Επιχείρηση εντοπισμού και διάσωσης 39 μεταναστών βρίσκεται σε εξέλιξη στη θαλάσσια περιοχή 58 ναυτικά μίλια νότια της Καλαμάτας το βράδυ της Κυριακής.
Η λέμβος που επέβαιναν, έχοντας ξεκινήσει το ταξίδι τους από την Λιβυή, εξέπεμψε σήμα κινδύνου και υπό τον συντονισμό του Ενιαίου Κέντρου Συντονισμού Έρευνας και Διάσωσης (ΕΚΣΕΔ) αυτή την ώρα μεταφέρονται στο λιμάνι της Καλαμάτας, από πλωτό σκάφος του Λιμενικού. Yπολογίζεται να καταπλεύσουν γύρω στις 12 τα μεσάνυχτα, με τα στελέχη του Λιμεναρχείου Καλαμάτας και τον Δήμο Καλαμάτας να προετοιμάζουν τις αποθήκες του λιμανιού για την προσωρινή φιλοξενία τους. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες πρόκειται στην πλειοψηφία τους για άνδρες από το Μπαγκλαντές.
Έχει ξεκινήσει από το πρωί η επιστροφή των εκδρομέων του Δεκαπενταύγουστου από την περιφέρεια προς την Αττική με την κίνηση από το μεσημέρι και μετά να αυξάνει συνεχώς στο ρεύμα εισόδου στην Εθνική Οδό Αθηνών-Κορίνθου.
Ειδικότερα με χαμηλές ταχύτητες κινούνται τα οχήματα λίγο μετά το ύψος της Κινέττας μέχρι τη Νέα Πέραμο ενώ καθυστερήσεις σημειώνονται και στα διόδια Ελευσίνας.
Αντίθετα χωρίς προβλήματα εξελίσσεται η επιστροφή από την εθνική οδό Αθηνών-Λαμίας.
Σύμφωνα με τα στοιχεία της Τροχαίας από τις 6 το πρωί έως τις 6 το απόγευμα σήμερα έχουν επιστρέψει στην Αττική 38.828 οχήματα και συγκεκριμένα 23.592 από την Αθηνών-Κορίνθου και 15.236 από την Αθηνών-Λαμίας.
Η Τροχαία έχει θέσει σε εφαρμογή αυξημένα μέτρα σε όλο το οδικό δίκτυο της χώρας, με σκοπό την ασφαλή μετακίνηση των πολιτών και την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων.
Υπενθυμίζεται ότι έως τις 23:00 το βράδυ στο ρεύμα εισόδου υπάρχει απαγόρευση κίνησης των φορτηγών αυτοκινήτων μεγίστου επιτρεπόμενου βάρους άνω των 3,5 τόνων.
Η ιστορία συχνά επαναλαμβάνεται και όχι πάντα ως φάρσα. Μπορεί και ως δράμα. Έστω και με άλλους πρωταγωνιστές. Αλλά σε κάθε περίπτωση διδάσκει. Ενίοτε και εμπνέει. Σε μια τέτοια ιστορική αναλογία θέλω να αναφερθώ σήμερα. Και το κάνω επειδή διαπιστώνω ότι το επίσημο ΠΑΣΟΚ δεν θυμάται την ιστορία του ή έστω τις σελίδες εκείνες για τις οποίες θα έπρεπε να είναι υπερήφανο. Εκτός κι αν δεν είναι… Εγώ όμως που τον Αύγουστο του 1982 βρισκόμουν μαζί με πολλούς άλλους ως περιφρούρηση (έχω ως ενθύμιο και το περιβραχιόνιο) στο λιμάνι του Πειραιά για να υποδεχτούμε τους παλαιστίνιους μαχητές και τον ίδιο τον Αραφάτ, θυμάμαι με συγκίνηση εκείνη την ηρωική και ανεπανάληπτη εποχή. Τότε που η αλληλεγγύη σε έναν αγωνιζόμενο λαό δεν εκφραζόταν με ψηφίσματα και ανέξοδες διαμαρτυρίες αλλά έμπρακτα με αποφάσεις και κινήσεις μεγάλου κόστους και υψηλού πολιτικού ρίσκου. Βρισκόμαστε στο καλοκαίρι του 1982. Μια ακόμη σκοτεινή ώρα για τη Μέση Ανατολή, από τις δραματικότερες που είχε ζήσει μέχρι τότε η περιοχή. Η πολεμική μηχανή του Ισραήλ είχε, καλή (ή μάλλον κακή) ώρα, εισβάλει στο Λίβανο, εγκλωβίζοντας στην πολιορκημένη Βηρυτό δυο περίπου χιλιάδες παλαιστίνιους μαχητές αλλά και άμαχους και ανάμεσά τους τον ίδιο τον ιστορικό ηγέτη της PLO, τον Γιάσερ Αραφάτ. Παρακαλώ να σημειώσετε ότι τότε δεν είχε εκδηλωθεί το σημερινό κίνημα αλληλεγγύης στον παλαιστινιακό αγώνα καθώς η παγκόσμια κοινή γνώμη αδιαφορούσε ενώ ο ίδιος ο Αραφάτ ήταν ο νούμερο ένα παγκόσμιος τρομοκράτης που τον καταζητούσαν όλες οι μυστικές υπηρεσίες της Δύσης! Οι ΗΠΑ του Ρήγκαν αλλά και όλες σχεδόν οι ευρωπαϊκές κυβερνήσεις ήταν στη λογική «να τελειώνουμε με την PLO και τον Αραφάτ». Και τότε ακριβώς μια μικρή χώρα και ένας μεγάλος ηγέτης, βγαίνουν στο προσκήνιο της ιστορίας! Η Ελλάδα και ο Ανδρέας αγνοώντας τις ασφυκτικές πιέσεις της Ουάσιγκτον, της Δύσης και του ΝΑΤΟ στέλνει 5 πολεμικά πλοία που σπάνε τον κλοιό και απεγκλωβίζουν τους «ελεύθερους πολιορκημένους» της Βηρυτού! Θυμάμαι σαν τώρα τον Ανδρέα να υποδέχεται τον Αραφάτ με την στρατιωτική στολή και την «καφίγια», όντας ο πρώτος και ο μόνος ευρωπαίος πρωθυπουργός που υποδεχόταν επίσημα τον «τρομοκράτη» ηγέτη του παλαιστινιακού απελευθερωτικού κινήματος! Η συγκεκριμένη πρωτοβουλία αποτυπώνει βέβαια τη βαθιά φιλία και αλληλεγγύη μεταξύ των δύο ηγετών, με ρίζες ακόμα και πριν το τέλος της δικτατορίας — όταν η PLO στήριξε το αντιστασιακό ΠΑΚ, προσφέροντας εκπαίδευση σε πολλά μέλη του. Αλλά δεν παύει η επιλογή αυτή να είναι μια ιστορική απόφαση ενός μεγάλου ηγέτη. Ο Ανδρέας Παπανδρέου, μέσα σε ένα περιβάλλον διεθνούς απομόνωσης και έντονων πιέσεων, επέλεξε να πράξει σύμφωνα με τις αξίες της αλληλεγγύης και της ανθρωπιάς. Η απόφαση να διασώσει τον Αραφάτ και τους μαχητές της Παλαιστίνης επέδειξε όχι μόνο ανυπέρβλητο πολιτικό θάρρος, αλλά σφυρηλάτησε και μια ιστορική σχέση φιλίας και αλληλεγγύης μεταξύ ελληνικού και παλαιστινιακού λαού — μια στιγμή που εξακολουθεί να θυμίζει την Ελλάδα ως φάρο ανθρωπιάς σε καιρούς κρίσης. Σήμερα η επίσημη Ελλάδα βρίσκεται στη λάθος πλευρά της ιστορίας. Αλλά δυστυχώς τώρα πια «εκεί που κρεμούσαν οι καπεταναίοι τα άρματα, κρεμούν οι γύφτοι τα νταούλια».
* Ο Τρύφωνας Δάρας είναι νομικός, ιστορικό στέλεχος του ΠΑΣΟΚ στην περιοχή της Δυτικής Αθήνας.
Ο Αγγλος ηθοποιός Τέρενς Σταμπ, γνωστός για τους ρόλους τους σε πολλές ταινίες, μεταξύ των οποίων οι «Σούπερμαν» και «Οι περιπέτειες της Πρισίλα, βασίλισσας της ερήμου», απεβίωσε σήμερα το πρωί σε ηλικία 87 ετών, ανακοίνωσε η οικογένεια του σε βρετανικά μέσα ενημέρωσης.
Φυσιογνωμία του Λονδίνου των Swinging Sixties, ο Τέρενς Σταμπ έμεινε αξέχαστος για το ρόλο του στρατηγού Ζοντ στον «Σούπερμαν», καθώς και για το ρόλο του στο «Θεώρημα» του Παζολίνι. Η καριέρα του διήρκεσε έξι δεκαετίες.
«Αφήνει πίσω του ένα εξαιρετικό έργο, τόσο ως ηθοποιός όσο και ως συγγραφέας, το οποίο θα συνεχίσει να αγγίζει και να εμπνέει τους ανθρώπους για πολλά χρόνια», έγραψε η οικογένειά του σε ανακοίνωση.
Γιος εργάτη, πρωτοεμφανίσθηκε το 1962 στο ρόλο ενός ναύτη που απαγχονίσθηκε επειδή σκότωσε έναν συνάδελφό του: η ταινία «Μπίλι Μπαντ» του Πίτερ Ουστίνοφ του χάρισε υποψηφιότητα για Όσκαρ και μια Χρυσή Σφαίρα πρωτοεμφανιζόμενου ηθοποιού.
Ο ηθοποιός με τα σαγηνευτικά μπλε μάτια συνέχισε υποδυόμενος έναν ψυχοπαθή στον «Συλλέκτη» του Γουίλιαμ Γουάιλερ, ταινία για την οποία τιμήθηκε με το βραβείο ερμηνείας το 1965 στις Κάννες.
Ο Κεν Λόουτς τον προσέλαβε για την πρώτη του ταινία, «Όχι δάκρυα για την Τζόυ» (1967).
Αφού έμεινε για καιρό στην αφάνεια, το 1977, ο Ρίτσαρντ Ντόνερ τον επέλεξε για να υποδυθεί τον στρατηγό Ζοντ στον «Σούπερμαν».
Το 1994 υποδύθηκε επίσης την Μπερναντέτ, την τρανσέξουαλ της ταινίας «Οι περιπέτειες της Πρισίλα, βασίλισσας της ερήμου».
Μέχρι το τέλος της καριέρας του, συμμετείχε τόσο σε μεγάλες παραγωγές («Πόλεμος των Άστρων», «Ο Σικελός», «Γουόλ Στριτ») όσο και σε ανεξάρτητες ταινίες όπως οι «Συμβόλαιο με το θάνατο» του Στίβεν Φρίαρς (1984) ή «Ο Εγγλέζος» του Στίβεν Σόντερμπεργκ (1999).
Η πόλη αδειάζει. Τα πλοία φεύγουν κατάφορτα με επιβάτες, αυτοκίνητα, όνειρα κι ελπίδες για λίγη δροσιά. Στα διόδια των εθνικών οδών εμφανίζονται ξανά οι περιβόητες «ουρές χιλιομέτρων των Αθηναίων που εγκαταλείπουν το «κλεινόν άστυ». Η χαρά του ρεπορτάζ. Η αλήθεια είναι όμως ότι υπάρχει κόσμος πίσω. Κόσμος εργαζόμενων ή συνταξιούχων που μένουν στην πόλη από ανάγκη ή κι από συνήθεια. Η ζωή στην πόλη δεν σταματάει ποτέ. Είναι νομοτέλεια. Κάποιοι μένουν για να υπάρχει λειτουργία στην πόλη, για να στηρίζεται η κοινωνική δομή. Οι απαραίτητοι. Η Πειραϊκή, η αρχαία Ακτή, ξεκινάει από τον όρμο της σχολής Δοκίμων, όπου υπάρχει και ο τάφος του Θεμιστοκλή και φτάνει σχεδόν μέχρι τη Φρεαττύδα και το νοσοκομείο Μεταξά. Κατά μήκος της Ακτής της Πειραϊκής υπάρχουν υπολείμματα από τα αρχαία Μακρά Τείχη, τα τείχη του Κόνωνα, που προστάτευαν το λιμάνι της, τον Πειραιά και όλη τη διαδρομή, μέχρι την τότε πόλη της Αθήνας. Η Πειραϊκή έχει από πάνω της, την Καλλίπολη, στα ανατολικά τον Άγιο Βασίλειο και τη Φρεαττύδα, ενώ βρέχεται σε ένα μεγάλο μήκος από τον Σαρωνικό κόλπο, δημιουργώντας την Πειραϊκή Ακτή, την Ακτή Θεμιστοκλέους. Κι αυτοί που μένουν στην πόλη, όσο αραιώνουν, τόσο βρίσκουν την ευκαιρία να συναντηθούν με φίλους που, λόγω και των ρυθμών της ζωής, βλέπονται αραιά και που. Σε συναντήσεις νοσταλγικές, γεμάτες συναίσθημα, για ένα τσίπουρο στα βράχια της Πειραϊκής, μετά τον «Όρμο της Αφροδίτης», το παλιότερο «Μπαϊκούτσι» και το παρεκκλήσι του Αγίου Νικολάου, εκεί στον Φάρο. Προσφυγάκια στο τηγάνι, γλώσσες, μπακαλιάρος, χταπόδια, καλαμάρια κι όλα τα σχετικά μιας ψαροταβέρνας, ενός ουζερί που σέβεται το όνομά του… Στον Φάρο πήγαν οι δυό τους. Συνομήλικοι, μεγάλωσαν παρέα. Ένα μικρό τραπεζάκι, μπροστά-μπροστά για περισσότερη δροσιά. Παράγγειλαν. Και το τσιπουράκι «λύνει» τον νου. Ανασύρει, από της μνήμης τα κατάβαθα, χαμένους φίλους που η απόσταση και ίσως κάποια παρεξήγηση τους κράτησε μακρυά από το αποψινό μικρό τραπεζάκι του «Φάρου». Κι αμέσως ανοίγουν τα τηλέφωνα. Πού βρίσκεσαι; Λείπεις απόψε…, χαθήκαμε ….. Και άλλα ανάλογα, καλοκαιρινά, βγαλμένα όμως από τα τρίσβαθα της ψυχής, από ένα βάθος περισσότερο των πενήντα χρόνων. Δώσανε ραντεβού για να βρεθούν την Τρίτη. Οι δυο στο τραπεζάκι τα κουτσοπίνουν και συζητούν. Λίγο αργότερα όμως, μέσα στην ανεμελιά, τη χαλάρωση και τη ραστώνη, πέφτει η μπόμπα… Κοίταξε, η αξονική δεν είναι καλή… Πρέπει να προχωρήσουμε. Οι παρέες στα διπλανά τραπεζάκια, ανυποψίαστες, συνεχίζουν ανέμελες να το γλεντάνε. Μια παρέα, τέσσερις γυναίκες μόνες, κάνει επίδειξη… ονυχοπλαστικής και κοινωνικής κριτικής. Γλώσσα δε βάλανε μέσα τους. Άλλοι, πιο κει, παραγγέλνουν σαν να μην υπάρχει αύριο. Τα γκαρσόνια στριφογυρίζουν ανάμεσα στα τραπέζια προσπαθώντας να τους εξυπηρετήσουν όλους με τον, κατά το δυνατόν, καλύτερο τρόπο. Στο μικρό τραπεζάκι έπεσε σιωπή. Εδώ, τώρα ξαφνικά, άρχισαν να στριφογυρίζουν, μανιασμένα και αδυσώπητα, οι σκέψεις. Η αγωνία ζωγραφίστηκε και σκοτείνιασε, τα πριν από λίγο, ανέμελα πρόσωπα. Και πάλι το τηλέφωνο αναλαμβάνει το ρόλο του… Πρέπει να γυρίσεις. Χρειάζονται κι άλλες εξετάσεις. Αιφνιδιάστηκε… Στον ορίζοντα η Αίγινα και στη ράδα βαπόρια αραγμένα. Τα επιβατηγά κατάφορτα ξεκινούν για τους μαγευτικούς προορισμούς τους, στα νησιά του Αιγαίου και την Κρήτη. Ένα κρουαζιερόπλοιο, πλησιάζει στο λιμάνι. Αργοκίνητο και κατάφωτο. Ο ήλιος έπεσε πίσω από την Αίγινα, σ’ ένα διακριτικό ηλιοβασίλεμα. «Ο άριστος ιατρός είναι και φιλόσοφος» έλεγε ο Γαληνός. Και φυσικά είχε δίκιο. Ετσι έγραψε εκατοντάδες ιατρικά, φιλοσοφικά και πολλά έργα της ελληνικής γραμματείας που δίδαξαν τους γιατρούς σε όλον τον κόσμο για περισσότερα από χίλια χρόνια Έγραψε ακόμα και για τις ιατρικές ειδικότητες. Ο Γαληνός και οι ιδέες του ήταν και είναι η πηγή της έμπνευσης αρκετών υπηρετούντων και θεραπόντων την επιστήμη του ανθρώπου και σήμερα. Η ιατρική αντιμετώπιση του κάθε ανθρώπου πρέπει να είναι ολιστική, εξατομικευμένη. Ο καθένας χρειάζεται μια ξεχωριστή προσέγγιση και φροντίδα που σέβεται ταυτόχρονα τους ψυχικούς και κοινωνικούς παράγοντες που τον περιβάλουν. Ο ρόλος του γιατρού είναι δύσκολος αφού ξαφνικά, πρέπει να απομακρύνεται από την ανθρώπινη φύση του για να δράσει ακαριαία, να προσπαθήσει να σταθεί αρωγός, βοηθός στον συνάνθρωπο. Όταν όλα είναι αβέβαια, τότε εσύ πρέπει να δράσεις. Γιατί, κάποιος πρέπει να το κάνει… Κι εσύ διάλεξες αυτόν τον ρόλο… Η αξονική δεν είναι καλή… Πρέπει να προχωρήσουμε. Και ναι, θα προχωρήσουμε κι ας είναι Αύγουστος, που το «κλεινόν άστυ» αδειάζει…. Όταν ο άνθρωπος σχεδιάζει, ο Θεός γελάει. Ανατροπή, άλλη σειρά, άλλες προτεραιότητες. Η υγεία είναι πάνω απ’ όλα. Το μικρό τραπεζάκι φάνηκε ότι συνήλθε. Ήρθαν κι άλλα τσίπουρα, το πρόβλημα εμπεδώθηκε. Η διαδικασία είναι τώρα το μόνο πρόβλημα. Άσε, θα το φτιάξουμε, όλα θα γίνουν όπως πρέπει…. Τα φορτηγά με τα κοντέινερ περιμένουν στη ράδα, στον ευρύτερο χώρο του λιμανιού. Τα επιβατηγά συνεχίζουν αδιάκοπα τους πλόες τους. Η κίνηση στην Ακτή Θεμιστοκλέους ελαττώνεται. Τα αυτοκίνητα έγιναν λιγότερα, οι περιπατητές λιγότεροι, οι παρέες χορτάτες πια, συνεχίζουν να μιλάνε. Το κρουαζιερόπλοιο μπήκε τελικά στο λιμάνι. Στο μικρό τραπεζάκι το πήρανε απόφαση. Με υπομονή και πίστη θα συνεχίσουν ελπίζοντας για το καλύτερο. Χωρίσανε σαφώς προβληματισμένοι αλλά δυνατοί και λιγότερο αναστατωμένοι. Φιλία κι εμπιστοσύνη.
Ολοκληρώθηκε η τηλεδιάσκεψη των Ευρωπαίων ηγετών που συγκροτούν τον αποκαλούμενο «Συνασπισμό των Προθύμων», με τη συμμετοχή της Προέδρου της Ευρωπαϊκής Επιτροπής και του Ουκρανού Προέδρου.
Σύμφωνα με εκπρόσωπο της Κομισιόν, «οι ηγέτες είχαν μια θετική ανταλλαγή απόψεων για να συντονιστούν ενόψει της αυριανής συνάντησης με τον Αμερικανό Πρόεδρο Ντόναλντ Τραμπ».
Οι εγγυήσεις ασφαλείας, αλλά και το εδαφικό ζήτημα τέθηκαν στην τηλεδιάσκεψη. Σύμφωνα με την ενημέρωση της Κομισιόν στους δημοσιογράφους «οι συζητήσεις επικεντρώθηκαν σε βασικά θέματα, όπως η ανάγκη να σταματήσει η αιματοχυσία στην Ουκρανία, η δέσμευση για διατήρηση πλήρους πίεσης κατά της Ρωσίας μέσω κυρώσεων, η αρχή ότι η Ουκρανία είναι αυτή που λαμβάνει τις αποφάσεις για το έδαφός της και το κρίσιμο θέμα των ισχυρών εγγυήσεων ασφαλείας που προστατεύουν τα ζωτικά συμφέροντα ασφαλείας της Ουκρανίας και της Ευρώπης. Αυτή ήταν επίσης η ευκαιρία για τους ηγέτες να επιβεβαιώσουν για άλλη μια φορά την ενότητά τους στην υποστήριξη της Ουκρανίας προς μια δίκαιη και διαρκή ειρήνη».
Ο Ουκρανός Πρόεδρος Βολοντίμιρ Ζελένσκι και η Πρόεδρος της Ευρωπαϊκής Επιτροπής Ούρσουλα φον ντερ Λάιεν, που είχαν διμερή συνάντηση στις Βρυξέλλες, αναχώρησαν για τις ΗΠΑ.
Η ενότητα ανάμεσα στην Ευρώπη και τις Ηνωμένες Πολιτείες είναι ζωτικής σημασίας για να υπάρξει βιώσιμη ειρήνη για την Ουκρανία, δήλωσε σήμερα ο πρόεδρος του Ευρωπαϊκού Συμβουλίου Αντόνιο Κόστα.
«Όπως υπογράμμισα κατα τη σημερινή συνάντηση του Συνασπισμού των Προθύμων, αν δεν συμφωνηθεί κατάπαυση του πυρός, η ΕΕ και οι ΗΠΑ πρέπει να αυξήσουν την πίεση επί της Ρωσίας», πρόσθεσε ο Κόστα σε μήνυμά του στο X.
Οι ευρωπαίοι ηγέτες συμφώνησαν ότι η Ουκρανία πρέπει να λάβει εγγυήσεις ασφαλείας για να υπάρξουν περαιτέρω συνομιλίες για τον τερματισμό του πολέμου με τη Ρωσία, δήλωσε σήμερα ο πρωθυπουργός της Τσεχίας Πετρ Φιάλα.
«Η τηλεδιάσκεψη του Συνασπισμού των Προθύμων ήταν σημαντική για το συντονισμό ενόψει της αυριανής συνάντησης στο Λευκό Οίκο», έγραψε στο X.
«Συμφωνήσαμε ότι η άμεση προτεραιότητα πρέπει να είναι να μπει ένα τέλος στους σκοτωμούς και ότι σαφείς εγγυήσεις ασφαλείας για την Ουκρανία από τις Ηνωμένες Πολιτείες και την Ευρώπη θα είναι απολύτως ουσιώδεις για περαιτέρω διαπραγματεύσεις».
Ενημερωτική μουσική εκδήλωση με τίτλο «25 χρόνια "Φλόγας" στη Μεσσηνία» θα πραγματοποιηθεί στον Παλιό Νερόμυλο στους Μύλους Κυπαρισσίας το Σάββατο 23 Αυγούστου στις 8.30 μ.μ.
Στην εκδήλωση θα μιλήσουν: Η Μαρία Τρυφωνίδη πρόεδρος της «Φλόγας», μητέρα παιδιού με καρκίνο, με θέμα «Η "Φλόγα" και η ψυχής της: γονείς, εθελοντές, φίλοι». Η Ιωάννα Σβουρένου εκπρόσωπος εθελοντών Καλαμάτας με θέμα «Η "Φλόγα" και εμείς, οι εθελοντές. Ομιλία καρδιάς». Η Ειρήνη Σινάνη εκπαιδευτικός με θέμα «Εθελόντρια στη "Φλόγα". Γιατί;». Χαιρετισμούς θα απευθύνουν φίλοι της «Φλόγας» στην Τριφυλία, η Σόνια Τουρκολιά πρόεδρος του ΜΕΣΚ, η Ελένη Τσαγκάρη πρόεδρος του Μορφωτικού Συλλόγου Γαργαλιάνων και ο Νίκος Κούρδογλου πρόεδρος Ομίλου Δράσεων και Πολιτισμού Φιλιατρών. Θα ακολουθήσει μουσική εκδήλωση. Η είσοδος είναι ελεύθερη.
Κάθε χρόνο έχουμε απώλειες στις θάλασσες από πνιγμούς σε μια χώρα που θεωρητικά όλοι ξέρουμε να κολυμπάμε. Στα Χανιά σε μία παραλία ναυαγοσώστης εκτός βάρδιας έσωσε πέντε ανθρώπους.
Ο ναυαγοσώστης κ. Παύλος Λυτινάκης και η υπεύθυνη επικοινωνίας του “Safe Water Sports” κ. Ελίζα Καραμπετιάν-Νικοτιιάν μίλησαν στην εκπομπή UPDATE του ΕΡΤNews και τον Κώστα Λασκαράτο για το περιστατικό που συνέβη στα Χανιά αλλά και την γενικότερη κατάσταση που επικρατεί στις ελληνικές θάλασσες. ‘
Αρχικά ο κ. Λυτινάκης εξήγησε: «Εχθές ήταν μία πολύ έντονη ημέρα γενικά, όλες τις προηγούμενες 14 ημέρες λόγω καιρικών φαινομένων. Τέλος πάντων υπήρχαν πολλά κύματα και ισχυρά ρεύματα. Εχθές λοιπόν στην ίδια παραλία οι ναυαγοσώστες διασώσαμε τέσσερις λουόμενους και μετά το πέρας ωραρίου έξι η ώρα. Οι πύργοι κλείνουν έξι και μισή, έλαβα πάνω από δέκα κλήσεις από καταστήματα της περιοχής γιατί τα θαλάσσια ρεύματα παρέσυραν πέντε άτομα και πνίγονταν στις έξι και μισή το απόγευμα. Για καλή τους τύχη, ένας ναυαγοσώστης, που αυτές τις μέρες έχει άδεια γιατί θέλει να ξεκουραστεί και να δει τους γονείς του και να πάει με την οικογένεια του για μπάνιο, ήρθε για μπάνιο στην συγκεκριμένη παραλία, οπότε έδρασε άμεσα και έσωσε πέντε άτομα μέχρι εγώ να καταφέρω να έρθω εδώ πέρα, τους είχε ήδη βγάλει έξω με ασφάλεια στη στεριά. Το μόνο που χρειάστηκε να κάνουμε είναι να παρέχουμε λίγο οξυγόνο στους δύο τελευταίους και να τους παραλάβει το ασθενοφόρο προληπτικά και μόνο για να πάνε στο νοσοκομείο» και συνέχισε «Ενημέρωση έχουν μια χαρά από τις κόκκινες σημαίες. Φροντίζουμε να βάζουμε ενημερωτικές πινακίδες σε όλη την ακτογραμμή μαζί με κόκκινες σημαίες. Έχουμε κοκκινίσει στην ουσία την περιοχή. Οι ναυαγοσώστες πηγαίνουν πάνω κάτω αποτρέποντας στον κόσμο να κολυμπήσει, αλλά δυστυχώς η ανυπακοή έχει χτυπήσει κόκκινο».
Ταυτόχρονα, μίλησε για το πόσα άτομα έχουν χρειαστεί βοήθεια από ναυαγοσώστη στα Χανιά: «82 άτομα μέχρι τώρα έχουν χρειαστεί τη βοήθεια ναυαγοσωστών στα Χανιά. 82 διασώσεις, μηδέν πνιγμοί εντός και εκτός ωραρίου, αλλά επιπλέον δεχόμαστε και τραμπουκισμό. Δηλαδή έχουμε λίγο ξεφύγει σαν λαός. Γιατί πολλές φορές ναυαγοσώστης προσπαθεί να κάνει τη δουλειά του να κάνει μία πρόληψη για να μπορεί όποιος ξεφύγει από τα θαλάσσια ρεύματα να τον διασώσει. Όταν λοιπόν κάποιος, δεν το σέβεται, μπαίνει μέσα, θα κολυμπήσει, εντάξει, άμα πάει να κινδυνεύσει, εδώ είμαστε να τον διασώσουμε. Αλλά να τραμπουκίζει τον ναυαγοσώστη, να του κάνει bullying, να απειλεί με μηνύσεις, ότι αν δεν βγάλουμε τις κόκκινες σημαίες για να κολυμπήσει στις διακοπές του, θα κάνει μήνυση και ξέρεις ποιος είμαι εγώ; Τέτοιες πρακτικές, τις καταδικάζουμε, δεν τις θέλουμε και καλό θα είναι να βάλουν μυαλό γιατί ούτε διακοσμητικοί ήμαστε, ούτε διακοσμητικές είναι οι σημαίες, ούτε έχουμε όρεξη να πηγαίνουμε 8 ώρες στον ήλιο πάνω κάτω να προειδοποιούμε τον κόσμο. Πρέπει λοιπόν να καταλάβουν ότι το κάνουμε για την ασφάλεια. Μας ενδιαφέρει να μην γίνει πνιγμός. Είτε πληρωνόμαστε είτε όχι. Πολύ σωστά είπατε γιατί δεν είχαμε καμία υποχρέωση μετά το πέρας του ωραρίου μας, κουρασμένοι φαγωμένοι να έρθουμε να διασώσουμε αυτούς τους ανθρώπους».
Από την άλλη η κα Καραμπετιάν-Νικοτιιάν αναφέρθηκε στα στοιχεία των πνιγμών: «Συνολικά δεν είναι καλά. Είμαστε μια χώρα με 13.676 χιλιόμετρα ακτογραμμής και σκεφτείτε για τη φετινή χρονιά ο οργανισμός ήδη βλέπει τα νούμερα αρκετά υψηλά. Σκεφτείτε για το 2025, μιλάμε ήδη για 200 – 230 πνιγμούς στη θάλασσά μας. Αρκετά υψηλό νούμερο. Βέβαια είναι λιγότερο σε σχέση με την περσινή χρονιά την ίδια περίοδο να αναφέρουμε και αυτό το κομμάτι. Εγώ θέλω από τη μεριά μας αρχικά να πούμε ένα μεγάλο μπράβο σε αυτό το κομμάτι, στους ναυαγοσώστες που βρίσκονται εκεί υπηρετούν πραγματικά με διασώσεις. Είδαμε και στα Χανιά τη συγκεκριμένη περίπτωση και πρόσφατα, μάλιστα χθες στην Αλεξανδρούπολη, ναυαγοσώστης που ανέσυρε το κοριτσάκι του 2.5 ετών και έδωσε τις κατάλληλες βοήθειες προκειμένου να μείνει ζωντανό. Είπατε προηγουμένως και εσείς στην αρχή του θέματος ότι θεωρητικά γνωρίζουμε να κολυμπάμε. Δυστυχώς όμως δεν ξέρουμε πάρα πολλά πράγματα, αγνοούμε τους κανόνες, τους βασικούς κανόνες. Ξέρετε το μάθημα κολύμβησης στις χώρες του εξωτερικού υπάρχει πραγματικά ως υποχρεωτικό μάθημα προτού καν πάνε τα παιδιά στο δημοτικό και στο νηπιαγωγείο. Εμείς κάνουμε πολύ μεγάλη προσπάθεια στη χώρα μας να ισχύει, που ισχύει στην τρίτη δημοτικού και στην τετάρτη δημοτικού. Όντως υπάρχουν σχολεία που κάνουν το μάθημα κολύμβησης σκεφτείτε 10 ώρες ετησίως, βέβαια χρειάζεται πολύ μεγάλη προσπάθεια στο να μάθουμε γιατί δυστυχώς δεν είναι όλες οι περιοχές, δεν έχουν κοντά τους εντός 25 χιλιομέτρων, όπως ορίζει ο νόμος, τα κολυμβητήρια και για αυτό πάμε και εμείς να δώσουμε τέτοιες λύσεις προκειμένου και να φτιάξουμε πλωτά κολυμβητήρια που ήδη το καταφέραμε και δημιουργήσαμε το 1ο θαλάσσιο κολυμβητήριο στη Θάσο προκειμένου να μειώσουμε τα θανάσιμα ατυχήματα, να μιλάμε για λιγότερους πνιγμούς».
Το μεγαλύτερο 80s και 90s party έρχεται στο Ανοιχτό Θέατρο Καλαμάτας την Πέμπτη 21 Αυγούστου.
Η Μαντώ, ο Κώστας Μπίγαλης, η Σοφία Βόσσου και η Πωλίνα θα… κεράσουν το κοινό πολλές μουσικές «γρανίτες» με γεύσεις από την εποχή της ντισκοτέκ, στο πιο ξέφρενο 80 πάρτυ των περασμένων δεκαετιών. Ηλεκτρονική προπώληση γίνεται στο ticketservices.gr καθώς και στα φυσικά σημεία Casablanca, Μάμρα Ρακομπυραρείον, Βιβλιοπωλείο Όλα χαρτί και Βιβλιοπωλείο Κονταργύρης.
Μια ομάδα ερευνητών πιστεύει ότι μπορεί να βρήκε τρόπο να ελέγξει την υπόθεση ότι «η συνείδηση στους ανθρώπους προκύπτει από «διεμπλοκή» (entanglement) μέσα στον εγκέφαλό μας». Αυτό προϋποθέτει δημιουργία διεπαφών μεταξύ ανθρώπινων εγκεφάλων και κβαντικών υπολογιστών, καθώς και προσπάθεια μέτρησης τυχόν αλλαγών που προκύπτουν τότε στη συνείδηση.
Η συνείδηση είναι κάτι που όλοι έχουμε, αλλά γνωρίζουμε εκπληκτικά λίγα γι' αυτήν. Ξέρουμε πώς να την απενεργοποιήσουμε με αναισθητικά, αλλά δεν είμαστε πραγματικά σίγουροι πώς λειτουργεί. Υπάρχουν πολλοί άνθρωποι που εργάζονται πάνω στο πρόβλημα, αλλά ακόμα δεν γνωρίζουμε αν η συνείδηση είναι το «αποτέλεσμα της ολοκλήρωσης μέσα σε ένα σύστημα» (ολοκληρωμένη θεωρία πληροφοριών) ή το «αποτέλεσμα της ανταλλαγής πληροφοριών σε όλο τον εγκέφαλο» (παγκόσμια θεωρία χώρου εργασίας), που είναι οι δύο κύριες ιδέες. Όμως, με τόσο λίγα γνωστά, υπάρχει χώρος για άλλες, πιο εξωστρεφείς ιδέες.
Το 1989, ο Βρετανός μαθηματικός και κάτοχος του βραβείου Νόμπελ Φυσικής Roger Penrose έκανε ακριβώς αυτό, υποδηλώνοντας ότι «η κβαντική διεμπλοκή έχει σχέση με τη συνείδηση». Αν και δεν μπορούμε να συνοψίσουμε το πλήρες επιχείρημά του, που εκτείνεται σε πολλά βιβλία, η ουσία του συνοψίζεται στην ιδέα ότι υπάρχουν κάποια προβλήματα που δεν μπορούν να ολοκληρωθούν ή να κατανοηθούν από τους παραδοσιακούς υπολογιστές, όπως οι μη υπολογίσιμοι αριθμοί και οι προτάσεις Gödel. Οι άνθρωποι όμως μπορούν να αντιμετωπίσουν αυτά τα προβλήματα και να τα κατανοήσουν, επομένως ο ανθρώπινος νους δεν πρέπει να λειτουργεί όπως ένας παραδοσιακός υπολογιστής. Αντ’ αυτού, ο Penrose προτείνει ότι «η συνείδηση θα μπορούσε να προκύψει από την κβαντική διεμπλοκή μέσα στον εγκέφαλο».
Το επιχείρημα, το οποίο δεν αντιμετωπίστηκε θετικά εκείνη την εποχή, έχει δει μικρή αναβίωση τα τελευταία χρόνια, αν και παραμένει στο περιθώριο της έρευνας της συνείδησης. Ένας περιορισμός στην ιδέα ήταν ότι «η κβαντική διεμπλοκή είναι εύθραυστη και καταρρέει εύκολα ακόμη και σε χαμηλές θερμοκρασίες, οπότε πώς θα μπορούσαμε να παράγουμε και να διατηρήσουμε διεμπλοκή στο ζεστό περιβάλλον του εγκεφάλου μας;»
Αλλά από τότε, έχει προταθεί ότι «οι μικροσωληνίσκοι μέσα στους νευρώνες θα μπορούσαν να παρέχουν αυτό το σταθερό περιβάλλον για διεμπλοκή». Νωρίτερα φέτος, μια ομάδα ισχυρίστηκε ότι βρήκε αποδεικτικά στοιχεία αυτής της ιδέας, αφού έδωσε στους αρουραίους φάρμακα δέσμευσης μικροσωληνίσκων και διαπίστωσε ότι στη συνέχεια χρειάστηκε περισσότερος χρόνος για να τους επηρεάσει η αναισθησία, υποστηρίζοντας ότι αυτά έπαιξαν ρόλο στη συνείδηση.
Ενώ περαιτέρω μελέτη σε αυτόν τον τομέα μπορεί να μας δώσει περισσότερες ενδείξεις για το τι είναι η συνείδηση και πώς λειτουργεί, μια άλλη ομάδα έχει μια πολύ πιο τρελή ιδέα για να ελέγξει εάν «η συνείδηση είναι μια κβαντική διαδικασία». Αυτή η ομάδα, η οποία περιλαμβάνει τον Hartmut Neven, επικεφαλής του εργαστηρίου Quantum AI της Google, υποθέτει ότι ο Penrose κάνει λάθος στην πρότασή του ότι «η συνείδηση προκύπτει στο σημείο κατάρρευσης της υπέρθεσης» (superposition collapse), προτείνοντας αντ’ αυτού ότι «θα μπορούσε να προκύπτει όταν σχηματίζεται» (σ.σ. η διεμπλοκή), προκειμένου να παρακάμψει την παράλογη πιθανότητα ταχύτερης από το φως επικοινωνίας στον εγκέφαλο. Η ομάδα προτείνει ότι ένας τρόπος για να ελέγξουμε αυτή τη θεωρία της συνείδησης είναι να προσπαθήσουμε να «επεκτείνουμε» τη δική μας συνείδηση, χρησιμοποιώντας μια διεπαφή μεταξύ του εγκεφάλου μας και ενός κβαντικού υπολογιστή.
Σε ένα πείραμα σύζευξης, κάποιος θα μπορούσε «να δημιουργήσει φυσική σύνδεση μεταξύ ανθρώπινου εγκεφάλου και κβαντικού υπολογιστή, που θα επέτρεπε συνεκτικές αλληλεπιδράσεις και θα μεσολαβούσε στην διεμπλοκή». Εάν η εικασία μας είναι ακριβής, «αυτή η σύνδεση θα επιτρέψει πλουσιότερες συνειδητές εμπειρίες του συνδυασμένου συστήματος, απαιτώντας περισσότερα περιγραφικά bits από τις εμπειρίες που αναφέρει ο άνθρωπος χωρίς τη σύνδεση», εξηγεί η ομάδα στην εργασία τους, προσθέτοντας ότι αυτό απαιτεί τη «σύζευξη ενός συστήματος μέσα στον ανθρώπινο εγκέφαλο, με qubits σε υπέρθεση μέσα σε έναν κβαντικό υπολογιστή».
«Πριν από τη σύζευξη των συστημάτων, οι αντίστοιχες καταστάσεις τους υπάρχουν σε ξεχωριστούς χώρους καταστάσεων, γνωστούς ως χώρους Hilbert, διάστασης Ν και Μ αντίστοιχα. Αφού όμως αλληλεπιδράσουν, τότε η κυματοσυνάρτηση (wavefunction) που περιγράφει το συνδυασμένο σύστημα (σ.σ. τον Κυβερνο-Οργανισμό) βρίσκεται σε έναν χώρο Hilbert διαστάσων ΝxΜ», γράφει η ομάδα. «Υποθέτουμε ότι μια υπέρθεση που σχηματίζεται σε αυτό το χώρο υψηλότερης διαστασιακής κατάστασης, θα βιωθεί από το υποκείμενο ως μια πλουσιότερη εμπειρία σε σύγκριση με μια κατάσταση υπέρθεσης που σχηματίζεται στον κατώτερο Ν-διάστατο χώρο Hilbert, ο οποίος περιγράφει τον απομονωμένο ανθρώπινο εγκέφαλο του υποκειμένου». Μιλώντας στο New Scientist, ο Neven ανέπτυξε πώς θα λειτουργούσε αυτό:
«Ας υποθέσουμε ότι έχουμε 'N' qubits στον εγκέφαλό μας και 'M' qubits σε έναν εξωτερικό κβαντικό υπολογιστή, με τα γράμματα να αναφέρονται σε έναν ορισμένο αριθμό qubits. [σ.σ. ένα qubit (quantum bit) αφορά ένα κβαντο-μηχανικό σύστημα δύο καταστάσεων και είναι αντίστοιχο του κλασσικού bit (binary digit) που αφορά ένα μηχανικό σύστημα δύο καταστάσεων]. Εάν ένα άτομο μπορούσε να διεμπλέξει (entangle) τον εγκέφαλό του με αυτόν τον κβαντικό υπολογιστή, θα μπορούσε να δημιουργήσει μια εκτεταμένη κβαντική υπέρθεση που περιλαμβάνει «N + M» qubits», δήλωσε ο Neven. «Αν τώρα επιδράσουμε σε αυτή τη διευρυμένη υπέρθεση για να την κάνουμε να καταρρεύσει, τότε αυτό θα πρέπει να αναφερθεί από το άτομο που συμμετέχει στο πείραμα ως μια πλουσιότερη εμπειρία. Αυτό συμβαίνει επειδή στην κανονική συνειδητή εμπειρία του, συνήθως χρειάζονται «Ν» bits για να περιγράψουν την εμπειρία, αλλά τώρα χρειάζονται «Ν+Μ» bits για να την περιγράψουν». «Αυτό το ονομάζω 'πρωτόκολλο επέκτασης', καθώς θα μας επέτρεπε να επεκτείνουμε τη συνείδηση στο χώρο, το χρόνο και την πολυπλοκότητα».
Σύμφωνα με τον Neven, αναφορές για πλουσιότερες εμπειρίες υπό αυτές τις συνθήκες θα προσέφεραν αποδείξεις ότι η συνείδηση είναι ένα κβαντικό φαινόμενο. Ωραία η ιδέα, αλλά η δοκιμή θα βασιζόταν στη δυνατότητα σύζευξης της δραστηριότητας ενός ανθρώπινου εγκέφαλου με έναν κβαντικό υπολογιστή, κάτι που θα ήταν μια «επεμβατική διαδικασία», η οποία δεν προβλέπεται να συμβεί σύντομα.
Εκτός από όσα εκτέθηκαν στο παρόν άρθρο, υπάρχουν και άλλες πολλά υποσχόμενες ιδέες για τη συνείδηση, αρκετές από τις οποίες δεν βασίζονται σε τέτοιες επεμβατικές διαδικασίες. Όπως σημειώνει η ομάδα, η έρευνα π.χ. για αδρανή αέρια όπως το ξένο και η επίδρασή τους στη συνείδηση μπορεί να είναι πιο καρποφόρα στο μεταξύ.
* Η μελέτη δημοσιεύτηκε στο «Entropy». Συντάκτης: James Felton-Senior Staff Writer, Επιμέλεια: Laura Simmons
Πρώτη δημοσίευση: https://www.enimeromenospolitis.gr/epistimes-texnologia/roger-penrose-hartmut-neven-gia-sxesi-syneidisis-kvantomixanikis/s/
