Ειδήσεις &
Τοπικά Νέα

Ελλάδα   >   Ν. Αιτωλοακαρνανίας   >   Καινουργιο    >    Ειδήσεις & Τοπικά Νέα

Καινούργιο: Συγκίνηση και κατάνυξη στην περιφορά και συνάντηση των επιταφίων (φωτο-βίντεο)


Στην κεντρική πλατεία του Καινουργίου συναντήθηκαν και φέτος το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής ,οι Επιτάφιοι των δύο ενοριών του Αγίου Δημητρίου και Αγίου Νικολάου.


Πλήθος πιστών συνόδευσαν την περιφορά των επιταφίων στην διαδρομή μέχρι την πλατεία και στην συνέχεια παρακολούθησαν την δέηση που τέλεσαν οι εφημέριοι των Ιερών Ναών Αγίου Δημητρίου και Αγίου Νικολάου.

Δείτε το βίντεο από στο KainourgioPressebTv










Δημοσιεύθηκε στις 4 May 2024 | 12:19 am


Αγρίνιο:Υπερθέαμα και φέτος με τα χαλκούνια (φωτο-βίντεο)

Ένα μοναδικό

υπερθέαμα που ενθουσίασε μικρούς και μεγάλους, ανάμεσά τους πολλούς επισκέπτες, παρουσίασαν το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής (3.5.24) στο Αγρίνιο οι χαλκουνάδες.

Με επιδεξιότητα αλλά και την απαιτούμενη προσοχή άναψαν δεκάδες χαλκούνια. Το κέντρο της πόλης σείστηκε και φωτίστηκε!

Το θέαμα ήταν για ακόμα μια χρονιά φαντασμαγορικό και ο κόσμος που περίμενε υπομονετικά να το παρακολουθήσει μετά την καθιερωμένη «συνάντηση»  των Επιταφίων στην κεντρική πλατεία, αμέτρητος!

Το έθιμο των Χαλκουνιών που αναβίωσε και φέτος στο Αγρίνιο, «έκλεψε» τις εντυπώσεις ενώ στιγμιότυπα που δείχνουν τη νύχτα να γίνεται μέρα, άρχισαν αμέσως να εμφανίζονται στα μέσα κοινωνικής δικτύωσης.

Υπενθυμίζεται ότι το έθιμο έχει τις ρίζες τους στην εποχή της Τουρκοκρατίας, όταν οι Χριστιανοί Ορθόδοξοι του Αγρινίου ήθελαν να περιφέρουν τον Επιτάφιο του σημερινού Παλαιού Αγίου Χριστοφόρου στην κεντρική πλατεία της πόλης, προστατεύοντας τον από τους Τούρκους και τους υπόλοιπους αλλόθρησκους της περιοχής.

Στα μεταγενέστερα χρόνια, η αποδοχή του εθίμου οδήγησε σε έναν ιδιότυπο «χαλκουνοπόλεμο» που προσφέρει ψυχαγωγία και όμορφες αναμνήσεις σε εκείνους που κάνουν Πάσχα στο Αγρίνιο.








πηγή:sinidisi.gr

Δημοσιεύθηκε στις 3 May 2024 | 11:47 pm


Μήνυμα Μεγάλης Παρασκευής Μητροπολίτου Αιτωλίας


Στην αγία σιωπή Σου, την πολύφθογγη γλώσσα της αγάπης Σου παιδαγώγησέ μας Κύριε

Του Μητροπολίτου Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού

«Σήμερον κρεμᾶται ἐπί ξύλου, καί περί ἡμῶν ὀδυνᾶται ὁ Ἀναμάρτητος».

Ἐδῶ καί εἴκοσι αἰῶνες οἱ πιστοί κάθε Μεγάλη Παρασκευή, στεκόμαστε μέ δέος ἐμπρός στό μεγαλεῖο τῆς θείας ἀγάπης, προσηλώνοντας ἀμίλητοι τό βλέμμα μας στόν Ἐσταυρωμένο Ἰησοῦ. Καί Ἐκεῖνος ψηλά ἀπό τό ἰκρίωμα τοῦ Σταυροῦ μᾶς κοιτᾷ μέ μία μοναδική ἀγάπη καί συμπόνοια, ἀλλά καί μέ μία μεγαλόπρεπη σιωπή, πού θεραπεύει τήν κούφια καί ὑβριστική πολυλογία τῶν καιρῶν μας. Μᾶς ἀτενίζει ὅλους σιωπηλός, ὅπως τότε τόν Πέτρο πρίν «ἀλέκτορα φωνῆσαι» (Μτθ.26,34) καί η σιωπή Του ἀναμοχλεύει μέσα μας ὅλες τίς ἀρνήσεις καί τίς προδοσίες μας στό πρόσωπό Του, ὅλα τά πάθη μας καί τίς πληγές μας. Εἶναι μία ἁγιασμένη, πονεμένη θεία σιωπή γιά τίς ἀστοχίες καί ἀποτυχίες τῶν ἀνθρώπων ὅλων τῶν αἰώνων, πιό ἰσχυρή ἀπό χίλιους λόγους, πού σάν μυστική φωνή δονεῖ τά μύχια τῆς ψυχῆς μας. Εἶναι μία μεγαλειώδης, εὔγλωττη, κατανυκτική σιωπή ἀγάπης.

Τό μυστήριο τῆς θείας αὐτῆς σιωπῆς τό παραδίδει μέ δέος ὁ Εὐαγγελιστής Ματθαῖος στούς φλύαρους κοσμικούς αἰῶνες μέ τήν φράση: «Ὁ δέ Ἰησοῦς ἐσιώπα» (Μτθ. 26,63). Ἦταν γνωστή στούς Ἰουδαίους ἡ γλυκιά καί γαλήνια φωνή τοῦ Ἰησοῦ, πού σαγήνευε τά πλήθη, εἰρήνευε τούς πονεμένους, συγκλόνιζε τίς καρδιές. Αὐτή ἡ φωνή χόρτασε τά πλήθη στήν ἔρημο, ἔλυσε δεσμά, γιάτρεψε κάθε ἀνθρώπινη ἀσθένεια. Γαλήνεψε τά πέλαγα. Παρηγόρησε ψυχές γιά τό πιό ὀδυνηρό τίμημα τῆς ἁμαρτίας, τόν θάνατο. Αὐτή ἡ φωνή ἀνακάλεσε νεκρούς στήν ζωή. Φώτισε τούς ἐν σκότει καθημένους. Συγχώρεσε, λύτρωσε, ἔκανε τόν ὄχλο, νά λέει: «οὐδέποτε ἐλάλησεν ἄνθρωπος ὡς οὗτος ὁ ἄνθρωπος» (Ἰω. 7,47) Καί ὅμως, τίς μεγάλες ὧρες τοῦ Πάθους ἐσιώπα ὁ Ἰησοῦς. Ἐκεῖνος, πού ὅταν ἀποφάσιζε νά μιλήσει ὄχι μόνο κατέπλησσε ἀλλά ἀποστόμωνε καί καθήλωνε μέ τόν λόγο Του τούς ἀκροατές Του.

«Ὁ δέ Ἰησοῦς ἐσιώπα» στόν πόνο καί τόν θρίαμβο καί ὅταν ἔμπαινε θριαμβευτικά στά Ἱεροσόλυμα, καί μπροστά στό δικαστήριο τῶν ἀνόμων. «Ὡς ἀμνός ἄμωμος ἐναντίον τοῦ κείροντος αὐτόν ἄφωνος, οὔτως οὐκ ἀνοίγει τό στόμα αὐτοῦ» (Ἠσ. 53,7), εἶχε προφητεύσει ὁ Ἠσαΐας. Σιωπᾷ, ὅταν ὁ ὄχλος καί οἱ στρατιῶτες Τόν χλευάζουν, ὅταν Τόν προκαλοῦν λέγοντας «σῶσον σεαυτόν εἰ Υἱός εἶ τοῦ Θεοῦ» (Μτθ. 27,40), ὅταν καταφέρουν στό ἅγιο πρόσωπό Του ραπίσματα, καί μέ σαρκαστική εἰρωνεία Τόν ἐξωθοῦν νά προφητεύσει ποιός Τόν ἐράπισε. Σιωπᾷ, ὅταν ἐφαρμόζουν τήν πιό ἀποτρόπαιη ἀδικία σ' Ἐκεῖνον πού ὑπῆρξε πιό δίκαιος καί ἀπό τήν δικαιοσύνη. Σιωπᾷ στήν ἀπύθμενη ἀχαριστία ὅσων τοῦ ἀνταπέδωσαν «ἀντί τοῦ μάννα χολήν» (Ἀντίφωνο Ὄρθρου Μεγ. Πέμπτης). Μπορεῖ νά τούς συντρίψει ὅλους «ὡς σκεύη κεραμέως» (Ψ. 2,9). Ἐκεῖνος, ὅμως, ἀνταποδίδει στήν παράλογη πρόκληση τῆς ἀνθρώπινης κακίας τήν πορφυρή σιωπή τῶν σταυρωμένων Του χεριῶν, τήν ματωμένη σιωπή τῆς Ἀγάπης Του.

Σιωπᾷ ὁ Ἰησοῦς μπροστά στήν μισαλλοδοξία καί ἀλαζονεία τῶν ἐχθρῶν Του, γιατί οἱ λέξεις δέν μποροῦν νά ποῦν τίποτε περισσότερο ἀπό ὅσα πολυσήμαντα μαρτυροῦν τά πάθη Του, ὁ Σταυρός καί ἡ Ἀνάστασή Του. Σέ τέτοιες μεγάλες ὧρες τά λόγια εἶναι τά ἐργαλεῖα τῆς χρονικότητος ἐνῷ ἡ σιωπή εἶναι ἡ ὑπέρβαση τοῦ λόγου, εἶναι ἡ γλῶσσα τῆς Βασιλείας τοῦ Θεοῦ, τό μυστήριο τοῦ μέλλοντος αἰῶνος.

Εἶναι ἀλήθεια ὅτι ὅλα τά μεγάλα μυστήρια στήν ἡσυχία τελεσιουργοῦνται καί τά καλύπτει ἱερή σιγή. Ὅ Ἅγιος Ἰγνάτιος ὁ Θεοφόρος λέγει πώς καί ὁ λόγος τοῦ Θεοῦ προῆλθε ἀπό τήν σιγή. Μετά ἀπό μακριά σιγή στήν ἔρημο μίλησε ὁ Ἰησοῦς. Καί ἡ Ἀνάσταση μέσα στήν σιωπηλή νύχτα στόν κῆπο τοῦ Ἰωσήφ διαδραματίζεται. Μέσα στήν σιωπή συντελεῖται ἡ θεανθρώπινη συνάντηση. «Ἰδού, ὁ Νυμφίος ἔρχεται ἐν τῷ μέσῳ τῆς νυκτός» (τροπάριο Ὄρθρου Μεγ. Δευτέρας). Ἡ σιωπή συντροφεύει τίς μεγάλες ὧρες τῶν ἁγίων, τίς ἱερές ὧρες τῆς περισυλλογῆς καί τῆς προσευχῆς. Καί στήν σιγή τῆς ἡσυχίας, ὁ ἄνθρωπος μπορεῖ νά γευθεῖ καί νά ἀπολαύσει ὑπερκόσμια ἀγαθά, νά ἔχει ἄμεση ἐμπειρία τῆς ἀγάπης τοῦ Θεοῦ καί τῆς ἐράσμιας παρουσίας Του. Ἀλλά ζοῦμε σέ ἐποχή τόσο θορυβώδη, τόσο πλούσια σέ λόγο καί πληροφορία, σέ συζήτηση καί ἐπικοινωνία, πού θεωροῦμε, ἄν ὄχι ἀδιανόητο, τουλάχιστον παράξενο καί περιττό τό νά ὁμιλοῦμε περί σιωπῆς.

Τό Πάθος, ὅμως, τοῦ Κυρίου μας, κάθε χρόνο τέτοιες μέρες, μᾶς δίνει μιά μοναδική εὐκαιρία. Μέσα στήν κατανυκτική ἡσυχία τῆς Μεγάλης Ἑβδομάδος, μέσα στήν ὑποβλητική ἀτμόσφαιρα τῆς Ἐκκλησίας, ὅπως σήμερα, νά προσεγγίσουμε τόν σιωπώντα Κύριό μας καί νά στοχασθοῦμε. Μπορεῖ ἡ Θεία Του σιωπή νά εἶναι γιά μᾶς ἀπορία καί θαυμασμός, πρόκληση γιά τήν φτωχή λογική μας, μπορεῖ νά μήν ἔχουμε τήν δυνατότητα μετοχῆς στό μυστήριό της, ὅμως, ἰδοῦ ἤδη βρισκόμαστε μπροστά στόν Ἰησοῦ. Πάνω στό ξύλο τοῦ Σταυροῦ ὀδυνᾶται μά ἀγαπᾷ, σιωπᾷ καί περιμένει. Περιμένει σιωπηλός νά Τοῦ μιλήσουμε ἐμεῖς. Μέ εἰλικρίνεια καί συντριβή νά Τοῦ ἀνοίξουμε τήν φτωχή καρδιά μας καί νά ἀποθέσουμε σ' Ἐκεῖνον ὅλο τό βάρος τῆς ἀπέραντης ἐνοχῆς μας. Περιμένει καί σιωπᾶ γιά νά μᾶς ἀκούσει.

Ναί, Κύριε, συνεχίζεις καί σήμερα νά σιωπᾶς, ὅταν ἐκατομμύρια ἀνθρώπων Σέ προδίδουμε καθημερινά, Σέ βλασφημοῦμε μέ τήν ὑποκρισία μας καί Σέ καρφώνουμε μέσα στούς αἰῶνες διαρκῶς πάνω στόν Σταυρό. Σιωπᾷς, ὅταν παραβαίνουμε τόν αἰώνιο Νόμο Σου, ὅταν τολμοῦμε μέ θράσος νά ἀλλάξουμε ἀκόμη καί θέσφατα αἰώνων. Σιωπᾷς, ὅταν ἡ βία καί ὁ ἐκφοβισμός, ἡ ἀγριότητα καί ἡ παραβατικότητα περισσεύουν πάνω στήν φτωχή μας γή. Σιωπᾷς, ὅπως τότε, πρίν δύο χιλιάδες χρόνια, καί μᾶς κοιτᾷς μέ στοργή καί οἶκτο, ὅπως ἕνας πατέρας κοιτᾷ τό ἄρρωστο παιδί του, καί νοιώθουμε πώς τούτη τήν ὥρα μᾶς ἀγαπᾷς μέ βαθύτερη τρυφερότητα.

Σιωπᾷς, Κύριε, καί κάποιες ἀκόμα μεγάλες γιά μᾶς στιγμές, ὅταν ἀπεγνωσμένα ἀναζητοῦμε ἐξήγηση στά ἀνερμήνευτα «γιατί» πού σφυροκοποῦν τήν ζωή μας, στίς εὔλογα πονεμένες ἀπορίες μας, στά ὑπαρξιακά ἐρωτήματά μας. Σιωπᾷς, ἀλλά δέν ἀμφιβάλλουμε ὅτι ἡ σιωπή Σου εἶναι μία διακριτική συνομιλία μέ μᾶς, ἕνας ἀέναος διάλογος ἀγάπης μέ τίς ψυχές μας, ἀκόμα καί ὅταν αὐτές εἶναι ἑρμητικά κλειστές, ἀκόμα κι ὅταν εἶναι σφραγισμένες καί δέν Σέ ἀντιλαμβάνονται. Ναί, Κύριε, ὅπως τίς μεγάλες ὧρες τοῦ Πάθους Σου σιωποῦσες μέν, συγχρόνως, ὅμως, τελεσιουργοῦσες τό μυστήριο τῆς σωτηρίας του κόσμου, ἔτσι καί τώρα εἶναι βέβαιο ὅτι κάθε φορά πού σιωπᾷς στήν ζωή μας καί φαίνεται ὅτι ἀποσύρεσαι, εἶσαι ἀκόμα πιό κοντά μας, καί συντονίζεις μυστικά γιά τόν καθένα μας τήν πορεία πρός τήν ἀληθινή εὐτυχία καί καταξίωση.

Σ' αὐτή τήν ἁγία σιωπή Σου, τήν πολύφθογγη γλῶσσα τῆς ἀγάπης Σου, τήν εὔλαλη μαρτυρία τῆς μακροθυμίας Σου, παιδαγώγησέ μας, Κύριε. Μάθε μας μέσα στήν πολύβουη ἐποχή μας νά σιωποῦμε κι ἐμεῖς, γιά νά ἀκοῦμε τήν θεία, τήν ἥρεμη, τήν γλυκύτατη φωνή Σου στήν ψυχή μας.

Καί ἄς γίνεται ὅλο καί περισσότερο ὁ λόγος μας προσευχή καί εὐχαριστία, ὁμολογία καί δοξολογία σέ Σένα, πού μέ τό Θεῖο Πάθος Σου καί τήν ἡγεμονική σιωπή Σου συγκλονίζεις σήμερα λυτρωτικά τήν ζωή μας.

Δόξα τῇ μακροθυμίᾳ Σου, Κύριε!

Δημοσιεύθηκε στις 3 May 2024 | 6:59 pm


Μήνυμα του εφημέριου Ι.Ν Αγίου Δημητρίου Καινουργίου π.Απόστολου Μπλέτσα


Του π.Απόστολου Μπλέτσα 
Ο γολγοθάς αποτελεί πανανθρώπινο μονοπάτι θυσίας αγάπης και ανάστασης. Κάθε χρόνο σπεύδουμε με διάφορα έθιμα της Μ. εβδομάδας να εκφράσουμε την πίστη και τον πόνο μας για το δράμα του Θεανθρώπου. Κατόπιν γιορτάζουμε το χαρμόσυνο μήνυμα της Αναστάσεως του φροντίζοντας να μην λείψει τίποτε από το πασχαλινό τραπέζι μας.

Άραγε όμως γιορτάζοντας με αυτό τον τρόπο τις Άγιες τούτες ημέρες βρισκόμαστε μέσα στην αλήθεια, την αρμονία και το πνεύμα του Θεανθρώπου; Η περισυλλογή μας κατά την διάρκεια της Μ. εβδομάδας είναι βαθιά συνειδητή και ουσιαστική; ή είναι μια ξερή εκπλήρωση ορισμένων εθίμων που χάνουν το νόημα τους εφόσον δεν τα συνοδεύει μια αληθινή πνευματικότητα;

Αν θέλουμε να είμαστε πραγματικοί χριστιανοί οφείλουμε να ομολογήσουμε την ενοχή μας. Κάθε φορά που ακούμε για πολέμους, σκοτωμούς, βασανισμούς, πεινασμένα και κακοποιημένα παιδιά και δεν ενδιαφερόμαστε για όλα αυτά ξανασταυρώνουμε τον Χριστό.

Ακούμε στους ναούς ΣΗΜΕΡΟΝ ΚΡΕΜΑΤΑΙ ΕΠΙ ΞΥΛΟΥ δίχως να ρωτάμε μέσα μας ποιος; πότε; γιατί; μόνο τότε; Άραγε σήμερα τι γίνεται; Ποιοι, που, πότε και πώς σταυρώνουν σήμερα τον Χριστό; το σκεφτήκαμε ποτέ; Ποιος είναι ο Πιλάτος ποιοι είναι οι Φαρισαίοι και ποια είναι η σπείρα σήμερα;

Ο εσταυρωμένος αγωνιστής της ελευθερίας και της δικαιοσύνης είναι διωγμένος, βασανισμένος, ορφανός, πεινασμένος, απροστάτευτος από την αγάπη των δήθεν ισχυρών της γης. Το να γιορτάζουμε την ανάστασή του κι εμείς να είμαστε “νεκροί” είναι προσβολή και δεν έχει καμιά αξία. Αληθινή ανάσταση Χριστού γιορτάζουμε μόνο με την δική μας ανάσταση και γιορτάζουμε την δική μας ανάσταση όταν:

1) Ενδιαφερόμαστε για την ανάγκη και τον πόνο των άλλων.

2) Αγωνιζόμαστε για να σταματήσει η αδικία, η πείνα και ο πόλεμος.

3) Επισκεπτόμαστε και φροντίζουμε αρρώστους, φυλακισμένους και φτωχούς.

4) Προσφέρουμε ό,τι μπορούμε για τον Χριστό ο όποιος ταύτισε τον εαυτό του με τους αναγκεμένους και ανέβηκε στον σταυρό.

5) Συγχωρούμε αυτούς που μας πίκραναν.

6) Νιώθουμε τον άλλον αδελφό μας.

7) Καταργούμε κάθε διάκριση.

8) Ανοίγουμε τα σπίτια μας σε όλους.

Τα μεγάλα μηνύματα του γολγοθά της σταύρωσης και της ανάστασης είναι η ελευθερία η θυσία η παρρησία και το φως. Αυτός που γνωρίζει το φως δεν φοβάται τον θάνατο. Αληθινή ανάσταση Χριστού ποθούμε κατά βάθος όλοι μας. Κι είναι κάτι που μπορούμε να πετύχουμε. Τα κλειδιά της επιτυχίας είναι η αλήθεια και η ελευθερία. Όπου υπάρχει ένα θέλω υπάρχει ένας δρόμος…!!!

ΕΥΛΟΓΗΜΕΝΗ ΑΝΑΣΤΑΣΗ

Δημοσιεύθηκε στις 3 May 2024 | 3:31 pm


Καινούργιο | Μεγάλη Παρασκευή η συνάντηση των Επιταφίων(video)


Στην κεντρική πλατεία του Καινουργίου θα συναντηθούν οι Επιτάφιοι των Ιερών Ναών Αγίου Δημητρίου και Αγίου Νικολάου όπως γίνεται κάθε χρόνο,το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής.

Στις 19:30 θα ξεκινήσει η Ακολουθία Ιερού Επιταφίου και στις 21:00 θα γίνει η έξοδος και περιφορά του Ιερών Επιταφείων στην ε.ο Αγρινίου Θέρμου,όπου στις 21:15 θα συναντηθούν στην κεντρική πλατεία.

Στην συνέχεια θα επιστρέψουν στους Ιερούς Ναούς.

Το kainourgiopress θα μεταδώσει live την συνάντηση (21:10 έναρξη)και την Δέηση υπέρ υγείας και ενισχύσεως των πιστών, μέσω της εφαρμογής στο facebook και   ατη συνέχεια θα είναι διαθέσιμη στο  διαδικτυακό κανάλι KainourgioPressWebTv.



Δημοσιεύθηκε στις 3 May 2024 | 12:30 pm


Χαλκούνια ,ένα λαϊκό δρώμενο :Οι «ζεϊμπέκηδες» της Μεγάλης Παρασκευής


Πρώτη δημοσίευση 17 Απριλίου 2020

 Τα έθιμα, οι τελετουργίες και τα λαϊκά δρώμενα της λαϊκής παράδοσης διαδραματίζουν κεντρικό ρόλο στο ζωντανό πεδίο της συλλογικής μνήμης του αγροτικού κυρίως χώρου, όχι μόνο γιατί καταφέρνουν να κρατάνε ενεργή την κοινωνική συνείδηση, αλλά και γιατί καταδεικνύουν ταυτόχρονα - με τον πιο εύγλωττο, μάλιστα, τρόπο - την ιδιαίτερη ταυτότητα, καθώς και την πολιτιστική εξέλιξη του κοινωνικού συνόλου στο οποίο αναφέρονται.

Ένα τέτοιο λαϊκό δρώμενο, απόλυτα ταυτισμένο με την ιστορική και κοινωνική μνήμη των κατοίκων του Αγρινίου είναι και η «παράσταση», που δίνει το βράδυ κάθε Μεγάλης Παρασκευής, αμέσως μετά το τέλος της περιφοράς των επιταφίων στην κεντρική πλατεία της πόλης, η ομάδα των χαλκουνάδων, η οποία με έναν φαντασμαγορικό και απόλυτα ελεγχόμενο τρόπο και κρατώντας στα χέρια τους τα χαλκούνια αναπαριστούν τον «χαλκουνοπόλεμο», που πραγματοποιούνταν από τα τέλη του 19ου αιώνα περίπου μέχρι και την έναρξη σχεδόν του ελληνοϊταλικού πολέμου - με μικρά διαλείμματα λόγω των απαγορεύσεων, που η επικινδυνότητα του δρώμενου επέβαλλε - μέσα στον οικιστικό ιστό της πόλης. 

Μετά τη γερμανοϊταλική κατοχή, το δρώμενο επέστρεψε ντυμένο με τη φορεσιά του λαϊκού εθίμου και με πιο ακίνδυνη μορφή, αφού ο «χαλκουνοπόλεμος» έδωσε τη θέση του στην επίδειξη. Παρόλα αυτά απαγορεύθηκε αυστηρά κατά τη διάρκεια της επτάχρονης δικτατορίας των Συνταγματαρχών της 21ης Απριλίου 1967, ενώ με τη σημερινή του μορφή, η οποία είναι ακόμα πιο ήπια, το δρώμενο επανήλθε στα μέσα της δεκαετίας του ‘80, όταν η Δημοτική αρχή το έθεσε υπό την προστασία της.




Γέμισμα. Φωτογραφία Πάνος Καλτσάς

Το χαλκούνι
Το χαλκούνι είναι ένας χάρτινος κύλινδρος μήκους 25 – 35 εκατοστά και διαμέτρου μισής ίντσας περίπου. Η μία άκρη αυτού του κυλίνδρου είναι στουπωμένη με χαρτιά, ενώ στην άλλη κατασκευάζεται ένα στόμιο, από το οποίο πυροδοτείται. Το εσωτερικό του γεμίζεται με τριμμένο μπαρούτι υπονόμων (κούφιο), ανακατεμένη με ψιλά ρινίσματα ορείχαλκου ή σιδήρου, τα οποία με την καύση τους απελευθερώνουν την ορμή τους μέσα από το στενό στόμιο του χαλκουνιού, δημιουργώντας έναν πύρινο πίδακα, ο οποίος φτάνει σε ύψος 10-15 μέτρα περίπου.


Το όνομά του, το χαλκούνι, το οφείλει σε αυτά τα ψιλά ρινίσματα του ορείχαλκου, το οποίο ως υλικό έχει πάρα πολλές εφαρμογές, μία εκ των οποίων είναι και η κατασκευή πνευστών μουσικών οργάνων, όπως η κορνέτα, το σαξόφωνο κ.ά. που είναι γνωστά ως «χάλκινα».


Ο χαλκουνοπόλεμος
«Στην πλατεία Στράτου» (σημερινή πλατεία Ειρήνης), αναφέρει ο Θεόδωρος Θωμόπουλος[1], «συγκεντρώνονταν οι επιτάφιοι και γινόταν ο περίφημος χαλκουνοπόλεμος. Οι χαλκουνάδες της κάθε ενορίας που προπορεύονταν προσπαθούσαν να εκτοπίσουν τους αντιπάλους των και να μείνουν τελευταίοι και κύριοι της πλατείας. Αυτό το κατόρθωναν εκείνοι που διέθεταν περισσότερα και μεγαλύτερα χαλκούνια, καθώς και ψυχραιμότερους “μαχητές”. Μόλις έβαζαν φωτιά στο χαλκούνι, το άφηναν ελεύθερο για να δημιουργήσει πανικό στο αντίπαλο στρατόπεδο. Γρήγορα όμως αναγνωρίσθηκε η σκληρότητα αυτής της μορφής του «χαλκουνοπολέμου», και αφού θρηνήθηκαν πολλά θύματα, καθιερώθηκε να κρατιούνται στα χέρια, μέχρις ότου καεί και ο τελευταίος κόκκος της μπαρούτης».


Όλοι οι χαλκουνάδες, φορούσαν κάπες, οι οποίες σκέπαζαν τους σάκους με τα χαλκούνια, ενώ κάποιοι άλλοι, λίγα μέτρα πιο πέρα από το «πεδίο της μάχης», κρατούσαν τον ανεφοδιασμό και το πρόχειρο νοσοκομείο που ήταν εφοδιασμένο με ντενεκέδες λάσπης και με μπουκάλια γεμάτα μελάνι για τα εγκαύματα.


Η μυθολογία
Σύμφωνα με το κυρίαρχο αφήγημα για την καταγωγή του χαλκουνοπόλεμου, οι ρίζες του βρίσκονται στα χρόνια της Τουρκοκρατίας. Ως γνωστόν, κατά την τελευταία περίοδο που η περιοχή της Αιτωλίας ήταν σαντζάκι[2] της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, στην κωμόπολη του Βραχωριού ζούσε και δραστηριοποιούνταν μια σημαντική σε αριθμό μελών εβραϊκή κοινότητα, η οποία «κρατούσε στα χέρια της» το σύνολο της εμπορικής δραστηριότητας της περιοχής. Το ιστορικό γεγονός αυτό έδωσε το πλαίσιο μιας μετέπειτα, κατά την εκτίμησή μου, μυθολογικής τεκμηρίωσης του χαλκουνόπολεμου, η οποία «μπολιάστηκε» καθοριστικά από τα αντιεβραϊκά κηρύγματα του Κοσμά του Αιτωλού. Οι Εβραίοι, όπως υποστηρίζει το συγκεκριμένο αφήγημα, θέλοντας να εκθέσουν τους Χριστιανούς απέναντι στους Οθωμανούς, έμπαιναν στην πομπή της περιφοράς του επιταφίου και δημιουργούσαν δολιοφθορές. Πετροβολούσαν τα τούρκικα αρχοντόσπιτα, έβριζαν τους Τούρκους και τις τουρκικές αρχές και μετά συκοφαντούσαν τους χριστιανούς, στην οθωμανική εξουσία της κωμόπολης, ότι αυτές οι θρησκευτικές συγκεντρώσεις θα μπορούσαν να μετατραπούν σε επανάσταση. Για να εξαλείψουν αυτή την πρακτική οι χριστιανοί, ζήτησαν άδεια από τις οθωμανικές αρχές να χρησιμοποιήσουν τα χαλκούνια, έτσι ώστε να κάνουν μία ζώνη ασφαλείας γύρω από την πομπή της περιφοράς των επιταφίων, για να μην μπορούν τα μέλη της εβραϊκής κοινότητας να μπαίνουν σ’ αυτή και να υποδαυλίζουν τις μεταξύ τους σχέσεις.[3]


«Λιτανεία του Αγίου Σπυρίδωνος στη Σπιανάδα της Κέρκυρας» Πίνακας του Ζόζεφ Καρτράϊτ


Η ιστορία
Ως γνωστόν η πυρίτιδα εφευρέθηκε τον 7ο αιώνα (κ.χ.)[4] στην Κίνα. Για πρώτη φορά στην ιστορία του κόσμου, οι Κινέζοι, τοποθέτησαν μια μικρή ποσότητα πυρίτιδας (ένα μείγμα νιτρικού καλίου, θείου και κάρβουνου) μέσα σ’ ένα καλάμι μπαμπού, το άναψαν και παρατήρησαν ένα πρωτοφανές φαινόμενο: η μεγάλη ταχύτητα καύσης του υλικού παρήγαγε μεγάλη ποσότητα αερίων σε μικρό χρονικό διάστημα και σε περιορισμένο χώρο με αποτέλεσμα την υπέρμετρη αύξηση των πιέσεων και την ξαφνική τους έκρηξη. Με αυτό τον τρόπο δημιουργήθηκε το πρώτο πυροτέχνημα με τη μορφή της κροτίδας. Αυτές τις κροτίδες, οι Κινέζοι, τις συνέδεσαν άρρηκτα με τα έθιμα και τη θρησκεία τους, αφού πίστευαν, ότι με τον κρότο και τη λάμψη έδιωχναν μακριά τα κακά πνεύματα.[5]


Από τις πρώτες καταγραφές ρήψης πυροτεχνημάτων στη Δύση, είναι η παρατήρηση του Βρετανού καλόγερου Roger Bacon[6], ο οποίος χαρακτήρισε τα πυροτεχνήματα που είδε ως «αντικείμενα με λάμψη αστραπής και γρύλισμα βροντής».


Οι πρώτοι που χρησιμοποιούν ευρέως τα πυροτεχνήματα στην Ευρώπη, και μάλιστα σε υπαίθριες εορταστικές εκδηλώσεις, είναι αρχικά οι Ισπανοί και αμέσως μετά οι Ιταλοί. Από την Ιταλία τα πυροτεχνήματα περνούν στα Επτάνησα. Μια ιστορική απόδειξη της ύπαρξης αυτού του τύπου των πυροτεχνημάτων στην αγγλοκρατούμενη Κέρκυρα είναι και ο πίνακας του Ζόζεφ Καρτράϊτ που δημοσιεύεται στην κορυφή της ανάρτησης. Ο πίνακας φέρει τον τίτλο «Λιτανεία του Αγίου Σπυρίδωνος στη Σπιανάδα της Κέρκυρας»[7], και αναπαριστά την Λιτανεία του Κερκυραίου Αγίου της χριστιανικής θρησκείας, το λείψανο του οποίου περιφέρεται στην πόλη μαζί με τον επιτάφιο το Μ. Σάββατο το πρωί.


Ο Ζόζεφ Καρτράϊτ (γεννήθηκε το 1789 και πέθανε το 1829), υπήρξε γενικός ταμίας της Βρετανικής Φρουράς στην Κέρκυρα και θεωρείται ένας από τους σημαντικότερους εικονογράφους της ζωής και της φύσης του νησιού. Στον πίνακα, ο οποίος είναι ζωγραφισμένος πριν το 1800, φαίνεται ξεκάθαρα ένας όρθιος φουστανελάς, να «ρίχνει» ένα είδος χαλκουνιού που το κρατάει με μία μακριά ξύλινη χειρολαβή. Λίγο πιο δεξιά άλλα δύο άτομα, ο ένας με φουστανέλα και ο άλλος με βράκα, «γεμίζουν» και άλλα χαλκούνια προκειμένου να τα «ρίξουν».

Τα πυροτεχνήματα οι κροτίδες, οι ρουκέτες, οι σαΐτες και τα χαλκούνια αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους στον αθηναϊκό και τοπικό τύπο, από το 1850 ως το 1860 περίπου, ως φαντασμαγορικό εφέ, κυρίως, κατά τις επισκέψεις των βασιλιάδων σε διάφορες πόλεις, καθώς και τις εθνικές και θρησκευτικές εορτές. Οι περισσότερες από αυτές τις ρίψεις πραγματοποιούνται με την επιστασία Ιταλών πυροτεχνουργών οι οποίοι θεωρούνται οι καλύτεροι του είδους τους.[8] Το γεγονός αυτό, αναιρεί αυτόματα το μυθολογικό αφήγημα για την καταγωγή του εθίμου από την εποχή της Τουρκοκρατίας και την εμπλοκή των Εβραίων σ’ αυτό.

ΟΙ ΕΝΟΡΙΕΣ

Οι ενορίες που διαδραμάτισαν κυρίαρχο ρόλο στη δημιουργία του εθίμου είναι οι τρεις από τις πέντε που ιδρύθηκαν με την παρέλευση των ετών στην πόλη: Η ενορία του Αγίου Δημητρίου (Έτος αποπεράτωσης του πρώτου ναού το 1669), η ενορία της Αγίας Τριάδας (Έτος έναρξης των εργασιών ανέγερσης του πρώτου ναού το 1819) και η ενορία του παλαιού Αγίου Χριστοφόρου (Έτος αποπεράτωσης του υπάρχοντος ναού το 1849).

Ακολούθησαν οι ενορίες της Ζωοδόχου Πηγής (Έτος αποπεράτωσης του ναού το 1851), του Αγίου Γεωργίου (Έτος θεμελίωσης του ναού το 1906, έτος εγκαινίων 1912) και του νέου Αγίου Χριστοφόρου (Έτος θεμελίωσης το 1921, έτος εγκαινίων 1937).



Ο ναός του Αγίου Δημητρίου στην σημερινή είσοδο της πόλης, στον κάμπο εκείνη την εποχή. Πηγή: Από το Θησαυροφυλάκιο του Αγρίνιο... Γλυκές μνήμες ΕΔΩ
Ο Άγιος Δημήτριος
Όπως ήδη είναι γνωστό από τη βιβλιογραφία που αναφέρεται στην τοπική ιστορία, η ίδρυση της χριστιανικής κοινότητας του Βραχωρίου τοποθετείται γύρω στα 1718, χρονολογία κατά την οποία οι Οθωμανοί, επιθυμώντας να καλύψουν τις ανάγκες σε εργατικά χέρια για την καλλιέργεια της σταφίδας επέτρεψαν την εγκατάσταση σε μόνιμη βάση χριστιανών μεταναστών, κυρίως, από τα Επτάνησα και την Ήπειρο. Τους εξασφάλιζαν μάλιστα και στέγη, κατασκευάζοντας «ταπεινάς οικίας», πλινθόχτιστες, μ’ ένα δωμάτιο και χωμάτινο δάπεδο.[9] Οι μετανάστες αυτοί κατοίκησαν γύρω από τον χριστιανικό κοιμητηριακό ναό της περιοχής του Αγίου Δημητρίου, ο οποίος κατασκευάστηκε το 1664 και αποτέλεσε τον πρώτο χριστιανικό ναό του Βραχωριού. Μετά την ίδρυση του ελληνικού κράτους ο Άγιος Δημήτριος έγινε επίσημα ενοριακός ναός.


Η Αγία Τριάδα το 1940

Η Αγία Τριάδα
Το 1801, ο Πάνος Γαλάνης (προεστώς του Βραχωριού) δώρησε στη Μονή Τατάρνας το οικόπεδο, με τον όρο να ανεγερθεί μέσα σε αυτό ένας ναός. Όταν ερημώθηκε η Τατάρνα, το 1810, όπως αναφέρει η Βικιπαίδεια[10], οι καλόγεροι του μοναστηριού κατέβηκαν στο Βραχώρι και μέσα σε δύο μήνες απέσπασαν διαταγή από τον Αλή Πασά για την ανέγερση του ναού. Οκτώ χρόνια αργότερα, το 1818, η τοπική οθωμανική διοίκηση του Βραχωριού επικύρωσε την απόφαση και από την επόμενη χρονιά (1819), άρχισε να κτίζεται με έξοδα της Μονής και συνεισφορές των κατοίκων ο μοναστηριακός ναΐσκος της Αγίας Τριάδας. Σύμφωνα με την ίδια πηγή, «το Σεπτέμβρη του 1820 ο Γαλάνης παρήγγειλε 5 δεσποτικές εικόνες από την Οδησσό. Οι εικόνες αυτές έφτασαν το Φεβρουάριο του 1821 στην Πάτρα, όμως δεν έφτασαν ποτέ στο Αγρίνιο, λόγω της κήρυξης της Επανάστασης. Επειδή ο ναός βρισκόταν σε ύψωμα, χρησίμευσε ως κανονιοστάσιο και κατά την άλωση του Βραχωρίου (Ιούνιος του 1821) γκρεμίστηκε. Φαίνεται ότι κατά τη διάρκεια της επανάστασης είχε ξαναχτιστεί, πρόχειρα όμως. Μετά την επανάσταση ανεγείρεται με έξοδα της Τατάρνας μεγαλύτερος ναός». Το 1835 ο επίσκοπος της περιοχής ζητάει την ένταξη του ναού στη δικαιοδοσία της επισκοπής και τη μετατροπή του σε ενοριακό. Στο αίτημα αυτό εναντιώνεται ο Εκκλησιαστικός Γραμματέας της Επικράτειας, ο οποίος υποστηρίζει, ότι ο Ναός είναι δύσκολο να θεωρηθεί ενοριακός, αφού υπάρχουν «νόμιμοι τίτλοι μη προσβληθέντες». Από το 1839 έως το 1843 η πόλη του Αγρινίου χωρίζεται στα δύο, αφού οι μισοί σχεδόν κάτοικοι ζητούν να γίνει ο ναός ενοριακός, ενώ οι άλλοι μισοί επιθυμούν να διατηρηθεί ως μετόχι του μοναστηριού της Τατάρνας. Εν τέλει, το 1843, υπάγεται οριστικά στη δικαιοδοσία της επισκοπής και η Αγία Τριάδα γίνεται η δεύτερη ενορία της πόλης. Εξήντα τρία (63) χρόνια μετά, το 1906, κατασκευάζεται ο ναός που διατηρείται έως σήμερα.


Παλιός Άγ, Χριστόφορος

Ο Άγιος Χριστόφορος
Σύμφωνα με τη μοναδική μαρτυρία που βρίσκεται καταγεγραμμένη στο κτηματολόγιο της Μονής του Προυσού, από τον ιερομόναχο Κύριλλο τον Καστανοφύλλη, το Δεκέμβριο του 1815, «τα εν Βραχωρίω ευρισκόμενα» του μοναστηριού ήταν: «…εν μετόχιον κατά τον απάνω μαχαλάν του Αγ. Χριστοφόρου, το οποίον μετόχιον εκτίσθη δι’ επιστασίας του εν μοναχοίς γέρου-Θεοφάνους συγκοινοβιά του και έχει μέσα εις την αυλήν όπου χωρίζουν τα σπίτια το ένα από το άλλο, θύρας εξ, έχει και μεγάλην πόρταν το κάτωθεν μέρος όπου εβγαίνει έξω, έχει και μικρήν πορτοπούλαν το επάνω μέρος πλησίον του πηγαδιού, έχει μέσα εις την αυλήν δύο ρίζες ηλιές και δύο αμυγδαλιές και μία συκαμιάν…». Πουθενά στην καταγραφή αυτή δεν καταγράφεται ναΐσκος ή ναός, εκκλησιαστικά σκεύη ή άλλα λατρευτικά αντικείμενα, την ίδια στιγμή, μάλιστα, που με μεγάλη ακρίβεια περιγράφονται όλα τα άλλα χρηστικά αντικείμενα του μετοχίου, όπως θα δείτε και στις υποσημειώσεις.[11] «Με βάση αυτά τα δεδομένα», αναφέρει ο Νίκος Καπώνης[12], «ο ναός του Αγίου Χριστόφορου φαίνεται ότι ιδρύθηκε αρχικά ως μετόχιο της Μονής Προυσού, πιθανότατα σε συνεργασία και με τη συμπαράσταση των χριστιανών κατοίκων του Βραχωρίου, σε μια απόμακρη από τους κατακτητές θέση. Η ίδρυσή του μπορεί να τοποθετηθεί, ίσως, στο τέλος του 18ου αιώνα, στην εποχή του Αλή πασά, κατά την οποία παρατηρείται εντονότατη ναοδομική δραστηριότητα λόγω της ανεκτικής θρησκευτικής πολιτικής του τελευταίου». Όλες αυτές οι εικασίες όμως, παρά τη φιλότιμη προσπάθεια που έχει καταβληθεί, για να αποδειχθεί η προεπαναστατική παρουσία του παλιού ναού του Αγίου Χριστόφορου, στέκουν, ακόμα, ατεκμηρίωτες ιστορικά. Εκείνο που παραμένει γεγονός αδιαμφισβήτητο είναι, ότι ο παλαιός Άγιος Χριστόφορος κτίστηκε από το 1846 έως το 1849 και αναγνωρίστηκε ως ενοριακός το 1866[13], κατατάσσοντας χρονικά την ύπαρξη της συγκεκριμένης ενορίας ως τρίτη.

Ο «ΠΟΛΕΜΟΣ»

Βραχωρίτες εναντίον Σουλιωτών
Ο πολιτικός, θεσμικός, κοινωνικός και πραγματικός, αρκετές φορές, πόλεμος ανάμεσα στους Σουλιώτες και σε όσους κατέλαβαν το Βραχώρι την 11η Ιουνίου του 1821, επιλέγοντας να το κατοικήσουν με τις οικογένειές τους, ήταν μια οδυνηρή τοπική σύγκρουση, με εντονότατα ταξικά στοιχεία.

Αμέσως μετά την επανάσταση, το 1822, η πλειοψηφία των Σουλιωτών που είχαν καταφύγει στα Επτάνησα επιστρέφουν στην Αιτωλοακαρνανία μετά από πρόταση του Εκτελεστικού να εγκατασταθούν στο Ζαπάντι. Οι ντόπιοι υποκινούνται από το Γιάννη Ράγκο και το Γιαννάκη Στάικο και εναντιώνονται στην πρόταση αυτή με όλα τα μέσα.

Τα πράγματα ησυχάζουν κάπως μετά την παρέμβαση του Έπαρχου Κ. Μεταξά «που βάζει στο περιθώριο το αίτημα του Ζαπαντιού» ενόψει της εκστρατείας του Ομέρ Βρυώνη, αλλά ήδη στο Βραχώρι έχει αρχίσει να φουσκώνει ένα έντονο κύμα δυσφορίας κατά τον ξενομεριτών.

Οι Σουλιώτες με απόφαση της Ε’ Εθνοσυνέλευσης πετυχαίνουν τελικά, να δοθεί σε κάθε σουλιώτικη οικογένεια 1.600 πήχεις Βραχωρίτικης γης, η εκτέλεση όμως των αποφάσεων κωλυσιεργούσε, οι τίτλοι κυριότητας δεν δίνονταν και τα σχέδια της πόλης που πρότεινε τότε η Βαυαροκρατία δυσχέραιναν τις οριοθετήσεις. Τελικά, γύρω στα 1834 βρίσκονται εγκατεστημένες στο Αγρίνιο 157 οικογένειες Σουλιωτών και 53 οικογένειες Ηπειρωτών που αυξάνονται συνεχώς τα επόμενα χρόνια.

«Η πόλη γενικά κλυδωνίζεται από τους φατριασμούς αυτοχθόνων και ετεροχθόνων που αντανακλώνται στις αναφορές προς την κυβέρνηση. Στους ανέργους και ακτήμονες Σουλιώτες αποδίδονται ληστείες, καταχρήσεις, ανυποταξία και το ενδεχόμενο “ταραχής του κράτους”. Η κατάσταση εκτραχύνεται μετά την παραχώρηση χωραφιών του Ζαπαντιού στους Σουλιώτες, γεγονός που εξοργίζει το Γιαννάκη Στάικο και τη φατρία του. Οι τελευταίοι έκαναν λόγο για υποτέλεια των γηγενών στους νέους οικιστές και για ζημιά 2.000 ντόπιων οικογενειών προς όφελος των Σουλιωτών».[14]

Στους παραπάνω ξενοφερμένους προστίθενται μετά το 1838 και οι Φαλαγγίτες, οι οποίοι παραιτήθηκαν από το δικαίωμα του μισθού τους για να διεκδικήσουν γαίες αξίας πενταπλάσιας του ετήσιου μισθού τους, τις οποίες και εξαγοράζουν με «πιστωτικά φαλαγγιτικά γραμμάτια».

Όπως είπαμε και παραπάνω, αλλά και σύμφωνα με όσα αναφέρει η Ελένη Γιαννακοπούλου, «οι Σουλιώτες μαζί με Καλαρρυτηνούς και Κομποτιάτες δημιούργησαν το σουλιώτικο μαχαλά που εκτεινόταν από την περιοχή Βόρεια του πάρκου ως τον Άγιο Δημήτριο, ξωκκλήσι ως τότε, τον οποίο οι Σουλιώτες ανέδειξαν σε ενοριακό και κοιμητηριακό ναό. Δίπλα υπήρχε το νεκροταφείο των Σουλιωτών που διατηρήθηκε εκεί μέχρι τις αρχές του 20ού αιώνα. Η διεύρυνση του σουλιώτικου μαχαλά με την εγκατάσταση όλο και περισσότερων Ηπειρωτών στο Αγρίνιο, όπου διέφευγαν μαζικά από την τουρκοκρατούμενη τότε Ήπειρο, απαιτούσε τη δημιουργία μιας δεύτερης ενορίας. Έτσι, ιδρύθηκε η Ζωοδόχος Πηγή (Παναγία), γεγονός που έγινε αφορμή ρήξεως με τους Βραχωρίτες». [15]
Όλα αυτά δημιούργησαν μια εκρηκτική ατμόσφαιρα στην μικρή κωμόπολη της Αιτωλίας, στην οποία τα μίση και τα πάθη είχαν ενταθεί τόσο πολύ, που ακόμα και τα παιδιά χωρίζονταν σε Σουλιωτάκια και Βραχωριτάκια για να παίξουν το γνωστό παιδικό παιχνίδι του κλεφτοπόλεμου. Όπως περιγράφεται, μάλιστα, σε διάφορες τοπικές εφημερίδες της εποχής, ο δημοτικός αστυνόμος αναγκαζόταν να κλείνει τη γέφυρα στη Δήμου Τσέλιου, πάνω από τη γέφυρα του ρέματος, που χώριζε τις δύο περιοχές, για να αποφεύγονται οι συμπλοκές. Ένα τέτοιο χαρακτηριστικό δημοσίευμα του τοπικού εμφυλίου, μας μεταφέρει ο Διονύσιος Μιτάκης: «Τραγική συμπλοκή διεδραματίσθη εν Αγρινίω χθες, Κυριακή 25 Ιουνίου 1863... Προσκληθείσα δε η Εθνοφυλακή εις τα όπλα, παρέστη διηρημένη εις δύο στρατόπεδα εξ ενός οι Ηπειροσουλιώται και αφ' ετέρου οι Βραχωρίται αρξάμενοι του κατ' αλλήλων πυροβολισμού διαρκέσαντος επί τέσσερες ώρες».[16]



Στούμπωμα χαλκουνιού. Φωτογραφία Πάνος Καλτσάς

Από τον «χαλκουνοπόλεμο» στο δρώμενο
Είναι κάτι παραπάνω από βέβαιο ότι από την παραπάνω μυθολογική κατασκευή της καταγωγής του εθίμου, τίποτα δεν ισχύει. Δεν είναι μόνο η ανυπαρξία των πυροτεχνημάτων την προεπαναστατική και την πρώτη μετεπαναστατική περίοδο, είναι επίσης και το γεγονός ότι η μοναδική ενορία που ήταν ενεργή τα προεπαναστατικά χρόνια, ήταν η ενορία του Αγίου Δημητρίου. Ο ναός όμως αυτός απείχε αρκετά λεπτά της ώρας από τα οθωμανικά αρχοντόσπιτα του Βραχωριού και καμιά θρησκευτική αναγκαιότητα δεν επέβαλλε ο επιτάφιός του να μπει μέσα στην οθωμανική κωμόπολη.


Ας μην ξεχνάμε άλλωστε, ότι τα πυροτεχνήματα ήρθαν στην Ελλάδα μετά το 1850, αφού από εκείνη την εποχή και μετά αρχίζουν να υπάρχουν γραπτές μαρτυρίες, κυρίως στον ημερήσιο και τοπικό τύπο, για την ύπαρξή τους στο νεοσύστατο ελληνικό κράτος. Μέχρι τότε τα κυρίαρχα μεγαλοβδομαδιάτικα τοπικά έθιμα ήταν η περιφορά του επιταφίου, το «κάψιμο του Ιούδα» τη Μεγάλη Παρασκευή και οι πυροβολισμοί κατά την Ανάσταση.


Ο Ευάγγελος Παπαστράτος, ο οποίος γεννήθηκε στο Αγρίνιο, το 1884, εκτός από το γεγονός ότι περιγράφει με εξαιρετική σαφήνεια το «χαλκουνοπόλεμο» και τις προετοιμασίες του, δίνει και την πιο ορθή, κοινωνιολογικά, αφήγηση για την καταγωγή του εθίμου.
«Όταν έμπαινε η Μεγάλη Σαρακοστή», γράφει[17], «το βράδυ της πρώτης Κυριακής άρχιζε σε μικρή κλίμακα ο χαλκουνοπόλεμος στην πλατεία, και συνεχιζόταν κάθε Κυριακή ως τη Μεγάλη Εβδομάδα. Την Κυριακή των Βαΐων ήταν η επίδειξη των δύο ομάδων (τα Βραχωριτάκια και τα Σουλιωτάκια). Εννοείται πως αυτό γινόταν αφορμή ν’ αναγκάζεται η Φιλαρμονική Αγρινίου, που έπαιζε κάθε Κυριακή στην πλατεία να σταματά πρόωρα, γιατί ο κόσμος, από το φόβο του, έφευγε νωρίτερα, πριν αρχίσει η μάχη.
Σε όλο το διάστημα της Μεγάλης Σαρακοστής γίνονταν οι ετοιμασίες για το χαλκουνοπόλεμο της νύχτας του Επιταφίου, από τις δύο ομάδες, που συγκέντρωναν τα πολεμοφόδια. Οι μεγάλοι ετοίμαζαν τα χαλκούνια και κατέστρωναν το στρατηγικό σχέδιο για την κυκλωτική κίνηση, κι οι μικρότεροι μάζευαν τα ξύλα, που θα χρειάζονταν για τις φωτιές που ανάβαμε στις αγρυπνίες της Μεγάλης Εβδομάδας και ιδίως το βράδυ της Μεγάλης Παρασκευής, στις εκκλησίες, όπου ξημερωνόμασταν.
Η εκφορά των Επιταφίων γινόταν τότε τα ξημερώματα του Μεγάλου Σαββάτου, στις τέσσερις το πρωί. Από το βράδυ της Παρασκευής, σε κάθε ενορία, και ιδίως στην Αγία Τριάδα, τα «Βραχωριτάκια», και στον Άη Δημήτρη τα «Σουλιωτάκια», άναβαν τις φωτιές και τις κρατούσαν όλη τη νύχτα. Όταν δεν έφταναν τα ξύλα που είχαμε μαζέψει, πηγαίναμε στις γειτονιές, ξηλώναμε φράχτες ή χαλούσαμε παλιές παράγκες ή αχυρώνες και κουβαλούσαμε την ξυλεία τους. Καμιά φορά τραβούσαμε και κανένα χαλασμένο κάρο και το βάζαμε ολόκληρο στη φωτιά!
Στη μία το πρωί, έβγαιναν από κάθε ενορία ομάδες παιδιά και νέοι και χτυπούσαν το σήμαντρο στις γειτονιές, για να ξυπνήσει ο κόσμος και να ετοιμαστεί να πάει στην ακολουθία. Οι καμπάνες, από πένθος, δεν σήμαιναν από το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης ως τις δέκα το πρωί του Μεγάλου Σαββάτου, που γινόταν η Ανάσταση.
Θυμούμαι πως πήγαινα κι εγώ με το σήμαντρο της Αγίας Τριάδας. Αν και ήμουν τόσο μικρός, μου έκανε πολύ βαθιά εντύπωση, μέσα στην ησυχία που βασίλευε την ώρα εκείνη σ' ολόκληρη την πόλη, ν' ακούεται άξαφνα το σήμαντρο και κατόπι να ψέλνουμε όλοι μαζί το “Αι γενεαί πάσαι...”. Τα σκυλιά άρχιζαν να γαβγίζουν, μα φοβούνταν και δεν τολμούσαν να μας πλησιάσουν. Έτσι, βρίσκαμε κι εμείς την ευκαιρία, σε όσα σπίτια είχαν περιβόλια, να κόβουμε λουλούδια για τον Επιτάφιο και να μαζεύουμε και ξύλα για τη φωτιά. […]
Οι Επιτάφιοι όλων των ενοριών περνούσαν από την κεντρική πλατεία, κι οι χαλκουνάδες, σαν τιμητική φρουρά, πήγαιναν μπροστά, κρατώντας στα χέρια τ' αναμμένα χαλκούνια, που ήταν επικίνδυνα. Πολλές φορές, όταν δεν ήταν καλογεμισμένα, ή όταν το μίγμα από τις μπαρούτες δεν πετύχαινε, έσκαγαν στα χέρια τους και δεν έλειπαν τ' ατυχήματα, καμιά φορά και θανατηφόρα.
»Πολλές φορές τύχαινε να διασταυρωθούν στην πλατεία οι Επιτάφιοι των δύο αντίθετων ομάδων. Έδειχναν πάντα τον πρεπούμενο σεβασμό μεταξύ τους, και προσπαθούσε η κάθε ομάδα να κάνει καλύτερη επίδειξη, ανάβοντας και κρατώντας στα χέρια πιο πολλά χαλκούνια.
Όταν όμως είχαν πια περάσει από την πλατεία οι Επιτάφιοι όλων των ενοριών, τότε οι δύο ομάδες έπιαναν θέσεις, από τις δύο μεριές, κι άρχιζε η μεγάλη μάχη, με επιθέσεις κι αντεπιθέσεις· κι όταν πια έφτανε σε σημείο κρίσιμο, γίνονταν και προσπάθειες κυκλωτικών κινήσεων και τότε η ομάδα που έμενε κυρίαρχη στην πλατεία ήταν νικήτρια. […]»

Από όλα τα παραπάνω, εύκολα μπορεί να συμπεράνει κανείς και την καταγωγή του σημερινού δρώμενου, και τη μετεξέλιξή του μέσα στα χρόνια, έως ότου αυτό πάρει τη σημερινή του μορφή.
Συνοπτικά, ο χαλκουνόπολεμος ξεκίνησε περίπου την εικοσαετία 1860 – 1880, αφού είχαν καθοριστεί οι ενορίες και διαδοθεί τα πυροτεχνήματα στον ελλαδικό χώρο.


Σύμφωνα με την περιγραφή του Θωμόπουλου, όπως αυτή συμπληρώνεται από τον Ευάγγελο Παπαστράτο, οι χαλκουνάδες των ενοριών της Αγίας Τριάδας και του παλαιού Αγίου Χριστοφόρου (Βραχωριτάκια) έρχονταν σε «σύγκρουση» με τους χαλκουνάδες των ενοριών του Αγίου Δημητρίου και της Ζωοδόχου Πηγής (Σουλιωτάκια), σε έναν αγώνα γοήτρου και ανδρείας για το ποιο «στρατόπεδο» θα υπερισχύσει στο «πεδίο της μάχης», το οποίο όριζε η κεντρική πλατεία της πόλης.


Οι αστυνομικές αρχές της πόλης, από τα πρώτα κιόλας χρόνια, επιχείρησαν να εξαλείψουν αυτό το «πολεμικό» γεγονός, που έτεινε να γίνει συνήθεια, όχι μόνο για τη «διασάλευση της τάξης» που αυτό επέφερε, αλλά και για τον τρομακτικό κοινωνικό ανταγωνισμό, που το ίδιο υπηρετούσε. Για να αντιμετωπίσουν αυτή τη θεσμική εχθρικότητα και την αστυνομική καταστολή, οι χαλκουνάδες της πόλης επιχείρησαν να προ-σδώσουν στο γεγονός εθνοθρησκευτική βαρύτητα, «εφευρίσκοντας» το μύθο με την περιφορά των επιταφίων, τους Εβραίους του Βραχωριού και τα άλλα στοιχεία που τον αφορούν (προβοκατόρικες ενέργειες ενάντιων των οθωμανικών αρχοντόσπιτων, συκοφαντικές κατηγορίες για εξέγερση των χριστιανών κ.ά.).

Από το σύνολο των πηγών που έχουμε υπόψη μας[18], αυτό που μπο-ρούμε να συμπεράνουμε, χωρίς καμία επιφύλαξη, είναι ότι ο χαλκουνο-πόλεμος άρχισε να φουντώνει ουσιαστικά μετά τον «ατυχή πόλεμο» (Ελ-ληνοτουρκικός πόλεμος του 1897), ο οποίος οδήγησε σε ήττα της Ελ-λάδας και την υποβολή της σε διεθνή οικονομικό έλεγχο. Αυτό το αίσθη-μα της εθνικής ταπείνωσης, αποτέλεσε για τις κατώτερες λαϊκές τάξεις της μικρής τότε Ελλάδας, το γόνιμο χωράφι πάνω στο οποίο σπάρθηκε η αγωνία για την αναζήτηση του χαμένου γοήτρου.

Ο χαλκουνοπόλεμος ζυμώθηκε στη συνείδηση των λαϊκών τάξεων της πόλης και της περιοχής με τις ηρωικές συμπεριφορές της πρόσφατης α-κόμα επανάστασης του 1821, την μετέπειτα αντίσταση στο Βαυαρικό κα-θεστώς, η οποία είχε βαθιές ρίζες στην περιοχή μας, συνδέοντας στο φα-ντασιακό των λαϊκών στρωμάτων το παρόν της τοπικής κοινωνίας με το πρόσφατο «ένδοξο παρελθόν». Ο χαλκουνάς, όχι μόνο εκείνης της εποχής, ανάβοντας το χαλκούνι και πετώντας το, επιδείκνυε τη γενναιότητά του, «έκανε το δικό του» και πλαισίωνε αυτή του την ενέργεια με τη θεώ-ρηση της υπεράσπισης του γοήτρου «των ιερών και των οσίων» της «ι-διαίτερης πατρίδας» του, εν προκειμένω, της ενορίας του· η πράξη αυτή, στο δικό του «ηρωικό» κόσμο, τον έφερνε στο κέντρο της τοπικής κοινωνίας και τον έκανε να ξεχωρίζει για την παλικαριά και τη λεβεντιά του.

Παρά τα όσα λέγονται και γράφονται, η θεσμική και κοινωνική αντιπαράθεση ανάμεσα στους φτωχούς επήλυδες[19] Σουλιώτες και τους «γηγενείς» Βραχωρίτες για την απόκτηση των αδιάθετων «εθνικών γαι-ών», ήταν η πραγματική αιτία αυτού του εθίμου.

Από τα τέλη της δεκαετίας του ‘30, η επικινδυνότητα του χαλκουνοπόλεμου μειώθηκε σημαντικά και ο «πόλεμος» μεταμορφώθηκε σε «δρώμενο». Από τα τέλη της δεκαετίας του ΄80 και μετά, είναι ένα απόλυτα ελεγχόμενο και φαντασμαγορικό θέαμα που σε καμιά λειτουργική του παράμετρο δεν θυμίζει πόλεμο.


 

Τα χαλκούνια στον τύπο
Τα μονοφωνικά χαλκούνια στο Αγρίνιο, το Μεσολόγγι και την Πάτρα, καθώς και οι πολυφωνικές σαΐτες της Καλαμάτας, ανήκουν στην ίδια οι-κογένεια των πυροτεχνημάτων, αφού κατασκευάζονται και «ρίχνονται» με τον ίδιο σχεδόν τρόπο. Ας δούμε στο σημείο αυτό μερικά δημοσιεύματα του τοπικού και εθνικού τύπου, που αποδεικνύουν το μεγάλο κυνηγητό που αντιμετώπισαν τα χαλκούνια, από την πρώτη στιγμή της εμφάνισής τους μέχρι και τα τέλη της δεκαετίας του ΄80.


«Το βάρβαρον έθιμον των χαλκουνιών δυνάμεθα να είπωμεν μετ’ ευχαριστήσεως, ότι προϊόντος του χρόνου θέλει εντελώς εκλείψη. Εφέτος χάρις εις τας ενεργείας των αρχών και εις την ωριμωτέραν σκέψιν των πολεμάρχων ουδέν εγένετο. Κόσμος άπειρος είχεν συναχθή εις την άνω πόλιν, ίνα ίδη τα συμβησόμενα, αλλά αν και μερικοί έρριψαν ολίγα χαλκούνια, όμως διελύθησαν τη εμφανίσει των αρχών». (Πελοπόννησος, 1 Απριλίου 1895, Έτος 1, Αρ. 1038)


«Δεν έλλειψε και φέτος ο συνήθης χαλκουνοπόλεμος, αλλά με ολιγώτερα πάντως πυρομαχικά!!! από άλλας χρονιάς». (Το φως, 27 Απριλίου 1930, Περίοδος Α΄, Έτος 3)


«…Σε άλλες πόλεις και μάλιστα της παλαιάς Ελλάδος τις σκάστρες αντικαθιστούν τα χαλκούνια. Πρέπει να τύχετε στο Μεσολόγγι ένα Πάσχα να ιδήτε τι γίνεται. Τα χαλκούνια αποτελούν «σήμα κατατεθέν» της ηρωικής αυτής πόλεως…». (Μακεδονία 1 Μαΐου 1932)


«Αλλά υπάρχουν πόλεις όπως το Αγρίνιο, το Μεσολόγγι και κατ’ απομίμησιν η Πάτρα, όπου ο επιτάφιος μέχρι προ ολίγον ετών ακόμη, δεν ήταν απλώς μία πομπή, αλλά μία… μάχη. Μάχη με τα περίφημα χαλκούνια με τραυματίας και ακρωτηριασμένους. Πολεμούσαν οι ζωηρότεροι από τους συνοδούς των επιταφίων, ποιοι θα καταβάλλουν τους άλλους. Εις δε το Αγρίνιον η μάχη αυτή έπαιρνε τέτοιες διαστάσεις, ώστε οι ηττημένοι εκλείνοντο πανικόβλητοι στα σπίτια τους και επολιορκούντο από τους νικητάς με αέναο χάλκινο βομβαρδισμό…». (Εμπρός, 30 Απριλίου 1948, Περίοδος β’, Αρ. 975)

«Αγρίνιον 31. (του Ανταποκριτού μας) […] Εις την πόλιν μας σε κάθε ενορία είχε σχηματισθεί και μία επιτροπή. Αι επιτροπαί αυταί θα αξιώσουν από τους ιερείς να επιτρέψουν την περιφοράν των επιταφίων. Επίσης από τους κατοίκους έχουν κατασκευασθεί πλέον των 500 χαλκουνίων και εκατοντάδες κροτίδων, αι οποίαι θα ριφθούν καθ’ όλην την νύκτα της Μεγάλης Παρασκευής κατά την περιφοράν των επιταφίων εις πείσμα της επιμονής του Μητροπολίτου…». (Εμπρός, 1 Απριλίου 1953, Περίοδος Γ’, Αρ. 223) Είναι η γνωστή ιστορία με τον Ιερόθεο (Δείτε ΕΔΩ και ΕΔΩ και ΕΔΩ)

«Αγρίνιον 1. (του Ανταποκριτού μας) Σήμερον την εσπέραν εγένετο εις την πόλιν μας η περιφορά του Επιταφίου. Από της 7ης μ.μ. η πόλις εδονείτο εκ των συνεχών εκρήξεων κροτίδων, ενώ αργότερον, μετά την περιφοράν του Επιταφίου εις την κεντρικήν πλατείαν ερρίφθησαν πολλαί εκατοντάδες χαλκουνίων. Το θέαμα παρηκολούθησαν πολλαί χιλιάδες λαού, μεταξύ των οποίων πολλοί τουρίσται». (Ελευθερία, 2 Μαΐου 1959, Περίοδος Β’, Αρ. 4498)

«…Πρέπει να σας εξηγήσουμε κυρίως τι ήσαν αυτά τα «πυρομαχικά» της Μεγάλης Παρασκευής. Αρχίζουμε από τα περίφημα χαλκούνια, για τα οποία έχει γράψει ένα ζωντανό πεζογράφημα ο αλησμόνητος ιστορικός και λογοτέχνης Γιάννης Βλαχογιάννης. Τα χαλκούνια τα έφτιαχναν από χοντρό χαρτόνι. Τα έσφιγγαν γύρω από το καλούπι κι έσφιγγαν κι έδεναν το λαιμό του με σπάγκο έτσι που να μείνει μια μαύρη τρύπα εμπρός. Το γέμιζαν κατόπιν με μπαρούτι ψιλοκοπανισμένο, κάρβουνο κοπανισμένο επίσης – προτιμούσαν το από σανίδα, ως πιο αφράτο – ρινίσματα ορειχάλκου (Λιμαδούρα τα έλεγαν) και νίτρο. Τα στούμπωναν από πάνω με χαρτιά και τα έκλειναν. Έτσι το χαλκούνι γεμισμένο ήταν τρομερό. Πετούσε πολύ μακριά σπίθες, σφυρίζοντας, αναπηδούσε· διέγραφε κύκλους στον αέρα· έκανε σαν δαιμονισμένο. Έφτιαχναν χαλκούνια μεγαλύτερα στο μήκος από μια σπιθαμή και χοντρά σαν τον καρπό του χεριού. Μ’ ένα τέτοιο αναμμένο στο χέρι ήταν κανείς απλησίαστος. Μα κι όταν τα έριχναν κατά των πιστών που ακολουθούσαν τον Επιτάφιο, σκόρπιζαν τον τρόμο και τον πανικό. Τα πολύ μικρά στο μέγεθος χαλκούνια με το ίδιο γέμισμα τα λέγανε «σαλιάρες…». (Ταχυδρόμος - Αίγυπτος, 10 Απριλίου 1966, Έτος 8, Αρ. 53)

«Η απαγόρευσις των κροτίδων και των άλλων παρομοίων κατασκευασμάτων θα έχει ασφαλώς ως συνέπειαν την διάσωσιν αρκετών χεριών, ποδιών και ζώων ακόμη. Το πράγμα βέβαια θα χαροποιήση πολλούς, αλλά και πολλούς θα λυπήση. Διότι πολλοί είναι οι Έλληνες που εννοούν να συνδέσουν την μεγάλην εορτήν του Χριστιανισμού με το παλαιόν έθιμον. Τόσον πολύ ώστε τα χαλκούνια εχάλασαν και πέρυσιν ακόμα τον κόσμον εις το Αγρίνιον και τας Πάτρας. Τα θύματα που πληρώνουν κάθε χρόνον με την αρτιμέλειάν των ή με την ζωήν των το έθιμον δεν σωφρονίζουν τους άλλους και το επόμενον Πάσχα έχομεν πάλι το ίδιον…». (Μακεδονία, 29 Απριλίου 1967, Έτος 56ον, Αρ. 17.820)


Φωτογραφία Γιάννη Γιαννακόπουλου

Το δρώμενο σήμερα
Μία ώρα περίπου μετά την αποχώρηση των επιταφίων από την κε-ντρική πλατεία Δημοκρατίας, η ομάδα των Γιωτοπουλαίων (οικογένεια πατροπαράδοτων χαλκουνάδων), οι οποίοι κρατούν ακόμα ζωντανό το έθιμο, εισέχεται στο μέσον της πλατείας και πυροδοτούν τα χαλκούνια τους, πλημμυρίζοντας το κεντρικότερο σημείο της αιτωλικής πόλης με περιστρεφόμενους πίδακες από σπίθες, δημιουργώντας μια φαντασμαγορική και ακίνδυνη στις μέρες μας πολυεστιακή πύρινη χορογραφία.
Παρατηρώντας κανείς αυτή τη χορογραφία, μπορεί εύκολα να αντιληφθεί και να συνδυάσει την ομοιότητα της στάσης του σώματος των χαλκουνάδων τη στιγμή που ανάβουν τα χαλκούνια και αρχίζουν τις περιστροφές τους, με τις φιγούρες του ζεϊμπέκικου, ο οποίος αναφέρεται ότι διαδόθηκε στα ελλαδικά αστικά κέντρα στα τέλη κι αυτός (τυχαία άραγε;) του 19ου αιώνα. Όπως ο ζεϊμπέκικος χορός δεν έχει συγκεκριμένα βήματα, αλλά μόνο φιγούρες, οι οποίες υποτάσσονται σε μια κυκλική κίνηση, έτσι και οι χαλκουνάδες κρατούν λυγισμένα τα γόνατα, έχουν τα χέρια τους απλωμένα στο ύψος των ώμων και περιστρέφονται γύρω από τον εαυτό τους, κρατώντας στο ένα χέρι το τσιγάρο και στο άλλο το χαλκούνι. Κι έτσι όπως περιστρέφονται γυρίζουν γύρω τους όλα αυτά τα σόγια τα αγρινιώτικα που έφεραν αυτό το δρώμενο ως τις μέρες μας. Κι ο άνεμος που αρχίζει να μυρίζει μπαρούτι, χορταίνει με τις ανάσες των Γιωτοπουλαίων, των Παπαλένηδων, των Ζυματουραίων, των Ζαβραίων, και όλων εκείνων που στάθηκαν απέναντι στο φόβο τους, για να υπηρετήσουν εκείνο που διάλεγε η ψυχή τους ως συλλογικό καθήκον.

ΕΠΙΛΟΓΟΣ

Πέρυσι (2019), την Κυριακή των Βαΐων, επισκεφθήκαμε με τα μέλη της ΔΡΩ, το «εργοστάσιο χαλκουνιών» των Γιωτοπουλαίων στο Ρουπακιά. Εκεί, ανάμεσα σε πλαστικά ποτηράκια με τα ρινίσματα σιδήρου και το «κούφιο» μπαρούτι, είδαμε τους παλιότερους χαλκουνάδες, μαζί με κάμποσα νέα παιδιά, να δουλεύουν με πολύ προσοχή και μεράκι, για να διατηρήσουν τους κώδικες ενός δρώμενου που τόσο πολύ αγαπάει αυτή η πόλη. Μια ομάδα φίλων, που «στούπωναν» τα χαρτιά στο χάρτινο κύλινδρο με δύναμη, που γέμιζαν τα χαλκούνια με προσοχή και τα «έκλειναν», ακολουθώντας μια τέχνη που μεταλαμπαδεύεται από τον παλιότερο στο νεότερο, τηρώντας κατά γράμμα το πρωτόκολλο μιας διαδικασίας, που τους έφερνε πιο κοντά στην πιο δική τους παρακαταθήκη για το μέλλον.
Θαρρώ, πως εκείνη η απάντηση του Κώστα Γιωτόπουλου, όταν τον ρώτησα να μου περιγράψει τα συναισθήματα του χαλκουνά την ώρα που περιστρέφεται με λυγισμένα τα γόνατα και κρατώντας στο δεξί του χέρι το αναμμένο χαλκούνι, θα εκφράζει, όσο καμία άλλη φράση, τη λαϊκότητα αυτού του δρώμενου, που έφτασε ως εμάς, «για να… ξανακερδηθεί» η διαδικασία της γείωσής μας με τη βαθύτερη ουσία της κοινωνικής μας μνήμης, μιας μνήμης που ψάχνει απελπισμένα να βρει τα χνάρια των καιρών, που σημάδεψαν το κορμί της, χωρίς να αφήσουν το παραμικρό σημάδι από το αποτύπωμα της πατίνας τους να πάει χαμένο. «Είναι, σα να παίζω μπάλα και να βάζω γκολ», μου είπε.

-------------------------------------------------------------------------------------
1. Θ. Θωμόπουλου, Το έθιμο των χαλκουνιών, Αιτωλοκαρνανική και Ευρυτανική εγκυκλοπαίδεια, Λήμμα: Αγρίνιο, Λαογραφία, Τόμος 1ος, σελ. 224-225. | 2. Το σαντζάκι: διοικητική διαίρεση στην Οθωμανική Αυτοκρατορία. Η λέξη είναι εξελληνισμένη μορφή της τουρκικής λέξεως sancak, δηλ. στρατιωτικό λάβαρο στην αρχική της κυριολεκτική σημασία, που αρχικά έδωσε την ονομασία της σε μια στρατιωτική μονάδα (της οποίας ηγείτο ο σαντζάκ-μπέης) και στη συνέχεια στην περιφέρεια από όπου η μονάδα αυτή στρατολογούνταν. | 3. Εκτός από το συγκεκριμένο αφήγημα για την καταγωγή του δρώμενου υπάρχει και η εθνοκεντρική μυθολογική εκδοχή, η οποία θέλοντας να «χορτάσει» την εθνική υπερηφάνεια των υπηκόων του νεοσύστατου κράτους με ηρωικές πράξεις, ακόμα κι αν αυτές «χτιζόταν» με πρώτη ύλη τη φαντασία των αφηγητών τους, υποστηρίζει ότι η χρήση των χαλκουνιών ήταν ένας ευρηματικός τρόπος των Βραχωριτών για να δοκιμαστεί η ποιότητα του μπαρουτιού, πριν χρησιμοποιηθεί για τις μάχες εναντίον των Τούρκων κατακτητών, γεγονός το οποίο, είναι τελείως ατεκμηρίωτο. | 4. Ο όρος «κοινή χρονολογία» (κ.χ.) αφορά στην περίοδο που ξεκινάει από το έτος 1 και εντεύθεν. Χρησιμοποιείται για το σύστημα υπολογισμού των ετών, το οποίο είναι χρονολογικά ταυτόσημο με το λατινικό σύστημα «Anno Domini» («έτος του Κυρίου μας»), με λιγότερο, όμως, θρησκευτικό χρωματισμό. Αντίστοιχα, στην ελληνική γραμματεία είναι το ισοδύναμο της «μετά Χριστόν» (μ.Χ.) χρονικής περίοδου. | 5. Ελένη Βαλσαμάκη, Πυροτεχνήματα! Πώς άρχισαν όλα…, 26/2/2016. (Δείτε ΕΔΩ) | 6. Ο Ρότζερ Μπέικον (Roger Bacon, γνωστός στα ελληνικά και ως Ρογήρος Βάκων, 1219/1220 - 1292) ήταν σχολαστικός θεολόγος και φιλόσοφος του Μεσαίωνα, αποκληθείς για την πολυμάθειά του Doctor Mirabilis (θαυμαστός δάσκαλος). | 7. Ιστορία εικονογραφημένη, μηνιαίο περιοδικό ιστορίας, τεύχος 445, Ιούλιος 2005, σελ. 96 - 101. | 8. Στις αθηναϊκές εφημερίδες της πασχαλινής περιόδου από το 1838 έως το 1892 συνήθως γίνεται αναφορά σε πυροβολισμούς και «κάψιμο του Ιούδα». Μετά το 1850 αρχίζουν να κάνουν την εμφάνισή τους τα πυροτεχνήματα και οι «ροκέτες», ενώ στο ΣΚΡΙΠ της 2ας Ιουνίου του 1898 βρίσκουμε μία από τις πρώτες απαγορεύσεις καύσης πυροτεχνημάτων στην πλατεία του Συντάγματος (Σκριπ, έτος Γ’, περίοδος Β’, φύλλο 996). Στις 3 Μαΐου της ίδιας χρονιάς, η ίδια εφημερίδα, σε ρεπορτάζ για την άφιξη του Γεωργίου του Α’ στην Καλαμάτα την προηγουμένη μέρα, αναφέρει: «Τα πυροτεχνήματα των Καλαμών πολύ εύμορφα. Εν παρίστανε το στέμμα έχων πέριξ αυτού τα στοιχεία Γ Ο, τα άλλα δε διαφόρους παραστάσεις» (Σκριπ, έτος Γ’, περίοδος Β’, φύλλο 966) | 9. Γεράσιμος Παπατρέχας, Ιστορία του Αγρινίου, Έκδοση Δήμου Αγρινίου 1991, σελ. 150 - 151. | 10. Ιερός ναός Αγίας Τριάδας Αγρινίου, Λήμμα της ηλ. εγκυκλοπαίδειας Βικιπαίδεια, το οποίο επικαλείται ως πηγές, τα Γ.Α.Κ. και το αρχείο του συγκεκριμένου ναού. | 11. Κώδιξ χειρογράφων Ιεράς Μονή Προυσού φφ. 157-158 . Δες επίσης, Γ. Κόλιας - Π. Χριστόπουλος, Κτηματολόγιον της Μονής Προυσού, επιστημονική Επιτηρίς Ερευνών του Πανεπιστημίου Αθηνών, τόμος β, 1970, σελ. 343-344. Δες επίσης, Γεράσιμος Παπατρέχας, Ιστορία του Αγρινίου, ό.π. σελ. 153. [Η συνέχεια της καταγραφής έχει ως ακολούθως: «…Έχει και κατούνα βαένια τρανά τέσσερα, μικρά δύο, ταλάρια δύο, κοφίνες πλεκτές τρεις, σεντούκια δύο, βαρέλα παλαιά μία, ρακοβαρέλαν μίαν, οκάδων 45, ένα καζάνι με όλον του το τακίμ, καπάκι δηλαδή και λουλάν, το οποίον καζάνι πιάνει μέσα οκάδες 48, ένα σατήλι με άλυσον διά το ύδωρ του πηγαδιού, ένα ιμπρίκι και λεένι διά νίψιμον, μπότζα μίαν, οκά μία, ταψί ένα, ταβάς ένας, σινί ένα, τετγερέδια με τα καπάκια τους 3, σαγόνια 5, απλάδες μεγάλες δύο, τζάπες διά το αμπέλι 9, τζαπιά στενά , κασμάς ένας, τζεκούρι ένα, δρεπάνια τέσσερα, κιλίμι ένα δύο καρδάρες μέτρο των γεννημάτων, άλλες δύο γαλατοκαρδάρες». Στη συνέχεια το κείμενο αναφέρεται σε άλλα περιουσιακά στοιχεία της μονής στο Ρουπακιά και αλλού]. | 12. Νίκου Καπώνη, Δύο μνημεία του Αγρινίου του 19ου αιώνα: Ο Άγιος Χριστόφορος και το αρχοντικό Σωχωρίτη, συλλογικός τόμος με τίτλο: Η μνήμη του Επαρχιακού αστικού τοπίου: Το Αγρίνιο μέχρι τη δεκαετία του '60, εκδόσεις Μεταίχμιο, 2005, σελ. 145-160 | 13. Παπαγιάννης Π. Αρχ., Οι ναοί του Αγρινίου, σελ. 206 – 207. Δες επίσης, Βίος και ακολουθία του Αγίου Μεγαλομάρτυρος Χριστοφόρου, έκδοση του Ι. Ναού Αγίου Χριστοφόρου Αγρινίου, Αγρίνιο 1971, υπότιτλος της εικόνας στη σελίδα 15. Δες επίσης, Νίκου Καπώνη, ο.π., σελ. 150. | 14. Ελένη Γιαννακοπούλου, Η διαμόρφωση του κοινωνικού ιστού στο Βραχώρι (19ος - α΄ μισό του 20ού αιώνα), συλλογικός τόμος με τίτλο: Η μνήμη του Επαρχιακού αστικού τοπίου: Το Αγρίνιο μέχρι τη δεκαετία του '60, εκδόσεις Μεταίχμιο, 2005, σελ. 43 | 15. Ελένη Γιαννακοπούλου, Η διαμόρφωση του κοινωνικού ιστού στο Βραχώρι ό.π. σελ. 43. | 16. Διονύσιος Μιτάκης, Εποικισμός Ηπειροσουλιωτών στο Βραχώρι, Μέρος Β', Στερεά Ελλάς, Ιούλιος 1988, σ. 198. | 17. Ευάγγελος Α. Παπαστράτος, Η δουλειά κι ο κόπος της - Από τη ζωή μου, εκδόσεις Gema, Αθήνα 2012, σελ. 42-45. 18. Ημερήσιος και τοπικός τύπος της εποχής (Εφημερίδες «Ακρόπολις», «Νεολόγος Πατρών» και «Πελοπόννησος» των ημερών της Μεγάλης εβδομάδας. | 19. Επήλυς: αλλοδαπός, ξένος, ξενοφερμένος, ξενόφερτος. | 20. ΔΡΩ -Κίνηση Πολιτών για την Αιτ/νία (Δείτε ΕΔΩ).

Φωτογραφία ανάρτησης: Οι ζεϊμπέκηδες της Μεγάλης Παρασκευής του Αγρινίου. Φωτογραφία Πάνος Καλτσάς

Κείμενο: Λευτέρης Τηλιγάδας δημοσιεύθηκε στο
https://archeionagriniouemerologio.blogspot.com/

Δημοσιεύθηκε στις 3 May 2024 | 10:37 am


Στολίστηκαν οι Επιτάφιοι στο Καινούργιο(φωτο)


Στολίστηκαν και φέτος οι Επιτάφιοι των Ιερών Ναών του Καινουργίου σε πένθιμο κλίμα το βράδυ της Μεγάλης Πέμπτης ,όπως κάθε χρόνο.




Εθελόντριες γυναίκες και κορίτσια του χωριού μετά το πέρας της ακολουθίας της Μ. Πέμπτης συγκεντρώθηκαν στους ναούς του Αγίου Δημητρίου και Αγίου Νικολάου και στόλισαν τους Επιταφίους με λουλούδια, για να είναι έτοιμοι για την Μ.Παρασκευή που θα ακολουθήσει η Αποκαθήλωση ,η περιφορά και η συνάντηση στην κεντρική πλατεία του χωριού το βράδυ.

Θα αναρτηθούν και νέες φωτογραφίες ....









Ιερός Ναός Αγίου Νικολάου


Ιερός Ναός Αγίου Δημητρίου








Δημοσιεύθηκε στις 3 May 2024 | 10:05 am


Αγρίνιο: Τι ώρα ανοίγουν μαγαζιά και σούπερ μάρκετ σήμερα Μεγάλη Παρασκευή


Από τις 11:00 το πρωί έως τις 6:30 το απόγευμα θα είναι ανοιχτά τα εμπορικά καταστήματα του Αγρινίου σήμερα Μεγάλη Παρασκευή 3/5/2024.

Όσον αφορά τα σούπερ μάρκετ υπάρχουν διαφοροποιήσεις στο ωράριο λειτουργίας με τα περισσότερα να ανοίγουν στις 13:00 και να κλείνουν στις 8:00 το βράδυ.

Δημοσιεύθηκε στις 3 May 2024 | 9:56 am


Αιτωλοακαρνανία: Εν αναμονή των αποτελεσμάτων για τον μαύρο ακανθώδη


Την πορεία εξάπλωσης του μαύρου ακανθώδους αλευρώδους (aleurocanthus spiniferus) στην Αιτωλοακαρνανία αναμένεται να αναστείλει ο φυσικός εχθρός του, το ωφέλιμο έντομο encarsia smithi.

Πρόκειται για παρασιτοειδές, το οποίο το Μπενάκειο Φυτοπαθολογικό Ινστιτούτο κατάφερε να εντοπίσει μετά από τρίχρονη έρευνα. Το συμβατό αντίδοτο μύκητα από το Βιετνάμ, σε συνεργασία με την Περιφέρεια Δυτικής Ελλάδας και την αρμόδια ΔΑΟΚ, μεταφέρθηκε στην Αιτωλοακαρνανία, μετά την ολοσχερή καταστροφή που υπέστησαν εσπεριδοειδή στη Μυρτιά, στο Πετροχώρι και στα Σιταράλωνα του Δήμου Θέρμου και σε άλλες περιοχές, όπως η Παντάνασσα και τα Καλύβια. Ο διδάκτωρ Παναγιώτης Μυλωνάς, γεωπόνος-εντομολόγος, εντεταλμένος ερευνητής B’ του Εργαστηρίου Βιολογικής Καταπολέμησης του Τμήματος Εντομολογίας και Γεωργικής Ζωολογίας, μιλώντας στους παραγωγούς, τόνισε πως σε σύντομο χρόνο θα επωασθεί «η σφήκα» στο πεδίο των περιβολιών με την ελπίδα να εξαφανίσει τον σημερινό καταστροφικό μαύρο ακανθώδη αλευρώδη.

Από την περιφέρεια, πραγματοποιήθηκε αυτοψία και επιτόπιος έλεγχος σε επιλεγμένα σημεία για την τοποθέτηση του ωφέλιμου εντόμου encarsia smithi για τη βιολογική καταπολέμηση του μαύρου ακανθώδoυς αλευρώδους. Στη συνέχεια, τοποθετήθηκαν δενδρύλλια εσπεριδοειδών, τα οποία φέρουν προνύμφες του μαύρου ακανθώδους αλευρώδους. Αυτές είναι επιμολυσμένες με το ωφέλιμο έντομο encarsia smithi, το οποίο παρασιτεί στο εσωτερικό τους για να ολοκληρώσει τον βιολογικό του κύκλο. Με τον τρόπο αυτόν, ουσιαστικά, καταστρέφει τον μαύρο ακανθώδη αλευρώδη.

Η εγκατάσταση των δενδρυλλίων πραγματοποιήθηκε σε επιλεγμένα σημεία του νομού που πληρούσαν τις προδιαγραφές, τις οποίες υπέδειξαν οι ερευνητές του Μπενάκειου Φυτοπαθολογικού Ινστιτούτου. Το πρόγραμμα βιολογικής καταπολέμησης βρίσκεται σε πειραματικό στάδιο και σκοπός του είναι η εγκατάσταση του ωφέλιμου εντόμου στην περιοχή για την επίτευξη βιολογικής ισορροπίας, καθώς και της βιώσιμης και μακροχρόνιας λύσης του προβλήματος.

Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 10:38 pm


Αγρίνιο:Mε επιτυχία η δράση ενημέρωσης για την εθελοντική αιμοδοσία και τη δωρεά μυελού των οστών


Την Μεγάλη Τετάρτη 01 Μαΐου 2024 πραγματοποιήθηκε με μεγάλη επιτυχία η καθιερωμένη δράση ενημέρωσης και ευαισθητοποίησης για την προαγωγή της εθελοντικής αιμοδοσίας και της δωρεάς μυελού των οστών που διοργάνωσε οΙατρικός Σύλλογος Αγρινίου σε συνεργασία με τον Σύλλογο Εθελοντών Αιμοδοτών & Δωρητών Οργάνων Σώματος Ν. Αιτωλοακαρνανίας, το τμήμα Αιμοδοσίας της Νοσηλευτικής Μονάδας Αγρινίου του Γενικού Νοσοκομείου Αιτωλοακαρνανίας και την στήριξη της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδος Νομαρχιακή Αυτοδιοίκηση Αιτ/νίας με την κινητή μονάδα αιμοληψιών.

Η εκδήλωση που πραγματοποιήθηκε στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου, προσέλκυσε μεγάλο αριθμό επισκεπτών που θέλησαν να ενημερωθούν για την εθελοντική αιμοδοσία και τη δωρεά μυελού των οστών, ενώ αξίζει να αναφερθεί ότι αρκετοί συνάνθρωποι μας εγγράφηκαν στην Εθνική και Παγκόσμια Δεξαμενή Εθελοντών Δοτών Μυελού των Οστών, καθώς στο χώρο, υπήρχε η δυνατότητα λήψης δείγματος για το σκοπό αυτό.

Ο Ιατρικός Σύλλογος Αγρινίου ευχαριστεί θερμά όλους τους εθελοντές αιμοδότες που προσήλθαν και έδωσαν αίμα καθώς και όσους εγγράφηκαν στη λίστα των εθελοντών δοτών μυελού των οστών ώστε να διευρυνθεί η δεξαμενή και να γίνει επιτέλους η Λευχαιμία παρελθόν.

Ευχόμαστε το Άγιο Φως της Ανάστασης να γεννήσει στις ψυχές όλων μας πίστη και ελπίδα και να μας οδηγεί στο δρόμο της αγάπης και της αλληλεγγύης! Καλή Ανάσταση!





















Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΓΕΩΡΓΙΟΣ ΑΓΡΑΦΙΩΤΗΣ

Ο ΓΕΝ.ΓΡΑΜΜΑΤΕΑΣ ΧΑΡΑΛΑΜΠΟΣ ΡΩΣΣΑΣ

Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 10:19 pm


Πρόστιμο 1250€ για καύση στην ύπαιθρο στην Στάνου Αμφιλοχίας


Επιβλήθηκε διοικητικό πρόστιμο αξίας 1.250€, χθες, 01 Μάϊου 2024, από ανακριτικούς υπαλλήλους της Π.Υ. Αμφιλοχίας, σε ημεδαπό, ο οποίος είχε προβεί σε καύση εντός υπαίθριου χώρου, κατά παράβαση της κείμενης νομοθεσίας, στην Τοπική Κοινότητα Στάνου, του δήμου Αμφιλοχίας.

Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 8:23 pm


Το πρόγραμμα για τη συνάντηση των Επιταφίων την Μ. Παρασκευή στο Αγρίνιο

Στην

πλατεία Δημοκρατίας, υπό τους πένθιμους ήχους της Φιλαρμονικής του Δήμου Αγρινίου, θα πραγματοποιηθεί η συνάντηση των Επιταφίων των πέντε κεντρικών ενοριών του Αγρινίου, προεξάρχοντος του Σεβασμιότατου Μητροπολίτη Αιτωλίας και Ακαρνανίας κ. Δαμασκηνού.

ΔΙΑΔΡΟΜΗ ΕΠΙΤΑΦΙΩΝ

Ι.Ν. ΖΩΟΔΟΧΟΥ ΠΗΓΗΣ

Αναχώρηση από τον Ι. Ναό: Παν. Τσαλδάρη- Πεζόδρομος Αφων Παπαστράτου – Πλατεία Δημοκρατίας

Αποχώρηση από την Πλατεία: Αφων Παπαστράτου – Σουλίου- Ζωοδόχου Πηγής- Ι. Ναός Ζωοδόχου Πηγής

Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΔΗΜΗΤΡΙΟΥ


Αναχώρηση από τον Ι. Ναό: Παπαϊωάννου- Αναστασιάδη- Πλατεία Δημοκρατίας

Αποχώρηση από την Πλατεία: Χρ. Σαλάκου- Στρ. Παν. Δαγκλή -Πλατεία Χατζοπούλου – Καλυβίων – Ι. Ναός Αγίου Δημητρίου

Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΓΕΩΡΓΙΟΥ


Αναχώρηση από τον Ι. Ναό: Αγίου Γεωργίου - Χαριλάου Τρικούπη – Πλατεία Δημοκρατίας

Αποχώρηση από την Πλατεία: Χαριλάου Τρικούπη - Αγίου Γεωργίου- Ι. Ναός Αγίου Γεωργίου

Ι.Ν. ΑΓΙΑΣ ΤΡΙΑΔΑΣ


Αναχώρηση από τον Ι. Ναό: Γοργοποτάμου - Μπαϊμπά- Πλατεία Δημοκρατίας

Αποχώρηση από την Πλατεία: Πάνου Σούλου – Δ. Μακρή – Ι. Ναός Αγίας Τριάδος

Ι.Ν. ΑΓΙΟΥ ΧΡΙΣΤΟΦΟΡΟΥ


Αναχώρηση από τον Ι. Ναό: Αγίου Χριστοφόρου- Ι. Σταΐκου – Πλατεία Δημοκρατίας

Αποχώρηση από την Πλατεία: Μπαϊμπά – Καραπανέικα – Παναιτωλικού- Θεοτοκοπούλου- Ι.Ν. Αγίου Χριστοφόρου.

Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 8:14 pm


Διαδοχικές συναντήσεις του Αντιπεριφερειάρχη Στυλιανού Μπλέτσα για θέματα ενέργειας και περιβάλλοντος

 

Συνάντηση

εργασίας με τον πρόεδρο του Κέντρου Ανανεώσιμων Πηγών Ενέργειας (Κ.Α.Π.Ε.)  Δημήτριο Καρδοματέα, καθώς και την Αντιπρόεδρο του εθελοντικού οργανισμού «Ecocity» Χριστιάνα Πειρασμάκη, πραγματοποίησε στην Αθήνα τη Μ. Τρίτη 30 Απριλίου 2024 ο Αντιπεριφερειάρχης Βιώσιμης Ανάπτυξης, Ενέργειας, Χωροταξίας και Περιβάλλοντος Στυλιανός Μπλέτσας.

 Κατά τη διάρκεια των συναντήσεων αναλύθηκαν διεξοδικά οι πιθανοί τρόποι συνεργασίας μεταξύ των δύο φορέων και της Περιφέρειας Δυτικής Ελλάδας σε θέματα Περιβάλλοντος και Ενέργειας, με στόχο την περιβαλλοντική ευαισθητοποίηση πολιτών, τη  διασφάλιση της αειφορίας και τη βιώσιμη ανάπτυξη της περιοχής. 

Παράλληλα, καθορίστηκαν οι άξονες κοινής δράσης μέσω συμμετοχής σε εξειδικευμένα ευρωπαϊκά προγράμματα, που θα αφορούν συνολικά τις θεματικές της κυκλικής οικονομίας, της κλιματικής αλλαγής, της εξοικονόμησης ενέργειας, αλλά και της ανάδειξης περιοχών με ιδιαίτερο φυσικό κάλλος, μέσω στοχευμένων ενεργειών με σαφές, οικολογικό αποτύπωμα. 

Ο Αντιπεριφερειάρχης κ. Μπλέτσας έδωσε έμφαση στην υπεραξία, που προσδίδουν στα περιβαλλοντικά και ενεργειακά ζητήματα οι συνέργειες φορέων με υψηλό επιστημονικό κύρος προς όφελος των πολιτών, καθώς και η υιοθέτηση καλών πρακτικών και εφαρμοσμένων μεθόδων, που θα προκύψουν μέσω της κοινής συμμετοχής σε στοχευμένα ευρωπαϊκά προγράμματα.  

Στο αμέσως προσεχές διάστημα αναμένεται η υπογραφή μνημονίου συνεργασίας τόσο με τον οργανισμό του «Ecocity» όσο και με το Κ.Α.Π.Ε., όπου και θα καθορισθούν επακριβώς οι τρόποι και τα πεδία κοινής δράσης με την Π.Δ.Ε.




Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 8:04 pm


Νεκτάριος Φαρμάκης : Από την καρδιά μου ευχές στους πολίτες της Δυτικής Ελλάδας για υγεία, χαρά και αγάπη


Στο μήνυμά του για τις Άγιες Ημέρες της Ανάστασης και του Πάσχα, ο Περιφερειάρχης Δυτικής Ελλάδας, Νεκτάριος Φαρμάκης, αναφέρει τα εξής:


«Μεγάλη Εβδομάδα.

Άγιο Πάθος.

Επιτάφιος.

Ανάσταση.

Λέξεις, γεμάτες πίστη και θρησκευτική κατάνυξη. Μέρες, που φέρνουν πολύ έντονα στο μυαλό μας κάποιες άλλες λέξεις, όπως αγάπη και αλληλεγγύη. Νοήματα, που δείχνουν ότι κάθε εμπόδιο στη ζωή του ανθρώπου δικαιώνεται μόνο όταν εμπεριέχει τον σπόρο της αναγέννησης και της ειρηνικής δημιουργίας.

Αυτές τις μέρες, πηγαίνοντας στις εκκλησιές λοιπόν, ας ανάψουμε ένα κεράκι ως ευχή, ώστε κάθε «Σταύρωση» να ακολουθείται από «Ανάσταση» για όλους τους ανθρώπους.

Και όλοι μαζί, βασιζόμενοι στις ακατάλυτες αξίες και τα ιδανικά του τόπου μας, ας καταβάλλουμε κάθε προσπάθεια ώστε να σταματήσει ο άδικος πόνος και περισσότερο φως να πέσει στον κόσμο μας.

Από την καρδιά μου ευχές στους πολίτες της Δυτικής Ελλάδας για υγεία, χαρά και αγάπη. Και αυτές τις μέρες και πάντα!

Καλή Ανάσταση, Καλό Πάσχα!»


Το μήνυμα του Περιφερειάρχη Δυτικής Ελλάδας Νεκτάριου Φαρμάκη για το Πάσχα, στον σύνδεσμο: https://youtu.be/uFj_7_VhqU8

Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 7:59 pm


Πρόταση για νέες ειδικότητες στη Σχολή Ανώτερης Επαγγελματικής Κατάρτισης (Σ.Α.Ε.Κ.) Μεσολογγίου"


Η Δημόσια Σ.Α.Ε.Κ. Αγρινίου (πρώην ΙΕΚ), στα πλαίσια της διερεύνησης αναγκών κατάρτισης και απόκτησης δεξιοτήτων σε σύγχρονα επαγγέλματα και τομείς που ενδιαφέρουν τόσο την τοπική αγορά εργασίας του Δήμου Αγρινίου και της Αιτωλοακαρνανίας, όσο και την ευρύτερη Ελληνική αγορά εργασίας, αλλά και τις επιθυμίες των υποψήφιων καταρτιζόμενων του έτους 2024 έχει συντάξει το παρακάτω ερωτηματολόγιο.

https://docs.google.com/forms/d/e/1FAIpQLScK2dj4dM_89Tv9Nu4U2jFRVB9uVCqIH4IPQsU8Cq_SbWFhlQ/viewform

και καλεί όλους τους ενδιαφερόμενους φορείς και υποψήφιους καταρτιζόμενους να εκδηλώσουν τις προτιμήσεις τους έως 10/5/2024. Ώστε να συντάξει ολοκληρωμένη πρόταση προς τη Γενική Γραμματεία Επαγγελματικής Εκπαίδευσης, Κατάρτισης & Δια Βίου Μάθησης, η οποία θα εγκρίνει τη δημιουργία νέων ειδικοτήτων που θα λειτουργήσουν το Χειμερινό Εξάμηνο 2024.

Επίσης στην ιστοσελίδα της Σ.Α.Ε.Κ. Αγρινίου (saekagrin.sch.gr) μπορούν οι ενδιαφερόμενοι να εκδηλώσουν το ενδιαφέρον τους, και να ενημερωθούν για τις ειδικότητες που ήδη λειτουργούν αλλά και περισσότερες πληροφορίες για τη Σχολή. Τέλος οι προτάσεις μπορεί να αποσταλούν στο email της ΣΑΕΚ ([email protected]).


Ο ΔΙΕΥΘΥΝΤΗΣ ΤΗΣ ΣΑΕΚ ΑΓΡΙΝΙΟΥ

ΚΑΡΑΓΙΑΝΝΗΣ ΒΑΣΙΛΕΙΟΣ

Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 7:55 pm


Ολοκληρώθηκαν οι παρεμβάσεις σε αγροτικούς δρόμους Δ.Ε. Θεστιέων, Παραβόλας κ.α


Σε εξέλιξη είναι οι εργασίες συντήρησης των αγροτικών δρόμων σε όλο το εύρος του Δήμου Αγρινίου. Ήδη ολοκληρώθηκαν εκτεταμένες παρεμβάσεις σε αγροτικούς δρόμους στις Δημοτικές Ενότητες Παραβόλας, Θεστιέων, Αγρινίου, Αγγελοκάστρου και Παναιτωλικού.
Οι παρεμβάσεις, που αφορούν στη βελτίωση και αναβάθμιση υφιστάμενων τμημάτων αγροτικής οδοποιίας που οδηγούν σε γεωργική γη και κτηνοτροφικές εκμεταλλεύσεις, συνεχίζονται σε Αράκυνθο, Παρακαμπύλια, Νεάπολη και Στράτο.

Όπως εξήγησε ο Αντιδήμαρχος Γιάννης Βασιλείου οι εργασίες συμβάλουν στη βελτίωση της καθημερινότητας των κατοίκων στις δημοτικές ενότητες:

«Το έργο αποτελεί προτεραιότητα για τη Δημοτική Αρχή καθώς συμβάλλει στην ασφαλέστερη πρόσβαση των αγροτών και κτηνοτρόφων στις εκμεταλλεύσεις τους καθ’ όλη την διάρκεια του χρόνου. Είμαστε καθημερινά δίπλα στους κατοίκους όλων των Κοινοτήτων του Αγρινίου».





Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 7:31 pm


Μοναδικές χειροποίητες Πασχαλινές λαμπάδες στο «Βιβλιοπωλείο της Σωτηρίας»


Στο "Βιβλιοπωλείο της Σωτηρίας" στο Καινούργιο θα βρείτε μεγάλη ποικιλία σε πασχαλινές χειροποίητες λαμπάδες που θα εντυπωσιάσουν τον αναδεχτό-ή σας.


Και το φετινό Πάσχα επιλέγουμε μεγάλοι και μικροί την πασχαλινή μας λαμπάδα
από εκεί, καθώς θα βρούμε απίστευτα σχέδια, χρώματα, συνθέσεις αλλά και λαμπάδες με παιχνίδια, σε πολύ προσιτές τιμές.

Mε χρώματα, κορδέλες και όμορφα στολίδια, η Σωτηρία δημιούργησε τις νέες πασχαλινές λαμπάδες, όλες χειροποίητες, με ξεχωριστά χειροποίητα στολίδια από ξύλο, μέταλλο, ύφασμα και καμβά.

Όλες οι λαμπάδες είναι μοναδικά κομμάτια και θα φέρουν το όνομα που επιθυμείτε.

Εκτός όμως από τις πασχαλινές λαμπάδες θα βρείτε πασχαλινές συνθέσεις και διακοσμητικά για να στολίσετε με πασχαλινό χρώμα το τραπέζι σας ή το σπίτι σας.

Φυσικά στο "Βιβλιοπωλείο της Σωτηρίας" υπάρχει μεγάλη ποικιλία σε βιβλία,γραφική ύλη και πληθώρα σχολικών ειδών.

Το "Βιβλιοπωλείο της Σωτηρίας"  βρίσκεται στο Καινούργιο κοντά στην κεντρική πλατεία και έχει τηλέφωνο επικοινωνίας 26410-63086.

To "Βιβλιοπωλείο της Σωτηρίας"σας εύχεται καλό Πάσχα.















Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 7:30 pm


Στεγνοκαθαριστήριο Γιάννης Μαλαματάς: Το κατάστημα που εμπιστεύεστε αναλαμβάνει τον καθαρισμό και την φύλαξη των χαλιών σας

Το  στεγνοκαθαριστήριο

του Γιάννη Μαλαματά σας καλεί και φέτος να εμπιστευτείτε τις υπηρεσίες καθαρισμού και φύλαξης των χαλιών σας και φέτος. 

Όπως πάντα το κατάστημα βρίσκεται δίπλα στους πελάτες του, προσφέροντας επαγγελματική εξυπηρέτηση και οικονομικές τιμές!

Το στεγνοκαθαριστήριο που βρίσκεται στο Παναιτώλιο, αναλαμβάνει με υπευθυνότητα τον καθαρισμό των χαλιών σας με νέας τεχνολογίας εξοπλισμό καθώς και έμπειρο προσωπικό. 

Εσείς μπορείτε να τηλεφωνήσετε στα 26410-50014 και 6937-373292 και γρήγορα και υπεύθυνα αυτοκίνητο του καταστήματος θα είναι στην πόρτα σας για την παραλαβή των πολύτιμων χαλιών σας.
 Μετά την παραλαβή θα φιλοξενηθούν στις εγκαταστάσεις του καταστήματος με άψογο τρόπο διαχείρισης και υπεύθυνα θα εκτελεστούν οι εργασίες που έχετε συμφωνήσει και θα φυλαχθούν αν εσείς το επιθυμείτε.

Επίσης το κατάστημα του Γιάννη Μαλαματά αναλαμβάνει τον βιολογικό καθαρισμό του σαλονιού της οικίας σας ή του αυτοκινήτου σας.
Όλα αυτά σε πολύ προσιτές τιμές!!!




Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 7:26 pm


Ξεκίνησε η αντιπυρική περίοδος 2024-Αναλυτικά τι απαγορεύεται, τι πρέπει να προσέχουμε όλοι μας


Στο πλαίσιο της διαρκούς ενημέρωσης και της ευαισθητοποίησης των πολιτών, το Πυροσβεστικό Σώμα υπενθυμίζει ότι η αντιπυρική περίοδος στη χώρα μας ξεκίνησε επίσημα σήμερα, 1η Μαΐου και θα διαρκέσει έως την 31η Οκτωβρίου.

Απευθύνεται ισχυρή σύσταση στους συμπολίτες μας:

Να είναι ιδιαίτερα προσεκτικοί και να αποφεύγουν οποιαδήποτε υπαίθρια δραστηριότητα που μπορεί να προκαλέσει πυρκαγιά.

Να συμβουλεύονται τις κατά τόπους Πυροσβεστικές Υπηρεσίες σχετικά με:

τις απαγορευτικές ή/και επιτρεπόμενες υπό όρους και προϋποθέσεις, ενέργειες, δραστηριότητες και εργασίες στην ύπαιθρο,

τη λήψη των προβλεπόμενων μέτρων και μέσων πυροπροστασίας,

την κατηγορία κινδύνου πυρκαγιάς, σύμφωνα με τον εκδιδόμενο από την Γενική Γραμματεία Πολιτικής Προστασίας, ημερήσιο χάρτη πρόβλεψης κινδύνου πυρκαγιάς,

καθώς και για οποιαδήποτε άλλη σχετική πληροφορία.

Να παρακολουθούν σχετικές ανακοινώσεις για τις δασικές πυρκαγιές στην ιστοσελίδα του Πυροσβεστικού Σώματος στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.fireservice.gr

Να αναζητούν οδηγίες αυτοπροστασίας από τους κινδύνους των δασικών πυρκαγιών, στην ιστοσελίδα του Υπουργείου Κλιματικής Κρίσης και Πολιτικής Προστασίας στην ηλεκτρονική διεύθυνση www.civilprotection.gr

Γνωστοποιείται ότι, καθ’ όλη τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου θα πραγματοποιούνται εκτεταμένοι έλεγχοι – περιπολίες προς αποφυγή της έναρξης και εξάπλωσης πυρκαγιών, αλλά και προς διαπίστωση της τήρησης των προβλεπόμενων στη νέα Πυροσβεστική Διάταξη υπ’ αριθ. 9/2024 (Τεύχος B’ 2387/22.04.2024) με θέμα: «Καθορισμός μέτρων και μέσων για την πρόληψη και αποφυγή εκδήλωσης πυρκαγιών σε δάση, δασικές, χορτολιβαδικές και αγροτικές εκτάσεις, πάρκα και άλση πόλεων και οικιστικών περιοχών, περιοχές με ειδικό καθεστώς προστασίας, λοιπούς χώρους που βρίσκονται πλησίον των εκτάσεων αυτών καθώς και σε οικοπεδικούς χώρους». Επισημαίνεται ότι, η μη τήρηση των διαλαμβανομένων στην ανωτέρω Πυροσβεστική Διάταξη, επισύρει υψηλά διοικητικά πρόστιμα σύμφωνα με τα οριζόμενα στην νέα Πυροσβεστική Διάταξη υπ’ αριθ. 19/2024 (Τεύχος B’ 2550/30.04.2024) με θέμα: «Καθορισμός του τρόπου, του τύπου και της διαδικασίας επιβολής και είσπραξης του διοικητικού προστίμου, της διαδικασίας ένστασης επί αυτού, καθώς και κάθε άλλης αναγκαίας λεπτομέρειας για την εφαρμογή της παρ. 3 του άρθρου 167 του ν. 4662/2020 (Α΄ 27), περί των παραβάσεων των κανονιστικών διατάξεων πυροπροστασίας αρμοδιότητας του Πυροσβεστικού Σώματος».

Τονίζεται ότι πλέον, προβλέπονται βαρύτατες ποινικές κυρώσεις σύμφωνα με το νέο ποινικό κώδικα.

Υπενθυμίζεται η υποχρέωση, των ιδιοκτητών, επικαρπωτών, μισθωτών ή υπομισθωτών των οικοπεδικών και λοιπών ακάλυπτων χώρων, για τον καθαρισμό και την συντήρησή τους, καθ’ όλη τη διάρκεια της αντιπυρικής περιόδου, ήτοι από την 1η Μαΐου έως την 31η Οκτωβρίου, για την αποτροπή κινδύνου πρόκλησης πυρκαγιάς ή ταχείας επέκτασής της.

Αν δείτε καπνό, φλόγες ή οτιδήποτε μπορεί να οδηγήσει σε πυρκαγιά:

Τηλεφωνήστε ΑΜΕΣΩΣ στο 199 ή στο 112 και δώστε σαφείς πληροφορίες για:

την τοποθεσία και το ακριβές σημείο που βρίσκεστε

το ακριβές σημείο και την κατεύθυνση της πυρκαγιάς

την ένταση του ανέμου στην περιοχή και

το είδος της βλάστησης που καίγεται

Απομακρυνθείτε αμέσως από την περιοχή και ακολουθήστε πιστά τις οδηγίες των αρμόδιων αρχών

Διευκολύνετε την πρόσβαση των Πυροσβεστικών δυνάμεων

Η προστασία της ανθρώπινης ζωής και του φυσικού μας πλούτου είναι υπόθεση όλων μας!!!




Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 6:46 pm


Αράκυνθος: Ο κρυμμένος παράδεισος με το φαράγγι και τον καταρράκτη(video)


Το φαράγγι εποπτεύεται από τη Μονάδα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Μεσολογγίου του ΟΦΥΠΕΚΑ, καθώς όλη η περιοχή είναι προστατευόμενη

Ένα μικρός παράδεισος για τους λάτρεις της φύσης, ένα καλά κρυμμένο μυστικό, ένα ανεξερεύνητο φαράγγι με καταρράκτηκαι πλούσια χλωρίδα, κρύβουν οι πρόποδες του όρους Αράκυνθος, απέναντι από το Αιτωλικό.

Για να φτάσουμε εκεί, χρειάστηκε πεζοπορία μιας ώρας. Μαζί με τον Λάμπρο Χαρέλο – μέλος του Τμήματος Περιβαλλοντικής Ευαισθητοποίησης, του Συλλόγου «το Αιτωλικό» – συναντηθήκαμε στην παλιά εθνική οδό. Η μέρα ηλιόλουστη, ανοιξιάτικη, δημιουργεί αισθήματα αρμονίας μέσα στους ήχους της φύσης που κυριαρχούν στην πορεία για το φαράγγι.

«Το φαράγγι εποπτεύεται από τη Μονάδα Διαχείρισης Εθνικού Πάρκου Μεσολογγίου του ΟΦΥΠΕΚΑ, καθώς όλη η περιοχή είναι προστατευόμενη», αναφέρει ο Λάμπρος Χαρέλος και επισημαίνει πως ο τόπος έχει πολύ όμορφα μέρη να αναδείξει.

Τα νερά πέφτουν με ορμή από ύψος περίπου 20 μέτρων και δημιουργούν μια μικρή γαλαζοπράσινη λίμνη – Το περιβάλλον εκπέμπει θεραπευτική ενέργεια


Μπαίνοντας στο άγνωστο φαράγγι του Παλαιορόλακα, ακούγονται ήχοι από τρεχούμενα νερά. Ένα ζευγάρι Χρυσαετών, κάνει πτήση πάνω στα απόκρημνα βράχια. Ο Λάμπρος μας εξηγεί, ότι είναι το μοναδικό ζευγάρι στην περιοχή και συμπληρώνει πως εκεί ζουν βραχοκιρνίνεζα και μερικά όρνια.

Οι σχηματισμοί από τα πετρώματα είναι εντυπωσιακοί. Είναι μία επιβλητική βραχώδης εικόνα που προκαλεί δέος. Καθώς προχωράμε μέσα στο φαράγγι συναντάμε ρέματα και μικρούς καταρράκτες, ενώ δίπλα στο μονοπάτι βλέπουμε κρασπεδωτές χελώνες, ένα ενδημικό είδος στην χώρα μας που προστατεύεται.

Στη διαδρομή συναντάμε απομεινάρια από νερόμυλους που υπήρχαν παλαιότερα στην περιοχή. Είναι πέτρινα ερειπωμένα κτίσματα, που διηγούνται στον περιπατητή την ιστορία του τόπου.

Η θέα του άγνωστου καταρράκτη, στην καρδιά του φαραγγιού, εντυπωσιάζει. Τα νερά πέφτουν με ορμή από ύψος περίπου 20 μέτρων και δημιουργούν μια μικρή γαλαζοπράσινη λίμνη. Το περιβάλλον εκπέμπει μια θεραπευτική ενέργεια.

Το φαράγγι του Παλαιορόλακα, αν και απλώνεται σε προστατευόμενη περιοχή, δεν έχει εξερευνηθεί. Για όσους είναι φυσιολάτρες η ορειβάτες, η πορεία ανάμεσα στα βράχια και ο καταρράκτης, είναι μία αποκάλυψη.

πηγή:ΑΠΕ-ΜΠΕ

Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 2:30 pm


Δήμος Αγρινίου:Ωράριο των ΚΕΠ σήμερα Μ.Πέμπτη

 

Την Μεγάλη Πέμπτη 2 Μαΐου τα Κέντρα Εξυπηρέτησης Πολιτών (ΚΕΠ) του Δήμου Αγρινίου θα λειτουργήσουν από τις 08.00 έως τις 13.00.


Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 8:23 am


Καινούργιο: Γκολ και θέαμα στο φιλικό της Δόξας με τους Παλαίμαχους (φωτο & βίντεο)

 Φιλικός αγώνας

μεταξύ των παλαιμάχων της Δόξας της ομάδας της Δόξας Καινουργίου διεξήχθη χθες απόγευμα Μ.Τετάρτης στο δημοτικό γήπεδο του χωριού.


Οι ποδοσφαιριστές πρόσφεραν θέαμα, συγκινήσεις και μοιράστηκαν τις εντυπώσεις με πολλά γκολ, καθώς ο αγώνας έληξε με σκορ 5-5.

Διαιτητής του αγώνα ήταν ο πρ. διαιτητής και πρόεδρος των Παλαιμάχων Δημήτρης Ζυγούρης.

Δείτε στιγμές από τον αγώνα στο KainourgioPressWebTv















Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 8:23 am


Κεντρικό Πρωτοδικείο στο Αγρίνιο-Ψηφίστηκε χωρίς αλλαγές το νομοσχέδιο


Με 158 ναι βουλευτών της κυβέρνησης και 141 όχι βουλευτών της αντιπολίτευσης ψηφίστηκε στη Βουλή το νομοσχέδιο με τον νέο δικαστικό χάρτη της χώρας.

Αναφορικά με την Αιτωλοακαρνανία δεν υπήρξε καμιά αλλαγή σε όσα αναφέρονταν στην διαβούλευση του σχεδίου νόμου του υπουργείου Δικαιοσύνης και στην Περιφερειακή Ενότητα Αιτωλοακαρνανίας (πρώην Νομός Αιτωλοακαρνανίας) ορίζονται Πρωτοδικείο Αιτωλοακαρνανίας, ως κεντρική έδρα και Εισαγγελία Πρωτοδικών Αιτωλοακαρνανίας, με έδρα το Αγρίνιο.

Στην κατά τόπον αρμοδιότητα του Πρωτοδικείου Αιτωλοακαρνανίας (Αγρινίου) εμπίπτουν ο Δήμος Αμφιλοχίας, πλην της Δημοτικής Ενότητας Μενιδίου, ο Δήμος Θέρμου, οι Δημοτικές Ενότητες Αγρινίου, Θεστιέων, Νεάπολης, Παναιτωλικού, Παραβόλας, Παρακαμπυλίων και Στράτου του Δήμου Αγρινίου και η Δημοτική Ενότητα Μεδεώνος του Δήμου Ακτίου- Βόνιτσας. Τα Ειρηνοδικεία Μεσολογγίου, Αγρινίου, Βάλτου και Ναυπάκτου καταργούνται.

Ως παράλληλη έδρα του Πρωτοδικείου Αιτωλοακαρνανίας ορίζεται το Μεσολόγγι, στην κατά τόπον αρμοδιότητα της οποίας εμπίπτουν οι Δήμοι Ιεράς Πόλεως Μεσολογγίου, Ξηρομέρου, Ναυπακτίας και οι Δημοτικές Ενότητες Μακρυνείας, Αγγελοκάστρου και Αρακύνθου του Δήμου Αγρινίου.

Ως περιφερειακή έδρα του Πρωτοδικείου Αιτωλοακαρνανίας ορίζεται η Ναύπακτος, στην κατά τόπον αρμοδιότητα της οποίας εμπίπτει ο Δήμος Ναυπακτίας.

Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 8:20 am


Αγρίνιο :Απεργιακή συγκέντρωση για την Εργατική Πρωτομαγιά(φωτο-βίντεο)

 Πραγματοποιήθηκε

χθες  το πρωί η απεργιακή συγκέντρωση για την Εργατική Πρωτομαγιά στην κεντρική πλατεία του Αγρινίου.

Κεντρικός ομιλητής ήταν ο πρόεδρος του Εργατικού Κέντρου Αγρινίου Γιώργος Ντουντούμης ,ενώ πριν την έναρξη της ομιλίας προηγήθηκε μουσική παράσταση.

Δείτε βίντεο στο AgrinolikeWebTv 

Την συγκέντρωση διοργάνωσε το Εργατικό Κέντρο Αγρινίου με την συμμετοχή εκπροσώπων ,φορέων ,συλλόγων και πολιτών που βρέθηκαν στην πλατεία Δημοκρατίας για να τιμήσουν την Εργατική Πρωτομαγιά

Στην ανακοίνωση-κάλεσμα το ΕΚΑ ανέφερε :

«130 χρόνια από την Πρωτομαγιά της Αθήνας και τη διεκδίκηση του 8ώρου ως ώριμης ανάγκης από τότε, βρισκόμαστε αντιμέτωποι με τις οδηγίες της Ε.Ε. και την αντίστοιχη αντεργατική νομοθεσία που όλες οι κυβερνήσεις και η σημερινή έχουν περάσει, για να καταργηθεί το 8ωρο, να γίνει λάστιχο ο εργάσιμος χρόνος, να καθιερωθεί η 13ωρη, η 6ήμερη και 7ήμερη δουλειά. Νόμοι και οδηγίες που βρήκαν και βρίσκουν τη στήριξη των εργοδοτικών συνδικαλιστών που υπηρετούν το κεφάλαιο και την πολιτική των αστικών κομμάτων.

80 χρόνια από την εκτέλεση των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή, η φετινή Πρωτομαγιά βρίσκει την εργατική τάξη αντιμέτωπη με την ολομέτωπη επίθεση της Ε.Ε., των αστικών κρατών και των επιχειρηματικών ομίλων απέναντι σε όλους όσους αγωνίζονται για το δίκιο των εργατών, με τη βρώμικη εξίσωση φασισμού – κομμουνισμού.

Από το Σικάγο του 1886 ως την Πρωτομαγιά της Αθήνας του 1894, από το Μάη του 1936 στη Θεσσαλονίκη ως την Πρωτομαγιά του 1944 με την ηρωική θυσία των 200 κομμουνιστών στην Καισαριανή, η εργατική τάξη έχει γράψει με το ανεξίτηλο μελάνι του αίματός της τις πιο λαμπρές σελίδες του ταξικού αγώνα, της οργανωμένης πάλης και της διεκδίκησης, που καμιά κρατική κι εργοδοτική τρομοκρατία και καταστολή δεν μπορεί να σταματήσει.

Σηματοδοτεί τον αγώνα των εργατών, απέναντι στους κεφαλαιοκράτες εκμεταλλευτές τους, για τη διεκδίκηση καλύτερων όρων δουλειάς και ζωής αλλά και για να ανοίξει ο δρόμος για την κατάργηση της εκμετάλλευσης ανθρώπου από άνθρωπο, για την ανατροπή της καπιταλιστικής βαρβαρότητας.

Η Πρωτομαγιά δεν είναι αργία είναι Απεργία!

Και έτσι αγωνιστικά θα τιμηθεί από το Ε.Κ.Α. και όλα τα συνδικάτα.

Οι απεργιακές κινητοποιήσεις στις 28 Φλεβάρη και στις 17 Απρίλη, κόντρα στην προσπάθεια των ηγεσιών της ΓΣΕΕ και της ΑΔΕΔΥ, των παρατάξεων της ΠΑΣΚΕ, της ΔΑΚΕ, του ΣΥΡΙΖΑ/ Νέας Αριστεράς που πολέμησαν αυτές τις απεργίες, προσπάθησαν να τις αποδυναμώσουν και να τις υπονομεύσουν, έδωσαν το μήνυμα της εργατικής τάξης ότι απέναντι στα κέρδη των καπιταλιστών προτάσσει τη ζωή της!

Αυτή είναι η «πρόοδος» των επιχειρηματικών ομίλων και του πολιτικού τους προσωπικού, της ΕΕ, του ΝΑΤΟ και των άλλων λυκοσυμμαχιών της αστικής τάξης:

Ένταση της εκμετάλλευσης και πόλεμος!

75 χρόνια από την ίδρυση της ιμπεριαλιστικής δολοφονικής μηχανής του ΝΑΤΟ και 25 χρόνια από το διαμελισμό της Γιουγκοσλαβίας από το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., οι εργαζόμενοι και τα λαϊκά στρώματα βιώνουν τις συνέπειες της έντασης των ιμπεριαλιστικών πολέμων και συγκρούσεων στην Ουκρανία και στη Μέση Ανατολή. Βιώνουν τις συνέπειες της όλο και βαθύτερης εμπλοκής της Ελλάδας στο ιμπεριαλιστικό αυτό γαϊτανάκι, της όλο και πιο ισχυρής πρόσδεσης με το ΝΑΤΟ και την Ε.Ε., προς όφελος των εφοπλιστών, των βιομηχάνων, των επιχειρηματιών και των συμφερόντων τους στην περιοχή.

Την ίδια περίοδο στη χώρα μας οι εργαζόμενοι βιώνουν τη φτώχεια και την εκμετάλλευση, αναγκάζονται να ζουν με μισθούς μειωμένους κατά 25% σε σχέση με το 2010, με την ακρίβεια να έχει κάνει βασικά αγαθά επιβίωσης απλησίαστα. Οι επιχειρηματικοί όμιλοι καταγράφουν κέρδη ρεκόρ, στηριζόμενοι στα τσακισμένα δικαιώματα των εργαζομένων, στις ελλείψεις μέτρων υγείας και ασφάλειας στους χώρους δουλειάς που έχουν οδηγήσει σε εκατοντάδες νεκρούς συναδέλφους μας. Αυτός είναι άλλωστε ο βασικός όρος για να εκταμιεύονται τα τεράστια ποσά του Ταμείου Ανάκαμψης από τους επιχειρηματικούς ομίλους, όταν οι λαός μας αναγκάζεται να βάζει βαθιά το χέρι στην τσέπη για να έχει ακόμα και γιατρό στα απογευματινά χειρουργεία.

Αυτή η πολιτική που υλοποιείται σε όλες τις χώρες της Ε.Ε. είναι η αιτία που μαζικά οι εργαζόμενοι βγαίνουν στους δρόμους και αγωνίζονται για τις σύγχρονες ανάγκες τους. Είναι αγώνες ελπιδοφόροι, δείχνουν την τεράστια δύναμη της οργανωμένης εργατικής τάξης, φωτίζουν το δρόμο της προοπτικής ενάντια στην καπιταλιστική εκμετάλλευση.

υνεχίζουμε ακόμα πιο αποφασιστικά για:Τη διεκδίκηση καλύτερων όρων δουλειάς και ζωής, για ΣΣΕ με αυξήσεις στους μισθούς και διεύρυνση δικαιωμάτων.

Την άμεση κατάργηση των αντεργατικών νόμων που τσακίζουν το 8ωρο και ποινικοποιούν τη συνδικαλιστική δράση, απαγορεύουν το δικαίωμα στην απεργία. Παλεύουμε για 7ωρο – 5νθήμρο – 35ωρο όπως επιτρέπουν η ανάπτυξη της επιστήμης και της τεχνολογίας.

Άμεσα μέτρα ενάντια στην ακρίβεια.

Άμεσα μέτρα για την υγεία και την ασφάλεια των εργαζομένων στην εργασία.

Απεμπλοκή από τους ιμπεριαλιστικούς σχεδιασμούς και τις πολεμικές συγκρούσεις.

Αλληλεγγύη στο λαό της Παλαιστίνης, στο δίκαιο και σκληρό αγώνα που δίνει απέναντι στο κράτος – δολοφόνο του Ισραήλ, που τον σφαγιάζει με τις πλάτες του ΝΑΤΟ και της Ε.Ε.

Για την εργατική τάξη σε όλο τον κόσμο, η Πρωτομαγιά αποτελεί τον φάρο της ανειρήνευτης ταξικής πάλης. Δεν θα περάσει η προσπάθεια της κυβέρνησης της ΝΔ να καταργήσει την απεργία της πρωτομαγιάς, βασισμένη σε νόμο του ΣΥΡΙΖΑ και να την μετατρέψει σε εορταστική αργία.

Οι αγώνες μας πρέπει να συνεχιστούν και να δυναμώσουν.»







Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 8:19 am


H απάντηση του προέδρου της ΔΕΥΑΑ στον Κ. Πιστιόλα: «Εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι»


Ο πρόεδρος της ΔΕΥΑΑ Θύμιος Γρίβας δήλωσε σχετικά με την ανακοίνωση του επικεφαλής της αντιπολίτευσης Κ. Πιστιόλα:

«Είναι σαφές ότι προκλήθηκε σάλος στην τοπική κοινωνία από την ενημέρωση στο Δημοτικό Συμβούλιο σχετικά με την παρεμπόδιση των υπαλλήλων της ΔΕΥΑΑ να κάνουν δειγματοληψία σε ξενοδοχειακή επιχείρηση.

Στην επώνυμη αναφορά των εργαζομένων τονίζεται ότι εμποδίστηκε ο έλεγχος και χύθηκαν τα δείγματα μετά από τηλεφωνική παρέμβαση του ιδιοκτήτη του ξενοδοχείου, κ Κώστα Πιστιόλα.

Η αλήθεια είναι ότι οι δημόσιοι λειτουργοί ακολουθούν συγκεκριμένο πρωτόκολλο από το οποίο δεν παρεκκλίνουν ποτέ. Είναι τουλάχιστον προσβολή για τους υπάλληλους της ΔΕΥΑΑ να λέγεται ότι λειτουργούν ως καφενείο.

Και είναι θεσμικό ατόπημα από τον επικεφαλής της μείζονος αντιπολίτευσης να ισχυρίζεται ότι δεν ακολουθήθηκε η νόμιμη διαδικασία.

Τόσο η χημικός που μετείχε στον έλεγχο όσο και ο υπάλληλος ακολούθησαν τη συνήθη διαδικασία δηλαδή ενημέρωσαν, πήραν δείγματα σε αποστειρωμένα φιαλίδια για να τα αποστείλουν σε χημείο. Ας σημειωθεί ότι, όπως σε όλες τις περιπτώσεις, έτσι και στη συγκεκριμένη εάν υπήρχε πρόβλημα στο δείγμα η ευθύνη αποδίδεται στη ΔΕΥΑΑ και όχι στους πολίτες.

Αρά, αναρωτιέται κανείς, γιατί ο κ. Πιστιόλας δημιούργησε τέτοιο ζήτημα και δεν θέλησε να βγουν τα δείγματα από το ξενοδοχείο.

Όλα αυτά ειπώθηκαν αναλυτικά στην αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου με όλες τις λεπτομέρειες και απαντήθηκαν όλες οι απορίες.

Είναι τουλάχιστον άστοχο να επανέρχεται ο κ. Πιστιόλας σε μια υπόθεση για την οποία ξεκάθαρα απολογείται.

Και όπως λέει ο σοφός λαός, «εκεί που μας χρωστούσανε μας πήραν και το βόδι».

Η Αυτοδιοίκηση είναι πολύ σοβαρή υπόθεση για να αντιμετωπίζεται με προχειρότητα. Προκλητικές και απαξιωτικές δηλώσεις δεν χωρούν στον Δήμο Αγρινίου.

Κανείς και τίποτα δεν είναι στο απυρόβλητο. Οι πολίτες κατανοούν και κρίνουν συμπεριφορές».






Δημοσιεύθηκε στις 2 May 2024 | 8:09 am


Καινουργιο - Ειδήσεις και Νέα

ERNESTO-ESPRESSO MAKER -9… - € 15,00 - vendora.gr

ERNESTO-ESPRESSO MAKER -9… - € 15,00  vendora.gr

Δημοσιεύθηκε στις 15 April 2024 | 8:53 pm


Lacoste τζιν καινουργιο - € 49,00 - vendora.gr

Lacoste τζιν καινουργιο - € 49,00  vendora.gr

Δημοσιεύθηκε στις 21 December 2023 | 12:02 pm


Ενα Καινούργιο Αύριο - Flix

Ενα Καινούργιο Αύριο  Flix

Δημοσιεύθηκε στις 22 October 2023 | 10:00 am


Δείτε αγγελίες στην πόλη/περιοχή Καινουργιο





Φιλικοί ιστότοποι: