιθάκη”
έρχεται να θυμίσει –με τον πιο πικρό τρόπο– πόσο εύκολα η αυτοαποκαλούμενη
αριστερά μπορεί να γίνει συνένοχη στο σύστημα που υποτίθεται ότι πολεμά. Ο
Κώστας Βαξεβάνης, θέτει
σε άρθρο του ένα ερώτημα που καίει: Γιατί δύο φορές ο ΣΥΡΙΖΑ, ο ίδιος δηλαδή, έκλεισε το πόθεν έσχες
της οικογένειας Μητσοτάκη; Τη μία μάλιστα ως πρωθυπουργός;
Δύο μέρες τώρα, αυτό το ερώτημα αιωρείται χωρίς απάντηση, σαν
φάντασμα που επιστρέφει να στοιχειώσει τις αυταπάτες μιας “ανανεωμένης”
αριστεράς.
Η “Ιθάκη” του Τσίπρα:
Μεταμέλεια ή λευκή σημαία;
Το βιβλίο του πρώην πρωθυπουργού, που κυκλοφόρησε πρόσφατα,
παρουσιάζεται ως ηρωική οδύσσεια ενός ηγέτη που “έπεσε θύμα” του συστήματος. Κι
όμως, ανάμεσα στις σελίδες του, ο Τσίπρας δεν διστάζει να ρίξει λάσπη σε
παλιούς συντρόφους –από τον Πολάκη και τον Λαφαζάνη μέχρι τον Παππά– ενώ παράλληλα εκφράζει μια “προκλητική δήλωση συγγνώμης” προς τη
Μαρέβα Γκραμπόφσκι, σύζυγο του Κυριάκου Μητσοτάκη.
Περιγράφει την απαίτηση ελέγχου του πόθεν έσχες του
πρωθυπουργικού ζεύγους ως “πεπλανημένη διαδικασία”, αποδίδοντας την ευθύνη στον
ίδιο τον Μητσοτάκη και υποβαθμίζοντας τα πάντα σε “γνωστή επιχειρηματική
δραστηριότητα”. “Δεν υπήρχε πρόβλημα”, λέει ουσιαστικά, “αλλά μια γνωστή
επιχειρηματικότητα”.
Αυτή η “συγνώμη” δεν είναι
απλώς λογοτεχνική φιοριτούρα. Είναι πολιτική δραπέτευση. Ο
Τσίπρας, που κάποτε υποσχόταν “κάθαρση” και “διαφάνεια”, παραδέχεται έμμεσα ότι
η “αριστερά” του παγιδεύτηκε σε “λάθη” υπό πίεση, αγνοώντας τα σοβαρά
προβλήματα: offshore εταιρείες στα νησιά
Κέιμαν, αγορές πολυτελών ακινήτων στο Παρίσι μέσω γαλλικών εταιρειών, και
παραβάσεις νόμων που ο ίδιος ο ΣΥΡΙΖΑ είχε ψηφίσει. Από το
σκεπτικό που διατυπώνει ο εκδότης του Documento προκύπτει ότι αυτά τα λάθη δεν
ήταν τυχαία: ήταν επιλογές συμβιβασμού με το βαθύ κράτος της διαφθοράς.
Υ.Γ: Να αναμένουμε άρθρο του Θανάση
Καρτερού με το οποίο θα προσπαθήσει να απαντήσει στα
γραφόμενα του Κ. Βαξεβάνη;
Ενώ προσδοκούσαν τη στήριξη, δεν την έλαβαν ποτέ λόγω των αυστηρών κριτηρίων
Από τον Σπύρο Φρεμεντίτη*
Πήγαν, είδαν και απήλθαν… Το επίδομα των 250 ευρώ που παρουσιάστηκε ως μία «στήριξη» προς τους ευάλωτους συνταξιούχους εξελίχθηκε τελικά σε ένα μέτρο με πολλαπλές εξαιρέσεις, αυστηρά κριτήρια και κοινωνικές αντιδράσεις.
Χιλιάδες πολίτες, ακόμα και από τις πιο αδύναμες κοινωνικές κατηγορίες, είδαν χθες το απόγευμα τον λογαριασμό τους άδειο, παρότι προσδοκούσαν την ενίσχυση. Τα δεδομένα δείχνουν πως το μέτρο, αντί να λειτουργήσει ως ανάσα, άφησε εκτός περίπου μισό εκατομμύριο ανθρώπους που ζουν με τις χαμηλότερες συντάξεις της χώρας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία του υπουργείου Εργασίας και της ΗΔΙΚΑ, από τους 2.507.298 συνταξιούχους οι 482.243 είναι κάτω των 65 ετών. Παρότι πολλοί από αυτούς λαμβάνουν τις μικρότερες συντάξεις, αποκλείστηκαν πλήρως από το επίδομα λόγω του ηλικιακού «κόφτη» που έθεσε ο νόμος. Σε αυτή την κατηγορία βρίσκονται χήρες, ορφανά, αλλά και γυναίκες με μειωμένες συντάξεις, που πολλές φορές αποτελούν μονογονεϊκές οικογένειες ή φροντίζουν παιδιά χωρίς άλλη στήριξη. Παρά την κοινωνική τους ευαλωτότητα, η Πολιτεία αποφάσισε ότι μόνο η μικρότερη ηλικία τους αρκεί για να στερηθούν την οικονομική ενίσχυση.
Το ηλικιακό όριο, δηλαδή να έχει συμπληρωθεί το 65ο έτος έως τις 31/12/2024, αποτέλεσε από την αρχή το πιο σκληρό και συζητήσιμο κριτήριο. Εκτός έμειναν όσοι συνταξιούχοι κυρίως με χαμηλές συντάξεις εργάζονται έστω και περιστασιακά για να τα βγάλουν πέρα. Το εισόδημα από τη εργασία τους προστέθηκε στο συνολικό ετήσιο και λειτούργησε αποκλειστικά τιμωρητικά, στερώντας από πολλούς χαμηλοσυνταξιούχους το δικαίωμα στο επίδομα!
Στη λίστα των αποκλεισμών μπήκαν και όσοι εισέπραξαν αναδρομικά το 2024, απόφαση που χαρακτηρίστηκε από κοινωνικούς φορείς εντελώς παράλογη. Τα αναδρομικά δεν συνιστούν τακτικό εισόδημα, αλλά είναι χρήματα που καθυστέρησε το κράτος να καταβάλει. Παρ’ όλα αυτά, χρησιμοποιήθηκαν στον υπολογισμό του εισοδήματος ώστε να κοπούν χιλιάδες δικαιούχοι από την ενίσχυση.
Ιδιαίτερη αδικία δημιούργησε και η προϋπόθεση ότι το επίδομα δόθηκε μόνο σε όσους καταβλήθηκε κύρια σύνταξη τον Σεπτέμβριο του 2025. Όχι σε όσους τη δικαιούνταν, αλλά σε όσους πράγματι την έλαβαν. Αυτό σημαίνει πως, αν υπήρξε τεχνικό πρόβλημα, καθυστέρηση ή εκκρεμότητα στον ΕΦΚΑ, ο συνταξιούχος έχασε τα 250 ευρώ χωρίς να φέρει καμία ευθύνη.
*Δικηγόρος – Δημοσιογράφος – Ειδικός για ασφαλιστικά και εργατικά θέματα
Η γνωμοδότηση του Συνηγόρου του Πολίτη για το θέμα
Τι κι αν για το ίδιο θέμα γνωμοδότησε ήδη αρνητικά και ο Συνήγορος του Πολίτη (ΣτΠ) με επιστολή του προς τον υπουργό Οικονομικών Κ. Πιερρακάκη; «Ο Συνήγορος του Πολίτη δέχτηκε αναφορές που κατατέθηκαν διαχρονικά από πολίτες οι οποίοι ζητούσαν τη διαμεσολάβηση της Αρχής διαμαρτυρόμενοι για το γεγονός ότι δεν τους είχαν χορηγηθεί οι έκτακτες οικονομικές ενισχύσεις ευάλωτων συνταξιούχων (ν. 4865/2021 ν. 4917/2022, ν.4997/2022, ν. 5036/2023, ν. 5162/2024), υποστηρίζοντας ότι πληρούσαν όλα τα προβλεπόμενα κριτήρια.
Η Αρχή παρακολούθησε εξαρχής όλη τη διαδικασία θεσμοθέτησης και χορήγησης των παραπάνω οικονομικών ενισχύσεων. Από την εξαντλητική έρευνα και μελέτη του συνόλου των αναφορών αυτών,
τελικά, αναδείχθηκε το πρόβλημα της μη καταβολής των ενισχύσεων σε συνταξιούχους οι οποίοι ήταν δικαιούχοι σύνταξης τους μήνες αναφοράς, για λόγους όμως που δεν οφείλονταν στους ίδιους (καθυστερημένη ανταπόκριση της Διοίκησης ή και για άλλους λόγους), δεν τους είχε καταβληθεί η σύνταξη τους συγκεκριμένους μήνες.
Πρόκειται για ένα πρόβλημα το οποίο έχει ως συνέπεια αριθμός δικαιούχων των ενισχύσεων, προσώπων δηλαδή που πληρούν στην ουσία το σύνολο των θεσμοθετημένων προϋποθέσεων χορήγησής τους, να αποκλείεται, εν πολλοίς αναίτια, από αυτές. Το πρόβλημα στις συγκεκριμένες διατάξεις, και για το οποίο ο Συνήγορος του Πολίτη έχει με διάφορους τρόπους παρέμβει διατυπώνοντας τις θέσεις και προτάσεις του, εντοπίζεται στο γεγονός ότι, σύμφωνα με τις διατάξεις αυτές, δικαιούχοι είναι αυτοί στους οποίους “καταβλήθηκε” ή “έλαβαν” 2, δηλαδή εκταμιεύτηκε η σύνταξη εντός του συγκεκριμένου μήνα αναφοράς, και όχι όσοι τη δικαιούνταν, και τελικά τους χορηγήθηκε, έστω και αναδρομικά.
Έτσι παρατηρείται το φαινόμενο συνταξιούχοι που πληρούν τους ίδιους ακριβώς όρους και προϋποθέσεις να αντιμετωπίζονται διαφορετικά και άνισα, επειδή π.χ. σε κάποιους ο ασφαλιστικός φορέας είχε ήδη καταβάλει εγκαίρως τη σύνταξη, ενώ σε κάποιους άλλους, για οποιονδήποτε λόγο, αν και δικαιούνταν τη σύνταξη και είχαν υποβάλει σχετική αίτηση χορήγησης, αυτή δεν τους είχε καταβληθεί ακόμη ή δεν τους καταβλήθηκε, για οποιαδήποτε άλλη αιτία, πάντα τον συγκεκριμένο μήνα. (…)
Έτι περαιτέρω, να τίθενται σε δυσμενέστερη θέση οι δεύτεροι στους οποίους και η δικαιούμενη σύνταξη καθυστέρησε να καταβληθεί ή διακόπηκε προσωρινά, χωρίς δική τους υπαιτιότητα, και ακριβώς εξαιτίας αυτού του λόγου έχασαν και το προβλεπόμενο στην περίπτωσή τους, ποσό έκτακτης ενίσχυσης. (…)». Δυστυχώς όμως ο Συνήγορος του Πολίτη δεν εισακούστηκε…
Τέσσερις κοινωνικές ομάδες αποκλείστηκαν
«Οι συνταξιούχοι εξακολουθούν να σηκώνουν δυσβάσταχτα βάρη: προσωπική διαφορά, ΕΑΣ, κράτηση 6% υπέρ υγείας, κατάργηση 13ης και 14ης σύνταξης, φτώχεια και υπερφορολόγηση» λέει στη «δημοκρατία» ο καθηγητής Αλέξης Μητρόπουλος, πρόεδρος της ΕΝΥΠΕΚΚ . «Η οικονομική ενίσχυση των 250 ευρώ παρουσιάζεται ως αντίδωρο, με περιορισμούς που προκαλούν εύλογη κοινωνική δυσαρέσκεια».
Στον αποκλεισμό προστέθηκαν επίσης τέσσερις κοινωνικές ομάδες που είχαν λάβει ενίσχυση τα Χριστούγεννα των προηγούμενων ετών αλλά φέτος έμειναν εκτός: μακροχρόνια άνεργοι, μονογονεϊκές οικογένειες, δικαιούχοι ΚΕΑ και επίδομα τέκνων. Ο κοινωνικός αντίκτυπος είναι εμφανής: ομάδες που ζουν κάτω από το όριο της φτώχειας στερήθηκαν μια πολύ μικρή αλλά κρίσιμη ενίσχυση σε μια περίοδο ακρίβειας και πληθωριστικών πιέσεων.
Η «Ιθάκη» θα χρησίμευε, υποτίθεται, στο rebranding του Τσίπρα. Όμως το βιβλίο του μοιάζει σαν μια οδύσσεια αποτυχίας. Ο πρώην πρωθυπουργός εμφανίζεται να είναι ο άνθρωπος που δεν μπορούσε να κάνει τίποτα σωστά. Και το χειρότερο είναι ότι το χέρι που τα γράφει είναι το δικό του, κανενός αντιπάλου του.
Σελίδες επί σελίδων αφιερώνονται στις μη κολακευτικές περιγραφές των διάφορων «συνεργατών-assets» που ο ίδιος επέβαλλε στις κυβερνήσεις του, όμως εξελίχθηκαν σε βαρίδια. Το νόημα είναι προφανώς να δείξει ο Τσίπρας ότι κατά βάση ο ίδιος ήταν ένας ικανός τύπος και πως το μόνο πρόβλημά του ήταν ότι δεν πλαισιωνόταν από ικανή ομάδα.
Στην πραγματικότητα, αυτό που φαίνεται είναι το ακριβώς αντίθετο. Ο ίδιος διόριζε τους υπουργούς, αυτός επέλεγε τους συνεργάτες του. Και σήμερα μας λέει ότι από την πρώτη μέρα διακυβέρνησής του, τον Ιανουάριο του 2015, προσπαθούσε να ηγηθεί ενός κωμικού θιάσου, αποτελούμενου από πολιτικούς «παρατράγουδα» ή απλώς ανεπαρκείς για τα καθήκοντά τους.
Ξαφνικά, ο Βαρουφάκης που ηγήθηκε της οικονομικής πολιτικής της χώρας και των διαπραγματεύσεων «ήταν περισσότερο σελέμπριτι και λιγότερο οικονομολόγος» που ήθελε να έχει «κουπόνια» αντί για το ευρώ, όπως ανακαλύπτει… σήμερα, σχεδόν εμβρόντητος, ο Τσίπρας.
Η Κωνσταντοπούλου, που έγινε πρόεδρος σε μία, ολονύχτια τότε, Βουλή, είναι «αυτοκαταστροφικής αδιαλλαξίας» και «συστηματικά συγκρουσιακή και παρελκυστική».
Και για τον Λαφαζάνη, που θα έμπαινε στο Νομισματοκοπείο ένα βράδυ για να τυπώσει νόμισμα και με την… ανεξάρτητη διπλωματία του έκανε ως υπουργός τεμενάδες στο αφεντικό της Gazprom, ο Τσίπρας είχε «πάντα την απορία αν αντιλαμβάνονταν έστω και στοιχειωδώς την πραγματικότητα».
Στο βιβλίο του το πρώην «παιδί-θαύμα» του ΣΥΡΙΖΑ, που κατάφερε να γίνει πρωθυπουργός, δεν κρύβει ότι έχει ράμματα και για άλλες γούνες. Με τη διαφορά ότι όλοι τους είναι επιλογές Τσίπρα. Ο ίδιος τους εξέθρεψε και τους έβαλε στις κυβερνήσεις του, ακόμα και τον Κασσελάκη έχρισε τελικά διάδοχό του.
Στο βιβλίο είναι τελικά η ηγεσία Τσίπρα που μπαίνει στη ζυγαριά της αξιολόγησης. Ο πρώην πρωθυπουργός παραδέχεται εμμέσως πλην σαφώς ότι ήταν ανίκανος να επιλέξει συνεργάτες σοβαρούς που θα έφεραν σε πέρας τη μάχη για την ελληνική οικονομία στην πιο δύσκολη μεταπολεμική συγκυρία.
Αν αναρωτιέται ο Τσίπρας για ποιον λόγο το rebranding του δεν ενθουσιάζει, είναι ακριβώς επειδή το έργο του έχει αποτιμηθεί. Όχι μόνο από την κοινωνία, αλλά και από την εικόνα του ίδιου του τού κόμματος. Τι άφησε πίσω του ο Τσίπρας; Ένα κόμμα ερείπιο, μια πολυδιασπασμένη και ανυπόληπτη Αριστερά, στελέχη ξεγυμνωμένα και πολλά πολιτικά απομεινάρια που οι περισσότεροι πια δεν βρίσκουν ούτε την ψήφο τους στις κάλπες.
Ακόμα και μπροστά από την ίδρυση ενός νέου κόμματος, που θα απαιτήσει καινούργιους συνεργάτες και πολιτικά στελέχη, ο Τσίπρας δεν απαντά στο ερώτημα πότε ακριβώς κατάλαβε το 2015 ότι οι Λαφαζάνηδες και οι Βαρουφάκηδες δεν του κάνουν.
Γιατί, δηλαδή, άφησε τα πράγματα να φτάσουν στο απροχώρητο με μια βέβαιη συνθηκολόγηση στις Βρυξέλλες και δεν άλλαξε τα προβληματικά στελέχη εν κινήσει; Και εν τέλει, πότε ακριβώς κατάλαβε ότι δεν ηγείται μιας κομματικής παρέας του 4%-5% που οποιαδήποτε ανικανότητα ή σαχλαμάρα καφενειακού τύπου θα έμενε χωρίς συνέπειες περαιτέρω;
Όλα αυτά που περιγράφει στην «Ιθάκη» του ο Τσίπρας συνέβαιναν με πρωταγωνιστές όσους σήμερα χαρακτηρίζει ουσιαστικά ανίκανους και επικίνδυνους να κρατούν το τιμόνι ενός λαού σε μια από τις πιο δραματικές στιγμές στην Ιστορία της χώρας. Η Ελλάδα παζάρευε ακόμα κι από διαφορετικά γεωπολιτικά μπλοκ (Κίνα, Ρωσία) για βοήθεια, κινδύνευε να γυρίσει ασύντακτα στη δραχμή, να μην έχει ούτε καν φάρμακα για τους πολίτες της.
Όταν οποιοσδήποτε πολιτικός γράφει ένα βιβλίο, ειδικά όταν δεν το κάνει ως επίλογο στο τέλος της πολιτικής του καριέρας,
έχει μια συγκεκριμένη στόχευση στο μυαλό του. Στην περίπτωση του Τσίπρα, το ερώτημα είναι τι ακριβώς θέλει τώρα από εμάς. Τι ζητά από τον αναγνώστη;
Τείνει μια χείρα φιλίας; Αν ναι, συχνά το καταφέρνει. Καταφέρνει να δείχνει ένας άνθρωπος συμπαθής, με τις αγωνίες του, τις αδυναμίες, τη ζεστή μακαρονάδα την πρώτη άχαρη ζόρικη μέρα στο Μαξίμου.
Ή μήπως θέλει στο μέλλον να τον ξαναψηφίσει ο κόσμος για πρωθυπουργό; Γιατί, αν αυτό ζητά, δεν προσφέρει ουσιαστικά καμία καινούργια πληροφορία ή σοβαρή αυτοκριτική για τα δύσκολα ή τα αθέατα. Και για όραμα, ούτε λόγος…
Το μόνο που μας λέει ο Τσίπρας ουσιαστικά είναι ότι τώρα έμαθε να παίζει το παιχνίδι καλύτερα. Αλλά οι ψηφοφόροι δεν χρειάζονται κάποιον που απλά έμαθε κι αυτός να παίζει το παιχνίδι. Πρώτον, διότι τέτοιες πολιτικές επιλογές διαθέτει ήδη εν αφθονία, δεν χρειάζεται κι άλλες. Δεύτερον, γιατί οι πολίτες είναι έτσι κι αλλιώς εκτός παιχνιδιού. Το πολιτικό παιχνίδι συμφερόντων δεν είναι το δικό τους παιχνίδι και δεν τους αφορά.
Στο αρχικό του λανσάρισμα ως δυνάμει πρωθυπουργός από το 2012 ο Τσίπρας ντύθηκε με το πασοκικό κοστούμι του Ανδρέα Παπανδρέου. Από πέρυσι, όμως, οι μισές κουβέντες του, το σαλιάρισμα στο συνέδριο-βατερλό της «Καθημερινής» και τώρα το βιβλίο δείχνουν να θέλει να φορέσει ένα άλλο, «λαχανί» κοστούμι. Του Σημίτη! Αυτό, όμως, το έχει προλάβει ήδη ο Κυριάκος, που του πάει και καλύτερα.
Θυσίες για την Ευρώπη ζητούν οι
πολεμοκάπηλοι μαφιόζοι της συμμορίας της ΝΔ.
Δεν προσφέρουν τίποτα, μόνο ζητάνε. Ζήτησαν τους μισθούς και
τις συντάξεις μας. Αφού τα πήραν, τους άνοιξε η όρεξη και τώρα θέλουν τις ζωές
μας.
Σκέφτομαι πόσο διαφορετικοί ήταν οι άρχοντες πριν 32 αιώνες. Ο Αγαμέμνονας θυσίασε την κόρη του, όχι τα παιδιά των άλλων.
Αν και οι ανθρωποθυσίες ήταν πολύ σπάνιες, γίνονταν. Όμως η συγκεκριμένη, που
θυμίζει πολύ τη θυσία του Ισαάκ από τον Αβραάμ, ίσως ήταν συμβολική. Ο
στρατηγός οφείλει να δείξει στους απλούς στρατιώτες πως είναι μαζί τους.
Περνάει τα ίδια και χειρότερα.
Έτσι έκανε και ο Μέγας Αλέξανδρος. Πολεμούσε στην πρώτη
γραμμή. Όταν μάλιστα οι δεισιδαίμονες Μακεδόνες πήγαν να τον εγκαταλείψουν, τους υπενθύμισε πως είχε τα περισσότερα τραύματα από όλους.
Όποιος θέλει πόλεμο, πρέπει να αφιερωθεί σε αυτόν, ακόμα και
εις βάρος της οικογένειας του. Αυτό είναι το μήνυμα της θυσίας της Ιφιγένειας.
Μην ξεχνάτε πως οι περισσότεροι ήταν αγρότες και χρειάζονταν στα χωράφια.
Αν ο Αγαμέμνονας έλεγε να θυσιαστεί το παιδί ενός στρατιώτη
με κλήρο, όπως πρότεινε η Κλυταιμήστρα, δεν θα έμενε κανένας για να πάει μαζί
του στην Τροία.
Οι αρχαίοι ήταν πρακτικοί, όχι κορόιδα. Πολεμούσαν για τη λεία και για να υπερασπιστούν τα σπίτια τους από
επιδρομείς. Όταν ο Αχιλλέας αισθάνθηκε πως τον έριξαν στη
μοιρασιά, δεν πολέμησε. Καθόλου τυχαίο πως η Ιλιάδα βασίστηκε σε αυτό το
θυμό.
Σήμερα οι αρχηγοί είναι στα
μετόπισθεν. Πολλοί από αυτούς τρώνε και πίνουν εις βάρος των στρατιωτών που στέλνουν να
σφαγιαστούν στο μέτωπο.
Κανείς κηφήνας σαν τον Δένδια,
το Μητσοτάκη, το Ζελένσκι κλπ δε θυσιάζει το παιδί του. Κανένας
κίνδυνος, κανένας κόπος. Μόνο τα παιδιά των άλλων
πεθαίνουν. Έχουν βρει το κόλπο της πατρίδας.
Τώρα ο Δένδιας πέρασε στην επόμενη φάση: Δε θα πεθάνετε για την Ελλάδα
αλλά για την Ευρώπη!
Α στο διάολο ρε Δένδια! Ας
τα πάρουμε ένα – ένα.
Την Ευρώπη των Γερμανών που ρήμαξαν την πατρίδας μας; Που μας
επέβαλλαν τα Μνημόνια; Γιατί δεν πάει αυτός να θυσιαστεί; Με όλο του το σόι, να δώσει και
το «καλό παράδειγμα».
Γιατί δεν είναι κορόιδο, ψάχνει για κορόιδα. Κι
αυτά που λένε οι ΑΡΔ και τα τρολ για συμφωνίες κλπ είναι ακριβώς ένα δίχτυ για να ψαρέψουν ηλίθιους.
Όχι κηφήνες μου, δε θα
θυσιαστούμε για κανένα κάθαρμα. Να πάτε εσείς. Στον πόλεμο, στο διάολο, να
πνιγείτε. Εμείς έχουμε δουλειές. Εσείς κοπροσκυλιάζετε και
τρώτε από τα δικά μας. Εμπρός λοιπόν, σας περιμένουν οι «εχθροί»,
που αν μας απάλλασσαν
από καθάρματα, θα ήταν οι καλύτεροι φίλοι μας.vathikokkino.
Το βιβλίο του Τσίπρα, που άρχισε να πουλιέται από σήμερα,
δόθηκε σε δημοσιογράφους από το Σάββατο, ώστε να έχουν προλάβει να το
φυλλομετρήσουν και να βγάλουν κάποια δημοσιεύματα που θα στηρίξουν το
τζέρτζελο. Ο στόχος επιτεύχθηκε. Ολες οι εφημερίδες σήμερα φιλοξενούν και
σχολιάζουν αναφορές του βιβλίου. Και όχι τυχαία, έχουν επιλέξει τα ίδια σημεία:
τις αναφορές του Τσίπρα σε πρώην συνεργάτες του, όπως η Ατσιόγλου και ο
Χαρίτσης, ο Παππάς και ο Πολάκης, με ολίγη και από Κασσελάκη.
Εννοείται πως μέσα απ’ αυτές τις αναφορές ο Τσίπρας επιχειρεί
να αυτοδικαιωθεί. Οι άλλοι ήταν σκάρτοι, αυτός ήταν ο σωστός και αν κάπου
λάθεψε είναι ότι δεν απαλλάχτηκε έγκαιρα απ’ αυτούς. Κι αφού κατάλαβε ότι αυτό
ήταν το λάθος του, έκανε μόνος του το rebranding, χωρίς να έχει όλα αυτά τα
βαρίδια στα πόδια του. Το τελευταίο δεν το γράφει, είναι το… ευκόλως
εννοούμενο.
Απ’ όλα όσα έχουν δει το φως της δημοσιότητας κρατήσαμε τις
αναφορές του στις προτάσεις που έκανε σε Αχτσιόγλου και Χαρίτση, μετά τις δύο
εκλογές του 2023. Ο Χαρίτσης επιβεβαίωσε τα πραγματικά περιστατικά, η
Αχτσιόγλου ακόμα δεν έχει μιλήσει, αλλά είναι σίγουρο πως έτσι έγιναν τα
πράγματα και μ’ αυτήν (άλλο η σάλτσα που βάζει ο Τσίπρας για τις δικές του
προθέσεις και τις προθέσεις των άλλων).
Με την πρώτη κιόλας ματιά φαίνεται μια μακιαβελική
συμπεριφορά, πλήρως αμοραλιστική, με μοναδικό σκοπό να καούν οι άλλοι για να
σωθεί αυτός.
Στις εκλογές του Μάη του 2023 ο ΣΥΡΙΖΑ έχασε από τη ΝΔ, ο
Τσίπρας έχασε από τον Μητσοτάκη με νταμπλ σκορ: ΝΔ 40,79% – ΣΥΡΙΖΑ 20,07%. Τι
έκανε ο Τσίπρας; Φώναξε την Ατσιόγλου και της πρότεινε να την κάνει πρόεδρο της
Κοινοβουλευτικής Ομάδας του ΣΥΡΙΖΑ και στις δεύτερες εκλογές να είναι αυτή
επιφαλής των συνδυασμών του ΣΥΡΙΖΑ και υποψήφια πρωθυπουργός. Ο ίδιος ο Τσίπρας
θα παρέμενε πρόεδρος του κόμματος, γιατί -λέει- για να εκλεγεί νέος πρόεδρος
έπρεπε να γίνει συνέδριο.
Για να μείνει ο ίδιος στο πόστο του προέδρου θυμήθηκε την
κομματική νομιμότητα, αλλά για να βάλει άλλον υποψήφιο πρωθυπουργό αποφάσιζε ο
ίδιος μαζί με τον Μαραντζίδη και τον Καλογήρου. Αμα του έλεγε ναι η Αχτσιόγλου,
θα επέβαλλε την απόφαση στην κεντρική επιτροπή. Οσο για την προεδρία του
ΣΥΡΙΖΑ, ποιος τον εμπόδιζε να παραιτηθεί κι ας συγκαλούνταν αργότερα το
συνέδριο για τον αντικαταστάτη του; Ακόμα και το έκτακτο συνέδριο θα μπορούσαν
να συγκαλέσουν και να το εντάξουν στην προεκλογική τους καμπάνια ως «συνέδριο
μιας νέας εποχής για τον ΣΥΡΙΖΑ».
Η στόχευση του Τσίπρα, όμως, ήταν άλλη: να φορτώσει τη
δεύτερη ήττα στην Αχτσιόγλου και μετά να βγει ο ίδιος, ως πρόεδρος του κόμματος
που έκανε τη.. θυσία και παραμέρισε, και να σαλπίσει την «επανεκκίνηση» του
ΣΥΡΙΖΑ. Τη δεύτερη ήττα δε θα την φορτωνόταν μόνο η Αχτσιόγλου, αλλά και όλα τα
φιλόδοξα στελέχη που ήταν μαζί της (Τζανακόπουλος, Χαρίτσης, Ηλιόπουλος κ.ά.).
Η Αχτσόγλου δεν πάτησε την πεπονόφλουδα που της πέταξε. Και
αυτός έφαγε τη δεύτερη χλαπάτσα, με τη ΝΔ να παραμένει στο ίδιο ποσοστό και τον
ΣΥΡΙΖΑ να πέφτει κι άλλο: 40,76% έναντι 17,83%.
Τότε αναγκαστικά παραιτήθηκε από πρόεδρος. Δεν ήθελε, όμως,
να παραιτηθεί πραγματικά, ήθελε να κρατάει τα ηνία του ΣΥΡΙΖΑ. Επέλεξε (πάλι
έξω από τις κομματικές διαδικασίες) να ορίσει ως διάδοχό του τον Χαρίτση, τον
πλέον άχρωμο από την ομάδα των νέων στελεχών, με την πρόθεση να τον ελέγχει
απόλυτα. Και ο Χαρίτσης αρνήθηκε, γιατί ήταν ευκρινής η πρόθεση του Τσίπρα να
τον χρησιμοποιήσει σαν αχυράνθρωπο.
Τότε ήταν που αποφάσισε να τους συντρίψει, παίζοντας το χαρτί
του Κασσελάκη. Ενός τυχάρπαστου, ενός πολιτικού σούργελου,
που ο ίδιος είχε
εισαγαγάγει από τις ΗΠΑ για να ικανοποιήσει συγκεκριμένα καπιταλιστικά
συμφέροντα με τα οποία είχε αναπτύξει ιδιαίτερες σχέσεις. Ισχυρίζεται ότι
κατάλαβε από την πρώτη στιγμή το ποιόν του Κασσελάκη (σιγά το δύσκολο), αλλά
τήρησε… ουδετερότητα. Ποιος; αυτός που προσπαθούσε να μαγειρέψει μια ελεγχόμενη
από τον ίδιο (μη) διαδοχή, ξαφνικά αποφάσισε να είναι ουδέτερος.
Αυτό που έκανε ήταν ν’ αφήσει τον Κασσελάκη να λέει σε κάθε
πρωινάδικο ότι αυτόν (τον Κασσελάκη) τον έφερε ο Τσίπρας, υπαινισσόμενος πως
έχει την ευχή του και τη στήριξή του. Εδωσε εντολή σ’ εκείνο το κομμάτι του
κομματικού μηχανισμού που έλεγχαν οι δικοί του άνθρωποι να στηρίξει τον
Κασσελάκη. Και το πέτυχε. Ο Κασσελάκης έγινε ο άνθρωπος που έδωσε στον
ετοιμόρροπο ΣΥΡΙΖΑ μια κλωτσιά και τον έσπασε σε τρία κομμάτια.
Ετσι, διαμορφώθηκαν οι όροι για το rebranding του Τσίπρα. Εξω
από τον ΣΥΡΙΖΑ, μόνος του με μερικούς στενούς συνεργάτες, χτίζοντας προσεκτικά
σχέσεις με ισχυρούς καπιταλιστικούς ομίλους που βλέπουν ότι ο Μητσοτάκης
«τελείωσε» και ότι ο Ανδρουλάκης «δεν κάνει το παιδί», και τους άλλοτε
φερέλπιδες συριζαίους, μοιρασμένους σε δυο κόμματα (ΣΥΡΙΖΑ και ΝέΑρ),
τσακισμένους, χωρίς φτερά, να συνωστίζονται στην αυλή του ικετεύοντας για μια
θεσούλα στο μόρφωμα που ετοιμάζει.
Εγγραφο-φωτιά στην Ευρωπαϊκή Εισαγγελία από ομάδα επιστημόνων που εργάζεται στον οργανισμό κάνει λόγο για μεγάλο φαγοπότι με τα κονδύλια του Ταμείου Ανάκαμψης Λερναία Υδρα θυμίζουν οι υποθέσεις σκανδάλων στη χώρα μας. Καθώς μάλιστα αναμένεται από μέρα σε μέρα η νέα δικογραφία για τον ΟΠΕΚΕΠΕ στη Βουλή, η «κυριακάτικη δημοκρατία» φέρνει σήμερα στο φως εικοσασέλιδο ντοκουμέντο, με το οποίο καταγγέλλονται προς την Ευρωπαϊκή Εισαγγελία σημεία και τέρατα και στο Ελληνικό Κτηματολόγιο για διασπάθιση τεράστιων κοινοτικών πόρων από το Ταμείο Ανάκαμψης, δημιουργία εξωθεσμικού παράκεντρου για ψηφοθηρικούς σκοπούς με παράκαμψη των επίσημων διαδικασιών εξυπηρέτησης των πολιτών, πρόσβαση funds και servicers διά της πλαγίας οδού σε «ορφανά» -και όχι μόνο- ακίνητα ανά την Ελλάδα, παράνομη απόκτηση ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων και απευθείας αναθέσεις μεγάλων διαφημιστικών κονδυλίων… Η καταγγελία γίνεται από ομάδα επιστημόνων, εργαζόμενων στους τομείς της Πληροφορικής, της Νομικής, της Τοπογραφίας, της Επίβλεψης Εργων και Ερευνών, αλλά και διοικητικών υπαλλήλων στο Ελληνικό Κτηματολόγιο και αφορά έργα που χρηματοδοτούνται από το Ταμείο Ανάκαμψης. Στο έγγραφο κατονομάζονται (ή τουλάχιστον αναφέρονται) συγκεκριμένοι διαγωνισμοί και προγραμματικές συμβάσεις που, σύμφωνα με τους καταγγέλλοντες, έχουν παρανομίες, όπως έργα ψηφιοποίησης αρχείων υποθηκοφυλακείων, δημιουργίας ηλεκτρονικών μητρώων, πληροφοριακών συστημάτων και υπηρεσιών εξυπηρέτησης πολιτών. Και ζητείται έλεγχος από την Ευρωπαϊκή Επιτροπή για την ορθή χρήση των κονδυλίων του Ταμείου Ανάκαμψης, καθώς και η παρέμβαση των ευρωπαϊκών ελεγκτικών Αρχών. Οι συντάκτες υποστηρίζουν ότι έχουν παραβιαστεί οι ευρωπαϊκοί κανόνες διαφάνειας και ανταγωνισμού και έχουν συντελεστεί «τα αδικήματα τόσο της συνέργειας σε κατάχρηση όσο και της ηθικής αυτουργίας στην κατάχρηση, και σε κακουργηματική απιστία κατά των οικονομικών συμφερόντων της Ε.Ε.». Στο επίκεντρο των καταγγελιών βρίσκεται ο Κωνσταντίνος Κυρανάκης, ο οποίος διετέλεσε υφυπουργός Ψηφιακής Διακυβέρνησης από τον Ιούλιο του 2023 έως τον Μάρτιο του 2025, προτού αναβαθμιστεί από τον Κ. Μητσοτάκη σε αναπληρωτή υπουργό Μεταφορών. Κατονομάζονται επίσης άλλα πέντε πρόσωπα, για τα οποία αναφέρεται ότι «είχαν συγκεκριμένη δομή και ιεραρχία, καταμερισμό ρόλων και ευθύνη, έδρασαν με την ίδια στόχευση και ήταν και είναι σε πλήρη συνεννόηση και συνεργασία μεταξύ τους». Οι τέσσερις εξ αυτών κατονομάζονται ως συνεργάτες του κ. Κυρανάκη, ενώ ο πέμπτος είναι ιδιώτης, επιχειρηματίας, ο οποίος συνδέεται παράλληλα με νυν υπουργό της κυβέρνησης. Aναλυτικές λεπτομέρειες Αφού παρέχονται αναλυτικές λεπτομέρειες για τα πληροφοριακά συστήματα του Κτηματολογίου και τα προβλήματά τους, γίνεται αναφορά στη «δημιουργία του ολοκληρωμένου πληροφοριακού συστήματος και ενιαίων κτηματολογικών υπηρεσιών για τη βελτίωση των ψηφιακών υπηρεσιών του Κτηματολογίου, προϋπολογισμού 4.821.320 ευρώ συν ΦΠΑ, με πρώτο βήμα τη μεταφορά του Βασικού Κέντρου Δεδομένων και του Εφεδρικού Κέντρου Δεδομένων στο κυβερνητικό νέφος G-Cloud». Κατά τους καταγγέλλοντες προς τους Ευρωπαίους εισαγγελείς, «αυτό το έργο πρέπει να αποτελέσει ένα από τα βασικά πεδία της έρευνάς σας, καθώς θεωρούμε ότι σκόπιμα διαπράχθηκε κακοδιαχείριση ευρωπαϊκών κονδυλίων. Θα πρέπει να ελεγχθούν οι απευθείας αναθέσεις, η αναίτια καθυστέρηση και ο ίδιος ο διαγωνισμός, ενώ θα πρέπει να ερωτηθούν ενδελεχώς τα στελέχη Πληροφορικής του Κτηματολογίου, ιδίως όσα παραιτήθηκαν ή οδηγήθηκαν σε παραίτηση». Μέλη της ομάδας συνεργατών του κ. Κυρανάκη κατηγορούνται ότι «ζητούσαν να έχουν, με προφορικές εντολές και αλαζονικό ύφος, πρόσβαση σε εμπιστευτικές πληροφορίες», καθώς και ότι «εγκαταστάθηκαν για λογαριασμό του Κτηματολογίου αρκετές εφαρμογές και πλατφόρμες με νέες, μη λειτουργικότητες», κατά τρόπο όμως που «η εγκατάστασή τους ουσιαστικά από αγνώστους να εγκυμονεί αυτονόητους κινδύνους και για την ασφάλεια της ψηφιακής υποδομής του Κτηματολογίου και για την ασφάλεια των ευαίσθητων προσωπικών δεδομένων που καταχωρίζονται σε αυτό». «Ολα τα παραπάνω και άλλα πολλά οδήγησαν αρκετούς από εμάς στην παραίτηση για να μην επωμιστούμε νομικούς κινδύνους και ευθύνες που δεν μας ανήκουν» αποκαλύπτουν και κάνουν λόγο για ύπαρξη εσωτερικών σημειωμάτων στελεχών της Πληροφορικής, αλλά και αλληλογραφία με το Σωματείο Εργαζομένων του Κτηματολογίου, «με τα οποία προειδοποιούσαμε την προαναφερόμενη ομάδα για την κατάρρευση των συστημάτων του Κτηματολογίου, τις ανασφαλείς και μη νόμιμες πρακτικές και τον κίνδυνο κατάρρευσης του συστήματος». Την ίδια ώρα, όπως υποστηρίζεται, «η βεβιασμένη κατάργηση όλων των υποθηκοφυλακείων της χώρας, σε συνδυασμό με την υποστελέχωση των κτηματολογικών γραφείων που τα αντικατέστησαν, κληροδότησε τα νέα γραφεία με εκατοντάδες χιλιάδες εκκρεμότητες που έκαναν το σύστημα να φρακάρει». Ομως η προαναφερόμενη ομάδα «αντιλήφθηκε ότι αποτελεί μεγάλη πηγή δύναμης, εξουσίας αλλά και ψηφοθηρίας το να έχεις τη δυνατότητα να “υπερπηδάς”, να παρακάμπτεις άλλους, και ακόμη κι αν αυτό προκαλεί μεγαλύτερες καθυστερήσεις στους υπόλοιπους πολίτες, να καταφέρνεις με “υφυπουργική” εντολή να επισπεύσεις μια υπόθεση ενός πολίτη, και εκεί που θα ολοκληρωνόταν σε εννέα μήνες, να “επισπεύδεται” σε λίγες μέρες». Στο πλαίσιο αυτό, καταγγέλλεται ότι με την ονομασία Επιτελικό Κέντρο Ηλεκτρονικού Φακέλου Μεταβίβασης Ακινήτων δημιουργήθηκε «ένα εξωθεσμικό άτυπο παράκεντρο με αφορμή τις δήθεν υπηρεσιακές ανάγκες, όπου μια μερίδα εργαζομένων (περίπου 15) εγκαταστάθηκε σε έναν συγκεκριμένο χώρο στην Αθήνα και μπορούσαν πλέον ψηφιακά, μέσω μιας νέας πλατφόρμας, να διεκπεραιώνουν υποθέσεις σε όλη την Ελλάδα κάτω από τη μύτη των προϊσταμένων των κτηματολογικών γραφείων και χωρίς να ελέγχει κανείς εάν τηρούσαν τον κανόνα της χρονικής προτεραιότητας». Οπως εξηγείται στη συνέχεια, «και φυσικά υπήρχε κομματική ψηφοθηρική ανταπόδοση, καθώς τα κριτήρια ήταν αμιγώς κομματικά αλλά και προσωπικά (εντός του κόμματος)» και στο πλαίσιο αυτό «υπήρχε απόλυτη προτεραιότητα σε ψηφοφόρους από την εκλογική περιφέρεια Κυρανάκη (Νότιος Τομέας της Β’ Αθηνών) και κατά δεύτερο λόγο από την εκλογική περιφέρεια της Σοφίας Ζαχαράκη, (την οποία υποστηρίζει διακαώς ο Κυρανάκης), την Α’ Ανατολικής Αττικής». Και, βεβαίως, «αντίστοιχα υπήρχε “μπλόκο” σε αιτήματα πολιτών εσωκομματικών αντιπάλων», μεταξύ των οποίων κατονομάζεται και ο Νίκος Δένδιας. Μεγάλο κόλπο με «ορφανά» ακίνητα και πρόσβαση σε ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα Μια άλλη παράμετρος είναι ότι οι έχοντες παράνομη πρόσβαση στη βάση δεδομένων του Κτηματολογίου σε όλη την Ελλάδα γνώριζαν «ποια ακίνητα φαίνονται ως “αγνώστου ιδιοκτήτη” και μάλιστα εάν δεν τα έχει δηλώσει κανείς ούτε μετά την έναρξη λειτουργίας του εκάστοτε Κτηματολογικού Γραφείου. Θα πρέπει να ελεγχθεί ποια και πόσα ακίνητα, που είχαν χαρακτηριστεί από το Κτηματολόγιο “αγνώστου ιδιοκτήτη”, στη συνέχεια πέρασαν σε “γνωστό” ιδιοκτήτη, με ποια διαδικασία, με ποιες εγκρίσεις και νομικό έλεγχο, και φυσικά εάν σχεδόν αμέσως μετά τα ακίνητα αυτά πουλήθηκαν» αναφέρει το έγγραφο-καταπέλτης. Ακόμα «ένα σκανδαλώδες ζήτημα» που τίθεται αφορά τη συνεργασία του Κτηματολογίου με ιδιωτική εταιρία real estate, ο επικεφαλής της οποίας φέρεται ότι γνωριζόταν επαγγελματικά από το παρελθόν με μέλη της εν λόγω ομάδας. Η εταιρία αυτή ανέλαβε να αναπτύξει πλατφόρμα, μέσω της οποίας «θα συγκεντρώνονται, ανωνυμοποιούνται, αναλύονται και διατίθενται δεδομένα μεταβιβάσεων ακινήτων». Ομως μέρος της συγκεκριμένης ιδιωτικής εταιρίας, όπως σημειώνεται, αγοράστηκε από συστημική τράπεζα (τη Eurobank) και ως εκ τούτου «τίθεται ζήτημα αθέμιτου ανταγωνισμού, καθώς πρόσβαση στα δεδομένα του Κτηματολογίου επιζητούν εδώ και χρόνια όλα τα funds και servicers, αλλά η Πολιτεία και ο νόμος δεν τους δίνει πρόσβαση». Η συνεργασία αυτή καταγγέλλεται ότι έγινε «χωρίς διαγωνισμό και προκήρυξη και με απευθείας ανάθεση, και έτσι δόθηκε πρόσβαση στα πολύτιμα και ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα του Κτηματολογίου σε έναν ιδιώτη». Τέλος, «προς διερεύνηση είναι και η χρηματοδοτούμενη από το Ταμείο Ανάκαμψης Ψηφιοποίηση Αρχείου Υποθηκοφυλακείων, που αφορά περίπου 600 εκατομμύρια σελίδες. Καταγγέλλεται ως προς αυτό ότι “εξαπατώντας ουσιαστικά το Ταμείο Ανάκαμψης και την Ε.Ε.”, τα εν λόγω πρόσωπα “επέλεξαν αντί ψηφιοποίησης όλου του αρχείου να γίνει ένα σκανάρισμα, προκειμένου να φανεί ότι γίνεται πρόοδος”. Και μάλιστα “αποφάσισαν να σκανάρουν αρχεία από μια ημερομηνία και μετά, δηλαδή των τελευταίων ετών, και όχι όλα, όπως είναι η επίσημη δέσμευση απέναντι στο Ταμείο Ανάκαμψης”. Επιπλέον, με αναφορές σε “μαύρο χρήμα” και “υπερτιμολογήσεις” σημειώνεται ότι υπήρξε μείωση του έργου αυτού κατά τέσσερα εκατομμύρια ευρώ, προκειμένου να δοθούν αυτά για διαφήμιση, “με πολλές απευθείας αναθέσεις σε διαφημιστικές εταιρίες, επικαλύψεις διαφημιστικών έργων, καθώς και παρεμβάσεις για να προωθηθεί διαφημιστική εταιρία που επιθυμούσαν»…
Αν και έχουν περάσει ήδη αρκετές ημέρες και πολλοί θεώρησαν ότι πρόκειται για “τρολιά” είναι τελικά γεγονός ότι η Δόμνα Μιχαηλίδου θα λάβει μέρος (ως υπουργός Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής!) σε συνέδριο με θέμα «Είναι η μονογαμία ξεπερασμένη το 2025;».
Αν και ύστερα από την αρχική αναστάτωση, έκανε διαρροές ότι η δική της ομιλία θα έχει εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο, όχι μόνο συνεχίζεται ο σάλος και οι αντιδράσεις αλλά αυξάνονται και τα ερωτήματα για τις πραγματικές σκοπιμότητες της υπουργικής παρουσίας σε μια τέτοια εκδήλωση. Ενώ η Ελλάδα μετράει τις πληγές της από το δημογραφικό και την υπονόμευση των αξιών και των παραδόσεων, το μήνυμα είναι ότι ο "πολυπολιτισμός" των σχέσεων αποτελεί... υπουργική προτεραιότητα.
Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί αύριο και από μόνη της η πρόσκληση είναι όλα τα... λεφτά: «Χρειάζονται πραγματικά δύο για να χορέψουν τανγκό; Αυτή την Τρίτη η θερμοκρασία ανεβαίνει στο Forum. Αν και η μονογαμία παραμένει ο κυρίαρχος κοινωνικός κανόνας, δεν έχει πλέον το μονοπώλιο. Το ίδιο ισχύει για την παράδοση που τη στήριξε για καιρό: τον γάμο. Γιατί όλο και περισσότεροι άνθρωποι εγκαταλείπουν τον γάμο ή δεν μπαίνουν ποτέ σε αυτόν; Έχει το σύγχρονο χάος κάνει τις παλιές υποσχέσεις του «για πάντα» να ακούγονται λίγο ξεπερασμένες; Πρέπει να θρηνούμε για το μαραζωμένο ξόρκι της μονογαμίας ή να γιορτάζουμε επιτέλους το ξετύλιγμά της; Πριν πάρεις θέση, πάρε μια καρέκλα».
Και βεβαίως αυτό δεν θα γίνει δημόσια αλλά στο πρώτο ιδιωτικό κλαμπ που λειτουργεί από το καλοκαίρι στην Αθήνα μέσα στον χώρο του παλιού Hilton, μια κλειστή λέσχη για λίγους και εκλεκτούς με ετήσια συνδρομή αρκετών χιλιάδων ευρώ κατ' άτομο. Εκεί γύρω από την “πλέον εμβληματική πισίνα της πόλης”, το ακριβό design και την υπόλοιπη πολυτέλεια ως “πρότυπο αστικής πολυτέλειας”, όπως περιγράφεται, η κ. Μιχαηλίδου θα μπει σε μια εκ των πραγμάτων προβληματική συζήτηση για την “αποκάλυψη νέων εμπειριών” και την “ευζωία” – και ο νοών νοείτω...
Δεν είναι άλλωστε η πρώτη φορά που και στον συγκεκριμένο τομέα υλοποιείται μια ωμή εξαπάτηση. Ο Κ. Μητσοτάκης είχε εξαγγείλει τη δημιουργία του υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας λίγο πριν από τις εκλογές του 2023, θέλοντας – με τους ανάλογους συνειρμούς και συμβολισμούς – να αλιεύσει ψήφους από παραδοσιακές οικογένειες. Τι ακολούθησε λίγους μήνες ύστερα από τις εκλογές αυτές; Ο νόμος για το γάμο των ομοφύλων...
Σήμερα χρησιμοποιείται το ίδιο υπουργείο για να νομιμοποιήσει – σε πρώτη φάση – τις “συζητήσεις” για την πολυγαμία, λίγες εβδομάδες μάλιστα αφότου είδαμε – τι ειρωνεία! – στην Γερμανία γυναίκα πάστορα της προτεσταντικής Εκκλησίας να “παντρεύει” (ναι) τέσσερις άνδρες. Το έδαφος προετοιμάζεται (πολυπολιτισμικότητα γαρ) και στην Ευρώπη. Στη επόμενη φάση, η υπουργός μπορεί να συμμετάσχει σε μια αντίστοιχη “εκδήλωση” που θα οργανώσει και κάποιο από τα Swingers Clubs. “Το εύρος εμπειριών” δεν αποζητούν άλλωστε αυτά τα events;
Αν και έχουν περάσει ήδη αρκετές ημέρες και πολλοί θεώρησαν ότι πρόκειται για τρολιά, είναι τελικά γεγονός ότι η Δόμνα Μιχαηλίδου θα λάβει μέρος (ως υπουργός Οικογένειας και Κοινωνικής Συνοχής!) σε συνέδριο με θέμα «Είναι η μονογαμία ξεπερασμένη το 2025;».
Αν και ύστερα από την αρχική αναστάτωση έκανε διαρροές ότι η δική της ομιλία θα έχει εντελώς διαφορετικό περιεχόμενο, όχι μόνο συνεχίζονται ο σάλος και οι αντιδράσεις, αλλά αυξάνονται και τα ερωτήματα για τις πραγματικές σκοπιμότητες της υπουργικής παρουσίας σε μια τέτοια εκδήλωση. Ενώ η Ελλάδα μετράει τις πληγές της από το Δημογραφικό και την υπονόμευση των αξιών και των παραδόσεων, το μήνυμα είναι ότι ο «πολυπολιτισμός» των σχέσεων αποτελεί… υπουργική προτεραιότητα.
Το συνέδριο θα πραγματοποιηθεί αύριο και από μόνη της η πρόσκληση είναι όλα τα… λεφτά: «Χρειάζονται πραγματικά δύο για να χορέψουν ταγκό; Αυτή την Τρίτη η θερμοκρασία ανεβαίνει στο Forum. Αν και η μονογαμία παραμένει ο κυρίαρχος κοινωνικός κανόνας, δεν έχει πλέον το μονοπώλιο. Το ίδιο ισχύει για την παράδοση που τη στήριξε για καιρό: τον γάμο. Γιατί όλο και περισσότεροι άνθρωποι εγκαταλείπουν τον γάμο ή δεν μπαίνουν ποτέ σε αυτόν; Έχει το σύγχρονο χάος κάνει τις παλιές υποσχέσεις του «για πάντα» να ακούγονται λίγο ξεπερασμένες; Πρέπει να θρηνούμε για το μαραζωμένο ξόρκι της μονογαμίας ή να γιορτάζουμε επιτέλους το ξετύλιγμά της; Πριν πάρεις θέση, πάρε μια καρέκλα».
Και, βεβαίως, αυτό δεν θα γίνει δημόσια αλλά στο πρώτο ιδιωτικό κλαμπ που λειτουργεί από το καλοκαίρι στην Αθήνα μέσα στον χώρο του παλιού «Hilton», μια κλειστή λέσχη για λίγους και εκλεκτούς με ετήσια συνδρομή αρκετών χιλιάδων ευρώ κατ’ άτομο. Εκεί, γύρω από την «πλέον εμβληματική πισίνα της πόλης», το ακριβό design και την υπόλοιπη πολυτέλεια ως «πρότυπο αστικής πολυτέλειας», όπως περιγράφεται, η κυρία Μιχαηλίδου θα μπει σε μια εκ των πραγμάτων προβληματική συζήτηση για την «αποκάλυψη νέων εμπειριών» και την «ευζωία» – και ο νοών νοείτω…
Δεν είναι, άλλωστε, η πρώτη φορά που και στον συγκεκριμένο τομέα υλοποιείται μια ωμή εξαπάτηση. Ο Κ. Μητσοτάκης είχε εξαγγείλει τη δημιουργία του υπουργείου Κοινωνικής Συνοχής και Οικογένειας λίγο πριν από τις εκλογές του 2023, θέλοντας -με τους ανάλογους συνειρμούς και συμβολισμούς- να αλιεύσει ψήφους από παραδοσιακές οικογένειες. Τι ακολούθησε λίγους μήνες ύστερα από τις εκλογές αυτές; Ο νόμος για τον γάμο των ομοφύλων…
Σήμερα χρησιμοποιείται το ίδιο υπουργείο για να νομιμοποιήσει -σε πρώτη φάση- τις «συζητήσεις» για την πολυγαμία, λίγες εβδομάδες μάλιστα αφότου είδαμε -τι ειρωνεία!- στη Γερμανία γυναίκα πάστορα της προτεσταντικής Εκκλησίας να «παντρεύει» (ναι) τέσσερις άνδρες. Το έδαφος προετοιμάζεται (πολυπολιτισμικότητα γαρ) και στην Ευρώπη. Στην επόμενη φάση η υπουργός μπορεί να συμμετάσχει σε μια αντίστοιχη «εκδήλωση» που θα οργανώσει και κάποιο από τα Swingers Clubs. Το «εύρος εμπειριών» δεν αποζητούν,
Καθώς ο κόσμος θα υποδέχεται το 2026, η γειτονική μας Βουλγαρία θα υποδέχεται το ευρώ. Και για την Ελλάδα βέβαια, η οποία κατόρθωσε να καταλήξει φτωχότερη από τις πρώην κομμουνιστικές χώρες της σημερινής Ευρωπαϊκής Ένωσης, με μόνη εξαίρεση τη Βουλγαρία (σε κατά κεφαλήν εισόδημα σε ισοτιμία αγοραστικής δύναμης – PPP), η είσοδος της τελευταίας στο κοινό νόμισμα προοιωνίζεται δυσοίωνα – μήπως ήρθε η ώρα να γίνουμε και επίσημα οι φτωχότεροι της Ευρώπης; Αλλά φυσικά, πέρα από αυτό, υπάρχουν πολιτικά συμφραζόμενα για την Ευρώπη γενικότερα. Γιατί, σε αντίθεση με αυτό, που ίσως θα ανέμενε κανείς από τη φτωχότερη (ακόμα) χώρα της Ένωσης, οι Βούλγαροι (όπως τουλάχιστον δείχνουν οι δημοσκοπήσεις) θα προτιμούσαν να είχαν μείνει εκτός ευρώ – οι εποχές που κυριαρχούσε μια συμπαγής φιλοευρωπαϊκή πλειοψηφία έχουν παρέλθει ανεπιστρεπτί. Όχι ότι θα το καταλάβαινε κανείς βέβαια, εάν περπατούσε στο κέντρο της Σόφιας ή της Βάρνας. Το έκανα πολύ πρόσφατα (στη Σόφια) και το μόνο που συνάντησα ήταν δηλώσεις ενθουσιασμού για το ευρώ (με τη Βουλγαρία με συνδέει ειδικός δεσμός, μια και μητρογραμμικά τουλάχιστον έχω ρίζες στον Ελληνισμό της Μαύρης Θάλασσας, αυτή την ιστορική περιοχή, όπου η ελληνική ζωή άκμαζε μέχρι τις αρχές του προηγούμενου αιώνα και τα ελληνικά ονόματα των πόλεων της οποίας επιβιώνουν, παμπάλαια, έως σήμερα, από την Αγαθούπολη και τη Σωζόπολη έως τον Πύργο). Όμως, εκτός των δημοσκοπήσεων που λένε το αντίθετο, γεγονός είναι ότι η τελική πορεία προς το ευρώ εντός του 2025 χαρακτηρίστηκε από μεγάλη πολιτική οξύτητα, με τον πρόεδρο της χώρας Rumen Radev, μάλιστα, να προτείνει σχετικό δημοψήφισμα και τη Βουλή να αρνείται.
Πολιτική απόφαση
Δεν υπάρχει κάποιο μεγάλο μυστήριο ωστόσο. Στην πραγματικότητα, όπως έγινε και με τις περισσότερες χώρες που υιοθέτησαν το ευρώ, η απόφαση δεν ήταν οικονομική αλλά πολιτική και δεν ήταν μια απόφαση βάσης αλλά κορυφής. Η βουλγαρική ελίτ θέλει το ευρώ, όχι γιατί θα ωφελήσει οικονομικά τη χώρα (στην πραγματικότητα, οικονομικά, μόνο η Γερμανία ευνοήθηκε καθαρά από το ευρώ, που σχεδιάστηκε ακριβώς για να λειτουργήσει ως νέο μάρκο, όπως και έκανε), αλλά γιατί θα την ενσωματώσει οργανικότερα σε αυτό το πολιτικό εγχείρημα που λέγεται «Ενωμένη Ευρώπη». Άλλωστε, αυτός ήταν εξαρχής ο σκοπός του ευρώ. Κανονικά η νομισματική ενοποίηση προϋποθέτει την πολιτική ενοποίηση (όπως έγινε στις ΗΠΑ), στην Ευρώπη,
όμως, ελλείψει δημοκρατικής πολιτικής βούλησης για τέτοια πολιτική ενοποίηση (για μια Ευρώπη-ομοσπονδία δηλαδή), επιλέχθηκε η σταδιακή επιβολή ενός τέτοιου μοντέλου ομοσπονδίας «εκ των άνω» μέσα από την προηγούμενη νομισματική (και εν συνεχεία δημοσιονομική) «ένωση» – στην Ευρώπη ο μηχανισμός σχεδιάστηκε εξαρχής ανάποδος (πρώτα νομισματική, μετά δημοσιονομική, τελικά πολιτική ένωση). Και ο λόγος που η βουλγαρική ελίτ δυσκολεύτηκε και συνάντησε αντιδράσεις ήταν ακριβώς γιατί από τότε που οι περισσότερες χώρες μπήκαν στο ευρώ (όπως η Ελλάδα) έχουν περάσει χρόνια και έχει υπάρξει εμπειρία των δυσμενών οικονομικών συνεπειών, που επέφερε (πλην Γερμανίας) το ευρώ χάριν του σκοπού μιας (αντιδημοφιλούς) πολιτικής ένωσης.
Βίαιη φτωχοποίηση
Οι Βούλγαροι, λ.χ., είδαν τη βίαιη φτωχοποίηση που υπέστησαν χώρες όπως η Ελλάδα (ή την τραπεζική ληστεία που υπέστη η Κύπρος) – όπου σε μια σουρεαλιστική αντιστροφή της πραγματικότητας, αντί το ενιαίο νόμισμα να κληθεί να σώσει τις υπό πτώχευση χώρες, κλήθηκαν οι χώρες να σώσουν το ενιαίο νόμισμα! Όπως σημείωσαν, επίσης, ότι οι πρώην κομμουνιστικές χώρες που διατήρησαν τα νομίσματά τους (Πολωνία, Τσεχία, Ουγγαρία, Ρουμανία) υπήρξαν πρωτοπόρες στην ανάπτυξη και δεν βίωσαν καμία «κρίση» (όπως και η ίδια νομισματικώς ανεξάρτητη Βουλγαρία άλλωστε – έστω σε μικρότερο βαθμό). Όμως, όχι μόνο αυτή η εμπειρία και η επίγνωση των οδυνηρών συνεπειών του ευρώ (που εξηγεί πρωτίστως τις αντιδράσεις) δεν πτόησε σε τίποτε την πολιτική απόφαση της βουλγαρικής ελίτ για «περισσότερη Ευρώπη» (μέσω ευρώ), αλλά, πολύ περισσότερο, αντίθετα με χώρες όπως η Ελλάδα, που η ίδια απόφαση δικαιολογήθηκε αφρόνως ως εισδοχή σε μια νοητή «πρώτη κατηγορία», στη Βουλγαρία (μετά 25 χρόνια), ο πολιτικός αλγόριθμος ήταν διττός. Δεν ήταν μόνο το ίδιο απατηλό δέλεαρ της «πρώτης κατηγορίας» αλλά και ότι στην αντίληψη εκείνων που κυβερνούν στη Σόφια, στον νέο Ψυχρό Πόλεμο της Δύσης με τη Ρωσία η εισδοχή στο ευρώ εκλαμβάνεται ως εγγύηση ότι η Βουλγαρία δεν θα γίνει Τσεχία και Ουγγαρία, εάν τα φιλορωσικά κόμματα της αντιπολίτευσης (που πρωτοστάτησαν κατά του ευρώ) έρχονταν στην εξουσία – όταν το νόμισμα το ελέγχει άλλος, τα περιθώρια σεισμικών στρατηγικών αλλαγών γίνονται στενά. Τελικά, το ευρώ εκλήφθηκε ως διπλό «εισιτήριο χωρίς επιστροφή» για τη Δύση και αυτό εξηγεί και την υποστήριξη και τις αντιδράσεις.
Οικονομικά περιθώρια
Σημαίνει άραγε αυτό ότι η Βουλγαρία ίσως τελικά υποστεί και αυτή (όπως η Ελλάδα, η Κύπρος ή η Ιταλία) ανάλογες συνέπειες «οικονομικού κάρμα» σε πείσμα της στοίχισης με τη φερόμενη ως «ορθή πλευρά της ιστορίας»; Δεν θα το έλεγα – βλέπετε, αντίθετα με τις χώρες αυτές, που, όταν μπήκαν στην «πρώτη κατηγορία» του ευρώ, έπασχαν από μύριες όσες οικονομικές αδυναμίες και ασθένειες, η Βουλγαρία έχει οικονομικά περιθώρια και μάλιστα μεγάλα. Γιατί πέραν των άλλων (ανεργία μόλις 4,2%, που σημαίνει πλήρης απασχόληση) καμία άλλη χώρα στην Ευρώπη δεν έχει το απίστευτα χαμηλό δημόσιο χρέος της (στο 28% του ΑΕΠ μόνον!) και αυτό από μόνο του εξηγεί γιατί δεν απέχει πολύ η μέρα που η Ελλάδα θα γίνει και επίσημα φτωχότερη όλων στην Ευρώπη.
Η “Ιθάκη” του Τσίπρα, δεν είναι
ένα απλό βιβλίο. Είναι πολιτική επιχείρηση. Στόχος: να ξεπλύνει το τρίτο
μνημόνιο, να βαφτίσει την ταξική ήττα «τραγικό λάθος», και να σπείρει ξανά την
ίδια αυταπάτη που καλλιεργούσε από το 2012: «Εμπιστευτείτε με, αυτή τη φορά θα
τα καταφέρω».
Η “Ιθάκη” του Τσίπρα έρχεται σε μια στιγμή που ο αριστερός
χώρος -εκτός απ’ το ΚΚΕ που είναι η μόνη οργανωμένη πολιτική αριστερή
δύναμη- είναι κατακερματισμένος, η κοινωνία απογοητευμένη
κι η πολιτική εκπροσώπηση σε ιστορικό χαμηλό. Δεν
είναι απλώς ένα βιβλίο· είναι κίνηση στο σκάκι της μεταμνημονιακής αριστεράς. Δεν
έρχεται ως λογοτεχνικό γεγονός ούτε ως μια κίνηση εξομολόγησης ενός πρώην
πρωθυπουργού. Έρχεται μέσα σε μια περίοδο
έντονης πολιτικής ρευστότητας, και χρεοκοπίας όλου του αστικού σκηνικού.
Ο Τσίπρας λέει: «Κάναμε λάθη», «υπήρξε αλαζονεία», «κάποιοι
σύντροφοι ήταν νάρκισσοι». Δεν λέει ποτέ: «Εγώ
υπέγραψα το τρίτο και σκληρότερο μνημόνιο της μεταπολίτευσης». «Εγώ μετέτρεψα
το ΟΧΙ του 61,3% σε ΝΑΙ μέσα σε 72 ώρες». «Εγώ έβαλα την εργατική τάξη να πληρώσει 86 δισ. ευρώ για να
σωθούν οι τράπεζες και οι δανειστές».
Η «αυτοκριτική» του είναι εξ απαλών ονύχων: αγγίζει πρόσωπα
(Πολάκης, Βαρουφάκης, Αχτσιόγλου), ποτέ δομές. Αγγίζει
«συμπεριφορές», ποτέ την ταξική επιλογή που έγινε το καλοκαίρι του 2015: να
σωθεί το ευρώ και η ΕΕ με κάθε κόστος – και το δυσβάσταχτο κόστος το πλήρωσε η
τάξη μας.
Ο Τσίπρας επιχειρεί με το βιβλίο να ξαναγράψει την ιστορία της διακυβέρνησής του και να
παρουσιαστεί ως ο μόνος που μπορεί να “ξαναμαζέψει τα κομμάτια”. Το
αν θα πείσει, είναι άλλο ζήτημα.
Η νέα αυταπάτη στήνεται ήδη. Το
μήνυμα του βιβλίου είναι ξεκάθαρο: «Αν με είχατε ακούσει περισσότερο, αν δεν
υπήρχαν οι “νάρκισσοι”, αν… αν… αν… τότε θα τα είχαμε καταφέρει». Δηλαδή
ακριβώς το ίδιο παραμύθι που μας έλεγε το 2014: «Αν
με ψηφίσετε, θα σκίσω τα μνημόνια».
Και το 2019: «Αν με ξαναψηφίσετε, θα διορθώσουμε τα λάθη».
Τώρα, το 2025, το παραμύθι γίνεται: «Αν με ακολουθήσετε στο νέο κόμμα, αυτή τη φορά θα τα καταφέρουμε
– γιατί τώρα ξέρω τι δεν πρέπει να κάνω». Είναι η ίδια συνταγή: προσωποκεντρική πολιτική,
χωρίς πρόγραμμα ρήξης, χωρίς
εθνικοποιήσεις, χωρίς εργατικό έλεγχο. Μόνο «καλύτερος διαχειριστής» μέσα στο
ίδιο σάπιο σύστημα.
Υ.Γ: Προφανώς μπορείτε να μας
στείλετε και να φιλοξενήσουμε στην ιστοσελίδα μας κάθε αντίθετη άποψη vathikokkino.gr
Κυκλοφορεί τις τελευταίες ώρες ένα ηχητικό
ντοκουμέντο-φωτιά που δεν αφήνει καμία αμφιβολία για το πώς λειτουργεί η
«νόμιμη» κλοπή στην Ελλάδα του 2025. Δύο γνωστοί επιχειρηματίες-κτηνοτρόφοι, ο
επονομαζόμενος «Φραπέ» και ο «Χασάπης», συζητούν ανοιχτά πώς μέσα σε ελάχιστα
δευτερόλεπτα «απέκτησαν» 54.000 πρόβατα που ποτέ δεν υπήρξαν. Όχι σε καμιά
μακρινή Μογγολία. Εδώ, στην Ελλάδα της «ανάπτυξης», της «νομιμότητας» και των
επιδοτήσεων της ΕΕ.
Οι κύριοι αυτοί, γνωστά στελέχη της Ν.Δ έχουν ομολογήσει
απίστευτες παρανομίες και όμως δεν ιδρώνει το αυτί κανενός εισαγγελέα. (Δεν
είναι βλέπετε μέλη του Ρουβίκωνα να γράψουν κάποια φραμπαλετζίδικη ανάρτηση στο
διαδίκτυο για να κινηθούν άμεσα αστυνομικοδικαστικοί μηχανισμοί και να τους
μπαγλαρώσουν άμεσα).
Διαβάστε τον διάλογο που έγινε viral:
Τέλος. Σε λιγότερο από ένα λεπτό, από το απόλυτο μηδέν φτάσαμε στα 54.000 φαντάσματα-πρόβατα. Μετά; Μετά παίρνουν τις επιδοτήσεις, τις ενισχύσεις, τα λεφτά του ΟΠΕΚΕΠΕ…,
Και ξέρετε τι είναι το ωραίο; Αυτοί οι κύριοι όχι μόνο κυκλοφορούν ελεύθεροι, όχι μόνο δεν έχουν ακουμπήσει ούτε μία μέρα προφυλάκιση, αλλά πίνουν τις τσικουδιές τους στα καλύτερα τραπέζια, κάνουν δημόσιες σχέσεις με υπουργούς και βουλευτές και ποζάρουν στα περιοδικά ως «επιτυχημένοι επιχειρηματίες».
Και την ίδια ακριβώς ώρα που οι «Φραπέδες» και οι «Χασάπηδες» φτιάχνουν κοπάδια από αέρα, ένα νέο παιδί, ο Νίκος Ρωμανός, βρίσκεται προφυλακισμένος εδώ και μήνες για… μισό δακτυλικό αποτύπωμα σε ένα κινητό αντικείμενο (μια σακούλα σκουπιδιών). Φερόμενο μισό αποτύπωμα = μήνες φυλακή, στέρηση σπουδών, ψυχική και σωματική εξόντωση. 54.000 ανύπαρκτα πρόβατα = τσικουδιές, γλέντια και λογαριασμοί και … κέρδη από λαχεία. Αυτή είναι η ταξική δικαιοσύνη του 2025 με τα μάτια ορθάνοιχτα.
Το βίντεο το εντοπίσαμε στον λογαριασμό της Αρετής Αθανασίου στο Χ
Αυτή η εικόνα σχολιάστηκε ποικιλοτρόπως από χρήστες τους
διαδικτύου. Ο πιο εύστοχος τίτλος που υπάρχει -κατά την άποψη μας- είναι αυτός
με τον οποίο τιτλοφορούμε την ανάρτησή μας.
.jpg)
.jpg)
.jpg)
