Ειδήσεις &
Τοπικά Νέα

Ελλάδα   >   Ν. Αχαϊας   >   Καλαβρυτα    >    Ειδήσεις & Τοπικά Νέα

Βομβαρδισμός Βυσωκάς 29 Νοεμβρίου 1943 - Προμελετημένη Γερμανική εγκληματική επίθεση

Ο Βομβαρδισμός του Σκεπαστού - Έργο του ζωγράφου Ανδρέα Τέτοκα


Ιστορική Έρευνα
Φίλιππος Σαρδελιάνος
Προμελετημένη Γερμανική εγκληματική επίθεση 
κατά του Δημοτικού Σχολείου σε ώρα λειτουργίας του.
Θύματα του αεροπορικού βομβαρδισμού
μικροί μαθητές και άμαχοι πολίτες


------------------------------------------------------------------------------------------------ 
Η αδίστακτη Γερμανική εγκληματική επίθεση κατά του Δημοτικού Σχολείου με θύματα μικρούς μαθητές και άμαχους πολίτες.
------------------------------------------------------------------------------------------------ 
Των χερσαίων επιχειρήσεων του στρατού συνήθως προηγούνται αεροπορικοί βομβαρδισμοί. Κάτι παρόμοιο επιχείρησαν να κάνουν οι Γερμανοί στις 29 Νοέμβρη 1943, λίγες μέρες πριν εξαπολύσουν την πρώτη «εκκαθαριστική» επιδρομή με την 117 Μεραρχία Κυνηγών κατά της ελεύθερης περιοχής του επαναστατικού κέντρου των Καλαβρύτων. Ο Λε Σουίρ είχε υπογράψει μερικές ημέρες πριν, 25/11/43, τη διαταγή αυτής της επιδρομής. Πίστευαν ίσως πως έτσι θα μπορούσαν να εξοντώσουν το Στρατηγείο του ΕΛΑΣ που νόμιζαν ότι βρισκόταν στη Βυσωκά.
Αντί όμως αυτού διέπραξαν ένα ακόμα μεγάλο έγκλημα πολέμου κατά της επαρχίας μας. Δεν δίστασαν να βομβαρδίσουν και πολυβολήσουν το Δημοτικό Σχολείο του χωριού την ώρα που οι μαθητές των μικρών τάξεων βρισκόταν συγκεντρωμένοι στο προαύλιο, έτοιμοι να μπουν στις αίθουσες για το μάθημα, σκοτώνοντας τέσσαρους από αυτούς και εννέα ακόμα άμαχους εκ των οποίων δύο γυναίκες. Ο βομβαρδισμός ζητήθηκε από τον διοικητή της 117 Μεραρχίας κυνηγών Λε Σουίρ και διατάχτηκε από τον πτέραρχο Χέλμουτ Φέλμυ, διοικητή του 68ου σώματος στρατού στην Αθήνα.
Η αεροπορική επίθεση έγινε τις προμεσημβρινές ώρες 10 μέχρι 11 περίπου ημέρα Δευτέρα, 29.11.1943, ευτυχώς παραμονή της γιορτής του Αγίου Ανδρέα, πολιούχου του χωριού κατά την οποία πολύς κόσμος θα ήταν συγκεντρωμένος στο κέντρο του χωριού και τα θύματα θα ήταν πολλαπλάσια. Μια μοίρα, δώδεκα αεροπλάνα καθέτου εφορμήσεως, στούκας, με επαναλαμβανόμενες επιθέσεις άδειασαν στο χωριό τόνους βόμβες και από χαμηλό ύψος συνειδητά πολυβολούσαν κτίρια και ανθρώπους. Τα Γερμανικά αεροπλάνα γύριζαν στο Κάστρο των Καλαβρύτων, έπαιρναν στροφή και ξανά εφορμούσαν, σύμφωνα με περιγραφή των δικών μου που τα έβλεπαν να ρχονται σε απόσταση αναπνοής από τη χαράδρα στο Παλιοπήγαδο που είχαν καταφύγει. Όσο διαρκούσε ο βομβαρδισμός της Βυσωκάς οι Καλαβρυτινοί έτρεξαν έντρομοι να καλυφθούν. Οι περισσότεροι στα υπόγεια των σπιτιών τους, άλλοι κάτω από τις γέφυρες και άλλοι βγήκαν στα χωράφια, μακρυά από τα σπίτια. Άλλωστε μια από τις βόμβες έπεσε στις Αυλές, η οποία δεν έσκασε και εκεί πρέπει να είναι χωμένη και χορταριασμένη μέχρι σήμερα.
Οι κάτοικοι της Βυσωκάς αιφνιδιασμένοι κατέφυγαν για προστασία, κυρίως στα δυό λαγγάδια του χωριού, από τις 75 βόμβες, που όπως λέγεται, εξαπέλυαν τα Γερμανικά αεροπλάνα λίγο πριν φτάσουν πάνω από το χωριό και έπεφταν εκεί με δαιμονιώδες σφύριγμα. Ευτυχώς πολλές δεν έσκασαν και ακόμα περισσότερες δεν βρήκαν το στόχο τους πέφτοντας περιμετρικά στα περιβόλια. Οι μικροί μαθητές του σχολείου σκοτώθηκαν μάλλον από τους πολυβολισμούς των αεροπλάνων. Οι πιλότοι έβλεπαν τα παιδιά που έτρεχαν με την καθοδήγηση του δασκάλου τους να κρυφτούν και τα πολυβολούσαν. Έγκλημα εν ψυχρώ. Οι μυγδαλιές στο χωριό γύρω από το σχολείο και το εκκλησάκι του Αϊ Γιώργη ήταν χαρακτηριστικά διαλυμένες από τις ριπές των πολυβόλων. Τα εκατό και πλέον παιδιά γλύτωσαν σαν από θαύμα. Οι υλικές ζημιές στο χωριό ήταν πολλές όχι όμως τεράστιες αν αναλογιστεί κανείς τον αριθμό των βομβών που εξαπέλυσαν οι Γερμανοί.
Το Στρατηγείο του ΕΛΑΣ δεν βρισκόταν στη Βυσωκά εκείνη την ημέρα. Ήταν στην Αγία Λαύρα, λίγα χιλιόμετρα πιο πάνω, (μαζί και ο Άντωνυ Άντριους, της Αγγλικής αποστολής). Μόλις (το Στρατηγείο) είχε επιστρέψει από την Παμπελοποννησιακή διάσκεψη της Στρέζοβας. Κάποιες υπηρεσίες της αντίστασης στεγαζόταν σε δυο τρία σπίτια του χωριού. Οι βόμβες που προορίζονταν για αυτά δεν έσκασαν. Στο υπόγειο του Δημοτικού Σχολείου στεγαζόταν μια ομάδα Ιταλών που είχαν φυγαδευτεί στον ΕΛΑΣ.

Οι μαθητές και οι άμαχοι θύματα του βομβαρδισμού

1.Κατσικοπούλου Ακριβή ετών 59 Σύζυγος του Παναγιώτη, γεννήθηκε το 1884 στο Σκεπαστό. Οι Γερμανοί σκότωσαν στις 14/12/43 και δύο από τα παιδιά της τον Κατσικόπουλο Ιωάννη 18 ετών και Αντώνη 33

2.Καραμούζης Νικόλαος του Αθανασίου ετών 42 Γεννήθηκε στο Σκεπαστό το 1901. Ήταν τραυματίας του πολέμου 1920 -1923 στον οποίο είχε χάσει και τα δυό του πόδια. Σκοτώθηκε γιατί δεν μπορούσε να φύγει.

3.Ντάνος Αναστάσιος του Σταύρου, ετών 8 Μαθητής του δημοτικού σχολείου που βρισκόταν εκεί μαζί με τα άλλα παιδιά.

4. Παπαφράγκου Αναστάσιος του Γεωργίου, ετών 10 Μαθητής του δημοτικού σχολείου, που χωρίς ενδοιασμούς βομβάρδισαν οι Γερμανοί εκείνη την ώρα ήταν στο μάθημα του μαζί με τα άλλα παιδιά. Το παιδί τραυματίστηκε θανάσιμα στο στήθος, από βλήμα πολυβόλου των Γερμανικών αεροπλάνων, καθώς έτρεχε να καλυφθεί κάπου μαζί με τα άλλα παιδιά με την προτροπή των δασκάλων. Βρέθηκε αιμόφυρτο από την μητέρα του. Μεταφέρθηκε στα Καλάβρυτα στο Νοσοκομείο των ανταρτών. (Ξενοδοχείο Λερούνη- τότε). Του παρασχέθηκε κάθε δυνατή βοήθεια, αλλά εξέπνευσε.

5.Μπουρογιάννης Αθανάσιος του Γεωργίου ετών 8  Μαθητής του δημοτικού σχολείου που βομβαρδίστηκε και πολυβολήθηκε από τους Γερμανούς την ώρα που τα παιδιά έκαναν μάθημα.

6.Γιδάς Αθανάσιος του Νικολάου, ετών 57  Γεννήθηκε στο Σκεπαστό το 1886. Γεωργός στο επάγγελμα. Παντρεμένος με την Ειρήνη Γ. Βασιλακοπούλου. Είχε τέσσερα παιδιά.


7.Αντωνακόπουλος Γεώργιος του Δημητρίου, ετών 56  Γεννήθηκε στο Σκεπαστό το 1887. Αγρότης. Παντρεμένος με την Ελένη Κ. Λιακοπούλου από τον Πριόλιθο είχε 6 παιδιά.

8. Αντωνακόπουλος Δημήτριος του Γεωργίου, ετών 18  Γιός του προηγούμενου. Αγρότης. Γεννήθηκε το 1925. Σκοτώθηκε μαζί με τον πατέρα του.

9. Ανδριόπουλος Παναγιώτης του Δημητρίου ετών 8  Μαθητής που βρισκόταν στο σχολείο μαζί με τα υπόλοιπα παιδιά.

10. Ανδρικοπούλου Σταθούλα του Δημητρίου, ετών 34  Από τον Πριόλιθο, άγαμος. Βρισκόταν στη Βυσωκά γιατί εκεί ήταν εκείνη την περίοδο κρατούμενος του ΕΛΑΣ ο αδερφός της, μόνιμος αξιωματικός Πολύδωρος. Έμενε στο σπίτι της Κατσικοπούλου Ακριβής. Στο μπαλκόνι του σπιτιού της βρήκαν και τις δύο οι βόμβες των Γερμανών.

11. Κανελής Νικόλαος του Κων/νου  Από τα Δουμενά ετών 22. Ο Κανελής ήταν τραυματισμένος βαριά και πέθανε λίγο αργότερα στο χωριό του που μεταφέρθηκε

12. Πετρούτσος Παναγιώτης του Θεοφάνους  Από τα Δουμενά ετών 29.

13. Θεοδωρακόπουλος Χριστόφορος του Αθανασίου  Από τα Δουμενά ετών 21.

Οι τρείς πιο πάνω Δουμενιώτες είχαν πάει στη Βυσωκά για να συναντήσουν το Αρχηγείο που πίστευαν πως βρισκόταν εκεί.
Από τον βομβαρδισμό υπήρξαν και δύο σοβαρά τραυματισμένοι: η Ευτυχία Παπαναγιώτου από τη Βυσωκά και ένας Ιταλός από αυτούς που είχαν παραμείνει στον ΕΛΑΣ και στεγάζοσαντε στο υπόγειο του Δημοτικού Σχολείου.

- Αφήγηση Πάνου Γ. Παπαφράγκου (αδελφός του 10 χρονου μαθητή Τάσου θύματος του βομβαρδισμού-2019)

Να σας πω και λίγα λόγια για τον Τάσο.
Το πρωί της καταραμένης εκείνης μέρας δεν ήθελε να πάει στο σχολείο γιατί είχε δει ένα κακό όνειρο. Επειδή επέμενε σε αυτό, η μάνα μας αναγκάστηκε να του δώσει μερικές ξυλιές και έτσι πήγε.
Στο βομβαρδισμό και πολυβολισμό του χωριού από τα Χιτλερικά αεροπλάνα, έτρεξε όπως όλα τα παιδιά και οι δάσκαλοι πανικόβλητοι για να σωθούνε.
Ο πατέρας ήταν άρρωστος . Η μάνα αλλόφρονη τρέχει στο χωριό για το παιδί. Ψάχνοντας γύρω στο σχολείο το ακούει, πεσμένο κάτω να τη φωνάζει ξέψυχα…μάνααα. Το άρπαξε στην αγκαλιά αιμόφυρτο κι έτρεξε στα Καλάβρυτα. Μα που να πάει!...Κόλαση! Μόνο μια σκηνή των ανταρτών υπήρχε. Τάχατες ιατρείο.
Εκεί ο Τάσος μας, ένα παιδί δέκα χρονών πανέμορφο, στην αγκαλιά της μάνας μας, παρέδωσε το πνεύμα του. Ο άδικος χαμός του Τάσου έριξε σε βαθιά θλίψη όλη μας την οικογένεια με τραγικές συνέπειες. Συνέπειες που δεν τέλειωσαν ποτέ.
Εγώ ο ίδιος δεν έζησα το βομβαρδισμό. Είχα εγκατασταθεί από τον προηγούμενο χρόνο στην Αθήνα στην οικογένεια των θείων για μια καλύτερη τύχη. 
Το άκουσμα της τραγικής είδησης του θανάτου του αδελφού μου χαράχτηκε βαθιά στη μνήμη μου. Είναι από εκείνες τις στιγμές που δεν μπορείς ποτέ να ξεχάσεις. Η καρδιά μου πάντα κλαίει για τον Τάσο. Η μητέρα μου λίγα χρόνια αργότερα στις 26 Φεβρουαρίου 1946 έφυγε από τη ζωή σε ηλικία 44 ετών. Η πίκρα, η απώλεια του παιδιού της και οι τύψεις της για τις ξυλιές που είχε δώσει εκείνο το μοιραίο πρωινό της 29ης Νοέμβριου στον Τάσο, την οδήγησαν στο θάνατο. Η οικογένεια βυθίστηκε για μια ακόμη φορά στο πένθος. Τραγικές και οι συνέπειες για τον πατέρα που ανέλαβε μόνος πλέον τη συντήρηση των παιδιών. Τα αδέλφια μου πέρασαν δύσκολες μέρες φτώχειας πείνας και ορφάνιας…Το κόστος μεγάλο!
Οι Γερμανοί δεν μας στέρησαν μόνο δύο αγαπημένα πρόσωπα αλλά και έναν ακόμα αδελφό, τον Αντρέα που ξενιτεύτηκε αργότερα και χάθηκε στη Γερμανία, φιλοξενούμενος εργάτης δια βίου. Στην ουσία, διωγμένος από την ίδια την πατρίδα του, νέο παιδί 25 χρόνων προς άγραν τύχης, λόγω ανεργίας, πολιτικής κακοδαιμονίας και κρατικής αδιαφορίας.
Ο θεός ας τους συγχωρέσει όλους. Και θύτες και θύματα.
Πως να ξεχάσω τόσα βάσανα, ανομολόγητα, της φτώχειας και της δυστυχίας μας…
Πως να ξεχάσω  το χαμό του Τάσου και της μάνας μας…
Πως να ξεχάσω στην ουσία την τραγική διάλυση της οικογένειας…


-Αφήγηση Παν. Γιαννακάριου-παιδί 9 χρονών τότε (ΒΗΜΑ ΑΙΓΙΑΛΕΙΑΣ Παρ. 16 Ιαν. 2004) Υποπτέραρχος ε.α.
«Ήταν παραμονή Αγίου Ανδρέα, πολιούχου του χωριού, μια Δευτέρα ηλιόλουστη. Το Δημοτικό Σχολείο, παρά την κατοχή, λειτουργούσε κανονικά. Ήμουνα τότε εννέα ετών. Η ώρα ήταν περίπου 11. Ώρα διαλείμματος. Τα παιδιά τρέχαμε, φωνάζαμε και παίζαμε στο προαύλιο.
Κάποια στιγμή ακούστηκε βουητό. Τα παιχνίδια διακόπηκαν και όλων η προσοχή στράφηκε στον ουρανό. Δεν βλέπαμε συχνά αεροπλάνα και γι΄ αυτό εκπλαγήκαμε. Ήταν δώδεκα στον αριθμό, τα οποία έκοψαν την πορεία τους και έκαναν γύρους πάνω από το χωριό. Η διακοπή της πορείας τους, μαζί με τους καπνούς που άφησαν, έδωσαν την εντύπωση ότι κάτι κακό θα συνέβαινε. Οι καπνοί ήταν το σύνθημα ότι τα αεροπλάνα βρήκαν τον στόχο τους. Το είδαμε να χωρίζονται σε σχηματισμούς των τριών. Είχαν λάβει δηλαδή την τελική διάταξη μάχης.
Φοβηθήκαμε και αρχίσαμε να τρέχουμε προς διάφορες κατευθύνσεις. Ευτυχώς γιατί διαφορετικά θα υπήρχαν μεγάλες απώλειες, καθώς στο σχολείο έπεσαν οι περισσότερες βόμβες. Τα πιο πολλά παιδιά πέρασαν το φράκτη του Αγροκηπείου και πήγαν στο ρέμα που περνάει μπροστά από το νεκροταφείο. Εγώ δεν πρόλαβα να περάσω και έμεινα στην βορειοανατολική γωνία του Αγροκηπείου, μαζί με άλλα τρία παιδιά. Είχα προσπαθήσει να περάσω και εγώ το φράκτη, αλλά κάποιο παιδί πάτησε στην πλάτη μου και έπεσα.
Σημείο επίθεσης ήταν ο λόφος ανατολικά του χωριού, που φέρει την ονομασία «του Αγγελάκη ο Λάζος». Ορμούσαν το ένα πίσω από το άλλο. Έριχναν τρείς βόμβες το καθένα και περνώντας με χαμηλή πτήση έριχναν μετά και με τα μυδράλια. Οι βόμβες και οι μυδραλιοβαλισμοί μαζί με τις σειρήνες, δημιουργούσαν πανικό και σκόρπιζαν τον θάνατο και την καταστροφή.
Μεταξύ των φονευθέντων ήταν και δύο μαθητές του δημοτικού που δεν πρόλαβαν να φύγουν και έμειναν στο χώρο του σχολείου: ο Τάσος Παπαφράγκος του Γεωργίου και ο Τάσος Ντάνος του Σταύρου, 10 και 8 ετών αντίστοιχα. Μάλιστα ο Τάσος ο Ντάνος ήταν μαζί μου, ένα από τα τρία παιδιά που ανέφερα πιο πάνω. Είχε το κεφάλι του στα πόδια μου. Τον είδα που είχε κλείσει τα μάτια του, ανάσαινε βαριά και από το πόδι του έτρεχε αίμα.

-Η Γερμανική άποψη από τον Φρανκ Μάγερ
Με μόλις 10 γραμμές μιλάει ο Φράνκ Μάγερ, στο 800σίων σελίδων βιβλίο του, για τον βομβαρδισμό της Βυσωκάς. Επειδή αυτές ακριβώς εκφράζουν τις Γερμανικές απόψεις ας δούμε τι γράφει:
«Όπως είναι γνωστό την επόμενη μέρα διακόπηκαν οριστικά οι προσπάθειες για μια ειρηνική επίλυση του προβλήματος των αιχμαλώτων: ο Λε Σουίρ απάντησε στην τελευταία επιστολή του Μίχου με βία διατάζοντας το βομβαρδισμό του υποτιθέμενου κεντρικού αρχηγείου του ΕΛΑΣ. Στις 29 Νοεμ. 12 αεροπλάνα καθέτου εφορμήσεως του 10ου σμήνους επιτέθηκαν κατά του χωριού Βυσωκά, 3 χλμ. δυτικά των Καλαβρύτων, καταστρέφοντας σχεδόν ολοσχερώς το δημοτικό σχολείο, κοντά στο οποίο είχε βέβαια βρεθεί ο ηγέτης των ανταρτών με το επιτελείο του, αλλά την ημέρα του βομβαρδισμού δεν βρισκόταν εκεί. Πολλά σπίτια του χωριού πήραν φωτιά. Αν και ο δάσκαλος του χωριού κατάφερε να σώσει τα παιδιά, έχασαν τη ζωή τους 13 κάτοικοι.
Μετά το βομβαρδισμό, ο διοικητής της αντικατασκοπείας της 117 μεραρχίας καταδρομών έδωσε εντολή σε έναν σύνδεσμο, πιθανώς σε κάποιο περιοδεύοντα έμπορο, να πάει «με σκοπό τη συλλογή πληροφοριών στη Βυσωκά» και να ελέγξει τα αποτελέσματα του βομβαρδισμού και να κάνει αντίστοιχη αναφορά».
Δεν παρουσιάζει, ο Μάγερ, το Γερμανικό έγγραφο της αναφοράς στο βομβαρδισμό. Το αποκρύπτει παρά το ότι το έχει στη διάθεσή του. Και αυτό γιατί δείχνει ότι οι Γερμανοί είχαν στόχο επιλεκτικά και ξεχωριστά το Δημοτικό Σχολείο έχοντας πλήρη επίγνωση ότι εκεί μέσα αυτή την ημέρα και την ώρα βρισκόταν η πρώτη από τις δυο βάρδιες των 110 περίπου μικρών μαθητών. Γράφει πως «έχασαν τη ζωή τους 13 κάτοικοι» και αποφεύγει να διευκρινίσει πως ανάμεσά του ήταν και 4 μαθητές ηλικίας 7-10 ετών.

-Το Γερμανικό έγγραφο

Για πρώτη φορά δημοσιεύουμε τη συνοπτική αναφορά των Γερμανών για τον Βομβαρδισμό της Βυσωκάς παρμένη από τα Γερμανικά αρχεία που γράφει:
«Στούκας επιτέθηκαν στα αρχηγεία των συμμοριτών στην Βυσωκά (20 χιλιόμετρα νότια του Αιγίου) με 12 αεροπλάνα. Απευθείας χτύπησαν στο σχολείο και αρκετά σπίτια κάηκαν. Άνθρωπος- σύνδεσμος (μας) στέλνεται στη Βυσωκά για να αναφέρει αποτελέσματα (του βομβαρδισμού)».
Το Γερμανικό έγγραφο επαληθεύει την ακρίβεια των όσων αφηγείται ο Δ. Μίχου. Ο άνθρωπος που έστειλαν οι Γερμανοί στη Βυσωκά να μάθει τα αποτελέσματα του βομβαρδισμού και αν ανάμεσα στους νεκρούς ήταν και στελέχη του Γενικού Στρατηγείου του ΕΛΑΣ ήταν εκείνος που συνέλαβε ο Δ. Μίχου και τον άφησε ελεύθερο με την παρέμβαση των Εγγλέζων που ισχυρίστηκαν ότι ήταν δικός τους πράκτορας. Καταλαβαίνει έτσι κανείς τι ακριβώς γινόταν τότε, και ποιες ήταν οι σχέσεις Γερμανών και Εγγλέζων.

-Τι γράφει ο αρχηγός του ΕΛΑΣ σμήναρχος Δ. Μίχου  για τον βομβαρδισμό της Βυσωκάς
------------------------------------------------------------------------------------------------ 

Κάθε φορά στις καταγραφές των γεγονότων θεωρώ σκόπιμο να αναφέρονται οι απόψεις του αρχηγού του ΕΛΑΣ Πελοποννήσου σμήναρχου Δ. Μίχου όπως αυτές είναι καταγεγραμμένες στα 6 τετράδια του. Και αυτό γιατί είναι οι πιο ειλικρινείς και ακριβείς απόψεις, σύμφωνες πάντα με τα όσα ντοκουμέντα- έγγραφα διαθέτω. Και τα 6 τετράδια του γράφτηκαν σε συνεργασία με άλλους συναγωνιστές του. Γνωρίζοντας την αξία των 6 τετραδίων, από το 1985 ακόμα, που διέθετα αντίγραφά τους, με πρότασή μου στο ΔΣ του Μουσείου της περασμένης θητείας που κατείχε τα πρωτότυπα, κατορθώθηκε να εκδοθούν ολοκληρωμένα με καταλυτική συμβολή στην ιστορική αλήθεια των γεγονότων της περιόδου 41-44. Τι γράφει λοιπόν ο Δ. Μίχου για τον βομβαρδισμό της Βυσωκάς. «Εμείς είχαμε βάλει τους όρους της ανταλλαγής (των αιχμαλώτων) και είχαμε τους λόγους μας να επιμείνουμε»

(Σημείωση δική μου: Εντόπισα για πρώτη φορά την τελευταία απάντηση του Στρατηγείου του ΕΛΑΣ- Δ. Μίχου, Κ. Λασσάνης- στο δεύτερο έγγραφο των Γερμανών για την ανταλλαγή των αιχμαλώτων το έδωσα στο Μουσείο και το συμπεριέλαβε στην έκδοση των 6 τετραδίων, σελ. 273, χωρίς να αναφέρεται ποιος το έδωσε και το σπουδαιότερο βέβαια, συνοδεύεται με μια άσχετη λεζάντα. Είναι το μοναδικό έγγραφο που υπάρχει για το θέμα των «διαπραγματεύσεων». Έχει σταλεί 19/11/43 από τη Βυσωκά. Είναι το τελευταίο έγγραφο με υπογραφή: Στρατηγείο ΕΛΑΣ. Μετά από αυτή την απάντηση το Στρατηγείο φεύγει για την πρώτη Παμπελοποννησιακή σύσκεψη της Στρέζοβας και από εκεί και ύστερα τα έγγραφα φέρουν την υπογραφή της 3ης Μεραρχίας του ΕΛΑΣ . Το πιο πάνω έγγραφο θα αναλύσουμε στο κεφάλαιο για τις «διαπραγματεύσεις» που πιστεύω θα ακολουθήσει).
«Σε αντίποινα λοιπόν συνεχίζει ο Δ. Μίχου μας έστειλαν τις τελευταίες μέρες του Νοέμβρη μια μοίρα αεροπλάνων Στούκας και εβομβάρδισε το χωριό Βυσωκά που βρισκόταν το Στρατηγείο. ΄Εγιναν κάμποσες ζημιές σε σπίτια του χωριού και σκοτώθηκαν δέκα άτομα και τραυματίστηκαν άλλοι τόσοι. Ήξεραν καλά τους στόχους, που έμενε το Στρατηγείο, αλλά δεν υπολόγισαν καλά εκείνες τις μπόμπες που δεν θα έσκαζαν. Εκείνη που ήταν για το γραφείο μας δεν πήρε φωτιά. Αλλά και τα μαθήματα της προφυλάξεως από εναέρια επίθεση εφαρμοστήκαν γρήγορα και αποφεύχθηκαν μεγαλύτερες ζημιές. Επτά έως οχτώ τόννοι βόμβες αδειάστηκαν σ΄αυτό το χωριό και από χαμηλή πτήση πολυβολήθηκαν διάφορα σπίτια και το σχολειό.
-Ύστερα από λίγες μέρες πιάστηκε ένα ύποπτος στην περιοχή και τον έφεραν σ΄ εμένα. Ήταν ένα ελεεινός άνθρωπος από κάποιο χωριό της Κορινθίας που τον είχαν στείλει από εκεί με μια θανατική καταδίκη. Του είχαμε δώσει αναστολή και τον αφήσαμε σ΄ένα χωριό της Αιγιάλειας να δουλεύει και να ζει. Απ΄αυτόν εμάθαμε πως τον έπιασαν μια ημέρα τον πήγαν στο Φρουραρχείο του Αιγίου, εκεί έμεινε με έναν ακόμη, παλιό συγκρατούμενο του απ΄τη Βυσωκά που έκαμε και το σχεδιάγραμμα των εγκαταστάσεών μας στο χωριό. Έτσι μας έλεγε. Αυτός είχε ανεβεί μ΄ εντολή του Φρουράρχου (Γερμανού) για να μάθει τις ζημιές απ΄ τον αεροπορικό βομβαρδισμό και αν μέσα στους νεκρούς ήμουνα και εγώ. Εκείνον που έκανε το σχεδιάγραμμα τον αφήσαμε ύστερα από επέμβαση των εγγλέζων που μας τον παρουσίασαν ως πράκτορα δικό τους, για την περιοχή Κορινθίας. Οι Ναζήδες ενδιαφέρονταν να μ΄εξοντώσουν, αλλά του παράγγειλα πως ήμουν καλύτερα από κάθε άλλη φορά».

-Ιστορικές ανακρίβειες από λάθος ή …σκοπιμότητα των διαφόρων ομιλητών στις επετείους μνήμης του αεροπορικού βομβαρδισμού της Βυσωκάς.
Παραβρισκόμενος τα τελευταία χρόνια στις επετείους μνήμης των θυμάτων του βομβαρδισμού της Βυσωκάς ακούω κάποιους από τους οριζόμενους ομιλητές να αναφέρονται σε χονδροειδείς ιστορικές ανακρίβειες προκειμένου να εξηγήσουν δικαιολογήσουν τον βομβαρδισμό του χωριού από τους Γερμανούς. Μια και αντίλογος- διάλογος δεν υπάρχει σ΄αυτές τις επετειακές ομιλίες οι ιστορικές ανακρίβειες μένουν στα ιστορικά γεγονότα. Για να γίνω πιο σαφής θα δώσω μερικά παραδείγματα από όσα έχουν ακουστεί. Υπήρξαν βέβαια και ομιλητές που αναφέρθηκαν σε προσωπικά τους βιώματα καθ΄όλα αξιόλογα.
1.Στο βιβλίο «Το ημερολόγιο της εκτέλεσης» Έκδοση Δημοτικού Μουσείου Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος- 2012- σελ. 46-47 σε αφήγηση του Χ. Π. διαβάζουμε: « Όπως έγινε γνωστό αργότερα οι Γερμανοί είχαν πληροφορηθεί από κατασκόπους τους ότι στη Βυσωκά βρισκόταν ο αρχικαπετάνιος του ΕΛΑΣ Άρης Βελουχιώτης που είχε έρθει από τη Ρούμελη περνώντας κρυφά τον Κορινθιακό. Με το βομβαρδισμό αυτό οι Γερμανοί το μόνο που κατάφεραν ήταν να σκοτώσουν μερικούς άμαχους χωρικούς γιατί οι αντάρτες με τον Άρη είχαν ήδη φύγει το προηγούμενο βράδυ για άλλο μέρος» Άγνοια ή ανακρίβεια του αφηγητή που όμως οι επιμελητές του βιβλίου Χ. Φ.- Ανδρέας Παπαγεωργίου το παρέβλεψαν ή το άφησαν να περάσει. Οι αντάρτες δεν έφυγαν το προηγούμενο του βομβαρδισμού βράδυ από τη Βυσωκά και βέβαια ο Άρης ήρθε στην Πελοπόννησο αλλά στις…23 Απρλίου 1944 και καμμιά άλλη φορά. Τα βιβλία του Μουσείου θέλουν σοβαρή, συλλογική και προσεκτική ιστορική επιμέλεια.
2. Κάποιος ομιλητής ισχυρίστηκε εκεί στην επέτειο πως «οι συνομιλίες για απελευθέρωση των Γερμανών αιχμαλώτων απέτυχαν γιατί οι αντάρτες ζητούσαν την απελευθέρωση του Κώστα Γαμβέτα και γι αυτό οι Γερμανοί έστειλαν τα αεροπλάνα και βομβάρδισαν τη Βυσωκά». Αλλά ο ομιλητής, δεν γνώριζε πως ο γραμ. του Πελοποννησιακού Γραφείου Κώστας Γαμβέτας συνελήφθη από τους Γερμανούς στην Πάτρα στις ..24 Δεκ. 1943 και εκτελέστηκε στις 23 Φλεβ. 1944 και δεν ήταν αιχμάλωτος στις 29 Νοεμ. 1943.
3.Ένας άλλος ομιλητής ισχυρίστηκε ότι μία από τις αφορμές του βομβαρδισμού της Βυσωκάς και της εκκαθαριστικής επιδρομής των Γερμανών λίγες μέρες αργότερα ήταν και το «σφάλμα που έκαναν οι αντάρτες να απειλήσουν τη ζωή Γερμανών μέσα στην πόλη του Αιγίου, με την απόπειρα δολοφονία του Τέννερ στην οδό Μητροπόλεως έξω από μπακάλικο του Σπύρου Γιαννακόπουλου. Για κάθε απελευθερωτικό αγώνα ενέργεια εύλογη και θεμιτή, για τους κατακτητές όμως αποτελούσε θράσος. ΄Έτσι αποφάσισαν να αντιδράσουν και να σταματήσουν τη δράση των ανταρτών».
Τα ίδια γράφει και σε βιβλίο του με τίτλο «Ότι είδα, άκουσα, έμαθα» σελ. 17 που εκείνη την ημέρα μοίρασε επιλεκτικά σε παρευρισκόμενους. Όμως αγνοεί πως η απόπειρα δολοφονίας του Τέννερ, από επίλεκτη ομάδα του ΕΛΑΣ έγινε μέσα στο Αίγιο τον …Ιούλιο του 1944.

4. Άλλοι ομιλητές στο μεγαλύτερο μέρος της ομιλίας τους αντέγραψαν τις σελίδες 292-293-294 του βιβλίου του Μάγερ «από τη Βιέννη στα Καλάβρυτα» Μας μετέφεραν δηλαδή τις απόψεις Μάγερ, Κωνστάντιου Χρόνη, και του λοχαγού εγκληματία πολέμου Φραντς Γιούππε ότι «οι αντάρτες αρνούνταν να απελευθερώσουν τους Γερμανούς αιχμαλώτους», ότι οι αντάρτες ζητούσαν να απελευθερώσουν οι Γερμανοί «γνωστούς κομμουνιστές μεταξύ των οποίων και τον …Πρόεδρο του ΚΚΕ Ν. Ζαχαριάδη, ότι «οι απαιτήσεις των ανταρτών άλλαζαν συνεχώς» και ήταν της άποψης (ο Λε Σουίρ) πως «δεν μπορούσε πλέον να επιτευχθεί μια ειρηνική λύση του προβλήματος» λες και ο Λε Σουίρ ήταν…ειρηνιστής, και άλλες παρόμοιες αιτιάσεις αστήριχτες του Κωστάντιου Χρόνη και διάφορες δικαιολογίες που χρησιμοποίησε στην απολογία του κατά τη διάρκεια των ανακρίσεων από τα Γερμανικά δικαστήρια ο εγκληματίας πολέμου Φραντς Γιούππε, εκ των βασικών φυσικών αυτουργών του εγκλήματος των Καλαβρύτων. 
Για όλα τα παραπάνω που μας μετέφεραν αντιγράφοντας τις σελίδες του Μάγερ πιστεύω πως θα μπορέσω να ασχοληθώ στο επόμενο φύλλο. Όταν όμως αντιγράφουμε θα πρέπει να αντιγράφουμε ακριβώς. Δηλαδή ο Μάγερ γράφει: «οι αντάρτες πιθανό να ζήτησαν να απελευθερωθεί ο Ζαχαριάδης», οι ομιλητές μας μεταφέραν πως «οι αντάρτες ζήτησαν «την απελευθέρωση του «…προέδρου του ΚΚΕ Ζαχαριάδη» παραλείποντας το «πιθανό». Επισημαίνουμε όμως α)πως όταν ατνιγράφουμε θα πρέπει να αντιγράφουμε σωστά και β) πως οι απολογίες των Γερμανών εγκληματιών πολέμου στις δικαστικές διώξεις εναντίον τους δεν αποτελούν σε καμμιά περίπτωση δικαιολογίες των εγκλημάτων που διέπραξαν όπως εν προκειμένω του βομβαρδισμού Δημοτικού Σχολείου σε ώρα λειτουργίας. Θα σταματήσω εδώ την «ιστορία» με τους διάφορους «ομιλητές» και θα παρακαλέσω να τεκμηριώνουν καλύτερα τις απόψεις τους.

-Εν γνώση, προμελετημένα, επεδίωξαν οι Γερμανοί να σκοτώσουν τους μαθητές του Δημοτικού Σχολείου
------------------------------------------------------------------------------ 
Με το να επικεντρώνουν οι περισσότεροι ομιλητές σε εντελώς αστήριχτες μέχρι και σκόπιμα ψευδείς αιτίες του βομβαρδισμού της Βυσωκάς παραβλέπουν, αποσιωπούν, υποβαθμίζουν ή και ακόμα δικαιολογούν ένα από τα πιο στυγνά εγκλήματα των Γερμανών την περίοδο κατοχής. Αυτό του βομβαρδισμού Δημοτικού Σχολείου σε ώρα λειτουργίας με τους μικρούς μαθητές εκεί. Γνώριζαν απολύτως, οι Γερμανοί ότι το Δημοτικό Σχολείο λειτουργούσε αυτή την ημέρα και αυτές τις ώρες και ότι εκεί βρίσκονταν μισοί από τους 110 μαθητές. Γνώριζαν ότι εκεί δεν στεγαζόταν το Στρατηγείο του ΕΛΑΣ. Είχαν ακριβέστατο σχεδιάγραμμα για τα σπίτια που χρησιμοποίησε προηγούμενες ημέρες. Κι όμως η διαταγή, όπως φαίνεται και από το έγγραφο των Γερμανών που πρώτη φορά έρχεται στο φως, ήταν να βομβαρδιστεί ειδικά και ξεχωριστά το Δημοτικό σχολείο. Οι μαθητές όμως γλύτωσαν. Οι βόμβες δεν έσκασαν ή δεν το πέτυχαν και ας γράφει ο Μάγερ ότι το «κατέστρεψαν ολοσχερώς». Τα αεροπλάνα τις άφηναν αρκετά πριν από το χωριό μη μπορώντας να κατέβουν χαμηλά επειδή η Βυσωκά βρισκόταν ανάμεσα σε βουνά, με σχήμα Π γύρω της. Δεν δίστασαν όμως οι πιλότοι να πολυβολήσουν τους μαθητές που τους έβλεπαν να τρέχουν να σωθούν, σκοτώνοντας τέσσερους από αυτούς.

Τα σημάδια του στυγερού εγκλήματος είναι εκεί μέχρι σήμερα. Στους τοίχους του σχολείου, στην πρόσοψη, στην είσοδο, στα κάγκελα του προαύλιου που αμέριμνα έπαιζαν οι μαθητές. Να μπούν επιγραφές να θυμίζουν το μεγάλο έγκλημα των Γερμανών. Το σχολείο και το προαύλιό του θα πρέπει να είναι ανοικτό και επισκέψιμο την μέρα της επετείου. Και σε κάποια αίθουσα του να λειτουργεί έκθεση μνήμης των πραγματικών γεγονότων. Εκεί θα πρέπει να γίνεται η ομιλία των επετείων και όχι έξω ή στην εκκλησία, όταν ο καιρός είναι βροχερός και κρύος, τέλος αποζημιώσεις για τα θύματα και τις υλικές ζημιές δεν δόθηκαν ποτέ. Όπως ποτέ δεν απολογήθηκαν και δεν τιμωρήθηκαν γι αυτό το έγκλημα οι ηθικοί και φυσικοί αυτουργοί (Χέμλουτ Φέλμυ φωτό, Λε Σουίρ κλπ).

(Πρώτη δημοσίευση εφημερίδα "Ωρα των Καλαβρύτων" Οκτ 2019)


Ο ζωγράφος Ανδρέας Τέτοκας με το πίνακα του για τον βομβαρδισμό του Σκεπαστού, ένα έργο με συγκλονιστικές λεπτομέρειες και ιστορική τεκμηρίωση από το ιστορικό ερευνητή Φίλιππα Σαρδελιάνο.   

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 17 November 2025 🕒 14:23


ΕΚΔΗΛΩΣΕΙΣ ΜΝΗΜΗΣ ΓΙΑ ΤΑ 82 ΧΡΟΝΙΑ ΑΠΟ ΤΟ ΚΑΛΑΒΡΥΤΙΝΟ ΟΛΟΚΑΥΤΩΜΑ - ΤΟ ΠΛΗΡΕΣ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΕΚΔΗΛΩΣΕΩΝ

Απ’ την Κάτω Ζαχλωρού, με την τέλεση του ετήσιου Μνημοσύνου για τους εκτελεσθέντες απ’ τα γερμανικά στρατεύματα κατοχής στις 8 Δεκεμβρίου 1943 ξεκινούν την Παρασκευή 21 Νοεμβρίου οι επετειακές εκδηλώσεις για τα 82 χρόνια απ’ το Καλαβρυτινό Ολοκαύτωμα.
Οι επετειακές εκδηλώσεις θα κορυφωθούν το Σάββατο 13 Δεκεμβρίου παρουσία του Προέδρου της Δημοκρατίας Κωνσταντίνου Τασούλα ο οποίος θα βρίσκεται στα Καλάβρυτα ύστερα από πρόσκληση που του απηύθυνε ο Δήμαρχος Καλαβρύτων Θανάσης Παπαδόπουλος.
Συνολικά 27 εκδηλώσεις σε Κάτω Ζαχλωρού, Σκεπαστό, Βραχνί - Σούβαρδο, Καλάβρυτα, Κερπινή, Ρωγούς, Μέγα Σπήλαιο, Αθήνα, Πριόλιθο, Αγία Λαύρα και Κλειτορία περιλαμβάνει το πρόγραμμα των φετινών επετειακών εκδηλώσεων του Δήμου Καλαβρύτων υπό τον τίτλο «Μέρες Μνήμης» το οποίο θα ολοκληρωθεί την Κυριακή 14 Δεκεμβρίου.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 17 November 2025 🕒 14:23


Επαναλειτουργεί ο ιστορικός Ιερός Ναός Εισοδίων της Θεοτόκου στο Αίγιο μετά από 30 χρόνια



Από την Ιερά Μητρόπολη Καλαβρύτων κ' Αιγιαλείας ανακοινώθηκε η επαναλειτουργία του ιστορικού Ιερού Ναού των Εισοδίων της Θεοτόκου στο Αίγιο, ο οποίος είχε υποστεί εκτεταμένες ζημιές από τον καταστροφικό σεισμό του 1995.
Η αποκατάσταση και ανακαίνισή του ολοκληρώθηκαν ύστερα από πολυετή προσπάθεια του Σεβασμιωτάτου Γέροντος Μητροπολίτου κ. Αμβροσίου, καθώς και χάρη στη σημαντική δωρεά των Μεγάλων Ευεργετών κ.κ. Αθανασίου και Μαρίνας Μαρτίνου. Ο Ναός, πλήρως ανακαινισμένος, αποτελεί πλέον έναν ζωντανό μνημειακό φάρο για την τοπική Εκκλησία και είναι έτοιμος να υποδεχθεί ξανά τους πιστούς.
Η επίσημη επαναλειτουργία του προγραμματίζεται για την Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2025, παραμονή της εορτής των Εισοδίων της Θεοτόκου, με την τέλεση Μεγάλου Πανηγυρικού Αρχιερατικού Εσπερινού. Την επομένη, Παρασκευή 21 Νοεμβρίου, ανήμερα της εορτής, θα τελεστεί Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία.
Πρόγραμμα Εορτής
Πέμπτη 20 Νοεμβρίου 2025
Ώρα 6:30 μ.μ.:
Μέγας Πανηγυρικός Αρχιερατικός Εσπερινός μετ’ αρτοκλασίας, χοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρ. Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου και συγχοροστατούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερωνύμου.
Παρασκευή 21 Νοεμβρίου 2025
Ώρα 7:00 π.μ.:
Όρθρος και Πανηγυρική Αρχιερατική Θεία Λειτουργία, ιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου πρ. Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Αμβροσίου και συνιερουργούντος του Σεβασμιωτάτου Μητροπολίτου Καλαβρύτων και Αιγιαλείας κ. Ιερωνύμου.
Μετά το πέρας της Θείας Λειτουργίας, οι Σεβασμιώτατοι Μητροπολίτες κ. Αμβρόσιος και κ. Ιερώνυμος θα τιμήσουν τους Μεγάλους Ευεργέτες του Ιερού Ναού κ.κ. Αθανάσιο και Μαρίνα Μαρτίνου.
Ώρα 6.00 μ.μ.:
Μεθεόρτιος Εσπερινός και Ιερά Παράκληση προς την Θεοτόκο, υπέρ υγείας των πιστών.

 

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 17 November 2025 🕒 14:22


ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ: Τιμήθηκε η μνήμη του Μίμη Κυριακόπουλου που έχασε τη ζωή του στο Πολυτεχνείο



Τρισάγιο στη μνήμη του Καλαβρυτινού Δημητρίου (Μίμη) Κυριακοπούλου, ο οποίος έχασε τη ζωή του κατά τα γεγονότα της Εξέγερσης του Πολυτεχνείου, τελέστηκε σήμερα, 17 Νοεμβρίου, στο Κοιμητήριο Καλαβρύτων.
Τη σχετική επιμνημόσυνη δέηση τέλεσε ο πρεσβύτερος Κωνσταντίνος Μητρόπουλος, παρουσία του Δημάρχου Καλαβρύτων κ. Αθανασίου Παπαδόπουλου.
Στην τελετή παρευρέθηκαν, επίσης, ο Διευθυντής του ΕΠΑΛ Καλαβρύτων κ. Νικόλαος Παπαδάτος και ο Πρόεδρος της Ένωσης Θυμάτων Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος κ. Στυλιανός (Φάνης) Παπαγεωργίου, οι οποίοι τίμησαν τη μνήμη του εκλιπόντος.
Ο Δημήτριος (Μίμης) Κυριακόπουλος, υιός του Αντωνίου, γεννηθείς το 1935 στα Καλάβρυτα και εργαζόμενος ως οικοδόμος, τραυματίσθηκε θανάσιμα στις 17 Νοεμβρίου 1973, όταν επλήγη με γκλοπ στο κρανίο ενώ βρισκόταν σε χώρο εργασίας πλησίον του Πολυτεχνείου. Μη επιθυμώντας να μεταβεί σε νοσοκομείο, φοβούμενος ενδεχόμενη σύλληψή του από την ΕΣΑ, κατέληξε την επομένη, 18 Νοεμβρίου 1973. Η ταφή του πραγματοποιήθηκε στο Νεκροταφείο Περιστερίου.
Αξιοσημείωτο είναι ότι ο πατέρας του, πατέρας οκτώ τέκνων, είχε εκτελεστεί από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις στα Καλάβρυτα κατά το Ολοκαύτωμα της 13ης Δεκεμβρίου 1943.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 17 November 2025 🕒 12:41


Δείτε όλη την αναμέτρηση της Α.Ε.Καλαβρύτων με την Θύελλα Αιγίου (2-0)

Η Α.Ε. Καλαβρύτων πέτυχε μια σπουδαία και απολύτως δίκαιη νίκη με 2-0 επί της πρωτοπόρου Θύελλας Αιγίου, σε μια αναμέτρηση που είχε ένταση, ρυθμό και συγκινήσεις, όπως συνήθως συμβαίνει στα παιχνίδια των δύο ομάδων.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 16 November 2025 🕒 22:06


Ένας αφανής νεκρός του Πολυτεχνείου: Η ιστορία του Καλαβρυτινού Δημήτρη (Μίμη) Κυριακόπουλου



Μισό αιώνα μετά τα γεγονότα του Νοέμβρη του 1973, και ακόμα συγκλονίζουν ιστορίες ανθρώπων που βρέθηκαν στο περιθώριο της επίσημης μνήμης. Μία από αυτές είναι του Δημήτρη (Μίμη) Κυριακόπουλου, γιου του Αντωνίου, οικοδόμου στο επάγγελμα, ο οποίος γεννήθηκε στα Καλάβρυτα το 1935 και έχασε τη ζωή του ως άμεση συνέπεια της βίας της χούντας.
Ο Κυριακόπουλος εργαζόταν σε οικοδομή κοντά στο Πολυτεχνείο τη στιγμή της καταστολής της εξέγερσης της 17ης Νοεμβρίου. Σύμφωνα με μαρτυρίες, χτυπήθηκε στο κεφάλι με γκλοπ από δυνάμεις ασφαλείας. Φοβούμενος τη σύλληψη από την ΕΣΑ, δεν κατευθύνθηκε ποτέ σε νοσοκομείο για περίθαλψη. Το τραύμα αποδείχθηκε μοιραίο: ο 38χρονος οικοδόμος άφησε την τελευταία του πνοή την επόμενη ημέρα, 18 Νοεμβρίου 1973. Η κηδεία του έγινε στο Νεκροταφείο Περιστερίου, χωρίς δημοσιότητα και χωρίς την αναγνώριση που έλαβαν άλλοι νεκροί της εξέγερσης.
Η προσωπική του ιστορία συνδέεται με ένα ακόμη μεγαλύτερο δράμα. Ο πατέρας του, πατέρας οκτώ παιδιών, είχε εκτελεστεί από τις γερμανικές κατοχικές δυνάμεις στο Ολοκαύτωμα των Καλαβρύτων στις 13 Δεκεμβρίου 1943.
Η περίπτωση του Μίμη Κυριακόπουλου υπενθυμίζει πως οι νεκροί του Πολυτεχνείου δεν ήταν μόνο οι φοιτητές που πέρασαν το κατώφλι της σχολής, αλλά και απλοί εργαζόμενοι, άνθρωποι που έτυχε να βρεθούν εκεί όπου η ιστορία έγραφε τις σκοτεινότερες σελίδες της. Η μνήμη τους αποτελεί αναπόσπαστο κομμάτι της συλλογικής ιστορικής αλήθειας.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 16 November 2025 🕒 19:08


Πάτρα: Στο νοσοκομείο με αιμορραγία 16χρονος που ξυλοκοπήθηκε άγρια από 17χρονο



Ακόμη ένα περιστατικό ανήλικης βίας σημειώθηκε στην Πάτρα, το 17ο μέσα σε έναν μήνα στη Δυτική Ελλάδα. Ένας 17χρονος γρονθοκόπησε και τραυμάτισε σοβαρά έναν 16χρονο σε κεντρική πλατεία, με το νέο συμβάν να εντείνει τις ανησυχίες για την κλιμάκωση της νεανικής παραβατικότητας στην περιοχή.
Ο 16χρονος τραυματίστηκε στο πρόσωπο και μεταφέρθηκε με αιμορραγία στο Πανεπιστημιακό Νοσοκομείο Πατρών στο Ρίο, όπου νοσηλεύεται. Σύμφωνα με τις πρώτες πληροφορίες, η κατάσταση της υγείας του δεν φαίνεται να είναι σοβαρή.
Μετά το περιστατικό, ο ανήλικος ενημέρωσε τον πατέρα του, ο οποίος προχώρησε σε καταγγελία στην αστυνομία. Ο δράστης, ηλικίας 17 ετών, αναζητείται από τις αρχές. Τα αίτια της επίθεσης παραμένουν άγνωστα, ενώ δεν έχει αποσαφηνιστεί τι προκάλεσε τον καβγά ανάμεσα στους δύο εφήβους.

Η ανακοίνωση της Αστυνομίας
Σχηματισμός δικογραφίας για σωματική βλάβη αδυνάμων ατόμων      Από τους
αστυνομικούς της Υποδιεύθυνσης Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Πατρών,
σχηματίσθηκε δικογραφία για σωματική βλάβη αδυνάμων ατόμων σε βάρος ενός
16χρονου, διότι στις 14-11-2025, το βράδυ, σε πλατεία στην Πάτρα,
γρονθοκόπησε έναν συνομήλικό του και τον τραυμάτισε στη μύτη και στο
πρόσωπό του.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 16 November 2025 🕒 18:58


Θανάσης Παπαδόπουλος: Το Πολυτεχνείο διαρκές σημείο αναφοράς και έμπνευσης


Σε μήνυμα του για την 52η επέτειο απ’ την εξέγερση του Πολυτεχνείου, ο Δήμαρχος Καλαβρύτων και Πρόεδρος της Περιφερειακής Ένωσης Δήμων (Π.Ε.Δ.) Δυτικής Ελλάδας Θανάσης Παπαδόπουλος αναφέρει τα εξής:
«Η επέτειος του Πολυτεχνείου είναι μια διαχρονική υπόκλιση και αναγνώριση στα γεγονότα εκείνου του Νοέμβρη που προανήγγειλαν την πτώση της Χούντας και την αποκατάσταση της Δημοκρατίας. Είναι μια διαρκής αναγνώριση των αγώνων για τον σεβασμό στα ανθρώπινα δικαιώματα και στις ατομικές ελευθερίες.
Αγώνες που συνοψίστηκαν στο σύνθημα ‘Ψωμί, Παιδεία, Ελευθερία’, ως το βασικό τρίπτυχο των διεκδικήσεων που γεφυρώνουν αδικίες και ανισότητες και θεμελιώνουν την πρόοδο.
Το Πολυτεχνείο δεν είναι μόνο ένα ιστορικό γεγονός. Παραμένει και ένα ανέγγιχτο απ’ το χρόνο σύμβολο και ιστορικό παράδειγμα για ισχυρότερη Δημοκρατία, περισσότερη Αλληλεγγύη, ίσα δικαιώματα, καθολική κοινωνική ευημερία και αξιοπρέπεια.
Αυτός είναι και ο λόγος που παραμένει ένα διαρκές σημείο αναφοράς και έμπνευσης με μεγάλη απήχηση ιδίως στις νέες γενιές, στα παιδιά μας που απαιτούν έναν κόσμο καλύτερο και δικαιότερο».

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 16 November 2025 🕒 18:53


Υπεγράφη η συμφωνία για τη μεταφορά αμερικανικού LNG από την Ελλάδα στην Ουκρανία



Ο Ουκρανός πρόεδρος ζήτησε να συνεχίσει η άσκηση πίεσης προς τη ρωσική πλευρά. «Η Ρωσία αξίζει τις περαιτέρω κυρώσεις και είμαστε πολύ ευχαριστημένοι από την Ελλάδα, που στηρίζει τις πρωτοβουλίες μας για να επιστρέψουν τα απαχθέντα παιδιά στην Ουκρανία, για τους αιχμαλώτους πολέμου από το 2014, που είχε ξεκινήσει η εισβολή της Ρωσίας στην Ουκρανία και από τότε προσπαθούμε να γυρίσουμε τα παιδιά και τους ενήλικες στο σπίτι», είπε.
Επίσης, ευχαρίστησε για τη στήριξη της Ελλάδας στην ευρωπαϊκή πορεία. «Περιμένουμε από την Ελλάδα τη συμμετοχή της στην ανοικοδόμηση της Ουκρανίας. Παρουσιάσαμε τις δυνατότητές μας στις σύγχρονες παραγωγές των αμυντικών όπλων. Η Ουκρανία αμύνεται, αλλά ανέπτυξε πολλά όπλα όπου μπορούμε να συνεργαστούμε», τόνισε.
Ζελένσκι: Ευχαριστούμε την Ελλάδα και τον Τραμπ
Στην αντιφώνησή του, ο κ. Ζελένσκι ανέφερε ότι εκτιμά ιδιαίτερα τη στήριξη της Ελλάδας. Κάθε βράδυ οι Ρώσοι χτυπούν τις κρίσιμες υποδομές. Οι περισσότεροι θερμοηλεκτρικοί σταθμοί, οι πηγές του αερίου έχουν γίνει στόχοι για τους βαλλιστικούς πυραύλους.
«Η συνεργασία μας είναι ένα σημαντικό μέρος του ενεργειακού πακέτου. Αγαπητέ φίλε, θα ήθελα να σε ευχαριστήσω εσένα προσωπικά, εσάς και όσους μετείχαν στο να γίνει πραγματικότητα αυτό το σχέδιο», είπε.
Είναι πολύ σημαντικό ότι στο πρώτο τρίμηνο θα εφαρμοστεί το σχέδιο. Επομένως, έχουμε συμφωνήσει και για άλλες προμήθειες αερίου. Υπάρχουν συμφωνίες, όπως είπε και ο κ. Μητσοτάκης, ενώ ευχαριστούμε και τις αμερικανικές εταιρείες και τον πρόεδρο των ΗΠΑ.
Μητσοτάκης: Η Ελλάδα θα παράσχει συνδρομή στην μεταπολεμική ανοικοδόμηση
Η Ελλάδα θα παράσχει συνδρομή στη μεταπολεμική ανοικοδόμηση , ανέφερε ο Κυριάκος Μητσοτάκης. «Θα είμαστε παρόντες τόσο στον κατασκευαστικό τομέα, μέσω ΣΔΙΤ, όσο και στα σημεία Παιδείας, προστασίας καλλιτεχνικών μνημείων», πρόσθεσε.
Σε αυτό το σημείο υπενθύμισε τη σχέση της Ελλάδας με την Οδησσό, την οποία ο πρωθυπουργός έχει επισκεφθεί αυτά τα χρόνια, μετά την έναρξη του πολέμου. «Οι σχέσεις μας έχουν πολύ ισχυρές ρίζες, ενισχύονται και εξελίσσονται», σημείωσε.
«Οι γυναίκες και οι άνδρες της Ουκρανίας πολεμούν με απαράμιλλη γενναιότητα», ανέφερε, λέγοντας ότι εμπνέουν.
Μητσοτάκης: Η Ελλάδα συμπαρατάχθηκε με τον αμυνόμενο, αδιαπραγμάτευτος ο σεβασμός των συνόρων
«Στεκόμαστε δίπλα στον ουκρανικό λαό. Η Ελλάδα συμπαρατάχθηκε με τον αμυνόμενο, απέναντι σε μια αιματηρή επιχείρηση που παραβιάζει κάθε έννοια κυριαρχίας και νομιμότητας», τόνισε ο κ. Μητσοτάκης, ξεκινώντας τις κοινές δηλώσεις μας.
Υπενθυμίζοντας την κατοχή στην Κύπρο, ο κ. Μητσοτάκης τόνισε ότι για την Ελλάδα ο σεβασμός των συνόρων είναι μη διαπραγματεύσεων.
«Στην Ελλάδα θα βρείτε έναν σταθερό σύμμαχο. Ταχθήκαμε υπέρ της ευρωπαϊκής πορείας της Ουκρανίας, στην οποία είμαστε έτοιμοι να συνδράμουμε», είπε.
Οι σχέσεις αποκτούν πλέον μια νέα διάσταση, της ενεργειακής ασφάλειας, μέσω του υπό διαμόρφωση κάθετου διαδρόμου και του συνδετηρίου άξονα Αλεξανδρούπολης – Οδησσού. Η Ουκρανία αποκτά άμεση πρόσβαση σε διαφοροποιημένες και αξιόπιστες πηγές ενέργειας. «Είναι μια καθοριστική συμβολή στην ενεργειακή σταθερότητα, την ασφάλεια».
Το σχέδιο, ανέφερε, γίνεται εφικτό λόγω των υποδομών, της στρατηγικής θέσης, αλλά και των συμφωνιών που υπέγραψε η Ελλάδα μόλις την περασμένη εβδομάδα, δηλώνοντας ότι η χώρα μας αναγνωρίζεται ως σημείο αναφοράς στην ευρύτερη περιοχή.
«Μιλάμε για την άμεση ενεργοποίηση του κάθετου διαδρόμου, που συνδέει την Ελλάδα με την Ουκρανία», ανέφερε, κάνοντας αναφορά και στη συμφωνία της ΤΕΡΝΑ. Η Ελλάδα καθίσταται πάροχος ενεργειακής ασφάλειας για την πατρίδα σας.
Αυτά είναι βήματα στην απεξάρτηση της Ευρώπης από το ρωσικό φυσικό αέριο. Η Ελλάδα έχει ως αιχμή την Αλεξανδρούπολη.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 16 November 2025 🕒 18:49


Η Μπουμπού ήταν η …αυτόπτης μάρτυς - Αφήγηση Ευριπίδη Νικολάου Εισαγγελέας Εφετών ΕΤ

ΤΟ ΤΡΙΜΕΛΕΣ ΕΦΕΤΕΙΟ δικαστικής περιφέρειας συνεδρίαζε περίπου στο τέλος του δικαστικού έτους.
Όλες οι υποθέσεις είχαν εκδικαστεί στην ουσία τους γρήγορα και το κλίμα ήταν αρκετά ευχάριστο στην έδρα.
Η τελευταία υπόθεση του πινακίου ήταν μία από τις συνηθισμένες στα πινάκια των ελληνικών δικαστηρίων.
Κατηγορούμενος και μηνύτρια ήταν πρώην σύζυγοι. Το ζευγάρι ήταν νέοι άνθρωποι επιστήμονες και οι δύο, είχαν παντρευτεί από έρωτα και λίγο αργότερα είχαν αποκτήσει ένα παιδί. Φαίνεται όμως ότι δεν κατόρθωσαν ποτέ να υπερβούν τις αρνητικές πλευρές του χαρακτήρα τους. Οι συνεχείς διαφωνίες, οι φιλονικίες, οι εμμονές, η ζήλια, οι κλιμακούμενες επικίνδυνα λεκτικές και όχι μόνο αντιπαραθέσεις πέτυχαν να διαβρώσουν μία σχέση που ξεκίνησε με τους καλύτερους οιωνούς και που ήταν φυσικό μετά από αυτά να οδηγηθεί στην κατάρρευση. Το διαζύγιο ήταν αναπόφευκτο. Η επιμέλεια του παιδιού- κοριτσιού δόθηκε από το δικαστήριο στη μητέρα όπως γίνεται συνήθως, το ίδιο δε ρύθμισε και την επικοινωνία με τον πατέρα.
Η ΥΠΟΘΕΣΗ που εκδικαζόταν σε β’ βαθμό δεν ήταν η πρώτη μεταξύ τους. Ο κατηγορούμενος πατέρας φερόταν να είχε παραβιάσει την δικαστική απόφαση για την επικοινωνία του με το τέκνο, γιατί κράτησε το κορίτσι δύο ημέρες παραπάνω στις εορτές του Πάσχα. Όταν η μητέρα του πήγε η ίδια στο σπίτι να το παραλάβει ξέσπασαν τα επεισόδια. Δεν ήταν η πρώτη φορά. Η μητέρα έβρισκε πάντα μια πρόφαση να καθυστερεί την επικοινωνία του παιδιού με τον πατέρα και εκείνος έβρισκε πάντα έναν τρόπο να καθυστερεί να το επιστρέψει. Το χειρότερο όμως ήταν ότι αυτά εξελισσόντουσαν σε ατμόσφαιρα έντασης, εξυβρίσεων, απειλών και ενίοτε βιαιοπραγιών που πάντα είχαν σαν κατάληξη τα αστυνομικά τμήματα και τελικά τις αίθουσες δικαστηρίων.
Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ξεκίνησε γρήγορα-γρήγορα την εκδίκαση αφού η ατμόσφαιρα μύριζε μπαρούτι εξ αρχής. Βιτριολικά βλέμματα, ξεσπάσματα οργής, ειρωνικά χαμόγελα, αντεγκλήσεις. Οι αντίδικοι δεν υπολόγιζαν τίποτα. Μάταια ο πρόεδρος χτυπούσε το κουδούνι για να ηρεμήσουν.
Αυτόπτες μάρτυρες δεν υπήρχαν στο επεισόδιο, αφού οι αστυνομικοί έφτασαν εκ των υστέρων. Τότε ο συνήγορος της πολιτικής αγωγής (μητέρας) πρότεινε να εξεταστεί ο μοναδικός αυτόπτης μάρτυρας που ήταν….το παιδί τους. Ο συνήγορος υπεράσπισης αντέδρασε έντονα. «…Ας μη γίνει κ. πρόεδρε το παιδί μέρος αυτής της δοκιμασίας…Φαρμακώνεται η ψυχή του καθημερινά εδώ και χρόνια, ας μην του δώσουμε εδώ μέσα τις χαριστικές βολές…».Ο εισαγγελέας συμφώνησε αμέσως. Ο πρόεδρος όμως προφανώς ήθελε περισσότερη ασφάλεια για την κρίση του και ζήτησε να φέρουν το παιδί.
ΑΜΕΣΩΣ Η ΜΗΤΕΡΑ έτρεξε στην είσοδο της αίθουσας και φώναξε με τσιριχτή φωνή: « Μπουμπού, Μπουμπού, έλα μέσα γρήγορα..». Όλοι περίμεναν να δουν την… Μπουμπού, ένα όμορφο,ψηλό μελαχρινό δωδεκάχρονο κορίτσι, που με χαμηλωμένα τα μάτια πλησίασε διστακτικά προς την έδρα. « Πως λέγεσαι παιδί μου; ρώτησε ο πρόεδρος. Καμία απάντηση «Θα μας πεις το ονοματάκι σου;» επιμένει ο Πρόεδρος. Το παιδί με κατεβασμένα μάτια σωπά..Κάποια στιγμή ένας εκ των συνηγόρων σπεύδει κοντά στην έδρα και σχεδόν ψιθυριστά εξηγεί «..Το παιδί είναι αβάπτιστο κ. Πρόεδρε, και το φωνάζουν όλοι -Μπουμπού-όπως τότε που ήταν στην κούνια του…» Τι είχε συμβεί; αμέσως μετά τη γέννησή του, ο κάθε γονιός ήθελε για το παιδί το όνομα της αρεσκείας του…μέσα και από άλλες διαφωνίες του ζεύγους το πείσμα τους γιγαντώθηκε. Η μητέρα παρά το ότι είχε την επιμέλεια, δεν τολμούσε να ζητήσει δικαστική ονοματοδοσία, γιατί ο πατέρας απειλούσε ότι θα τη σκοτώσει! Έτσι το παιδί μεγάλωνε με το όνομα «Μπουμπού» δεχόμενο όπως ήταν φυσικό τον χλευασμό και τις ειρωνίες των συμμαθητών της και του κοινωνικού περίγυρου.
Ο Πρόεδρος όσο πιο γλυκά μπορούσε τη ρώτησε «Λοιπόν για πες μας τι συνέβη με τους γονείς σου , τι είδες;». Το παιδί τότε σήκωσε αργά τα μάτια του προς την έδρα του Δικαστηρίου. Μάτια μεγάλα, θλιμμένα και υγρά χωρίς όμως δάκρυα…Σαν βροχή…άνυδρη που λέει ο ποιητής… νιώθεις έντονα την υγρασία, χωρίς να πέφτει σταγόνα. Τα χείλη της μισανοίγουν, στο ακροατήριο ακούγονται μόνο οι ανάσες, λέξη όμως δεν ακούγεται από την ίδια. Ακούστηκε όμως και πάλι ψιθυριστά, σχεδόν συνωμοτικά η φωνή ενός συνηγόρου «…μην επιμένετε κ. πρόεδρε…το παιδί εδώ και μερικά χρόνια…τραυλίζει…και ντρέπεται να μιλήσει όπως το κατάντησαν…».Το δικαστήριο επιτέλους προσέλαβε το σπαραχτικό μήνυμα σώματος και ψυχής του παιδιού, και διέκοψε την εξέτασή του. Το παιδί απομακρύνθηκε από την έδρα και σαν τρομαγμένο πουλί κούρνιασε μόνο του στο βάθος της αίθουσας. Κανείς δεν νοιάστηκε να το πλησιάσει. Η διαδικασία ολοκληρώθηκε τελικά αλλά το αποτέλεσμα δεν έχει καμμιά σημασία. Ήταν μια δίκη ανάμεσα σε δεκάδες άλλες που προηγήθηκαν και άλλες τόσες που θα ακολουθούσαν. Σημασία όμως είχαν τα λόγια που απηύθυνε ο πρόεδρος στους γονείς ενώ αποχωρούσαν από την αίθουσα: «Έχετε ακουστά για κάποιον Οιδίποδα;» αυτός αντιλήφθηκε την πραγματικότητα, είδε ακριβώς όταν έβγαζε τα μάτια με τα ίδια του τα χέρια…Εύχομαι να δείτε έγκαιρα, να μην συμβεί και σε σας το ίδιο…»Σιγά μην τον άκουσαν…οι φωνές και οι καυγάδες τους ακούγονταν ακόμα και όταν είχαν βγει έξω από το δικαστικό μέγαρο. Ένας αστυφύλακας στην είσοδο σταυροκοπήθηκε κουνώντας το κεφάλι του..
Οι έμπειροι πυγμάχοι λένε ότι το χειρότερο χτύπημα είναι η γροθιά στο στομάχι, γιατί κόβεται η φωνή και η ανάσα…Η υπόθεση αυτή ήταν πράγματι σαν ένα τέτοιο χτύπημα. Γι αυτό μάλλον μετά τη λήξη της συνεδρίασης, κανένας από τη σύνθεση του δικαστηρίου δεν μπορούσε να αρθρώσει έστω και μία λέξη, έστω και ένα «γεια» την ώρα της αποχώρησης από το δικαστικό μέγαρο.
Στις 21.5.2021 δημοσιεύθηκε ο ν.4800/21 με την ελπίδα όλων ότι κάτι καλύτερο θα προκύψει με τις μεταρρυθμίσεις που προβλέπονται αναφορικά με τις σχέσεις γονέων και τέκνων, παρά τις έντονες διαφωνίες της αντιπολίτευσης, αλλά και τις βολές που υπήρξαν από στελέχη του κυβερνώντας κόμματος. Κανένας όμως τέτοιος νόμος όσο άρτιος και αν είναι, δεν θα εφαρμοστεί αποτελεσματικά αν οι γονείς δεν τιθασεύουν τον εγωισμό τους, τον νοσηρό τους εγωκεντρισμό για χάρη των παιδιών. Κανένας νόμος δεν μπορεί να αντέξει όταν οι ίδιοι, τον υπονομεύουν με τις ανορθολογικές τους συμπεριφορές χωρίς να τους αποτρέπουν ούτε οι ποινικές, ούτε οι αστικές δικαστικές αποφάσεις. Επιτέλους η μικρή Μπουμπού, η κάθε Μπουμπού με τα θλιμμένα μάτια, να ξαναβρεί το χαμόγελο που της αξίζει. Γονείς, πολιτεία και κοινωνία, όλοι έχουν υποχρέωση να της το εξασφαλίσουν, ως άνθρωποι πάνω απ όλα.
Σημείωση
-Η υπόθεση εκδικάστηκε στο Εφετείο Κρήτης
-Ο πρόεδρος του δικαστηρίου είναι σήμερα πρόεδρος Εφετών ΕΤ
Ευριπίδης Νικολάου
Εισαγγελέας Εφετών επι τιμή 

αναδημοσίευση από εφημερίδα "ΩΡΑ των ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ"

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 16 November 2025 🕒 12:38


Πάτρα: Το Ρωμαϊκό Ωδείο γίνεται ξανά η καρδιά της πόλης



Τα έργα αποκατάστασης και συντήρησης του Ρωμαϊκού Ωδείου της Πάτρας εγκαινίασε το βράδυ της Παρασκευής η υπουργός Πολιτισμού, Λίνα Μενδώνη, τονίζοντας πως «κοινός στόχος είναι η ανάδειξη του μοναδικού πολιτιστικού μας αποθέματος». Το μνημείο, που δεσπόζει στο ιστορικό κέντρο της πόλης και χρονολογείται στον 2ο αιώνα μ.Χ., είχε λάβει από τη δεκαετία του ’60 τη μορφή αναστηλωμένου ερειπίου. Με την ολοκλήρωση των πρόσφατων εργασιών, το Ωδείο αποκτά ξανά μέρος της αρχικής του μεγαλοπρέπειας και αποδίδεται τόσο στους επισκέπτες όσο και στη σύγχρονη καλλιτεχνική δημιουργία.
Οι παρεμβάσεις υλοποιήθηκαν με αυτεπιστασία από την Εφορεία Αρχαιοτήτων Αχαΐας, μέσω των προγραμμάτων ΕΣΠΑ Δυτικής Ελλάδας 2014-2020 και 2021-2027, με συνολικό προϋπολογισμό 1,41 εκατ. ευρώ. Το έργο περιλάμβανε πλήρη αποκατάσταση του σκηνικού οικοδομήματος, συντήρηση των ψηφιδωτών δαπέδων, διαμόρφωση του περιβάλλοντος χώρου και εγκατάσταση νέου φωτισμού ανάδειξης και λειτουργίας του χώρου.
Στην ομιλία της, η υπουργός υπενθύμισε ότι η ιδέα της συνολικής αποκατάστασης είχε συζητηθεί ήδη από την επίσκεψη που πραγματοποίησε με τον πρωθυπουργό Κυριάκο Μητσοτάκη πριν από δυόμισι χρόνια. «Χαίρομαι ιδιαίτερα που το μνημείο επιστρέφει στην πόλη και στους κατοίκους της», σημείωσε, επισημαίνοντας πως από το 2019 έως το 2023 προηγήθηκε ένα εκτεταμένο και απαιτητικό στάδιο μελετών και εγκρίσεων.
Η κ. Μενδώνη τόνισε ότι το Ωδείο της Πάτρας αποτελεί το μοναδικό αντίστοιχο μνημείο στην Ελλάδα με αποκατεστημένο το σκηνικό οικοδόμημα και πλήρη αναστήλωση, υπογραμμίζοντας τη σημασία του τόσο για την πόλη όσο και για την επιστημονική κοινότητα. Παράλληλα, αναφέρθηκε στη στενή συνεργασία με την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και τον περιφερειάρχη Νεκτάριο Φαρμάκη, χάρη στην οποία το έργο προχώρησε απρόσκοπτα.
Κατά την ξενάγησή της στο μνημείο μετά τα εγκαίνια, η υπουργός εξέφρασε την ικανοποίησή της για την ποιότητα του αποτελέσματος και ανακοίνωσε ότι θα ζητήσει από την Εθνική Λυρική Σκηνή και την Κρατική Ορχήστρα Αθηνών να καταρτίσουν τριετές πρόγραμμα εκδηλώσεων στο Ωδείο, ως «δώρο του υπουργείου» προς τους κατοίκους της πόλης.
Ο υφυπουργός Πολιτισμού, Ιάσονας Φωτήλας, έκανε λόγο για ένα ακόμη σημαντικό κομμάτι στο «πάζλ του πολιτισμού της Αχαΐας», ενώ ο περιφερειάρχης Νεκτάριος Φαρμάκης υπογράμμισε ότι η αποκατάσταση «αναδεικνύει την καρδιά της πόλης, την ιστορία και τον πολιτισμό της».

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 16 November 2025 🕒 12:21


Το βουνό… μίλησε! Η Α.Ε. Καλαβρύτων νίκησε 2-0 τη Θύελλα Αιγίου σε φοβερή αναμέτρηση (ΦΩΤΟΡΕΠΟΡΤΑΖ)


Πειθαρχημένα, αποτελεσματικά και με καθαρό πλάνο, τα Καλάβρυτα κέρδισαν δίκαια τη Θύελλα

Η Α.Ε. Καλαβρύτων πέτυχε μια σπουδαία και απολύτως δίκαιη νίκη με 2-0 επί της πρωτοπόρου Θύελλας Αιγίου, σε μια αναμέτρηση που είχε ένταση, ρυθμό και συγκινήσεις, όπως συνήθως συμβαίνει στα παιχνίδια των δύο ομάδων.
Το πρώτο ημίχρονο ήταν εξαιρετικό, με φάσεις και από τις δύο πλευρές. Τα Καλάβρυτα επέλεξαν να «χτυπήσουν» στις γρήγορες αντεπιθέσεις, δημιουργώντας σημαντικές ευκαιρίες, ενώ η Θύελλα προσπάθησε να επιβληθεί μέσα από την καλή κυκλοφορία της μπάλας και την υπομονετική ανάπτυξη, χωρίς όμως να μπορέσει να διασπάσει την καλοστημένη άμυνα των γηπεδούχων.
Το παιχνίδι άλλαξε άρδην μόλις στο πρώτο λεπτό του δεύτερου μέρους, όταν ο Ραμπούζια ανέτρεψε τον Κουτρουμάνη που έβγαινε μόνος του προς την περιοχή, αντικρίζοντας την κόκκινη κάρτα. Στο αμέσως επόμενο λεπτό, τα Καλάβρυτα εκμεταλλεύτηκαν το αριθμητικό πλεονέκτημα και άνοιξαν το σκορ με άψογο τελείωμα του Γιώργου Τσαβαλά.
Με τη Θύελλα να ρισκάρει στη συνέχεια αναζητώντας την ισοφάριση, οι γηπεδούχοι έβρισκαν συνεχώς χώρους στην κόντρα και απείλησαν με αρκετές κλασικές ευκαιρίες. Παρ’ όλα αυτά, λίγο έλειψε να το πληρώσουν στο 92’, όταν ο τερματοφύλακας Άλ πραγματοποίησε εντυπωσιακή απόκρουση σε τετ-α-τετ, διατηρώντας το προβάδισμα.
Το «κλείδωμα» της νίκης ήρθε στο 95’, όταν ο Παπασωτηρίου με εντυπωσιακή προσωπική ενέργεια βγήκε στην πλάτη της άμυνας και με ψύχραιμο πλασέ διαμόρφωσε το τελικό 2-0, μέσα σε πανηγυρισμούς.
Τα Καλάβρυτα με αυτήν την νίκη "κεφαλαιοποίησαν" το προηγούμενο "τρίποντο" στο Ρίο και με "δύο στα δύο' αλλά και με μεγάλη αγωνιστική άνοδο δείχνουν οτι βρίσκουν και ρυθμό και αποτέλεσμα μέσα από όμορφο και ουσιαστικό παιχνίδι.
{full_page}

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 15 November 2025 🕒 20:32


Ιωάννης Ζωγράφος: Ο Καλαβρυτινός οραματιστής πίσω από έναν από τους σημαντικότερους δήμους της Αθήνας



Στο ιστορικό τοπίο των Καλαβρύτων, εκεί όπου η μνήμη της Επανάστασης διασταυρώνεται με την αντοχή ενός λαού, γεννήθηκε το 1844 ο Ιωάννης Ζωγράφος. Από αυτήν την ακριτική και πολύπαθη γωνιά της Πελοποννήσου ξεκίνησε η πορεία ενός ανθρώπου που θα συνέδεε για πάντα το όνομά του με την εξέλιξη της πρωτεύουσας. Σε μια εποχή που η Ελλάδα προσπαθούσε να βρει σταθερό βηματισμό, ο Ζωγράφος μετέφερε το πνεύμα των Καλαβρύτων – την ευθύνη, την επιμονή, το αίσθημα καθήκοντος – στο επίκεντρο της αθηναϊκής πολιτικής και πνευματικής ζωής.
Από τα Καλάβρυτα στα πανεπιστήμια της Ευρώπης
Ο Ιωάννης Ζωγράφος στο
Πανελλήνιον Λεύκωμα
Εθνικής Εκατονταετηρίδος
1821-1921
Μετά τα πρώτα του γράμματα στην ιδιαίτερη πατρίδα του, ο νεαρός Καλαβρυτινός συνέχισε στο Α’ Γυμνάσιο Πατρών και στη συνέχεια στην Αθήνα. Η δίψα του για γνώση τον οδήγησε στη Χαϊδελβέργη, ένα από τα σημαντικότερα πνευματικά κέντρα της Ευρώπης. Εκεί διαμορφώθηκε ως πολιτικός οικονομολόγος, χωρίς ωστόσο να απολέσει ποτέ τη σεμνή, γειωμένη ταυτότητα του ανθρώπου της επαρχίας.
Η άνοδος ενός δημόσιου λειτουργού με κύρος
Επιστρέφοντας στην Ελλάδα, ο Ζωγράφος εντάχθηκε γρήγορα στους κύκλους της πανεπιστημιακής και διοικητικής ελίτ. Κατείχε θέσεις-κλειδιά: γραμματέας του Πανεπιστημίου Αθηνών, γενικός γραμματέας του Υπουργείου Οικονομικών, γενικός επίτροπος της Επικρατείας στο Ελεγκτικό Συνέδριο. Παράλληλα, για πολλά χρόνια υπηρέτησε ως βουλευτής, συμμετέχοντας ενεργά στη διαμόρφωση της οικονομικής και πολιτικής πολιτικής της χώρας. Το έργο του στην Αρχαιολογική Εταιρεία ως πρόεδρος των γενικών συνελεύσεων μαρτυρά βαθιά πίστη στη διαφύλαξη της ιστορικής μνήμης.
Η δημιουργία ενός νέου αθηναϊκού οικισμού – το όραμα ενός Καλαβρυτινού
Το 1902 αποτέλεσε έτος-σταθμό. Ο Ζωγράφος απέκτησε 1.250 στρέμματα γης στην ανατολική Αθήνα, σε περιοχή τότε περιθωριακή και σχεδόν ακατοίκητη. Με διορατικότητα και πίστη στην ανάπτυξη της πόλης, οργάνωσε – πιθανότατα μετά τον Α΄ Παγκόσμιο Πόλεμο – τη διαίρεση της γης σε οικόπεδα, τα οποία διέθετε με το πρωτοποριακό σύστημα των μηνιαίων δόσεων. Χάρη σε αυτή την κίνηση, εκατοντάδες αθηναϊκές οικογένειες απέκτησαν στέγη και ρίζωσε σταδιακά η κοινότητα που έμελλε να αποτελέσει τον σημερινό Δήμο Ζωγράφου.
Η αθηναϊκή αυτή συνοικία, που σήμερα φιλοξενεί τα σημαντικότερα πανεπιστημιακά ιδρύματα της χώρας, φέρει το όνομα ενός ανθρώπου που ξεκίνησε από την καρδιά της Πελοποννήσου. Η σχέση αυτή ανάμεσα στα Καλάβρυτα και τον αστικό ιστό της Αθήνας δεν είναι απλώς τιμητική· είναι ιστορική.
Η Βίλα Ζωγράφου: Μνημείο μνήμης, χώρος αναγέννησης
Στο κέντρο αυτής της κληρονομιάς στέκει η Βίλα Ζωγράφου, η οποία περνά σήμερα σε μια νέα εποχή. Η βιοκλιματική ανάπλαση των 26 στρεμμάτων που την περιβάλλουν, με χρηματοδότηση 9,2 εκατ. ευρώ από την Περιφέρεια Αττικής, σηματοδοτεί μια προσπάθεια αναγέννησης ενός ιστορικού χώρου. Νέα παιδική χαρά, υπαίθριο γυμναστήριο, πάρκο σκύλων, ανακαινισμένο θέατρο και χώροι κοινωνικής συναναστροφής συνθέτουν την εικόνα ενός ανοιχτού, προσβάσιμου πνεύμονα πρασίνου.
Η αναβάθμιση αυτή δεν αποτελεί απλώς έργο αστικής ανάπλασης· είναι μια υπενθύμιση της μακράς διαδρομής ενός ανθρώπου που συνέδεσε την πορεία του με δύο τόπους: τα μαρτυρικά Καλάβρυτα και την εξελισσόμενη Αθήνα.
Κληρονομιά που αντέχει στον χρόνο
Ο Ιωάννης Ζωγράφος, που έφυγε από τη ζωή το 1927, άφησε πίσω του όχι μόνο πολιτικές και επιστημονικές παρακαταθήκες, αλλά και ένα κομμάτι της ίδιας της πόλης. Η ιστορία του αποδεικνύει ότι οι άνθρωποι της περιφέρειας, όταν συνδυάσουν μόρφωση, συνέπεια και όραμα, μπορούν να διαμορφώσουν την πορεία ολόκληρης της χώρας.
Και κάπως έτσι, μια διαδρομή που ξεκίνησε στους πρόποδες του Χελμού κατέληξε να χαράξει τον σύγχρονο χάρτη της Αθήνας – μια ζωντανή απόδειξη ότι η τοπική ταυτότητα μπορεί να γίνει εθνικό έργο.

για το ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS
Νίκος Κυριαζής 

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 15 November 2025 🕒 14:14


ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ: Φθινοπωρινά Φωτογραφικά Στιγμιότυπα

Η επαρχία Καλαβρύτων είναι ένας τόπος που μαγεύει κάθε επισκέπτη, ανεξαρτήτως εποχής. Από τα χιονισμένα τοπία του χειμώνα μέχρι τις πολύχρωμες ανοιξιάτικες εκρήξεις της φύσης, η Καλαβρυτινή γη προσφέρει εικόνες που αποτυπώνονται ανεξίτηλα στη μνήμη. Όμως, το φθινόπωρο στα Καλάβρυτα έχει κάτι το ξεχωριστό: τα βουνά, τα φαράγγια και οι παραδοσιακοί οικισμοί ντύνονται σε ζεστές αποχρώσεις, δημιουργώντας ένα σκηνικό που μοιάζει βγαλμένο από πίνακα ζωγραφικής.
Η μαγεία του φθινοπώρου στα Καλάβρυτα
Οι πλαγιές του Χελμού, τα μονοπάτια προς τα μοναστήρια, τα γεφύρια και τα κεφαλοχώρια πνίγονται στα χρυσοκόκκινα και τα πορτοκαλί φύλλα. Η ομίχλη απλώνεται απαλά στα φαράγγια και τα πρωινά αποκτούν μια μυστηριακή γοητεία. Οι κάτοικοι της περιοχής διατηρούν ζωντανά τα ήθη και τα έθιμα, ενώ οι επισκέπτες μπορούν να απολαύσουν τοπικές γεύσεις, τσίπουρο, καρύδια και κάστανα σε παραδοσιακά καφενεία.
Ένα φωτογραφικό ταξίδι: ΚΛΙΚ από τον φακό του ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS
Μέσα από την κάμερα του ΚΑΛΑΒΡΥΤΑ-NEWS, σας παρουσιάζουμε μερικές χαρακτηριστικές φθινοπωρινές εικόνες της επαρχίας. Ανεξάρτητα από το πότε τραβήχτηκαν, κάθε φωτογραφία αποτελεί από μόνη της ένα παράθυρο στη μοναδικότητα και τη γαλήνη του τόπου μας.
Το φθινόπωρο στα Καλάβρυτα δεν είναι μόνο εικόνες· είναι μυρωδιές, ήχοι και γεύσεις. Αξίζει να ζήσετε από κοντά αυτή τη μεθυστική ατμόσφαιρα: περπατήστε στα σοκάκια, γευτείτε τοπικά προϊόντα, εξερευνήστε τα φυσικά αξιοθέατα αλλά και τα ιστορικά μνημεία της περιοχής. Κάθε γωνιά των Καλαβρύτων κρύβει και μια μοναδική ιστορία.
Η επαρχία Καλαβρύτων είναι ένας προορισμός τεσσάρων εποχών, αλλά το φθινόπωρο παραδίδει μαθήματα ομορφιάς και αυθεντικότητας. Ελάτε να ζήσετε τις εικόνες, τις στιγμές και τις συγκινήσεις που προσφέρει αυτός ο ευλογημένος τόπος. Το μόνο που χρειάζεται είναι ένα... κλικ στην καρδιά των Καλαβρύτων!

{full_page}

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 15 November 2025 🕒 12:20


Τα νερά που φεύγουν — και η διαχείριση που λείπει



Το νερό δεν είναι πλέον αυτονόητο. Δεν είναι αόρατο, δεν είναι άφθονο και κυρίως, δεν είναι ανεξάντλητο. Στην Καλαβρυτινή γη, με τις ιστορικές πηγές και τη βαριά φυσική της κληρονομιά, η έλλειψη νερού δεν έρχεται απλώς από τον ουρανό — αλλά και από την απουσία πολιτικής και σχεδιασμού, σαφώς υπό τις νέες συνθήκες έλλειψης νερού.
Η διοίκηση (Κράτος, Περιφέρεια, Δημοτική Αρχή) επιλέγει πρόχειρες λύσεις. Η κοινωνία εθίζεται στην ανοχή. Οι υποδομές μένουν πίσω, η διαφάνεια απούσα και ο σχεδιασμός… έρχεται πάντα «μετά». Και όμως, οι πηγές μάς δείχνουν ήδη τον δρόμο. Ο Αροάνιος λιγοστεύει, ο Λάδωνας αντέχει προσωρινά, αλλά πόσο; Πόσες ακόμα ενδείξεις χρειάζονται;
Η διαχείριση του νερού είναι η πολιτική της εποχής μας για το μέλλον. Όχι μόνο γιατί αφορά την καθημερινότητα — αλλά γιατί αποκαλύπτει τον πραγματικό ορίζοντα ενός τόπου, αν βλέπει μπροστά, ή αν βολεύεται στο "βλέποντας και κάνοντας".
Ας μη διψάσουμε κι άλλο, για να διψάσουμε τελικά και για ευθύνη μας.
Καλά Βρυτά… ή Ξερά Ρυάκια;
Σε μια πόλη που – κατά μια εκδοχή – οφείλει το όνομά της στις "καλές βρύσες", το να μιλάμε σήμερα για λειψυδρία στα Καλάβρυτα μοιάζει με κακόγουστο ανέκδοτο. Κι όμως, όλα δείχνουν πως η πόλη και τα χωριά της οδεύουν ολοταχώς προς ένα μέλλον… διόλου αρδεύσιμο.
Καταστολή αντί για πρόληψη
Η απάντηση του Δήμου στο φαινόμενο της σπατάλης δεν είναι κάποιος σοβαρός σχεδιασμός ή επένδυση σε υποδομές -ακόμη υπάρχουν δεκάδες δίκτυα αμιάντου, ειδικά στην περιοχή της ΔΕ Καλαβρύτων- αλλά απλώς μέτρα καταστολής: «Σου κόβω το νερό κάποιες ώρες, γιατί δεν ξέρω πώς να στο εξασφαλίσω». Αντί για πρόβλεψη, επιβολή. Αντί για υποστήριξη, τιμωρία. Η εύκολη λύση, για τους δύσκολους καιρούς.
Σχεδιασμός για το μέλλον. Απλά Απών
Η κλιματική αλλαγή δεν περιμένει – ούτε και οι επόμενες γενιές. Παρά ταύτα, δεν υπάρχει καμία οργανωμένη στρατηγική από Δημο, Περιφέρεια, Κράτος. Καμία πρόβλεψη για εναλλακτικές πηγές, αποθήκευση, ανακύκλωση νερού ή δίκτυα νέας γενιάς. Μόνο αυτοσχεδιασμοί της μιας θητείας… ή καλύτερα της στιγμής.
Ημιτελή "έξυπνα" συστήματα
Κάπου-κάπως αναπτύσσεται τμηματικά ένα σύστημα «έξυπνων υδρομέτρων». Στην πράξη, μοιάζει με εφαρμογή σε δοκιμαστική έκδοση, πρόχειρη, ελλιπής ακόμη και εντός του ίδιου οικισμού. Χωρίς επαρκή ενημέρωση στους πολίτες, χωρίς καθολική εφαρμογή. Και φυσικά, άδικο γιατί δεν τους αφορά όλους και δεν έχει κοινή αντιμετώπιση στους πολίτες. Ένα σύστημα δυο ταχυτήτων, που γεννά ερωτήματα και όχι λύσεις.
Άδικο και ασαφές τιμολόγιο
Ανταποδοτικότητα σημαίνει πόσο νερό καταναλώνεις, πόσο κοστίζει και πόσο πληρώνεις; Στα περισσότερα χωριά, η απάντηση είναι: «ό,τι να ’ναι». Άλλοι πληρώνουν περισσότερο απ’ όσο πρέπει, άλλοι λιγότερο, χωρίς διαφάνεια και χωρίς λογική. Μια χαοτική κατάσταση που, αντί να συγκρατεί την κατανάλωση, την ευνοεί.
Καλοκαίρι - η εποχή της κρίσης
Με την άνοδο της θερμοκρασίας και την επιστροφή των παραθεριστών, η κατανάλωση πολλαπλασιάζεται. Περιβόλια, γκαζόν, δεξαμενές και ντους… το σύστημα δεν αντέχει. Και χωρίς πρόβλεψη για την εποχική πίεση, η μόνη ελπίδα είναι να... βρέξει.
Φωτιά - Το θαύμα που δύσκολα επαναλαμβάνεται
Η φωτιά που σταμάτησε στον Φενεό, λίγο πριν περάσει στον Σαϊτά και στα Λυκούρια, το έκανε – ευτυχώς – από θαύμα. Όχι από έργα, όχι από πρόληψη. Την επόμενη φορά ίσως να μη σταματήσει. Και τότε, οι πηγές θα καούν μαζί με το χώμα τους.
Ο Λάδωνας αντέχει – αλλά για πόσο;
Οι πηγές του Λάδωνα εξακολουθούν να προσφέρουν νερό με αξιοσημείωτη σταθερότητα. Αλλά δεν είναι ανεξάντλητες. Και αν ο σχεδιασμός παραμείνει στο πνεύμα «θα δούμε τι θα γίνει και τότε βλέπουμε», ούτε ο Λάδωνας δεν θα φτάνει. Θα μιλάμε για καλές μέρες… που δεν αξιοποιήθηκαν.
Αροάνιος - Σταθερή μείωση – σημάδι του καιρού
Οι πηγές του Αροάνιου – άλλοτε σταθερές και γενναιόδωρες – έχουν μειώσει θεαματικά την παροχή τους. Δεν είναι εξαίρεση. Είναι ένδειξη. Σημάδι και προειδοποίηση. Το νερό φεύγει αθόρυβα. Κι εμείς, ακόμη μετράμε υδρόμετρα αντί να σχεδιάζουμε σοβαρά.
Και στο μεταξύ…
Οι δημότες περιορίζονται στις σταγόνες και η αυτοδιοίκηση στις προχειρότητες. Το «Καλά Βρυτά» κινδυνεύει να γίνει τοπωνυμικό οξύμωρο. Το νερό — ανεκτίμητο πια — δεν αντέχει άλλη διαχειριστική δίψα. Ούτε άλλους σχεδιασμούς... μετά το πρόβλημα.
Η φράουλα διψάει. Και δεν ρωτάει.
Η υπαίθρια καλλιέργεια φράουλας αναπτύσσεται ραγδαία στα ορεινά και ημιορεινά του Δήμου. Με νερό από ποτάμια και γεωτρήσεις — χωρίς φραγμούς, χωρίς έλεγχο. Το ερώτημα δεν είναι αν πρέπει να υπάρχει η καλλιέργεια. Αλλά με τι όρους. Όταν το νερό ρέει χωρίς κανονιστικό πλαίσιο και χωρίς παρακολούθηση, δεν μιλάμε για παραγωγή, αλλά για σπατάλη με χημικό αποτύπωμα.
Χωράφια με λίπασμα, ποτάμια με κατάλοιπα
Δεν υπάρχει ούτε ένας ουσιαστικός μηχανισμός παρακολούθησης για τα φυτοφάρμακα, τα λιπάσματα και τα απόβλητα που διαρρέουν από τις φράουλες στα εδάφη και από εκεί στους υδροφόρους ορίζοντες. Η ρύπανση ξεκινά ήσυχα. Αλλά μένει για πάντα.
Χρησιμοποιούμε το νερό σαν να μη τελειώνει ποτέ
Η φράουλα είναι εντατική και απαιτητική. Οι γεωτρήσεις βαθαίνουν, τα ποτάμια αδειάζουν. Κι όλα αυτά, χωρίς μια ολοκληρωμένη καταγραφή ή παρακολούθηση. Αν συνεχίσουμε έτσι, δεν θα χαθεί μόνο το νερό. Θα χαθεί και το περιβάλλον που το γεννά.
Όχι "ό,τι να ’ναι" στο όνομα της ανάπτυξης
Η ανάπτυξη δεν μπορεί να σημαίνει ασυδοσία. Χρειάζεται οργάνωση, κανόνες και ελέγχους. Χρειάζεται Δήμος, Περιφέρεια και Κράτος. Γιατί αλλιώς, τα Καλάβρυτα θα γίνουν τόπος που δεν θα ξεδιψά — ούτε κυριολεκτικά, ούτε μεταφορικά.
Υπάρχει και η έξυπνη γεωργία
Βέβαια για να μην είμαστε ισοπεδωτικοί, η υδροπονική καλλιέργεια φράουλας, σε ελεγχόμενο περιβάλλον, με ανακυκλούμενο νερό, ακριβή δόση λιπάσματος και περιορισμένη χρήση χημικών, είναι παράδειγμα πραγματικής καινοτομίας. Εξοικονομεί νερό, προστατεύει το έδαφος και προσφέρει σταθερή παραγωγή. Είναι το αντίθετο της ασύδοτης υπαίθριας καλλιέργειας — και το μοντέλο που πρέπει να στηριχθεί.
Η υδροπονία ποτίζει χωρίς να στραγγίζει
Η διαφορά είναι κρίσιμη, γιατί στις υδροπονικές εφαρμογές, το νερό δεν χάνεται. Ανακυκλώνεται, παρακολουθείται και δεν μολύνει. Αντίθετα, στις υπαίθριες καλλιέργειες, το νερό τρέχει ελεύθερα από γεωτρήσεις και ποτάμια — και μαζί του, παρασύρει λιπάσματα και υπολείμματα φυτοφαρμάκων. Δύο κόσμοι. Ένας με ευθύνη και σχεδιασμό, ο άλλος χωρίς έλεγχο.
Όχι όλα στο ίδιο καλάθι της φράουλας
Αυτό που σημειώνεται είναι ότι δεν πρέπει να βάζουμε όλες τις καλλιέργειες στο ίδιο τσουβάλι. Δεν είναι όλες ίδιες. Η υδροπονία αποτελεί επένδυση στο μέλλον και αυτό αποδεικνύεται παγκόσμια σε όλες τις προηγμένες τεχνολογικά χώρες. Οι ασύδοτες υπαίθριες πρακτικές είναι υπονόμευση του ίδιου του παρόντος. Η διαφορά είναι και περιβαλλοντική και ηθική.
Η καινοτομία που… εφαρμόζεται
Εδώ είναι η διαφορά ανάμεσα στην πραγματική καινοτομία και στη ρητορική της. Η υδροπονική καλλιέργεια είναι κάτι που ήδη λειτουργεί, εφαρμόζεται, αποδίδει. Δεν χρειάζεται επιδοτούμενα σλόγκαν ή ημερίδες. Χρειάζεται αναγνώριση, ρύθμιση και στήριξη.
Ώρα για αληθινό υδρολογικό μητρώο (Υδρολογικό «κτημαστολόγιο»)
Χρειαζόμαστε καταγραφή πηγών, γεωτρήσεων, δικτύων και κατανάλωσης. Χωρίς πλήρη εικόνα, δεν υπάρχει διαχείριση. Όσα δεν μετρούνται, δεν διορθώνονται. Το Κράτος και η Περιφέρεια οφείλουν να συντάξουν και να δημοσιοποιήσουν υδρολογικούς χάρτες ανά Δημοτική Ενότητα.
Υποχρεωτική δεξαμενή για κάθε νέο σπίτι/μονάδα
Νομοθετική ρύθμιση για υποχρεωτική εγκατάσταση συστημάτων συλλογής και αποθήκευσης βρόχινου νερού σε νέες κατοικίες και επιχειρήσεις. Η βροχή δεν μπορεί να πηγαίνει χαμένη όταν το νερό λιγοστεύει. Και μην ξεχνάμε στα παλιότερα χρόνια κάθε σπίτι είχε την δεξαμενή του. Μετά ήλθε η ανεξέλεγκτη κατασπατάληση πόρων και χρημάτων (η εποχή της δανεικής αφθονίας).
Έλεγχοι σε λιπάσματα και φυτοφάρμακα τώρα
Επιβεβλημένο χωρίς καθυστέρηση να ξεκινήσουν συστηματικοί έλεγχοι στις καλλιέργειες που χρησιμοποιούν υπόγειο ή ποταμίσιο νερό, για να εντοπίζονται διαρροές και ρύπανση. Η περιβαλλοντική υποβάθμιση των πηγών είναι θέμα δημόσιας υγείας.
Ενημέρωση και ευθύνη — από το σχολείο
Και επειδή τα πάντα ξεκινούν από την εκπαίδευση, καμπάνιες ενημέρωσης για τη σωστή χρήση και διαχείριση του νερού, ξεκινώντας από τα σχολεία, τους συλλόγους και τα τοπικά μέσα. Το νερό δεν το προστατεύει μόνο το κράτος. Το προστατεύει πρώτα ο πολίτης που ξέρει.

(πρώτη δημοσίευση εφημερίδα "ΩΡΑ των ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ" ΙΟΥΛΙΟΣ 2025)

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 15 November 2025 🕒 12:16


Ξεκίνησαν οι πληρωμές αποζημιώσεων για τους κτηνοτρόφους που επλήγησαν από την ευλογιά των αιγοπροβάτων



Ξεκίνησε η διαδικασία καταβολής των αποζημιώσεων προς τους κτηνοτρόφους, των οποίων τα ζώα θανατώθηκαν στο πλαίσιο των μέτρων εξάλειψης του νοσήματος της ευλογιάς των αιγοπροβάτων.
Ήδη έχουν εκδοθεί εντάλματα πληρωμής για 42 κτηνοτρόφους, συνολικού ύψους 750.000 ευρώ, με τα ποσά να πιστώνονται στους τραπεζικούς τους λογαριασμούς τις επόμενες ημέρες.
Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας έχει εξασφαλίσει από το Υπουργείο Αγροτικής Ανάπτυξης και Τροφίμων (ΥΠΑΑΤ) συνολική κατανομή ύψους 3.000.000 ευρώ, η οποία καλύπτει τους κτηνοτρόφους των οποίων τα ζώα θανατώθηκαν έως τις 31 Οκτωβρίου 2025. Η διαδικασία καταβολής των αποζημιώσεων αναμένεται να ολοκληρωθεί έως τις 5 Δεκεμβρίου 2025.
Σε αυτή τη δύσκολη περίοδο για τους κτηνοτρόφους της περιοχής, που βρέθηκαν χωρίς εισόδημα και αντιμέτωποι με σοβαρά προβλήματα επιβίωσης, η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας κινητοποιήθηκε άμεσα και καταβάλλει κάθε δυνατή προσπάθεια ώστε να επισπευστούν οι διαδικασίες και να καταβληθούν το συντομότερο οι αποζημιώσεις.
«Από την πρώτη στιγμή σταθήκαμε στο πλευρό των κτηνοτρόφων που δοκιμάζονται σκληρά από την ευλογιά των αιγοπροβάτων. Η Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας εργάστηκε μεθοδικά και συντονισμένα, ώστε να μειωθεί ο χρόνος αποζημίωσης και να δοθεί γρήγορα οικονομική ανάσα σε όσους επλήγησαν.Παραμένουμε σε συνεχή επαφή με τους παραγωγούς και συνεχίζουμε να διεκδικούμε κάθε διαθέσιμο πόρο και μέτρο στήριξης, προκειμένου να διασφαλιστεί η βιωσιμότητα της τοπικής κτηνοτροφίας και να στηριχθεί ο πρωτογενής τομέας της Περιφέρειάς μας», δήλωσε ο Αντιπεριφερειάρχης Αγροτικής Ανάπτυξης, Ανδρέας Φίλιας.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 15 November 2025 🕒 08:04


Ν. Φαρμάκης: «Τώρα είναι η ώρα για μία σημαντική επένδυση στην Αυτοδιοίκηση και στην περιφερειακή Ελλάδα!»



Ως ευκαιρία για να ανοίξει ένας νέος κύκλος στην Αυτοδιοίκηση, χαρακτήρισε ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας, Νεκτάριος Φαρμάκης, τον νέο Κώδικα Αυτοδιοίκησης που είναι «προ των πυλών», μιλώντας σήμερα, Πέμπτη 13 Νοεμβρίου 2025, στην Γενική Συνέλευση της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας.
Ο κ. Φαρμάκης, υπογράμμισε την ανάγκη για «ένα μεγάλο άλμα» και όχι για «άλλο ένα μικρό και διστακτικό βήμα σαν αυτά που έγιναν στο παρελθόν», προσθέτοντας ωστόσο την πεποίθηση πως «ο αγώνας της Αυτοδιοίκησης είναι μαραθώνιος και όχι σπριντ, άρα όποιος τον τρέχει, ξέρει πως δεν υπάρχουν γραμμές τερματισμού, μόνο επόμενα βήματα». Μάλιστα, χαρακτηρίζοντας τον εαυτό του ως «παιδί της Περιφερειακής Αυτοδιοίκησης», υπογράμμισε πως οι ανάγκες βελτιώσεων θα είναι διαρκείς και μετά τη νομοθέτηση του νέου Κώδικα. «Έτσι είναι η ζωή, έτσι προχωράει ο άνθρωπος. Και έτσι προχωράει και ένας θεσμός που υπηρετεί ανθρώπους. Εύχομαι, ωστόσο, τα χρόνια που πέρασαν να μας δίδαξαν πολλά. Να μας έδειξαν ότι τα βουνά τα ανεβαίνεις με δυνατές δρασκελιές και όχι περιμένοντας τις πλαγιές να γίνουν πεδιάδες. Γι’ αυτό και εύχομαι, να μικρύνουν κατά πολύ οι αποστάσεις που μας χωρίζουν από μια πραγματικά συμμετοχική δημοκρατία και μια Ελλάδα, όπου η Αυτοδιοίκηση δεν θα είναι ο “υποκατάστατος” του κράτους, αλλά ο δεύτερος δυνατός πνεύμονας του. Γιατί χωρίς δύο πνεύμονες, καμία χώρα δεν μπορούν να αναπνεύσει βαθιά» υπογράμμισε χαρακτηριστικά.
Ακόμα, κατά την ομιλία του ο κ. Φαρμάκης μίλησε για δύο «μύθους», που όπως επεσήμανε, πρέπει να πάψουν να υπάρχουν. Ο πρώτος, αφορά την πεποίθηση που υπάρχει σε κάποιους ότι «οι Αυτοδιοικητικοί ζητάνε πάντα περισσότερα χρήματα». Όπως είπε ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας, «η χρηματοδότηση είναι κρίσιμη, αλλά δεν είναι το καύσιμο που κινεί τον κινητήρα, είναι το λάδι που τον βοηθά να λειτουργήσει ομαλά». Γι’ αυτό υπογράμμισε τη σημασία μίας συνολικής στρατηγικής που πέρα από επαρκή και σταθερή χρηματοδότηση πρέπει να εμπεριέχει και ιεράρχηση προτεραιοτήτων «Το κεντρικό κράτος έχει τις δικές του προτεραιότητες και είναι εθνικές. Και η Αυτοδιοίκηση όμως, έχει τις δικές της προτεραιότητες. Και είναι επίσης πολύ σημαντικές. Για παράδειγμα, πρέπει να συμφωνήσουμε ότι όσο αναγκαίες είναι για το κράτος μας οι στρατηγικές επενδύσεις, άλλο τόσο σημαντικές είναι για εμάς τις Περιφέρειες ο καθαρισμός κάποιων ποταμών για να μην πλημμυρίσει ο κόσμος ή ακόμα και μία νέα πεζοδρόμηση για κάποιον δήμο που αναβαθμίζει την ποιότητα ζωής των πολιτών. Και πρέπει επίσης να καταλάβουμε ότι ενώ είμαστε όλοι ίσοι, δεν είμαστε όλοι ίδιοι. Άρα, δεν έχουμε και όλοι τις ίδιες ανάγκες ή προτεραιότητες. Και αυτό είναι πλούτος, όχι πρόβλημα» ανέφερε.
Ο δεύτερος μύθος που πρέπει να καταρριφθεί, σύμφωνα με τον κ. Φαρμάκη, είναι ότι υπάρχουν αποστάσεις μεταξύ των δύο βαθμών Αυτοδιοίκησης. «Πρώτος και δεύτερος βαθμός Αυτοδιοίκησης, δεν σημαίνει “ανώτεροι“ και “κατώτεροι”. Είμαστε δύο κρίκοι της
ίδιας αλυσίδας, που μόνο όταν είναι δεμένοι, μπορούν να τραβήξουν το κάρο της χώρας μπροστά. Στην Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας είμαι περήφανος γιατί έχουμε πετύχει να δουλεύουμε ενωμένοι με όλους τους Δήμους. Δεν υπάρχουν ”εμίρηδες και κακομοίρηδες”, λοιπόν. Και όσοι επιχειρούν να διαιρέσουν την Αυτοδιοίκηση, προσφέρουν κακές υπηρεσίες στην κοινωνία» επεσήμανε, προσθέτοντας ότι οι Περιφέρειες δεν έχουν δικό τους πορτοφόλι και πολλά από τα χρήματα που διαχειρίζονται μέσω του ΕΣΠΑ, του ΕΠΑ και άλλων προγραμμάτων, μετατρέπονται σε έργα προς όφελος της κοινωνίας από τους Δήμους. «Και τελικά, αυτό δεν είναι το ζητούμενο; Όχι να μετράμε ποιος υπέγραψε το έργο, αλλά ποιος ωφελήθηκε απ’ αυτό» τόνισε.
Κλείνοντας την τοποθέτησή του, ο κ. Φαρμάκης, σημείωσε την ανάγκη αποκέντρωσης και ενίσχυσης της περιφερειακής Ελλάδας και της περιφερειακής διακυβέρνησης. «Ζούμε σε εποχές όπου η Ελλάδα αντιμετωπίζει πολλές και μεγάλες προκλήσεις. Στεγαστική κρίση, δημογραφικό, ανάγκη για παραγωγική ανασυγκρότηση. Η απάντηση είναι μία: Αποκέντρωση. Η δύναμη να δοθεί ξανά εκεί όπου χτυπά η καρδιά της κοινωνίας: Στην Ελληνική περιφέρεια. Μπορούμε να δώσουμε ζωή στους τόπους που ερημώνουν, να φέρουμε φως εκεί που σβήνει το μέλλον, να χτίσουμε, όχι μόνο δρόμους και γέφυρες, αλλά ελπίδες και προοπτικές. Η χώρα μας διαθέτει πολλές ξεχασμένες πλουτοπαραγωγικές δυνατότητες, τόπους που μπορούν να θρέψουν ανθρώπους και να οδηγήσουν στην προκοπή τους Έλληνες» σημείωσε, καταλήγοντας ως εξής: «Η Αυτοδιοίκηση είναι ο ζωντανός ιστός της χώρας και αξίζει μία σημαντική επένδυση σε αυτή, για να ζωντανέψει η περιφερειακή Ελλάδα. Τώρα είναι η στιγμή να τρέξουμε, να βαθύνουμε τη δημοκρατία και να δώσουμε λόγο και ρόλο στον πολίτη. Τώρα είναι η ώρα!»

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 15 November 2025 🕒 08:02


Αίγιο: Συνελήφθησαν δυο ανήλικοι για κλοπές



Συνελήφθησαν, χθες τα ξημερώματα, στο Αίγιο, από αστυνομικούς του Τμήματος Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Αιγιαλείας και του Αστυνομικού Τμήματος Αιγιαλείας, δυο ανήλικοι, ηλικίας 17 και 15 ετών, σε βάρος των οποίων, σχηματίσθηκε, κακουργηματικού χαρακτήρα, για διάπραξη διακεκριμένων κλοπών. Επιπλέον, σχηματίστηκε δικογραφία για διακεκριμένη κλοπή, σε βάρος ενός 17χρονου, τα πλήρη στοιχεία του οποίου έχουν ταυτοποιηθεί, καθώς και σε βάρος τεσσάρων γονέων των ανηλίκων για παραμέληση εποπτείας ανηλίκου. Ειδικότερα, στις 13-11-2025 τα ξημερώματα, οι τρεις ανήλικοι κατηγορούμενοι ενεργώντας από κοινού με άγνωστο δράστη, διέρρηξαν παντοπωλείο στο Αίγιο και αφαίρεσαν την ταμειακή μηχανή, αξίας -600- ευρώ, που περιείχε το χρηματικό ποσό των -300- ευρώ και -50- πακέτα τσιγάρων, αξίας -200- ευρώ.
Για τη διερεύνηση του περιστατικού διενεργήθηκαν άμεσες αναζητήσεις από τους αστυνομικούς του Τμήματος Δίωξης και Εξιχνίασης Εγκλημάτων Αιγιαλείας και του Αστυνομικού Τμήματος Αιγιαλείας οι οποίοι εντόπισαν τους δυο ανήλικους να κινούνται πεζή και τους συνέλαβαν. Από την προανάκριση που ενήργησαν οι αστυνομικοί προέκυψε επίσης ότι στις 12-11-2025 τα ξημερώματα οι ανήλικοι κατηγορούμενοι αποπειράθηκαν να διαρρήξουν το ίδιο κατάστημα, ρίχνοντας πέτρες στην γυάλινη πόρτα εισόδου, χωρίς να ολοκληρώσουν την πράξη τους, λόγω ήχησης του συστήματος συναγερμού.
Σε σωματικές έρευνες που ενήργησαν οι αστυνομικοί στους ανήλικους βρήκαν στην κατοχή του 17χρονου και κατέσχεσαν δυο κουκούλες τύπου full face και έξι πακέτα τσιγάρων.
Οι συλληφθέντες θα οδηγηθούν στον Εισαγγελέα Πρωτοδικών Αχαΐας / Παράλληλη έδρα Αιγίου.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 15 November 2025 🕒 08:02


Κώστας Καρπέτας: Σε απόλυτη στασιμότητα η Τοπική Αυτοδιοίκηση



«Η κοινωνία απαιτεί από την Αυτοδιοίκηση να λειτουργεί με διαφάνεια, ευθύνη και τόλμη. Καθήκον των αιρετών είναι να μη συμβιβαστούν με ημίμετρα, αλλά να διεκδικήσουν μια Αυτοδιοίκηση ισχυρή, θεσμικά κατοχυρωμένη, οικονομικά αυτάρκη και πολιτικά ανεξάρτητη». Αυτό τόνισε σε δήλωσή του ο επικεφαλής της παράταξης «Μαζί Αλλάζουμε – Δυτική Ελλάδα» Κώστας Καρπέτας με αφορμή τις εργασίες της γενικής συνέλευση της Ένωσης Περιφερειών Ελλάδας (ΕΝΠΕ) για τον νέο Κώδικα της Αυτοδιοίκησης, τις οποίες παρακολουθεί.
Ο Κώστας Καρπέτας αναφορικά με τον υπό διαμόρφωση νέο Κώδικα Αυτοδιοίκησης τονίζει ότι από τις προωθούμενες αλλαγές απουσιάζουν οι ουσιαστικές θεσμικές τομές, όπως η κατάργηση των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και την ενίσχυση του ρόλου των Περιφερειών, καθώς και τη συνταγματική κατοχύρωση της οικονομικής αυτοτέλειας και των αρμοδιοτήτων των ΟΤΑ.
Η πλήρης δήλωση του επικεφαλής της παράταξης «Μαζί Αλλάζουμε – Δυτική Ελλάδα» Κώστα Καρπέτα έχει ως εξής:
«Ο θεσμικός φορέας των Περιφερειών βρίσκεται σε κατάσταση αδράνειας και απομάκρυνσης από τον πραγματικό του ρόλο.
Η ΕΝΠΕ δεν μπορεί να περιορίζεται σε επικοινωνιακές κινήσεις και προσχηματικές συζητήσεις γύρω από τον νέο Κώδικα Αυτοδιοίκησης, ο οποίος δεν έχει ακόμη τεθεί σε δημόσια διαβούλευση και δεν έχει παρουσιαστεί στην τελική του μορφή, τη στιγμή που παραμένουν ανοιχτά κρίσιμα ζητήματα για τις Περιφέρειες, όπως η διαχείριση απορριμμάτων, η ενεργειακή κρίση, η έλλειψη πόρων για τα αντιπλημμυρικά έργα, καθώς και η στασιμότητα και συρρίκνωση των κονδυλίων του ΠΔΕ.
Με βάση τα έως τώρα διαθέσιμα κείμενα, ο νέος Κώδικας δεν συνιστά ουσιαστική διοικητική μεταρρύθμιση, αλλά απλή κωδικοποίηση, χωρίς βαθιές τομές και θεσμική ανασυγκρότηση. Δεν υπάρχουν θεσμικές τομές που να περιλαμβάνουν την κατάργηση των Αποκεντρωμένων Διοικήσεων και την ενίσχυση του ρόλου των Περιφερειών, καθώς και τη συνταγματική κατοχύρωση της οικονομικής αυτοτέλειας και των αρμοδιοτήτων των ΟΤΑ.
Η Τοπική Αυτοδιοίκηση «πάσχει βαριά» λόγω της έλλειψης τόσο χρηματικών όσο και ανθρώπινων πόρων. Το Κεντρικό Κράτος συνεχίζει να αναθέτει στους ΟΤΑ μόνο τις πιο δύσκολες και απαιτητικές αρμοδιότητες, τις λεγόμενες “αρμοδιότητες λάντζας”, οι οποίες προκαλούν συχνά αγανάκτηση και διαμαρτυρίες από τους πολίτες. Αυτή η πρακτική, δεν συνιστά πραγματική αποκέντρωση αλλά μετακύλιση ευθύνης χωρίς συντονισμό, συνεργασία και χωρίς τη δημοσιονομική της διάσταση. Η Αυτοδιοίκηση, επομένως, δεν μπορεί να συνεχίσει να λειτουργεί ως εκτελεστικό παράρτημα του Κεντρικού Κράτους, αλλά χρειάζεται θεσμική ενδυνάμωση και χρηματοδοτική ενίσχυση.
Η δε συζήτηση για την αλλαγή του εκλογικού συστήματος, καταδεικνύει ότι είναι εκτός πραγματικότητας στη δεδομένη συγκυρία, καθώς η πρόθεση για νέα μεταβολή έχει ήδη προκαλέσει άρνηση και προβληματισμό. Με δεδομένο ότι πριν τις επόμενες αυτοδιοικητικές εκλογές θα μεσολαβήσουν βουλευτικές, τυχόν αλλαγές δεν θα μπορούν να εφαρμοστούν, γεγονός που αποδεικνύει, ότι πρόκειται για κομματικά παιχνίδια στις πλάτες της Αυτοδιοίκησης.
Η Αυτοδιοίκηση οφείλει να έχει ουσιαστικό ρόλο στα μεγάλα ζητήματα της χώρας. Χαρακτηριστικό παράδειγμα ο κυβερνητικός σχεδιασμός για τη διαχείριση των απορριμμάτων, που η Στρατηγική Μελέτη Περιβαλλοντικών Επιπτώσεων για τις έξι Μονάδες Καύσης απορριμμάτων έλαβε σχεδόν ομόφωνο «όχι» από Δήμους και Περιφέρειες. Παρ’ όλα αυτά, η κυβέρνηση προχωρά αγνοώντας τη βούληση των θεσμικών οργάνων. Η στάση αυτή δείχνει την έλλειψη σεβασμού της κεντρικής εξουσίας απέναντι στην Αυτοδιοίκηση, αλλά και την αδυναμία της ίδιας της Αυτοδιοίκησης να υπερασπιστεί τον ρόλο της, καθώς δεν βρήκε το θάρρος να εκφράσει ενιαία και καθαρά τη διαφωνία της, πέρα και μακριά από κομματικούς υπολογισμούς. Ο σχεδιασμός αυτός, είναι αντιπεριβαλλοντικός και αντίθετος στις αρχές της κυκλικής οικονομίας και της βιώσιμης ανάπτυξης.
Η κυβέρνηση επιδεικνύει έλλειψη σεβασμού απέναντι στην Αυτοδιοίκηση, ενώ είναι επιτακτική ανάγκη ο α’ και β’ βαθμός να πάψουν να αποτελούν απλό εκτελεστικό όργανο του Κράτους. Αντίθετα, πρέπει να αναδειχθούν σε συνδιαμορφωτές πολιτικής, με θεσμική αυτονομία, οικονομική ανεξαρτησία και ουσιαστικό ρόλο στη λήψη αποφάσεων.
Η κοινωνία απαιτεί από την Αυτοδιοίκηση να λειτουργεί με διαφάνεια, ευθύνη και τόλμη, ενώ καθήκον των αιρετών είναι να μη συμβιβαστούν με ημίμετρα, αλλά να διεκδικήσουν μια Αυτοδιοίκηση ισχυρή, θεσμικά κατοχυρωμένη, οικονομικά αυτάρκη και πολιτικά ανεξάρτητη».

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 15 November 2025 🕒 07:55


Νέα επίσκεψη του Υπουργού Υποδομών Χ. Δήμα στην Πατρών - Πύργου


Τη Δευτέρα, 17 Νοεμβρίου 2025, ο Υπουργός Υποδομών και Μεταφορών Χρίστος Δήμας, μαζί με τον Υφυπουργό Υποδομών Νίκο Ταχιάο και τον Γενικό Γραμματέα Υποδομών Δημήτρη Αναγνώπουλο, θα επισκεφτούν τα εργοτάξια κατασκευής του αυτοκινητόδρομου Πάτρα – Πύργος και του οδικού άξονα Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος – Μεθώνη.
Πρόγραμμα επίσκεψης:
· Στις 10:00 στον Κόμβο Οβρυάς:
· Στις 14:00 στο έργο Καλαμάτα – Ριζόμυλος – Πύλος – Μεθώνη:

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 15 November 2025 🕒 07:48


Κωστής Στεφανόπουλος - 9 Χρόνια από τον θάνατο του ενός Μεγάλου Αχαιού (ΑΦΙΕΡΩΜΑ)


Κωνσταντίνος (Κωστής) Στεφανόπουλος - Πάτρα, 15 Αυγούστου 1926 – Αθήνα, 20 Νοεμβρίου 2016 

γράφει ο Νίκος Κυριαζής
δημοσιογράφος
«Σε μία ημέρα θα έχω ξεχαστεί», είχε πει λίγο πριν αποχωρήσει από το ύπατο πολιτειακό αξίωμα το 2005. Η πραγματικότητα, όμως, τον διέψευσε. Για πολλούς Έλληνες – και ιδιαίτερα για τους Αχαιούς – ο Κωστής Στεφανόπουλος παραμένει σύμβολο σεμνότητας, ήθους και πολιτικής ευγένειας.
Από την Πάτρα στη δημόσια ζωή

Γεννημένος το 1926 στην Πάτρα, γόνος οικογένειας με έντονη κοινωνική παρουσία, ο Στεφανόπουλος μεγάλωσε σε ένα περιβάλλον όπου η νομική, η δημοσιογραφία και η πολιτική συνυπήρχαν. Αθλητής στα νιάτα του και με σταθερή πορεία στη νομική επιστήμη, άσκησε δικηγορία από το 1954 ως το 1975.
Η είσοδος στην πολιτική και τα πρώτα αξιώματα
Στην πολιτική σκηνή εμφανίστηκε το 1958 με την ΕΡΕ και το 1964 εξελέγη για πρώτη φορά βουλευτής Αχαΐας. Μετά τη Μεταπολίτευση εντάχθηκε στη Νέα Δημοκρατία και συμμετείχε στην κυβέρνηση Καραμανλή, αναλαμβάνοντας κρίσιμα υπουργεία:
Εσωτερικών, Κοινωνικών Υπηρεσιών και αργότερα Προεδρίας.
Τη δεκαετία του ’80 διεκδίκησε χωρίς επιτυχία την ηγεσία της ΝΔ και το 1985 αποχώρησε ιδρύοντας τη Δημοκρατική Ανανέωση (ΔΗΑΝΑ), την οποία οδήγησε μέχρι τη διάλυσή της το 1994.
1995–2005: Μια δεκαετία στο ανώτατο αξίωμα
Το 1995, έπειτα από πολιτικό ελιγμό του Ανδρέα Παπανδρέου και τη στήριξη της Πολιτικής Άνοιξης, ο Στεφανόπουλος εξελέγη Πρόεδρος της Δημοκρατίας. Η παρουσία του στο Προεδρικό Μέγαρο θα αποδεικνυόταν καταλυτική.
Με λόγο μετρημένο, υπεύθυνο και συχνά πατριωτικό, αναβάθμισε το κύρος του θεσμού και κέρδισε την εκτίμηση της κοινής γνώμης. Η αυστηρή αλλά αξιοπρεπής στάση του απέναντι στον Μπιλ Κλίντον κατά την επίσκεψη του τελευταίου στην Αθήνα το 1999 θεωρείται μία από τις πιο χαρακτηριστικές στιγμές της προεδρίας του.

Σχέση ζωής με τα Καλάβρυτα
Για τον Κωστή Στεφανόπουλο, τα Καλάβρυτα δεν ήταν απλώς μια περιοχή της Αχαΐας ‒ ήταν κομμάτι της ζωής του. Είχε διαρκή και προσωπικό ενδιαφέρον για τα ζητήματα της περιοχής, ενώ το γραφείο του, όπως λένε όσοι τον γνώριζαν, παρέμενε πάντα ανοιχτό στους Καλαβρυτινούς.
Εγκαίνια Μουσείου Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος
Στις 9 Ιανουαρίου 2005, ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας, εγκαινίασε το Δημοτικό Μουσείο Καλαβρυτινού Ολοκαυτώματος. Η συγκίνησή του ήταν εμφανής, μπροστά στα τεκμήρια της ναζιστικής θηριωδίας που σημάδεψαν την Ελλάδα. Το ρεπορταζ της εποχής έγραφε: "Ο κ. Στεφανόπουλος εμφανώς συγκινημένος χθες στα Καλάβρυτα εγκαινίασε το Μουσείο του Ολοκαυτώματος όπου εκτίθεται σπάνιο υλικό με φωτογραφίες από την καταστροφή, ιστορικά έγγραφα και προσωπικά αντικείμενα των θυμάτων της ναζιστικής θηριωδίας. Το νέο μουσείο στεγάζεται στο κτίριο του παλιού Δημοτικού Σχολείου, όπου οι Γερμανοί είχαν συγκεντρώσει τον ανδρικό πληθυσμό της πόλης λίγο πριν από την εκτέλεση."
Σπήλαιο των Λιμνών – Έργο ζωής
Οι Καλαβρυτινοί και ιδιαίτερα οι Καστριώτες δεν ξεχνούν και έχουν αναγνωρίσει την ουσιαστική συμβολή του Κωστή Στεφανόπουλου και στην ανάδειξη του Σπηλαίου ''Των Λιμνών''- Καστριών, δεδομένου ότι ως Υπουργός Ποεδρείας της Κυβερνήσεως το 1980, ένέταξε την αξιοποίσή του στα προγράμματα του Ε.Ο.Τ.και έκτοτε παρακολουθούσε, πάντα, με έκδηλο ενδιαφέρον και αγωνία την πορεία των έργων προσπέλασης και αξιοποίηση...
Το “Σοποτό” του
Δεν έκρυβε ποτέ την αγάπη του για το Σοποτό. Κατά την διάρκεια της θητείας του ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας έχε τιμήσει με την παρουσία του το αγαπημένο του Σοποτό, όπως συνήθιζε να το αποκαλεί, για να πραγματοποιήσει ο ίδιος τα αποκαλυπτήρια των δύο μεγάλων Σοποτινών ανδρών του Ιωάννη Σοφιανόπουλου και του Ευάγγελου Παπαμούτσου.
Αναμνήσεις από τα παιδικά καλοκαίρια στο Σούβαρδο

Στο βιβλίο της Νίτσας Λουλέ «Κωστής Στεφανόπουλος, ο μοναχικός πρόεδρος», ο ίδιος θυμάται τα καλοκαίρια στο Σούβαρδο Καλαβρύτων: το «καραβάνι» της οικογένειας, τις βόλτες στα έλατα, το κυνήγι με τον πατέρα του και τα χρόνια του πολέμου όπου η οικογένεια βρήκε προσωρινό καταφύγιο στα βουνά.
Οι εικόνες αυτές, οι πρώτες βαθιές μνήμες του, θα τον συνέδεαν για πάντα με τη γη της Αχαΐας.

Η παρακαταθήκη

Ο Κωστής Στεφανόπουλος υπήρξε από τις προσωπικότητες που κατάφεραν να υπερβούν τα κομματικά όρια. Ως Πρόεδρος της Δημοκρατίας έγινε σημείο σταθερότητας σε μια δεκαετία αλλαγών και άφησε πίσω του μια ισχυρή παρακαταθήκη: την αξία της σοβαρότητας, της ευπρέπειας και της πολιτικής συνέπειας.
Ένας πολιτικός που δεν ξεχάστηκε, γιατί δεν επεδίωξε ποτέ να επιβληθεί – μόνο να υπηρετήσει.

Η Μνημειώδης Ομιλία Στεφανόπουλου – Η Παρακαταθήκη Ενός Ηγέτη
Στην πολιτική ιστορία κάθε τόπου υπάρχουν λόγοι που δεν περιορίζονται στον χρόνο όπου εκφωνήθηκαν. Λόγοι που υπερβαίνουν το περιστασιακό, διασπούν τη ρουτίνα των τυπικών δηλώσεων και αποκτούν χαρακτήρα μνημειακό. Η ομιλία του Κωστή Στεφανόπουλου προς τον Πρόεδρο των Ηνωμένων Πολιτειών, τον Νοέμβριο του 1999, ανήκει αναμφίβολα σε αυτή τη σπάνια κατηγορία.
Η παρουσία του τότε Έλληνα Προέδρου υπήρξε υπόδειγμα θεσμικής ευπρέπειας, αλλά και κάτι βαθύτερο: υπόδειγμα πολιτικού ήθους. Με λόγο λιτό και ελεγχόμενο, ο Στεφανόπουλος κατάφερε αυτό που συχνά λείπει από τον δημόσιο βίο: την αρμονία ανάμεσα στην ευγένεια και τη σαφήνεια, ανάμεσα στη διπλωματική ευπροσηγορία και την αδιαπραγμάτευτη υπεράσπιση των εθνικών θέσεων.
Χωρίς υπερβολές, χωρίς τεχνητή δραματοποίηση, υπενθύμισε ενώπιον του ηγέτη της ισχυρότερης χώρας του κόσμου τις πάγιες αρχές της ελληνικής εξωτερικής πολιτικής. Με ακρίβεια και θεσμική ευθιξία, μίλησε για το σεβασμό του διεθνούς δικαίου, για τις υποχρεώσεις που απορρέουν από τη Συνθήκη της Λωζάννης, για την αδιατάρακτη νομιμότητα που θίγεται με την συνεχιζόμενη κατοχή στην Κύπρο. Αυτή η επιχειρηματολογία, διατυπωμένη σε τόνο μειλίχιο αλλά σταθερό, αποτέλεσε μια ιδιότυπη υπενθύμιση: ότι η Ελλάδα διαθέτει φωνή, και μάλιστα φωνή που δεν υψώνεται αλλά ακούγεται.
Η ομιλία εκείνη προκάλεσε τότε εντύπωση, σήμερα όμως λειτουργεί ως μέτρο σύγκρισης. Εν μέσω μιας πολιτικής ζωής που συχνά υποκύπτει στις εντάσεις, στα συνθήματα και στις επικοινωνιακές υπερβολές, το παράδειγμα του Στεφανόπουλου προβάλλει με ιδιαίτερη καθαρότητα. Η επιτυχία του δεν οφείλεται σε ρητορικά τεχνάσματα, αλλά στον ακριβή συνδυασμό γνώσης, σοβαρότητας και αίσθησης καθήκοντος· σε αυτήν την αρετή που θα μπορούσε κανείς να αποκαλέσει «θεσμική αυτοσυνειδησία».
Εξίσου αξιοπρόσεκτη υπήρξε η απόφασή του να αποφύγει οποιαδήποτε αναφορά στους νατοϊκούς βομβαρδισμούς στο Κόσοβο. Σε μια περίοδο όπου η ελληνική κοινωνία ήταν βαθιά διχασμένη και συναισθηματικά φορτισμένη, ο Πρόεδρος επέλεξε την οδό της υπευθυνότητας. Δεν θυσίασε τη συνοχή του κεντρικού μηνύματος για να ικανοποιήσει την πρόσκαιρη ρητορική συγκυρία. Ήταν επιλογή ψύχραιμη, που επιβεβαίωσε το αυτονόητο: ότι η ηγεσία απαιτεί διάκριση προτεραιοτήτων.
Η γενικότερη πρόσληψη της ομιλίας, τόσο από τον πολιτικό κόσμο όσο και από την κοινή γνώμη, ανέδειξε αυτό που πολλοί εσθάνοντο ήδη για τον Κωστή Στεφανόπουλο: ότι υπήρξε από τους τελευταίους εκπροσώπους ενός πολιτικού ήθους που δεν στηριζόταν σε προβολείς, αλλά σε αρχές. Ένας Πρόεδρος που δεν επιδίωξε ποτέ να εντυπωσιάσει, αλλά που κατέληξε να πείθει — ακριβώς επειδή απέφευγε τον εντυπωσιασμό.
Εκείνο το απόγευμα του Νοεμβρίου δεν κατεγράφη απλώς μια επιτυχημένη προεδρική εμφάνιση. Κατατέθηκε μια παρακαταθήκη. Μια υπόμνηση ότι η ηγεσία δεν είναι η επιδίωξη του επιρρήματος, αλλά η προσήλωση στο ουσιαστικό· ότι η σοβαρότητα μπορεί να είναι πιο δυνατή από τη σύγκρουση· ότι το μέτρο δεν είναι αδυναμία, αλλά πολιτική αρετή.
Ίσως γι’ αυτό η ομιλία του Στεφανόπουλου επανέρχεται διαρκώς στον δημόσιο διάλογο. Διότι, σε μια εποχή όπου η πολιτική συχνά εκπίπτει σε επιφανειακό λόγο, η αυθεντικότητα του ύφους και η καθαρότητα της σκέψης του λειτουργούν ως σημείο αναφοράς.
Απομένει σε εμάς να αναρωτηθούμε αν θα καταφέρουμε κάποτε να αναδείξουμε ξανά ηγεσίες που να στέκονται με τέτοια ευπρέπεια απέναντι στην Ιστορία.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 14 November 2025 🕒 22:21


Δήμαρχος Πατρέων τίμησε τον Ολυμπιακός Πατρών για τα 100 χρόνια από την ίδρυσή του



Ο Δήμαρχος Πατρέων Κώστας Πελετίδης, τίμησε σήμερα το μεσημέρι σε ειδική εκδήλωση στο Δημαρχείο τον Αθλητικό Ποδοσφαιρικό Σύλλογο (Α.Π.Σ.) Ολυμπιακός Πατρών, με την ευκαιρία της συμπλήρωσης 100 ετών από την ίδρυσή του.
Ο ιστορικός Ολυμπιακός Πατρών, που ιδρύθηκε από πρόσφυγες που ήρθαν στην πόλη μας το 1922 από την Σμύρνη, διαδραμάτισε σημαντικό ρόλο στην ανάπτυξη του Πατραϊκού ποδοσφαίρου.
Την τιμητική πλακέτα παρέλαβε ο Πρόεδρος του Αθλητικού Συλλόγου Κωνσταντίνος Καλπουζάνης, ενώ από την πλευρά της η ομάδα προσέφερε σε κορνίζα μια μπλούζα της ομάδας, ενώ εμφανώς συγκινημένοι όλοι, φωτογραφήθηκαν με την πρώτη σημαία της ομάδας, από το 1925, που πλέον είναι ένα από τα κειμήλια του Ολυμπιακού Πατρών.
Στην εκδήλωση, η παρουσία των παλαιμάχων ποδοσφαιριστών, Κωνσταντίνου Γερμενή, Κωνσταντίνου Τσάμη και Ιωάννη Φορτώση, προκάλεσε έντονη συγκίνηση.
Παρόντες ήταν ο Αντιδήμαρχος Αθλητισμού Τάκης Πετρόπουλος, ο Γ.Γ. του Αθλητικού Συλλόγου Απόστολος Καλαντζής, τα μέλη, Ιωάννης Αθανασίου και Ευάγγελος Γερογιάννης και οι εμβληματικοί παράγοντες του Ολυμπιακού Πατρών, Γεώργιος Φλογεράς, Αλέξιος Μπακαφούκας και Νίκος Συναδινός, οι οποίοι είναι επίτιμα μέλη του Συλλόγου.
Ο Δήμαρχος ευχήθηκε σε όλους τους ανθρώπους της ομάδας: «Να έχετε υγεία, δύναμη και χαρές! Συνεχίστε, όπως μέχρι σήμερα, αφού και τώρα διδάσκετε. Παίξατε μπάλα, ήσασταν μαχητικοί, αλλά και τώρα μπορείτε να τα κάνετε όλα αυτά. Τα έχουν ανάγκη τα παιδιά μας, τα εγγόνια μας και πρέπει να είμαστε δίπλα τους με αξίες».
Ο Αντιδήμαρχος από την πλευρά του, μίλησε για τον Ολυμπιακό Πατρών, τονίζοντας: «Δεν είναι απλά μια ομάδα, είναι ένας αθλητικός Σύλλογος που ιδρύθηκε από Σμυρνιώτες πρόσφυγες και πέρα από το γεγονός ότι συνέβαλε καθοριστικά στην ανάπτυξη του αθλητισμού της πόλης και έβγαλε μεγάλους ποδοσφαιριστές, αναδείχθηκε σε έναν από τους πιο σπουδαίους χώρους αστικής κοινωνικότητας της Πάτρας, συμβάλλοντας καθοριστικά στην ομαλή ένταξη των Μικρασιατών στον κοινωνικό ιστό της πόλης».
Στην συνέχεια, η συζήτηση περιστράφηκε γύρω από το Ψηφιακό Κέντρο Οπτικοακουστικής Κληρονομιάς, που δημιουργείται στο Παλαιό Δημοτικό Νοσοκομείο της Πάτρας και στο οποίο ο Αθλητισμός της πόλης και η ομάδα του Ολυμπιακού Πατρών, θα έχουν την δική τους θέση.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 14 November 2025 🕒 20:29


Βραδιές κινηματογράφου στο Πολιτιστικό κέντρο Καλαβρύτων



Ο Δήμος Καλαβρύτων, ξεκινά τις κινηματογραφικές προβολές για μια ακόμη χρονιά στην αίθουσα εκδηλώσεων του Πολιτιστικού Κέντρου Καλαβρύτων. Βραβευμένες ταινίες για τους σινεφίλ όλων των ηλικιών θα προβάλλονται στη μεγάλη οθόνη κάθε μήνα με δωρεάν είσοδο.
Η πρεμιέρα θα πραγματοποιηθεί με την επιτυχημένη ταινία του Μάικ Λι «Πικρές αλήθειες» (Hard truths) και για τους μικρούς μας φίλους το σινεμά ξεκινά με την ταινία «Τα μυαλά που κουβαλάς 2», μια κωμωδία κινούμενων σχεδίων που αγαπήθηκε απ’ όλα τα παιδιά.
«I, Daniel Blake», «Day the earth blew up», «The room next door», «The favourite», «Strange world», «September says», «zootropolis 2», «three billboards outside Ebbing Missouri», «lilo and stich» … είναι κάποιες από τις ταινίες που συνθέτουν το πρόγραμμα της κινηματογραφικής σεζόν που αρχίζει από τον Νοέμβριο έως τον Μάιο στο Πολιτιστικό Κέντρο, και συνεχίζει με το θερινό σινεμά στην πλατεία Χελμού που τόσο αγαπήθηκε από όλους…
Μείνετε συντονισμένοι…

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 14 November 2025 🕒 19:48


Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου

Η Εξέγερση του Πολυτεχνείου το Νοέμβριο του 1973 ήταν η κορυφαία αντιδικτατορική εκδήλωση και ουσιαστικά προανήγγειλε την πτώση της Χούντας των Συνταγματαρχών, η οποία από τις 21 Απριλίου 1967 είχε επιβάλλει καθεστώς στυγνής δικτατορίας στη χώρα.
Η αντίστροφη μέτρηση ξεκίνησε στις 14 Φεβρουαρίου 1973, όταν ξεσηκώθηκαν οι φοιτητές της Αθήνας και συγκεντρώθηκαν στο Πολυτεχνείο. Ζητούσαν την κατάργηση του Ν.1347, ο οποίος προέβλεπε την υποχρεωτική στράτευση όσων ανέπτυσσαν συνδικαλιστική δράση κατά τη διάρκεια των σπουδών τους. Η αστυνομία, παραβιάζοντας το πανεπιστημιακό άσυλο, εισήλθε στο χώρο του ιδρύματος, συνέλαβε 11 φοιτητές και τους παρέπεμψε σε δίκη με την κατηγορία της «περιύβρισης αρχής». Οι 8 καταδικάστηκαν σε διάφορες ποινές, ενώ περίπου 100 άλλοι αναγκάστηκαν να διακόψουν τις σπουδές τους και να ντυθούν στο χακί.

Επτά ημέρες μετά τα πρώτα γεγονότα του Πολυτεχνείου, στις 21 Φεβρουαρίου οι φοιτητές κατέλαβαν το κτίριο της Νομικής σχολής στην Αθήνα, προβάλλοντας τα συνθήματα «Δημοκρατία», «Κάτω η Χούντα» και «Ζήτω η Ελευθερία». Η αστυνομία επενέβη και πάλι για να καταστείλει την εξέγερση, αλλά η βίαιη εκδίωξη των φοιτητών από το κτίριο της Νομικής ενίσχυσε ακόμη περισσότερο την αγωνιστικότητά τους.

Η εξέγερση που ξεκίνησε στις 14 Νοεμβρίου του 1973 επρόκειτο να αποτελέσει την κορύφωση των αντιδικτατορικών εκδηλώσεων. Το πρωί εκείνης της ημέρας οι φοιτητές συγκεντρώθηκαν στο προαύλιο του Πολυτεχνείου και αποφάσισαν την κήρυξη αποχής από τα μαθήματα, με αίτημα να γίνουν εκλογές για τους φοιτητικούς συλλόγους τον Δεκέμβριο του ίδιου έτους και όχι στα τέλη του επόμενου χρόνου, όπως είχε ανακοινώσει το καθεστώς.
Ακολούθησαν συνελεύσεις φοιτητών στην Ιατρική και στη Νομική σχολή. Μάλιστα, οι φοιτητές της Νομικής εξέδωσαν ψήφισμα, με το οποίο ζητούσαν την ανάκληση των αποφάσεων της Χούντας για τη διεξαγωγή των φοιτητικών εκλογών, εκδημοκρατισμό των πανεπιστημιακών ιδρυμάτων, αύξηση των δαπανών για την παιδεία στο 20% του προϋπολογισμού και ανάκληση του Ν.1347 για την αναγκαστική στράτευση των φοιτητών.

 Όσο περνούσε η μέρα άρχισαν να μαζεύονται ολοένα και περισσότεροι φοιτητές στο Πολυτεχνείο, αλλά και άλλοι που πληροφορήθηκαν το νέο. Η αστυνομία αποδείχθηκε ανίκανη να εμποδίσει την προσέλευση του κόσμου. Το απόγευμα πάρθηκε η απόφαση για κατάληψη του Πολυτεχνείου. Οι πόρτες έκλεισαν και από τότε άρχισε η οργάνωση της εξέγερσης. Το πρώτο βήμα ήταν η εκλογή Συντονιστικής Επιτροπής, στην οποία μετείχαν 22 φοιτητές και 2 εργάτες, με σκοπό να καθοδηγήσει τον αγώνα. Επιπλέον, δημιουργήθηκαν επιτροπές σε όλες τις σχολές για να οργανώσουν την κατάληψη και την επικοινωνία με την ελληνική κοινωνία.
Για το σκοπό αυτό άρχισε να λειτουργεί ένας ραδιοφωνικός σταθμός, αρχικά στο κτίριο του Χημικού και αργότερα στο κτίριο των Μηχανολόγων, με εκφωνητές τη Μαρία Δαμανάκη και τον Δημήτρη Παπαχρήστου. Επιπλέον, στο Πολυτεχνείο εγκαταστάθηκαν πολύγραφοι, που δούλευαν μέρα - νύχτα, για να πληροφορούν τους φοιτητές και τον υπόλοιπο κόσμο για τις αποφάσεις της Συντονιστικής Επιτροπής και των φοιτητικών συνελεύσεων. Συγκροτήθηκαν συνεργεία φοιτητών, που έγραφαν συνθήματα σε πλακάτ, σε τοίχους, στα τρόλεϊ, στα λεωφορεία και στα ταξί, για να τα γνωρίσουν όλοι οι Αθηναίοι. Στο Πολυτεχνείο οργανώθηκε εστιατόριο και νοσοκομείο, ενώ ομάδες φοιτητών ανέλαβαν την περιφρούρηση του χώρου, ξεχωρίζοντας τους ενθουσιώδεις και δημοκράτες Αθηναίους από τους προβοκάτορες.

Η πρώτη αντίδραση του δικτατορικού καθεστώτος ήταν να στείλει μυστικούς πράκτορες να ανακατευθούν στο πλήθος που συνέρρεε στο Πολυτεχνείο και να ακροβολήσει σκοπευτές στα γύρω κτίρια. Στις 16 Νοεμβρίου μεγάλες αστυνομικές δυνάμεις επιτέθηκαν εναντίον του πλήθους που ήταν συγκεντρωμένο έξω από το Πολυτεχνείο, με γκλομπς, δακρυγόνα και σφαίρες ντουμ-ντουμ. Οι περισσότεροι διαλύθηκαν. Όσοι έμειναν έστησαν οδοφράγματα ανατρέποντας τρόλεϊ και συγκεντρώνοντας υλικά από νεοανεγειρόμενες οικοδομές, και άναψαν φωτιές για να εξουδετερώσουν τα δακρυγόνα. Αργότερα, η αστυνομία έκανε χρήση όπλων, χωρίς όμως να πετύχει το στόχο της, την καταστολή της εξέγερσης.
Ο δικτάτορας Παπαδόπουλος, όταν διαπίστωσε ότι η αστυνομία αδυνατούσε να εισέλθει στο Πολυτεχνείο, αποφάσισε να χρησιμοποιήσει το στρατό. Κοντά στο σταθμό Λαρίσης συγκεντρώθηκαν τρεις μοίρες ΛΟΚ και μία μοίρα αλεξιπτωτιστών από τη Θεσσαλονίκη. Τρία άρματα μάχης κατέβηκαν από του Γουδή προς το Πολυτεχνείο. Τα δύο στάθμευσαν στις οδούς Τοσίτσα και Στουρνάρα, αποκλείοντας τις πλαϊνές πύλες του ιδρύματος και το άλλο έλαβε θέση απέναντι από την κεντρική πύλη. Η Συντονιστική Επιτροπή των φοιτητών ζήτησε διαπραγματεύσεις, αλλά το αίτημά τους απορρίφθηκε.

Στις 3 τα ξημερώματα της 17ης Νοεμβρίου το άρμα που βρισκόταν απέναντι από την κεντρική πύλη έλαβε εντολή να εισβάλλει. Έπεσε πάνω στην πύλη και την έριξε, παρασέρνοντας στο διάβα του μία κοπέλα που ήταν σκαρφαλωμένη στον περίβολο κρατώντας την ελληνική σημαία. Οι μοίρες των ΛΟΚ, μαζί με ομάδες -μυστικών και μη- αστυνομικών, εισέβαλαν στο Πολυτεχνείο και κυνήγησαν τους φοιτητές, οι οποίοι πηδώντας από τα κάγκελα προσπάθησαν να διαφύγουν στους γύρω δρόμους. Τους κυνηγούσαν αστυνομικοί, πεζοναύτες, ΕΣΑτζήδες. Αρκετοί σώθηκαν βρίσκοντας άσυλο στις γύρω πολυκατοικίες, πολλοί συνελήφθησαν κα μεταφέρθηκαν στη Γενική Ασφάλεια και στην ΕΣΑ.

Σύμφωνα με την επίσημη ανακοίνωση της Αστυνομίας, στις 17 Νοεμβρίου συνελήφθησαν 840 άτομα. Όμως, μετά τη Μεταπολίτευση, αξιωματικοί της Αστυνομίας, ανακρινόμενοι, ανέφεραν ότι οι συλληφθέντες ξεπέρασαν τα 2400 άτομα. Οι νεκροί επισήμως ανήλθαν σε 34 άτομα. Στην ανάκριση που διενεργήθηκε το φθινόπωρο του 1975 εναντίον των πρωταιτίων της καταστολής εντοπίστηκαν 21 περιπτώσεις θανάσιμου τραυματισμού. Ωστόσο, τα θύματα πρέπει να ήταν πολύ περισσότερα, διότι πολλοί βαριά τραυματισμένοι, προκειμένου να διαφύγουν τη σύλληψη, αρνήθηκαν να διακομιστούν σε νοσοκομείο.
Ο δικτάτορας Γεώργιος Παπαδόπουλος κήρυξε στρατιωτικό νόμο, αλλά στις 25 Νοεμβρίου ανατράπηκε με πραξικόπημα. Πρόεδρος ορίστηκε ο αντιστράτηγος Φαίδων Γκιζίκης και πρωθυπουργός της νέας κυβέρνησης ο Αδαμάντιος Ανδρουτσόπουλος. Όμως ο ισχυρός άνδρας του νέου καθεστώτος ήταν ο διοικητής της Στρατιωτικής Αστυνομίας, ταξίαρχος Δημήτριος Ιωαννίδης, που επέβαλλε ένα καθεστώς σκληρότερο από εκείνο του Παπαδόπουλου.
Η δικτατορία κατέρρευσε στις 23 Ιουλίου του 1974, αφού είχε ήδη προηγηθεί η τουρκική εισβολή στην Κύπρο. Ο Γκιζίκης και ο αντιστράτηγος Ντάβος, διοικητής του Γ' Σώματος Στρατού, κάλεσαν τον Κωνσταντίνο Καραμανλή να επιστρέψει στην Ελλάδα για να επαναφέρει τη δημοκρατική διακυβέρνηση.
από: sansimera.gr

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 14 November 2025 🕒 19:40


ΔΑΣΑΡΧΕΙΟ ΚΑΛΑΒΡΥΤΩΝ: Εκδήλωση στα Καλάβρυτα για την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων



Μια ιδιαίτερα σημαντική εκδήλωση με θέμα την προστασία των δασικών οικοσυστημάτων θα πραγματοποιηθεί την Τρίτη 18 Νοεμβρίου 2025, στις 11:00 το πρωί, στο Δημαρχείο Καλαβρύτων.
Η εκδήλωση διοργανώνεται από το Δασαρχείο Καλαβρύτων και τον Δήμο Καλαβρύτων, με τη συμμετοχή επιστημόνων, εκπροσώπων θεσμικών φορέων και υπηρεσιών, που θα αναλύσουν τις αιτίες, τις συνέπειες και τις προοπτικές αντιμετώπισης μιας από τις μεγαλύτερες απειλές που αντιμετωπίζουν τα δασικά οικοσυστήματα της χώρας.
Στο πλαίσιο της ημερίδας θα παρουσιαστούν εισηγήσεις από το Υπουργείο Περιβάλλοντος και Ενέργειας, το Δασαρχείο Καλαβρύτων, την Τοπική Αυτοδιοίκηση, τον Οργανισμό Φυσικού Περιβάλλοντος και Κλιματικής Αλλαγής (ΟΦΥΠΕΚΑ), τον ΕΛΓΟ ΔΗΜΗΤΡΑ και το Πανεπιστήμιο Πατρών.
Οι συμμετέχοντες θα έχουν την ευκαιρία να ενημερωθούν για τις τρέχουσες εξελίξεις σχετικά με την προστασία και αποκατάσταση των δασών, την αντιμετώπιση της κλιματικής κρίσης, αλλά και για τις δράσεις πρόληψης και διαχείρισης φυσικών καταστροφών, όπως οι πυρκαγιές και η υποβάθμιση των δασικών εκτάσεων.
Η πρωτοβουλία αυτή έρχεται σε μια περίοδο που η κλιματική αλλαγή και οι ανθρώπινες παρεμβάσεις ασκούν έντονη πίεση στα οικοσυστήματα της χώρας. Μέσα από τον διάλογο και την ανταλλαγή τεχνογνωσίας, οι διοργανωτές στοχεύουν στην ενίσχυση της περιβαλλοντικής ευαισθητοποίησης και στην προώθηση συνεργασιών για την αειφόρο διαχείριση των δασών.

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 14 November 2025 🕒 19:39


Καλαβρυτα - Ειδήσεις και Νέα

Πύρινο μέτωπο στα Καλάβρυτα - Η Εφημερίδα των Συντακτών

Πύρινο μέτωπο στα Καλάβρυτα  Η Εφημερίδα των Συντακτών

📢 Δημοσιεύθηκε στις 📅 16 August 2025 🕒 10:00


Δείτε αγγελίες στην πόλη/περιοχή Καλαβρυτα